Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. LETTEN OP DE ÏEEKiEN Oe paus Pius X, TOON T'IELEI, BEKENDMAKING. Uitgever: BUITENLAND. Frankrijk. L. Vrouw volgend nu m mei- verschijnen. Wegens den inval lenden feestdag van O. Hemelvaart, zal het Vrijdagavond dl liaixslraalsrkr Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Z a t e r d a g a v o n d. Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5. Franco per post door het geheele rijk f U.90 Brieven ingezonden Uitgever. stukken gelden franco zen dei WAALWIJK. Advertentie* 1—7 regels f 0.(50 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertcntiëu Smaal ter plaatsing opgegeven, worden «maal berekend. Voor plaatsing van een groet aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel, Najaurskeuring van Dekhengsten. Burgemoesier en Wethouders van Waalwijk maken bekend lo dat de in dit najaar te houden gewone Rijkskeuringen van tot dekking bestemde hengs ten van tenminste 2Va j»ar oud- voorzooveel deze provincie betreft-, zijn vastgesteld op: 3 November te Eindhoven. 4 u s'Hertogenbosch. 5 u Bcrgenopzoora. 6 Zevenbergen. 2e dat de aangifte van de ter keuring aan te bieden dieren vrachtvrij moet geschieden ten minsten drie weken voorde keuring bij schrifte lijke en ooderteekende aangifte te zenden aan den heer L. Max. secretarispenningmeester der Pro vinciale Regelingscommissie te 'sHertogenbosch, met opgaven van a. naam en woonplaats van den eigenaar en houder b. naam, ouderdom, ras. kleur en bijzondere kenteekenen van den hengst, benevens zoo deze in een stamboek is ingeschreven stamboek en stamboek nummer; c.zoo mogelijk afstamming van den hengst zoowel van vaders als van moeders zijde en uaam en woonplaats van den fokker. 3o. dat inschrijvingsbiljetten voor de keuring op vrachtvrije, schriftelijke enonderleekei.de aan vrage aan eigenaren en houders van hengsten door den secretarispenningmeester den Regelings- coramissie, hiervoor or.der2o. genoemd, verstrekt zullen worden. Waalwijk 3 Augustus 1903 Burgemeester en Wethouders voornoemd, K. DE VAN DER SCHUEREN. De secretaris. F. W. VAN LIE MPT. stemmen door de andere, vier of geen overeenstemming verkregen Oproeping in militairen dienst. De Burgemeester der gemeente Waalwijk roept bij deze op de ra te noemen milicien-verlofgan gers der lichting van 1898, voorzien van al de door ben van het korps medegenomen kleeding en uiti ustingstukken, zakboekje en verlofpas, op dag en plaats achter hunne namen vermeld, on der de wapenen te komen als A. Hensen te Breda 3 September 1903. Ch. J. Huibregts te Bergen op Zoom 8 Septem: bor 1903. Met uitnoodiging om daags voor het vertrek zich ter Secretarie aan te melden tot het teekenen van den verlofpas, het ontvangen van daggeld en een vervoerbewijs per spoor voor zoover zij daarop aanspraak hebben. Waalwijk, den 3 Aug. 1903. De Burgemeester voornoemd, K. DE VAN DER SCHUEREN. 't Is een feit, dat er sinds lang een ge weldige kentering is in de maatschappelijke toestanden een kentering, die niet is tegen te houden en waarvan de gevolgen zich steeds meer zullen doen gevoelen. Een feit is het echter ook, dat op de teekenen des tijds, hoe duidelijk zij zich ook vertoonen, niet altijd voldoende wordt gelet, dat vaak krasse gebeurtenissen noodig zijn, om met die teekenen rekening te doen houden. Deze gedachten kwamen bij ons op, toen wij kennis maakten met de bepalingen, welke ten bate van het personeel zijn aangebracht in de reglementen onzer groote spoorweg maatschappijen de S. S. en de II. IJ. S. M Zooals de nieuwe bepalingen daar liggen, lijken zij de meest eenvoudige, de meest vanzelf sprekende dingen ter wereld. Zij beoogen toch niets meer dan de instelling van een scheidsgericht waarop ambtenaren eu beambten zich kunnen beroepen, als zij ten onrechte of onrechtvaardig meenen te zijn gestraft. Om de laDge artikelenreeks, welke deze aangelegenheid regelt, kortelijk saa^ vatten, zij het volgende gemeld. Bij ieder der maatschappijen wordt aangesteld een „permanenten secretaris der scheidsgerechten* tot wier. de klachten worden gericht en wien is opgedragen de zorg, dat voor ieder af zonderlijk geval een scheidsgerecht tot stand koiut, bestaande uit, twee leden, benoemd door den gestrafte, twee door het hoofd der maatschappij en een vijfde lid, gekozen met eenparige zoo wordt benoemd door den Minister van Waterstaat. Zoo'n scheidsgerecht kan de meest uitgebreide inzage van stukken krijgen de ziltiugen ervan worden bijgewoond iloor den gestrafte en door deu strafoplegger of zoo deze een hoofdambtenaar is door eeu vertegenwoordiger van het hoofd der Maatschappij. De gestrafte kan zich laten verdedigen door een collega, d. w. z door een lid der „groep* waartoe hij behoort en waaruit hij ook de beide door hem aau te wijzen leden van het scheidsgerecht heeft moeten kiezen. Het hoofd der maatschappij is in de aanwijzing der leden geheel vrij alleen mag hij niet. kiezen den strafoplegger of den onuiiddellijken chef van een der beide partijen. De scheidsgerechten beslissen bij volstrekte meerderheid van stemmen eerst over de rechtmatigheid, dan over de billijkheid der opgelegde straf. Keuren zij een straf af, dan schelden zij die kwijt of leggen een lichtere op, al naar gelang van omstandigheden. Zieda"r een regeling van de rechtspositie der spoorwegmannen welke feitelijk niet noodig moest wezen. In groote. organisation gelijk onze spcoiweg-maatschappijeu, moest het personeel nooit aan willekeur hebben bloot gestaan, moest het van stonden af aan geweten hebben, dat het recht kon zoeken en vinden, wanneer het meende, dat er aan te kort gedaan. Zeker, het kon zijn beklag indienen, maar dit moest altijd geschieden langs den welbekenden „hiërachischemveg" een weg, die vooral voor het lagere personeel moeilijk begaanbaar is. Reeds lang gistte het onder het spoorweg personeel. Er waren teekenen die daarop wezen, teekenen, die duidelijk aantoonden, welke grieven er bestonden. Maar op die teekenen werd niet gelet, totdat.... de spoorwegstakingen de oogen opende voor de noodzakelijkheid van verbe tering. Waarom niet eer hierin voorzien Waarom liet men de kruik te water gaan tot zij brak We willen evenwel niet uapleiten, nu, dank zij de Regeeriug, zoowel het publiek belang als het belang van het personeel verzorgd is. Werd eenerzijds de spoorweg staking strafbaar gesteld, anderzijds is de rechtspositie van den spoorwegman geregeM tot in bijzonderheden. Tot in bijzonderheden Het reglement bepaalt nu immers nauwkeurig, van welke straffen en hoe in hooger beroep kan worden gegaan, bepaalt ook en hier wordt liet hart der quaestie geraakt den termijn van dienstopzegging. Die termijn is aldus amb tenaren moeten minstens vier weken van te voren, beambten en werklieden ten minste twee weken van te voren, schriftelijk hun ontslag aanvragen de maatschappij is tegen over allen verbonden aan een opzeggingster mijn van vier weken. Hier zij opgemerkt, dat een ontslag uit straf natuurlijk ook onder de termen valt om voor een scheidsgerecht te worden gebracht en dat behoudens een degelijke verzekering van het belang van den dienst een straf niet wordt uitgevoerd zoolang de beslissing in beroep hangende is 't Wil ons voorkomen, dat op deze wijze geen enkele spoorwegnian zal kunnen dat hij geen reclit kan verkrijgen. Zelfs voor bet geval, dat hij wordt verlaagd of out- slagen in het belang der veiligheid van den dienst, staat nog beroep open, eu wel eerstens op den Minister van Waterstaat, daarna op het scheidsgerecht. We wilden wel, dat plaatsgebrek ons niet verbood, de regeling uitvoeriger te vermel- deu. Maar toch willeu we nog memoreeren, dat de Maatschappijen groote faciliteiten verstrekkeaan allen, die een scheidsge recht hebben te vormen of bij te wonen voorts dat ook het indienen van klachten en rscborsing in het belang van den dienst* nadrukkelijk worden geregeld dat bij sa- menstelliug en werking der scheidsgerechten alles op korten termijn geschiedt eu dat van alle straffen, siuds Mei toegepast, als nog tot eu met 15 Augustus beroep open staat. Levendig kunnen we ons begrijpen dat de spoorwegmannen nieuwsgierig zijn naar de practische werking van het nieuwe re- glemeut. Wij zijn het ook en zullen even tueel gaarne iets hooreu van opgedane er varingen. Vooral wanneer hier of daar aau de regeling iets blijkt te haperen, dient men dat rondborstig te vertellen. Immers, beseffend dut alle begin moeilijk is, heeft de Regeering de nieuwe bepalingen slechts voor „hoogstens" een jaar goedgekeurd. Waar zoo duidelijk de wensch wordt uitge sproken om de rechtspositie van het spoor- personeel zoo goed mogelijk te regelen mag zekt r met vertrouwen gerekend op de lessen der ervaring. De ondervinding zal beterde leemten en fouten kunnen aanwijzen dan de scherpzinnigste kritiek, die trouwens wel wat voorbarig zou zijn. De llegeeriug is alleszins geneigd om nauwgezet te letten op de teekenen. K- O- omringende hooge geestelijken. Op den weg van de Cle.mentijnsche kapel naar het Con fessie-altaar, waarheen de paus weer in de sedia gtstatoria gedragen werd, liep voor hem uit een ceremoniemeester, die tot driemaal toe vlas verbrandde, waarbij bij telkens riep „Heilige Vader aldus vergaat de wereld- sche roeru Toen de paus bij het altaar was gekomen begonnen de zangers der Sixlijnsche kapel liet „Ecce S; cerdos Magnus" te zingen. 1) Het personeel der maatschappijen wordt n.l. met het oog op deze scheidsge rechten in „groepen" veideeld. Dc plechtige kroning van den nieuwen paus heelt Zondag met groot en indruk wekkend ceremonieel plaats gehad in de St.-Pieterskerk ten aanschouwe van, naar geschat wordt, ongeveer 1UÜ.UU0 personen. Van 7 uur in den morgen af begonnen rijtuigen, equipages eu voetgangers op bet St.-Pietersplein te komen met genoodigdeu en nieuwsgierigen. Het aautal vreemdelingen moet buitengewoon groot zijn geweest. Om halfuegen begon de plechtigheid. De deuren van de kerk werden toen gesloten en onmiddellijk daarna kwam de paus, vergezeld van lioogwaardigheidsbeklecders en adellijke gardes te voet, de trap af voor het portiek van de basiliek, waar, voor de Heilige Poort, ecu troon was opgericht. Pius X, die in pontificaal gewaad was met den mijter op het hoofd, nam plaat* op deu troon, terwijl de kardinalen op voor hen gereserveerde banken gingen zitten. Kardinaal Rampolla, in zijn kwaliteit van aartspriester van de basiliek, sprak, omringd door het kapittel eu de geestelijkheid van bet Vaticaan, in het Latijn een redevoering uit, waariu de uieuwe paus werd gehuldigd. Vervolgeus kwamen het kapittel eu de geestelijke den paus de pantoffel kussen, teiwijl de zangers van de Sixtijnsche kapel het „Tu es Petrus" aanhieven. Na deze plechtigheid besteeg Pius X de sedia gestatoria. Voorafgegaan door de kardinaals eu hoogwaardigheidsbekleeders en omringd door gardes, begal zich naar de basiliek, die hij om halftien door de mid delste poort binnenkwam. Niettegenstaande op de zuilen der kerk biljetten waren geplakt, waarop de waar schuwing //Toejuichingen zijn verboden" uitgedrukt was, barstte de menigte, zoodra de paus zichtbaar werd en uit de doge der Benedictie de heldere tonen van zilveren trompetten weergalmden, in een oorverdoo- vend gejuich uit. Pius X gaf met de hand een teeken, dat het gejuich moest ophou- deu. Nadat hij deu zegen over de menigte bad gegeven, stapte de paus voor het altaar van het Heilige Sacrament van de sedia gestatoria. Voor het heilige sacrament, dat er volgens het plechtig ceremonieel ten toongesteld was, bad hij eeuige oogenblikken, omringd door de kardinalen. Opnieuw besteeg hij de sedia gestatoria en ouder het gejuich der menigte werd hij naar de Cle- mentijnsche kapel gedragen, waar weder eeu troon was opgericht. Op dezen troon nam de paus plaats, terwijl de kardinalen, de patriarchen de aartsbisschoppen, de bisschoppen, de abten en de peuiientiarissen op banken romdoin den troon gingen zitten. Nu had weder eeu adoratie plaats door al deze hooge geestelijken eu daarna sprak de paus met sterke, heldere en duidelijke stem den zegen uit over de menigte. Het was inmiddels halftien geworden. Voor het Confessie-altaar begon Pius X die mis te lezen, waartoe hij te voren de mis- kleeding had aangetrokken evenals de hem Links en rechts van den troon waren tribunes opgericht voor de familieleden van den paus, de Maltezer ridders, het diploma tieke korps en den zwarten adel. Voor de tribunes stonden de banken voor de kardi nalen, de overige prelaten en de pauselijke hoogwaardigheidskleeders. Nadat opnieuw door het Heilige College en de hooge geestelijken de daad van obedientie verricht was, kusten de kardina len den paus den voet, de knie en het gelaatde bisschoppen kusten den voet en de knie en de abten alleen den voet. Volgens het ceremonieel der pauselijke missen begon daarop de mis. Na het zingen van de Epistel en het Evangelie in het Latijn en het Grieksch begaf de kardinaal diaken Macchi, vergezeld van de auditeurs van het rota (pauselijk gerechtshof) en de consistoriale advocaten, zich naar het altaar waar de paus op den troon had plaats ge- nomeu. Hier zeidde Macchi de kronings- litanieëu. Op het oogenblik der verheffing schalden boven uit den koepel zilveren trompetten, terwijl de Vaticaansche troepen nederknielden en de menigte eerbiedig zweeg. Met het gebruikelijke ceremonieel com municeerde daarop de paus evenals de dia kenen en de sub-diakenen. Na afloop van de mis besteeg Pius X weer de sedia gestatoria, om gebracht te worden naar een veihevenheid voor hel Conlessie-altaar. Een kardinaal-diaken nam den paus den mijter van het hoofd en kar din aal Maechi nam de tiara, die op een fluweelen kussen was aangedragen, zette ze den paus op en sprak Ontvang de tiara, versierd met drie kronen, en weet, dal gij de vader der vorsten en der koningen, de herder van het heelal eu de stedehouder van onzo Redder Jezus Christus zijt. Hierop antwooidde de paus: Dat de Heilige Apostelen Petrus en Paulus, in wier macht en gezag wij ver trouwen hebben, zelf voor ons optreden bij deu Heer. Amen. Het was toen precies 5 minuter voor éényi Ten sle'te las de paus met luider stemme eenige regelen voor, atend op en gaf zijn zegen aan de menigte, die onophoudelijk juichte, terwijl Pius X door de kerk werd gedragen en om vijf minuten over één was de plechtigheid afgeloopen. Bij het begin van de plechtigheid was de paus zichtbaar ontroerd, maar langzamerhand beheerschte hij zijn ontroering. De plechtig heid zelf vermoeide hem zeer. Ongeveer 150 personen kusten hem deu voet en telkens lichtte de paus den voet op, otn dien personen de noodzakelijkheid om zich te diep te buigen, te besparen. Het was zeer warin en Pius X benauwden de zware galakleederen zeer. Tijdens de geheele plechtigheid gebruikte hij geen en kele verfrissching en toen hij het „Gloria in Excelsis" aanhief, was zijn stem zóó sterk, dat onder de menigte een gefluister van verbazing opging- In weerwil van de hitte zijn geen inci denten van ernstigeu aard voorgekomen. Eenige bisschoppen, die het te benauwd kregen verwijderden zich tijdens de plech tigheid. Buiten op het St. Pieterpleiu stond zoo lang de plechtigheid duurde, een groote menigte dicht opeengepakt in de brandende zon. Soldaten werden door zonnesteek getroffen en met negen personen, die be wusteloos uit de kerk waren gedragen, behandeld in tijde:ijke ambulances. De levenswijze van den H. Vader. Ook in bet Vaticaan, uldus deelt een zeer goed ingelicht correspondent mede, behoudt Paus Pius X zijneenvoudige levensgewoonten. Zijn avondeten bestaat uit een kop bouil lon, een zacht gekookt ei, wat groenten, inet een glas wijn en een kop koffie. Om tien uur bsgaf de H. vader zich de laatste dagen ter ruste en stond om half zes op gewekt door Pio Centra, den kamerdienaar van Paus Leo, die in zijn ambt bevestigd is en na een vacalitie van enkele dagen, naar we hopen weer 25 jaar lang onafgebroken zijn trouwe plicht zal doen. De eerste beide dagen begaf de Paus zich om zes uur onder geleide der edelgarde naar de zaal, waar tijdens het Conclave de al taren waren opgericht, om daar de H. Mis te lezen waarbij zijn secretaris, mgr. Bressan hem diende, terwijl aan enkele leden der hofhouding toegang was verleend. Thans is voor den H. Vader een kapel ingericht in de vroegere studeerkamer van kardinaal Rampolla, terwijl Z. H. zijn maal tijden gebruikt in de daarachter gelegen eetzaal. Na de H. Mis gebruikt de H. Vader zijn ontbijt, bestaande uit koffie en geroosterd brood met boter of jam. Dan beginnen terstond de audiënties, en worden personen toegelaten, die de maat komen nemen voor schoenen kleederen enz. terwijl de bekende fotograaf De Eederici dezer dagen een portret van den H. Vader maakte. Het menu van middags bevat soep, twee schotels en vruchten. Na tafel trekt de II. Vader zich een uur lang in zijn slaapvertrek terug, dat zoo deelt de berichtgever mede, die het heelt mogen zien, zeer eenvoudig ingericht isde oude groene tapijten liggen er nog en er staat een zwart gelakt ijzereD ledikant, waar boven een beeld van O. L. Vrouw. Er staan zes stoelen, en een oude moderateur- lamp, die thans electrisch licht heeft oud en nieuw tot één vereenigd. Des namiddags bidt de H. Vader tezamen met zijn geheim kapelaan en dan beginnen weer de audiënties, die dezer dagen natuurlijk buitengewoon talrijk zijn. O n zes uur gaat de H. Vader uaar den tuin, waar eeu rijtuig gereed staat, doch dit wordt weinig gebruiktdc edelgarden die die den H. Vader begeleiden zijn echter steeds te paard. De II. Vader loopt in het paleis zelf steeds en maakt soins gebruik van de lift, tot schrik van de garden, die niet weten hoe gauw genoeg boven te komen om Z. H. weer de honneurs te bewijzen. De correspondent, die een audiëntie bij woonde, zegt van het uiterlijk des H. Vaders die in het midden van de ontvangstzaal stond„Paus Pius is een middelmatig groote stevige verschijning, meteen uitdruk king van kracht, het voorhoofd is met dicht wit haar omgeven, de kleur van het gelaat gezond, frisch," oil tic handdruk, dien de II. Vader gaf, was krachtig ais een goed vriend- Het consistorie, dat volgens eeu gerucht reeds Maandag zou hebben plaats gehad, is, naar nu wordt gemeld, vastgesteld op 20 Augustus. Vreeselijk Ongeluk te Parijs. Zondagavoud onj 7 uur is in den onder- aardschen spoorweg brand ontslaan, waarvan de oorzaak en bizonderheden nog onbekend zijn, daar slechts met groove moeite nu en dun eeu brandweerman in de tunnels kan afdalen. Het is echter zeker, dat een geheele trein is verbrand, nadat eeu botsiog heeft plaats gehai. Maandagmorgen 6.40 verklaaide (le pre fect van politie, dat er geen lijkeu meer uit den tunnel weg te halen zijn. Hij schat het aantal slac-tofters op 90, maar volgens zetr nauwkeurige opgaven zijn er 82 lijken naar boven gehaald, waarvan 61 mannen, 17 vrouwen en 4 kinderen. Om zes uur waren uit beide stations 50 lijken gebracht, waarvan 44 mannen, 10 vrouwen en 2 kinderen. De lijken bieden een afgrijselijk gezicht.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1903 | | pagina 1