Nummer 66 Zondag 21 Augustus 1904 ^V0 Jaargang. Tweede Blad. iiuslaud ea Japaa. BINNENLAND. I Vorstelijk bezoek te Nieuwkuik. Te krasse eisch. Koninklijk bezoek. Van s Bosch Heusden en terug. Ben oogenblik later reed de kleurige Konicginnestoet uit, om den langen weg naar Heusden te aanvaarden. En overal in de stad stond het volk opgedrongen onder de vlaggen en bet sparregroen, en alom wapperden de wimpels var. de hooge nnsten, terwijl de golven blijdschap wijdoua uit de torens klonken. Maar de paarden in den stoet hadden een zestien kilometer voor den kop, en dus na den Dommel en den spoorweg te zijn overgestoken ver aitderden zij het stappen in gestrekten draf, den buiteuweg op, waar de menigte lang zaam aan wat begon te dunnen, tot tel kens weer dichte massa's landvolk in en hij de mooi gemaakte dorpen stonden. Bij het uitrijden was de zon al gansch onder de wolken verdwenen. Maar de telle wind, die buiten langs de wijdopeu wegen snelde, hield den regen nog wat op. Het was een storm gelijk, waar de paarden moeite hadden tegenop te komen. Maar weldra kwamen de booze buien los, de regen gutste en striemde de Koningin het gezicht, die toch maar aldoor opgewekt om zich heen bleef zitten kijken in het open rijtuig, k la daumont bespannen waarvan de kap zelfs uiet werd opgezet om het land - volk maar niet teleur te stellen. Na een poosje sloeg de Prins zijn gade een grijzen pelerinemantel om het dunne zomerkleedje, om haar tegen het koude natte, weer een weinig te beschutten. En heel de stoet droop van 't nat. Langs den weg zag 't er ook treurig uit Het volk stond weggedoken onder para- pluies, de schoolkinderen rilden in hun witte jurkjes, de haren geplakt tegen het hoofd. Ea overal natte klappervlaggen. Het was eener barmelijke gutsende storm regen, zoolang de Koningin buiten Den Bosch wa9 op den rijtoeren op den boot tocht. Maar Wilhelmina heeft bewonde renswaardig al de weermisere gedragen. In Htar rijtuig en op het kleine raderbootje heeft Zij gedaan als was 't goed zonnige weer. De kap van het rijtuig bleef neer en gedurende den boottocht bleef Zij steeds aan dek. Zoo was althans de teleurstelling der arme Brabanters, die zich zooveel moeite voor Haar ontvangst hebben, niet al te groot. Hun moeizaam wachten, urenlang, op een „goed plaat-je", maar dat voort durend door regei. en storm geteisterd werd, gaf hun althans het puilijt van een vriendelijke» Koninklijken groet. De Koningin bleet als onbewogen voor den storm elke groep opmerkeu, elk hoera hooren en hoe erg de barre regen Haar «triemde, Zij gaf Haar lachje, Haar hoofd knik en Haar handgroet, Naast Haar steeds de Prins in Zijn admiraalsuniform, rustig en stram, voor elke betoogiug Zijn miliiair saluut en evenmin als Zijn gemalin uit de stemming gebracht. Toch, ondanks het weer, hoe goed zijn nog de meeste betoogingeu gelukt 1 Ook op de terugreis, bij de dorpen, waren alle hoofden en dijken vol feestgangers. En als de Koninklijke boot naderde, bliezen de fanfarekorpsen op den wal hun volks liederen en de schoolkinderen met de on derwijzers zongen dapper mee. Van enkele dorpen: Andel, Veen, Pouderoyen, Wijk, Nederhemert, Well en Bokhoven kwam een versierde sloep geroeid, de y Krayeuhoff* stopte even en dan werd uit die sloep aan do Koningin een bouquet aangeboden en de burgemeester, in gekleede ja» en den ainbtskettiug om sprak Haar toe. Het was dan dagen te voren in de dorpen een naijver geweest om het bootje te mogen roeien en wie daartoe uitverkoren werd, kleedde zich iu Zondagsche pak en zette den hoogeu hoed op. Och, arme, met dit weer I Wat tal van roeierscylinders zijn iu den stormenden stroom terechtgekomen 1 Van ons persbootje, uit, dat achter de „Krayenhoff" voer, hadden we op elk dier waterovaties den eersten en besten kijk. We zagen Koningin Zich met de ver schillende waterstaatsautoriteiten op de beurt onderhouden, het meest met den minister De Marez Oyens en den hoofdinspecteur Leemans, met wie ook de Prins telkeus een gesprek aanknoopte. 't Meest frappant in den terugtocht was het voorbij varen vau Heusden, waar op de hooge wallen en kade muren duizenden zich geschaard hadden om H. M. toe te juichen terwijl wat verder af op een landtong brave lieusdenaars onophoudelijk den kattekop be- iHendeu, wat zware knallende slagen over het water gaf. Het was soms even droog eu dau ging t in de luchten iets van een belofte glanzen, maar opnieuw joegen de wolken dik en zwart bijeen en de regen stroomde wederom. Zoo toen we voorbij Wel voeren, waar de me li velier» toch zooveel werk van hun walver- siering hadden gemaakt met gulle opschrif ten en vlaggen en eerepoorten. En 't was één rampzalige inééngesmeten warreboel go- worden. Maar de wal stond vol menschen en er was een gejuich en een luidstemraing gezang als ware er geen wolkje aan de lucht. De Koninklijke boot voer zeer dicht en zeer langzaam den wal voorbij de Wellenaars hebben althans de Koningin en den Prins zeer nabij gezien en Beider bijzonder harte lijker! groet ontvangen. Tegen halfvijf waren we aan de sluis te Engelen waar moast worden geschut. De vloot van voerrijtuigen, die van An- del af voortdurend hinderlijk om de dichtst- bije vaart bij 't Koninklijk vaartuig hadden opgedrongen en dwars over en voor de pers boot waren gekomen, achoven hier in de smalle sluishaven tot een waar kluwen ineen De „Krayenhoff" voer de sluis in en de persboot di°, naar afspraak, volgen zou, werd hierin verhiuderd door de eigenmachtige bevelen van ten Haagachen waterstaatsinge- neur op de „W. F. Leemans". De sluis werd voor ons dichtgeschoven en wij hadden te wachten. Een niet on belangrijke poos moest gewacht worden, wa it d« Tolgvaartuigeu waren thans alle controle kwijt en drongen langs en voor elkaar, dat de splinters er afsprongen en de persboot kwam in de achterhoede. Vrijdag, dit is een dag in hoofdzasik voor den Boseh, dus ook voor Waalwijk en om streken, want niet een trein of tram vertrok er of er kon ook maar een niet meer bij. Alles was opgepropt en datduuidetot 's avonds toe. Nu 't was een prachtig weertje ook. 't Zonnetje, dat zoo heerlijk scheen, lokte ons Waalwijkers als vanzelf, om als één man naar den Bosch te gaan. Eu wij hebben dat gedaan ook Hare Majesteit met den Prins reed 'smor- geus reeds vroeg van het Gouvernements gebouw naar St. Jan, waar de Vorstelijke, persouen, onder het gelui der klokken, door onzen bisschop, aan Zijne zijde de Bossche geestelijkheid, verwelkomd werden. De Koningin dankte Mgr. van de Ven, waarna Zij het inwendige der kerk bezichtigden. Aan het Zuiderfront stond het koninklijk rijtuig wederom gereed .n reden de Vorste lijke personen naar de kweekschool Marien- burg. Op den weg daarheen werd den prins een persoonlijke hulde gebracht door de be woners van de Kerkstraat. De Prins was zeer erkentelijk voor dit eigenaardig blijk van hulde. Om half elf kwam men aan de kweek school aan. Hare Majesteit en den Prins werden hier verwelkomd door het hoofdbestuur. Bouquetten werden de Koningin aange boden en een koor van meer dan drie honderd Eerw. Zusters zongen een wel komstlied. Voor het vertrek werd door den rector aan de Koningin een album aangeboden, welke was gepenteekend door een Eerw. Zuster. Het derde bezoek was de Illuste Lieve- Vrouwe-Broederschap, een oud genoot schap van zwanenbroeders. Om half twaalf waren de Vorstelijke personen in het Gouvernementsgebouw, waar hun een kwartiertje nadien een merkwaardige aubade werd gebracht van 54 boogschuttersgezelschappen en gilden en 23 harmonie- en fanfaregezelschappen Het is een cerieuse vertooning soms, uiterst potsierlijk, maar de deftige ernst, waarmee alles geschiedde, ontnam er alles aan, wat op charge lijkt. De gilden kwamen aanmarcheeren uit de Verver straat, met een zwenking het hek binnen van het Gouvernement. De Koningin, in zalmkleurig ochtend toilet zag het voor het open venster met den Prins aan en dikwijls scheen het Beiden moeilijk, om het niet luide uit te proesten van het lachen 't Cerieuse, 't mooie, dat waren de marcheer _nde Gilde broeders, veelal stevige landbou werstypen met vierkante schouders in hun deftig Paaschpak, hoog behoed, Zij droegen de eblemen van hun gilde, mooie zilveren insignes en hun hoofdman ging versierd met zilveren plaatjes op borst en rug. Enkele groepen hadden de oude gilden hoeden op, vervaarlijke hoofddeksels, met veeren en linten getooid, of baretten als edelen, of pluimvormsels als Indianen en hun vaan deldrager droeg hun prachtig zijden, geborduurde banier, hun vlaggen slager de reusachtige zijden wijd wapperende vlag. Daar traden de vlaggedragers der gilden uit en, met het gezicht naar de Koningin, begonnen zij er hun vlag te slaan, een gedoe, dat 't best met tan— dakken te vergelijken is Die vlag hangt aan een langen stok met een zivaren looden balanceerknop aan 't eind. En dien stok zwaaiden zij met geweldige en zekere slagen voor zich uit en dan achter hun rug om en onder hun beenen door. Dan zette zoo'n vlaggeslager zich plat op den grond, stak zijn beenen uit en bewoog den stok met beenen of hij ging languit liggen en wierp den stok over van handen naar voeten, daar slierde dan de enorme zijden vlag met haar rijk borduursel een kleurig schilderwerk in zware, golvende wegen bijme haar Om 12 uur was er een particuliere audiëntie in het Gouvernementsgebouw Om 12,15 volgde dejeuner en om 2,30 reden, Zij naar Hintham, Den Dungen, St. Michielsgestel. Vucht, met een bezoek aan het Concours-hippipue- Van hieruit reden Zij weer naar het Gouvernements gebouw, vanwaar Zij tegen half acht weer vertrokken naar het stadhuis waar de ge meenteraad een feestmaal aanbood. Tegen halftien is toen een lange lichtstoet met veel muziek uit de feeststad aangetrokken. Als een gloeiende strook in felle kleuren door de bedding van de zwarte volte trokken de gilden en vereenigingen, de schutterijen, werklieden organisaties, gelederen turners enz. jui chende langs het raadhuis en verder over de Markt, waar het volk met zijn ineens door duizenden gezongen Wilhel mus de koperen instrumenten overstem de. Want boven het velum, in de raad zaal waren de middenvensters openge worpen, en ten voeten uit verschenen daar de Vorstin met Haar Gemaal, om straald door het electrisch licht, dat langs de contouren der ramen parelde, en onder een gloeienden reuzenkroon hoog tegen de fagade. De Koningin had om Haar wit gedecolletteerde kleed een kermelijnen avondmantel geslagen, in het blonde haar fonkelde de diaman ten diadeem. De Prins droeg de gene raals uniform en eindeloos buigend en wuivend dankte het Vorstenpaar voor de overweldigende geestdrift van het volk. Nu is het voor een groot deel der Waalwijkers die met den expres-trein reisden, hoog tijd gewordeji. Nog een maal naar den praebtigen muziektempel, welke met zijn duizenden gekleurde lichtjes zoo'n schoon fantastisch geheel vormde, gekeken, nog eens het stad huis dat in een zee van licht baadde, beschouwd nog eenmaal een blik werpend op de nog duizenden en duizenden kri oelende menigte en dan gingen zij op- waarst naar het station, eerst even mistroostig loopend dat zij nu reeds moesten vertrekken, doch spoedig, door het gejubel van anderen, ging hun mis troostigheid wederom over in een ge- juch. Dan hosten en sprongen zij, zoo nu en dan even een ronde kring vormend, naar het station. Een lange trein, onge veer 30 wagens stond klaar, maar al dadelijk bleek dat men ongeveer de helft moest laten staan. De directie had echter hierin voorzien want na een half uurtje vertrok er weer een. Het was aardig om te zien, hoe de Waalwijkers daar op dat grootsch stationsemplacement zich vermaakten ronde kringen van soms meer dan vijftig personen stonden te draaien om dan weer ineens het perron over te hossen. Hedenmorgen ten 10 uur vertrokken de Vorstelijke personen van het Gouver nementsgebouw, waar de d.d. schutterij als eerewacht was opgesteld, naar het station, waar een compagnie van het 2 Reg. Inf, met vaandel als eerewacht was opgesteld. De Gedeputeerde Staten en het Gemeente bestuur deden de Vorste lijke personen uitgeleide, die alsnu een bezoek aan Eindhoven en Helmond brachten. Bij hel Hooge Bezoek vau H. M. de Koningin en Hoogsiderzelver Gemaal Z. K. H. Prius Hendrik aan de werken van den Nieuweu Maasmond en de onthulling der gedenknaald, had ook Nieuwkuik de hoog: eer de Vorstelijke persouen een waardigen doortocht te bereiden. Nieuwkuik, zoo echt lief gelegen aan weerszijden der hoofdstraat met zijn werk zame, eendrachtige bevolking, wien het hart warm k'opt voor het Oranjehuis; Nieuwkuik, dat zich nog altijd de bange dagen van den watersnood herinnert, bij den doorbraak van 1881 doorleefd, waarvan de gevolgen krachiig hebben bijgedraeen tot de wet. die de wer ker. van den N. Maasmjud lol stand zou brengen Nieuwkuik sielde zich op tot hul debetoon nu 't eenvoudige plaatsje de hooge eer genoot de Koniugin en haar gemaal, zij het daa ook voor korte oogenblikken, in zijn midden te mogen ontvangen. Dra-voor had het zich in een sierlijk feestkleed gestoken, was de bevolking, be seffend het zeldzame voorrecht van zoo'n Koninklijk Bezoek, in opeewekte stemming. Bij het betreden van Nieuwkuiks bodem werd de Koninklijke Bezoekster door den E. A. H. Burgemeester P J. vau den Broek, een kort welkom toegesproken en door de jongejuffr. Maria Mostermans, dochter vau den WelEd. Heer P. Mostermaus een prachtig bouquet aangeboden en me'; koninklijken handdruk ontvangen. Ouder fraaie bogen door ging de stoet verder laügs de versierde straat, waar hooge, met mast omkleede palen lustig vlaggetjes eu wimpels lieten wapperen, waar kleurrijke lampioos wiegelden en guirlanders den weg overspanden en een heerlijken aanblik.ver toonden. Aan het prachtig versierde Raadhuis met een schoon bloemperk op den voorgroud stonden Z Eerw. Heeren Geestelijken, Wet houders, P.aadsleden eu Ontvaoger, Bruidjes, Schoolkinderen, Harmonie, Liedeitafel en Leden van de verschillende gezelschappen eu vereenigingen geschaard, omgeven door biijgesterr.de ingezetenen, die met luide hoera's de voorbijrijdende gespannen be groetten. Het Wilhelmus der Harmonie klonk uit koperen mouden bij dc uadering van het Vorstelijk Paar, dat bij het Raadhuis stil houdende, nogmaals werd toegesproken door den E. A. H. Burgemeester en wien de Koningin een woord van dank toevoegde voor de prachtige ontvangst haar bereid en de bewijzen van toegenegenheid. Namens de Gemeente werd door Mej. Henriette Mostermaus P.d. een prachtig bouquet aan geboden, waarna een door de jongejuff. Christina v. d. Besselaar, dochtertje van den WelEd. Heer J. v. d, Besselaar, le weth. wje tot tweemaal toe de lieve Kouingiu eeu handdruk gaf. Na het gezang der Liedertafel zette zich het vorstelijk rijtuig weder iu beweging en onder enthousiastisch hoerageroep uit hou derden monden tallooze 'malen herhaald ging de stoet voort tot het einde der gemeente, waar door Adriana Mostermans, dochtertje van den heer Hub. Mostermans, raadslid, namens Nieuwkuiks büjde schooljeugd een bouquet werd aangeboden en de Vorstinne afscheid nam na nogmaals den E. A. H. Burgemeester op te dragen den ingezetenen zijner gemeente wel te willen overbrengen Hare tevredenheid en dank voor de feeste lijke ontvangst eu de betuigingen van liefde voor 't Koninklijk Huis, die zoo welgemeend zich hadden geuit in versieiing als in ont boezeming. Wel had het ongunstige weder veel aan de versiering bedorven, doch de feestelijke stemming was onverminderd. Tegen den avond had een optocht van alle deelnemers met den E. A. H, Burgemeester eu Wet houders voorop plaats door de geheele ge meerite. Voor het raadhuis werd deze ont bondeo'f nadat de E. A. H. Burgemeester de woorden dei Koningipne nogmaals de menigte had medegedeeld. Viel de veriichtiog der straier. en huizen grootendeels iu 't water, de „Steeg" bij 't huis van den Buigemeester, der Liedertafel, bij weth, v. d. Besselaar e. a. uitgezonderd toch werd de avoud ic echte .feeststem ming doorgebracht en door geen eukelen wanklank veistoord. Wel mogen daarop met genoegen terugzien zij allen, die het hunne hebben bijgedragen ter feestelijke ontvangst onzer geliefde Koningin vooral het Gemeentebestuur met deu E. A. H. Burgemeester, die de ziel was der feest viering, die dagen lang vol zorg en werk zaamheid was voor de waardige ontvangst onzer Vorstin, doch voorzeker meer dan anderen, ihans na den sctiooneu afloop mag getuigen, dat de dag van het Koniugiuue bezoek 't geheele leven zal bijblijven. Jonken die Woensdagavond Port Arthur verlieten, brengen berichten van een ont zettend gevecht dat deu 14eu eu 15ei» daar heeft gewoed, eu deu 17en hervat is. Men zegt dat de Japanners meer dan 20,000 mau verloren itebben. De voornaamste aanvallen der Japauners waren gericht op den lin kerflank der Russen dc hoogten aan de Duivenbaai werden vermeesterd en op den rechtervleugel vielen eeuige forten iu hun handen. Laatstelijk hebbeu de Japanners op Liao—lisjan en te Pa loengtsjang ka nouneu opgesteld, die Daar men zegt groote diensten bewezen hebben bij de verdere aanvallen op deu linkerflank. Iu de ver overde forten zouden de Japanners acht li) cm. kanonnen, twee stukken belegeringsge schut en zes snelvuurkanonnen vermeesterd hebben. De voorwaarden van overgaaf, door de Japanners aangeboden, ziju de volgende De bezetting van Port Arthur vertrekt met krijgsmanseer en mag zich voegen bij hel leger van Koeropatkin. Alle burgers worden overgebracht naar een door tde Japauner uitgekozen plaats. De admiraa en de zeven Russchische pantserscbepen in de haven, benevens de twaalf of meer torpedobooten worden aau de Japanners overgegeven. De voorwaarden, door de Japanners gesteld bij huu eisch tot e a p i t u 1 a t i e van Port Arthur, zijn aan den eenen kant oogenschijnlijk mooi genoeg. Het gamizoeu zou met k'ijgsmanseer mogen, vertrekkeu om zich met Koeropatkio's hoofd macht te vereenigen; bovendien «ouden vee levens van n»et weerbaren gespaard worden De schepen die de Japanners in handen zouden vallen vormen echter een zwaar tegenwichtde Russchen zullen weliswaar niets meer aan de vloot hebben indien Port Arthur binnenkort valt, maar zij kunnen althans, door ze te vernielen," beletten dat de Japanners er gebruik van maken, gezwe gen movan de mogelijkheid dat eene nieuwe poging tot ontsnappiug beter slaagt dan de vorige. Hoe 't zij, Stoessel heeft het voorstel „met verontwaardiging verworpen". Is die verontwaardiging alleen 't gevolg van bet eigenaardige begrip krijgsmanseer, dat som tijds ernstige schade en verlies laat ver kiezen boven den schijn van te wijken Of komen er andere overwegingen bij Stoessel heeft er in meer dan een opzicht voordeel van, dat noncombattanten te Port Arthur blijven hoe verschrikkelijk en onbil lijk dat ook zij voor deze ongelukkigen. Hij kau die menschen aan 't werk zetten in de verschansingen en hen gebruiken vc or allerlei anderen arbeid zelfs voor een deel hen pres sen voor den krijgsdienst, Bovendien kan hij verwachten dat de Japanners een aantal roodekruisvlaggen op zekere gebouwen zullen eerbiedigen (wat bij wegzending der niet weerbaren slechts voor enkele plaatsen zou gelden) en wat voor zijdelingsche voordeelen dit kan meebrengen voor de belegerden, heeft Ladysmith bewezen. Er komt nog bij dat enkele duizenden geheel afgematte en meerendeels oubruikbare soldaten uit Port Arthur voor Koeropatkin een twijfelachtige aanwinst zouden vormeii. 1 1.11. 'L-..'. 1 Het „Huisgezin* schrijft In den „Kath. Onderwijzer lezen wij een opwekking om te ijveren voor verhooging van het aanvangssalaris van den onderwijzer dit moet van f 500 op f600 gebracht wor den. Wij durven van dat ijveren, gesteld dat aan de opwekking door de onderwijzer# wordt gehoor gegeven niet, niet veel resultaten ver wachten. Men vergete niet, dat de onderwijzer van achttien jaar, die pas zijn exauaen achter den jug heeft, in den aanvang een leerkracht van niet zeer groote practisohe waarde is. Daarom achten wij den eisch, dat ieder beginnend onderwijzer minstens t 600 zal ver dienen overdreven. Iets anders ware het, indien men ging ijveren voor vlugger eu ruimer periodieke verhooging, indien in plaats van een wachttijd van vijfjaar, voordat de jaarwedde met f 50 verhoogd wordt, een termijn van twee k drie jaar en eeD eerste verhooging vau f100 wordt vastgesteld. Wilde men voor een dergelijk desideratum propaganda maken, dan zou gelooven we, de kans op instemming en verwezenlijkt iig grooter zijn dan bij deu le krassen eisch van minstens f600 voor iedere eerstbeginner. Feestvieren op kosten van de gemeentekas. In den gemeenteraad van Tilburg ia Vrijdag een motie van den heer Arts mei 13 tegen 7 stemmen aangenomen, luidende als volgt De raad der gemeente Tilburg, ■overwegende dal bij den toestand, waarin de geldmiddelen der gemeente zich bevin den, de grootst mogelijke zuinigheid moet worden in aciit genomen gelet op eeu besluit van den raad, ge nomen iu de openbare vergadering van 5 Mei 1892, besluitgeen subsidiëu meer te verleenen of gelden beschikbaar te stellen voor feestvieringen, welke door particulie ren worden georganiseerd, en gaat over tot de orde van den dag. Deze motie werd ingediend naar aanlei ding van een subsidieaanvrage van f 1000 voor een concours en muziekfeest. Overijsel. De „Nederlander- gelooft niet, dat er een nieuwe bijeenroeping van de Provinci ale Staten vau Overijsel moet volgen. Waarom moet, zoo vraagt liet blad, de Kroon zich plooien naar den wil van de - wij zullen nu maar niet meer zeggen oolyko Overijselsche liberalen Bij kon. besluit was de dag der rerkie- zing bepaald. De meerderheid ging echter aan den haal. Hoe dikwijls zal zij dit herhalen Tel- k

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1904 | | pagina 5