Nummer 77.
Zondag 29 September 1901.
24e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste blad.
OPOL - THEE
1
AIT00N ÏIELEN,
Theod. WESSELS,
ui
ilfl
Het begint te daghen.
üit nummer bestaat uit
twee bladen.
als het „Nectar' der Go
den.
WAALWIJK.
Bekendmaking
FEUILLETON.
U I T CiEVES:
Zij die zich voor
het volgend kwartaal
abonneeren, ontvan
gen de in deze maand nog ver
schijnende nummers GRATIS.
NATIONALE MILITIE.
en
WaahvpscBc
Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavo 11 d.
A b o n n e in e n t s p r ij s per 3 maanden f O5
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
WAALWIJK.
Advkbtbntiën 1 7 regels f 0.G0 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Adverteutiëu Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel
ROTTERDAM.
Verkrijgbaar bij den Heer
loting voor de
NATIONALE MILITIE.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwijk
Gelet hebbende op art. 28 der wet van 19 Augus
tus 1861, (Staatsblad No. 72) de wet van 4. April
1892, (Staatsblad No. 56) en op het besluit van dun
Heer Commissaris der Koningin in de provincie
Noord-Brabant, van den 31 Aug. 1901A. no. 12.
Brengen ter kennis der belanghebbenden, dat
- $j.
de Loting voor de lichting der Nationale Militie
van dazen jare zal plaats hebben voor deze ge
meente te Waalwijk, op Dinsdag 29 October
aanstaande, des voormiddag» ten lU'/« ure, zul
lende de trekking voor die militieplichtigeu,
welke niet opgekomen, of wiens vader, moeder
of voogd mede niet tegenwoordig zijn, door den
Burgemeester of het lid van den Raad dat bij
de loting tegenwoordig is, geschieden.
En zal dezo worden afgekondigd en aangeplakt
waar zulks gebruikelijk is.
Waalwijk, 18 September 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
K. DE VAN DER SCHUEREN
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwijk
Gelet hebbende op de artt. 26 en 99 der wet
van 19 Augustus 1861, (Stsbl. No. 72) en de wet
van 4 April 1892, (Stsbl. No. 56.)
Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat
het Insclirijvings-Register en da Alphabetische
Lijst der Lotelingen voor de lichting der Nationale
Militie van den jare 1902, ter Secretarie dezer ge
meente gedu rende acht dager, ter lezing zullen liggen
van des voormiddags 9 tot middags 12 ure, zul
lende een ieder die daartegen bezwaren mocht bob
ben in te brengen, deze gedurende het voormelde
tijdstip bij een uan den Heer Commissaris der
Koningin gericht, op ongezegeld papier geschreven
verzoekschrift, bij den Burgemeester dezer ge
meente kunnen indienen.
En zal deze worden afgekondigd en aangeplakt
waar zulks gebruikelijk is.
Waalwijk, 18 September 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
K. DE VAN DER SCHDEREN.
De Secretaris.
F. W. VAN LIEMPT.
De Burgemeester van Waalwijk maakt bekend
dat 2 exemplaren der Handleiding tot het gebruik
van patronen tot verkleinde afstanden," vanaf
heden op de Secretarie ter inzage liggen. Voorts,
dut voor elk lid eoner met koninklijke toestemming
opgerichte schiet- of weerbaarheidsvereeniging 15U
van de in dat schrijven bedoelde patronen op aan
vrage kosteloos door bet Rijk worden verstrekt
en dat de daarvoor benoodigde geweren kosteloos
door het Rijk aan zoodanige vereeniging in bruik
leen worden gegeven, alsmede dat den Directeur
der Normaal-Schietschool ie 's-Gravenhagc door
den Minister wordt opgedragen, om desgevraagd,
ook aau particulieren, de nog verlangde inlich
tingen te verschaffen aangaande den in bovenbe
doelde Handleiding' beschreven echijvenstand enz.
Waalwijk, 16 Sept. 1901.
De Burgemeester,
K. DE VAN DER SCHUEREN
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk
Gezien de besluiten van zijne Excellentie der.
Heer Minister van Waterstaat Handel en Nijver
heid, van 6 en 12 dezer, maken bekend
dat de verkiezing van leden voor de alhier op
gerichte Kamer van Arbeid voor het leerlooiers-
bedrijf zal plaats hebben op Dinsdag 15 October,
en die voor de schoenmakerij op Woensdag 16
October 1901, en herstemming, zoo noodig,
op Dinsdag 22 en Woensdag 23 October daaraan
volgende.
Waalwijk, 14 Sept. 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
Gij kunt du3 beseffen, dat wij, niet zonder er
rijpelijk over nagedacht te hebben, het besluit
opvatten, dat ik u zal mededeelen.
Genoeg, mevrouw de gravin, ga Diet verder,
wat ik u verzoeken mag, viel Johanna haar in
de rede. Ik begrijp volkomen wat gij zeggen
wilt. Uw zoon beminde mij, toen ik rijk en ge
lukkig was en nu ik arm en hulpeloos ben,
Irekt hij zich terug.lk wist, dat een der-
Selijke handelwijze woleens voorkomt, maar ik
echt niet, dat Raoul ach, ik heb in de laatste
dagen reeds zooveel ondervonden, dat ik ook hierop
voorbereid had kunnen zijn, vervolgde zij met
een hartstocht, dien zij niet meer trachtte te be-
Uugelen, wij hebben met elkaar afgedaan,
mevrouw, gij zult mij zeer verplichten niet
langer onder inijn dak te vertoeven, en met een
voorname buiging keerde zij haai den rug toe.
Mevrouw De Viverol was door de hartstoch
telijkheid van het meisje zoo ontsteld, dat zij geen
antwoord vinden kon.
Ik wil uw zoon niet weerzien, ging Jo
hanna met bevende stem voort, nooit verstaat gij,
nooit I Zeg hem, dat ik hora nu evenzeer veracht,
als ik hem vroeger bemind heb. Zeg hem, dat ik
van harte wensch hem eenmaal evon ongelukkig
en even verlaten te zien als ik nu ben en geef
hem ten slotte zijn ring terug: hij brandt mij
ean den vinger.
Tegelijkertijd wierp zij der gravin den verlo
vingsring voor de voeten.
Maar mejuffrouw, wilde deze nog opmerken,
het was volstrekt
Johanna had echter reeds gescheld.
Laat mevrouw de gravin uit, zei zij (ot
Frans, die het volgende oogenblik was binnenge
treden.
En met een blik van onuitsprekelijke verach
ting wendde zij zich af en verliet het vertrek.
Eenige dagen later had Johanna een kamertje
aan den Boulevard de Clichy betrokken. Zij had
slechts het meubilair van haar eigen kamer, Ge
orge's bed en eenige onontbeerlijke dingen mee
genomen.
Het personeel had zij ontslagen.
Frans, de kamerdienaar en Kalharina, de keu
kenmeid, hadden haar met betraande oogen
vaarwel gezogd, maar Clara had hardnekkig ge
weigerd haar te verlaten.
Ik dien u voor niets, als liet zijn moet,
juffrouw, snikte zij, toen Johanna haar wilde
ontslaan, maar u verlateu, nooit I
Het meisje had aan haar smeekbede gevolg
gegeven en haar bij zich gehouden.
De dag, waarop Johanna hot huis verliet,
waarin zij en haar vader zoo'n gelukkig leven
geleid hadden, was vóórhaar in de hoogste mate
droevig. Zij nam afscheid van alles, wat haar
dierbaar was en toen de droomen barer kindsheid
aan haar geest voorbijgingen, brak haar bijna
het hart, bij de gedachte uan het vriendelijke,
goedige gelaat van haar vader, die haar in die
kamers zoo vaak toegelachen had.
Met George aan de hand het huis verlatend,
kwam het haar voor, alsof zij een gedeelte van
haar eigen ik daar achtergelaten had.
En toen zij zich daarna in het bekrompen ver
trekje bevond, waarheen zij langs een smalle,
vuile trap geklommen was, toen zij stond te
midden van in de grootste verwarring opgesta
pelde meubelen, moest zij met geweld de trauen
terugdringen, die in haar oogen opwelden.
Nu stond zij alleen op de wereld, hulpeloos,
zonder raadgever. Onder de vrienden van haar
overleden vader was er slechts een, op wiens
ouwankclbare toewijding zij rekenen kon. Hij
zou haar ongetwijfeld niet verloochenen, zooals
de anderen hadden gedaan zij was er van over
tuigd in hem een trouwen vriend te vinden. Het
was de heer Merentier, de grijsaard, die haar
bezocht had, eenige uren voor zij het heldhaftige
besluit nam naar het lijk van haar vader te gaan
zoeken.
De heer Merentier was een gewezen scheepska
pitein hij had den heer Bacedat in Amerika
leeien kennen en beide hadden, van dat oogenblik
af, een innige vriendschap voor elkaar opgevat.
Den dag na de begrafenis had hij een verre reis
naar liat buitenland moeten ondernemen en Jo
hanna zag zich dus beroofd van den troost, die
(Ingezonden.)
Met eene stem als van een Ernst Hello
klonk in de laatste jaren over de wereld
de leuze Vereenigt u Vereenigt u Zij
was als 't ware het gezochte stramien, waarop
houderden werken en werkjes werden ge
borduurd, zoodat in onze hedendaagsche
blasé maatschappij reeds velen haar (die
leuze, als eene^banale waarheid beschouwden,
als om het eens klassiek uit te druk
ken eene waarheid als eene koe. En
toch steeds bleef tot op zekere hoogte
het donkere Zuiden doof voor deze
levenwekkende stemvooral de nijvere
Langstraatsche dorpen lieten in deze niets
of zeer weinig van zich hooren. Men scheen
daar nog niet te begrijpen het hooge belang
van vereenigirgen van vereenigingen op
sociaal en economisch terrein, liet #allen
voor één, en één voor allen" scheen zich
daar alleen nog maar te bepalen tot het
oprichten van gezelschappen en gezelschap
jes, die ja wel in eene gevoelde beboette
voorzien, maar die toch meer te beschouwen
zijn als een uitvloeisel van den drang naar
gezelligheid. Te verwonderen is dit niet,
lettende op den jovialen, gezelligen en
vroolijken aard der Langstratershieruit
geheel eu al te verklaren echter minder,
daar toch vooral in een nijverheidscentra
door het bewustzijn van gelijke belangen
het solidariteitsgevoel eerder en dieper wordt
opgewekt dan in eenige andere streek.
Slaan we te dien einde sleehts even een
blik op het nijvere Twente, dien veel ver
guisden achterhoek van Overijsel. Hoe
bloeit daar het vereenigingsleven De sociale
aclie, met name de christelijke sociale actie
zet daar de gansche linie in beweging.
Werklieden vereenigingen, met vergaderings
gebouwen als paleizen men vindt ze er
in de kleinste dorpen. Sociale cursussen,
geleid door belangstellende geestelijke ad
viseurs, doen den werkman binnentreden in
het wetenschappelijke gedeelte der quaestie
en voeden hem zoodoende op tot een goed
uitgerust en bekwaam strijder tegen de
verderfelijke theoriëu der sociaal-democratie,
die er getuige, de verkiezing van Van
Kol te Enschedé ondanks dit alles toch
nog vele aanhangers gevonden heeft.
En naast deze werkliedenvereenigingen
met hare sociale cursussen bloeien er het
Kruisverbond en de Mariavereeniging
drankbestrijderscorporatie's, die beide reeds
haar in deze uren dubbel welkom zou zijn.
Haar zwakheid was intusschen van korten
duur; zij behoorde niet tot die naturen, welke
zich in elke omstandigheid sehikken en de sla
gen van het noodlot lijdelijk dragen.
Zij vreesde den strijd niet en was bereid dien
aan te binden. Het ongeluk, dat haar had ge
troffen, drukte haar niet terneer.
Zij had alles, wat haar vader had toebehoord,
zonder uitzondering, verkocht en voor zich alleen
de diamanteu harer moeder, ter waarde van 12.000
gulden, behouden; verdere hulpbronnen bezat zij
niet.
Maar zij en Clara zouden werken om de op
voeding van George te voltooien zij gevoelde
zich sterk als het hoold eener familie, aan wien
dc toekomst van een geliefd wezen is toevertrouwd.
De laatste ontgoochelingen hadden haar geleerd
slechts op zichzelf te rekenen.
Zij gevoelde de diepste minachting voor de
geheele menschheid. B>-zat zij maar een geheim
zinnige macht om hen te straffen, door wier
schuld zij zoo wreed geleden had de moorde
naars van haar vader, do egoïstische geldvorsten
en den onwaardige, waarop al haar hoop geves
tigd was geweest en die haar zoo luf verloochend
had.
Na verloop van twee dagen had zij haar woning
op bescheiden voet ingericht. Het vertrek zag er
zeer eenvoudig uit, maar toch gevoelde men, dat
hier een voorname Parijsche woonde. Met behulp
van Clara had zij het vertiek met roode klecden
behangen, en enkele kleinigheden, aan de keuze
waarvan men de fijn beschaafde vrouw herkent,
verleenden aan de kamer een vriendelijk aanzicht.
Toen alles geregeld wua in haar nieuwe woning
keerden hare gedachten onwillekeurig terug tot
den zeldzamen man. die haar in de droeve aren
haar» levens verschenen was en wiens toewijding
haar in zoo hooge mate getroffen had.
Zij streefde immers naar een groot doel: De
moordenaars van haren vader op te sporen en
de vreeselijke misdaad te wreken. Biduch's adres
was haar bekend en, gedreven door de begeerte
naar nieuws, zette zij zich op een morgen aan
haar lessenaar om oen brief te schrijven.
Nauwelijks was zij daarmede gereed, of de
huisbel ging bescheiden over.
Kort daarop trad Clara binnen met de mede-
deeling, dot eeu heer haar wenschte te spreken.
menigen werkman en menige huisvrouw van
het hellende vlak der drinkgewoonte met
succes hebben afgebracht. Waarlijk, eene
vergelijking in deze van Twente met. de
Langstraat viel en valt nog zeer ten nadeele
der laatste uit. En wat mag dan toch wel de
oorzaak zijn, dat in 't Zuiden, met name
in de Langstraat, nog voor slechts eene
korte spanne tijds zoo bitter weinig in de
richting vau den gezonden modernen tijd
geest wird gedaan
Moeten we soms ter onderschepping van
de oplossing dezer onverschilligheids-quaestie
gaan snuffelen in de hyper-critische be
schouwingen, die de pers der z g. volks
redders voor eu na over het donkere
Zuiden ten laste gaven O, zeker, gingen we
af op den pathetischen toon harer bewerin
gen geloofden we aar» de pyramidale hoogte,
waarop zij, de wereldhervormers, alias so
ciaaldemocraten, zich vermeten te plaatsen
eu waarvan zij met medelijdende min
achting neerzien op die slapende dorpen in
de vlakte, wij zouden moeten aannemen,
dat het Langstraatsche volkje al zeer slecht
op de hoogte van zijn tijd was, dat het
zich, zonder een kik te geven, zijn harte-
bloed liet aftappen door uitzuigende pa
troons, dat het dom en onwetend werd
gehouden door zijn geestelijke overheid en
o, nog zooveel van zulke liefelijkheden meer
't Is echter nog zoo heel lang niet geleden,
dat een „hooge" propagandist dier lieden
met wel wat alkeurenswaaidige hardhandig
heid uit Waalwijk werd gedreven, wat toch
minstens een bewijs was, hoe goed die
domme Langstraters op de hoogte waren
van het verderfelijke zijner richtingvan
het opruiende karakter zijner ideeën. Neen,
heeren socialisten, de Langstraters zijn niet
zoo onnoozel, als waarvoor gij ze aanzaagt j
ze zijn slechts een weinig behept met den
luchthartigen aard der zuidelijke volkeren.
Zij gelijken wel iets op de Franschen, met
hunne ronde hoofden en hunne warme,
spoedig opvlammende geestdrift. Gelukkig
is er echter een groot verschil tusschen den
Franschman en den echten Langstrater.
Een Fransctnnau windt zich spoedig op voor
voor eeu idee, dat hem aantrekt, maar zijne
geestdrift bekoelt er ook weer evon spoedig
voor. Niet alzoo de echte zonen der Lang
straat. Zij hebben ook Nederlandsch bloed
in hunne aderen, d. w. z. zij zijn bij al
hunne luchthartigheid degelijk en laten het
eenmaal goed ge- en bevondene niet zoo
spoedig weer los. Gelukkig de gezonde
hervormer en loider, die daarvan partij weten
Het was Bidach, schuchter tn linkseh als altijd.
Maar zijn onbeholpenheid werd nog verhoogd
door een reusachtige bouquet vau wilte bloemen,
die hij in de hand hield.
lk heb ik ben verschooning, mejuffrouw,
hief hij, onder herhaald buigen aan, terwijl zijn
blikken angstig heen en weer vlogen om een plauts
te vinden, waar hij zijn hoed kon neerleggen.
Ik ben reeds aan het oude huis geweest, ma«r
ik vernaai dat ge vei trokken waai t en nu
heb ik voor u eenige bloemen uit mijn eigen
tuin meegebracht. Het zijn kerstrozen een
soort, die ik zalf gekweekt heb zij zijn zeer
vroeg.
Wel, mijnheer Bidach, hoe aardigi riep Jo
hanna, geroerd door deze attentie, levendig uit.
Zij nam de bouquet aan en zette haar in een
vaa3 vervolgens ontlastte zij den jonkman van
hoed en stok en verzocht hem plaats te nemen.
Ik heb u «oocveu geschreven, hernam zij,
op den brief wijzend.
Neem mij nie' kwalijk, mejuffrouw, dat ik
niet vroeger gekomen ben, maar ik meende, d«t
gij wel eenige rust noodig hadt en bovendien
moest ik een zeer uitgebreid onderzoek instellen.
Hebt gij reeds iets ontdekt
Ik sal u alles vertellen, wat ik weet, me
juffrouw; de resultaten zijn weliswaar, vaag,
maar er is ten minste een begin.
Spreek, mijnheer Bidach, drong Johanna
aan. Gij kunt niet gelooveu hoe verlangend
ik ben om iets naders to vernemen.
Bidach bedacht zich een oogenblik, streek met
de hand over zijn kaal voorhoofd en hief toen
aan
Allereerst moesten de volgende punten op-
fehelderd worden. De heer Bacedat was rijk.ge-
ukkig en had benijdenswaardige positiewat
kon hem ertoe bewogen hebben dut kleine, een
voudige huisje, waar hij vermoord werd te bu
ren Wanneer heeft hij het gehuurd en met welke
lieden kwam hij daar in aanraking? De laatste
vraag kwam mij om op te lossen het gemakke
lijkst voor; ik informeerde bij de menschop, die
in de buurt van het huisje woonden, uf zij mis
schien iemand hadden zien in- en uitgaan en
tevens vroeg ik naar da gewoonten van den heer
Bacedat. De boeren te Cluinart zijn echter weinig
nieuwsgierig en zitten 's winters gewoonlijk bij
het vuur. Daardoor kwam ik alleen ts weten,
te trekken En ziet, die dagen schijnen
nu gekomen te zijn daarom schreven we
hierboven Het begint te daghen Vereeni
gingen op wetenschappelijk en sociaal gebied
worden geboren Geloof en Wetenschap'
heeft hare glorieuze intrede gedaan in
Waalwijks beemden. Haar podium droeg
reeds den man, wiens staatsmanswijsheid,
redenaars talent en dichterlijke gave vriend
en vijand om strijd bewierooken.
De St. Paulusvcreeniging doet hare waar
schuwende stem hooren en wijst de Lang
straters, inzonderheid de Waalwijkers, er op,
dat men best vroolijk en „uit' kan zijn
zonder kleinere of grootere bacchanaliën.
De Schoenmakersbond behartigt de spe-
oiale vakbelangen. En last not laest de
Werkliedenvereeniging maakt zich op, met
volle kracht deel te nemen aan de christelijke
sociale actie, zoo noodig als krachtige tegen
standster der sociaal-democratie, die zij
moge dan tot op zekere hoogte dienstig zijn
als stuurkraoht toch in den grond niets
anders is dun een politiek en sociaal stelsel,
rustende op revolutionnaire en slechte grond
slagen.
Werkelijk, het is een verblijdend ver
schijnsel dat nieuwe, ontluikende leven.
Waalwijk begint zich langzamerhand te
te ontworstelen aan de macht van een on
nadenkend voldaanheidsgevoel en van eene
veroordeelenswaardige onverschilligheid om
trent den geest eu de behoeften des tijds.
Het werd dan ook inderdaad hoog tijd
wilde men er de sociaal-democratie met al
hare ab- en dependence's in de toekomst
geen hoogtij laten vieren dat de schoone
Langstraat met haar niet minder fraai
hoofddorp trad in de rij der wakkere strijders
voor het goed recht der christelijke demo
cratie.
Vooruit dan LangstraatVooruit dan
Waalwijk I Het zij u gegeven mede eens
aan de spits te staan van het slagvaardige
leger, dat in de toekomst het pleit zal
moeten beslissen in den strijd tusschen de
christelijke- en sociaal democratie. X.
De Dooven Hooukn. Het nummer 27
van de Geïllustreerde Wereld/ 626,
Chiswi-k High Road, London. Wdeelt de
beschrijving mede van eene Wonderbare
Genezing van doofheid en gebrom in de
ooren door heeling, welke ten huize gedaan
kan worden en onfaalbaar geneest. Dat
nummer zal kosteloos opgezonden worden
als men zijn adres aangeeft aan den uitge
ver van bovengenoemd Tijdschrift.
dat liet huis 's morgens steeds gesloten is geweest.
Ging uw vader er hean, dan geschiedde zulks
gewoonlijk tegen '«namiddags drie uur.
Maar niet dagelijks; integendeel, zijn bezoeken
waran uiterst zeldzaam. Wat nu de inentchen
betreft, die bij hem kwamen Bidach aarzelde
een oogenblik, aoodbt Johanna hem verzoeken
moest voort te gaan.
Gij moet toch alles weten, mejuffrouw gaf
hij veilegen ten antwoord, bovendieu weet ik,
dat de heer Bacedat boven iedere verdenking
verheven was, ging hij met bijzonderen nadruk
voort.
Meu raag niet op den schijn afgaan. Gij
moet dan weten, dut eenige dagen na het huren
der woning, een dame, ee i vreemde dame, in
het dorp kwam en aan een boerin naar de woning
van den heer Rodrigues vroeg.
Een vrouw I klonk het ongeloovig uit Jo
hanna's mond.
Zoo is het on gij kunt begrijpen, dat ik
onmiddellijk navraag deed naar haar signalement.
Zij was een vrouw van rijzige gestalte; haar
gelaat was achter een dichte voile verborgen,
zoodat men haar niet herkennen kon. Haar spraak
had een buitenlandse!» accent.
Wat voor eeu?
Daar begint nu juist de moeielijkheid.
Dc boerin, aan wie zij inlichtingen vroeg, had
enkele vrienden van haar man bij zich cn ook
d.ze was tegenwoordig. Hij was tijdens den oor
log, als gevangene in Duitschland geweest en
in een de daarom met een Duitsche te doen te heb
ben. De boerin had langen tijd in het buitenland
gediend cn hield haar voor een Engelsche. Van
de beide vrienden geloofde de eeu het Gascocsch
accent te herk.unen, terwijl de andere, die ge-
ruiincn tijd aan de spoor met Italiaansche ar
beiders saamgewerkt heeft, haar voor een Itali
aansche aanzag.
Kwam *ij dikwijls?
Gezien heeft iueu haar slechts tweemaal,
maar ik weet uit uudere bronnen, dat zij er
meermalen geweest is. Den tweeden k<er werd
zij vergezeld door een groolen, krachtig ge
bouwde man, van wien ik overigens niets naders
vei nomen heb.
(Wordt vervolgd.)
i' i
Jï.
eet
■a-t
8