Nummer 100. Donderdag 19 December 1901. 24e Jaargang l Toegewijd aan Kandel, industrie en Gemeentebelangen. Ruwe eo opgeloste Peiu-Guano AITOON TIELEI, PROTECTIE iffiifiiii FEUILLETON. ÜIÏ G E V E R Zij die zich voor het volgend kwartaal abonneer en, ontvan gen de in deze maand nog ver schijnende nummers GRATIS. De Echo van het Zuiden IVaalwpsclif aigstrutsrkt Courant Dit Blad verschijnt Woensdag— en Zaterdagavon d. A bonnementsprijs per 3 maanden f 0.~5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Zondag hield de lieer J. P. van Term, redacteur van de Maasbode, voor de Don- gensehe Lederindusttie-verecniging eene ezing, die zeer druk bezocht werd. Hij sprak over protectie en later over iet Wilhelmina-kanaal. Wij ontleenen aan 'l verslag van het D. v. N. 't volgende omtrent het eerstge noemde onderwerp. Wat is uitvoer Uitvoer is de verkoop aan 't buitenland. Moe komt het, dat Duitschland van 1890 tot 1897 zijn uit voer zag toenemen met 398,000,000 Mark en Engeland hem heeft zien dalen met 29,000,000. Wat is de meest protectionistische Staat ter wereld Amerika. Daar wordt van 30 tot 60% rechten geheven. Waar bloeit de industrie meer F Weet ge wel, dat Times en Standard dagelijks uitkomen op amerikaanscb papier Wat baten fraaie theorieën, als de praktijk cr tegenover staat Als ik reis in 't vrijhandelend Nederland, heb ik f 10,noodig, in Belgie 15 francs, in Duitschland 12 mark, in Engeland één pond per dag. Waar is het leven goed kooper In Belgie heeft de kleine man 5 millioen meer op de spaarbanken, dan hier Truyeu zegt, dat in Nederland 197 be deelden zijn op de 1000 inwoners, in Amerika 25. Spr. geeft toe dat deze cijfers niet ge lijksoortig zijn, maar toch er is verschil genoeg, 8 x meer in Nederland dan in Amerika. Het liberalisme is de vader van onzen vrijhandel. Gelukkig, dat wij ons vaderland liefhebben als de oudste burgerij, de zonen van St. Bonifiacius eu Willibrordus en niet de leuze willen beurs of vaderland. Applaus. De vrij handelaars staan voor het feit, dat wij eerstdaags een beschermende wet krijgen. De liberale meerderheid in de Eerste Kamer zal geen spaak in het wiel steken, het zou haar eigen dood zijn. Spr. acht beschenner.de wetgeving beslist noodig. Er is geld noodig, ook voor de schatkist. Wat protesteert ge, heeren der linkerzijde, sprak dr. Nolens in de Kamer, wij volgen slechts 't voorbeeld van mr. Pierson. Er zijn sociale hervormingen noodig, die kosten'milhoenen. Onze eigen burgers kunnen dat niet betalen, vreemden moeten het dus doen. Echter niet zoo, dat de hooge tarieven van Amerika zullen worden gevolgd. We moeten niet vallen van 't eene uiterste iu het andere. Een zeer matige herziening zou onze schatkist met 15 millioen verhoogen, niet gerekend graanrechten. In plaats van die 5 millioen te verdienen, brengt ons land liever dat geld naar Duitschland. In 1899 werd hier voor 15 millioen alleen aan weefgoederen van Duitschland ingevoerd. Waarom moesten de de electrische trams van Amsterdam besteld worden in Hongarije? Waarom Omdat de hongaarsche 'firma f 280.ÜÜO beneden de binnenlandsche fa brikanten was. Kon aan onze vrijhandelaren een scherpere les worden gegeven Waarom hebben we onze differentieele rechten afgeschaft in onze koloniën. De Duitschers belasten onze kaas met 30 mark, wij betalen daarentegen 15 milloen aan Duitschland. De minister, die protectie invoert, zal recht hebben op onze dankbaarheid. Per jaar wordt hier voor meer dan 100 millioen ingevoerd, die hier kunnen gemaakt worden, eeu arbeidsloon van 30 millioen een ton gouds per dag. Waar zijn zoovele meelmolens, zoovele spijker fabrieken, ijzergieterijen, dekenfabrie- ken enz. Het Made in Germany verdringt het en gel sch e fabrikaat en aan de muren van Londen heeft spr. zien hangen smeekbeden om protectie voor de industrie. Spr. verklaart zich tegen belasting op grondstoffen. Die moeten onbelast binnen komen. Spr. raadt aan, lezing van het Novembernummer der Mij. van Nijverheid, behelzende het artikel van den heer Van Dusseldorp. Spr. komt nu tot de vraag of de leder industrie bloeit. De looierijen zijn geslonken van 2500 tot 500. De lederindustrie bloeit niet, omdat zij gedrukt wordt door 't bui tenland. Voor de lederindustrie is niet noodig belastiDg op grondstoffen, geen WAALWIJK, kuustmatige teelt, maar belasting op ge fabriekte slukken, het halffabrikaat. Ook Duitschland vraagt geen rechten op huiden. Men schaffe den vleeschaccijns af, een matig tarief zou dat genoegzaam vergoeden. De buitenlander komt vrij in, de binnen lander betaalt accijns. Belasting op liet halffabrikaat. Onze schoenmakers kunnen dan het binnenlandsch gelooid leer nemen de buitenlandsehe roboen moet echter worden belast. Men zal dan niet meer zien, dat, terwijl in de Langstraat schoenmakers worden ont slagen, in de hoofdstraten onzer steden groote partijen fransche en duitsche schoenen in de étalages hangen. Buitenlandsehe lederfabrikanten, vervolgt spr., bieden hier hun overproductie aan tegen 10 pet. minder dan in hun eigen land. Het is noodig, dat men schcrpomlijrad kenne, wat wij willen zegt, spr. Een matige protectie heeft niet ten doel de prijzen op te drijven, het is een zelfverdediging, onze binnenlandsche industrie te beschermen tegen de buitenlandsehe overproductie. Spr. neemt deze gelegenheid te baat, om hier warme hulde te brenger, aan den heer Armaiul Diepen, den baanbreker van het protectionisme in Nederland. Spr. herinnert ook aan mr. Bahlmann m 1889 zegt spr., heeft mr. Bahlmann gewerkt aan een verhooging der tarieven. Met ijzeren wilskracht heelt de heer Bahlman ervoor gewerkt. Maat Minister Gftudin de Bean fort aarzelde en bleef weigeren. Helaas. Naast dezen noemt spreker de motie Bressers, die in Juli 1896 ingediend is in de Prov. Staten. Spr. brengt den heer Bressers hulde voor diens kloeke motie en hoopt, dat hij nog lange jaren voor deze streek en de industrie ervan moge blijven bewaard. Spr. eindigt met de hoop uit te spreken, dat ons land dra rijk moge zijn eene kloeke, gematigde protectie. Wat ruwe en wat opgeloste Peru-Guano is, beginnen we, dank zij de juistere in lichtingen, die we in den laatsten tijd ont vangen, weder te weten Ruwe of gemalen Peru-Guano is de guano, zooals zij uit Peru wordt aangevoerd, nadat zij van steenen r.*«gg Advertenties 17 regels f U.60 daarboven 8 cent per regel, groot» letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groet aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeclige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel 28. Toen zij zich overtuigd hadder., dat niemand in het donkere gangetje hen bemerkt had, zetten zij hun ladder op in een der donkere, door de ketellupperij gevormde hoeken en klommen zij op het dak. Na zich georienteerd te hebben, kropen zij voorzichtig voort. Bidach's vermoeden was juist gebleken, want de beide daken waren zoo goed als vlak en stonden met elkaar in ver binding. Zullen wij den ladder niet optrekken vroeg Patrick zachtjes. Dat is in dit geval onnoodig, gaf Bidach op denzell'den toon ten antwoord. Wij zuilen hem misschien weidra kunnen gebruiken cn iu deu hoek zal uiemand hem vinden. Vervolger.» onderzochten zij den omtrek aan de rechterzijde: Achter het hooge huis, welks voorgevel aan den boulevardkant lag, verhieven zich enkele huizen van twee of drie verdiepingen, die in de Ruo de Chartres uitkwamen. Zij ver kregen zekerheid, dat het met een weinig vlug heid en behendigheid mogelijk was met behulp van den ladder in deze richting den terugtocht te ondernemen, iudien hun plan in duigen mocht vallen. Na het oude gebouw, zoo goed en kwaad als het in den donker ging, verkend te hebben, keerden «ij naar het dak der ketellapperij terug en troffen daar hun maatregelen. Zij bevestigden het medegebrachte touw aan een der schoorsteenen en lieten het opgerold naast zich liggen. Vervolgens spitslen zij hun ooren om to luisteren of geen gerucht door den Bchoorsteen tot beu doordrong. Daar zij echter niets vernamen, trokken zij daaruit de conclusie, dat er niemand aanwezig kon zijn. Ten slotte kropen zij naar den rand van het zinken dak en zagen voorzichtig over den rand, om de deur van het gebouw in het oog te houden. bidach hield het opgerolde touw in de hand om ieder oogenblik in staat te zijn liet naar be neden te werpen en er snel langs at te In die verre van gemakkelijke houding werd hun geduld op een lange proef gesteld. Rondom hen heer8chte de diepste stilte. Van tijd tot tijd werd hun oor getroffen door het geluid van voetstappen op den boulevard, die zich echter steeds weer verwijderde. In de steeg liet zich mensch noch dier zien. Het uurwerk van de kleine kapel in de Rue d'Affre sloeg tien uur, elf uur, maar niemand vertoonde zich. Ik vrees dat wij tevergeefs wachten, flui sterde Bidach Patrick in het oor. Misschien komen zij vanavond niet. Het was een gewaagd plan, dat Bidach ont worpen had. Voor het geval, dat slechts een lid der bende kwam, hadden zij zich voorgeno men zich lang9 het touw snel te laten afzakken en den bandiet zonder vorm van proces naar de politiewacht, die op ongeveer tweehonderd me ter afstand was gelegen, over te brengen, kwamen zij echter in grooteren getale, dan hoopte Bidach op een of andere wijze het huis te kunnen binnendringen, of door den schoor steen het gesprek der boeven af te luisteren en op die mannier iets over George tc vernemen Het was hem onbekend, dat het vertrek, waBr in de bende vergaderde, door een kachel en niet door eeu haardvuur verwarmd werd, zoodat aan luisteren door den schoorsteen niet gedacht kon worden. Het mocht ongeveer kwait voor twaaltven zijn geweest, toen zij bij het sohijns-1 van een straat lantaarn drie schaduwen aan den ingang van het steegje gewaar werden. Opgepast? Daar komen zij! fluisterde Bi dach. Inderdaad gingen drie mannen, na zich als ge woonlijk overtuigd te hebben, dat niemand hen bespiedde, op het zwarte huis toe. Het waren Kater, Langoor en Tretje. XI. Ongeveer terzelfder tijd hield een rijtuig stil in de llue d(Allemagne. Een forsch gebouwde vrouw steeg uit en bekeek de dichtst bijzijnde huizen om zich te oriënteeren. Vervolgens wend de zij zicli naar een deurtje, waarboven een bord was aingebracht met het opschrift: „Bergami, water- en vuurstoker. Op haar kloppen werd de deur voorzichtig giopend. Is Signor Bergami thuis? vroeg de onbe kende. Wat wilt gij gaf eer. vrouwenstem ten antwoord. Ik kom in opdracht van Cesaro Conti. De deur gaf toegang tot een smal vertrekje. waarin stukken van haarden, gebroken kachels, pijpen en andere voorwerpen verspreid lagen. Aan de muren hingen enkele, met een dikke stoflaag bedekte werktuigen, die sedert lang niet meer gebruikt schenen te worden. Bij den haard, waarin het vuur dreigde uit te gaan, zat, het hoofd op de hand steunend, een man, die zijn pijp rookte. Het antwoord der vreemdelinge vernemend, stond hij op eu monsterde haar met wantrouwende blikken. Signor Bergami was een man van kleine ge stalte, met een langen baard en grijs, op de schouders afhangend haar. Zijn kleine, levendige, zwarte oogen waren verscholen achter dikke wenkbrauwen. Komt gij van Cesaro Conti? vroeg hij met een onmiskenbaar Italiaanse!) accent. Ja, hij heeft mij uw adres opgegeven. En wat was uw verlangen? Dat zal ik aanetoada zeggen. Gij moet echter eerst weten, dat gij mij volkomen kunt vertrouwen. Ik ben een eerlijk man en v;ees niemand, zei de Italiaan, wantrouwend. Cesaro Conti heeft mij gezegd, dat gij uw landslieden kinderen verschaft, die tot bedelen afgericht of als schoorsteenvegers naar de steden gezonden worden. Ach, dat deed ik vroeger wel, om hun een dienst te bewijzen, zei Bergami, maar tegen woor- dig doe ik dat niet meer. Het kan groote on aangenaamheden opleveren en daar blijf ik liever buiten. Ik heb u immers gezegd dat gij van mij niets te vreczen gebt. Hoor mij eerst aan en zeg daarna of mijn voorstel u bevalt of nietl lk gezuiverd is en de grovere stukken fijn gemalen zijn. Opgeloste Peru-Guano is de ruwe Peru-Guano, nadat deze met zwavel zuur is behandeld. Is de ruwe guano te nat bij de ontlading, dan wordt zij eerst op daartoe ingerichte droogovens uitgespreid en gedroogd. Men bespreit ze tevens met eeu° kleine hoeveelheid zwavelzuur om het vervliegen - van ammoniak te verhinderen, s de guano bij haar aankomst droog ge noeg, dan is dit kunstmatig drogen on noodig. De behoorlijk droge guano wordt door krachtige toestellen gepletterd, lijn gemaakt, gezift en van steenen gezuiverd. Die toestellen zijn zoo doelmatig ingericht, dat zij de guano ziften, naarmate zij ze fijn maken en de grove deelen terug ont vangen, om ze nogmaals te breken, terwijl zij de steenen afzonderen en verwijderen. De aldus droge, gezifte, ruwe guano wordt vervolgens vermengd met een voorat be rekende hoeveelheid zwavelzuur. Na eenigen tijd verkrijgt men een harde droge massa, die men nogmaals fijnmaakt en zift en zoo bekomt men eindelijk opgeloste guano. Het zwavelzuur vervult bij de behandeling der guano een dubbele rol liet vereenigt zich met deu ammoniak, waardoar deze laatste belet wordt te vervliegen en het maakt verder ook het onopgelost phosphorzuur op losbaar in water en dus beter geschikt voor een snelle eu krachtige voeding der planten. Het is juist omdat bijna al het phosphor zuur in dc opgeloste Peru-Guano oplosbaar gemaakt is, dat die guano den naam van opgeloste heeft ontvangen. Deze opgeloste Peru-Guano wordt onder controle der rijks proefstations, tegen een standvastig gewaar borgd gehalte van 4°/0 stikstot, l"°/o phosphorzuur en 2°/0 kali in den handel gebracht. Het groote verschil tusschen ruwe en opgeloste Peru-Guano is dus hierin gelegen, dat het gehalte van de opgeloste standvastig is en de verschillende phosphor- verbindingen, die in de guano aanwezig zijn, voor een groot gedeelte voorkomen in een in water oplosbaren vorm, terwijl de s'i^~ slof erin aanwezig is in een gemakkelijk oplosbaren, maar in elk geval tegen ver vliegen beveiligden vorm. Op dit verschil in samenstelling steunt het verschil in ge bruik, dat wij van de Peru-Guano's hetzij opgeloste, hetzij ruwe moeten maken. In 't algemeen is het gebruik van opgeloste Peru-Guano aan to raden boven dat van ruwe Peru-Guano in al die ge vallen, waarin het aankomt op een snellen groei en een groote opbrengst. De opge loste werkt toch sneller en heviger dan de ken hier een familie, ging de onbekende op gedempten loon voort, die zich gaarne een knaapje van ongeveer tien jaar van den hals wilde schuiven. Kunt gij dat hind niet van mij nemen en liefst zoo ver mogelijk van l'arija wegbrengen Gij moet echter vooral beletten, dat dc knaap met iemand een woord wisselt. Neen, neen, viel de vrouw haar in de rede. Wij zijn dood eerlijke lieden; wij laten ons met dergelijke dingen niet in. Waart gij dan ook zoo eerlijk, gaf de vreemdelinge ironisch ter. antwoord, toen gij aan uwen landsman, den heler Cesaro Coi.ti hel horloge bracht, dat uw man in een huis, waar hij werkte, gestolen had? Ontsteltenis was op het gelaat der echtelieden te bespeuren. Bergami had het horloge op straal gevonden, zei de vrouw, die het eerst haar tegenwoordig heid van geest wist te herwinnen. Hij kon met weten wien het toebehoorde. Nu kort en goed. Neemt gij mijn voorstel aBn ot niet? Dat hangt er vnn af, zei de Italiaan, de onbekende met een sluwen blik monsterend. Het zijn uiterst lastige geschiedenissen. De vreemdelinge wist zeer goed, dat het aar zelen van het waardige echtpaar en de betuigin gen hunner eerlijkheid niets anders ten doel hadden, dan hun diensten zoo duur mogelijk te verkoopen. Zij haalde een portefeuille te voorschijn. Duizend francs als gij toeslaat I zei zij eenvoudig. De oogen van den Italiaan fonkelden van heb zucht hij wierp een verlangenden blik op de Het ontging der onbekende niet. dat de echte lieden eigenaardige blikken wisselden. Natuurlijk moet het geld verdiend worden, zei zij, terwijl zij haar mantel terugsloeg en achteloos speelde met een gederaaskeerden dolk, die aan haar gordel hing. Jlan en vrouw schenen te overleggen. Nu goed I Als wij u daarmede een dienst kunnen bewijzen, zullen wij het doen zei Bergami ten slotte met een huichelachtige zucht. Wanneer wilt gii ons het kind brengen? Binnen een uur. Maar het moet morgen ochtend zoo vroeg mogelijk weggebracht worden ruwe. Dit feit is reeds door talrijke proe ven bewezen. Dr. Grounen heeft o. a. door een reeks proeven aangetoond, dat de wer king van opgeloste Peru-Guano die van rnwe guano aanmerkelijk overtreft. Op 12 verschillende proefvelden, ieder van onge veer 1 hectare oppervlakte, gaf eeti bemes- ing met 500 kg ruwe Guano gemiddeld een hoogere opbrengst van 4280 kg. suiker bieten. Door een bemesting met 500 kg. opgeloste Guano werden gemiddeld 5150 kg. suikerbieten meer verkregen dan op de onbemesle perceelen, niettegenstaande de opgeloste Guano 1/5 minder stikstof en phosphorzuur bevatte dan de ruwe. De suikerbieten, met opgeloste Gutno bemest, waren tevens de zuivprste en suikerrijkste. Het kan echter ook gebeuren, dat aan ruwe Peru-Guano de voorkeur moet ge geven worden boven opgeloste. Als be mesting voor wintergranen, op vochtige en moerasachtige weiden is de ruwe Guano in sommige gevallen te prefereeren. Wij komen hierop later in bijzonderheden terug. Het is in de meeste gevallen niet raad zaam Guano te gebruiken als bovenbemes- ting. Zooveel mogelijk dient zij onderploegd te worden en wanneer zulks niet wel kan geschieden, moet men haar die; ineggen. Guano bovenop uitgestrooid, zonder daarop volgende onderbrenging, zal nimmer hare volle werking doen. De wortels der planten dringen zoo diep in den grond, dat zij aan de bovenop den bodem uitgestrooide Guano niets hebben. Nu is het waar, dat door den regen de oplosbare, deelen der meststof in den grond dringen, maar er blijven er dan tocli ook over, die in den bodem zouden oplossen en nuttig zijn en boven op den grond verdrogen en verrotten en dus waardeloos worden. Blijft de regen eenigen tijd uit, dan gaat alle Guano, ook de in water oplosbare stof, verloren. Daaren boven bestaat ook de mogelijkheid, dat de phosphorus en kali door het absorptiever mogen vooral in kleigronden in de aller bovenste lagen worden vastgehouden. IIoo men de zaak dus ook bekijkt, het onder- ploegen en diep ondereggen is om verschil lende redenen te verkiezen. Alvorens te eindigen moet ik nog wijzen op een ver keerd gebruik van de Guano bij aardappels. Men neemt gewoonlijk een lepeltje of pijpe- kop Guano, legt deze hoeveelheid Guano in deu grond cn poot daarop den aardappel. Ik acht deze wijze van doen zeer verkeerd. De wortels en uitloopers van de plant be palen zich toch niet tot een enkel plaatsje, maar verspreiden zich overal in den grond. Natuurlijk, daarvoor staan wij in. Gij inoet het naar een afgelegen dorp aan dc grens brengen, maar zoo d.t het zelts niet varmoeden kan, waar het is. Gij zult tevreden zijn en het geld vroog hij, de hand uitstekend. Dat zal u geworden, zoodra ik het kind ge bracht heb. Zij verliet dc woning en richtte hare schreden naar het wachtende rijtuig. Rechts den Boulevord de la Chapelle oprij den. klonk het den koetsier iu de uoren, ik zal zeggen, wanneer gij stil kunt houden. XII De koetsier zette zijn paard tot snellen draf aan, vermitst de onbekende hem hot vooruitzicht op een ferm drinkgeld had geopend. Hij mocht ongeveer twintig minuten onderweg zijn ge weest, toen de schel naast den bok overging. Vlug hield hij zijn draverin, waarin de vrouw uitsteeg. Zij bevond zich thans op ongeveer honderd pas alstands van de Paradijssteeg. Te voet vervolgde zij haar weg, opdat de koet sier, wien zij bevolen had te wachten, niet zien zou.' waarheen zij ging. N* verloop van enkele uogcnblikken was zij in het slop verdwenen en klopte zij aan de denr van hel verdachte huis uan. Wie is daar? vroeg een stem. Juana, luiddde het antwoord. Onverwijld werd dc deur geopend en trad zij binnen. Énkele minuten later kwam zij terug, met zich voerend een knaapje, dat in weerwil van zijn verzet, snel werd medegesleurd. Op het oogenblik echter, dat zij den uitspr.n- genden hoek wilde voorbijgaan, klonken snelle voetstappen achter haar. Tegelijkertijd werd het kind door een krachtige hand aangevat en haar ontrukt. (Wordt Vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1901 | | pagina 1