ZUID-AFRIKA.
Frankrijk.
Duitschland.
BINNENLAND.
DISPENSATIE.
nam Palace had verlaten. Waar de koning
langs kwam, werd hij met buitengewoon
geestdriftig gejuich begroet.
Z. M. zag er best uit en hij en de koningin
bogen onophoudelijk glimlachend in dank
voor de reusachtige huldebetooging van een
geheel volk. Toen het koninklijk rijtuig den
hoek van Parliamentsstreet omreed, brak 't
volk door het troepencordon. Slechts met
moeite konden de soldaten en de politie
de menschen weer terugdringen. Lord Kit
chener, lord Roberts, alsmede de koloniale
en de Indische troepen, d'e in den stoet
medereden, werden eveneens luide toege
juicht.
Inmiddels scheen men zich in de Abdy
zelf te gaan vervelen 3 4 uur wachten is
dan ook te zware proef, zelfs voor een op kro—
ningsplechtigheden belustgezelschap en zoo
kwam het, dat tegen den tijd, d .t de koning aan
kwam, verscheidene peers heel gerust zaten
te knikkebollen, terwijl babbelgeroezemoes
het geheele gebouw vulde en jongelui van
verschillende kunne, die het toeval iu eikaars
nabijheid had geplaatst, er zelfs een flinke
ran namen.
Eindelijk bereikte de stoet Westminster
Abbey.
Om vijf minuten voor twaalven hadden
de hoofdambtenaren van den Staat hun zeiels
bij den troon ingenon en de hertog van
Devonshire droeg de kroon, de markies van
Londondey het zwaard van Staat zij werden
vergezeld door Balfour en gevolgd door den
lord—kanselier en den hertog van Fife. De
aartbisschop van Canterbury nam plaats te
genover het schip der kerk, wnarop koningin
Alexandra, wier sleep door zestien pages
werd gedragen, haar zetel innam. Met de
woorden „Vivat regina Alexandra I" werd
zij door de koorknapeu van Westminster
begroet. Een oogenblik daarna werd de
komst vau den koning door hetzelfde koor
begroet met„Vivat Rex Eduardus I" De
koning werd naar den troon geleid, waar hij
een oogenblik in stil gebed nederknielde. Z.
M. stond daarna rechtop, dragende de „cap
of maintenance" een pelsmuts, één der
zinnebeelden van het koningschap terwijl
de aartsbisschop van Canterbury den koning
voorstelde aan het volk en dit vroeg of het
bereid was, dien koniug te huldigen. Een
enthousiastisch „God save king Edward!*
was hierop het antwoord. De trompetten
schalden en het koor volgde roet een zege
lied. De preek werd achterwege gelaten.
De aartsbisschop nam den koning daarop
den eed af„Wilt gij plechtig beloven en
zweren, orer het volk van dit Vereenigd
Kooiukrijk van Groot—Brittannie en Ierland
en van zijn bezittingen volgens de wetten
door het Parlement vastgesteld, te regee—
ren
De koning antwoordde met duidelijk ver
staanbare stem „Ik beloof het plechtig."
De aartsbisschop deed daarop de tweede
vraag Zult gij met al uw macht de wetten
van God, het waar geloof van het
Evangelie door de wet vastgesteld, hand
haven En zult gij ongeschonden het tegen
woordig regime vau de kerk van Engeland
en hare leerztelliagen, haar dienst, haar
tucht eu haar bestuur handhaven en bewa
ren, zooals zij bij de wet in Engeland zijn
vastgesteld En zult gij voor de bisschoppen
en geestelijkheid van Engelaud en voor de
keiken, aan hun zorgen toevertrouwd, al de
rechten en vrijheden bewaren die hun
door de wet worden of zullen worden toe
gekend
De koning antwoordde »Ik beloof, dit alles
te zullen doeu."
Na een oogenblik rust keerde de koning
naar zijn zetel terug eu terwijl hij eu konin
gin Alexandra nederknielden op hun voet
bankjes, begon de aartsbisschop hetffVeni
crea'or spiritus" te ziDgen.
Na de eedsaflegging had de zalving
plaats.
Vooraf had de koning zich van zijn kleed
en purperen mautel ontdaan en ziju fluweelen
muts afgezet.
Het verhemelte, een baldakijn van gouden
zijde, was naar voren gebracht en werd
boven den ouden kroningsstoel gehouden,
waarin de koning plaats genomen had. Ter
wijl deze hemel door vier ridders van den
Kouseband gedragen werd, had de zalving
plaats, eerst op het hoofd, daarna op de
borsi en op de palm van beide handen.,, Dat
uw hoofd, (uw borst, uw handen), gezalfd
zijn met deze heilige olie, zooals vroeger de
koningen, de priesters en de profeten gezalfd
zijnWees dus een gezegend en gewijd
koning van dit volk, dat de Heer onze God
u heelt gegeven om te leiden en te besturen."
De koning verliet daarop deu kronings
stoel knielde op het kussen neer en de
aartsbisschop sprak den zegen uit. Tromge
roffel, trompetgeschal, gezang van het
koor„Long live the King I" „God save
the King
Vervolgens kwam de ceremonie der inves
tituur aan de beurt. De deken van West-
minster hulde den koning in de colobium
sindonis, een tunica zonder mouwen, en de
superiunica, een overkleed van goudlakeu en
een gouden gordel. Door den opperkamer
heer werd hij daarna door de Gouden Sporeu
aangeraakt en door den aartsbisschop met
den rijksappel, waarbij dtze geestelijke ecu
korie toespraak tot den koning hield, die
met deze woorden eindigde „Als gij dezen
>orbis" ouder het kruis ziet, herinner uden,
dat de geheele wereld staat onder de macht
van het rijk van Christus, onzen Verlosser.
De koning werd daarop omgord met het
rijkszwaard eu ontving den rijksmantel, den
scepter en den ring, vormende te zamen de
emblemen van het koningschap.
Ten slotte 't was toen 12.52 u.f kwam
het laatste bedrijf, de feitelijke kroning. De
aar: «bisschop spreekt een gebed uit
>0 God, kroon geloovigen, heilig uw die
naar Edward, onzen koning evenals hij een
kroon van zuiver goud op zijn hoofd plaatst,
verrijk zoo ook zijn koninklijke ziel met Uwe
genadenkroon hem met uw deugden.
Daarna nam hij de kroon uit de handeu
van deu deken van Westminster en plaatste
ze op het hoofd des konings. Onmiddelijk
daarop zetten de peers en de „koningen
van wapenen hun kronen op, welke hun
duur ile pages werden aangereikt en uit alle
monden klonk weer de kreet „God save
the King 1" Telkens en telkens werdt dit
herhaaldhet Lagerhuis was opgestaan en
er kwam beweging onder het publiek trom
petten schetterden in de vier hoeken van de
kerk en men hoorde in de verte de zware
stemmen der kanonnen donderen.
De tijding, dat de koning gekroond was,
werd buiten Westminster Abbey door een
officier van het koninklijk huis bekend ge
maakt en wekte ook daar luide toejuichingen
de klokken van de Abdey begODuen te luiden.
Toen het weer stil geworden was, nam de
deken van Westminster den bijbel van het
altaar, presenteerde dien aan den aartsbis
schop, die het boek op zijn beurt aan den
koning gaf, onder het uitspreken der volgen
de woorden: Wij bieden u dit boek, het
kostbaarste voorwerp der wereld, aan. Hier
is de wijsheid, hier is de wet der vorsten."
Daarna ziju stem verheffende, terwijl elke
volzin door het „amen" der bisschoppen en
en pairs werd gescandeerd, sprak de aarts
bisschop van Canterbury lot slot dezen zegen
uit „God geve u een vruchtbaar koninkrijk,
gunstige jaargetijdeu, overwinnende legers en
vloten, een kalm rijk, een wijzen Senaat, een
viome en nuttige geestelijkheid en een eer
lijken vlijtigen en gehoorzamen burgerstand.
De kroning was hiermede afgeloopen en
met de huldiging nam de geheele plechightid
een einde, terwijl een Te Deum opsteeg.
Zoodra de kroning geheel was afgeloopen
begaf de koning zich naar den troon terug
omringd door de peers. Voor den troon
bleef hij staan, maar de aartbisschop van
Canterbury duwde hem zacht achteruit, ten
teeken, dat Z. M. zou gaan zitten en toen
knielde de prelaat neer, om het eerst zijn
hulde te kunnen bewijzen aan den gekroondeu
koning. De aartsbisschop was zoo ontroerd
dat de koning hem de hand moest reiken,
om hem bij het opstaan behulpzaam te zijn.
Een aantal geestelijken snelden toe en voer
den den prelaat, die half bezwijmd was,
naar het altaar.
Dan was het de prins van Wales, die ziju
vader kwam huldigen. Hij kuste hem ge
knield voor den troon de hand en raakte de
kroon aan ten teeken van trouw. Toen de
prins naar zijn plaats wilde teruggaan, hield
de koning hem terug, omhelsde hem en
drukte hem te slotte krachtig de hand. Ver
volgens raakte iedere tegenwoordiger van
den adel ten teeken van trouw de kroon
aan en kuste den koning op de wang.
Ten slotte had de kroning der koningin
plaats door den aartsbisschop van York,
welke plechtigheid eenvoudiger en vlugger
geschiedde. De koningin nam niet plaats iu
de kroningsstoel; zij knielde ueer, om gezalfd
te worden, ontving den ring, de kroon, den
scepter in de linkerhand eu den ivoren staf
in de rechter. Geleid door twee bisschoppeu
schreed zij naar haar koninklijken gemaal,
die op den troon zat en groette hem diep.
H.H. M.M. verwijderden zich daarna eenige
minuten en verschenen daarop weer. Koning
Edward droeg nu een purperen fluweelen
gewaad en eeu kroon. In zijn rechterhand
hield hij den scepter en in de linker den
appel. De koningin naast hem droeg een
kroon en twee scepters.
Zoo verlieten de gekroonde Majesteiten
om 1.23 u. Westmister Abbey onder het
losbranden der kanonnen en de oorverdoo—
vende toejuichingen der enthousiaste menigte.
De vreugdedemonstratie van het volk bui
ten het paleis, na deu terugkeer vau den
koning en de koningin, was zoo groot, dat
beiden zich moesteu vertoonen op het balcon.
Daarop herhaalden zich de huldebetuigin
gen voor het koningspaar.
Na het verlaten van Westminster Abbey
door de ter krouing genoodigden is een on
geluk gebeurd. Nabij de Cauedeesche eere
poort in Whitehall schrikte een paard van
het rijtuig waarin een peeresse zat en rende
vlak op het Indische kroningscontingent in,
dat daar opgesteld stond. Tien soldateu
werden ernstig gewond, terwijl twee politie
agenten eu een toeschouwer kwetsuren be
kwamen. Overigens is de dag zonder onge
lukken voorbijgegaan.
De illuminatie was 's avonds schitterend.
Bovenal trokken de aandacht de lichtver—
sieringen van de Engelsche Bank, de Beurs,
Mansion—house, evenals de gebouwen in de
Cfty en de groote aiistocratische militaire
clubs in het Wesd—End, waar talrijke huizen
der aristocratie een zee van licht wierpen.
Bijna alle andere huizen in de voornaamste
straten droegen in meerdere of mindere mate
bij tot een prachtig lichteffect. Tal van
groote magazijnen deden het hunne.
Homburg en Koblenz naar Mainz, waar hij
zijn intrek neemt in het groothertogelijk
paleis, om met den groothertog, een groote
revue te honden Dinsdag a. s. gaat de
keizer te Homburg het standbeeld van kei
zerin Friedrich onthullen en den volgenden
dag dat van keizer Friedrich te Cronburg.
Dan wordt de keizer eindelijk er. ten lan
gen leste Zondag 24- dezer te Postdam
verwacht, om, dadelijk na het bezoek van
Italië's koning (27-30) naar Posen te reizen
voor de groote manoeuvres.
Prosit en wel moge het hem bekomen
De Bretageners blijven hun stoeren aard
getrouw zij blijven volharden in hun ver
ontwaardigd verzet tegen het ministerie.
Alle bedrijf staat stil iu menige plaats,
de oogst blijft op het veld, mannen en
vrouwen denken den geheelen dag aan
niets dan de kloosterschoolbaraicades zijn
gevormd van karren, met kettingen ver
bonden.
Een overste bij het 2e regiment jagers,
in garnizoen te Pontivy, is uit zijn bevel
ontheven, omdat hij geweigerd heeft een
escadrou te zenden naar Ploërmel, om de
overheid te helpen bij de uitvoering van de
decreten betreffende de zusterscholen. De
overste zal wegens weigering van gehoor
zaamheid voor den krijgsraad worden ge
bracht. De minister van Oorlog heeft hem
inmiddels vestingstraf opgelegd.
De keizer, die Maandagmorgen de schiet
oefeningen op de batterijen van de forten
yau Swinemünde bijgewoond heeft, hervat
zijn Vliegende-Hollander leven
Heden reist hij van Stettin uit naar
Neugatlerlebeu en Alten-Grabow, om daar
morgen en overmorgen cavalerieoefeningen
bij de wonen; Vrijdag moet Wilhelm Iljte
Dusseldorf wezen van 8.40 v.m. tot 1.15
n.m. met zijn vrouw en reist dan, over
Omtrent het plotseling overlijden van den
Boeren-generaal Lucas Meijer nog 't volgen
de
's Middags ongeveer te twee uur veran
derden eensklaps zijn trekken, hij verloor 't
bewustzijn en hoewel drie doctoren er ter
stond bijgeroepen werden, overleed hij in
een oogenblik tijds ten gevolge van een
hartstoring, waaraan hij meermalen leed,
gedurende den oorlog, en die er door de
vermoeienissen zeer op verergerd was.
Hij hoopte in Carlsbad genezing te zullen
vinden, maar mocht 'I zoover niet brengen.
De wreede dood rukte hem weg voor hij
't doel van zijn reis zelfs bereikt had.
Dc vrede is nauwelijks geteekend of een
der onderteekenaars verlaat 't leven, een
dergenen die 't meest geneigd was tot den
vrede te komen.
Voor den oorlog was hij voorzitter van
den eersten volksraad der Z Afrikaansche
republiek, een der oud-strijders van 1880,
een der helden van Majuba.
Een schitterende veldtocht tegen de Zoe-
loe's had later onder zijn bevel plaats,
waarbij die wilde horden compleet verplet
terd werden.
In den laatsten oorlog was er geen groote
slag of hij had er 't leeuwendeel in. Bij
Ladysmith en bij de Tugela, hij was in de
voorste geledere.n.
Toch een ander overvleugelde hem.
Louis Botha, hoewel jonger dan Lucas
Meyer, maar moderner in zijn oorlogstatistiek,
de eigenlijke overwinnaar van den slag bij
Colenso, trok zoodanig de aandacht tot zich,
dat generaal Joubert, stervend, hem 't op
perbevel gaf over 't Boerenleger.
Lucas Meycr bleef evenwel in 't veld,
vocht daar aan de zijde van yice-president
Schalk Burger.
Een flink strijder daalt met hem ten
grave, een waar vertegenwoordiger van 't
Boeren ras.
De dag voor de begrafenis zal worden
vastgesteld na de komst van Botha en de
andere Boerengeneraals.
Bredel, secretaris van Kruger, is namens
den president diens deelneming komen
betuigen.
Alle Afrikaners, die in Europa vertoeven,
zonden condolancetelegrammen aan mvr.
Meyer. Engelsche staatslieden en officieren,
die den oorlog meegemaakt hebben, betuig
den eveneens hun deelneming, zoo o. in.
Salisbury, Lansdowne, Roberts Kitchener,
French enz.
De teraardebestelling zal te Pi etoria plaats
hebben en het Nederlandsche gezantschap
zal aan de begrafenisplechtigheden hier
deelnemen.
WAALWIJK, 13 Augustus 1902.
Wij ziju gemachtigd ter keunis te brengen,
dat blijkens door Z. D. H. den Bisschop
officieel ontvangen mededeeling, door Z. H.
den Paus dispensatie is verleend in
de kerkelijke onthoudiugswet op a s. Vrijdag,
het feest van O. L. V. Tenhemelopneming
zoodat aan de geloovigen van het bisdom
van 's-Bosch het gebruik van vleeschspijzen
op dien dag is toegestaan.
De llanze.
Thans is bepaald dat l)r. Nouwens zal
komen spreken, op Maandag 18 Augustus
waarschijnlijk in het hotel Verwiel en ten
6 uur namiddags. Het onderwerp dezer
lezing en het doel der bijeenkomst is, zoo
als onze lezers neten het oprichten van een
afdeeling der /,Hanze^ R. K. verceniging
van neringdoenden, in onze gemeente. Iu
verschillende nos. hebben we reeds over doel,
werking van deze vereeniging gesproken
en allen zullen het nut en de noodzakelijk
heid er wel van inzien. Het zal dus niet
meer noodig zijn, allen aan te spooren Irouw
ter vergadering te komen, het geldt hier
een zeer voorname zaak voor onzen midden
stand.
Een uitstapje.
Maandag 11 Augustus maakten de leera
ren der teekenschool inet de leerlingen die
in de verschillende klassen, een eersten of
tweeden prijs hadden behaald, een kunst-
reisje naar Rotterdam, dat bijzonder goed
geslaagd mag heeten.
Het aantal leerlingen, dat de reis mee
maakte bedroeg 17. Zij vertrokken met
den eersten trein en arriveerden in de beste
stemming te Rotterdam. Na geluncht te
hebben ging het gezelschap naar Feijenoord
waar 't prachtige nieuwe zeeschip //Noordam"
der Holland-Amerika lijn bezichtigd werd,
welk bezoek door tusschenkomst van een
oud-leerling, te Rotterdam woonachtig, zeer
aantrekkelijk gemaakt werd. Tot in de
kleinste deelen werd alles bereidwillig ge
toond.
Daarna cene wandeling door 't park.
Na een stevig diner, dut allen zich bij
zonder helen smaken, eene wandeling door
de stad, bezichtiging >an 't museum Booij-
mans en toen naar Arlis, waar onder goed
weder, alles in oijzonderheden werd bezien.
Hoogslvoldaan keerden allen met den
laatsten trein huiswaarts.
Een woord van hulde aan 't dagelijksch
bestuur, dat op verzoek der commissie, vol
komen met dit goede doel instemde, even
eens overtuigd als het met de commissie
en de leeraren was, dat zulk een reisje
groote waarde heeft voor de bevordering
van 't teekenonderwijs in de toekomst.
De leerlingen die zich uitstekend hadden
gedragen, betuigd bij 't afscheid aan den
directeur en leeraren hun hartelijken dank
voor de goede leiding en genoegelijkeu dag
hun verschaft.
Prijsuitdeeling.
Gisterenmorgen had met de gebruikelijke
plechtigheden bij de Eerw. Zusters de jaar-
iijksche prijsuitdeeüng plaats, in tegenwoor
digheid der heeren geestelijken en eenige
genood'gden.
Als altijd werden talrijke voordrachten,
en lieve kinderlijke versjes, ten gehoore
gebracht en was het een echt aangenaam
feestje en voor de kinderen met hun prijs
een gelukkige dag.
Landbouw.
Druk is meu reeds bezig met het maaien
der rogge. De oogst stond en staat nog
zoo schoon te velde, lang stroo en goed
gevulde aren beloven zooveel maar houdt
het vochtige weer nog eei.igen tijd aan,
dan zullen de landbouwers wederom in
hunne eerst zoo goede verwachtingen wor
den teleurgesteld, want de rogge rot bij
dit natte weer sterk.
„Boeren van Transvaal."
Hoewel de vrede reeds gesloten is, heb
ben „de Boeren van Transvaal' toch nog
eene overwiuning behaald, maar eene vreed
zame, nl. het onlangs opgerichte gezelschap
//Boeren van Transvaal" gevestigd bij den
heer P. Berkelinaus heeft het geluk gehad
bij de Vrijdag gehouden trekking der ver
loting van Landbouw, Sport, Kunst en
Nijverheid van Ed. Gielliain Co. te Til
burg, een stel buxcin te trekken.
Bij dezelfde verloting vielen nog een
drietal prijzen, o.m. eeu regulateur op de
loten uit het hoofdagentschap firma Antoon
Tielen, verkocht in het depot der Waal-
wijksohe snelpersdrukkerij J. v. d. Mosse-
laer-Meijs.
die nog nimmer een ln of 2n prijs hebben
behaald, voor officieren en heerrijders.
Ie prijs f 75.
2e - 40.Diploma's.
3e - 2 o.
Een
Ongeval voorkomen.
meisje moest bij zekeren J. D. aan
de haven een boodschap doen, toen de tram
die met goederenwagens aan 't rangeeren
was, ook de Wagenstraat kwam ingereden.
Het meisje ging om den tram te laten
passeeren, tegen den muur staan aan de
oostzijde van 't huis, waarlangs de tram
rakelings heengaat. De conducteur het
gevaar ziende sprong van den wagen en
rukte het niets vermoedende meisje nog juist
bijtijds uit hare gevaarlijke schuilplaats, en
voorkwam zoodoende een groot ongeluk.
Benoeming.
Tot lid van het bestuur van het water
schap de Hei of Meerdijk en polder van
ürunen, is benoemd, H. van Dal, te Drunen.
De oud-minister van W. H. en N-
de heer Lely, is benoemd tot gouverneur
van Suriname.
Van de benoeming van dezen knappen
man zijn de beste resultaten voor onze
kolonie, die aan den vooravond van flinke
ontwikkeling staat, te wachten.
Programma van liet Conconrs ilippique op
Zondag 7 September 1902, ter gelegenheid
van dc tentoonstelling der Noord—
brubantsche Maatschappij van
Landbouw te 's Bosch.
1 uur. I. Nationaal Concours voor het
beste landbouwpaard,
toebehoorende aan landbouwers, aangespan
nen voor één, twee- of vierwielig voertuig.
Ie piijs f 25.
2e - 15.—
3e 10.
1,30 uur. II. Internationaal Concours
voor luxe paarden,
éénspan toebehoorende aan particulieren,
waarbij het geheel zal beoordeeld worden,
(taile hoven 1,50 M.)
Ie prijs vei ui. medaille en diploma, f 10
voor den koetsier.
2e prijs zilveren medaille en diploma,
f 5 voor den koetsier.
3e prijs bronzen medaille en diploma,
f 2,50 voor den koetsier.
2 uur. 111. Internationaal Coucours voor het
schoonste en bestgaand rijpaard,
le prijs f 75.1
2e u - 40.Diploma's.
3e - 25.—
2,30 uur. IV. Internationaal Concours voor
handelspaarden,
(taile 1.50) éénspan toebehoorende aan
handelaren of stalhouders,
le prijs f 75.
2e n 40.Diploma's.
3e - 25.
3 uur. V. Nationaal Concours voor spring
paarden,
3.30 uur. VI. Internationaal Concours voor
handelspaarden tweespan,
toebehoorende aan handelaren ol stalhou
ders.
le prijs f 100.J
2e - 50.Diploma's.
3e - 25.—
4 uur. VII. Internationaal springconcours
voor paarden,
toebehoorende aan officieren en haerrijders.
le prijs f 200.
2e - 100.Diploma's.
3e u - 50.
Schoenmakersknecht8.
Wel wat laat kwam ons 't volgende ver
slag onder oogen. We nemen 't desniettegen
staande over omdat het hier gaat over de
schoenmakers, ook uit onze streek en wel naar
't schijnt over pogingen, die in 't werk zijn
gesteld om eene vereeniging voor gezanielijke
schoenmakersknechts op te richten.
Y\ ij hebben onze informaties ingewonnen
en hopen nader een of ander hieromtrent
te kunnen meedeelen
Te 6 uur Zondagavond vergaderde in den
B. K. Gildenbond te Tilburg het leer-
bewerkers-gilde,, St. Crispijn en Crispinianus'
De president, de heer P. Schalken, opende
de vergadering en deed eenige mededeelingen
betreffende de aspirantleden. Daarna behandel
de hij in breede trekken den toestand van
hun gilde eu drukte zijn leedwezen uit over
de weinige sympathie welke de leerbewerkers
over het algemeeu voor het vereenigingsleven
gevoelden, welk doel toch was het oevestigen
van een zedelijken band tusschen de leden
onderling en het bevorderen van hunne maat
schappelijke belangen op geestelijk zoowel
als op het stoffelijk gebied.
De toestand der leerbewerkers in de naaste
omgeving van 'lilburg noemde spr. hoogst
treurig met het oog op de gedwongen winkel
nering. Het zijn nog niet de slechste bazen
die per week a in de winkelwaren per knecht
f 1 verdienen. Met vijftig knechts werkende
geeft dat een wekelijksch verdienste van f50
een weekloon der moeite waard om er baas
voor te spelen, vzelfs al wordt op het schoen
werk in het geheel niet verdiend.
Deze treurige toestand is oorzaak, aldus
ging spr. voort, dat de fabrikanten in Til
burg niet met de fabrikanten uit de
Langstraat kunnen concurreeren en bijgevoig
hunne werklieden niet behoorlijk kunnen
uitbetalen. Het is derhalve ook in het
belang der Tilburgsche werklieden, dat aan
dezen toestand een einde wordt gemaakt.
Het pogen van het bestuur, om in deze
plaatsen vereenigingen op te richten en
aansluiting te verkrijgen is in vele plaatsen
mislukt door tegenwerking der overheidsper-
souen.
De schoenmakersknechts zelfs uit de Lang
straat wilden gaarne medewerken tot ver
betering, doch durfden zich niet te vereenigen
Deze aanhoudende teleurstelling in onze
pogingen en de weinige medewerking door
de leden van het Tilburgsche gilde betoond
vele komen zelden ot nooit ter vergadering
en hegrijpen dus hun eigen belang heel
weinig noopi mij, vervolgde spr. als pre
sident ontslag te nemen, aangezien ik alleen
geen kans zie daar verandering te brengen
en niet voornemens ben voor niemandal te
zwoegen.
Alle leden betuigden eenstemming hun
leedwezen eu drongeu er bij den president
op aan, van besluit te veranderen en niet
af te treden.
Ook de geestelijke adviseur, den Weleerw
heer Berkveus, betreurde dit besluit en
sprak als ziju meenig uit, dat wanneer men
zich met sociale aangelegenheden bezighoudt
de teleurstellingen steeds groot zijn, daar
aan de vele verbeterde toestanden niet ineens
een einde kan worden gemaakt. Het was
natuurlijk, vervolgde de Eerw. spr; veel
genoegelijker geweest, in de Langstraat overal
en aanstonds medewerking te hebben gevonden
doch ook deze menschen willen er eerst goed
over na denken en zien wat wij eigenlijk
willen, vooral aangezien wij hun nog geen
omlijnd reglement konden voorleggen.
Dit alles beschouwende hoopte spr., dat
de tegenwoordige president als zoodanig zijne
krachten aan de vereeniging zou blijven
wijden en hij was van oordeel, dat het eerste
streven zijn moet in Tilburg zelf meer leden
aan te werven, leden, die niet alleen in het
boek staan ingeschreven, doch ook ter ver
gadering verschijnen en krachtdadig mede
werken aan de bevordering hunner eigene
belangen en dan eerst moet verder buiten
Tilburg worden gewerkt. Ten einde dit eerste
doel te bereiken achtte spr. het wenschelijk
een vaste propagandaclub op te richten.
Aan spr. was daareven gebleken, dat alle
leden den tegenwoordigen president als dea
geschiksten persoon voor deze functie beschou
wen, en daarom zou het allen genoegen doen
als hij zich kon laten overhalen president
te blijven. (Langdurige applaus.)
De president nam de woorden van den
geestelijken adviseur, in dank aan, doch
hondhaafde zijn besluit van aftreding nog
maals breedvoerig wijzende op de vele onder
vonden teleurstellingen, vooral van de zijde
der overheidspersonen.
De vergadering werd vervolgens gesloten
