Nummer 77. Zondag 29 September 1901. 24e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste blad. OPOL - THEE 1 AIT00N ÏIELEN, Theod. WESSELS, ui ilfl Het begint te daghen. üit nummer bestaat uit twee bladen. als het „Nectar' der Go den. WAALWIJK. Bekendmaking FEUILLETON. U I T CiEVES: Zij die zich voor het volgend kwartaal abonneeren, ontvan gen de in deze maand nog ver schijnende nummers GRATIS. NATIONALE MILITIE. en WaahvpscBc Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavo 11 d. A b o n n e in e n t s p r ij s per 3 maanden f O5 Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. WAALWIJK. Advkbtbntiën 1 7 regels f 0.G0 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Adverteutiëu Smaal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel ROTTERDAM. Verkrijgbaar bij den Heer loting voor de NATIONALE MILITIE. Burgemeester en Wethouders der gemeente Waalwijk Gelet hebbende op art. 28 der wet van 19 Augus tus 1861, (Staatsblad No. 72) de wet van 4. April 1892, (Staatsblad No. 56) en op het besluit van dun Heer Commissaris der Koningin in de provincie Noord-Brabant, van den 31 Aug. 1901A. no. 12. Brengen ter kennis der belanghebbenden, dat - $j. de Loting voor de lichting der Nationale Militie van dazen jare zal plaats hebben voor deze ge meente te Waalwijk, op Dinsdag 29 October aanstaande, des voormiddag» ten lU'/« ure, zul lende de trekking voor die militieplichtigeu, welke niet opgekomen, of wiens vader, moeder of voogd mede niet tegenwoordig zijn, door den Burgemeester of het lid van den Raad dat bij de loting tegenwoordig is, geschieden. En zal dezo worden afgekondigd en aangeplakt waar zulks gebruikelijk is. Waalwijk, 18 September 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester. K. DE VAN DER SCHUEREN De Secretaris, F. W. VAN LIEMPT. Burgemeester en Wethouders der gemeente Waalwijk Gelet hebbende op de artt. 26 en 99 der wet van 19 Augustus 1861, (Stsbl. No. 72) en de wet van 4 April 1892, (Stsbl. No. 56.) Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat het Insclirijvings-Register en da Alphabetische Lijst der Lotelingen voor de lichting der Nationale Militie van den jare 1902, ter Secretarie dezer ge meente gedu rende acht dager, ter lezing zullen liggen van des voormiddags 9 tot middags 12 ure, zul lende een ieder die daartegen bezwaren mocht bob ben in te brengen, deze gedurende het voormelde tijdstip bij een uan den Heer Commissaris der Koningin gericht, op ongezegeld papier geschreven verzoekschrift, bij den Burgemeester dezer ge meente kunnen indienen. En zal deze worden afgekondigd en aangeplakt waar zulks gebruikelijk is. Waalwijk, 18 September 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester. K. DE VAN DER SCHDEREN. De Secretaris. F. W. VAN LIEMPT. De Burgemeester van Waalwijk maakt bekend dat 2 exemplaren der Handleiding tot het gebruik van patronen tot verkleinde afstanden," vanaf heden op de Secretarie ter inzage liggen. Voorts, dut voor elk lid eoner met koninklijke toestemming opgerichte schiet- of weerbaarheidsvereeniging 15U van de in dat schrijven bedoelde patronen op aan vrage kosteloos door bet Rijk worden verstrekt en dat de daarvoor benoodigde geweren kosteloos door het Rijk aan zoodanige vereeniging in bruik leen worden gegeven, alsmede dat den Directeur der Normaal-Schietschool ie 's-Gravenhagc door den Minister wordt opgedragen, om desgevraagd, ook aau particulieren, de nog verlangde inlich tingen te verschaffen aangaande den in bovenbe doelde Handleiding' beschreven echijvenstand enz. Waalwijk, 16 Sept. 1901. De Burgemeester, K. DE VAN DER SCHUEREN Burgemeester en Wethouders van Waalwijk Gezien de besluiten van zijne Excellentie der. Heer Minister van Waterstaat Handel en Nijver heid, van 6 en 12 dezer, maken bekend dat de verkiezing van leden voor de alhier op gerichte Kamer van Arbeid voor het leerlooiers- bedrijf zal plaats hebben op Dinsdag 15 October, en die voor de schoenmakerij op Woensdag 16 October 1901, en herstemming, zoo noodig, op Dinsdag 22 en Woensdag 23 October daaraan volgende. Waalwijk, 14 Sept. 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester. K. DE VAN DER SCHUEREN. De Secretaris, F. W. VAN LIEMPT. Gij kunt du3 beseffen, dat wij, niet zonder er rijpelijk over nagedacht te hebben, het besluit opvatten, dat ik u zal mededeelen. Genoeg, mevrouw de gravin, ga Diet verder, wat ik u verzoeken mag, viel Johanna haar in de rede. Ik begrijp volkomen wat gij zeggen wilt. Uw zoon beminde mij, toen ik rijk en ge lukkig was en nu ik arm en hulpeloos ben, Irekt hij zich terug.lk wist, dat een der- Selijke handelwijze woleens voorkomt, maar ik echt niet, dat Raoul ach, ik heb in de laatste dagen reeds zooveel ondervonden, dat ik ook hierop voorbereid had kunnen zijn, vervolgde zij met een hartstocht, dien zij niet meer trachtte te be- Uugelen, wij hebben met elkaar afgedaan, mevrouw, gij zult mij zeer verplichten niet langer onder inijn dak te vertoeven, en met een voorname buiging keerde zij haai den rug toe. Mevrouw De Viverol was door de hartstoch telijkheid van het meisje zoo ontsteld, dat zij geen antwoord vinden kon. Ik wil uw zoon niet weerzien, ging Jo hanna met bevende stem voort, nooit verstaat gij, nooit I Zeg hem, dat ik hora nu evenzeer veracht, als ik hem vroeger bemind heb. Zeg hem, dat ik van harte wensch hem eenmaal evon ongelukkig en even verlaten te zien als ik nu ben en geef hem ten slotte zijn ring terug: hij brandt mij ean den vinger. Tegelijkertijd wierp zij der gravin den verlo vingsring voor de voeten. Maar mejuffrouw, wilde deze nog opmerken, het was volstrekt Johanna had echter reeds gescheld. Laat mevrouw de gravin uit, zei zij (ot Frans, die het volgende oogenblik was binnenge treden. En met een blik van onuitsprekelijke verach ting wendde zij zich af en verliet het vertrek. Eenige dagen later had Johanna een kamertje aan den Boulevard de Clichy betrokken. Zij had slechts het meubilair van haar eigen kamer, Ge orge's bed en eenige onontbeerlijke dingen mee genomen. Het personeel had zij ontslagen. Frans, de kamerdienaar en Kalharina, de keu kenmeid, hadden haar met betraande oogen vaarwel gezogd, maar Clara had hardnekkig ge weigerd haar te verlaten. Ik dien u voor niets, als liet zijn moet, juffrouw, snikte zij, toen Johanna haar wilde ontslaan, maar u verlateu, nooit I Het meisje had aan haar smeekbede gevolg gegeven en haar bij zich gehouden. De dag, waarop Johanna hot huis verliet, waarin zij en haar vader zoo'n gelukkig leven geleid hadden, was vóórhaar in de hoogste mate droevig. Zij nam afscheid van alles, wat haar dierbaar was en toen de droomen barer kindsheid aan haar geest voorbijgingen, brak haar bijna het hart, bij de gedachte uan het vriendelijke, goedige gelaat van haar vader, die haar in die kamers zoo vaak toegelachen had. Met George aan de hand het huis verlatend, kwam het haar voor, alsof zij een gedeelte van haar eigen ik daar achtergelaten had. En toen zij zich daarna in het bekrompen ver trekje bevond, waarheen zij langs een smalle, vuile trap geklommen was, toen zij stond te midden van in de grootste verwarring opgesta pelde meubelen, moest zij met geweld de trauen terugdringen, die in haar oogen opwelden. Nu stond zij alleen op de wereld, hulpeloos, zonder raadgever. Onder de vrienden van haar overleden vader was er slechts een, op wiens ouwankclbare toewijding zij rekenen kon. Hij zou haar ongetwijfeld niet verloochenen, zooals de anderen hadden gedaan zij was er van over tuigd in hem een trouwen vriend te vinden. Het was de heer Merentier, de grijsaard, die haar bezocht had, eenige uren voor zij het heldhaftige besluit nam naar het lijk van haar vader te gaan zoeken. De heer Merentier was een gewezen scheepska pitein hij had den heer Bacedat in Amerika leeien kennen en beide hadden, van dat oogenblik af, een innige vriendschap voor elkaar opgevat. Den dag na de begrafenis had hij een verre reis naar liat buitenland moeten ondernemen en Jo hanna zag zich dus beroofd van den troost, die (Ingezonden.) Met eene stem als van een Ernst Hello klonk in de laatste jaren over de wereld de leuze Vereenigt u Vereenigt u Zij was als 't ware het gezochte stramien, waarop houderden werken en werkjes werden ge borduurd, zoodat in onze hedendaagsche blasé maatschappij reeds velen haar (die leuze, als eene^banale waarheid beschouwden, als om het eens klassiek uit te druk ken eene waarheid als eene koe. En toch steeds bleef tot op zekere hoogte het donkere Zuiden doof voor deze levenwekkende stemvooral de nijvere Langstraatsche dorpen lieten in deze niets of zeer weinig van zich hooren. Men scheen daar nog niet te begrijpen het hooge belang van vereenigirgen van vereenigingen op sociaal en economisch terrein, liet #allen voor één, en één voor allen" scheen zich daar alleen nog maar te bepalen tot het oprichten van gezelschappen en gezelschap jes, die ja wel in eene gevoelde beboette voorzien, maar die toch meer te beschouwen zijn als een uitvloeisel van den drang naar gezelligheid. Te verwonderen is dit niet, lettende op den jovialen, gezelligen en vroolijken aard der Langstratershieruit geheel eu al te verklaren echter minder, daar toch vooral in een nijverheidscentra door het bewustzijn van gelijke belangen het solidariteitsgevoel eerder en dieper wordt opgewekt dan in eenige andere streek. Slaan we te dien einde sleehts even een blik op het nijvere Twente, dien veel ver guisden achterhoek van Overijsel. Hoe bloeit daar het vereenigingsleven De sociale aclie, met name de christelijke sociale actie zet daar de gansche linie in beweging. Werklieden vereenigingen, met vergaderings gebouwen als paleizen men vindt ze er in de kleinste dorpen. Sociale cursussen, geleid door belangstellende geestelijke ad viseurs, doen den werkman binnentreden in het wetenschappelijke gedeelte der quaestie en voeden hem zoodoende op tot een goed uitgerust en bekwaam strijder tegen de verderfelijke theoriëu der sociaal-democratie, die er getuige, de verkiezing van Van Kol te Enschedé ondanks dit alles toch nog vele aanhangers gevonden heeft. En naast deze werkliedenvereenigingen met hare sociale cursussen bloeien er het Kruisverbond en de Mariavereeniging drankbestrijderscorporatie's, die beide reeds haar in deze uren dubbel welkom zou zijn. Haar zwakheid was intusschen van korten duur; zij behoorde niet tot die naturen, welke zich in elke omstandigheid sehikken en de sla gen van het noodlot lijdelijk dragen. Zij vreesde den strijd niet en was bereid dien aan te binden. Het ongeluk, dat haar had ge troffen, drukte haar niet terneer. Zij had alles, wat haar vader had toebehoord, zonder uitzondering, verkocht en voor zich alleen de diamanteu harer moeder, ter waarde van 12.000 gulden, behouden; verdere hulpbronnen bezat zij niet. Maar zij en Clara zouden werken om de op voeding van George te voltooien zij gevoelde zich sterk als het hoold eener familie, aan wien dc toekomst van een geliefd wezen is toevertrouwd. De laatste ontgoochelingen hadden haar geleerd slechts op zichzelf te rekenen. Zij gevoelde de diepste minachting voor de geheele menschheid. B>-zat zij maar een geheim zinnige macht om hen te straffen, door wier schuld zij zoo wreed geleden had de moorde naars van haar vader, do egoïstische geldvorsten en den onwaardige, waarop al haar hoop geves tigd was geweest en die haar zoo luf verloochend had. Na verloop van twee dagen had zij haar woning op bescheiden voet ingericht. Het vertrek zag er zeer eenvoudig uit, maar toch gevoelde men, dat hier een voorname Parijsche woonde. Met behulp van Clara had zij het vertiek met roode klecden behangen, en enkele kleinigheden, aan de keuze waarvan men de fijn beschaafde vrouw herkent, verleenden aan de kamer een vriendelijk aanzicht. Toen alles geregeld wua in haar nieuwe woning keerden hare gedachten onwillekeurig terug tot den zeldzamen man. die haar in de droeve aren haar» levens verschenen was en wiens toewijding haar in zoo hooge mate getroffen had. Zij streefde immers naar een groot doel: De moordenaars van haren vader op te sporen en de vreeselijke misdaad te wreken. Biduch's adres was haar bekend en, gedreven door de begeerte naar nieuws, zette zij zich op een morgen aan haar lessenaar om oen brief te schrijven. Nauwelijks was zij daarmede gereed, of de huisbel ging bescheiden over. Kort daarop trad Clara binnen met de mede- deeling, dot eeu heer haar wenschte te spreken. menigen werkman en menige huisvrouw van het hellende vlak der drinkgewoonte met succes hebben afgebracht. Waarlijk, eene vergelijking in deze van Twente met. de Langstraat viel en valt nog zeer ten nadeele der laatste uit. En wat mag dan toch wel de oorzaak zijn, dat in 't Zuiden, met name in de Langstraat, nog voor slechts eene korte spanne tijds zoo bitter weinig in de richting vau den gezonden modernen tijd geest wird gedaan Moeten we soms ter onderschepping van de oplossing dezer onverschilligheids-quaestie gaan snuffelen in de hyper-critische be schouwingen, die de pers der z g. volks redders voor eu na over het donkere Zuiden ten laste gaven O, zeker, gingen we af op den pathetischen toon harer bewerin gen geloofden we aar» de pyramidale hoogte, waarop zij, de wereldhervormers, alias so ciaaldemocraten, zich vermeten te plaatsen eu waarvan zij met medelijdende min achting neerzien op die slapende dorpen in de vlakte, wij zouden moeten aannemen, dat het Langstraatsche volkje al zeer slecht op de hoogte van zijn tijd was, dat het zich, zonder een kik te geven, zijn harte- bloed liet aftappen door uitzuigende pa troons, dat het dom en onwetend werd gehouden door zijn geestelijke overheid en o, nog zooveel van zulke liefelijkheden meer 't Is echter nog zoo heel lang niet geleden, dat een „hooge" propagandist dier lieden met wel wat alkeurenswaaidige hardhandig heid uit Waalwijk werd gedreven, wat toch minstens een bewijs was, hoe goed die domme Langstraters op de hoogte waren van het verderfelijke zijner richtingvan het opruiende karakter zijner ideeën. Neen, heeren socialisten, de Langstraters zijn niet zoo onnoozel, als waarvoor gij ze aanzaagt j ze zijn slechts een weinig behept met den luchthartigen aard der zuidelijke volkeren. Zij gelijken wel iets op de Franschen, met hunne ronde hoofden en hunne warme, spoedig opvlammende geestdrift. Gelukkig is er echter een groot verschil tusschen den Franschman en den echten Langstrater. Een Fransctnnau windt zich spoedig op voor voor eeu idee, dat hem aantrekt, maar zijne geestdrift bekoelt er ook weer evon spoedig voor. Niet alzoo de echte zonen der Lang straat. Zij hebben ook Nederlandsch bloed in hunne aderen, d. w. z. zij zijn bij al hunne luchthartigheid degelijk en laten het eenmaal goed ge- en bevondene niet zoo spoedig weer los. Gelukkig de gezonde hervormer en loider, die daarvan partij weten Het was Bidach, schuchter tn linkseh als altijd. Maar zijn onbeholpenheid werd nog verhoogd door een reusachtige bouquet vau wilte bloemen, die hij in de hand hield. lk heb ik ben verschooning, mejuffrouw, hief hij, onder herhaald buigen aan, terwijl zijn blikken angstig heen en weer vlogen om een plauts te vinden, waar hij zijn hoed kon neerleggen. Ik ben reeds aan het oude huis geweest, ma«r ik vernaai dat ge vei trokken waai t en nu heb ik voor u eenige bloemen uit mijn eigen tuin meegebracht. Het zijn kerstrozen een soort, die ik zalf gekweekt heb zij zijn zeer vroeg. Wel, mijnheer Bidach, hoe aardigi riep Jo hanna, geroerd door deze attentie, levendig uit. Zij nam de bouquet aan en zette haar in een vaa3 vervolgens ontlastte zij den jonkman van hoed en stok en verzocht hem plaats te nemen. Ik heb u «oocveu geschreven, hernam zij, op den brief wijzend. Neem mij nie' kwalijk, mejuffrouw, dat ik niet vroeger gekomen ben, maar ik meende, d«t gij wel eenige rust noodig hadt en bovendien moest ik een zeer uitgebreid onderzoek instellen. Hebt gij reeds iets ontdekt Ik sal u alles vertellen, wat ik weet, me juffrouw; de resultaten zijn weliswaar, vaag, maar er is ten minste een begin. Spreek, mijnheer Bidach, drong Johanna aan. Gij kunt niet gelooveu hoe verlangend ik ben om iets naders to vernemen. Bidach bedacht zich een oogenblik, streek met de hand over zijn kaal voorhoofd en hief toen aan Allereerst moesten de volgende punten op- fehelderd worden. De heer Bacedat was rijk.ge- ukkig en had benijdenswaardige positiewat kon hem ertoe bewogen hebben dut kleine, een voudige huisje, waar hij vermoord werd te bu ren Wanneer heeft hij het gehuurd en met welke lieden kwam hij daar in aanraking? De laatste vraag kwam mij om op te lossen het gemakke lijkst voor; ik informeerde bij de menschop, die in de buurt van het huisje woonden, uf zij mis schien iemand hadden zien in- en uitgaan en tevens vroeg ik naar da gewoonten van den heer Bacedat. De boeren te Cluinart zijn echter weinig nieuwsgierig en zitten 's winters gewoonlijk bij het vuur. Daardoor kwam ik alleen ts weten, te trekken En ziet, die dagen schijnen nu gekomen te zijn daarom schreven we hierboven Het begint te daghen Vereeni gingen op wetenschappelijk en sociaal gebied worden geboren Geloof en Wetenschap' heeft hare glorieuze intrede gedaan in Waalwijks beemden. Haar podium droeg reeds den man, wiens staatsmanswijsheid, redenaars talent en dichterlijke gave vriend en vijand om strijd bewierooken. De St. Paulusvcreeniging doet hare waar schuwende stem hooren en wijst de Lang straters, inzonderheid de Waalwijkers, er op, dat men best vroolijk en „uit' kan zijn zonder kleinere of grootere bacchanaliën. De Schoenmakersbond behartigt de spe- oiale vakbelangen. En last not laest de Werkliedenvereeniging maakt zich op, met volle kracht deel te nemen aan de christelijke sociale actie, zoo noodig als krachtige tegen standster der sociaal-democratie, die zij moge dan tot op zekere hoogte dienstig zijn als stuurkraoht toch in den grond niets anders is dun een politiek en sociaal stelsel, rustende op revolutionnaire en slechte grond slagen. Werkelijk, het is een verblijdend ver schijnsel dat nieuwe, ontluikende leven. Waalwijk begint zich langzamerhand te te ontworstelen aan de macht van een on nadenkend voldaanheidsgevoel en van eene veroordeelenswaardige onverschilligheid om trent den geest eu de behoeften des tijds. Het werd dan ook inderdaad hoog tijd wilde men er de sociaal-democratie met al hare ab- en dependence's in de toekomst geen hoogtij laten vieren dat de schoone Langstraat met haar niet minder fraai hoofddorp trad in de rij der wakkere strijders voor het goed recht der christelijke demo cratie. Vooruit dan LangstraatVooruit dan Waalwijk I Het zij u gegeven mede eens aan de spits te staan van het slagvaardige leger, dat in de toekomst het pleit zal moeten beslissen in den strijd tusschen de christelijke- en sociaal democratie. X. De Dooven Hooukn. Het nummer 27 van de Geïllustreerde Wereld/ 626, Chiswi-k High Road, London. Wdeelt de beschrijving mede van eene Wonderbare Genezing van doofheid en gebrom in de ooren door heeling, welke ten huize gedaan kan worden en onfaalbaar geneest. Dat nummer zal kosteloos opgezonden worden als men zijn adres aangeeft aan den uitge ver van bovengenoemd Tijdschrift. dat liet huis 's morgens steeds gesloten is geweest. Ging uw vader er hean, dan geschiedde zulks gewoonlijk tegen '«namiddags drie uur. Maar niet dagelijks; integendeel, zijn bezoeken waran uiterst zeldzaam. Wat nu de inentchen betreft, die bij hem kwamen Bidach aarzelde een oogenblik, aoodbt Johanna hem verzoeken moest voort te gaan. Gij moet toch alles weten, mejuffrouw gaf hij veilegen ten antwoord, bovendieu weet ik, dat de heer Bacedat boven iedere verdenking verheven was, ging hij met bijzonderen nadruk voort. Meu raag niet op den schijn afgaan. Gij moet dan weten, dut eenige dagen na het huren der woning, een dame, ee i vreemde dame, in het dorp kwam en aan een boerin naar de woning van den heer Rodrigues vroeg. Een vrouw I klonk het ongeloovig uit Jo hanna's mond. Zoo is het on gij kunt begrijpen, dat ik onmiddellijk navraag deed naar haar signalement. Zij was een vrouw van rijzige gestalte; haar gelaat was achter een dichte voile verborgen, zoodat men haar niet herkennen kon. Haar spraak had een buitenlandse!» accent. Wat voor eeu? Daar begint nu juist de moeielijkheid. Dc boerin, aan wie zij inlichtingen vroeg, had enkele vrienden van haar man bij zich cn ook d.ze was tegenwoordig. Hij was tijdens den oor log, als gevangene in Duitschland geweest en in een de daarom met een Duitsche te doen te heb ben. De boerin had langen tijd in het buitenland gediend cn hield haar voor een Engelsche. Van de beide vrienden geloofde de eeu het Gascocsch accent te herk.unen, terwijl de andere, die ge- ruiincn tijd aan de spoor met Italiaansche ar beiders saamgewerkt heeft, haar voor een Itali aansche aanzag. Kwam *ij dikwijls? Gezien heeft iueu haar slechts tweemaal, maar ik weet uit uudere bronnen, dat zij er meermalen geweest is. Den tweeden k<er werd zij vergezeld door een groolen, krachtig ge bouwde man, van wien ik overigens niets naders vei nomen heb. (Wordt vervolgd.) i' i Jï. eet ■a-t 8

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1901 | | pagina 1