De Zuid-Afiikaansche Dorlog.
I
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
BINNENLAND.
i i
il!
I IVf
A. G. Mulié.
Hulp voorde Vrouwenkampen!
W
I
I;.
111 I
1 mi.1
de jaarwedden der onderwijzers te regelen
volgens de erfenis van Gooth."
Da Voorzitter: „ja, minstens 70°/o moet
besteed worden aan 't onderwijs, herhalings-
onderwijs euz."
Na nog eene opmerking van den heer
Hoffmans, die meende dat er eene misre
kening was in de renteberekening, hetgeen
echter bleek niet te zijn, werd de begrooting
vOor 1902 in zijn geheel vastgesteld.
De VoorzitterEr is ingekomen een
schrijven van den heer Timmermans van
Turenhout waarin hij zijn ontslag neemt
als plaatsvervangend lid, voor het stem
bureau K. v. A.
Ik verzoek de heercn hiervoor een ander
lid te benoemen.
Gekozen met 6 stemmen, de heer II.
Zeegers, die deze benoeming aanneemt".
De Voorzitter„ik verzoek de heeren
evenals andere jaren, het D. B. te machti
gen de marktgelden te verpachten, met dien
verstande, dat ter gelegenheid der kermis,
zooveel aan publiek gebruik kan worden
onttrokken, als noodig mocht blijken.
Machtiging verleend.
Op de vraag van den voorzitter of nog1
iemand 't woord verlangt zegt de heer
Mulders /,er is meer gesproken over de
verlichting over de lijn achter branden de
lantaarns gewoonlijk niet; ik verzoek U
daarop s. v. p. eens te willen letlen.
De Voorzitter: „het komt zeer dikwijls
voor dat ze worden aangestoken en door
een ander even spoedig weer uitgedraaid.
Dat schijnt voor velen een genoegen te zijn
ik kan er de aardigheid echter niet van
snappen.
Ik heb er nauwkeurig surveillance op
laten houden, maar toen was er natuurlijk
niets te zien maar nauwelijks was de politie
weg of ze gingen weer uit. Er zijn dan
ook die er pleizier in hebben, de lantaarns
op den dag reeds aan te draaien Ik heb
zelf ondervonden dat bij mij voor de deur
iederen Zondagavond ten 9 uur de lan
taarn werd uitgedraaid, maar toen ik er op
liet letten gebeurde het natuurlijk niet.
Het best is, dat degenen die er last van
hebben er zelf wat opletten, en dan komen
aangeven opdat ik ze kan verbaliseeren
maar 't zijn gewoonlijk kleine jongens, die
het doen."
De heer Mulders: „zou 't niet gevonden
kunnen worden een lantaarn te plaatsen in
de 2e Zeine.
De Voorzitter „dat blijft toch 't zelfde
als ze hem geregeld uitdraaien."
Niemand weer 't woord verlangend, sluit
de voorzitter de openbare vergadering ter
behandeling van de reclames tegen den
H. O. in eene met gesloten deuren.
In verschillende telegrammen worden thans
erkend, dat de Boereu in het gevecht bij
Brakenlaagte ook Engelschen gevangenge
nomen hebben. Er wordt niet gezegd hoeveel.
Deze gevangeuen zijn weer vrijgelaten, nadat
de Boeren hun geweren, patronen en paarden
hadden outnomeu.
Over het gevecht zelf wordt nog hel vol
gende medegedeeld
Van de 80man sterke Schotsche cavalerie, die
aan het gevecht deelnam, werden er 73
gedood of gewond. Van de 160 man, waar
uit de achterhoede der colonne Benson be
stond, werden er 121 buiten gevecht gesteld.
Van de 5 officieren der Schotsche cava
lerie sneuveldeu er 4. Nadat kolonel Guiness
het laatste schot uit één der 2 kanonnen
had gelost, viel hij dood neer, doorboord
met kogels.
Nadat het gevecht eenigen tijd had ge
duurd, kreeg de Engelsche achterhoede ge
brek aan ammunitie. Een Schotsche cavale
rist reed daarop naar het kamp onder een
kogelbui van kogels en keerde terug niet
een kist patronen.
In den loop van het gevecht, toen de be
stuurders van de ammunitiewagens zagen,
ckt de manschappen' die de kanonnen be
dienden, waren gedood, spanden zij hun
paarden van de wagens en reden zij hun,
om te trachten, de kanonnen weg te halen
Zij werden allen gedood.
Een kanonnier, die zijn hand opstak, om
het sluits'uk tan een kanon af te nemen,
werd die hand afgeschoten. Hij stak de au-
dere hand op en verloor 3 viDgers.
Kolonel Mackenzie heeft het bevel aan
vaard over de kolonne van* wijlen kolonel
Benson. Kolonel Benson, die een zeer dapper
soldaat was, kreeg drie wonden in zijn laatste
gevecht. Hij bleef bij kennis tot het laatste
en werd binnengebracht eu stierf binnen de
geimproviseerde borstweringen van het kamp
te Bakenlaagte.
Vele van de kanonniers van de manschap
pen die het geleide van de kanonnen vormden
en van de Scottish Horse sneuvelden. De
officieren en mauschappen waren elk met
gemiddeld acht kogels doorboord.
In eeu stortregen deed Louis Botha, die
in 24 urén 100 K.M. had afgelegd, ouver—
wacht met 700 Boeren een charge op onze
achterhoede en de twee kanonnen.
De Boeren werden begunstigd door eeu
inzinking iu het terreiu, die hun dekking
verschafte. Zij galoppeerden tot op veertig
meters afstand van eb kanonneu. Terwijl zij
te paard zaten en hun hoofd alleen zichtbaar
was, openden de Boeren een geweervuur op
de achterhoede. Geen van beide kanonnen
was in deze richting geplaatst en ongelukkig
waren de drie compagnien Buffs niet in
slagorde uitgebreid over het hooge terrein
ten westen van de kanonnen, vauwaar men
de plooi in het terrein had kunnen beheer—
schen, die de Boeren iu staat stelde hun
slag te slaan.
Kolonel Wools Sampson, die op dat oogen-
blik bezig een plaats was voor zijn kamp te
zoeken en ziju wagens uit te spannen, nam
het bevel over de colonne over. Hij riep
eiken beschikbareu man in het geweer en
hield een kopje cn een hoeve en de verder
gelegen randjes rechts en links van deze
laatste bezet. Ilij liet zijn twee overblijvende
kanonuen en een pom-pom op de Boeren
spelen, terwijl de rest van de ruiterij en van
het voetvolk de omtrekkende Boeren op een
afstaud hielden met een overstelpeud ge—
weei vuur.
De Boeren trokken een eind terug, de
kanonnen in den steek latende. Botha dreigde
dat hij met 1400 man 's nachts een nieuwen
aanval zou doen, maar intusschen was het
kamp met de grootste inspanning veranderd
in een bijna onueeembare sterkte, )zeker met
gevangenen vrouwen en kinderen. Red.)
Gedurende den avond werd eeu wagen
met schietvoorraad, dicht bij de kauounen,
naar het kamp teruggebracht maar de Boeren
haalden de twee kanonnen later weg en
waren met hei: aanbreken van den dag ge
heel verdwenen.
20.
Pas op ds andere schavuiten zullen hem
niet in den steek laten
Dat is lang niet zeker en bovendien begint
het wachten mij knapjes te vervelen.
Men zal in de drie gezellen, bij wie Os zich
neergezet had, ongetwijfeld Kater, Langoor en
Fretje herkennen.
Fluisterend spraken zij over de gevangeneming
vau hun makker Wolf. Beroerd® wanbof! zei
Fretje, eeu sigaret rollendals die schoft van
een politieagent er niet geweest ware, hadden we
den buit allang in deu zak gehad. Nou, ik had in
"Wolfs plaats moeten zijn I
En wat zoudt gij dan wel gedaan hebben,
wijsneus? vroeg Kater. Zoudt gij misschien den
agent en den portier incluis in uw zak gestoken
hebben. Dat 's al te gek zoo'n ondier zou anderen
menschen raad willen geven
Ik zou hen met mijn voeten van mijn lijf
hebben gehouden zij zouden mij waarschijnlijk
niet te pakken hebben gekregen.
Houd uw mond, jongen 1 riep Langoor, de
wenkbrauwen fronsend. Wolf was een andere
kerel dan gij en als hij zich heeft laten pakken,
was er waarschijnlijk geen redding meer moge
lijk 1
Als hij maar niet den verklikker speelt I
merkte Kater op, zijn neus stekend in het glas,
dat gevuld was inet een afschuwelijk mengsel
van jenever, wijn en slappe koflie.
Wolf verklikken riep Os, die juist van zijn
bezoek aan het buffet terugkeerde, eerder zou
men een snoek aan het praten kunnen brengen
Wat kent jelui hem slecht! Hij beeft nog niet
eens zijn naam genoemd. Dat is eerst een kerell
Ik heb het vandaag in de krant gelezen alle
respect 1
Hij stopto een versche pijp en wendde zich
vervolgens tot Fretje.
Speelt gij een paiiijtje biljart mee, ventje!
vroee hij.
Het verwachte Irailé, waarbij de beslissing
van de Porte. aan de eischen van Fiankrijk
toe te geven, wordt bekrachtigd, is versche
nen, zoodat Constans weer naar Konstanti—
nopel en Caillard weer naar Toulon zullen
kunnen terugkeeren.
Een nota van Havas heeft gisteren het
gewichtige nieuws medegedeeld. De Porte
erkent het wettig bestaan der Fransche scholen
in Turkije; zij erkent hst wettig bestaan van
de liefdadigheid- en geestelijke inrichtingen;
zij machtigt tol deu wederopbouw, het herstel
en de vergrootiug van die instellingen die
in de jaren 1894—96 zijn vernield en zij
verplicht zich, aanbouw of herstelling, waar
toe Frankrijk in de toekomst zou willen
overgaan, als van rechtswege goedgekeurd
te beschouwen, indien de keizerlijke regeering
niet binnen zes maanden hare bezwareu
heeft laten gelden. Ten slotte is de ver
kiezing van den Chaldeïscheu patriarch be
krachtigd.
Zoo is dus het conflict definitief gesloten
en worden de diplomatieke betrekkingen
weer hervat.
Ach, waarom niet I Beiden stonden op en
traden het zijvertrek binnen, waarin het smerige,
opgelapte biljart stond.
Na verloop vau enkele oogenblikken trad
Patrick eveneens binnen, nam een stoel, deed,
alsof bij met belangstelling hun spel volgde.
Dood op zijn gomak ziju sigaar rookend, wierp
hij het tweetal uitdagende blikken toe en telken
male wanneer Os een slechten stoot gedaan had,
liet hij zich een hoonende opmerking over zijn
onbekwaamheid ontvallen.
Waar bemoeit die ezel zich toch mede vroeg
Os, die van nature met weinig geduld behept en
gewoou was, dat de stamgasten van het bierhuis
ontzag hadden voor zijn herculische lichaams
kracht. Maar Patrick stoorde zich niet aan zijn
duistere blikken en ging voort hem bij elke gun
stige gelegenheid tc bespotten.
Wacht, vriendje, ik zal u aanstonds wel
vinden, bromde O», van woede het mondstuk van
zijn pijp fijn kauwend.
En bij een der volgende stooten wierp hij
plotseling ziju queen zoo ver achteruit, dat deze
rakelings langs Patrick's staped schnurde.
Hei! Wat moet dat? stoof de Ier op. Houdt
ge nu waarachtig mijn hoofd voor een biljartbal
Heb ik van m'n leven ooit zoo' stommeling ge
zien
Houd mijn qneue eens oven vast, kleintje!
sprak Os tot Fretje,*die zich reeds verkneuterde
over het pak slaag, dat den metselaar zou worden
toegediend.
Ös stak zijn pijp in den zak en ging, met op
geslagen hemdsmouwen, op deu jongen Ier af.
Wilt ge nu heel gauw uw brutalen mond
houden vroeg hij, hem do vuist onder den neus
duwend.
Patrick stond op en wierp zijn stoel achteruit.
Wat 'r Gij durft mij dreigen riep bij, de armen
over de borst kruisend.
Wilt gij met alle geweld, dat ik uw armen
en beeneu breek
Mij? grimlachte Os Die grap is waar
achtig niet slecht? Neen mijn jongen, dan moest
gij 'n andere kerel zijngij hebt u bepaald ver
gist I
Dergelijke twisten kwamen bijna iederen avond
voor en er vergkig geen dag, waarop Os niet
met dezen of genen stamgast slag leverde.
Zoodra dus de overige bezoekers zagen, dat er
WAALWIJK, 13 Nov. 1901.
TRANSVAAL AVON D.
Met een enkel woor.l hebben we in ons
vorig nummer, den op til zijnden Trans-
vaalavond in onze gemeente begroet.
Zooals wij toen mededeelden, zou er Zon
dag eene bijeenkomst plaats hebben, in het
Ilotel Verwiel. Daar wij geetie uitnoodiging
daartoe ontvingen, kunnen wij geen verslag
daarvan geven. Alleen vernamen we, dat
de opkomst der genoodigden niet zeer
groot was, terwijl het comité is saamgeste'd
als volgt
Eere-voorzitter is de burgemeester dezer
gemeente, K. A. M. ridder de van der
Schueren, en verder de heeren
II. Witlox.
J. F. Spijkerman.
M. A. van Loon.
A. G. llubbens.
D. A. Kakebeen.
It. Haberer.
Pli. Timmermans.
H. Zeegers,
A. Verbunt.
A, Priusen.
I. van Leeuwen.
Maandagavond hield dat comité eene
vergadering en daarop werd o. m. besloten
dc volgende circulaires in Waalwijk en
omstreken te verspreiden
Hel Transvaal-Comité te Waalwijk.
Eere voorzitterde Hoogwelgeboren Heer
K. A, M. ridder de van der Schueren.
Aan de inwoners van Waalwijk en
omliggende gemeeyiten.
WAARDE LEZER!
„Veronderstel, dat gij na een vermoeden
den tocht door eene vreemde streek einde
lijk in de verte eeu gebouw ziet ver
rijzen.
Gij verhaast uwe schreden in de hoop
hartelijk welkom te zullen zijn, liefderijk
opgenomen te worden. Maar aR gij na
derbij komt, doet eene onheilspellende stilte
uwe hoop vervliegen en, als Gij binnen
treedt, ziet gij de bewoners levenloos op
den naakten grond uitgestrekt. Eene
verschrikkelijke ziekte heeft hun woning tot
een gemeenschappelijk graf gemaakt. Op
dat gezicht rilt ge eerst van schrik en ont
zetting; maar als ge de beweginglooze ge
daanten nader beschouwt, bemerkt ge op
alle gezichten, naast sporen van doorgestaan
lijden een uitdrukking van zaohtmoedigheid.
Gij ziet, hoe enkelen der dooden naast
elkaar liggen met de handen ineengeslagen,
aantoonend, dat de laatste levensdaad een
liefdeblijk is geweesthoe anderen elkaar
feeder houden omsloten. Moeders koude
lippen drukken nog de wang van het kind,
de armpjes der kleine zijn nog geslagen
om moeders hals. Op de gezichten van
anderen ziet ge een uitdrukking, die geen
twijfel overlaat, of de lippen prevelden een
laatste gebed, toen de ziel opwaarts vloog.
Als gij die bewijzen van liefde en geloof, die
sterker waren dan den laatsten vreeselijken
doodstrijd, waarneemt, dan maakt een ander
gevoel zich onweerstaanbaar van U meester.
Uw afschuw wijkt, uwe oogen vullen zich
met tranen, niet van angst of ontzetting
maar van innig medelijden, van teedere ont
roering, van heiligen eerbied.
Dat gebouw is een concentratie-kamp iu
Zuid-Afrika.
Wie onzer heeft niet met afgrijzen ken
nis genomen van de wreede behandeling
der Boerenvrouwen en kinderen in de
kampen, waar zij door den Engelschen
overweldiger zijn opgesloten?
onraad was, weken zij terug en maakten plaats.
Os boog het hoofd en stortte zich op zijn tegen
stander om hem met zijn harden schedel omver
te loopon. Maar Patrick scheen zich als een oude
eik vastgeworteld te hebben en wierp hem tegen
een tafel. Kreten van bewondering stegen uit de
omstanders op.
Met moeite richtte Os zich op en keerde met
gebalde vuisten terug. Ditmaal nam hij zijn toe
vlucht tot boksen. De Ier pareerde echter zijn
stooten met den linkerarm en trof hem met de
rachtervuist zoo geweldig op de borat, dat Os
achteruit stool en onherroepelijk gevallen zou
zijn, wanneer de omstanders hem niet opgevan
gen hadden.
De bezoekers begonnen zich intusschen voor
het gevecht te interesseeren. Men schreeuwde en
klom op tafels en stoelen, terwijl de oude Jorre
onverschillig kleine hoopjes suiker op het kleve
rige, marnieren blad van zijn buffet bijeenveegde.
liet was de eerste maal, dat Os zulk een tegen
stander tegenover zich had. Wegens zijn bluffeu,
dat hij van zijn lichaamskracht maakte was hij
bij de overige bezoekers verre van gezien Hel
was dus niet te verwonderen, dat meenigeen zich,
in het vooruitzicht van Os' nederlaag, van pret
in de handen wreef.
Het duurde eenigen tijd, aleer Os zich van den
hevigen vuistslag van Patrick hersteld had. Ilij
schuimbekte van woede eu aangehitst door de
aanmoedigende kreten van Fretje en de overigen,
liep hij zinneloos met de armen zwaaiend op
Patrick toe, die hem volmaakt kalm afwachtte.
De slagen, die Os in het wilde deed neerkomen,
zou een paard gevoeld hebben, maar Patrick
wist ze zoo behendig te pareeren, dat geen enkele
het beoogde effect teweegbracht.
Van zijn kant benutte hij intusschen iedere
gelegenheid en vielen zijn slagen wellicht minder
fel, alle troffen doel, tot Os plotseling zulk een
hevigen stomp tegen de kin bekwam, dat hij
schier bewusteloos ineenzeeg.
Aan het gejuich, dat bij den val van den reus
opsteeg, scheen geen eind te zullen komen.
Om strijd wilden allen den metseleer de hand
drukken, maar deze, steeds zichzelf gelijk blijvend,
zocht zooveel mogelijk aan de lastige handdruk
ken te ontkomen en zocht met de oogen Bidach,
die met belangstelling den strijd gevolgd had en
zich haastte zich bij zijn vriend aan te sliites.
Wie gruwt niet als hij denkt aan den
ou menschel ijken maatregel vau geweten-
looze, uitsluitend nanr goud dorstende re-
geeriwgspersonen, Chamberlain, Rhodes
eu Milner om de Boeren tot onderwer
ping te dwingen door hunne vrouwen en
kinderen van honger en ellende te laten
omkomen
Wiens hart wordt niet met medelijd n
vervuld bij de gedachte aan het nameloos
leed, dat dezen onschuldigen slachtoffers
van don oorlog wordt aangedaan
Wie onzer is niet overtuigd, dat wij, als
stamverwanten van het heldhaftige Boeren
volk verplicht zijn naar vermogen bij te
dragen tot leniging der smarten, die geleden
worden door deze vrouwen en kinderen, de
bloedverwanten der fiere mannen, die strijden
voor de onafhankelijkheid van hun land,
voor de veiligheid hunner haardsteden
Met deze gedachte bezield heeft het
Comité zich ten doel gesteld gelden te
verzamelen tot verzachting van den heer-
schenden nood.
Hoe wordt dit doel bereikt
Het Comité heeft gemeend niet beter te
kunnen doen dan eenige uit hun land ver
dreven Afrikanen uit te noodigen hier te
spreken over hun land, over den oorlog en
wat daarmede in verband staat
Deze zijn de Heeren
J. H. Liebenberg, krijgscommissaris,
Kimberley, Kaapkolonie.
A. v. d. Walt, krijgscommissaris,
Pretoria, Transvaal.
Te i einde iedereen in de gelegenheid te
stellen deze heeren te hooren, zullen er,
met het oog op de kleine plaatsruimte der
beschikbare lokalen, twee vergaderingen ge
houden worden namelijk
op Vrijdag 15 November in het hotel Verwiel,
Entrée f 0.50. Met besproken plaats f 1.
en op Zaterdag 16 November op de zaa.l
Musis Sacrum". Entree f 0.25. Met be-
sproken plaats f 0.50. telkens des avonds
ten 8 ure.
Er wordt in de lokalen niet gecollecteerd
Alle ingekomen gelden zullen worden
opgezonden naar het Hoofdcomité voor de
vrouwenkampen te Amsterdam, dat voor de
verdere verzending zorg draagt.
Het Comité noodigt U beleefd, doch
dringend uit ten minste éen dezer vergade
ringen met Uwe tegenwoordigheid te verceren.
De toegangskaarten zijn vanaf Donderdag
middag bij de leden verkrijgbaar en aan de
vergaderlokalen.
Namens het Comité
WITLOX, Voorzitter.
RUBBENS, Secretaris.
Hoewel wij ons, tot onze spijt, tot slechts
weinig bijzonderheden omtrent het verloop
dezer avonden moeten bepalen, wijl ons niet
meer omtrent de plannen werd meegedeeld,
en ons inziens publiciteit in deze toch een voor
name factor was, doen wij toch een krachtig
beroep op de inwoners van Waalwijk en
omliggende gemeenten. Niemand mag die
avonden wegblijven, allen moeten meewerken,
om het succes zoo schitterend mogelijk te
doen ziju. Wij moeten toonen, dat we 't
hart op de rechte plaats hebben, dat wij
wat over hebben voor die arme vrouwen en
kinderen, daar in die moordkampen in
Zuid-Afrika. Waalwijkers komt trouw op,
en brengt door uwe trouwe opkomst, hulde
aan die dappere krijgers, en uwe hulp aan
die, door Engelsche beulen, dierlijk mis
handelde vrouwen en kinderen op 't oor
logsveld.
Veikieziiig Kamer van Koophandel en
Fabrieken.
Maandag 11 November 1.1. had de ver
kiezing plaats van 3 leden der Kamer van
Koophandel eu Fabrieken alhier.
Aan de beurt van aftreding waren de
heerenJ. Bernard Timmermans Wz., S.
Fano en A. Verbunt.
De uitslag der stemming was als volgt
Uitgebracht 60 stemmen.
Van onwaarde 1 steni.
Hiervan bekwamen
J. Bernard Timmermans
A. Verbunt.
S. Fano,
en nog eenige anderen een of meer stemmen,
Gekozen dus de drie aftredende leden.
steramen.
52
49
47
De ex-detective verloor bij alle drukte het doel
hunner komst echter niet uit het oog.
Dat is ten minste een stap op den goeden
weg, fluisterde hij Patrtck in het oor, maar nu
de brief!
Patrick bedacht zich even. Een glans van ge
noegen vloog eensklaps over zijn gelaat. Ik
ben er, luidde zijn antwoord, ik wend belangstel
ling in mijn gevallen tegenstander voor en haal
hem, terwijl ik mij over hem heenbuig, den
brief uit den zak.
In de hitte van den strijd had niemand bemerkt,
dat een bezoeker de herberg was binnengesta
met een vluchligen blik de schare rondom da
gevechtsplaats gemonsterd en zich vervolgens bij
het drietal gezellen van Os gevoegd had.
Het was Peru, die, in een onkenbare vermom
ming, den door Os in ontvangst genomen brief
kwam opeischen.
Fretje lichtte hem onmiddellijk deu toestand
in. Os heeft gevochten met dien metselaar,
meester 1 fluisterde de jeugdige galgenbrok, maar
die was hem te machtig. Os heeft zooveel slaag
gekregen, als hij maar wilde. Os heeft den twist
echter nietuigelokt
Peru's voorhoofd bewolkte zich.
Wat kon den metselaar hem tot den strijd be
wogen hebben Zijn boeveninetinct waarschuwde
hem, dat er onraad aan de lucht was.
Peinzend over de beweegredenen, die den met
selaar genoopt mochten hebben den strijd aan
te binden, zag hij op eens, hoe de metselaar,
naar Os toeliep, die op den vloer uitgestrekt,
door enkele omstanders werd bijgebracht. Hij
zag, hoe Patrick quasi belangstellend de hand op
Os hart legde, alsof hij zich van den normalen
hartslag wilde vergewissen en uit diens borstzak
een brief te voorschijn haalde, dien hij behendig
in zijn eigen zak deed verdwijnen. Geen der om
standers had den diefstal opgemerkt maar de
beweging was Peru, geroutineerd in dergelijke
zaken niet,ontgaan. Als een bliksemstraal schoot
hem de gedachte door het hoofd, dat Patrick een
spion was. Die man mocht niet ontkomen. Met
het mes in de vuist stoi tto bij zich op Patrick
die nog steeds, niets kwaads vermoedend, op ziju
knieën lag.
Ongetwijfeld ware Patrick een kind des doods
geweest, wanneer niet Bidach, die geen oogen blik
van zijn zijde geweken was, zich met een koeien,
Uilvoering Liedertafel.
Zondagavond opende de Liedertafel de
rij der winteruitvoeringen. De heer H,
Bogaerts, baryton uit 's-Bosch vereerde den
uitvoering met zijne medewerking. Dezt
zanger beschikt over een fraai, goed geschoold
geluid met zijn Levenslied van Rehl, „Ad
die Musik en Sehnsucht v. Schubert fa
Chanson van Spoel behaalde hij telken»
veel bijval. Als bisnummer gaf hij nog tea
beste „Le Credo du Paysan."
De President der vereeniging de weled. beer
H. Zeegers dankte den heer Bogaerts voor
zijne zoo vrijwillig verleende medewerking
eu riep hem een hartelijk tot weerziens toe.
De liedertafel zelve bracht behalve eenige
reeds bekende nummers ten gehoore „Le
Soir" van Iluberti cn Verbeidend vau G,
Rijken.
Met genoegen merkten wij, dat de Lie
dertafel steeds meer werk maakt van fijn ea
genuanceerd zingen, wat voorzeker de waarde
der uitvoering aanmerkelijk verhoogen zal,
De heer J. Sars vergastte het publiek op
Spirito Santo" van Löwe, en *Afscheids-
lied" van A. Thomas. Nog werd tot lid
van verdienste benoemd de heer Ant. Hurl,
mans, oprichter der liedertafel, wien het
gouden insigne eu een fraai geëncadreerd
diploma overhandigd werden. Een woord van
dank aan allen, die hebben meegewerkt,
ons dezen genot- en kunstvollen avond t«
verschaffen en vooral aan den lieer Henri
Platteel, die op eene uitstekende wijze, ds
verschillende nummers accompagneerde.
Opgebracht.
Dezer dagen werd door onze raarechausjes
een persoon uit Baardwijk naar de gevan
genis te 's Bosch, en iemand uit Capells
naar eeoe rijkswerkinrichting overgebracht
Flobert-elub.
Gisterenavond had in het hotel Gerrii
alhier eene bijeenkomst plaats, tot het op
richten eener Flobert-club.
Na eene voorloopige begrooting van in
komsten en uitgaven en verdere besprekingen,
werd eene dergelijke vereeniging gecoiuti
tueerd, aanvankelijk met 16 leden.
Een voorloopig bestuur, bestaande uit d:
heeren A. Pulles, vau Everdiugen, H. m
Gils, Jos. Baatings, Alb. Kemperman werd
gekozen, 't welk zich zal belasten met het
opmaken van een ontwerp-regleraent enz.
Verder werd besloten, dat de vereeniging
den naam zal dragen van „Cliristiaan de
Wet."
Moge zij zulke bekwame schutters kweehen
Volgende vergadering Dinsdag 19 No
vember a. s. des avonds ten 8 uur in he
hotel Gerris.
Wij hopen later nog eenige nadere bij
zonderheden mede te deeleu.
Transvaal
Te Vrijhoeven-Cappel, eene geraeeutevn
500 zielen, is voor de Boerenvrouwen ec
kinderen een bedrag van pl. m. f 175 k:
eengebracht.
sprong op den nieuwen tegenstander geworpc
diens pols gegrepen en hem het mes uit dehr.l
gewrongen had.
Vlug sprong Patrik overeind. Watldondftii
hij Peru toe, sluipmoord, gij lafaard, dat iuHii
we u eeus afleeren en «en stoel opnemend wil»1
hij zijn aanrander te lijf, die ongemeen bid
voor zijn lafhartige daad zou hebben gebo»:.
wanneer Bidach Patrick niet tot kalmte geffiM'*
had.
De omstanders hadden intusschen partij getroh
ken eu enkelen wilden Peru in stukken scheur"
maar de meer vredelievenden beduidden dn
schurk zich snel te verwijdereu, aan welken wetj
Peru, na een blik van verstandhouding met «ij1
drie makkers te hehben gewisseld zich haiMl"
te voldoen.
Bidach en Patrik trokken zich in een der dof
kerste hoeken van de herberg terug. Na
overtuigd te hebben, dat niemand hen bespisdds
werdjde brief te voorschijn gehaald. Inderdaad
van Mérentier's hand, zoodat er geen t«i|j
overbleef of Os was de moordenaar. Daar Patrick
aanwezigheid nu eer schadeu dan baten Wt
besloten de vrienden, dat Bidach, dien Os onffl"'
gelijk kennen kon, alleen in de herberg achter-
blij v®n zou om de woonplaats van den gevall'"-
vechterabaas uit te visschen. Na afgesprokenK
hebbeD, elkaar den volgenden dag ten huiie
Johanna te ontmoeten, betaalde Patrick zijn gf 'l
en vertrok. Ilij bemerkte niet, dat de drie vriend'-
van Os, onmiddellijk na zijn vertrek de beiberj
op geheimzinnige wijze verlieten.
XIII.
Ingevolge haar afspraak met Bidach, had Ij*
banna zich denzelfden dag, waarop de hcl,
vrienden hun gevaarlijke ondernemiDg 10
herberg ten uitvoer brachten, gereedgemaakt uj
de weduwe Musch te bezoeken, Zij herinner
zich nog uitstekend het adres, dat de zondering
struikroover haar opgegeven had Rue My«
35.Na eenige vragen, bleek dat die straat ge'5
was in een der armoedigste wijken van PVr
(Wordt vervolgd)
