Nummer 37. Zondasr 7 Mei 1905 Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. i t: H ui er të mm. 28e Jaargang ANTOON TIELEN, Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN BEDRIEGERS BEDROGEN LET Dnu! "EJÏS woord „SUNLIGHT" Uitgever: Winkeliers, die U andere zeepsoorten OP IEDER STUK ZEEP. INUUSTRIEELEN. Vrijhandel of Protectie FEUILLETON. [fT 1 lil - WAALWIJK. IN DE HANDEN STOPPEN, ALS U SuNLIGHT= =ZEEP VRAAGT, BEDRIEGEN ZICHZELF, WANT ZIJ VERLIEZEN HUN DEBIET. U WENSCHT DE ZOO GUNSTIG BEKENDE SUNLIGHT. DE EENIGE BESTE ZEEP, GEEN ANDERE. HOOFDSTUK XII (58) f 0.70 2.40 4.86 9 Ö.36 9 3.72 1.30 0. or De Echo van het Zuiden, en Langstraatsche Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per S maanden f0."5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukkengelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advektentibn 17 regels f 0.60 daarboven 8 eent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Adverteutiën Smaal ter plaatsing opgegsven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden specific zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. De Kamer van Koophandel en Fabrieken te Waalwijk houdt zich onledig met het opmaken van het verslag over 904. Heeren Industriëelen worden vcrzooht hunne opgaven voor het verslag zoo spoedig mogelijk aan den Voorzitter in te zenden. De Kamer van Koophandel en Fabrieken voornoemd. {Vervolg.) IV. f Voordat ik u echter spreekaldus be gon meneer Buurman, over de goedkoope invordering van fiscale rechten, even nog iets anders. Zooals ik gezegd heb, zijn fiscale rechten, rechten, die bij den invoer geheven worden van goederen, die hier te lande niet kunnen worden geproduceerd. De invoel ders hebben das geene concurrentie te vreezen van binnenlandsche fabrikanten, en verhoogen den prijs der goederen met het invoerrecht, zoodat dat ten slotte door den verbruiker hier te lande wordt betaald. Maar daaruit volgt nog niet, dat men b v. van alle goederen, die geene bepaalde \evensbchoetten zijn, dergelijke rechten kan beffen, om op die manier gemakkelijk aan belasting te komen. Heldenroman van HENRYK SIENKIEWICZ voor De Echo van het Zuiden, vertaald door H TWEE JE BOEK. Den volgenden morgen zette het leger zich in beweging. De hertog liet Jan ontbieden en zeide hem Onze troepen zijn weinig talrijk en uit geput. Wij hebben voor ons Krywouos met zestigduizend Kozakken; en ik kan op dm Palatijn van Kiew niet rekenen met tegenzin volgt hij ons. Ik heb zoo juist vernomen, dat de regimenten van Osiuski en Kory^ki hier in de buurt gelegerd zijn. Neem honderd bereden Kozakkeu en ga naar Konstantinow. Daar aangekomen moet gij deze beide kolonels uitnoodigen, zich onverwijld bij mij aan te sluitenik ben voornemens binnen eenige dagen Krywonos aan te vallen. Deze zending is van het hoogste gewichtdaarom vertrouw ik ze U toe. Krétuski vertrok dienzelfden avondden volgenden dag ontmoette hij de twee kolonels in den omtrek van Konstantinow, te Wiso- waty-Staw. Zijn hart klopte van blijdschap. Osinski voerde het bevel over een regiment der garde, naar buitenlandscbe wijze afgericht Kory^ki. Btond aan het hoofd van vreemde huurlingen, allen onde soldaten uit den dertig jarigen oorlog, ongenaakbaar voor vrees en gehard voor iedere vermoeienis. Zijne vreugde was van korten duur. De twee kolonels dorstten naar den strijd zij zouden niets liever geweuscht hebben, dan te dienen onder een zoo roemrijk veldheermaar, staande onder het onmiddelijk bevel van prins Dominicus Zalawski, hadden zij streng order gekregen, „Ik zie niet in, waarom niet," aldus viel ik hem in de reden, „ik heb wel gehoord, dat 't Handelsblad de Regeering aangeval len heeft, omdat ze het invoerrecht op koffiie eerst heeft voorgesteld en later weer heeft ingetrokken, en ik vind, dat het Han delsblad gelijk heeft." Meneer Buurman lachte eens fijntjes, nel alsof hij zeggen wou, t Handelsblad weet er al evenveel van ala jij maar hij zei het toch niet omdat hij mij niet wilde grieven ■d'gxK-jk, .maar hernam „Juist, die koffie. D.it is een wonderlijke geschiedenis. In onze koloniën werd vroeger nooit thee ver bouwd, maar veel koffie. Om nu de men- schen hier te lande veel koffie en weinig thee te laten drinken, werd de koffie bij invoer vrij gelaten en de thee belrst met... f25.per 100 K.G. dus met een kwartje per kilo!" Maar", zei ik, „als dal nou geen pro tectie is, dan weet ik het niet meer 1" 9Ja," vervolgde meneer Buurman, //dat i s protectie en wel van de er6ste soort, en die is Nederland jarenlang gehandhaafd door dezelfde menschen, die het van de daken verkondigen, dat zij vrijhandelaars zijn, en Nederland een vrij handelstaat /t Is erg," zei ik hoofdschuddend, //dus als het hun eigen voordeel gold, dan pasteD ze wèl bescheiming toe, maar als het de industrie gold dau niet ik dacht een zich niet bij den hertog aan te sluiten. Geheel ouder den indruk van het nieuwe verdriet, dat deze weigering zijn chef be rokkenen zou, aanvaardde Jan des nachts den terugtocht om te ontsnappen aan de benden kozakken, die het land onveilig maakten. De stralen der volle maan overgoten het bosch met een zilveren nevel. Eenige gidsen, die Jan in zijn dienst genomen had, geleidden de kleine troep door de dichte takken. Eens klaps hoorde de aanvoerder en de soldaten een onbestemd geluid.dat in de verte geleek op geznDg, afgewisseld door zuchten en kreten Halt beval de officier op gedempten toon. Wat is dat? vroeg hij aan de gidsen. Heer, antwoordde een oude gids, in deze dagen van rampspoed, dwalen iu het bosch gekken rond. Gisteren hebben wij een adel lijke dame ontmoetzij liep blindelings voort stiet telkens 't hoofd tegen de stammen der boo menen herhaalde onafgebroken: »Mijne kinde ren! Mijne kinderen!" De jonge officier spitste de ooreu. Zouden het geen wolven zijn O, neen, heerde wolven hebben het bosch verlaten, om in steden en dorpen do lijken te gaan verslinden. Wederom bleef alles stil. Maar na eenige oogenblikken luisterde de gids met alle aan dacht het geluid werd duidelijker. Wacht mij hier, heeren, of zet uw tocht stapvoets voort... Mijn kameraad en ik zullen gaan zien wat er gaande is. Ga antwooordde Krétuski. De gidsen verdwenen. Een uur ging voorbij. Jan begon voor een hinderlaag te vreezen maar een der gidsen dook op uit de duisterniis. Zij zijn daar heer zeide hij zacht. Wie? I)e boeren. Talrijk? Tweehonderd misschien. Hoe zijn uw bevelen? Zij kampeeren in de ravijn, waar wij doorheen trekken moeten... Zij hebben vuren aangelegd. Van hieraf kunt gij ze niet zien. Goed 1 Do kleine troep zette aanstonds zwijgend hare reis voort. Bij een tocht van den weg zagen de soldaten vuren en schaduwen. Krétus ki verdeelde zyne manschappen in drie deta- oogenblik na, en vervolgd*, toen//maar dan heeft het Handelsblad toch groot gelijk dat het afkeurt, dat ook bij dit wetsontwerp de koffie al weer vrijgelaten wordt //Waaneer ge u herinnert", hervatte meneer Buurman, „wat ik u vroeger al eens heb gezegd, nml. Jiidat onze handelspo litiek niet van uit de studeerkamer, maar v«n uit het kantoor en de fabriek en de werkplaats, dus van uit de praktijk moet worden geleid, zult u mij wel begrijpen. Wanneer waar is, wat het Handelsblad heeft verteld, dan is de Regefring aanvan kelijk van plan geweest koffie te belasten met een invoerrecht Van f 5.per 100 K.G. Wat deden toen echter de Belgen „Wacht", zeggen z-, „als de Nederlander» de koffie gaan belasten, dan stellen wij ze vrijHet gevolg zou dan geweest zijn, dat de wereldmarkt in koffie, die niet alleen aan makelaars en hunne bedienden, maar aan tal van werklieden werk en loon verschaft, van Amsterdam zou worden verlegd naar Antwerpen, en zoo zou een groot voordeel voor Nederland verloren gaan, en voor België zijn gewonnen Om die reden en om die reden alleen, heeft men thans afgezien van een recht op koffie, ofschoon het theore tisch zeer goed te verdedigen is. Laten wij dankbaar zyn, dat wij eene practische Regeering hebben, en laten wij trachten haar te behouden De heer Buurman zweeg een oogenbiik, en vervolgde toen „Jammer is, dat de Regeering niet con- sekwent is gebleven, en wel rechten heelt voorgesteld op ruwe tabak. Er is niets tegeu te zeggen, dat ook hier te lande, wie rooken wil, er iets voor betaalt. Iu het buitenland bestaan overal hooge, zeer hooge belastingen zelfs op tabak. Zoo werd per hoofd der bevolking, dus vrouwen en kinderen, zuigelingen zelfs, medegerekend, in 1902 betaald aan tabaks belasting ln Duitschland Oostenrijk 9 Frankrijk 9 Rusland 9 Engeland Amerika Maar hier te lande is ontstaan een zeer bloeiende tabaksindustrie, die voor duizenden guldens naar het buitenland wegzendt. Moet die nu van den grondstof, dien zij moet chementen het eene moest op de plaats zelf blij en staan; het andere de ravijn omtrekken en den tegonovergestelden uitgang afzetten het derde van de paarden stijgen en langs de raviju plat op den buik gaan liggen. Jan zag nu, op een afstand van dertig schreden, het geheele kampop de vuren kookte het avond maal rondom de ketels zaten boeren te drinken en te praten eenige hielden flesschen brandewijn in de band, andere steunden op hunne lansen, wier punten als zegeteeken hoofden van mannen, vrouwen en kinderen droegen de gloed der vlammen verlichtte wreede gezichten achteraf, tegen den wand der ravijn lagen een twintigtal Kozakken te slapen. Bij bet middelste vuur zat een oude bedelaar hij tokkelde de snaren eener luit en zijn gehoor had zich in een hnlvon cirkel om hem heen geschaard. Krétuski boog zich zoover mogelijk voorover en hoorde de volgende woorden: Zing ons de geschiedenis van den Kozak Balata Neen 1zing liever de klacht van Maroussia. Naar den duivel met Maroussia 1 Wij willen den dood van Poto^ki hooren Den dood van Poto$ki 1 De bedelaar sloeg een paar accoorden aan, hoestte en begon te zingen. Eensklaps rolde een steen, die door de on voorzichtigheid van een der verborgen soldaten, was losgeraakt, onder in de ravijn. Aan stonds verstomde het gezang ec de boeren hieven het hoofd op. Krétuski oordeelde het gunstige oogenbiik gekomen hij schoot zijn pistool op de menigte af. Val aan Sla dood I commandeerde hij. Dertig Boldaten gaven tegelijkertijd vuur vlak in bet gezicht der boeren, daarna trok ken zij hun sabels, stormden de helling af en wierpen zich op de verschrikte Kozakken. 7al aan Sla dood riepen stemmen aan één der uitgangen van de ravijn. En, als een echo, klonk het ook aan den anderen uitgang Val aan I Sla dood Yaréma Yaréma Bij zulk een onverwachten aanval werden de boeren bevangen door een schrik, die zelfs invoeren (men zal hier toch geen Deli- of Havannatabak gaan verbouwenbelasting betalen, dan drukt die natuurlijk ook op het fabrikaat, de sigaren, die zij uitvoert, maakt dus die sigaren duurder en hare concurentie op de buitenlandscbe maikt moeilijker. Het fiscaal recht op tabak zal dus belemmering der industrie tengevolge hebben, eu dit zou te betreuren zijn. Laten wij er op vertrouwen, dat de Re geering het voorstel, voor wat het invoerrecht op tabak betreft, nog wijzigen zal. Zoo, om nog een voorbeeld te noemen, zal ook belemmerend werken het voorgestelde recht op overleer. Dat leer wordt in Neder land niet in voldoende mate en in de noo- dige verscheidenheid van soorten vervaardigd maar in hoofdzaak uit het Buitenland inge voerd. Met voorgestelde recht is dus een zuiver fiscaal recht. Het zal echter tengevolge hebben, dat de schoenfabrikage in de Lang straat, zeer zeker eene belangrijke industrie die hare energieke poging tot export reeds met gUHStigen uitslag zag bekroond zal worden bemoeilijkt en moet dus worden afgekeurd. Wat het zool- en ander onderleder betreft is dit anders gesteld. Dit leder wordt iu ons land iu erkend goede qaliteit en in voldoende hoeveelheid geproduceerd, en de invoer dhhrvan kan dus gerust met een matig recht worden belast, tonder dal de schoenindustrie hiervan den druk zal voelen. Want, een matig recht op zool- en ander onderleder zal den Nederlandschen looier, allëén een meer geregelden afzet bezorgen, hij verwacht daarvan volstrekt geen prïjs- verhooging. Voor ieder die meer nabij met het vak bekend is, is het duidelijk dat de onderlinge concurentie zulk eene piij«ver- hooging wel beletten zal I Dat bovenstaande stelling over zool- en overleder juist is, blijkt nit het feit dat de meerderheid der schoenfabrikanten hiermed instemt, hetgeen tevens pleit voor hun doo: zicht. Uit het vorenstaande zult u hebben ge zien, dat ook bij de fiscale rechten ofschoon zij niet anders dan eenvoudig belastingheffing ten doel hebben, toch bij eiken post moet worden nagegaau, of eu zoo ja, welken invloed zij zullen hebben op de Nederlandsche industrie. Blijkt, dat zij daarop belemmerend werken, dan moeten zij worden afgekeurd. de gedachte aan verdediging onmogelijk maakte. Zij werden tegen de wanden der ravijn aan gedrongen, onder de voeten getreden en neêr- geslaan als schapen. Het stille woud weer galmde eensklaps van hun gekieuu en gehuil, igelukki heschen zien langs de steile rotsen omhoog. Eenige ongelukkigen, die vluchten wilden, kregen bloedende wonden aan handen en voeten om ten slotte terng te vallen op de pnnten der l&Dsen. De eenen stierven in kalme berus ting, zonder eon kreet te slakenanderen smeekten om genadewederom anderen be dekten het gelaat met de handen. De bedelaar had met een slag zijner luit. een der soldaten tegen den grond geworpen en, brullend als een stier, hield hij den arm tegen van een ander aanvaller, die dreigde, hem het hoofd te klieven. Van alle kanten snelde men toe om hem onschadelijk te maken, maar Krétuski kwam buiten adem aanloopen. Neemt hem levend gevangen 1 schreeuw de hij. Bedaar 1 riep de zanger. Ik ben een vermomd bedelaar en een echt edelman Ik Bpreek latijn Loquor latineBedaar, zeg ik, schurken, houdengebroedsel, moorde naars Hij had nog niet uitgesproken, of aan de lippen van Jan ontsnapte een kreet, die door de geheele ravijn weerklonk Zagloba Als een wild dier sprong hij op den grijs aard toe, klemde hem de nagels in de schouders, schudde hem heen en weer en riep Waar is Hélèue? Wat hebt gij met Hélèce gedaan? Zij leeft; zij is in veiligheid, zij maakt het goed antwoordde de bedelaar in één adem. Maar laat mij als je blieft los, want gij drukt mij dood I Toen verloor Jan, die nóch door de krijgs gevangenschap, nóch door d«n gedachten arm van Bardabut was terneêrgeBlaan, het bewust zijn. Hij zonk op zijne knieën, bedekte het gelaat met de handen, liet zijn hoofd tegen de rots rusten en kon geen woord uitbrengen. De soldaten volbrachten hnn bloedige taak «en twintigtal boeren zouden geboeid mede worden genomen naar het kamp, en daar gefolterd worden om hem tot spreken te bren- dat corps ambte der gebouwen en hebben, de kosten is op de Staatsbe- f6.305.058,—, dus u En nu, in verhand met mijne stelling, dat voor die finale rechten, d ie op de Nederlandsche industrie geen nadeeligen invload uitoefenen zooveel te zeggen valt, omdat hunne invor dering zoo goedkoop is, enkele cijfers. Voor den dienst der Directe Belastingen, Invoerrechten en Aocynsen telt Nederland 8 directeurs. 88 inspecteurs. 8 adjunct-inspecteurs 510 ontvangers. 5 hoofdverificateurs 120 verificateurs. 145 commies- en adspirant-verificateurs. 2637 hoofdkommiezen en kommiezen te land en te water en 1368 surnumerair», rijksboekhouders, kler ken, enz. Voor den dienst van naren, het onderhoud schepen, die zij noodig vau hunne reizen enz. grooting uitgetrokken bijna zes en een half millioen gulden „Nu vergist ge u stellig," viel ik meneer Buurman iu de rede, fu zult bedoelen, wat uitgetrokken z a 1 worden, wanneer het onlwerp-tariefwet zal zijn aangenomen „Neen," antwoordde hij, „ik vergis mij niet. Op de staatsbegrooting van 1905, waarbij lus in geen enkel opzicht is re kening gehouden met dat ontwerp, staat voor den dienst der Directe Belastingen, Invoerrechten en Accijnzen uitgetrokken, dus voor den dienst van een corps van ruim 5000 ambtenaren en beambten, bijna zes en een half millioen gulden. Ik verzoek u vriendelijk, die beide oijfers goed te onthouden, misschien begint ge er dan reeds een voorgevoel van te krijgen, dal de heffing van hooger rechten, dan thans gevorderd wordenzoo weinig uitgaven eischen tal. Voor heden hebben wij te lang over fiscale rechten gepraat, om nog verder voort te gaan over de kosten aan de heffing daarvan verbonden. Denk er aan, dat wij daarmede nu de volgende maal beginnen." Onder het naar huis gaan schudde ik herhaaldelijk md't hoofd en mompelde in mezelf hoe is 't mogelijk bijna zsvtnde half millioen gulden voor kommiezen en hunne chefs in de bakermat van dsn vrij handel gen de anderen waren allen afgemaakt. Toen schaarden de manschappen zich in een kring rondom hnn aanvoerder en zagen hem bezorgd aan. Wat scheelde hem? Was hij misschien gewond Doch Jan richtte zich weldra op zijn gelaat straalde van vreugde. Waar ia zij? vrojg hij aan Zagloba. Te Bar. In veiligheid? Bij de nonnen, in het klooster Bovendien is de vesting onneembaar. Eere zij God in het hoogste der hemelen t Uwe haud, vriend O 1 van ganscher harte, uit het diepste mijner ziel dank a I Daarna wendde hij zich tot zijn soldaten. Hebben wij veel gevangenen? Zeventien. Ik ben gelukkig en wil daarom barm hartig zijn. Geef huu de vrijheid De soldaten konden hun ooren niet gelooven het was geen gewoonte, genade to scheuken. Sergeant, laat hen gaan herhaalde Jan. Na eenige oogenblikken keerde de sergeant terug Zij durven geen voet verzetten, luitenant en willen ons niet gelooven. Hebt gij hun boeien losgemaakt? Ja Laat hen dan aan hun lot over; en wij te paard, mannen Een half uur later volgde de kleine troep weder zwijgend het smalle boschpad. Aan het hoofd van den stoet reden Zagloba en Krétnski in een druk gesprek. Vertel mij alles, wat gij van haar weet, vriendDns, gij hebt haar uit de handen van Bohun gered? Maar, zeg eens, hoe zijt gij te Bar kunnen komen Mijn verhaal zeu heel lang worden en ik ben moe, dat lange zingen tasscben de hoeren heeft mijn keel verdroogd. Hebt gij niéts te drinken Daar is mijn veldflesch. Zagloba bracht de flesch aan zijn lippen en dronk gretig. Krétuski werd ongeduldig. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1905 | | pagina 1