Nummer 78. Zondag' 4 October 1903. 26e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. öe Socialistische Heilstaat. EEN IIELDEMieiiüll. w I N T 001 TIELE N, Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN. BEKENDMAKING. FEUILLETON. f Ifl Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. A b o n n e in e n t s p r ij s per 3 maanden f ü.~5. Franco per post door liet geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. I U I T G K v E R WAALWIJK. Advertentiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar. plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groet aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contract gesloten. Reclames 15 cent per regel, Herhalingsonderwijs. den TWEEDE GEDEELTE. XI. Moeilijkheden met het buitenland en de uitslag der verkiezingen. De handel tusschen Engeland, Amerika en Nederland heeft door het sociaal-demo cratische stelsel ontzagelijk veel geleden, zelfs de handel rac-t andere sociaal-demo cratische regeeringen gaat niet meett zoo, als het aanvankelijk ging. Toen toch konden de handelsartikelen, welke Nederland van haar ontbood, met coupons worden betaald maar nu eischen deze egoïstische zuster-regeeringen onmid- delijke tegen-levering van andere goederen onzerzijds of h. contant. En daar Engeland en Amerika ook niet anders dan a coutaut leveren, is de voorraad gemunt en ongemunt goud, dat de regeering nog in voorraad had, uitgeput. Moeilijk valt het onze regeering dus, bij de sociaal-democratische naburen en hij Engelschen en Amerikanen, de voortbreng selen van onzen bodem en van dc nijver heid op de gewone manier te plaatsen en in ruil daarvoor te verkrijgen, wat wij aan graan, hout, petroleum, enz. behoeven. Daarbij komt, dat de Engelschen en Amerikanen voortdurend beweren, dat onze fabrieksartikelen, vooral geweven sloffen, thans zoo gebrekkig zijn, dat zij er den vroegcren prijs niet meer voor kunnen geven en dus naar "andere leveranciers, ook voor landbouwproducten, moeten uitzien. En tot verhooging van al die ellende komt nog het feit, dat de kosten van voortbrenging voor onze regeering zoo hoog gestegen zijn, dat zij met verlies begint te werken. Daar nu in een gesocialiseerde Maatschappij het departement van Buitenlandsche Zaken den goederenhandel met het buitenland in zijn geheel van staat tot staat heeft te leiden, heeft dit tengevolge, dat alle klachten over slechte kwaliteit, vertraagde levering en wat dies meer zij, door diplomatieke nota's moeten behandeld worden. Deze nota's worden, wijl deze ongelukkige stand van zaken onze Maatschappij millioenen schade berokkenen, van dag tot dag scher per. Ja, in Engeland en andere staten zin speelt men er reeds op, dat Nederland, als het niet meer in staat is zijn bevolking te "oeden, maar deelen van zijn grondgebied aan de naburige mogendheden moest alstaau. Onze koloniën hebben wij, als niet pas sende in het sociaal-democratische stelsel, reeds lang zelfstandigheid verleend, doch zij zijn nu door Engeland en Amerika in gepikt. En nu wil men nog onze grens streken al maar vast gaan bezetten als pand voor de aangroeiende schulden van Neder land, wegeii3 geleverde waren. Vreemdelingen, die door het nietig ver klaren der Nederlandsche effecten schade -hebben geleden, zoeken dekking door be slag te leggen op Nederlandsche waren en schepen, waar zij die ook maar kunnen vinden. En het bevorderen der landverhuizing door buitenlandsche schepen geeft evenzeer tot onophoudelijke vertoogen slof, waaruit van weerszijden groote geraaktheid spreekt. Ja dat zou ik u nog vergeten mede te deelen. Wat hebben we, mijn vrouw en ik in angst gezeten U moet weten, onze Bernard is met zijn meisje, dat voortdurend door een barer chefs werd lastig gevallen, gevlucht. En nu wist ik daarvan niets af, wel mijn vrouw, die het echter voor mij verborgen hield. Op den dag nu, dat de vlucht beproefd zou worden, lees ik, heel gemoedelijk uit het //Volk" voor, dat aan de zeekust wederom voortvluchtige land verhuizers door de grenspatrouilles warcu doodgeschoten. Mijn vrouw vraagt hevig ontroerd Waar Te l.Jmuiden En dit woord is er nog uit, of zij valt flauw. Na met veel moeite bijgebracht to zijn, biecht ze alles op, hoe deze vlucht reeds lang voorbereid is, daar Anna het niet langei wegens het afwijzen van haar chef, die haar nu ging negeren, in de werkplaats kon uithouden en dat Bernard hierdoor bijna tot wanhoop gebracht, eenvoudig liet besluit opvatte met zijn meisje te vluchten. Daarom was die jongen hij zijn laatste be zoek zoo vreemd en hevig ontroerd. Vreese- lijke uren van kommer en angst brachten wij door, totdat het volgend nummer van het „Volk" de namen der gedooden en gevangen genomen vluchtelingen bekend maakte, waaronder Goddank die van onze kinderen niet waren. Een geheele week bleven wij nog in de on zekerheid, totdat er eindelijk een brief kwam, waarin zij ons mededeelden, dat zij ï.a veel ontberingen eindelijk in Engeland waren aangekomen en nu reeds op weg naar Amerika wareu. Arme kinderen Hoe droevig, zoo hun vaderland te moeten verlaten. En mijn vrouw 1 Het lieve inensch is iu den loalsten tijd tieu jareu verouderd. Maar laat ous nu tot buitenlandsche moeilijkheden terugkeeren. De nola's dan werden hoe langer hoe scherper en in stede, dat de zegepraal der sociaal-democratie ons den eeuwigen vrede tusschen de volken zou brengen, dreigt in het tegendeel om te slaan. Het ministerie heeft dan ook al reeds bekend gemaakt dat niet alleen de oorlogsvloot wederom zeevaardig dient ge maakt te worden, maar ook, dat het staande leger met 50,009 man versterkt moet wor den. En nu de uitslag der verkiezingen. Het is te begrijpen, dat deze verkiezingen heel wat voorbereiding hebben gekost en daar naast een rumoerige kiesbeweging heelt iu 't leven geroepen. Vooral onder de vrouwen heerscht veel misnoegen en wel, omdat haar eiscli in afzonderlijke districten de helft der afgevaardigden te mogen kiezen, van da hand is gewezen. Zij denken, dat, als zij met de mannen moeten kiezen, dat er dan weiuig vrouwen een zetel in de Tweede Kamer zullen innemen. Vooral gist het onder de partijen der jongeren, die alle mogelijke en onmogelijke eischen, waaronder ook het recht op een huwelijk, waardoor zij natuurlijk vele vrou wen gewonnen hebben in hun vaandel hebben geschreven. De regeringspartij wijst natuurlijk bijna al deze eischen en vooral die van de z. g. partij der vrijheid, welke zelfs het recht der ouders om hunne kinderen op te voeden, afschaffing der staatskeukens, vrije keus van het beroep en der woonplaats, alsmede hoo ier loon voor zwaarderen arbeid durven voorstellen met groote verontwaardiging van de hand, daar zij de sociale gelijkheid te niet doen en derhalve de grondslagen der ge socialiseerde Maatschappij ondermijnen. Eigenaardig is het, dat met groote me nigvuldigheid der programma's, toch de kiesbeweging geenskins gelijken tred houdt. Wel zijn alle wetten buiten werking ge steld, welke de vrijheid van spreken en schrijven en het recht van vcrceniging en vergadering beperken. Maar wat baat vrijheid van drukpers, waar de regeering in het bc.zit is van alle drukkerijen en wat het recht van vergadering, waar alle ge bouwen eigendom der regeering zijn. Is het niet opmerkelijk, dat het haast altijd zoo treft, dat eeu lokaal bezet is, als een partij der oppositie er vergaderen wil Het gist óp bedenkelijke wijze in het volksgemoed, en, het wordt ten plattelande en de steden steeds erger. Men krijgt den indruk, dat een onbeduidende aanleiding voldoende zou zijn om het smeulend vuur in lichte laaie vlam te doen uitslaan, en het eene einde lands tot het andere het volk op de heen le brengen tot herstel der vroegere toestauden. En hoe is nu de uitslag De regeeriugs- partij heeft waarlijk een overgroote meerder heid behaald, oudanks al de ontevredenheid en de hevigste oppositie. Te verwonderen is dit niet, als men in aanmerking neemt, de praktijken, welke J 'U V -V- V paaaggaa^atjgaaft^i--ia=s..■aEv^B.i. j-)- u.uii-ii De Echo van het Zuiden en l.ii£N(nitsfke Onnrut. i rmin-rrm—illiw^himwiiimmi»1!' wwii wi'itfgmrMWW*^ J.i>(»iWiw<iswali Loting; voor de Nationale Militie. Burgemeester en Wethouders der Gemeente Waalwijk brengen ter openbare kennis, dat voor hunne gemeente de loting voor de lichting der Nationale Militie van het volgend jaar zal plaats hebben op Zaterdag den 17 October aanstaande des voormiddags ten 9*/? ure, ver plicht ziju zeiven hunne nummers te trekken, terwijl voor hen, die niet zijn opgekomen, de trekking kan geschieden door vader, moeder, voogd of curator, en dat, zijn ook dezen niet cekomen, de trekking geschiedt door den burgemeester of het lid van den raad der ge meente, dat bij de loting tegenwoordig is. Aanvragen ter bekoming van getuigschriften tot het erlangen wegens brocderdienst (artt. 45 en 53 der wet) of op grond dat van twee of meer in hetzelfde jaar geboren broeders de helft of, bij een oneven getal, de kleinere helft wordt vrijgesteld (art. 50 der wet], kunnen door of van wege de lotelingen geschieden ter gemeente-secretarie op 19, 20, 21 en 22 Octo ber aanstaande des voormiddags van 9 tot 12 uur. Paspoorten of andere bewijzen van ontslag uittreksel uit het stamboek, bewijzen vau werkelijken dienst, welke zijn over te leggen ter bekoming van vrijstelling wegens eigen militairen dienst of hroederdieust, moeten tenminste tien dagen voor den dag, waarop de zitting van den militieraad wordt geopend, ingeleverd worden bij d*n Burgemeester der gemeente, in welke de loting, die de vrijstel ling wegens hroederdieust wordt mede ver- eischt een getuigschrift van den Burgemeester, waaruit het getal zonen, tot het gezin be- hoorende, blijkt. N.B. jDe opgave van eene reden van vrij stelling bij de loting ontslaat hem, die vrij gesteld wenscht te worden, niet van de ver plichting om bij den militieraad de reden van vrijstelling op het daarvoor bestemde tijdstip in te brengen. Waalwijk, den 23 September 1903. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J, TIMMERMANS, l.b. F. W. VAN LIEMPT, Secretaris. dagen voor een ieder ter lezing zijn nedergelegd. Waalwijk, 23 September 1903. De Burgemeester voornoemd, J. TIMMERMANS Wz., l.b. INRICHTINGEN welke GEVAAR, SCHADE of HINDER kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders der gemeente Waalwijk brengen ter openbare kennis, dat ter Gemeente—Secretarie ter inzage ligt een verzoek met bijlagen van de Firma Gebrs. van Delft aldaar om vergunning tot bet in werking brengen van een gasmotor van 8 paardekraebt in zijne leerlooierij kadastraal bekend in Sectie C. No. 1205. Op Vrijdag, den 9 October 1903, des voor middags te 11 uren, zal op het gemeentehuis gelegenheid bestaan om bezwaren tegen dit verzoek in te brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te lichten. Zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren hebben, kunnen gedurende drie dagen, voor het bovengemelde tijdstip, op de Secretarie dei- Gemeente kennis nemen van de ter zake in gekomen schrifturen. Waalwijk, den 24 September 1903. Burgemeeste en Wethouders voorn. De Burgemeester, J. TIMMERMANS Wz. l.b. De Secretaris, F. W. VAN LIEMPT. Burgemeester en Wethouders vau Waalwijk maken bekend, dat zij, die wenscbeu deel te nemen aan bet berhaliugs—onderwijs alhier begiuneudo Maandag 5 October aanstaande, zich voor of op Zaterdag 3 October bevorens moeten aanmelden bij bet hoofd der school ol ter secretarie. Waalwijk 26 September 1903. Burgemeester en Wethouders J. TIMMERMANS l.b. De Secretaris, F. W. VAN LIEMPT. De Burgemeester der gemeente Waalwijk maakt bekend, dat het inschrijvingsregister der nationale militie voor de lichting 190-1 en de daaruit opgemaakte alphabetiscbe naamlijst op de secretarie der gemeente gedurende acht Vrij naar het Duitsch bewerkt door J. SI. S. (71) EEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. Het Huwelijksaanzoek. «Waarom dan niet In het bootje zaten wij even zoo gemakkelijk als op een stoel/ zegt Oitilia koel, waarna ze met Emmy naar de gasten gaat. Het toeval wil, dat Nora een tijdlang alleen met Willburg zit. Zij zien beiden, hoe Hohenstein op een zeer in 't oog loopende wijze de dochter des huizes het hof maakt. En met stille smart merkt Willburg op, dat de gravin niet ongevoelig is voor die huldiging. Zij lacht den zanger vriendelijk toe. «Ik denk dat het noodig is. nog hedenavond de verloving dezer twee bekend te makan. Het wordt te op vallend.' Met deze woorden wijst Nora, ietwat boos aardig lachend, met haar waaier naar den zan ger eu haar stiefdochter, echter zoo, dat dit alleen onze held kan opvallen. Willburg moet zich met alle geweld beheer- Bchen. «Deze verbintenis schijnt u niet recht te be vallen. Misschien hadt u den zanger liever voor u zelve behouden, wijl het samenzijn met uw neef Egon nu niet meer mogelijk is.' Nora wordt bij deze beleodiging zoo bleek als ceu doode, doch zij bedwingt zich, om haar be daardheid en kalmte niet te verliezen. «Welk een scherpen blik hebt u, mijuheer Willburg. Men zou nauwelijks kuunen geloo- ven, dat uw drukke bezigheden u nog tijd over lieten, om u met eens anders zaken bezig te houden.' Na een oogenblik zwijgens gaat ze verder. «Houdt toch eens op met dat ondoelmatige trijteren. Laten wij liever eens verstandig met elkander spreken. is een dwaas, uw geluk u zoo maar te laten ontnemen. En met een bloe dend hart, dat zie ik wel aan u. U bemint dat meisje hartstochtelijk. Ik weet, dat u op t oogenblik niets liever zoudt wenschen, dan Ottilia aan uw hart te drukken en dien indrin- erigen zanger op zijde te schuiven. Waarom uoet u dat toch niet? Over eenigen tijd is het wellicht te laat daarvoor. De gravin is een zeer trotsch meisje, zij zal zeker met den zanger huwen, al was het alleen, om wruak op u te nemen en u het bewijs te leveren, dat zij nooit iets voor u gevoeld heeft en dus nooit aan een inniger betrekking met u gedacht heeft. Ziet u toch, met welk een vertrouwelijkheid hij haar nadert. Ik beu overtuigd, dat Ottilia heden haar besluit genomen heeft, om zijn aanzoek aan te nemen, anders zou ze hem gewis meer op een afstand houden. Trouwens 't is goed zoo, want ik ben voor dit engagement Willburg lijdt hellepijnen. Met duivelsch ge noegen weet Nora zijn hart te pijnigen. Ja, inderdaad, hij wenscht niets liever dan Hohen stein van Ottilia's zijde weg te rukken en zelve er naast plaats te nemen. Maar hij is als een slaaf aan zijn ketenen ge bonden. Hij moet zwijgen met smart en woede in zijn hart, toezien, dat Hohenstein zich immer meer in Ottilia's gunst dringt. O God, hoe haat hij op dit oogenblik die vrouw aan zijn zijde, die hem met onverbreek bare banden aan haar zelve geketend houdt en dan nog vol hoon en cynische bedaardheid zijn ouduldbaren toestand duidelijk maakt. Nog weet hij niet, hoe hij zich zal houden, als plotseling Ottilia en Hohenstein als een verloofd paar voor hem zullen slaan, dit weet hij echter, dat hij Nora niet verraden wil, hoe het met zijn zielstoestand is gesteld zij zal niet triom feeren 1 Hij moet naar buiten in de vrije lucht, weg van die vrouw, wier nabijheid hem meer pijn aandoet als hij het wel uitdrukken kan Tamelijk ruw staat hij op cn verlaat ziju zit plaats, zonder eeu eDkel woord ter verontschul diging aan de naast hem zittende, vrouw des huizes aan te bieden. De avond is nu gevallen en in den tui heeft men de honderden bonte ballons aangestoken. Een tooverachtigc verlichting is vooral aange bracht in de serre's, die de prachtige verzameling van uitheemsche planten schitterend doet uit komen. De gasten wandelen bij groepen of twee aan twee in het park en hier en daar bewijst eeu zacht fluisteren, dat een minnend paartje zich eeu teeder tfite a tête veroorlooft in deze poëtische omgeving zoo geheel passende bij deze harten- muziek. Willburg, die meent, dat hij vluchtig Ottilia's zijdeujapon heeft zien schitteren, bespiedt on danks zich zei ven de donkere plekjes, die hij passeert. Misschien heeft ook zij met den zanger een stil plekje opgezocht, om zijn liefdeuitingen aan te hooren en.... zijn kussen te dulden. Willburg voelt hoe hem bij deze gedachte het bloed naar het hoofd stijgt. Hij is juist in de nabijheid van een bank, waarop hij zich laat neervallen eu zijn hoofd met dc handen steunt. Daar ruischt plotseling naast hem een zijden sleep voorbij en opziend bemerkt hij twee da mes, die in een druk gesprek hem passeers. Wegens de duisternis, die hier heerscht, hebben zij hem hoogstwaarschijnlijk niet bemerkt. Thans dringen de tonen van een Strausswals tot hier door en, als op een gegeven teeken, iaat een der dames den arm der andere lo9. Ottilia, daarbinnen wordt gewalst. Excuseer me wanneer alles danst, kan Emmy niet kalm wan delen, trouwens ik ben voor dezen heerlijken wals geëngageerd/ En zonder verder te wachten, of haar vriendin heur volgt, vliegt ze als een hinde weg. Diep zuchtend neemt Ottilia plaats op de bank, onbewust viak naast Willburg. ,Is u niet gelukkig, genadigste gravin?' ,0, mijn God, wie is hierP' Ottilia is hevig geschrokken. g «Zoo vreemd beu ik U toch niet, dat U mijn stem niet erkent?* Willburg is ontroerd, zijn stem verraadt zijn zi lstoestand. De gravin gaat onwillekeurig een weinig van hom weg. van tamcmttsjaxiamtui iiwa,v «Ik kom met vele menschen in aanraking, zoodat ik onmogelijk ieders stemgeluid onthou den kon.' «Waarom zoo bitter, gravin Is u wederom toornig op mij? Deed ik u weer leed? Wees er van overtuigd, dat het verre van mij is, U te willen krenken.* De gravin drukt onwillekeurig haar harid op heur hart. Hij vraagt nog, of hij haar leed heeft aange daan? O, dat is meer dan zij verdragen kan? Hij heeft een erbarmelijk 6pel met haar hart gedreven, hij heeft haar een oogenblik doen gevoelen, dat hij haar beminde, zijn armen heb ben haar omvat, zijn lippen de hare geku8t en daarna heeft hij haar altijd even koel be handeld, zonder het beslissende woord te willen spreker». Eu nu vraagt hij nog, of hij haar leed heeft aangedaan? Waurlijk, zij had kunnen lachen, als zij niet zoo dieptreurig geslomd was. ,U hebt mij in 't geheel geen leed aangedaan, mijuheer Willbarg." Ottilia's stem klinkt koel en afwerend. Muak u hierover niet ongerust. Hoe komt u er toe, zoo iets te meenen Als u mijn houding ten uwen opzichte verunderd vindt, zoo heeli dit zeker gelegen aan een oogenblik vun sleclit humeur, mijner of uwerzijds. Men laat som?, als men zelf slecht gemutst is, deze slechte luim een ander meer voelen dan men wel be doelt. En ik vermoed haast, dat het u op dit oogenblik zoo gaat I Ottilia verwondert er zich zelve over, dat zij het ul zoo ver gebracht heeft in de kunst van veinzen, zij had vroeger nooit gedacht, dat zij tegenover dezen man zoo goed komedie zou kunnen spelen. Willburg doorziet haar echter onmiddellijk en hij had het willen uitjubelen van vreugde. Zijn bemint hem en hem alleen Doch daar snoert plotseling pijnlijke weemoed zijn hart te samen Arm meisje, gij lijdt oven goed als ik en ik mug toch niet zeggen, hoe lief ik u hebl Wij moeten vreemd voor elkander blijven, thans en wellicht iu alle eeuwigheid 1 Met een zucht neemt hij Ottilia's hand. Deze wil ze hem heftig ontrukken, doch met zacht geweld houdt hij de welgevormde vingers vast. «Ik ben de vriend vau mijnheer uw vader gravin, ik zal in dc toekomst en te hopen nog vele, vele jaren met hem samen werken Beschouw mij als een ouderen, vaderlijken vriend, die het zoo goed met u meent, dat hij U voor alle leed zou willen bewaren. Hoort u mij nu eens kalm en geduldig aan. Een noodlottige omstandigheid dwingt mij tot zwijgen, ik kan noch mag zoo met u spreken zooals ik zoo zielsgaarne met u spreken wilde. Hoe het ook iu mijn hart bruist en gist, hoe zeer mijn gevoel mij ook tot handelen drijft, ik mag niet, wil ik de 'achting voor mij zeiven niet verliezen eindelijk heb ik er in berust. Het i9 mij zwaar, o zoo zwaar gevallen, vrede met mijn kampend hart te sluiten, ten 9lotte heb ik toch overwonnen. Wat achter mij ligt, is vergeten, de toekomst behoort nu alleen aan mijn betrek king. Ik wil de firma van mijnheer uw vader weer zoo groot maker., als ze eens was. De glans van uw huis zal mijn trots zijn. Maar nu genoeg van mij zeiven. wilt, zooals uw stiefmoeder mij verteld heeft met den zunger von Hohenstein huwen. Hebt u wel goed over dezen stap nagedacht Ik heb persoonlijk niet veel togen dezen heer inte brengen maar dit is toch waar, dat de ernst des levens hem vreemd is en ik vermoed, dat zijn lichtzinnig karakter weinig garantio voor de toekomst bie it.' (Wordt vervolgd.) i '!l 1

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1903 | | pagina 1