Nummer 66
Zondag 21 Augustus 1904
^V0 Jaargang.
Tweede Blad.
iiuslaud ea Japaa.
BINNENLAND.
I
Vorstelijk bezoek te Nieuwkuik.
Te krasse eisch.
Koninklijk bezoek.
Van s Bosch Heusden en terug.
Ben oogenblik later reed de kleurige
Konicginnestoet uit, om den langen weg
naar Heusden te aanvaarden. En overal
in de stad stond het volk opgedrongen
onder de vlaggen en bet sparregroen, en
alom wapperden de wimpels var. de hooge
nnsten, terwijl de golven blijdschap wijdoua
uit de torens klonken. Maar de paarden
in den stoet hadden een zestien kilometer
voor den kop, en dus na den Dommel en
den spoorweg te zijn overgestoken ver
aitderden zij het stappen in gestrekten draf,
den buiteuweg op, waar de menigte lang
zaam aan wat begon te dunnen, tot tel
kens weer dichte massa's landvolk in en
hij de mooi gemaakte dorpen stonden.
Bij het uitrijden was de zon al gansch
onder de wolken verdwenen. Maar de telle
wind, die buiten langs de wijdopeu wegen
snelde, hield den regen nog wat op. Het
was een storm gelijk, waar de paarden
moeite hadden tegenop te komen. Maar
weldra kwamen de booze buien los, de
regen gutste en striemde de Koningin het
gezicht, die toch maar aldoor opgewekt om
zich heen bleef zitten kijken in het open
rijtuig, k la daumont bespannen waarvan de
kap zelfs uiet werd opgezet om het land -
volk maar niet teleur te stellen. Na een
poosje sloeg de Prins zijn gade een grijzen
pelerinemantel om het dunne zomerkleedje,
om haar tegen het koude natte, weer een
weinig te beschutten. En heel de stoet
droop van 't nat.
Langs den weg zag 't er ook treurig uit
Het volk stond weggedoken onder para-
pluies, de schoolkinderen rilden in hun
witte jurkjes, de haren geplakt tegen het
hoofd. Ea overal natte klappervlaggen.
Het was eener barmelijke gutsende storm
regen, zoolang de Koningin buiten Den
Bosch wa9 op den rijtoeren op den boot
tocht. Maar Wilhelmina heeft bewonde
renswaardig al de weermisere gedragen. In
Htar rijtuig en op het kleine raderbootje
heeft Zij gedaan als was 't goed zonnige
weer. De kap van het rijtuig bleef neer
en gedurende den boottocht bleef Zij steeds
aan dek.
Zoo was althans de teleurstelling der
arme Brabanters, die zich zooveel moeite
voor Haar ontvangst hebben, niet al te
groot. Hun moeizaam wachten, urenlang,
op een „goed plaat-je", maar dat voort
durend door regei. en storm geteisterd
werd, gaf hun althans het puilijt van een
vriendelijke» Koninklijken groet.
De Koningin bleet als onbewogen voor
den storm elke groep opmerkeu, elk hoera
hooren en hoe erg de barre regen Haar
«triemde, Zij gaf Haar lachje, Haar hoofd
knik en Haar handgroet, Naast Haar steeds
de Prins in Zijn admiraalsuniform, rustig
en stram, voor elke betoogiug Zijn miliiair
saluut en evenmin als Zijn gemalin uit de
stemming gebracht.
Toch, ondanks het weer, hoe goed zijn
nog de meeste betoogingeu gelukt 1 Ook
op de terugreis, bij de dorpen, waren alle
hoofden en dijken vol feestgangers. En
als de Koninklijke boot naderde, bliezen
de fanfarekorpsen op den wal hun volks
liederen en de schoolkinderen met de on
derwijzers zongen dapper mee. Van enkele
dorpen: Andel, Veen, Pouderoyen, Wijk,
Nederhemert, Well en Bokhoven kwam een
versierde sloep geroeid, de y Krayeuhoff*
stopte even en dan werd uit die sloep
aan do Koningin een bouquet aangeboden
en de burgemeester, in gekleede ja» en den
ainbtskettiug om sprak Haar toe.
Het was dan dagen te voren in de dorpen
een naijver geweest om het bootje te mogen
roeien en wie daartoe uitverkoren werd,
kleedde zich iu Zondagsche pak en zette
den hoogeu hoed op. Och, arme, met
dit weer I Wat tal van roeierscylinders zijn
iu den stormenden stroom terechtgekomen 1
Van ons persbootje, uit, dat achter de
„Krayenhoff" voer, hadden we op elk dier
waterovaties den eersten en besten kijk.
We zagen Koningin Zich met de ver
schillende waterstaatsautoriteiten op de beurt
onderhouden, het meest met den minister
De Marez Oyens en den hoofdinspecteur
Leemans, met wie ook de Prins telkeus een
gesprek aanknoopte.
't Meest frappant in den terugtocht was
het voorbij varen vau Heusden, waar op de
hooge wallen en kade muren duizenden zich
geschaard hadden om H. M. toe te juichen
terwijl wat verder af op een landtong brave
lieusdenaars onophoudelijk den kattekop be-
iHendeu, wat zware knallende slagen over
het water gaf.
Het was soms even droog eu dau ging
t in de luchten iets van een belofte glanzen,
maar opnieuw joegen de wolken dik en zwart
bijeen en de regen stroomde wederom. Zoo
toen we voorbij Wel voeren, waar de me li
velier» toch zooveel werk van hun walver-
siering hadden gemaakt met gulle opschrif
ten en vlaggen en eerepoorten. En 't was
één rampzalige inééngesmeten warreboel go-
worden.
Maar de wal stond vol menschen en er
was een gejuich en een luidstemraing gezang
als ware er geen wolkje aan de lucht. De
Koninklijke boot voer zeer dicht en zeer
langzaam den wal voorbij de Wellenaars
hebben althans de Koningin en den Prins
zeer nabij gezien en Beider bijzonder harte
lijker! groet ontvangen.
Tegen halfvijf waren we aan de sluis te
Engelen waar moast worden geschut.
De vloot van voerrijtuigen, die van An-
del af voortdurend hinderlijk om de dichtst-
bije vaart bij 't Koninklijk vaartuig hadden
opgedrongen en dwars over en voor de pers
boot waren gekomen, achoven hier in de
smalle sluishaven tot een waar kluwen ineen
De „Krayenhoff" voer de sluis in en de
persboot di°, naar afspraak, volgen zou,
werd hierin verhiuderd door de eigenmachtige
bevelen van ten Haagachen waterstaatsinge-
neur op de „W. F. Leemans".
De sluis werd voor ons dichtgeschoven
en wij hadden te wachten. Een niet on
belangrijke poos moest gewacht worden,
wa it d« Tolgvaartuigeu waren thans alle
controle kwijt en drongen langs en voor
elkaar, dat de splinters er afsprongen en de
persboot kwam in de achterhoede.
Vrijdag, dit is een dag in hoofdzasik voor
den Boseh, dus ook voor Waalwijk en om
streken, want niet een trein of tram vertrok
er of er kon ook maar een niet meer
bij. Alles was opgepropt en datduuidetot
's avonds toe. Nu 't was een prachtig
weertje ook. 't Zonnetje, dat zoo heerlijk
scheen, lokte ons Waalwijkers als vanzelf,
om als één man naar den Bosch te gaan.
Eu wij hebben dat gedaan ook
Hare Majesteit met den Prins reed 'smor-
geus reeds vroeg van het Gouvernements
gebouw naar St. Jan, waar de Vorstelijke,
persouen, onder het gelui der klokken, door
onzen bisschop, aan Zijne zijde de Bossche
geestelijkheid, verwelkomd werden. De
Koningin dankte Mgr. van de Ven, waarna
Zij het inwendige der kerk bezichtigden.
Aan het Zuiderfront stond het koninklijk
rijtuig wederom gereed .n reden de Vorste
lijke personen naar de kweekschool Marien-
burg.
Op den weg daarheen werd den prins
een persoonlijke hulde gebracht door de be
woners van de Kerkstraat.
De Prins was zeer erkentelijk voor
dit eigenaardig blijk van hulde.
Om half elf kwam men aan de kweek
school aan.
Hare Majesteit en den Prins werden
hier verwelkomd door het hoofdbestuur.
Bouquetten werden de Koningin aange
boden en een koor van meer dan drie
honderd Eerw. Zusters zongen een wel
komstlied. Voor het vertrek werd door
den rector aan de Koningin een album
aangeboden, welke was gepenteekend
door een Eerw. Zuster.
Het derde bezoek was de Illuste Lieve-
Vrouwe-Broederschap, een oud genoot
schap van zwanenbroeders.
Om half twaalf waren de Vorstelijke
personen in het Gouvernementsgebouw,
waar hun een kwartiertje nadien een
merkwaardige aubade werd gebracht van
54 boogschuttersgezelschappen en gilden
en 23 harmonie- en fanfaregezelschappen
Het is een cerieuse vertooning soms,
uiterst potsierlijk, maar de deftige ernst,
waarmee alles geschiedde, ontnam er
alles aan, wat op charge lijkt. De gilden
kwamen aanmarcheeren uit de Verver
straat, met een zwenking het hek binnen
van het Gouvernement.
De Koningin, in zalmkleurig ochtend
toilet zag het voor het open venster met
den Prins aan en dikwijls scheen het
Beiden moeilijk, om het niet luide uit te
proesten van het lachen 't Cerieuse,
't mooie, dat waren de marcheer _nde
Gilde broeders, veelal stevige landbou
werstypen met vierkante schouders in hun
deftig Paaschpak, hoog behoed, Zij
droegen de eblemen van hun gilde,
mooie zilveren insignes en hun hoofdman
ging versierd met zilveren plaatjes op
borst en rug. Enkele groepen hadden
de oude gilden hoeden op, vervaarlijke
hoofddeksels, met veeren en linten
getooid, of baretten als edelen, of
pluimvormsels als Indianen en hun vaan
deldrager droeg hun prachtig zijden,
geborduurde banier, hun vlaggen slager
de reusachtige zijden wijd wapperende
vlag.
Daar traden de vlaggedragers der
gilden uit en, met het gezicht naar de
Koningin, begonnen zij er hun vlag te
slaan, een gedoe, dat 't best met tan—
dakken te vergelijken is Die vlag hangt
aan een langen stok met een zivaren
looden balanceerknop aan 't eind. En
dien stok zwaaiden zij met geweldige
en zekere slagen voor zich uit en dan
achter hun rug om en onder hun beenen
door. Dan zette zoo'n vlaggeslager zich
plat op den grond, stak zijn beenen uit
en bewoog den stok met beenen of hij
ging languit liggen en wierp den stok
over van handen naar voeten, daar slierde
dan de enorme zijden vlag met haar rijk
borduursel een kleurig schilderwerk in
zware, golvende wegen bijme haar
Om 12 uur was er een particuliere
audiëntie in het Gouvernementsgebouw
Om 12,15 volgde dejeuner en om 2,30
reden, Zij naar Hintham, Den Dungen,
St. Michielsgestel. Vucht, met een bezoek
aan het Concours-hippipue- Van hieruit
reden Zij weer naar het Gouvernements
gebouw, vanwaar Zij tegen half acht weer
vertrokken naar het stadhuis waar de ge
meenteraad een feestmaal aanbood.
Tegen halftien is toen een lange
lichtstoet met veel muziek uit de
feeststad aangetrokken. Als een gloeiende
strook in felle kleuren door de bedding
van de zwarte volte trokken de gilden en
vereenigingen, de schutterijen, werklieden
organisaties, gelederen turners enz. jui
chende langs het raadhuis en verder
over de Markt, waar het volk met zijn
ineens door duizenden gezongen Wilhel
mus de koperen instrumenten overstem
de.
Want boven het velum, in de raad
zaal waren de middenvensters openge
worpen, en ten voeten uit verschenen
daar de Vorstin met Haar Gemaal, om
straald door het electrisch licht, dat
langs de contouren der ramen parelde,
en onder een gloeienden reuzenkroon
hoog tegen de fagade. De Koningin
had om Haar wit gedecolletteerde kleed
een kermelijnen avondmantel geslagen,
in het blonde haar fonkelde de diaman
ten diadeem. De Prins droeg de gene
raals uniform en eindeloos buigend en
wuivend dankte het Vorstenpaar voor
de overweldigende geestdrift van het
volk.
Nu is het voor een groot deel der
Waalwijkers die met den expres-trein
reisden, hoog tijd gewordeji. Nog een
maal naar den praebtigen muziektempel,
welke met zijn duizenden gekleurde
lichtjes zoo'n schoon fantastisch geheel
vormde, gekeken, nog eens het stad
huis dat in een zee van licht baadde,
beschouwd nog eenmaal een blik werpend
op de nog duizenden en duizenden kri
oelende menigte en dan gingen zij op-
waarst naar het station, eerst even
mistroostig loopend dat zij nu reeds
moesten vertrekken, doch spoedig, door
het gejubel van anderen, ging hun mis
troostigheid wederom over in een ge-
juch.
Dan hosten en sprongen zij, zoo nu
en dan even een ronde kring vormend,
naar het station. Een lange trein, onge
veer 30 wagens stond klaar, maar al
dadelijk bleek dat men ongeveer de helft
moest laten staan. De directie had echter
hierin voorzien want na een half uurtje
vertrok er weer een.
Het was aardig om te zien, hoe de
Waalwijkers daar op dat grootsch
stationsemplacement zich vermaakten
ronde kringen van soms meer dan vijftig
personen stonden te draaien om dan
weer ineens het perron over te hossen.
Hedenmorgen ten 10 uur vertrokken
de Vorstelijke personen van het Gouver
nementsgebouw, waar de d.d. schutterij
als eerewacht was opgesteld, naar het
station, waar een compagnie van het 2
Reg. Inf, met vaandel als eerewacht was
opgesteld. De Gedeputeerde Staten en
het Gemeente bestuur deden de Vorste
lijke personen uitgeleide, die alsnu
een bezoek aan Eindhoven en Helmond
brachten.
Bij hel Hooge Bezoek vau H. M. de
Koningin en Hoogsiderzelver Gemaal Z. K.
H. Prius Hendrik aan de werken van den
Nieuweu Maasmond en de onthulling der
gedenknaald, had ook Nieuwkuik de hoog:
eer de Vorstelijke persouen een waardigen
doortocht te bereiden.
Nieuwkuik, zoo echt lief gelegen aan
weerszijden der hoofdstraat met zijn werk
zame, eendrachtige bevolking, wien het hart
warm k'opt voor het Oranjehuis; Nieuwkuik,
dat zich nog altijd de bange dagen van den
watersnood herinnert, bij den doorbraak van
1881 doorleefd, waarvan de gevolgen krachiig
hebben bijgedraeen tot de wet. die de wer
ker. van den N. Maasmjud lol stand zou
brengen Nieuwkuik sielde zich op tot hul
debetoon nu 't eenvoudige plaatsje de hooge
eer genoot de Koniugin en haar gemaal, zij
het daa ook voor korte oogenblikken, in zijn
midden te mogen ontvangen.
Dra-voor had het zich in een sierlijk
feestkleed gestoken, was de bevolking, be
seffend het zeldzame voorrecht van zoo'n
Koninklijk Bezoek, in opeewekte stemming.
Bij het betreden van Nieuwkuiks bodem
werd de Koninklijke Bezoekster door den
E. A. H. Burgemeester P J. vau den Broek,
een kort welkom toegesproken en door de
jongejuffr. Maria Mostermans, dochter vau
den WelEd. Heer P. Mostermaus een prachtig
bouquet aangeboden en me'; koninklijken
handdruk ontvangen.
Ouder fraaie bogen door ging de stoet
verder laügs de versierde straat, waar hooge,
met mast omkleede palen lustig vlaggetjes
eu wimpels lieten wapperen, waar kleurrijke
lampioos wiegelden en guirlanders den weg
overspanden en een heerlijken aanblik.ver
toonden.
Aan het prachtig versierde Raadhuis met
een schoon bloemperk op den voorgroud
stonden Z Eerw. Heeren Geestelijken, Wet
houders, P.aadsleden eu Ontvaoger, Bruidjes,
Schoolkinderen, Harmonie, Liedeitafel en
Leden van de verschillende gezelschappen
eu vereenigingen geschaard, omgeven door
biijgesterr.de ingezetenen, die met luide
hoera's de voorbijrijdende gespannen be
groetten.
Het Wilhelmus der Harmonie klonk uit
koperen mouden bij dc uadering van het
Vorstelijk Paar, dat bij het Raadhuis stil
houdende, nogmaals werd toegesproken door
den E. A. H. Burgemeester en wien de
Koningin een woord van dank toevoegde
voor de prachtige ontvangst haar bereid en
de bewijzen van toegenegenheid. Namens
de Gemeente werd door Mej. Henriette
Mostermaus P.d. een prachtig bouquet aan
geboden, waarna een door de jongejuff.
Christina v. d. Besselaar, dochtertje van den
WelEd. Heer J. v. d, Besselaar, le weth.
wje tot tweemaal toe de lieve Kouingiu eeu
handdruk gaf.
Na het gezang der Liedertafel zette zich
het vorstelijk rijtuig weder iu beweging en
onder enthousiastisch hoerageroep uit hou
derden monden tallooze 'malen herhaald ging
de stoet voort tot het einde der gemeente,
waar door Adriana Mostermans, dochtertje
van den heer Hub. Mostermans, raadslid,
namens Nieuwkuiks büjde schooljeugd een
bouquet werd aangeboden en de Vorstinne
afscheid nam na nogmaals den E. A. H.
Burgemeester op te dragen den ingezetenen
zijner gemeente wel te willen overbrengen
Hare tevredenheid en dank voor de feeste
lijke ontvangst eu de betuigingen van liefde
voor 't Koninklijk Huis, die zoo welgemeend
zich hadden geuit in versieiing als in ont
boezeming.
Wel had het ongunstige weder veel aan
de versiering bedorven, doch de feestelijke
stemming was onverminderd. Tegen den
avond had een optocht van alle deelnemers
met den E. A. H, Burgemeester eu Wet
houders voorop plaats door de geheele ge
meerite. Voor het raadhuis werd deze ont
bondeo'f nadat de E. A. H. Burgemeester
de woorden dei Koningipne nogmaals de
menigte had medegedeeld.
Viel de veriichtiog der straier. en huizen
grootendeels iu 't water, de „Steeg" bij 't
huis van den Buigemeester, der Liedertafel,
bij weth, v. d. Besselaar e. a. uitgezonderd
toch werd de avoud ic echte .feeststem
ming doorgebracht en door geen eukelen
wanklank veistoord. Wel mogen daarop
met genoegen terugzien zij allen, die het
hunne hebben bijgedragen ter feestelijke
ontvangst onzer geliefde Koningin vooral
het Gemeentebestuur met deu E. A. H.
Burgemeester, die de ziel was der feest
viering, die dagen lang vol zorg en werk
zaamheid was voor de waardige ontvangst
onzer Vorstin, doch voorzeker meer dan
anderen, ihans na den sctiooneu afloop mag
getuigen, dat de dag van het Koniugiuue
bezoek 't geheele leven zal bijblijven.
Jonken die Woensdagavond Port Arthur
verlieten, brengen berichten van een ont
zettend gevecht dat deu 14eu eu 15ei» daar
heeft gewoed, eu deu 17en hervat is. Men
zegt dat de Japanners meer dan 20,000 mau
verloren itebben. De voornaamste aanvallen
der Japauners waren gericht op den lin
kerflank der Russen dc hoogten aan de
Duivenbaai werden vermeesterd en op den
rechtervleugel vielen eeuige forten iu hun
handen. Laatstelijk hebbeu de Japanners op
Liao—lisjan en te Pa loengtsjang ka
nouneu opgesteld, die Daar men zegt groote
diensten bewezen hebben bij de verdere
aanvallen op deu linkerflank. Iu de ver
overde forten zouden de Japanners acht li)
cm. kanonnen, twee stukken belegeringsge
schut en zes snelvuurkanonnen vermeesterd
hebben.
De voorwaarden van overgaaf, door de
Japanners aangeboden, ziju de volgende
De bezetting van Port Arthur vertrekt met
krijgsmanseer en mag zich voegen bij hel
leger van Koeropatkin. Alle burgers worden
overgebracht naar een door tde Japauner
uitgekozen plaats. De admiraa en de zeven
Russchische pantserscbepen in de haven,
benevens de twaalf of meer torpedobooten
worden aau de Japanners overgegeven.
De voorwaarden, door de Japanners
gesteld bij huu eisch tot e a p i t u 1 a t i e
van Port Arthur, zijn aan den eenen
kant oogenschijnlijk mooi genoeg. Het
gamizoeu zou met k'ijgsmanseer mogen,
vertrekkeu om zich met Koeropatkio's hoofd
macht te vereenigen; bovendien «ouden vee
levens van n»et weerbaren gespaard worden
De schepen die de Japanners in handen
zouden vallen vormen echter een zwaar
tegenwichtde Russchen zullen weliswaar
niets meer aan de vloot hebben indien Port
Arthur binnenkort valt, maar zij kunnen
althans, door ze te vernielen," beletten dat
de Japanners er gebruik van maken, gezwe
gen movan de mogelijkheid dat eene
nieuwe poging tot ontsnappiug beter slaagt
dan de vorige.
Hoe 't zij, Stoessel heeft het voorstel
„met verontwaardiging verworpen". Is die
verontwaardiging alleen 't gevolg van bet
eigenaardige begrip krijgsmanseer, dat som
tijds ernstige schade en verlies laat ver
kiezen boven den schijn van te wijken Of
komen er andere overwegingen bij Stoessel
heeft er in meer dan een opzicht voordeel
van, dat noncombattanten te Port Arthur
blijven hoe verschrikkelijk en onbil
lijk dat ook zij voor deze ongelukkigen. Hij
kau die menschen aan 't werk zetten in de
verschansingen en hen gebruiken vc or allerlei
anderen arbeid zelfs voor een deel hen pres
sen voor den krijgsdienst, Bovendien kan hij
verwachten dat de Japanners een aantal
roodekruisvlaggen op zekere gebouwen zullen
eerbiedigen (wat bij wegzending der niet
weerbaren slechts voor enkele plaatsen zou
gelden) en wat voor zijdelingsche voordeelen
dit kan meebrengen voor de belegerden,
heeft Ladysmith bewezen. Er komt nog bij
dat enkele duizenden geheel afgematte en
meerendeels oubruikbare soldaten uit Port
Arthur voor Koeropatkin een twijfelachtige
aanwinst zouden vormeii.
1 1.11. 'L-..'. 1
Het „Huisgezin* schrijft
In den „Kath. Onderwijzer lezen wij een
opwekking om te ijveren voor verhooging
van het aanvangssalaris van den onderwijzer
dit moet van f 500 op f600 gebracht wor
den.
Wij durven van dat ijveren, gesteld dat
aan de opwekking door de onderwijzer# wordt
gehoor gegeven niet, niet veel resultaten ver
wachten.
Men vergete niet, dat de onderwijzer van
achttien jaar, die pas zijn exauaen achter den
jug heeft, in den aanvang een leerkracht van
niet zeer groote practisohe waarde is.
Daarom achten wij den eisch, dat ieder
beginnend onderwijzer minstens t 600 zal ver
dienen overdreven.
Iets anders ware het, indien men ging
ijveren voor vlugger eu ruimer periodieke
verhooging, indien in plaats van een
wachttijd van vijfjaar, voordat de jaarwedde
met f 50 verhoogd wordt, een termijn van
twee k drie jaar en eeD eerste verhooging
vau f100 wordt vastgesteld.
Wilde men voor een dergelijk desideratum
propaganda maken, dan zou gelooven we, de
kans op instemming en verwezenlijkt iig
grooter zijn dan bij deu le krassen eisch van
minstens f600 voor iedere eerstbeginner.
Feestvieren op kosten van de
gemeentekas.
In den gemeenteraad van Tilburg ia
Vrijdag een motie van den heer Arts mei
13 tegen 7 stemmen aangenomen, luidende
als volgt
De raad der gemeente Tilburg,
■overwegende dal bij den toestand, waarin
de geldmiddelen der gemeente zich bevin
den, de grootst mogelijke zuinigheid moet
worden in aciit genomen
gelet op eeu besluit van den raad, ge
nomen iu de openbare vergadering van 5
Mei 1892, besluitgeen subsidiëu meer te
verleenen of gelden beschikbaar te stellen
voor feestvieringen, welke door particulie
ren worden georganiseerd, en gaat over tot
de orde van den dag.
Deze motie werd ingediend naar aanlei
ding van een subsidieaanvrage van f 1000
voor een concours en muziekfeest.
Overijsel.
De „Nederlander- gelooft niet, dat er
een nieuwe bijeenroeping van de Provinci
ale Staten vau Overijsel moet volgen.
Waarom moet, zoo vraagt liet blad, de
Kroon zich plooien naar den wil van de -
wij zullen nu maar niet meer zeggen oolyko
Overijselsche liberalen
Bij kon. besluit was de dag der rerkie-
zing bepaald.
De meerderheid ging echter aan den
haal.
Hoe dikwijls zal zij dit herhalen Tel-
k