Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
■waarin opgenomen DE NOORDBRABANTSCHE POST.
Eerste Blad.
AKTOON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
BEKENDMAKING.
DE JALOERSCHE.
U i t gever:
BUITENLAND.
Frankrijk
FEUILLE7 Q]\.
Spanje.
Denemarken.
Engeland.
Oostenrijk
Rusland.
W A A L W IJ K. Telefoonnummer 38.
J. M. S.
Waahvpsclie en Laiiirslnialsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
A b o n n e in e n t s p r ij s per 3 maanden f 0.~5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan
Uitgever.
den
Advkrtentikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwijk maken bekend, dat de op heden
vastgestelde kieierslijsten voor de Kamer van
Arbeid voor liet Schoenmakersbedrijf Ier Secretarie
voor een ieder ter inzage zijn nedergelegd.
Waalwijk, 15 Februari 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
Burgemeester en Wethouders de gemeente
Waalwijk maken bekend dat bij Gedeputterde
Staten der Provincie is ingekomen een aanvrage
om vergunning voor den verkoop van sterken
drank in het klein van P. MATTIE, te Waalwijk
in de beneden voorkamer van het huis staande
aan de haven aldaar. Wijk A. No. 9.
Bezwaren tegen het verleenen der vergunning
kannen binnen tw.-e weken na heden schriftelijk
bij Burgemeester en Wethouders worden inge
diend.
Waalwijk, 10 Februari 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
Een Pauselijke encycliek.
In een encycliek, gericht aan het Fran
sche volk en de Fransche geestelijkheid,
geeft Z. H. de Paus uiting aan ziju bezorgd
heid omtrent de scheiding, die een betreu
renswaardige positie schept voor de Kerk,
een positie, die de Fransche kerkelijke
politiek in de laatste jaien achtereenvolgens
heeft voorbereid. De Heilige Stoel heeft
geen moeite ontzien om dezen ramp te voor
komen, maar alle in het werk gestelde po
gingen zijn vruchteloos gebleven. De stelling
die de noodzakelijkheid der scheiding uit
spreekt, is beleedigend jegens God, die de
keik vestigde als steun in de meuschelijke
Humoreske van A. KAREL
DOOR
(5)
Hij schilderde voor zich, terwijl hij haas
tig voortschreed, de zaligheden van het
weerzien. En hoe zij dan beiden aan tafel
zaten en daarna koffie dronken en hij naast
haar op de sofa zittend, zijne fijne havanna
rookte. En dan hij had een aardige grap
bedacht! Toen hij hedenmorgen naar
het gerechtsgebouw ging, deed hij op straat
een eigenaardige vondst. Een klein pakje,
waarin een email-photografie en een rose-
briefje. Hij had 't eerst bij zich willen
steken en op -zijn bureau willen neerleggen,
om het daarna aan het in den brief aange
geven adres te doen bezorgen. De inhoud
van den brief had hem hiervan echter terug
gehouden. Hij zag dadelijk de groote waarde
van het portret. Terwijl lij het zoo bekeek,
speelde hem een plaagziek kwelduiveltje een
streek en gaf eeu dolle, grappige gedachte
in. Hij kende de nieuwsgierigheid van zijn
wijfje. En nu wilde hij deze nieuwsgierig
heid eens even op de proef stellen.
Hij riep eeu dienstman aan, gaf hem een
mark en zond hem met het pakje naar zijne
woning.
Hij drukte den boodschapper vooral op
het hart, niet te zeggen van wie het pakje
kwam en ook niet, dat een heer het hem
gegeven had.
Hij moest het eenvoudig afgeven en niets
zeggen.
De man beloofde prompt zijne boodschap
samenleving en die daaraan het recht ont
leent eene algemeene maatschappelijke ver
eering te eischen.
Op den Staat rust de plicht mede te
werken tot verovering van het hoogste
bovenaardsche goed, de burgerlijke maat
schappij kan niet tot bloei geraken zonder
godsdienst. De Paus betreurt vooral te zien
dat Frankrijk, welks glorie altijd nauw ver
bonden was met de beoefening der Chris
telijke deugden, den weg der scheiding is
opgegaan.
Het concordaat was als alle verdragen
een wederzij Isch, het legde eenerzijds den
Paus verplichtingen op, aan het hoofd van
het Fransche volk anderzijds. De Heilige
Stoel is altijil getrouw zijn verplichtingen
nagekomen en heeft van den Staat dezelfde
trouw geëischt. Nu de Staat de plechtige
overeenkomst verbreekt, schendt hij de be
zworen trouw en ontziet hij zich niet aan
den Heiligen Stoel deze belediging aan te
doen. De beleediging wordt ï.og erger ge
maakt door den aan de breuk gegeven vorm
daar geen enkele klacht over het verdrag,
op de gebruikelijke wijze ter kennis gebracht
werd geuit. De encycliek wijst er vervol
gens op, dat de instelling der godsdienstige
vereenigingen in strijd is met het grondbe
grip der kerk, daar de macht alleen mag
berusten, bij het hiërarchische korps der
geestelijke herders. Er bestaat niets, dat
strijdiger is met de vrijheid der kerk, dan
deze wet, die de kerkelijke vereenigingen
onderwerpt aan voorschriften, die hare vor
ming bemoeilijken, de uitoefening van den
eeredienst beperken en de kerk berooven
van het inwendig toezicht op de kerkgebou
wen. De wet op de scheiding verkracht het
eigendomsrecht van de Kerk, doordien ze
haar berooft van haar heilig erfdeel, door
de gebouwen van den eeredienst tot Staats-
e'gendom te verkHr n.
De Paus roegt daaraan toe De wet, die
de begrooting van eeredienst afschaft, is een
zware krenking van het recht, omdat het
salaris, dat werd uitgekeerd aan de geeste
lijken, een gedeeltelijke vergoeding was voor
de goederen, die de Staat zich heeft toege
ëigend tijdens de eerste omwenteling. De
nieuwe wet zal de eendracht onder de men
schen verstoren, die de Heilige Stoel steeds
te doen. En hij had woord gehouden.
Nu verkneukelde zich de niets vermoe
dende assessor over de nieuwsgierigheid van
zijn vrouwtje. Wat voor oogen zou zij op
zetten 1 Hij zou zich natuurlijk eerst hou
den, alsof hij van niets wist. Hij zon de
nieuwsgierigheid van zijne Mila tot op het
hoogste drijven. Dan wilde hij haar een
beetje ijverzuchtig maken Zij zou een beetje
gaan pruilen, hij zou dan berouwvol alles
bekeDuen, vleiend om vergiffenis vragen en
dan de verzoening is zoo heerlijk
Zoo zwelgde de assessor in zijn klucht
spelletje en keek zielsvergenoegd rondom
zich heen, zoodat enkele menschen hem
eenigszins verwonderd aankeken. En zoo
kwam hij al dichter bij zijne woning Reeds
zag hij de vestibuledeur zich openen en
Mila in zijne armen liggen. Hij kuste haar
teder. Ach, daar stond hij voor de deur,
trok aan de bel en de meid deed met
een gemelijk gezicht open.
„Zij zal in de kamer zijn*, dacht hij en
ging binnen. Hij vond haar niet. Hij zoekt
de geheele kamer door.
Maar nog zag hij haar niet. Toen naar
de keuken. Ook daar niet
„Waar is mijne vrouw vroeg hij ver
wonderd aan de meid.
„Mevrouw ia met een rijtuig eerste klas
weggereden. Zeg aan mijnbeer den assessor
Bergthal zoo zei mevrouw dat ik
naar mijne ouders ben gereden".
De arme assessor schudde verwonderd met
het hoofd. Toen vroeg hij het meisje uit.
Zij vertelde hem van het bezoek der vriendin
van den twist dan van het pakje
van het heftige overgaan der electrische
schel van het portret en den brief enz.
enz. Mijnheer Bergthal hoorde haar ver
schrikt aan. Nadat Minna haar relaas be
ëindigd had, stond hij nog een wijle te peinzen.
heelt trachten te bewaren. Daarom veroor
deelt dc Paus de wet op de scheiding. De
Paus protesteert tegen de voorstelling en de
aanneming dezer wet, die voor eeuwig de
rechten der Kerk zal verzwakken. De Paus
zal practische instructies uitvaardigen om te
dienen als gedragslijn.
Loubet is weg.
Hij ontving Züordag het corps diploma
tique in alscheids-audientie. Tornielli de Ita-
liaansche gezant, hield een redevoering tot
lof van den president.
In antwoord op de toespraak van den
heer Tornielli dankte Loubet. Hij wees op
het toenemende gezag dat in het leven der
volkeren verkregen wordt door de denk
beelden van rechtvaardigheid en solidariteit,
en hoeveel eerlijkheid van bedoelingen en
verheffing van gedachten vermogen voor de
beslechting der internationale geschillen.
Ook in den ministerraad weiden frases
gewisseld.
In het begin dezer week kwam goed
nieuws uit Algeciras. Men weet 't ging nog
altijd om de groote zaak, de politiedienst in
Marokka. Frankrijk wilde die voor zich,
Duitschland wilde eene internationale. Maar
Frankrijk deed ten slotte belangrijke con
cessies
Frankrijk stpmde namelijk met den eisch
van Duitschland in de politie te laten or-
ganiseeren door den sultan, onder voorwaar
de echter, dat de officieren, met de organi
satie in de havensteden belast, Franschen
of Spanjaarden zullen zijn. Het is nog
bereid later van gedachten te wisselen over
dit netelige onderwerp, als Duitschland in
principe maar met zijn voorstel medegaat
De Duitsche nota stelt ten eerste voor,
de politie te laten in handen van den Sul
tan, d;e de buitenlansche officieren zou kie
zen om die te belasten met de inrichting
van het politiecorpsen ten tweede,
het toezicht over de inrichting der
politie op te dragen aan het corps diploma
tique van Tangereen hoofdofficier van een
onzijdige» ®taat zou als tusscheupersoon
optreden bij het uitoefenen van dit zoezicht.
Dus dit is ook nog lang niet in orde.
Plotseling rukte hij zich hieruit los. Hij
drukte zijn hoed vaster op het hoofd en
stormde weg nam eeu rijtuig en reed
naar zijn schoonouders.
De meid zag hem hoofdschuddend na.
Wat zou zij nu aanvangen met den „bouil
lon met ei;" met „de witte kool met vleesch*
en met het „gevogelte" Zij stond radeloos
en keek het een na het ander aan. Toch
begon ze aan de stereotiepe pudding voor
het dessert. Zij had gelijkwaar zooveel
bederven kon, kon deze ook wel bederven.
De assessor kwam echter rog te vlug in
de woning van zijn schoonouders aan Wie
hem ontving? Wie phantasie heeft
zelfs Je wildste phantasie heeft kon zich
dat nog niet voorschilderen. E n schoon-
moederlijke ontvangst onder zulke omstan -
digheden is eenvoudig niet te beschrijven 1
De leeuwin, wie men haar jongen rooft, is
nog een lam tegenover een verbolgen
schoonmoederEn het slimste was, dat de
assessor niets eens aan 't woord kon komen 1
Wel beproefde hij het een paar malen
doch tevergeefs. Die arme kerel 111 Hij was
onschuldig als een pasgeboren lan En wat
moest hij al niet slikken Eindelijk echter
toen mama Finzelberg hem driemaal
achter elkander een „Don Juan 1" noemde,
bezw, ek zijn geduld. Met geweld trachtte
hij den schoon moederlijken stroom te stuiten,
zoodat tableau de assessor rateldej mama
Finzelberg rateldeNatuurlijk verslonden
zij niet eens hun eigen woorden, nog veel
minder dus een van elkander. Doch de
woedendste orkaan gaat eens leggen de
donder vermindert al brommende. En than*
kwam het tot duidelijke erklaringen. Toen
de schoonmoeder de eigenlijke toedracht der
zaak hoorde en de assessor vernam, dat
papa Finzelberg en Mila naar de vreemde
barones gereden was hadden zij beiden
Daarop volgt natuurlijk een geschrijf in de
toongevende bladen beiderzijdsnu eens
komt een heel pessimistisch telegram, dan
weer een dat de zaken goed voorstelt, dal
wijst op een gunstig resultaat, pen derde
geeft te kennen dat alles zal mislukken.
Ra, ra, wat is dat, 't beste kalm afwach
ten, ook weer ten aanzien van een heden
morgen ontvangen telegram, betreffende de
Marokkaansche staatsbank, waarvoor Frank
rijk en Duitschland weer een verschillend
plan hebben ingediend.
Met groote plechtigheid en in tegenwoor
digheid van vele vorstelijke personen heeft
Zaterdag te Roshilde de hijzetting van het
lijk van koning Christiaan plaats gehad
den Duitschen keizer werd een geestdriftig
welkom en afscheid gebracht.
Denemarken heeft 21/s milioen inwo
ners.
Gisteren heeft Koning Eduard in West
minister voor de afgevaardigden van het
Hooger- en Lagerhuis te troonrede uitge
sproken. Behalve tal van mededeelingen
voor ons van minder belangrijken aard, be
vatte de troonrede de verrassende aankon
diging dat Transvaal een nieuwe Grondwet
krijgt, en dat de unfaire, drukkende Grond
wet van Lyttelteu heet afgedaan, nog voor
zij haar noodlottige werking kon doen gcl-
deu.
De kwestie van het gebruik van Chinee-
sche arbeidskrachten moet beslist worden
door het Transvaalsche volk, wanneer de
verantwoordelijke regeering zal zijn geschon
ken, maar middelerwijl worden do bestaande
regelingen voor het gebruik van Chineezen
gewijzigd.
Een Staatsgreep
Reeds meermalen gaven dëOostenrijksche
bladen en de vooruitsne.llende telegrafische
mededeelingen aanleiding tot bezorgdheid
over de toekomst der Oostenrijksch-Hou-
gaarsche monarchie, maar wel zeer beden-
wel door de aarde verzwolgen willen worden.
Doch met kracht, onderdrukte de assessor
zijne, ontsteltenis. Hij riep een rijtuig aan.
Spoedig daarna redpn ook schoonzoon en
schoonmoeder, vol koortsachtig ongeduld en
met angstig kloppend hart naar de Regen-
tenstraat, no. 10 het spoedadres
Lang vóór hen was papa Finzelberg en
Mila daar gearriveerd. De barones lag
in haar fauteuil, toen haar het kaartje van
papa Finzelberg gebracht werd. Zij bekeek
het en schudde verwonderd met het hoofd.
„Die lieden keu ik iu 't geheel niet!"
sprak ze.
„Zij willtn de genadige mevrouw de ba
rones beslist spreken berichtte de bediende.
„Wat zouden ze willen vroeg de barones
zich zelve at.
„Laat de dame en mijuhecr in het salon,
ik kom zoo dadelijk".
De bediende deed, wat hem bevolen werd.
Toen Mila met haar vader in het salon
trad, waar zij vertoefde, welke, zooals ze
meende, haar het hart van heur „Lierksjen"
outroofd had, brak ze wederom in tranen uit.
Papa Finzelberg trachtte niet, haar te
kalmeeren. Deze snikkende en nerveus tril
lende gestalte op den divan, zijne witte haren
en het graf, waarin zij, met smart overladen,
zouden neerdalen, morst wél indruk maken.
Daar werden de vleugeldeuren geopend.
De barones ruischte binnen. Eene schoone,
majestueuze verschijning
Mijnheer Finzelberg's moed begon bij
haar aanblik wel wat te zinken.
Een blik op zijne dochter en 't bewust
zijn van zijn goed recht waren echter vol
doende, om hem opnieuw weer te bezielen.
„Hebben wij de eer, mevrouw de barones
Von Winden te ontmoeten vroeg hij vol
waardigheid.
„Die ben ik", antwoordde de barones en
keüjk ziet e* uit, wat ihans ons wordt be
richt van de ontbinding der Hongaareche
Kamer en dc omstandigheden waaronder die
plaats had.
In de eerste morgenuren namen politie-
cordons stelling rondom het parlements
gebouw met een regiment infanterie, drie
eskadrons huzaren, twee batterijen en twee
eskadrons honveds. Achter het troepencor
don bevond zich een ontzaglijke menigte.
Generaal Leitner nam het opperbevel van
alle troepen op zich, waarna de hoofdoffi
cieren zich naar het parlementsgebouw be
gaven en de opening van de poort eischlen.
Onder hevige beweging word de zitting
der Kamer geopend. De vice-president doet
opmerken dat de toegangen tot de Kamer
door troepen zijn bezet, waarna de Kamer
tegeö deze daad protesteert. De vice-presi
dent stelt voor het eigenhandige schrijven
van den Keizer ongeopend aan generaal
Niyii terug te geven, daar deze laatste niet
het recht heeft in officieele verhouuing tot
de Kamer te treden. Dit vooistel wordt met
algemeene stemmen aangenomen.
Met algemeene stemmen dus werd een
brief, dien men wist een eigenhandig schrij
ven des kiezers te wezen, ongeopend terug
gegeven.
De drie sprekende woorden zeggen veel.
De constitutioneele regeeringsvorra is dus
niet afgeschaftalleen geschorst.
Maar of dit zal baten tot herstel van
kalmte en rust
Het is een droeve levensavond, dien de
oude keizer beleeftde lucht ziet somber
rood, en zwarte wolken voorspellen storm...
Al is 'l oproer in 't greotste deel van
Rusland gefnuikt, de veiligheid is nog geens
zins overal hersteld. Een paar staaltjes van
brutale rooverijen in verschillende plaatsen
ver van elkaar gelegen mogen de algemeen
heid ervan bewijzen. Te Rige zijn op klaar
lichten deg de voorman en de looper van
de algemeene Russische Electriciteits-maat-
schappij Union niet ver van de fabriek door
zeven man overvallen en van 11,000 roebel
beroofd. Te Oesman in het gouvernement
Tam bof, zijn roovers doorgedrongen in het
keek verbaasd van mijnheer naar de snik
kende dame en van deze weer naar papa
Finzelberg.
„Mevrouw", sprak thans mijnheer Finzel
berg en zijn toon werd pathetisch, ter
wijl hij zich hoog oprichtte, om de bestu
deerde waardige en imponeerende houding
aan te nemen „mevrouw, mijn naam is
Finzelberg".
„Dat heb ik reeds op uw kaartje, gelezen",
antwoordde de barones vol verwachting over
de dingen, die komen zouden.
„Deze dame, die daar in groote smart
neerzit" ving papa Finzelberg weer aan, „is
mijn dochter mevrouw Bergthal
Op deze laatste woorden legde hij een
bijzonderen nadruk.
Mila snikte heftiger.
„En Croeg de barones.
„En sprak mijnheer Finzelberg bits
mijn dochter, mevrouw Bergthal, van asses
sor Bergthal, zei hij nog scherper.
„Dat heb ik reeds gehoord was het on
geduldige antwoord vsn de barones.
Mijnheer Finzelberg weid nu werkelijk
boos over zooveel koudbloedigheid en ver
stoktheid en begon derhalve energiek
„Mevrouw I Ziet u deze ongelukkige, in
tranen badende jonge vrouwOntroert u
dat niet? Verwijt u uw g welen niets''"
De barones, wier verbazing meer en meer
klom, bad, eindelijk ter zake te komen.
„Mevrouw 1" ging echter pape Finzelberg
ongestoord voort, „wilt u deze eerbiedwaar
dige, grijze haren, met smart overladen,
voor den tijd ten grave doen dalen Bedenkt
u toch, het is mijn eenig, eenig kind Wilt
u wreed het hart van mijn geliefd kind
breken
(Wordt vervolgd.)
