Nummer 46.
Zondag 8 Juni 1902
25e Jaargang.
Tweede Blad.
I
De Zuid-Affikaansehe Oorlog
Briavaa uit hst Hoordsn-
UITVOERINGEN.
i
rWOÊB2
De Echo van het Zuiden
WAALWIJK.
Concert te geven door de liedertafel
„Oefening baart Kunst* van Besoijen, op
Zondag 8 Juni 1902, in den tuin bij den
heer J. Fransen, alhier. Aanv. 61/2 u. precies.
[Zie programma's.
ftCay/'XxaaDrrr-t
IX.
„Pf, pf, hoe warm Nu nog een brief
uit het Noorden 'k Bankje voor dien
kost, ik heb reeds genoeg aan mij zelf."
Zouden er geen //doorlezers" van „De Echo
ran het Zuiden" zijn die in deze plotseling
op ons neergevallen warmte iets dergelijks
uiten Bene aangename wetenschap voor
den schrijver zelf, nietwaar? Geen wonder
dan ook, dat hij gezocht heeft naar een
onderwerp, dat voor de meesten, ook in deze
warmte, nog wel te genieten is, n.l. over
hen, waarvan eens gezegd is//Laat de
kleinen tot mij komtfn Kinderen en ge
schrijf ovor kinderen trekt altijd, tenminste
vooral voor vaders en moeders. Daarom
heden iets over onze schooljeugd en wel
voornamelijk, hoe hier in Noord-Holland
voor hare jaarlijksche ontspanning gezorgd
wordt, ergo over schoolfeesten.
Ik meen gerust te mogen beweren, dat
schoolfeesten in Noord-Brabant nog tot de
hooge zeldzaamheden belmoren, ja, dat er
vele scl olen zullen zijn waar nog nooit van
iets dergelijks gehoord is. Kijk nat is hier
in Noord- en Zuid-Holland en ook in
Utrecht iets anders. Daar worden niet
alleen schoolfeesten gehouden, maar ook
uitgestrekte schoolwandelingen en school
reisjes. De laatste mogen dan ook niet,
volgens het oordeel, van een mijner kennis
sen, die onderwijzer is, aan de meeste scholen
gehouden worden, de eerste, schoolfeesten,
zeker wel aan bijna elke school. En geen
wonder ook. Het is immers met de school
feesten als met alles, n.l. ook dit is geen
nieuws onder de zon, ja, ik zou haast
durven zeggen de schoolfeesten zijn zoo
oud als Metbusalem.
Karei de Groote verschafte den kinderen
reeds feestjes en aan de St. Maartenschool
te Utrecht kregen zij, wien de krijgsmans
rusting minder knellend vonden dan de hun
wachtende kloosterpij, op de dagen, dat zij
mochten doen aan z.g. krachtspeleu, wijn,
warme dranken, vooral bier, en opdat zij
hunne spelen tot in den nacht konden voort
zetten ook licht.
Vooral op Sint Ponciaan en Sint Agniet
vierden Sint Maartenskindereu feest. Zij
herdachten dan het heuglijke feit, dat de
lichamen van deze heiligen door Keizer
Prederik omstreeks 1170 aan den toenmali-
gen Bisschop van Utrecht geschonken waren,
z/ln allerlei mommerijen", zegt Holdijk,
„trokken zo onder een warlend gejoel van
dansen en springen door Utrechts straten,
voor het oogenblik alle zorgen afgeschud
en zich het even recht vroolijk en lustig
makend. Allen hadden zij geschenken bij
zich, van minder of meer waarde, maar die
met ec.n goed hart werden afgezet of uitge
reikt bij buren en vrienden, bij magen en
verwanten, waaronder er wel reeds velen
waren die dien avond wat verwachtten
misschien ook wel teleurgestelden, bij wie
de bekkenklank en daarmede ook de ge
schenken of poncen, voorbij ging.* Die
mommerijen, boven genoemd, kennen de
Noord bra banters uitstekend, als ze maar
.eens denken aan een carnaval te 's Herto-
geubosch. Toch was er tusschen de dan
heerschende maskarade's ert die uit de mid
deleeuwen wat ik hier omtrent die St.
Maartenschool neerschrijf gebeurde omstreeks
1300 nog wel eenig verschil. Toen
bootste men het liefst bij verkleedingen
ee-ne dierengestalte na. Zoo zag men dan
hier een hert, dan een bok, schuddende
met zijne horens; ginds een hond, die zijne
langhalige ooren klapte enz.
(Is het wel te verwonderen, dat Utrecht
nog de plaats is, waar we 't besle terecht
kunnen voor costumes ter opvoering van
toeneelstukken enz. De Waalwijksche
looneelgezelsehappen weten het wel)
Ziedaar, liet historisch materiaal voor 't
onderwerp schoolfeesten. Had ik ongelijk
te beweren, dat deze feesten al zeer oud
zijn Vragen we nu Moeten onze school
feesten ook zoo ingericht zijn dan zal
elke leek, die iets verstand heeft van de
opvoeding van kinderen, oimiddelijk ant
woorden Wel neen, als je blieft geen
wijn en bier aan onze kleuters en bovendien
niet zulke groote- menschachtige festiviteiten.
Wat des kinds is, moet kinderlijk zijn.
En daarbij, hier kan zoo prettig en gemak
kelijk het aangename met het nuttige ver-
eenigd worden. Oordeele Op vele plaatsen
hier in Noord-Holland gaat elke school eens
per jaar in den zomer uitrijden. Als doel
wordt gekozen, of eene mooi gelegen dorpje
of stad, zooals Alkmaar, Haarlem, Schoorl)
wat zeer lief in de duinen ligt) of eene
plaats aan zee, als Zand voort, Bgmond aan
Zee. Het is mij wel meermalen dan
eens gebeurd, dat ik te Zandvoort of te
Bgmond aan Zee was en dat er tegelijk drie
vcrschilleude scholen mede van de heerlijke
zeelucht genoten. Deze reisjes gelden dan
voor alle leerlingen, op het grootste na.
Dit laatste gtat naar Amsterdam vooral om
Artis te bekijken. Ook hier, iu Artis, kan
men op een zoraerschen dag soms drie, vier,
ja meer scholen ontmoeten. En U moet
dan eens zien, hoe die gezichten stralen
van diepgevoeld genot eu hoogopgaande
blijdschap 1 Men frischt cr zelf van op, als
men die echt verheugde kindergezichten met
hunne lachende, van vroolijken levenslust
lintelende kijkers aanschouwtEu wat een
prettigen vorm van leereu, niet waar Dat
is nu met recht «pelende leeren En geloof
maar gerust, dat zij een massa van deze
reisjes meenemen èn de uitvliegers naar
een mooi dorp of stad, èn de Artis-bezoekers.
Diezelfde bovengenoemde vriend-onderwijzer
beweerde, dat hij het 't heele jaar door aan
zijn aardrijkskundig en natuurkundig onder
wijs kon merken. Bovendien",zoo zei hij,
„hoe innig en vriendschappelijk wordt niet
de band tusschen leerling en onderwijzer
Men leert elkander hoe langer hoe meer
waardeeren. Orde en tucht en ontvanke
lijkheid der leerlingen winnen in hooge
mate door deze goed voorbereide en dan
goed van stapel loopende schoolfeesten, die,
zooals u ziet, niet zoo zeer in huiselijke
feestjes bestaan als wel in schoolreisjes".
Volkomen waar, zegt men als leek en vooral
als leek, die meermalen deze goed georga
niseerde feesten zag. Maaren hier
komt het op aan, hoe komen ze toch daar
aan het geld voor al die dingen, want dat
zal toch een aardige duit kosten. Ja, lezer,
het kost ook aardig wat centen. Zoo weet
ik, dat het jaarlijksche feest aan eene school
van ongeveer 100 kinderen, ruim f100
kost. Hoe komt men daar nu aan dit is
mijn laatste gedeelte.
in, die ze bij een glas melk oppeuzelen.
Dat glas melk wordt natuurlijk in een of
ar.der café of speeltuin gebruikt en 't is
haast niet te gelooven, maar waar is't
op sommige plaatsen vinden de kinderen bij
hunne thuiskomst nog een „tombala zonder
nieten zoodat zij ten slotte met een
hoofd vol indruken, eene maag vol melk
en krentenbrood en een hand, gevuld mei
een mooi prijsje naar huis gaan.
Nu, wat zegt u hiervan Zou ook der
Waalwijksche jeugd zoo iets niet bereid kun
nen worden Het groote getal kinderen
behoeft u niet terug te schrikken. Immers,
waar veel kinderen zijn, zijn veel ouders en
veel kleintjes maken één groote. Maar
dat zijn mijne zaken niet. Mijn doel wa9
het alleen u weer eens een stuk Noord Hol-
landsch en ook Zuidhollandsch eu Utrechtsch
Wen te geven, dezen keer eens uit die
kleine wereld, die de hoop der toekomst is.
OBSERVATOR.
Bijna in elk dorp en elke stad bestaan
hier vereenigingen, die zich belasten met de
regeling, vooral de financiëcle regeling der
schoolfeesten. Is er geen vaste vereeni-
ging, dat ontstaat er toch jaarlijks een
comité, dat deze materie voor zijn rekening
neemt.
Welnu de leden der vaste vereeniging
betalen jaarlijks eene contributie, zeg van
f 0.50. Natuurlijk zijn de ouders der
kinderen over't algemeen die contribueerende
leden, maar die contributie is, gelijk te
vermoeden valt, niet voldoende. Daarom
worden er tegen den tijd, dat het school
feest gehouden wordt, bij de burgers voor
dit doel lijsten gepresenteerd. En dat lukt
altijd zoo goed- och, wie heeft er voor de
kindereu niet iets over dat de school
gaande jeugd elk jaar naar eene andere
plaats kan rijden en de oudste klasse telken
jare naar Amsterdam kan gaan. Dit laatste
is natuurlijk alleen mogelijk voor scholen,
die niet zoo heel ver van de hoofdstad lig
gen, maar toch Den Helder komt er ook
wel met zijne scholen eu dat is toch al een
aardig eindje. Mocht er soms eene kleinig
heid aan de kosten te kort komen, welnu
dan legt de gemeentekas het er wel bij.
In den regel komt de commissie echter toe.
Die reisjes van de vijf leerjaren hel
oudste blijtt dau natuurlijk thuis gaat
gewoonlijk per as. De inwoners staan daar
voor gaarne dien dag hun paard en rijtuig
kosteloos af en, daar ik u reeds eerder
schreef, dat hier bijna elke boer er minstens
twee rijtuigen op na houdt, is er gewoonlijk
plaats genoeg voor allen, flet onderwijzend
personeel, de commissie (indien er eene
vaste vereeniging voor het houden van
schoolfeesten is) of 't zich opgeworpen heb
bende comité vergezellen de feestvierende
jSugd en beleven zelf ook eeu aangenamen
dag, want men moet wel opgewekt worden
onder die vroolijke en dartele „spes patriae"
Vlaggetjes en groene takken zijn de tropeeën,
die medegevoerd worden en last not laest
achteraan komt de broodwagen, waarop een
kist met goed gesmeerde krentenbroodjes er
De Times vindt zoowaar des vredesvoor
waarden zoo mooi, dat zij ze voor Engeland
niet alleen als een waarborg voor het bezit
van Zuid—Afrika beschouwde, maar tevens
voor de medewerking van de Boereu om
Engeland in dat bezit te handhaven. En
dat voortaan het volk der Boereu geen
grooter wensch zal kennen, dan trouwe en
aauhaukelijke onderdanen van het Britsche
Rijk te worden en op ie gaan in het En—
gelsch—sprekende volk, dat hun de onafhan
kelijkheid ontnomen heeft, daaraan schijnen
nog maar enkele te twijfelen.
Welke verbindingZouden al die zoo
spreken als die Engelsche staatslieden en
zoo denken als die, voor wie de Engelsche
bladen spreken, niet begrijpen, dat deze
oorlog een erfenis van haat achterlaat die
geen geslachten ongedaan zullen maken
Zou men in Engeland niet gevoelen, dat
een volk dat zoo voor zijn vrijheid gevochten
er zooveel lijden voor over gehad heeft,
zich uiet aanstouds verzoenen kan met het
verlies van die vrijheid? Gelcoft men, dat
de dood van c^e vrouwen en kinderen in de
kampen, het gevolg van een wederrechtelijk
en onbeschaafd oorlogsmiddel en vau schro
melijk verzuim en hardheid van behandeling
door de beroofden weldra vergeven zal worden.
Denkt men, dat de terechtstellingen van
mannen, die eerlijke vijanden waren, de
willekeur van de krijgswet, het zware lijden
waarmede zij de bevolking bezocht heeft
dat het beroovcn van commando's van
geneeskundige hulp eu al wat deze oorlog
voor ouuoodige en onrechtmatige ellende
veroorzaakt heeft boven die welke alle oorlog
medebrengt, denkt men dat alles spoedig
vergeten zal zijn
De Boeren hebben den strijd verloren en
erkenueu Eugelands gezat. De voormannen
der Boeren sporen de burgers aan eu
dat kan niet anders om zich aan dat
gezag te onderwerpen. Maar het is dwaas,
het is nieuwe hoon te zeggen, dat de vij
anden nu vrienden ziju geworden eu blij
voortaan onder Engelsche vlag te mogen
leven. De oorlog heeft op de gcheele be
volking van de republieken zwaar gedrukt.
Dat velen nu hun vreugde toonen over het
einde van het gevaar waarin hun betrekkin
gen eu vrienden (te velde en in de kampen)
voortdurend verkeeren, over de kans Op
wederzien, over herstel van het vroegere
leven, is begrijpelijk. Maar men beleedigde
het Boerenvolk niet met het gevoelens toe
te dichten van vriendschap van zijn vijan
den, van gisteren niet alleen, maar zijn
vijanden van een eeuw lang.
Over 't geen er gebeurde na de ouder—
teekening van het Vredesverdrag word 't
volgende gemeld door een correspondent
De leiders der Boeren, zegt hij, Woeusdag-
morgen om elt uur met een extra—trein naar
Vereeniging vertrokken. Zij hadden een kort
onderhoud met Lord Kitchener en de (eden
van zijn staf ter zake van de maatregelen,
door de gedelegeerdeu te nemen, om zich
naar de commando's te begeven, en ten
aanzien van de capitulatie der burgers. In
het kamp te Vereeniging was men zeer
opgewonden.
Weldra veischeen ook lord Kitchener. De
gedelegeerden begaven zich in grooten getale
naar de tent waar de beraadslagingen hadden
plaats gehad. Toen hij de menigte doorkruist
had, hield lord Kitchener een korte toespraak
tot de gedelegeerden. Hij begon met eeu
gelukwensch voor de dappere wijze waarop
de burgers zich verdedigd hadden er lag
volstrekt geen sch .nde voor hen in, zeide
hij, voor een verpletterende overmacht te
moeten bukken. Als hij tot de hunne behoord
had, zou hij trotsch zijn evenals zij gehandeld
te hebben. Kitchener heette hen vervolgens
welkom als burgers van het groote rijk hij
hoopte dat zij eventrouw hun plichten zouden
vervullen tegenover dat rijk eu huu souverein
als zij het tegenover hun vroeger vaderland
gedaan hadden. Hij uitte de hoop dat allen
zouden medewerken tot de reorganisatie van
het laud eu tot de verzoening; Kitchener
verzekerde hun, dat Engeland's houding in
dat opzicht niets te wenscheu zou overlaten.
Een tolk vertaalde zin voor zin Kitchener's
toespraak.
Een der Boeren—gedelegeerden antwoordde
dat allen verheugd en vereerd waren, den
opperbevelhebber der troepen van het roem
rijke Britsche rijk in Zuid—Afrika in hun
midden te zieD, eu dat, ten aanzien van de
samenwerking in de toekomst, ook de houdiug
der Boeren niets te wenschen zou overlaten.
Na eenige vragen gesteld te hebben, ver
lieten de meeste gedelegeerden achtereen
volgens de tent om hun zaken bijeen te
pakken. Lord Kitchener, de drie commis
saris, cn en drie of vier Boeren—aanvoerders
blijven nog eenigen tijd tot regeling van
bijzonderheden. Kitchener vertrok om vijf
uur de hoffelijkheid, bij deze gelegenheid
door hem betoond, eu zijn eeuvoudige en
verstandige woorden hebben (zegt de corres
pondent) ongetwijfeld een goeden indruk ge
maakt op de gedelegeerden. Men was ook
gevoelig voor de beleefdheid, aan de leden
van de gewezen regeering persoonlijk bewezen
door hun te vergunnen, hun wapens te be
houden ook de voornaamste aanvoerders
deelden in dat voorrecht.
Intusschen hadde i de leiders der Boeren
in het kamp een gr aantal gedrukte
biljetten verspni 1 het eene bevattende de
vredes .voorwaarden iiet andere een uiteen
zetting van de bewergn: lonen die de Boeren
tegen hun zin, genoo >t hadden om Engeland's
voorwaarden te aan .-aarden dit rondschrijven
behelsde daarenboven het verslag van de
wijze waarop, volgens de verklaringen der
Engelschen, de opstandelingen behandeld
zullen wordtn die zich onderwerpen.
De correspuudeut vermeld; nog. een „zeer
belangrijken afscheidsbrief*', door Schalk
Burger en Louis Botha tot de Trausvaalsche
burgers gericht. Iu dezen brief wordt hulde
gebracht aan de burgers voor de heldhaftige
opofferingen die zij zich voor de goede zaak
van recht en vrijheid hebben getrn >st wordt
hun op het hart gedrukt d.it zij voortaan
hun streven moeten richten op verbetering
van de maatschappelijken en zedelijken
toestaudzij worden voorts angemaand,
zich rustig te houden onder nel nieuwe
b:\vind, en even gehoorzaam en eerbiedig
te zijn tegenover het uieuwe gezag als zij
tegenover het oude geweest zijn.
Even voor vijven kwamen de gedelegeer
den bijeen bij de treinen die het kamp
geuaderd waren, maar het vertrek motst
nog twee of drie uren uitgesteld wordeo.
Het was een koude avond, er werden
vuren aangelegd en daaromheen vereenigden
zich Boerengedelegeerdeu cn Engelsche sol
daten. Het was een zonderling en schil
derachtig tooueel, dal het eiod van den
grooten oorlog kenmerkte. Iu sommige
groepen werd gezongen, en het maakte
een vreemden indruk, Boeren cn soldaten
saam de oude Schoische liederen te hoorei)
aanheffen. Intusschen wisselden de Boeren
aanvoerders en de Engelsche officieren die
elkaar ontmoeten, hun autografen uit.
Het eerst vertrok de trein naar den
Oranje—Vrijstaat, te midden vau het oor—
verdoovend gejuich van de wapenbroeders.
De gedelegeerden zouden op bepaalde plaat
sen uit den trein stappen, om toezicht te
houden op de inlevering der wapens. Men
achtte het weinig waarschijnlijk dat een der
commando's bezwaren zou maken, maar zelfs
in dat geval zouden de andere commando's
dwingen, waarschijnlijkheid de weerbarstingen
naar alle zich over te gaven.
Zondag zou er te Pretoria een groote
parade gehouden worden ter viering van
den vrede.
In de overweging, die de Boeren te
Vereeniging aan de volmacht, verstrekt aan
de afgevaardigden naar Pretoria om de
onderwerping te onderteekeuen, lieten voor
atgaan, erkennen zij overwonnen te zijn.
Verder verklaren zij er in, dat zij alleen
hierom cr in toestemmen hun onafhanke
lijkheid prijs te geven, omdat de Engelsche
regeering er anders volstrekt op staat de
onderhandelingen te staken en dan hare
voorwaarden voor te schrijvenomdat hun
aantal afneemt; omdat zij an'ers nooit de
krijgsgevangenen terug kunnen krijgen
.omdat zij 't bestaan vau hun stam kunnen
redden.
De brave Britten, die Zondag en Maandag
zoo geducht hebben feestgevierd, hoofdza
kelijk omdat zij dachten, dat de vrede hun
tevens vermindering van materieele lasten
zou brengen, zijn gisteren van dien waan
genezen door verklaringen, door den lord-
kanselier der schatkist, sir Alichael Hicks
Beach afgelegd in het Lagerhuis. De En
gelsche minister van financiën betoogde bij
de derde lezing van de leeningwet, dat hij
zijn oorspronkelijke raming van uitgaven,
ten bedrage van 176.309.UUU millioen pond
sterling voor dit jaar zou handhaven, m.a.
w. dat hij niet voornemens was wijziging te
brengen in de voor het loopende jaar voor
gestelde belastingen.
De 40.000.000 pond, oorspronkelijk uit
getrokken voor oorlogsdoeleinden, zouden
noodig zijn voor gratificaties aan de troepen,
transport-uitgaven, het onderhouden van
een aanziet,lijke bevolking in de concentra
tiekampen, totdat er voldoende huisvesting
zou zijn cn het onderhouden van een be -
zetti ïg in Zuid-Afrika. liet zou voorbarig
zijn, iets te zeggen omtrent*de sterkte van
het garnizoen, maar met het oog op de
vriendschappelijke gevoelens, die schenen te
bestaan bij heu, die nog kort geleden tegen
over Engeland stonden in het veld, hoopte
de minister, dat het over enkele maanden
niet meer noodig zou zijn, ccn zeer groote
bezetting in Afrika te houden. (Toejuichin
gen.)
De regeering, vervolgde de minister, zou
het Parlement verzoeken te helpen bij het
wederopbouwen en van vee voorzien van de
boerderijen, door het garaudeeren van lee-
uingen, welke door de nieuwe koloniën
zouden gesloten worden, zoodra het civiel
bestuur zon zijn ingesteld, welko leeningen,
behalve van bovengenoemd doel, zullen
dienen voor de conversie van schuld eu den
aankoop van de spoorwegen.
Met de bijkomende belastingen en de
leening zou er een surplus zijn van onge
veer tien en een half millioen pond, die
bestemd zouden worden voor het hervatten
der amortisatie en het verminderen van de
vlottende schuld.
Het Lagerhuis nam daarop de leeningwet
aan met 216 tegen 49 stemmen.
In dezelfde Lagerhuiszitting verklaarde
minister Chamberlain, in antwoord op een
desbetreffende vraag, dat art.. 9 van de
vredesvoorwaarden, bepalende, dat geen bij
zondere belasting zal worden geheven van
landeigendommen in Transvaal eu de Orauje-
Rivier-Kolonie tot dekking van dc oorlogs -
kosten, n'et uitsluit eeue bijzondere belas
ting op mijne eigendommen voor hetzelfde
doel.
Minister Balfour legde een boodschap van
den koning over, waurin wordt voorgesteld
aan lord Kitchener,, ter erkenning van dien»
uitnemende diensten, een belooning van
50,000 pond sterling toe te kennen.
Alle soldaten, die aan den oorlog iu
Zuid-Afrika hebben deelgenomen, zullen
bovendien een gratificatie krijgen van 5 pond
sterling.
In parlementaire kringen meent men, dat
ook de minister van oorlog, Brodrick, voor
de diensten, met betrekking tot den oorlog
tegen de Boeren bewezen, door een hooge
onderscheiding beloond zal worden, terwijl
de kouing lord Kitchener reeds heeft be
noemd tot viscount en bevorderd heeft tot
den rang van generaal.
Dillon verzette zich krachtig tegen het
toestaan van de eeregift aan Kitchener
omdat hij tegen den oorlog gekant was en
wegens de wijze, waarop de veldtocht was
gevoerd.
William Redmond zeide, dat Kitchener
aan de geschiedenis zoude worden overge
leverd als de man, die oorlog voerde tegen
vrouwen en kinderen. Deze opmerking ver
wekte groote beweging en Redmond, die
poogde ziju rede te vervolgen, kon zich
niet verder verstaanbaar maken.
Er werd toen voorgesteld over te gaan
tot sluiting der debaten, en dit werd aan
genomen met 273 tegen 138 stemmen. Het
Huis keerde vervolgens de gift goed met
380 tegen 44 stemmcu.
Toen Balfour opstond om een motie van
dank voor te stellen aan de officieren en
mantchappen, werd er oen kabaal verwekt
door de nationalisten, als een protest tegen
de wijze, waarop Redmond behandeld was.
De voorzitter deed echter een beroep op de
nationalisten, die toen kun betooging
staakten, waarop Balfour zijn rode kon ver
volgen.
De pas geboren Boerenliefde groeit te
Londen verwonderd snel. Sommige splin
ternieuwe Boerenbewonderers willen de Wet
een eerezwaard aanbieden uit een volksin
schrijving, waarvan echter Proboars zouden
uitgesloten zijn. Anderen wenschen de
Wet zelf te vieren bij de kroningsfeesten.
De berichten van de bladen uit Rusland,
Turkije cn Spanje melden, dat de vrede
daar de stemming tegen Engeland volstrekt
niet verbeterd heeft.
De Daily Mail zegtIn uitgebreide
kring voelt men behoefte op eenige wijze
de dappere aanvoerders der Boeren te
eereu. Het blad neemt ingezonden stukken
op van menschen, die voorstellen en alvast
er geld voor geven om een fonds te stich
ten teneinde de Wet's hoeve weer op te
bouwen en hem een eerezwaard aan te
bieden. Dat is kiesch I
i
i i
