TWEEDE BLAD
Tweede Blad.
WMLWIMHI BlilM
Chronologisch Overzicht
Uitvoeringen, Vermakelijkheden,
VAN
ZONDAG 12 JULI 1903.
FEUILLETON
'"TE
IV
H.
TWEEDE GEDEELTE.
Verklaringen.
de
F. M. In gen-
De Echo v. b. Zuiiki
111 Li—SgggffgggW'
ter gelegenheid. der
WAALWIJKSCHE KERMIS.
ZONDAG 12 Juli 1903.
Volksmatinée te geven door de Liedertafel
«Oefening en Vermaak" in de zaal «Musis
Sacrum". Aanvang 12 uur. Vrije toegang.
PROGRAMMA AD LIBITUM.
Volksmatinée te geven door de harmonie
»St. Crispijn". Aanvang 12 uur. Vrije toe
gang, in de zaal van den heer J. Thijssen.
PROGRAMMA AD LIBITUM.
maak" en de Kon. Oranje Doelen. Aanvang
5>/2 uur.
ZONDAG.
Groot matineé in 't café Thijssen, familie
Boesnach. Vrije toegang. Aanvang 12 uur.
Volksmatinée te geven door de harmonie
nl'Espérauce". Aanvang 12 uur. Vrije toe
gang, in de zaal van den heer Chr. v. d. Werft.
PROGRAMMA AD LIBITUM.
Matinée te geven door de liedertafel der
St. Paulusvereeuiging «Crescendo" op hare
zaal bij den heer J. B. van Dun. Aanvang
12 uur.
CaféJos. Thijssen, groot matinée ten 12 uur
en eiken avond van 1219 Juli, groot café-
chantant en operette-voorstelling, van de
gunstig bekende familie Boesnach. Vrije toe
gang. Aanvang 7 uur.
Volksconcert door de harmonie St. Crispijn
in den tuin van den heer J. Fransen.
Aanvang 6 Va uur.
MAANDAG.
Groot concert door de Liedertafel «Oefening
en Vermaak" van Waalwijk en Besoijen,^ met
medewerking van Mevrouw Truus Blom-Urlus,
Aanvang 5 uur in dc zaal Musis Sacrum.
Groote Soirée Amusante in de zaal van den
heer Chr. v. d. Werft. Specialiteiten Abr.
de Winter Jr., De heer en mevrouw Dumas,
lied wig Oi'nis. Aanvang 8l/s uur.
WOENSDAG.
Groot Concert door de harmonie St. Crispijn
met medewerking van de alom gunstig be
kende familie Boesnach, bij den heer Jos.
Thijssen.
Bal van de koninklijke Doelen «Recht door
Zee« in de prachtig versierde zaal van den
heer J. Fransen. Aanvang 6l/a uur.
Grand café concert varié onder leiding en
medewerking van den gunstig bekenden ka
rakterkomiek Henri Strous. Zaal Musis Sa- i
crum. Aanvang 8l/a uur.
DONDERDAG.
De van ouds bekende feestelijkheden der
Harmonie en Gilde «St. Crispijn."
Uitvoering door de Operette-vereeniging
T. A. V. E. N. U. en daarna groot Bal in
de zaal Musis Sacrum. Aanvang 6l/j uur.
VRIJDAG.
Vanaf 12 uur «dansen", in 't café Jos
Thijssen, afgewisseld met café-concert en
komische voordrachten.
Uitvoering van de Waalwijksche Gymnas-
tiek-vereeniging in den tuin van de zaal
«Musis Sacrum". Aanvang 6 uur namiddags.
Na atloop bal op de zaal.
ZATERDAG.
Bal van de Liedertafel «Oefening en Ver-
In boom en struik klom jonger sap, en knop
Naast knop zwol aan de kale takken, 't Veld"
Kreeg madeliefjes, 't bosch viooltjes, lelies
Der dalen; de ooievaar kwam klepperend aan
De zwaluw scheerde langs rivier en wei
Dat is de lente, waarin een nieuw leven
geheel de natuur doortriltdie heerlijke tijd
waarin alles, uit den winterslaap ontwaakt,
ons weer bezielt met hoop en moed. Zulk
een tijd hebben we ook begroet in 't open
baar leven van Waalwijk. We hebben het
frische, jonge leven zien ontwaken, we hebben
het zich zien ontwikkelen in korten tijd,
om straks z'n triomphen mee te vieren in
de Tentoonstelling. En zelfs de lauwsten en
onverschilligsten hebben even opgekeken al
was het dan ook alleen maar om met een
paar verbaasde oogen te vragen „Wat is
dat nu Maar de meesten hebben zich
verheugd in deze nieuwe ontwikkeling, zich
allengskens meegesleept voelende door de
geestdrift der jongeren. Alle laksheid en
halfheid hebben ze algeschud, begrijpende
dat er weder een nieuwe tijd gekomen is
van krachtig streven en werken. Ouden,
nooit verwezenlijkte plannen kwamen weer
,]en -»,.st op. We noemen hier slechts;
schutsluis, badinrichting, muziekkiosk, her
leving der jaarmarkten, gasfabriek. En nu
voelde men weer den lust entwaken om
te 'trachten deze plannen te verwezenlijken.
Zoo naderden men de tijd der verkiezing.
Aan wiens handen zou men nu de bevre
diging dezer wenschen toevertrouwen Van
de vier aftredende leden van den gemeenteraad
wenschten twee niet meer in aanmerking
te komen, overtuigd als ze waren, dal
voor Waalwijk gedaan hadden zooveel als
in hun vermogen was. Volgaarne stonden
ze nu hun zetel af aan jongere krachten.
De twee andere leden stelden zich wederom J
verkiesbaar en aanvaardden'daarmee de ver-J
pliohting te werken iu den geest van hunne j
kiezers en de rechtvaardige ve.rlarigers van i
volk zooveel mogelijk tc vrvullen. We j
zija hun daaivoor dankbaar. De burgerij
handhaafde dan ook hun mandaat, wel we-
wetenden, dat bij de herleving van Waal-
wijks geest en werkkkracht
mand eene verkiezing als lid van de raad
zou aannemen, zoo hij niet van beide
doordrongen ware.
Wie zouden nu de twee andere zetels in
nemen De uitslag van de stemming wees
twee eminente, algemeen geachte mannen
aan, mannen van zaken, gewoon aan een
doortastend en energiek optreden mannen
die de geheele nieuwe beweging meeleefden.
Helaas! Nog voor het Victorie1" over onze
lippen kwam, trof ons als een donderslag
bij helderen hemel de tijding, dat de beide
heeren voor hun lidmaatschap bedankten.
Wie kan mij de redenen noemen, die er hen
toe gebracht hebben hunne medeburgers zoo
9
ujnlijk te verrassen? 't Is waar, zij hadden
reeds voor de candidaatstelling te kennen
gegeven niet in aanmerking tc willen komen
maar was dan de vurige wensch van het
volk, dat bij de stemming zoo duidelijk uit
spraak deed; was dan het vriendelijk aanzoek
van de achtengswaardige mannen uit onze
gemeente niet voldoende omdat harde besluit
in te trekken We kunnen toch in geen
geval veronderstellen, dat ze niet zouden
weten, dat elk burger, uitmuntende in ver
stand, ervaring en werkkracht, verplicht is
deze gaven te gebruiken in 't belang der
gemeenschap, wanneer zijne medeburgers
daarop een beroep doen. Ondanks de groote
teleurstelling, die ze ons bereidden, staan
ze daarvoor bij ons allen nog te hoog. Maar
zouden ze soms gemeend ht bben, dat eeu 11
tweetal nieuwe leden met de enkele geest-
verwandten die ze in de raadzaal zouden
ontmoeten, onvoldoende is om dien lammen
sleur van irat-de-boel-maar loopeu te breken 0
die hier zoo lang geheerscht heeft. Beweer^
nu niet dat dit laatste te scherp is, maar
zeg me liever wanneer er in de laatste jaren
dan ook eens flink gewerkt is. Wanneer ik
van werken spreek, bedoel ik natuurlijk op
bouwend werken. Dit kan hen wel terug
hebben gehouden en hierbij kwam misschien
nog de vrees, dat, wanneer zij ernstig het
goede zouden willen, zij zich bovendien nog
zouden bloot stellen aan eene behandeling
zooals de commissie tot onderzoek der gas-
questie met den Heer Burgemeester van
Venlo aan 't hoofd enkele weken geleden nog
te beurt viel Maar met dit alles, zijn we niet
geholpen. Wie wijst ous nu de mannen, door
wie een oprecht Waalwijker met vol vertrou
wen zich|in de raadzaal kan doen vertegen woor-
geu En wie van die mannen wil Waalwijk
aan zich verplichten door een zetel in den raad
te aanvaarden Kom, laat ons nog eens de
hand aan de ploeg slaan om de open plaatsen
zoo goed mogelijk aan te vullen. Er is jong, 15
frisch leven in Waalwijk, dat het ook door-
dringe in den raad, zie, hoe de boom in 't
wapen van Waalwijk 't schild hoog heft boven
den lagen grond. Zoo ook moeten de energie
en de werkkracht van Waalwijks eminente
mannen onze geliefde woonplaats hoog op
heffen boven den sleur van alledaagschheid tot
in de heldere atmospheer van welvaart en
geluk.
.^«»^arreutiot'irr*trv v-pranax*»© oa*.
van dc voornaamste gebeurtenissen in
onze ei» omliggende gemeenten, gedurende
de 35 jaren dat ons blad bestaat.
Juli 1891. De harmonie L'Espera nee
behaalt op het concours te Eindhoven
in de 2e afdeeiing den laten prijs,
een verguld zilveren medaille en
f25.Bij het vernemen dezer
\ijdrog wapperde dra van vele huizen
d" nationale driekleur. Dc directeur
der Vereeniging, de heer G- v. Ier3el
werd bij zijne terugkomst uit Eind
hoven alwaar hij met een bestuurslid
daar gebleven waa om den prijs in out-
Vrij naar het Duitsch bewerkt door J. M. S.
(56)
NEGENTIENDE HOOFD8TUK.
„Adieu, mijnheer de graafI Groet u üttilia
nogmaals van mij."
Hiermede ijlt ze weg.
„Ik stoor je toch niet, mijn kind."
Met deze woorden treedt de graat' het boudoir
zijner gemalin binnen.
Nora is ten hoogste verbaasd. Tot heden had
het zich nog niet voorgedaan, dat haar echtge
noot, vóór hiertoe verlof gevraagd te hebben, in
ha»r heiligdom was gekomen.
Zijn opvallend ernslig en afgemeten optreden
boezemt haar eenige bezorgdheid in.
Zou YVillburg zijn woord niet gestand geble
ven zijn en haar toch verraden hebben
Doodsangst schijnt haar keel dicht te snoeren.
Zij ziet gespannen haar echtgenoot aan en
heeft zulk een angsüge uitdrukking op haar ge-
la»!, ais verwacht ze haar doodvonnis uit den
mond vaD den graaf.
.Het ;chijnt iets gewichtigs te zijn, wat je tot
mij voert', zegt ze met een gedwongen lachje.
Giaaf van Mansfeld gaat langzaam en voor
zichtig op eeu oltomane zitten. Hij is zeker
bevreesd, dat deze lichte zetel zijn corpulent
licliaara niet kan dragen.
Het is hier alles ook zoo teer en sierlijk en hij
is ook weining gewoon, zich hier op te houden.
„Ja, iets zeer gewichtigs is het inderdaad, Nora,
wat ik met je te bespreken heb."
De oude man knikt verstrooid met het hoofd
en ziet droevig in 't rond.
Nora's angst stijgt met de seconde, toch be
houdt ze haar tegenwoordigheid van geest ten
volle.
Met een vriendelijk lachje gaat ze naast haren
echtgenoot op de octomane zitten en neemt zijn
hand in de hare. Zij tracht door lief-doen"
het uitbreken eener catastrophe te voorkomen.
En werkelijk is deze ongewone uiting van
teederheid niet zonder uitwerking: Zij oefent
een betooverenden invloed uit op den armen
ouden man die waarlijk op dit gebied door zijn
e, schoone vrouw niet verwend is.
et een zucht drukt hij teeder Nora's zachte
hand, dan ziet hij de werkelijk verleidelijke
vrouw als ze dit tenminste wil zijn met
een liefdevollen blik aan.
„Och, Nora hoe hebt ge mij dit kunnen aan
doen 1-
De lippen van den graaf trillen krampachtig.
„Ik begrijp je niet," zegt zij. verbleekeud.
„Ge begrijpt me niet Nora Beter ware het te
beweren, dal ik je niet begrijp. Hoe kondt ge
toch zoo slecht en sluw zijn, om zoo vijandig
tegenover Willburg en daardoor tegen je eigen
echtgenoot op te treden
Nora herademt en laat de hand van den
graaf los.
God zij donk, hij weet niets! Te oordeelen
naar deze inleiding gaat het nergens anders over
dan het bewuste krantenartikel. Onmiddellijk
verandert haar tactiek tegenover haar echtgenoot
en doet ze alsof ze zich zeer gekrenkt gevoelt
door zijn ondankbaarheid.
„Ik had eerder verwacht, dat ge mijn handel
wijze zondt goedgekeurd hebben en als een bewij
van liefde voor je zoudt hebben erkend. Waarom
kwam ik tegen dit plan op? Omdat ik vreesde
dat het jou en ons allen kon ruïneeren. Je ge
heugen en je wilskracht zijn in den laatsten tijd
opmerkelijk zwak gewordenik was en ben nog
van mcening, dat ge onder den invloed staat van
dezen vreemdeling en dat ge je geheel en al door
hem laat leiden. Ik hield hem voor een zwende
laar, die uw toegeeflijkheid, welke men gerust
met den naam van zwakheid kan betitelen, naar
eigen goeddunken kon aanwenden. Daarom hield
vangst te nemen, feestelijk aan het
O
station afgehaald door het trioin-
pheerend gezelschap' de Liedertafel j
„Oefening en vermaak, en „Cecilia7', j
de Koninklijke Oranje Doelenen Recht j
door Zee. Nadat de heer van I<
door den President der Vereeniging,
den heer Jud. Timmermans van
Turenhout was gefeleciteerd met de
behaalde overwinning en de Lieder
tafel Oef. en Ver. hem een toepasselijk
lied had toegezongen toog men
onder de lustige tonen der muziek
en het gejuich eener groote menigte
naar de zaal van den heer Chr. van de
Werff, alwaar den directeur een
lauwerkrans werd toegezegd door
Recht door Zee en hem een fraai
bouquet werd overhandigd door het
zoontje van v. d. Werff. Verschillende
toespraken werden op de zaal door
Waalwijks kunstlievende ingezetenen
gehouden, terwijl Oefening en Ver
maak en Cecilia nog een paar num
mers uitvoerden. De harmonie St.
Crispijn zond inmiddels een zeer
nette felecitaliekaart. De heer G.
v. Oudenhoven, commissaris van
L'Espéra ce dankte de corporaties en
de particulieren voor V.e hulde aan
de Vereeniging bewezen daarbij den
wensch uitend, dat tusschen de ge
zelschappen steeds een edele naijver,
maar nooit wan- of afgunst zou be
staan.
Juli. Jhr. Mr. P. J. Bosch van Drake-
stein Commissaris des Koning aan
vaardt het beschei mheerschap over de
landbouwtentoonstelling.
Aug. Aanbesteding van het omheinen
en het plaatsen van tenten enz. op
het tentoonstellingsterrein. Ingele
verd werden 8 billetten. Hoogste
inschrijver, de heer E. C. Schonk te
Oisterwijk f2490, laagste G. de Bont
Nieuwkuik f 1650.
Aug. Vergadering van het Eerebestuur
op Musis Sacrum over de benoeming
van heeren Juryleden voor de a.s.
landbouwtentoonstelling. Op deze ver
gadering, gepresideerd door den voor
zitter van het Uitvoerend Bestuur
den heer P. W. II. Verwiel, werd
na langdurig debat de voordracht,
opgemaakt door laatsgenoemd bestuur,
met 7 tegen 5 stemmen aangenomen
Tevens werd op de zelfde vergade
ring voorlezing gedaan van liet plan
der verloting, waarvoor machtiging
was verleend.
Aug. Aanbesteding van het maken eener
speelplaats achter de openbare school
en in verband daarmede het uitvoeren
van grondwerken en de verlegging
van de Loint ingeschreven door
G. v. Holten, Waalwijk f 1975.
M. v. Eggelen Vlijmen 1785.
G. v. Dijck Waalwijk - 1570.
Aug. Plechtige nitreiking van prijzen
en onderscheidingen aan de over
winnaars iu den teeken-wedstrijd ge
houden op onze teekenschool gedu
rende den jongsten cursus.
De zaal der teekenschool was voor
deze gelegenheid smaakvol met vlag
gen versierd. De bekroonde teekenin-
hingen aan de wanden. De
ilghei 1 wi bijgewoond door den
Vv.U'ouccr 1 loTmans, d« ledi-.ii van
den Raad Quirijns, van Tilburg en i
van Schijudel met den Secretaris van j
Liempt, den voorzitter der plaatselijke j
Schoolcommissie, den heer Bink, de
heeren de Bree en Spijkerman vroeger
en tegenwoordig schoolhoofd, de
leden en de secretaris der teckeu-
schoolcommissie de heeren van Biel
Verbunt en Jud. Timmermans Wzn.
alsmede nog" tal van belangstel
lenden. De harmonie L'Lspennce
opende de, zitting met een vroolnke j
marsch, wtmna de president der
ra missie,
ik het voor mijn plicht, in te grijpen en jou
voor dreigende verliezen te vrijwaren. Er. in
plaats van dank, oogst ik verwijten! Doch dat
is immers 's werelds loop en ik behoef mij hier
over dus niet al te zeer te verwonderen'.
Hevige toorn doet de aderen op het voorhoofd
van den graaf zwellen en zijn oogen rusten met
alles behalve vriendelijken blik op de vrouw,
die het waagt, hem zonder blikken of blozen
in 't aangezicht te slingeren, dat hij feitelijk
niet meer toerekenbaar is voor zijn handelwijze.
Met wrokkend stemgeluid antwoord de graaf:
„Gij strekt je heerschappij over mijn persoon
toch wat al te ver uit, lieve Nora. Ge kondt je
wel eens vergissen omtrent mijn groote toegeef
lijkheid, welke ge als zwakheid gelieft te
betitelen. Nog ben ik bij mijn volle verstand en
ik zie thans duidelijk in, dat het hoog tijd is,
eindelijk ook tegenover jou een andere gedrags
lijn te volgen, wil ik niet gevaar loopen, op
een goeden dag voor ontoerekenbaar verklaard
te worden. Misschien voert gij en mijn lieve
neef, met wien ik me voorneera voor goed af te
rekenen, dit lieve voornemen in uw schild. Doch
jullie zult me gewapend vinden! Eer ik hem
het veld laat, gebeurt er een ongeluk I'
De oogen van den graaf, die zich onder het
spreken hoe langer hoe langer hoe meer opwindt,
fonkelen onheilspellend. Zijn stem is tot een
krijschend geluid aangegroeid.
Nora is een onmacht nabij. De schrik verlamd
haar anders bewonderenswaardigegeestvermogens.
Willburg heeft dus toch vreeselijke wraak ge
nomen en den tot nu toe niets vermoedenden
echtgenoot de oogen geopend.
„Ik begrijp er nu heelcmoal niets meer van
gij zijt heden zoo zonderling, dat ik mij bevreesd
voor je maak,» stamelt zij bevend.
„Werkelijk zijl ge bang voor mij De graaf
lacht onnatuurlijk luid op. „Ik had niet gedacht
dat ik nog iemand bang kon maken. Jullie
beiden hebt mij wel aardig voor den gek gehou
den Ha, twee die ik met weldaden overladen
heb!'
Nora vindt gceu uitweg. Zij tracht debeleedig-
de te spelen.
„Als ge hier gekomen zijt, om een scène te
maken, is het maar het beste dat ik me verwij
der. Mijn zemuwen zijn toch al wegens het gc-
spreR met uw huttendirecteur eenigsiins in de
Housz. een toespraak hield tot de
leerlingen, de leeraars en de toehoor- j
deis. De verschillende medailles en i
diploma's rvolgcn. aan de
rechthebber U/? overhandigd door de j
genoemde genoodigden op veis
van den voorzitter en door dezen
zelve cn andere commissieleden. Bij
het overhandigen van de gouden
medailles werden telkens door de
harmonie fanfares aangeheven.
Bij hel einde der plechtigheid hield
de secretaris der teekenschool-commis-
sie de heer Jud. Timmermans Wz.
war, xoodat ik verdere opwinding niet meer ver
dragen kan. Ge veroorlooft me dus, dat ik mij
in mijn slaapkamer terugtrek om te rusten.
Wat ge mij hebt gemeend te mogen toovoegen
omtrent je neef, heeft mij zoo aangegrepen, dat
ik me voorgenomen heb, met Denise een te
huis te verlaten, waarin mij dergelijke beschuldi
gingen van de zijde van mijn echtgenoot naar
't hoofd geslingerd zijn. Al ben ik dan ook als
een arme gouvernante in deze woning getrokken,
zoo gevoel ik toch geen lust, mij van den man
wien ik mijn jeugd geofferd heb, dagelijks te
laten voorwerpen al de weldadeD, welke ik van
hem genoot. Ge kunt voor Denise een kapitaal
vastzetten, dat baar een behoorlijke opvoeding
waarborgt, voor mij zelve vraag ik niets.'
Nora wil opstaan, doch daar omvat de graal
haar slanke gestalte en trekt haar weer naa9t
zich nader. Daarna glijdt hij voor haar op de
knieën en ziet met een blik vol hartstochtelijke
liefde tot haar op.
„O, vrouw, hoe heb ik je lief! Kan een zuo
zich geheel gevende liefde, welke zelfs de aderen
van een ouden man met een jeugdig vuur door
stroomt, niet één vonk in jouw hart, in dat
koude marmeren hart doen ontbrandenO,
Nora! Voor je liefde mijn zaligheid! Nu begrijp
ik ten volle 't karakter van Faust! Ook ik zou
in dit oogenblik met mijn bloed een afsprbak
met den duivel kunnen onderteekeneD, als ik
maar mijn jeugd kon terugrerkrijgen. Mijn
ijverzucht liet mij wellicht in toorn woorden
spieken, welke ongemotiveerd waren en jou diep
kwetsten. Als ik mij vergist heb, des te beter
voor mij. Zie, Nora, tot nu was ik argeloos, met
een blinddoek voor de oogen. Ik mijn gerustheid
kwam ik rooit op de idee, dat mijn trotsche,
koude Nora voor iemand, wien dan ook warmere
gevoelens kon koesteren. Thans is mijn wantrou
wen gaande gemaakt, mijn ijverzucht opgewekt.
O, God, Nora I Nu lijd ik pijnen, als de hel ze
niet smartelijker geven kan. Wat kan ik er aan
doen, dat ik je trots mijn vijf en zeventig jaren
nog vurig liefheb! Een jonge man kon ie niet
hartstochtelijker beminnen dan ik. Heb dus
ei barmen, Nora cn bevrijd mij van de pijningen
der ijverzucht, door elk sumentreffen met Egon
zooveel mogelijk te vermijden. Gun hem geen
blik, geen vriendelijk woord, als ge mij niet tot
razernij wilt brengen. Want dan Nora, tot het
eene sierlijke reden, waarin hij de
velen groote diensten huldigde, welke
de heer Iugen-Housz. sedert den
korten tijd, dat deze als President
fungeerde, reeds aan de Teekenschool
bewezen had.
üe prijzen waren in de verschillende
afdeelingen behaald als volgt
le klasse Lijnteekeneu.
P. van llulten, Pz. gouden raed.
A. Kuiten, zeer eerv. vermeld.
2c klasse Lijnteekenen.
G. v. Huiten, Gz. zilveren med.
J. van den Hoven, id.
beiden met gelijke punten.
3e klasse Lijuteekenen.
J. Snijders, zilveren med.
4e klasse Plaatteekenen
F. Kimmel, zilveren med,
Nic. Hendriks id.
A. v. Drunen
A. v Delft j ee"- verm'
de twee laatsten met gelijke punten,
le klasse Natuurteekenen.
G. van Roermond, gouden med.
Ch. Verharen zilveren med.
H. Hamers id.
Deze twee laatsten met gelijke
punten, waardoor een prijs is bijge
voegd.
2e klasse Natuurteekenen.
C. van Steenis zilveren med.
C. Trimbach bronzen
H. Verwiel eerv. verm.
3e klasse Natuurteekenen.
G. 't Hooft bronzen raed.
J. van Delft id.
J. Groenen eerv. verm.
de twee eersten met gelijke punten.
Afzonderlijke klasse.
Jos. Dielman zilveren med.
1 Sept. Vergadering van de gemeenteraad.
De vier herkozene leden, de heeren
QuirijnsMomber?,Hoffmausen Baijens,
nemen zitting.
Tot wethouder wordt gekozen de
heer Th. Iloffmans, met 6 stemmen
tegen 5 uitgebracht op den heer C.
G. v. d. Heijden.
Verder wordt besloten, dat de Raad
een adres aan den Minister zal richten
omtrent de overbrugging van den
Nieuwen Maasmond, en de Kamer
van Koophandel zal worden uifcge-
noodigd mede daaraan adhaesie te
schenken of een zelfstandig adres op
te zenden.
id. Tot wethouders te Besoijen wordeu
herbenoemd de heeren J. Broeders
en E. G. de Bakker.
5 Sept. Dc Kamer van Koophandel
roept de tusschenkomst der Qcd.
Staten in opdat geen uitvoering worde
gegeven dian het voornemen, dat
dat schijnt te bestaan, om den grint
weg Waalwijk-Gausoijen itiet ia
gemeenschap te brengen met den
nieuwen Zuiderbandijk langs ueu
Nieuwen Maasmond,
De K anie oeent met kracht tegen
de afsluiting v n dien weg te moeten
opkorneu. als wordende daardoor alle
gemeenschap met dc nOQTdzijfte ?a&J
den Nieuwen Maasmc' d afgesneden.
Zij verzoekt, dat de weg door over
brugging van het Zniderafvoerkanaal
in verbindig worde gebracht inet den
nieuwen Zuiderbandijk.
7 Sept. De ZeerEerw. Heer Af. H. van
tier ïïfge oeg» r Lapel u
wiens redenaarsiaiCLt Kcfli
roemd werd, wordt benoemd tot
stoor der parochie van de FI. Theresia
te 's-Gravenhage.
Een volgende maal: Overzicht de
Landbouwtentoonstelling alhier.)
uitsterste gedreven, was ik tot het vreeselijkste
in 9taat, nl. om jou a bout portant neer te
schieten!'
Al wilder, al hartstochtelijker omvat de oude
man zijn vrouw. Met eoo gevoel van ontzetting
voelt ze zijn warmen adem op haar gelaat; zij
moet het 'toelaten, dat hij zijn lippen op de
hare drukt.
Wil zij zijn wantrouwen niet meer voedsel
geven, zoo moet ze zich deze liefkozing laten
welgevallen en kan hem dus wat ze in gewone
omstandigheden zeker zou gedaan hebben niet
koud en koel terugstooten.
„Ik zal Egon uit je nabij lie: jereti,
eerder heb ik toch geen rut' /.e: in ijk le
graaf, nadat hij zijn vrouw ecu arts-
tochtelijk heeft omhelsd.
„Gij wilt Egon verwijde:. Li: ,«p \,:ilke
wijze
Nora'e stem beeft.
Ik zal morgen vroeg mei hem i .re iep. Hij
is'eenmaal toen géén zakfcnman .died
verkwist hij te veel. Willburg stelt zijn hulp
aan de nieuwe onderneming -yr verwijde
ring afhankelijk. Ik zal her- e hoorlij <esorq
uitbetalen, dsn kan hij zijn k b.v Ame
rika gaan beproeven.
Nora spijt dit alles zeer. Wel had ze zich niet
iuist dat omtrent Egon te verwijten, wat Willburg
en door dezen den graaf dacht, maar tocb kou
re ook niet ontkennen, dat de lichtzinnige,
aardige causeur haar niet ouwelgevallen was.
En tevens viel niet tegen te spreken, dat Egon
door haai bemiddeling ontzettend hooge sommen
uit de kas van den graaf ontvangen had. Doch
afgescheiden van dat alles, zij voelde dat deze
geheele zaak het werk van Willburg was en
dat vertoornde haar het meest cn daarom hoe
logisch ook zij bet vond, dat deze mede-verkwis
ter verdween is zij als 't ware woedend en
voelt ze, dat het hoog tijd is, dat haar echtge
noot haar verlaat, want blijft deze nog slechts
vijf minuten, dan was zij in staat hem op de
grofste manier toe te spreken,
K Tot haar geluk staat de graal zichtbaar ver
licht op en laat haar na een teeder afscheid
zijnerzijds, eindelijk alleen.
(Wordt vervolgd.)
