Nummer 15.
Zondag 18 Februari 19U6.
2ÏÏ
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
■waarin otd^shokisil DE ITOORDBRABANTSCHE POST.
Tweede Blad.
mozart.
- -ë. BsrtsKc. -
SS tyr-iXVp'z ürrjj.SS
e oaargang
ANTOON TIELEN,
Frankrijk
Duitschland.
LJTJITEN LAN D.
Helgië.
Denemarken.
I! J-Lij-I-I - 1 17 revels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, gro
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
A b o n n in e n t s p r ij s per 3 maanden f 0. d.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te .enden de,.
Uitgever.
U I T o ever:
WAALWIJK. Telefoonnummer 38
Advkrtïntikn 1—7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Adverteutiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciple zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel
fj-ti
WAALWIJK.
CONCERT te geven door de heeren Ad
van de Ven, Bas, Jos. Wilinont, Tenor,
Jan Wilinont, bekroond karalderkoimek en
den He«r Antoon Hurkmans LzPianist,
op Zondag 18 Februari, in de Concertzaal
van den lieer Chr. van de Werff.
Aanvang half acht ure.
Zie programma's.
o
UITVOERING te geven door de Too-
neelveretniging „Vooruitgang zij ons Doel",
oH Zoudag 18 Februari 1906, in de zaa
van deu heer H. Pullens.
Aanvang 7
Zie Programma's.
o
NIEUWKUIK.
CONCERT ten voordeele van
huisgezinnen, te geven d or de
„De Eeudiacht* van Cnsenoort en Nieuw-
kuik, op Maandag 19 Februari 1906, in
het c^fé van den heer A. Merkx
Aanvang 6.30 uur precies.
Zie Programma's.
uur precie-s.
behoeftige
Harmonie
ei
De Triomftocht door Italië.
Den 12en December aanvaardden
vader en zoon den tocht naar het Zuiden.
Te Inspruck speelde Wolfgang voor
graaf Künigl op het eerste gezicht een
zeer moeielijk vioolconcert, waarvoor hij
twaalf ducaten ontving. Allerhartelijkst
werden zij ontvangen te Roveredo door
den baron Todesey, in wiens schitterende
woning Wolfgang voor een talrijk ge
zelschap van edellieden en kunstenaars
een uitvoering gaf, die met onbeschrij
felijke n bijval begroet werd Toen het
bekend werd, dat hij den volgenden dag
zich op het kerkorgel zou doen hooren,
konden vader en zoon op het bepaalde
uur niet door het gedrang heer, zoodat
een paar krachtige mannen hun door de
samengepakte menigte een weg naa. het
koor moesten banen. Alles wat Ro
veredo en de aangrenzende plaatsen aan
adel en kunstminnend publiek bezat, was
wederom samengestroomd op het con
cert, dat een week later daar gegeven
werd. Bij de deftigste familiën, alsook
bij den bisschop van Verona werden zij
herhaaldelijk ten eten verzocht. Te
Verona was de geestdrift zoo groot, dat
alle daar verschijnende bladen den jongen
kunstenaar, in poësie als in proza, tot
de wolken verhieven. In concertzaal en
schouwburg loste het enthousiasme der
vurige Italianen, wien de kunst als in het
bloed zit, zich vaak in zulk een onstui-
mig gejuich, gejubel en geroep op, dat
het scheen of de heele boel moest
worden afgebroken. Een eigenaardige
verrassing wachtte Mozart te Mantua.
Hier werd hem namens signora Sartoretti
een door haar vervaardigd sonnet over
handigd, gestoken in een met rood zijden
lintjes versierden ruiker, vergezeld van
eene kostbare herinneringsmedaille.Het
was het concert van 16 Januari 1770 in
de zaal der Philharmonische academie,
waarop Mozart op zoo'n verrukkelijke
wijze improviseerde, dat deze adellijke
dame tot deze ook haar zoo vereerende
daad had doen besluiten. Met tranen in
de oogen scheidden de kapelmeester en
de jonge kunstenaar van hunne hooge
beschermers, die alles hadden aange
wend om hun het verblijf in Mantua zoo
aangenaam mogelijk te maken. Na een
paar dagen arriveerden zij te Milaan,
van oudsher een der voornaamste kunst
centrums van Italië. Hier bezochten zij
geregeld de repetitiën en uitvoeringen
der opera, waarbij voor den jeugdigen
maestro zeer veel te leeren viel- Beter
dan in eenige andere tot nu toe bezochte
stad, kon Leopold zijn zoon hier wijzen
zoowel op de gebreken, der Italiaansche
muziek, als op hare deugden en onuit-
puttelijken melodischen rijkdom, haar
hartstocht en zuidelijken gloed. Het
succes, dat Mozart hier behaalde, was
niet minder groot dan te Roveredo,
Verona en Mantua. Meermalen concer
teerde hij ten huize van graaf Firmiani,
gouverneur van Milaan, aan het hof van
'den hertog en de hertogin van Modena,
terwijl hij bovendien nog verscheidene
Latijnsche motetten, twee aria's, een
recitatief met vioolbegeleiding, enz.
schreef. De beroemde Sammartino kon
zijn oogen en ooren niet gelooven, toen
hij het wonderkind de moeielijkste op
gaven in een minimum vah tijd zag
uitwerken. Nadat Mozart de opdracht
om een opera te componeeren, die met
Kerstmis in den grooten schouwburg
zou worden uitgevoerd, aanvaard had,
vertrok hij met zijn vader over Parma,
waar zij de beroemde zangeres Bastar-
della de 3 gestreepte C (C") hoorden
zingen, naar Bologna, de woonplaats van
den Eerw. Pater Martini, die destijds
voor het muziekorakel van Europa
doorging.
Bologna bleef in toejuichingen bij Mi
laan niet achter. Op het concert, ten
huize van den veld-maarschalk Pallavicini,
waarbij de bloem van den adel en ook
Pater Martini, die anders nooit zijn
klooster verliet, tegenwoordig waren,
behaalde de jeugdige virtuoos de schoon
ste triomfen. Pater Martini was zoo op
getogen van bewondering, dat hij W olf-
gang verscheidene malen in het klooster
ontbood. Telkens gaf de groote Con
trapuntist hem dan een thema, dat als
fuga bewerkt moet worden. Iedere maal
kweet de knaap zich op de gemakke
lijkste wijze van deze zoo bij uitstek
moeielijke taak Den 30 Maart kwamen
zij te' Florence. Dank zij een aanbe
velingsbrief van graaf Firmiani, werden
zij reeds den volgenden dag voorgesteld
aan graaf Rosemberg, door wiens goede
zorgen en de tusschenkomst van hertog
Salvati, zij reeds een paar dagen later
voor het groothertogelijk Hof konden
optreden. Het succes was onmetelijk.
Het speet den kapelmeester wel, dat hij
niet langer in deze fraaie en aangename
stad kon vertoeven. Het Paaschfeest
was aanstaande en Wolfgang moest, het
kostte wat het wilde, de muziek hooren,
die telken jare tijdens de Goede Week
in de Sixtijnsche kapel wordt uitgevoerd.
Daar kon hij tot zijne verdere volmaking
profiteeren van de meesterwerken van
Palestrina, Allegri, Viadane e. m. a.
ROME.
Mozart's wonderbaar geheugen
't Is Woensdagnamiddag in de Goede
Week. Waarheen richten zich die hon
derden in het zwart gekleede heeren en
gesluierde dames, die, van welke zijde
zij ook naderen, allen één en hetzelfde
doel schijnen te hebben Waarheen
rijden die talrijke blinkende koetsen, ge
vuld met dignitarissen of deftige vreem
delingen uit schier alle oorden der we
reld Zij allen spoeden zich naar de
Sixtijnsche tempel, waar weldra de tradi-
tioneele uitvoering van het wereldbe
roemde »Miserere« van Allegri zal plaats
hebben. De prachtige, met rouwfloers
behangen tempel loopt voller en voller,
tot ten laatste de ceremoniemeester be
vel geeft de deuren te sluiten. Vier
slagen doet de kerkklok hooren en
weldra klinken van het eerste vijfstem
mige koor de smeekende woorden
Miserere mei Deus, secundum magnam
misericordiam tuam.« Een tweede, vier
stemmig koor antwoordt met het volgende
vers en zoo gaat de beurtzang door,
tot tegen het einde beide koren zich in
eene onbeschrijfelijk schoone harmonie
vereenigen. Alle toehoorders luisteren
met den diepsten eerbied naar het won
derwerk van den grooten Italiaanschen
meester, wien de engelen de hemelsche
melodieën schijnen voorgezongen te
hebben. Niemand kan zich aan de al-
gemeene ontroering onttrekken. Nu en
dan hoort men het snikken van een
berouwvollen zondaar, die instemt met
de woorden »Ne projicias me a facie
tua.« Ginds in dien hoek, niet ver van
het hoofdaltaar zitten een reeds bejaard,
doch nog statig man en zijn veertien-
jarigen zoon. Het zijn Leopold en
Wolfgang Mozart, die voor enkele uren
Rome zijn binnengetreden. Den gods-
dienstigen vader biggelen tranen van
aandoening over de wangen, de zoon
luistert met heel zijn ziel en schijnt nu
en dan in den bol van zijn hoed iets uit
te voeren. Eindelijk is de psalm ten
einde; de menigte verlaat het kerkge
bouw met indrukken, die het geheele
leven zullen bijblijven. Op Goeden
Vrijdag als het werk opnieuw ten ge-
hoore wordt gebracht, zitten vader en
zoon weer op dezelfde plek. Nog enkele
malen werpt Wolfgang een blik in zijn
hoed englimlacht tevreden, doch
zegt niets.
Op Paaschdag wonen zij in de Sint
Pieter de plechtige H. Mis bij, die door
den Paus zeiven gecelebreerd wordt.
Zij hebben een uitmuntende plaats vlak
bij Z H., want Wolfgang, in zijn prach
tig costuum, wordt aangezien voor een
Duitschen prins en Leopold voor zijn
kamerheer.
Op Paaschmaandag bevinden zij zich
in de salon van een voornaam Romeinsch
patriciër. De eerste célébriteiten op
muzikaal gebied zijn hier vereenigd, en,
als naar gewoonte, put men zich uit in
lof over Allegri's Miserere, dat nergens
ter wereld gezongen wordt aL in de
Sixtijnsche kapel, en waarvan het op
straffe van kerkelijke excommunicatie
verboden is partijen mede naar huis te
nemen, of afschriften te maken. Men
lacht en schertst over de vele slimme,
doch vergeefsche pogingen door zooveel
beroemde personen aangewend om in
het bezit van het wonderwerk te komen.
»Is het dan bepaald onmogelijk zich
die compositie te verschaffen vraagt
Mozart. »Ja, jonge vriend*, antwoordt
met trots een der genoodigden, tevens
lid van het Sixtijnsche zangkoor, »even
onmogelijk als het blijken zou het me
talen standbeeld van den Prins der
Apostelen uit de Sint Pieter te rooven.*
«Edele Heeren,» zegt Mozart een
beetje ironisch glimlachend, «mag ik
even uwe welwillende aandacht verzoe
ken?» Hij stapt naar het prachtig ge
beeldhouwd kamerorgel enspeelt,
geheel uit het hoofd, zonder dat er ook
"maar één noot aan mankeert, het groote,
moeielijke negenstemmige Miserere. De
omstanders staan als door den bliksem
getroffen. Op de algemeene verbazing
volgt een onbeschrijfelijk enthousiasme.
Men snelt naar het orgel, tilt den
meester omhoog, en draagt hem onder
een donderend «Evviva il maestro» op
de schouders door de zaal. Daarna
omringt men den kapelmeester, om ook
hem te laten deelen in den triomf van
zijn zoon, dat buitengewone wezen, dat
de Algoede aan zijn vaderlijke zorgen
heeft toevertrouwd.
De geschiedenis van dit feit, eenig in
de annalen der muziek is weldra in heel
de Tiberstad bekend.
Als de hospita van Leopold verneemt,
welke geniale gasten zij huisvest, weigert
zij voor logies, eten en drinken ook zelfs
de minste vergoeding.
Deze gulle gastvrijheid kwam den
Salzburgers uitnemend te stade, want
ook op de Italiaansche reis, als in hun
geheele verdere leven, leden zij st^ecis
'aan de lastige, chronische kwaal: Geld
gebrek.
Gaarne had Leopold Mozart de parti
tuur van het Miserere naar Salzburg
gestuurd, doch hij vreesde, gelijk uit zijn
briet blijkt het kerkelijk banvonnis:
«Ut non incurramus mediate vel imme
diate in censuram Ecclessiae.» Toen
echter Z, H. den Paus het nieuws was
medegedeeld, stond deze niet minder
verbaasd doch hij begreep dat het werk
nu toch spoedig algemeen eigendom zou
worden, weshalve kort daarop het bekend
verbod ingetrokken en de straf opge
heven werd.
Nadat bij de hooggeplaatste ingezete
nen van Rome, als bij den prins Chigi,
princes Barbarini, den ambassadeur van
Malta, kardinaal Pellavicini, den hertog
van Braciana enz. enz. nog uitvoeringen
gegeven waren, vertrokken de Salzbur
gers den 8en Mei uit Rome, om, na een
kort oponthoud te Marino, Sessa en
Capoua enz. den 14en derzelfde maand
in Napels aan te komen. Zij verbleven
er veertig dagen, gaven er o. m. a. een
concert, dat door verscheidene vorste
lijke personen en de bloem van den adel
werd bijgewoond en hun bij de 200 du
katen opbracht. Het gelukte hun echter
niet voor het Hof op te treden. Nadat
zij de voornaamste merkwaardigheden
in en om de stad bezichtigd hadden,
vertrokken zij den 23 Juli weer naar
Rome. Een paar dagen vóór de terug
reis echter speelde Mozart nog in het
Conservatoire Alia Piëta. De professo
ren waren verbaasd over hetgeen hij met
de linkerhand op het klavier en orgel
uitvoerde. Een der leeraren meende
echter het geheim dier enorme vlugheid
ontdekt te hebben.
Het zou schuilen in een tooverring
dien Wolfgang aan den vinger droeg.
De tooverring werd afgedaan, doch de
vlugheid verminderde niet, integendeel,
de vingers vlogen nu nog sneller ovei
de toetsen. Pas waren zij in de Eeuwige
Stad wedergekeerd, of zij werden bij
kardinaal Pallavicini ontboden, die, na
mens Z. H. den Paus, aan Wolfgang de
versierselen en het diploma van de orde
van de Gouden Spooroverhandigde
Deze hooge onderscheiding, die zeer
heid zullen mij sterkte verleenen, ik ben
ontroerd door uwe liefdebetuigingen, die
zoo groot zijn.
»Ja sterkte heb ik noodig, want is de
lente des levens duurzaam tot 25 jaar,
de zomer er van tot 5U, dan ben ik
reeds in den herfst er van, daar ik de
50 jaren reeds overschreden heb.
»Studeerende jeugd, op u reken ik,
kom tot mij, wanneer ik te Mechelen
zal zijn en steunt mijn krachten door uw
genegenheid, ik beloof het u, ik zal u
niet vergeten, want ik heb u lief, (Mgr.
Mercier was zeer aangedaan).
Belooft het mij ook en voldoet mijn
bede Blijft wakkere studenten, volbrengt
uw plichten trouw, blijft geschaard onder
de schoone vlag der Alma Mater en
bemint de armen
»Ik eindig met den kreet
Leven de studenten der Alma Mater I
Geestdriftige toejuichingen beantwoord
den deze woorden en de muziek hief de
Brabati(onne aan.
Tot president van den Senaat is ver
kozen Dubost met 241 van 246 stemmen 1
De stemming In Berlijn.
De Berlijnsche correspondent van de
Daily Mail seint:
De atmosfeer in Berlijn wordt gedrukt
door het grootste pessimisme en de vrees
voor oorlog herleeft. Ik geloof dat ik
den toestand nauwkeurig beschrijf, als
ik zeg, dat twee sterke partijen, loodrecht
tegenover elkaar staande, aan t werk
zijn om de hoogste kringen in dit land
te beïnvloeden.
De eene partij vertegenwoordigt de
handelsbelangen van Duitschland, die de
regeering aandrijft, om elke mogelijke
concessie te doen om een vriendschap
pelijke schikking met Frankrijk te treffen.
De andere partij vertegenwoordigt het
leger en schreeuwt om oorlog. In mili
taire kringen gelooft men vast, dat
Frankrijk op de conferentie talmt, in de
hoop dat de Marokkaansche zaken zóó
ren, waarop de jonge meester en ai tegenwoordigen bloeienden toe-
van kardinaal Pallavicini en den ambas
sadeur van Toscane, reisden zij over
Civita-Castillana en Lorette, waar de
kapelmeester voor zijn vrouw en dochter
verschillende reliquien kocht, zelfs een
stukje van het ware Kruis, naar Bologna.
Hier zou Leopold eenigen tijd rust ne
men, om zijn been, dat hij onmiddellijk
voor de aankomst te Rome nog al
ernstig gekwetst had, wat tijd tot gene
zing te gunnen en zou Wolfgang een
nieuw bewijs geven van zijn groot genie,
zijn enorm kennen en kunnen op het
gebied der edele toonkunst.
Mgr. Mercier.
Mgr. Mercier is te Leuven op groot-
sche wijze gehuldigd. Met vaandels en
banieren trokken meer dan 2000 stu
denten naar Instituut Leo XIII. Mgr.
Mercier kwam op de stoep van het ge
bouw en ontving de gelukwenschen der
studenten. De nieuwe aartsbisschop hield
daarop de volgende toespraak
»Mijne lieve vrienden, beminde stu
denten.
Eenige dagen geleden was ik nog
onbewust der titels, die Z. H. 1 ius X
mij zou toekennen, doch heden weet ik
welke zware taak op mijne schouders
geladen is. Uw liefde en uw genegen-
vol zou zijn. 't Kan ook zijn, dat
Duitschland eveneens reden heeft om
voor de handelingen van Rusland bij
een internationaal conflict te vreezen.
Deze twee factoren hebben een grooten
invloed op de verdere ontwikkeling der
Duitsche politiek.
Gisteren voormiddag is het stoffelijk
overschot van den Koning plechtig over
gebracht van de slotkapel naar het
station.
Na afloop van den lijkdienst werd de
kist door officieren uit de kerk gedragen,
onder het lossen van saluutschoten en
het gebeier der klokken. De straten
waren door een groote menschenmenigte
bezet, vereenigingen hadden zich in rij
en opgesteld. Overal geoote stilte de
menigte ontblootte eerbiedig het hoofd
bij het voorbijtrekken van den lijkstoet.
Om één uur reed de trein het station
binnen. Nadat de lijkkist in den wagon
gebracht was, vertrok de trein naar
Roskilde.
De trein met het stoffelijk overschot
des Konings kwam des namiddags 3 uur
aan te Roskilde. Het lijk werd plechtig
naar de domkerk overgebracht.
Om half vier is de lijkstoet bij de
Domkerk aangekomen. De lijkkist werd
door officieren de kerk binnengedragen
woarna een plechtigen lijkdienst werd
gehouden. Na afloop hiervan zijn de
TST: 2ET2SZI2^3Sa»E»» -•
ni liaiigstraatsclie Courant
