E li IëMfMie Oe Socialistische Heilstaat, FEUILLETON. BUITENLAND. Macedonië. BINNENLAND. TWEEDE GEDEELTE. x. Jaarmarkt te Waalwijk op Donder dag 1 October 1903. welke men het recht r.iet heeft te verbieden datzelfde schadelijk gevolg moet hebben. Besluiten Dat de katholieke werkgaver, ook iu eigeu belang 1. De Encyclieken „Serum Novarura" en Graves de Communi re" behoort te kennen en toe te passen 2. Zich moet voegen naar de raadgevingen en leiding der bisschoppen, ook op sociaal gebied 3. Zich stiptelijk moet houden aan do rechtvaardige sociale wetten, door 's lands regeering afgekondigd, b.v. de wetten tegen overmatigen arbeid, op de veiligheid, onge val len wei enz 4. In het bizonder aan de werklieden alle vrijheid moet laten, het katholieke vereeni- gingsleven, ook tot bevordering van hun stoffelijk en maatschappelijk welzijn in het leven te roepen, te steunen en tot ontwik keling te brengen. De voorzitter dankt de vele aanwezigen (verscheidenen hadden de deur reeds ge sloten gevonden) en hoopte, dat de con clusion in daden omgezet worden. Hij dankt ook den inleider en vertrouwt, dat de N.-B. patroons naar zijn woord zullen handelen. Ook wenscht hij den eerw. heer geluk met zijne benoeming tot ridder van Oranje Nassau en hoopt, dat hij nog vele jaren een der groote kampioenen op katholiek sociaal gebied zal zijn. Ve Afdeeling. Middenstand. Voorz. M. van Hout, Helmond, secr. Jules Pillot Zevenbergen. De voorzitter verwelkomde de vele aan wezigen en gaf een overzicht van //De Hanze", die nu reeds van 50 tot 1500 leden is geklommen. Met een warm woord van hulde aan Paus Leo's woord „Vereeuigt u", besloot hij. Als inleiders tradeu op de heer Th. Spie- rings te V-IIertogenbosch over het crediet- wezen en kapelaan A. Sengers te Tilburg over Zondagsrust. Hier nam niemand aan het debat deel. Dr. Nouweus wekte op tot algemeene toetreding tot „De Hanze." De voorzitter deelde mede, dat besloten was dat reeds 1 Januari a. s. //de Hanze- bank" in werking zal treden. Besloten werd over Zondagsrust te adres- seeren aau de regeering tot spoedige indiening van een desbetreffende wet9voordraclit De conclusie werd met algemeene stemmen aangenomen, aldus luidend. De 5e afd. van den 4-den Diocesaneu Katholiekendag gehouden te Eindhoven overwegende, dat ten duidelijkste gebleken i*, dat het credietwezen verbetering noodig heett tot bloei van den handeldrijvenden Middenstand. Besluit De oprichting van bank voor den R. K. Middenstand krachtig te steunen. Na afloop der afdeelingsvergadering wer den de restaurants bestormd en zij, die op de Markt den inwendigen mensch konden versterken, genoten daar van een concert, in een versierde verhooging aan de deelne mers aan den Katholiekendag aangeboden. Een uur voor den aanvang der avond vergadering was de groote zaal van den Ned. li. K. Volksbond reeds bezet meteen uitgelezen publiek, terwijl de tribunes even eens provol waren. Aan eenMïOO man hadden kaarten voor de zaal geweigerd moeten wor den en dit, niettegenstaande tegelijkertijd twee fcestvergaderingen werden gehouden, opgeluisterd door muziek ééne iu de Kon. Harmonie, waar als spreker optrad de ZEerw. heer A. J. van Erp, hoofdadviseur van den R. K. Tabaksbewerkersbond en ééne in „Eindh vens Mannenkoor* met als spreker de weleerw. pater Pb. van Dillen O. D. S. Aug. te Eindhoven en de heer Ch. Verhaak burgemeester van Beek en Donk. Vrij naar het Duitsch bewerkt door J. M. S. (70) Nadat mgr v. d. Ven onder warm ap plaus de zaal was binnengetreden en op het met frisch groen getooide podium had plaats genomen, opende de voorzitter cle heer J. E. Boex te Emdhoven de bijeenkomst met een wartn woord van welkom aan D. II. en aan allen, die het hunne tot den Katholiekendag hadden bijgedragen. In het bizonder legde hij den nadruk op den grooten vooruitgang in de Katholieke actie hoofdzakelijk verschuldigd aan Monseigneur krachtig ingrijpen. Algemeene instemming. Hierna werden dc iu de afdeclingsverga— ringen aangenomen conclusiën door den secre tarissen heer Johan de Vlam te Eindho ven voorgelezen. Voorlezing werd gedaan van een telegram verzonden aan Z. H. den Paus en H. M. dc Koningin de ingekomen antwoorden daarop. Z. H. gaf zijn Pauselijken zegen. Nu hield de heer dr L. J. Sicking, con rector aan het gymnasium te 's-Hertogen- bosch een zeer merkwaardige rede over „Medewerking tot geloofsverbreidmg". Vervolgens hield de weleerw. hooggel. lieer Alex. Sweens:, professor aan het groot Semi narie te Haaren een rede over het christe lijk gezag. Onder langdurig applaus betrad de bisschop den katheder en bracht dank uit aan den Allerhoogste, die dezen Katholiekendag evenals de voorgaande tot de schoonste dagen van zijn leven bad gemankt, dank, dat hij zich weder had mogen bevinden temidden zijner dierbare diocesanen, mannen vol ijver en geestdrift voor de goede zaak, voor Gods eer en voor het geestelijk en tijdelijk welzijn van den eveumensch. Gelukkig had mgr. zich gevoeld, 's morgens, toen hij zoovelen zag nedergeknield om den bijstand van den FT Geest af te smeeken voor het groote werk. Erkentelijk is mgr. aan allen die hebben medegewerkt tot het welslagen, aan den voorz. en secr. van het coinmitó van actie, aau de redenaars voor.^ hun opwekkend, verkwikkend en begeesterend woord, aan de inleiders in de afdeelingen, dank voor het overweldigend aanzien geschonken door Z. Exc. de Commissaris dei Koningin4die weder getoond heeft hoe de Godsdienst, het zede lijk en maatschappelijk weizijn op ziju hooge belangstelling kunnen rekenen. Dank aan den Zeereerw. Deken voor het afstaan zijner kerk. Dank aan allen, die den Bosschen Katholiekendag hebben groot gemaakt tot welzijn van het diocees en waar deze dag zijn invloed zal doen gevoelen. De Katholieke actie is weder een stap voorwaarts. De besluiteu van den vorigen Katholiekendag wachten nog op uitvoering grootendeels. Nieuwe zijn er bijgekomen. Mogen zij in vervulliug gaan. De Kath. Pers heeft zich voor het eerst dachtig doen gelden, voor die Kath, Pers vraagt mgr. aller belangstelling. De slechte pers doet zooveel afbreuk, Wij moeten Katholiek ziju in merg en been. Uitkomen, kleur bekennen, en onze kleur is het teek en des Geloots. Voorwaarts ouder de vaan van Jezus Christus, één van hart, een van ziel voor de belangen der Kerk die ook de onze zijn Dan zullen wij binnen gaan in de eeuwige vreugde, waartoe ook mijn bisschoppelijke zegen moge medewerken. Na, dezen zegen, werd geestdriftig een slotzang gezongen en de Katholiekendag was ten einde. Van kwaad tot erger. Tot mijn innigen spijt moet ik hier be kennen, dat ik mij niet langer ontveinzen kan, dat het van kwaad tot erger gaat. Vooreerst met de familie. Mijn vrouw had eindelijk verlof gekregen om Roosje te gaan bezoeken. De orde in de groote gestichten laat bezoeken der ouders slechts naar vast gestelde beurten toe. Wat had mijne vrouw zich niet al van het weerzien voorgesteld Versnaperingen en speelgoed werden mee genomen, doch aan den ingang moest ze alles afgeven. Immers, eigen speelgoed mocht geen der kinderen hebben, dat was met opvoeding in den geest vau sociale gelijkheid onvereenigbaar. Hetzelfde gold voor lekkernijen. Eu hoe was nu het wederzien In de nieuwe omgeving zag de kleine in mijn vrouw niet meer als vroeger, moederlief. Daarbij had ze aan het bezoek der moeder groote verwachtingen van snoeperijen en speelgoed verbonden. En toen deze nu met leege handen kwam, stond bet, hartje der kleine spoedig genoeg naar het spelen met de andere kinderen, zoodat ze slechts niet een half oor luisterde naar de bekommerde vragen der moeder. Dan meende deze, dat het kind er bleek uitzag, niet meer dezelfde was. Mijn vrouw dacht niet aan dat een andere levenswijs en eene andere voeding dit in 't begin van zelf veroorzaker.. Zeer pijnlijk werd mijn vrouw aangedaan iu een gesprek met eene helpster van het gesticht. Deze persoon sneed de klachten mijner vrouw over de scheiding der kleine kinderen van hunne ouders barsch af. Dat gejammer moeten wij hier dag aan dag hooren. Zelfs het stomme vee zet er zich spoedig over heen, als het jong wordt weggehaald. Hoe veel te lichter moest het dus vrouwen val len, die tot de denkende wezens behooren Mijn vrouw wilde over deze ruwe taal een aanklacht bij de Directie indienen, doch ik heb het haar afgeraden, daar men het anders ons Roosje wel eens kon inpeperen. Bovendien, die he'pster, welke volgens de tegenwoordige begrippen van gelijk recht voor man en vrouw al reeds meermalen een man te vergeefs ten huwelijk gevraagd had, is hierdoor zeker wat beestachtig gaan den ken en wat kon men dus anders van zoo'n mensch verwachten. Och, wat wordt er toch van de //zedelijke atmosfeer met zulk een volk in de gestichten Inmiddels kreeg ik bezoek van mijn schoonvader. De oude man was met moeite de steile trappen naar onze nieuwe woning opgestrompeld. En toen, o, die vloed van klachten. Hij klaagde over alles en nog wat. Daarbij had hij allerlei pijn door het geheele lichaam, 't Was maar goed, dat mijn vrouw niet thuis was. En 't meest wond den ouden man nog op, dat hij onze oude meubels in onze schamele woniug miste. Ik kon hem niet alleen naar het gesticht laten gaan. Wat zijn die Zondagen toch anders dan vroeger van weleer waren. Op den duur wordt dit echter wel een beetje eentonig daarom is meri begonnen naast (leze klassieke sociaal democratische stukken ook vaudevilles en kluchten te gaan spelen, welke zooveel bezoek trekken, dat er bijna vechtpartijen geleverd worden, om een goede plaats te krijgen. Nu is het zoo ingericht, dat het stedelijk bestuur de voorstellingen naar een rooster over de verschillende wijken en straten der tad v( rdeclt en dc uircctie's bet baar toe bedeelde publiek om de plaatsen laten loten. lederen avond is er ook gelegenheid tot dansvermaak. De toegang hiertoe is op ge lijke wijze geregeld als voor de schouwbur gen. Oud of jong, ieder heeft gelijk recht. Het dansen op socialistisch standpunt levert echter nog al bezwaar op. De gelijkheid van vrouw en man wordt n.l. hierbij zoo toege past, dat om beurten de dames en heeren engageeren, doch dat liep op wanorde uit. Nu is men in het „Volk" aan het pole- miseeren over dc vraag erkent de gesoci aliseerde Maatschappij bij het dansen een recht der dames op de heeren en der heeren op de dames, (volgens het stelsel van Bebel die immers in zijn boek //De vrouw en het socialisme" gezegd heeftde vrouw vrijt en laatzich vrijen.) Een aanzienlijk aantal dames is voor het stels'4 van Bebel en tevens zijn deze van ineening, dat de opheffing van alle onder scheid tusschen getrouwd en ongetrouwd mede een eiscli der sociale gelijkheid is. J11 de gesocialiseerde Maatschappij mogen geen werkloozen ziju, ook geen lieden zonder dak zeggen de reeds op jaren zijnde vrouwen, dus ook geen muurbloemen, die moeten toezien, terwijl de anderen zich dooddansen. Dan omar loten, stellen ze voor. Bedroevend is het om te zien, hoe de misdrijven tegen het recht van eigendom toenemen, al vallen de middelen van pro ductie daaronder niet meer, en al zijn goud en zilver een hersclienschim geworden ver duisteringen komen in liet zevenvoudige van voor. Verkoopers, beambten geven af, zonder daarvoor iot het vastge- miju jongen, die zooala hij schrijft, thans walgt van die gesocialiseerde Maatschappij, oolmondig erkennen: „Het gaat van kwaad tot erger." P( nieuwe In EEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. Het Huwelijksaanzoek. Een eigenaardig, ironisch lachje glijdt bij deze ontdekking over Willburg's geluat en ietwat spotiend ziet hij den zanger aan. /Zingt u iets voor ons, mijnheer vou Hohensteiu,' vraagt Emmy vleiend. De zanger ziet Ottilia aan. Deze lacht hem vriendelijk toe en verzoekt hem het Italiaansche gondellicd te zingen. Willburg voelt zich onaangenaam gestemd, hij wenscht zich thans uren ver van hier. Langzaum als een zwaan glijdt de boot naai den oever, met zachte stem, die daaidoor dubbel aangenaam klinkt, zingt Hohenstein het door de gravin gevraagde lied. Gedragen en toch zwaar moedig klinken de tonen over het water. De zon is ondergegaan, wel baden de wolken in het Westen zich nog in een gouden gloed, toch be gint het reeds donker te worden, zoodat ook deze oimtundigheid de spelevarenden naar huis d.ijft. Emmy is zoo ondeugend, om de boot in eene schommelende beweging te brengen. Al meer en meer nadert men den groenen oever, waar een gestalte in een vuurrood kleed als een spook achtige wachtster op en neer wandelt. Emmy brengt haar hand boven haar oogen, om beter te kunnen zien, wie dat wel mag zijn. Ottilia, is dat niet mad. Blanche?" „Waarachtig," zoo gaat ze zich zelve beant woordende door, ,en ditmaal heeft ze, als ik goed zie, haar stereotiep zwart zijden kleed eens uitgetrokken. Papa heelt haar deze nieuwe japon wegens het gelukken der speculatie cadeau gedaaD. De gravin legt de riem neer en laat Willburg alleen de boot naar den oever brengen. Emmy moet haar zakdoek aan den mond brengen. „Ottilia, als ik de gouvernante zie, moet ik altijd mijn lachen onderdrukken. Het doet mij zelve leed om die arme mad., maar ik kan niet anders. Zie nu zelf eensDie gele tint met die talrijke zomersproeten, dat blonde, bijna stroo- gele haar en dan die roode kleur van h t kleed! Het is toch werkelijk om je dood te lachen. In hare smakeloosheid is waarlijk een systeem. Met een stoot landt de boot. Anders, vermaken genoeg premier wset zich bemind te maken, iederen schouwburg wordt op de weekdagen twee raaien en Zondags drie maleu gespeeld met vrij entree. Natuurlijk zijn de theaters, die de bourgeois aan het arbeidend volk hebben nagelaten, veel te klein. Andere, voor het houden van vergaderingen bestem de groote gebouwen, zijn dus ook voor de volksvermaken dienstbaar gemaakt, de ker ken b. v. waren er uitstekend voor geschikt. Wel geeft dat ergernis aan de velen, die toch nog de oude vooroordeelen niet kwijt kunnen raken maar alle grond en bodem, dus ook die der kerkgebouwen, is gemeen schappelijk eigendom geworden, en naar de grondwet mag niets van hetgeen der ge meenschap behoort, voor kerkelijk of gods dienstige doeleinden worden aangewend. Natuurlijk worden geen andere stukkeu gespeeld, dan die tot verheerlijking der tegenwoordige orde vau zaken strekken en in levendige herinnering houden, wat een schandelijk pak de kapitalisten en uitzuigers vroeger waren stelde bedrag coupons uit het geldcertificaat van den belanghebbende te nemen, en deze doet op gelijke wijze voor hen of bewijst hun een dienst. Onjuiste maat, vervalsching der waar en meer zulk geknoei moet dan dienen, om wat niet door ingehouden coupons gedekt "is, te kunnen verantwoorden. Het stelen van geldcerlifioaten komt veel vuldig voor. De photografieën hebben in een zoo ontzaggelijk groot verkeer geen fraude kunnen verhinderen. Tot in de hocgste ambtenaarskringen vindt een voortdurend beloven en geven van allerlei geschenken plaats aan diegenen die baantjes le begeven hebben, aangenomen arbeid kunnen toekennen ot invloed op gunstige beschikkingen kunnen hebben. En in de winkels Koop of koop niet, hel is den verkooper volmaakt onverschillig. Menigeen onder die lieden trekt el een zuur gezicht, als er iemand binnentreedt. Erger is het nog bij de gemaakte kleeren daar gaat het bij 't aanpassen al net als bij de recruten. Het voor d_n dag gehaalde num mer moet passen Nu kon men de be trokken staatsoverheid wel dagvaarden maar de rechters zitten toch al acht uur aan één stuk en dan kunnen zij het werk nog niet af. De advocaten maken zich, nu zij toch niet op honorarium van de cliënten kuunen rekenen ook van alles met Erau- schen slag af. Men spaart zich dus de moeite maar voor aanklagen. Tot dusver had ik mij steeds getroost dat alles beter zou worden, wanneer de moeilijk heden van den tijd van overgang achter den rug zoudeu zijn. Maar helaas, de zedelijke atmosfeer" blijlt uit en ik moet het met Een Reuter—teiegram uit Konstan'.inopel zegt „In regeeringskringen is men thans kalmer, denkelijk tengevolge van de onder handelingen tusschen Turkije en Bulgarije over een rechtstreeksche schikking tusschen, die beide landen. Oostenrijk en Rusland schijnen thans minder afkeerig van een dergelijke schikking dan tijdens het verblijf van Natsjevits te Kou— stautiüopel. Intusschen is men in politieke kringen van oordeel dat er niet te veel ver trouwen gesteld moet worden in dc onder handelingen." Te Konstantinopel beginnen weer geruch ten te loopeu over misdadige plannen van de comité's die, |ru hun hoop Sop tu*- schenkomst van de mogendheden vervlogen is, aanslagen ook tegen de vreemdelingen zouden beramen. De Porie neemt uitge breider voorzorgsmaatregelen. Te Becskerek in Hongarije is zekere Ni- kolajevits uit Nisj in hechtenis genomen; de man zou aan het rouseleu geweest zijn ten behoeve van de Macedonische comités. Volgens een bericht uit Boergas aan Paris- Nouvelles is men daar nog bijtijds een nieu wen aanslag op 't spoor gekomen, van dien aard als waardoor het stoomschip Vascapu vernield is. Twee heeren, die naar men zegt, een helsche machine aan boord van de boot wilden brengen, zijn gearresteerd. Koniug Leopold heeft, op verzoek van de Porte, vier Belgische officiereu aangewezen d'e de gendarmerie in Macedonië zulleu moeten ergauiseeren. De correspondent van de Daily Mail te Monastir, zegt dat het cordon, sedert eenigen tijd om Bulgarije neeDgetrokken, nu voltooid schijnt te zijn. Niet tegeu de opstandelingen is deze macht bijeen gebracht. Het geheele aantal troepen is 300,000 mau, ongerekend het garnizoen van Konstantinopel. Ze zijn aldus opgesteld Iu het wilajet Kossovo 10,000 man, in Ad- rianopel 70,000 (met 300 stukken geschud) in Monastir'40,000, in Saloniki 170,000. Het leger van Kossovo, hoewel klein, staat op vier uren van de Servische grens, en zou een aanval kunnen tegenhouden totdat het ver sterking kreeg. Het kan overigens ook tegen Bulgarije in het veld gebracht worden. De linkervleugel is nog versterkt door de terug roeping van de Albaneezen uit Adrianopel, zoogenaamd wegens hun wangedrag. De rech tervleugel, die blijkbaar voor den aauval bestemd is, rust op Adrianopel, met zijn macht van artillerie, terwijl de reserve uit Saloniki in elke richting gezonden kan wor den. Volgens berichten uit Monastir zijn tot dusver in dat vilajet 111 Christendorpen door de Turken geheel of gedeeltelijk verbrand. Van de 10-391 huizen, welke die dorpen telden, zijn er 9688 verwoest, terwijl het aantal gevluchte bewoners op ruim 50.000 wordt geschat. De Turken beschikken thans in Europeesch- Turkije over 300.000 man troepen, waarvan 70 000 in Adrianopel, 170.000 in Saloniki, 50.000 in Monastir en 10.000 in Uskub. Zaterdag werd bij Mustapha—Pacha door opstandelingen een Turksch, uit ongeveer honderd woningen bestaand gehucht, plat gebrand. Alle Muzelmannen werden gedood. Sedert de dynamietaanslag op het stoom schip „Vascapu" eenige weken geleden, wordt door de politie te Burgas streng toezicht gehouden op de bagage van reizigers en op koopwaren, die over zee naar Koustantinopel bestemd zijn. Gisteren werd de bagage van drie net gekleede personen, die passage eerste klasse genomen hadden en zich verzet hadden tegen fouilleer ing hunnez bagage, onderzocht De politie vond eenige bommen. Twee der reizigers werden gearresteerd. De derde wist te ontkomen. De Franeaise zendt de aankomenden een boos- v ui:l. LA I ft WillKnprr hii 'F OQT> W&l haar aardigen 'blik toe. Als Willburg bij 't aan wal stappen Emmy zijn hand toesteekt en daarna zijn arm biedt, wordt ze doodsbleek. Zoo haar blikken dolksteken geweest waren, zou het jonge meisje geen minuut meer geleefd hebben. „De waterpartij was wel zeer aangenaam, juf frouw Emmy? U ziet er nog zoo geechauffeerd uit." Blanche hangt als een klis aan Emmy; van Ottilia en Hohenstein neemt zij geen notitie. Sedert de zanger de hand van Ottilia gevraagd heeft, is haar belangstelling in hem verdwenen. „Het was heerlijk op het water, mademoiselle, jammer, dat u er niet bijwaart," zegt de kleine blonde ondeugend. Blanche oogen vonkelen toornig. „U moet het wel bijzonder goed bevallen zijr., juffrouw Emmy, daar u dit genoegen lang hebt moeten missen, zeker al wel ruim een jaar, niet waar, tenminste ik herinner mij bijna niet meer, dat ik u hier aangetroffen heb." Emmy voelt deD steek, welke haar het bloed naar het hoofd doet stijgen. Maar daar zij weet, hoe geroutineerd de gouvernante is in het geven van booze zetten, zwijgt zij en tracht zij zich met een belangstellende vraag een eervollen aftocht te verzekeren. „Hoe vordert uwe leerlinge, mademoiselle? Is u over Denise tevreden Als ik bet mij goed herinner, maakte zij het u met de muziek vrij lastig." Blanche zucht geaffecteerd. „Ach, die muziekHet is een groote paeda- gogische fout, als moeders zulke kinderen dwin gen, zich op deze kunst toe te leggen. Denise heeft totaal niets geen aanleg voor de muziek. Het is merkwaardig, maar zij gelijkt hierin volkomen op haar neef, baron vau Baginsky. Beiden hebben denzelfden afkeer voor muziek. Denise heeft overigens bijna alle karaktertrek ken barer mama geen enkele van mijnheer den graaf." Willburg hoest eenigszins gemaakt. „Mademoiselle apropos, ik heb uwe papieren, welke mij mijnheer de graaf tot dat einde heeft gegeven, verkocht, U hebt eenige honderden marken winst gemankt. U wilt zeker wel actiën van ODze onderneming daarvoor inruilen Blanche's oogen schitteren. Zoo spoedig haar gedachten in deze lijn ge bracht werden laat zij elk ander thema gaarne varen „Dat is zeer vriendelijk van u, mijnheer Will burg. Ik kan dan zeker spoedig die actiën in ontvangst nemen. „Ik zal u ze morgen doen toekomen.' Willburg is intusschen Hohenstein en Ottilia met zijn oogen gevolgd. Hij ziet, hoe Hohenstein Ottilia's arm vast te gen zich aandrukt. Een vale bleekheid verft zijn gelaat en toornig drukt hij de tanden iu de on derlip. „Uw vriendin schijnt met den zanger een zeer onderhoudend gesprek te heT5ben," zegt hij op een eigenaardigen toon tot Emmy.'Zij ziet niet een enkele maal naar u om.' De aangesprokenen lacht. „U schijnt dat meer te voelen dan ik, mijnheer Willburg P" Een donker rood verspreidt plotseling over Willburg's gelaat. „U is een plaagzieke kobold, mejuffrouw Thans wenden zich Hohenstein en Ottilio plot seling om en blijven staan, om de overigen op te wachten Emmy laat Willburg's arm los en legt haar arm om den hals van Ottilia. „Ge waart zoo verdiept in jo gesprek met den heer von Hohenstein, dat go niet één blik voor ons overhad. De gravin kleurt lieht. „Wij spraken over Italië en gij weet dat ik voor dat land steeds een zwak heb. Zou u altijd daar willen wonen?' De zanger buigt zich bij deze vraag wat voor over, om uit haar oogen het antwoord te lezen. Ook Wilburg's blikken richten zich vast met een vragende uitdrukking op haar gelaat. Zij trekt haar schouders op. „Ik bemin mijn vaderland boven alles mijn heer von Hohenstein. Ik ben zeer gehecht aan mijn tegenwoordige omgeving, ik zou moeilijk van aües, wat mij hier lief geworden is, kunnen scheiden.' „Ook dan niet, als u den man uwer keuze moest volgen Hohensteins stem vibreert. „Dan moest ik deze man metgeheel mijn hart en meer liefhebben, dan alles wat mij tot nu toe dierbaar was. Inmiddels is men meer bij het terras gekomen waarop hew thans levendig is. De gaston zijn ook naar dit deel vau het slot gekomen en overal hoort men lachen en een levendig gesprek. ,U hebt wel een zeereis gemaakt? vraagt de graaf met een hoogst vergenoegde uitdrukking op het gelaat. Ottillia legt haar arm om den hals haars va ders en geeft hem eeu kus. Ja, wij waren op don vijver lieve papa." En in dit helle zomerkleed. Nora trekt eenigszins spotten haar lippen op en kijkt met een norsche blik naar dc koperkleurige zijden japon van Ottilia. (Wordt vervolgd.) eheel WAALWIJK, 31 Sept. 1903. Benoeming. Mgr. W. Van de Ven, bisschop van 's-Bosch, heeft benoemd tot pastoor te Sam- beek den WelEerw. beer E. C. M. De Vochttot kapelaan te Gestel en Blaarthem den WelEerw. heer C. J. Van Doremale» tot kapelaan te Bakel den WelEerw. heer A. M. C. Van Enschot en tot assisstent te Nijmegen (II. Ignatius) den WelEerw. pater P. V. M. Dekker. Z. D. H. de Bisschop van Breda heeft benoemd tot pastoor te Standaardbuiten den zeereerw. heer P. De Greef; tot pastoor te Heen den zeereerw, heer Ant. den Ron den tot kapelaan te Dongen den weleerw. heer F. van Weestot assistent te Sprudel heer A. Francois. Dienstregeling. Bij de morgen intredende dienstregelingzijn in den dienst op de lijn VBosch-Lage-Zwa- luwe is geene veranderingen gekomen. Eenne volledige dienstregeling ontvangen onze aboné's zoo spoedig mogelijk. Langstraatscüe Administratieve Vereeniging. Vergadering op Zaterdag 10 October a.s. in het Hotel Verwiel des namiddags

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1903 | | pagina 2