Nummer 31
Zondag 15 April 1906
29p Jaargang
Derde Blad.
MOZART
Provinciaal Nieuws.
Weenen. Betere dagen.
Jozef Haydn. Mozart Vrijmetselaar
van het
Op de terugreis naar Weenen hield Mo
zart zich geruimen tijd (e Linz op, waar
hij de gast was van den ouden graaf Von
Thun. In allen haast schreef hij hier eene
symphonic, die begin November in den
schouwburg werd uitgevoerd. De terug
keer iu Weeuen was al even onaangenaam,
als de „blijde* uittocht, ruim drie maanden
vroeger. Pas had hij de huisdeur geopend,
of de post overhandigde hem een brief van
zekeren Scherz uit Straatsburg, waarin hij op
strengen toon aangemaand werd de twaalf
gouden louis te betalen, die hij, ruim vijf
jaar geleden, geleend had, benevens den in
terest over al dien tijd. Mozart was ver
ontwaardigd en schreef aan rijn vadar, dat
hij het lange wachten van Scherz niet be
grijpen kon had deze het eerste jaar om
zijn geld gevraagd, hij zou het hem in
dank hebben terugbetaald ook nu wenscbt
en wil hij, als eerlijk man, niet anders,
doch hij weigert halsstarig eenigen interest
te betalen. „Nu zie toch eens aan', ging
hij verder, hoe iemand zonder daaraan de
minste schuld te hebben, door een toeval,
een vergeetachtigheid, een dwaling, in on-
pleizierige omstandigheden kan geraken I
Eindelijk moest het hooge woord er uit
„Scherz zal wel een heel slechten dunk van
mij hebben als ik hem nu direct niet be
taal, en toch ben ik op dit oogeublik niet
goed bij kas, wees daarom zoo goed, mij
het geld voor te schieten of vau Scherz te
verkrijgen, dat hij mij nog een maand uit -
■tel geve', Het was maar goed, dat For-
tina, die al zoo lang het oog van hem af
gewend had, hem eindelijk ook eens begon
toe te lachen. Hij tnchlte voor een drietal
concerten, te geven in de Vaaten van 1704-,
een aantal inteekenaars te verkrijgen. Deze
poging slaagde buitengewoon. In zeer kor
ten tijd prijkten niet minder dan 174 na
men van vorsten, prinsen, ambassadeurs,
staatslieden enz. enz. op zijn lijst en daar
de prijs voor de drie concerten op zes gul
den bepaald was, kon hij du« rekeneu op
een sommetje van duizend gulden. Daarbij
h?.d hij zich verhonden tot het geven van
twiutig muzikale soirées bij de deftigste fa
iniliëu, tot twee concerten in den schouw
burg en drie voor eigen rekening. Voor al
die uitvoeringen moesten telkens, zoo mo
gelijk, nieuwe atukkeu gecomponeerd wor
den, immers men kon niet ieder maal met
dezelfde werken voor den dag komen. Ook
voor dezen tijdroovenden, afmattendeu ar
beid, vond de meester, dank zij zijne on
uitputtelijke inspiratie, nog gelegenheid. Het
eene klavierconcert na het andere, het kost
bare kwintet voor klavier, hobo clarinet,
hoorn en bas, sonaten voor piano met of
zonder begeleiding, benevens tal van andere
werken, ontsproten uit zijne dichterlijk
brein. Met ongelooflijke snelheid, doch voor
een oningewijde zoo goed als onleesbaar,
smeet hij als het ware de partijen op het
papier En zoo enorm sterk was zijn ge
heugen, dat hij de partij, voor zich zei ven
bestemd, soms iu het geheel niet, of slechts
gedeeltelijk afschreef. Op een abonnements
concert met medewerking van de beroemde
violiste, Mej. Strinasacchi uit Mantua had
hij de pianopartij zijner vioolsonate niet
kuunen klaar krijgen, evenmin met de
violiste kunnen repeteeren. Om echter de
honderden toehoorders niets te laten merken,
plaatste hij voer sijn klavier een onbeschre
ven blad muziekpapierde uitvoering be
gon, niet één valsche toon werd gehoord,
het succes was onbeschrijfelijk. Eén echter
was de toedracht der zaak niet outgaan, nl.
den Keizer; deze had van uit zijne loge
alles gezien, Hij ontbood den concertant
bij zich en zeide„Maar, mijn waarde
Mozart, hoe hebt gij toch in 's hemels naam
zoo'n stout stuk durven ondernemen P*
„Sire, antwoordde de bescheiden kunstenaar,
laat ons daarover niet meer praten, alles is
goed afgeloopen en geen enkele noot is ver
geten'.
Zeker heeft Mozart met het geld, dat
hem zoo ruim toevloeide, een aantal schul
den betaald, want anders is het onbegrijpe
lijk, hoe hij een maand na al die concerten
reeds bij zijnen uitgever A. Heffineister te
Weenen om een voorschot durft aankloppen.
Het is echter ook heel goed mogelijk, dat
een gedeelte van het geld gegleden is in
de zakken van arme collega's, die dikwijls
bij hem kwamen leenen, doch nooit aan
teruggeven dachten. Opmerkelijk is liet,
hoe precies deze altijd wisten, wanneer en
hoeveel ongeveer Mozart beuren moest en
hoe zij hem steeds toevalligerwijze ont-
tDoelten, als hij den buit nog in den zak
had. Eén roerende klaagtoon, één bede was
genoeg en de meester tastte in de beurs
en schonk of leende er maar op los. Even
later werd dan iu de echtelijke woning wel
eens een minder prettige scèue afgespeeld,
als Constancia, die er op gerekend had,
een fliuke som te ontvangen, met een
kluitje in het riet werd geslunrd, doch dan
'loog de slechte financier, in tijn onver
stoorbaar goed humeur, zijn eega om den
hals, kuste haar hartelijk, danste met haar
door de salon of speelde l'iraj roviste een
mooie fuga, die zij zoo hartstochtelijk be
minde en het onweer, dat bliksem en ha
gelslag voorspelde, dreef weer van lierer
leden kalm voorbij. Het is bekeud dat de
muziekuitgevers in Mozarts tijd slechts
kleine honorariums aan de componisten voor
hunne werken konden uitkeeren, weshalve
Mozart ook meermalen besloot zijne con
certen, sonaten en andere partituren eeiiige
jaren ouder zich te houden, overtuigd als
hij zich hield, dat zij daardoor auisienlijk
in waarde zouden stijgen. Vaak «loot hij
ze zorgvuldig weg, opd.f niemand er mis
bruik van zou kunnen maken. Als hij dan
eindelijk er aan dacht uit te geven,
gewerd hem menigmaal de tijdingMaar
mijn beste Mozart, komt gij uu pas daar
mee aan, het werk is reeds lang bij die en
die verschenen. Dit gebeurde hem o. met
de „Entlührung aus dein Serail'.
Verscheidene dagen en nachten h-id hij
besteed oin de opera voor klavier te bewer
ken Torricella had ze daarna zoo goed
ala geheel gegraveerd, toen hij vau zijn
uitgever de verpletterende tijding outving,
dat het werk zoo juist uitgekomen was, en
wel op twee plaatsen tegelijk, tc Augsburg
te Mainz. „Die schurken I* nep de
verontwaardigde kunstenaar uit, en
schikte zich in het noodlot, zich echter
Taster dan ooit voornemend in het vervolg
dubbel waakzaam en voorzichtig te zijn.
Zoo werd hij altijd en overal beetgenomen.
In het najaar van 1784 vatte Mozart bij
het uitgaan vau den schouwbuag, een zware
koude, die hem geruimen tijd op hot ziek
bed wierp. Door de goede zorgen echter
van zijn vrienl cu buisarts, dokter Barisani,
kwam hij ei weer geheel boven op. Daar
de proef met de abonnementsconcerten bet
vorige jaar zoo goed geslaagd was besloot
hij ook thans weder de kans te wagen.
Binnen zeer korten tijd was de geheele
iuteekenlijst weer gevuld en het was waar
lijk geen kleinigheid, waartoe zich ieder
verplichtte drie dukaten voor zes concerten.
Vader Mozart, die op aanhoudend verlan
gen van zijn zoon, voor een tijd naar Wee
nen was gekomen, woonde verschillende
dier uitvoeringen bij en te oordeelen naar
hetgeen hij in zijn brieven, meesterstukken
van epistolairen stijl, schrijft aan zijne doch
ter, welke inmiddels gehuwd was met
Berohthold van Sonusnburg, raadsheer bij
het hof te Salzburg, behoorden 'ie con-
eer'eu tot de schitterendste en roemvolste,
die Wolfgang ooit gegeven heeft. De ka
pelmeester was echter meer dan een goed
stylist en uitmuntend criticus, hij was bo
venal een kundig, nauwgezet rekenmeester.
Zorgvuldig ging hij li* wat de abonnements
concerten opbrachten (150 inteekenaars voor
3 dukaten), en welke winsten de uitvoerin
gen voor eigen rekening afwierpen. Ook
die laatste waren niet te versmaden. Zoo
bracht b.v. de soiree iu deu schouwburg
niet raiuder dan vijlhonderd negen en vijt-
tig gulden op Geen wonder dus, dat de
verheugde kapelmeester, dis zijn zoon bemin
de als den appel van zijn oog, den 19
Maart aan Nannerle kon schrijven: „Mijn
zoon kan gemakkelijk tweeduizend gulden
op de bank zetten, vooral als bij geen
schulden te betalen heeft daarbij leeft hij
zeer zuinig*. Men ziet het, de kapelmees
ter voegt er voorzichtigheidshalve by
o Ah hij geen tchulden te betalen heeft."
Papa schijnt dus wel een beetje bang ge
weest te zijn, dat zijn zoon op verschillen
de plaatsen in het krijt stond. Dat de
echtelieden zuinig leefdeD, zoolang papa
over den vloer was, is heel goed te begrij
pen, evengoed alsdat de strenge kapelmees
ter voor velen, die graag „leentje broer*
kwamen spelen een leelijke „sta in den
weg* geweest zal zijn.
Het zou voor het jonge Paar wezenlijk
een uitkomst geweest zijn, zoo papa zijne
laatste levensdagen in hunnen huislijken
kring had willen slijten. Reeds vóór den
trouw van Nannerle had Mozart de mede
werking zijner zuster ingeroepen om vader
te bewegen zijn ontslag bij den Aartsbis
schop aan te vragen, die hem wegens zijn
hoogen leeftijd, zijne trouwe, langdurige
diensten (1762-1784) een redelijk pensioen
wel niet onthouden zou. Papa was echter
hiertoe niet te bewegen, tot zijn laatsten
ademtocht, zou hij, evenals Michiel Haydn,
trouw den Aartsbisschop dienen, hoe karig
deze ben ook bezoldigde. Toch verlangde
hij voortdurend zijn verblijf in de Keizer
stad, waar hij van ouds nog zooveel vrienden
telde, en alles hein aan het lijden,doch ook aau
de triotnphen van zijn zoon uit vroeger en
later jaren herinnerde, Fijngevoelig musi
cus, talentvol componist, en groot theore
ticus als hij was, moesten vooral de muzi
kale soirees, die Jozef Haydn, Dittersdorf,
Bauhall en meer andere kunstenaars van
den eersten rang ten huize zijns zoons nu
en dan gaven, een onvergetelijken indruk
bij hem achterlaten. Hij hoorde daar de
quaitetteu van Haydn en van Wolfgang,
als het ware volmaakt verklanken. Op een
dier soireés, nadat drie kwartetten van Mo
zart door het onvergelijkelijke stel virtu-
osen waren uitgevoerd, riep Leopold met
een wenk Haydn terzijde en vroeg hem
hoe hij over zijn aoon dacht. „Ik verklaar
u voor God, als eerlijk man. antwoordde
Haydn*, luid geuoeg om door het geheele
gezelschap vei staan te worden, dat ik
Uwen zoon voor den grootsten componist
houd, van wien ik ooit heb liooren spreken,
hij schrijft met smaxk en besit de grondig
ste keunis van compositie.* Bedenkt men
hierbij, dat Haydn een door en door vroom
en godsdienstig man was, die geeu vriend
schap sloot met personen, op wier zedeu
en gedrag ook maar het minste viel aan
te merken, dan weet men metten welke
waarde men te hechten beeft aan de las
terpraatjes van die keffende hondjes welke
getracht hebben Mozart iu zijn leven zelfs
uog na ziju dood, te bekladden. Haydn
breft Mozart bemind als zijn eigen kind
hartroerend wus het afscheid, toen eerst
genoemde drie jaar later voor eene kunstreis
naar Engeland zou vertrekken. Mozart, die
den heelen dag bij deu „ouden 58 jarigen
papa* vertoefd had, sprak bij het heeugaan
„Ach, wij zullen elkander in deze wereld
wel niet meer wederzien.* Neen, hier
zagen zij elkander ook niet weder; doch
niet de bijna öÜjarige grijsaard, maar de
jeugdige Mozart werd één jaar later,
door den ouverzoeulijkeu dood als offer
opgeëischt. Doch loopen wij de geschiede-
deuis niet vooruit. VVederkeerig betuigde
ook Mozart aan Haydn de grootste liefde
en achting. Als componist en leermeester
schoon hij uooit les van hem gehad heeft,
schatte hij hem zeer hoog. „Niemand,
zei hij meermalen, kan zoo goed als Haydu
grappen maken en u doen schokken, den
lachlust wekken en tegelijk u tot in het
diepst der ziel ontroeren.* Als bewij*
zijner vereering droeg hij aan hem de zes
beroemde kwartetten op, die in 1785 bij
Artaria te Weenen het licht sagen en waar
voor hij een honorarium van slechts honderd
gulden kreeg. Mozar» noemde ze in het
begeleidend schrijven „II frutto di una
luaga e laboriosa fatica*, (de vrucht van
een Ungdurigen, moeielijken arbeid) en in
derdaad rnsn moet geiooven, dat de meester
hieraan zijn uiterste zorgen heeft gewijd
men weet niet wat men er meer in moet
bewonderende uitmuntende stemvoering,
de aaneenschakeling der ideeëD, deu klaren
stijl, of den melodischen rijkdom tot op
deu dag van heden worden zij nog al»
schier onovertrefbare modellen beschouwd.
„Zelfs al had Mozait niet anders gecom-
poueert dan deze zes kwartetten en zijn
Requiem,* zei Haydn eenmaal dan nog
zou hij onsterfelijk geworden zijn.*
Het zal velen vreemd in de ooren klin
ken, te vernemen, dat Mozart in Weenen
lid was geworden van de vrijmetselaarsloge
Zurgekrönten Hoffnung. Het vraerade hiervan
zal echter wel verdwijnen, als men weet, dat
in d|e dagen over de vrijmetselarij heel
anders gedacht werd dan thans, zij werd
toen als een zuiver philantropische ver-
eeniging beschouwd, waarvan ieder, die tot
de beschaafde, toonaangevende kringen
behoorde, lid diende te zijn. Zoo de vrij
metselarij beslist vijandig tegenover de kerk,
bare leer en instellingen gestaan had, zou
een zoo bij uitstek vroom eu godsdienstig
man, als Leopold Mozart, al was het ook
op verzoek van zijn zoon. niet tot die orde
zijn toegetreden. Hr.d de in merg en been
Christelijke vader er ook maar eenig kwaad
in gezien, hij zou veeleer zijn uiterste
krachten hebben aangewend om Wolfgang
aan de orde te ontrukken. Voor alle voor
zichtigheid, en om alle opspraak te vermij
den, hield papa trouw vast aan het spreek
woord „Men moet zich wachten voor de
praat, als voor de daad.* Alle brieven, waar
in eenige toespeling op zijne opneming in
de orde gemaakt werd, gingen het vuur in
en ware niet, ongelukkiger wijze, één brief
aan de alles verteerende vlammen ontsnapt
dan zou het nageslacht nooit iets van zijne
verhouding tot de „franc-msQonnerie* ge-
weteu hebben. Doch waar de bij honing
uit zuigt, distilleert de spin venijn de leek
die thans het woord „vrijmetselarij* maar
hoort, ziet dadelijk in zijn verbeelding troon
en altaar bestookt, doch weet niet hoe
zegenrijk de orde in haar begin g. werkt heeft.
Dat later doo' Rome zoo fel du banbliksems
tegen haar geslingerd zouden worden was
niet de schuld van de leden diei dagen;
zij was een menschelijke instelling, en meest
alle menschelijke instellingen krijgen op
den langen duur nu eens een engel dan
weer een duivel tot patroon of beschermer.
De mensch is een raar wezen, een zon-
dirling mengsel van goed en kwaad, die van
daag met zijn Schepper, straks met diens
aartsvijand, den Satan, een verbond sluit.
Een zeker groot dichter, ik meen Lamartine,
heeft ergens gezegd
„Borné dans sa nature infini dans ses voeux,
L'homme est un dieu tombé, qui se souvient
des cieux
en hierin zit veel waarheid.
(Wordt vervolgd.)
WAALWIJK, 14 April 1906.
Kamer vun Koopbundel.
De maatschappij tot exploitatie van
Staatsspoorwegen heeft welwillend be
schikt op het verzoek der Kamer van
Koophandel en Fabrieken alhier d.d. 20
Maart j.l. met betrekking tot het ver
krijgen van aansluiting bij dena.s. Zomer
dienst van trein no. 163 Eindhoven
's Bosch op trein no. 734 naar Waalwijk
zoodat hierdoor niet alleen de dienstre
geling van Eindhoven en Helmond, maar
ook voor de geheele richting van Lim
burg naar hier belangrijk zal verbeteren
en gebaat zijn.
bezing.
Wij werden in de gelegenheid gesteld
het sciopticon, waarmede de lichtbeelden
op de a.s. lezingen over 't H. Land
worden geprojecteerd in oogenschouw
te nemen, en deelen daaromtrent nu een
en ander mede:
Het dubbel sciopticon is van de ftrma
Ed. Liesegang te Dusseldorf en is van
solied en fijn mahoniehout, met koperen
beslag.
Het groote voordeel van een dubbel-
sciopticon is, dat de beelden door de
werking van een dissolver in elkander
vloeien, het een na 't ander, zonder dat
men het verwisselen van de plaatjes
bemerkt. Het toestel vergroot een dia
positief plaatje op 4 maal 4 meter, zegge
een oppervlakte van 16 vierkante meter
De verzameling diapositief-plaatjes is
een keuze uit de verschillende catalogi
van 't binnen en buitenland, de grootste
en schoonste voorraad werd gevonden
in Dusseldorf en te Parijs, vooral waar
het betrof reproducties van kunst-plaatjes.
De kunstplaatjes die kapelaan Suys
zich aanschafte, zijn reproducties van
meester-stukken uit de grootste mussea
als van Parijs, Madrid, Londen, Amster
dam, Berlijn, Dresden enz.
De lichtbronnen, waarmede het toestel
in werking kan worden gebracht, zijn
electriciteit, kalklicht en acetyleen. Hier
in Waalwijk wordt met kalklicht gewerkt
Wij twijfelen er niet aan of dete geven
interessante lezingen, met tal van prach
tige lichtbeelden, die met het boven
beschreven instrument, dat meer dan
f 10C0 gekost heeft, worden opgeluisterd,
zullen door een overtalrijk publiek uit
Waalwijk en omstreken worden bijge
woond en herinneren er nogmaals aan
dat ze op de volgende tijden worden
gehouden
Voor de heeren Dinsdagavond 17
April 8 uur (50 cent entrée) en Zon
dagavond 22 April (10 cent entrée) ten
half acht. Beide dagen op Musis Sacrum
Het entrée komt ten voordeele van den
Leobond en de St. Paulusvereeniging.
Voor de dames, Woensdag 18 April
(50 cent entrée) en Zondag 29 April
(entrée-geld naar verkiezing) in de nieuwe
schoollokalen bij de Eerw. Zusters-
Dit entrée is ten bate der St. Vin-
centius- en St. Elisabeths-vereeniging.
Alg. Ned. Bond van Schoenfabrikanten.
Het laatst verschenen nummer van
»De Schoenindustrie* bevat de pro
gramma's voor een te houden wedstrijd
in het vervaardigen van schoenen en
het maken van patronen uitgeschreven
door den Alg Ned. Bond van Schoen
fabrikanten, welke programma's wij ter
gelegenertijd ook in ons blad zullen
publiceeren-
Noordbr. Coupenrsbond.
Als een bewijs van de groote belang
stelling die de uitgeschreven wedstrijd
f6754
f6755
t 7000
in t' patronenmaken ondervindt, moge
dienen dat zelfs uit België aanvragen
van vakmenschen bij 't bestuur inkomen
om mee te kunnen dingen in "bedoelden
wedstrijd,
Schoenfabriek.
Deelden we reeds een en ander
betreffende de verbouwing der schoen
fabriek van den heer E. W, Klijberg-
Pernot mede, thans vernemen we nog
dat door den heer K. van de familie
Hoffmans een tweetal dubbele huizen
zijn aangekocht in de Nieuwstraat, die
gesloopt zullen worden, zoodat met de
beschikbare ruimte, thans de fabriek
zal uitgebreid worden met een gebouw
ter grootte van 38 bij 17 M. of 646M9. J
Aanbesteding.
Bij de hedenmorgen gehouden aan
besteding van het bouwen van een
lederfabriek voor den heer J.J. v. Dooren,
architect de heer Jos. van Ree, werd
ingeschreven als volgt:
H. C. van der Meijs, Besoijen f 5990
W. Schoep, Baardwijk f6050
Wed A. Aarts Zn., Waalwijk f 6395
A. Dankers, Heusden f 6400
G. van Huiten Gz. Waalwijk f 6400
W. van Hees, Waalwijk f 6499
P. van Huiten Pz.
G. de Rooij
G. van Dijck
H. Michael, Vrijhoeven-Cappel f7700
Vijf dagen beraad volgens bestek.
Liedertafe).
Gelijk onze lezers onder de rubriek
«Uitvoeringen» zullen zien, zal de Lie
dertafel Maandag om 12 uur een groot
matinée geven. Te oordeelen naar de
fraaie werken, die uitgevoerd zullen
worden wacht ons een bijzonder muzi*
kaal genot.
Wij vertrouwen dan dat alle honoraire
leden der Vereeniging, door een trouwe
opkomst, de vlijt en inspanning, die de
Liedertafel zich voor deze uitvoering
getroost, op prijs zullen weten te stellen.
Dat de bekende solisten als de heeren,
Adr. Groenen, Jos Wilmont en Jan
Trimbach als solisten zullen optreden,
geeft aan deze groote matinée, die het
laatste winterconcert moet vervangen,
een meer dan gewone beteekenis.
Panseli—Etalages.
Aan de gewoonte om tegen Paschen
in hun winkels eens bijzonder fraai te
etaleeren zijn de talrijke rund- en var
kensslagers in onze gemeente ook dit
jaar weer trouw gebleven. Het is een
lust zoo hier en daar eens een kijkje te
te gaan nemen. Bijzonder veel werk heeft
dit jaar de heer J. v. d. Sanden van zijn
winkel gemaakt. De fijnste hammen als
rook- en rolhammen, alle soorten, van
worsten enz. enz., waarin hij specialiteit
is, prijkten daar tusschen een* schat van
groen en bloemen. Ook de uitstallingen
der heeren André van Roessel en Jos.
Zijlmans zijn een bezichtiging overwaard.
Wij zouden eigenlijk alle namen der
slagers hier moeten noemen, zoo zouden
wij nog kunnen wijzen op den 1000 pond
zwaren os, door den heer C. van Loon
aangekocht, doch wij noemen slechts
bovenstaande namen om onze lezers een
bewijs te leveren, dat onze vleeschhou-
wers zoowel door puike waar als een
fraaien aanblik het gezicht en smaak
willen flatteeren. Vooral op een zoo
delicaat gebied als dat van vleeschwaren
wil ook het oog gestreeld worden.
BESOIJEN. De stoomtram van Tilburg
overreed gisteren in de Besoijensche steeg den
hond van M. liet dier bleef op de plaats dood.
Naar wij vernemen, heeft W. Brokken
alhier naast zijn huis iu de Besoijensche Steeg
een stuk grond verkocht voofden bouw van
eene Protestantsche Bewaarschool.
DRUNEN. Ter aanvulling van het bericht
in het vorig nummer kunnen wij nog mede-
deelen dat de levering der Machines voor de
Stoomboterfabriek is aangenomen door de
's Hertogenbo8sche Machinefabriek Henri Gras-
so, voor de som van f 9750.
De Machines moeten half Juli in werking
ziju, terwijl de gebouwen half Juni moeten
ziju afgewerkt.
Door de Directie worden hier en daar reeds
kijkjes genomen, o.a. te Dongen, Beugen enz.
en waarschijnlijk zal de Directeur zich voor
eenigeu tijd naar Dongen begeven, om de be
handeling der machines aan te leereu.
Tot machinist is reeds eenigeu tijd geleden
benoemd de heer Geuks alhier.
CAPELLE, 13 April. Als bewijs, dat hier
best rundvee gefokt wordt, moge dienen, dat
door den slager J. Mouthaan alhier eene koe
geslacht is, die schoon 366 K.G. woog. Het
dier was gekocht van den heer M. J. Rijken
alhier.
Reeds geruimen tijd is W. O. in de
Heistraat kiudsch. Dat dergelijke personen
een goede verzorging noodig hebben en over
hen goed toezicht moet gehouden worden, be
hoeft hier geen betoog.