Nummer 52 Donderdatr 28 Juni 1906, 29e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. waarin opgenomen DE NOORDBRaBANTSCHE POST. Krachtkèrels, AIT00NTIELEE Waar sociaal-democraten alleen op letten. FEUILLETON. BUITENLAND. Frankrijk. Italië. Spanje. Duitschland. Rusland. vz&mmm&armxJFSssntja U I T O E V E it WAALWIJK. Telefoonnummer 38 4) r.: nKsas^iscarc Waalwijkselie cn Laosslraahrkr Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden fl)."5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden Uitgever. den Advkrtkntikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiëu Smaal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeeligc contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. Nog nooit zóó cynisch misschien als dezer dagen heeft het Volk aangegeven, welke de houding der sociaal-democraten ten opzichte van de wetgeving is en behoort te zijn. De houding der sociaal-democratische Kamerleden ten aanzien van het Arbeids contract besprekend, merkte het blad op, dat zij in weerwil van hun gering aantal een krachtige en uitgebreide werk zaamheid hebben ontwikkeld, »een werk zaamheid daarbij, die immer geheel be- heerscht werd door de vraag, wat het belang der arbeidersklasse eischte, en zonder dat overwegingen van anderen aard ooit voor hen golden". Het kan niet openhartiger, maar ook niet cynischer. Bij het wetsontwerp op het Arbeids contract waren de belangen betrokken van twee categorieën personen: arbei ders en werkgevers. Nu moet men bij het begrip arbeider niet enkel denken aan menschen, die, sidderend voor de zweep van industrieele blankofficieren, voor een hongerloon zwoegen en sloven. En bij werkgevers niet alleen aan millionnairs, die zich vetmesten van het zweet hunner uitgebuite arbeiders. Arbeiders zijn allen, die loondienst verrichten, en onder de werkgevers zijn ook een massa kleine baasjes, wier positie niet eens zoo gunstig is als die van menig arbeider. Welnu, de sociaal-democratische Ka merleden hebben zich alléén laten leiden door het belang der arbeidersklasse overwegingen van anderen aard hebben Aooit voor hen gegolden. Dus ook geen overwegingen van recht en billijkheid. Het kan gebeuren, dat het belang der arbeidsklasse met deze overwegingen in botsing komt. 't Doet er niet toe een sociaal-democraat laat zich daardoor niet afbrengen van hetgeen zijn richtsnoer, zijn credo is. Boven recht en billijkheid Romau van de Zee door JOS. SCHELL^KENS. II. Zeg Brits, heb je wel gezien, dat onze Noorsche gast bijna sprekend op onzen Antoon zaliger gelijkt En mevrouw vestigt haar betraande oogen op een jongensportret in kabinetformaat, dat op eene commode staat. Het is van een negenjarigen knaap, met donkere kroes haren en eeu paar oogen waaruit dartele levenslust spreekt. Br. v. Holland neemt zijn lange pijp uit den mond, ziet eerst zijne vrouw met een bezorgden blik aan en kijkt daarna naar bet portret. //Hm hm je kon wel eens gelijk heb- beu, Marie. Onze jongen zou er op veertieujarigen leettijd ook zoo uitgezien hebben.* Beiden zwijgen, verdiept als zij zijn in 't beschouwen van den lieven jongenskop. Mevrouw staat op, neemt het portret in haar licht bevende handen en drukt er een langen kus op. Stil zet zij het weer neer eD gaat naast haar man zitten. „Och Brits, wat heeft God ons toch zwaar getroffen, met onzen eeuigen jongen van ons weg te nemen Snikkende verbergt zij het hoofd in haar handen. „Het is nu al 4 jaar geleden en nog gaat er geen dag voorbij, of op 't staat het belang van één klasse. Maar zelfs bij het beoordeelen van het arbeidersbelang gaan de sociaal-demo craten eclectisch te werk. Van de arbeiders achten zij alleen het belang der proletariërs respectabel. Op het boeten-artikel in het Arbeids contract had de sociaal-democratische Kamerfractie een amendement voorge steld, om de fabrieksboeten voor arbei ders met loonen van vier gulden en minder per dag te verbieden. De heer De Klerk had een amende ment ingediend, om alle boeten, dus ook van de hooger bezoldigde arbeiders te verbieden. Het Volk, deze beide amendementen vergelijkend, zegt, dat een amendement, dat alleen de eigenlijke arbeidersboeten verbiedt, wellicht nog wel zoo consequent proletarisch is als het dusgenaamd ver der gaande.» Nog wel zoo consequent proletarisch. voor een sociaal-democratisch hart is dat je ware. Arbeiders, die meer verdienen dan het gros, arbeiders met het hoofd bijvoor beeld, naderen op bedenkelijke wijze de kapitalistische grens en zijn dus de be langstelling der sociaal-democraten niet waard- Om misverstand te voorkomen, zotr- den we, vermits het begrip arbeider in het Arbeidscontract een zoo ruime be- teekenis heeft gekregen, de sociaal-de mocraten wel in overweging willen geven, niet meer te spreken van »het belang der arbeidersklasse", maar van »het be lang der proletariërsklasse." Verder ware het gewenscht, dat de Sociaal-Democra tische Arbeiderspartij haar naam ver ruilde voor dien van Sociaal-Democra tische Proletariërspartij. 't Is waar, de heeren Van Kol de man met de mijnaandeelen Troelstra, Tak en zooveel anderen zijn wel niet precies proletariërs, maar arbeiders in den beperkter zin zijn ze toch ook niet. Wie een weinig wettisch aangelegd is, zou er nog op kunnen wijzen, dat de houding der sociaal-democratische Ka- uur, waarop ze hem dood thuis brachten, is bet mij nog altijd, of mij de keel wordt toegenepen. Ik zie hem dan nog altijd daar liggen, in zijn druipnatte kleeren, met den mond en de oogen half open, zijn lief ge laat pijnlijk vertrokken en zijn handen nog omklemmende zijn badhanddoek Zoo vroolijk ging hij de deur uit! „Ik kom gauw terug, mama, om je te helpen pa's bibliotheek in te pakken*, zei hij met zijn mooie welluidende stem nog tegen me. Die lieve jongen Hij was altijd zoo goed Je weet, we waren net aan 't verhuizen. Dat een eenvoudig voetbad zóó mo st eindigen!* En weer weeschokt het lichaam van het hartstochtelijke snikken. „Kom, kom, Marie* verder kornt echter de heer Van Holland niet ook hem treffen deze herinneringen allersmar telijkst. //Geloof je wel, lieve man, dat ik dien jongen, alleen omdat hij zooveel op onzen Antoon gelijk», al zielslief heb? Hij schij t ook zacht van aard te zijn. Hoe aardig kan hij omgaan met onze Nel en Toos Deze schijnen met haar beetje schoolduitsch hem al vrij goed te kunnen verstaau.* „Ja, het is een aardige jongen Hij is nog maar vier dagen in ons huis en toch heeft hij ous allen al ingepalmd. Hoe vriendelijk en voorkomend is hij steeds Men kan wel zien, dat hij eene goede op voeding heeft gehad. Jammer, dat zijn vader, de kapitein, ook moest verongelukken De arme jongen heeft nu niets meer op de wereld. Zijne moeder heeft hij al joug verloren en andere nadere bloedverwanten schijnt hij niet meer te hebben. En dit was zijn eerste reis, die hij meemaakte.Wat kan hij toch lang, o zoo lang, o zoo lang over de zee zitten staren Gisteren waren het in Volk als de eenig strijd is met de in merleden, door juiste geprezen Grondwet. Het Volk zegt, dat zijn geestverwanten de Kamer zich alleen laten leiden door het belang der arbeidersklasse, terwijl de Grondwet in artikel 78 leert, dat de Staten-Generaal het geheele Ne- derlandsche volk vertegenwoordigen. De Kamerleden zijn dus gehouden, de belangen van alle klassen en standen te behartigen, en de socialisten, die er zich op beroemen, alleen voor de arbeiders klasse en vari de arbeiders feitelijk enkel voor de proletariërs op te komen, handelen in strijd met de Grondwet. Maar aan de Grondwet hebben de sociaal-democraten evenzeer maling als de heer Schaper aan de juristerij. (Hsgz.) De p:ocureur-generaal heeft bij zijn requi sitoir in de Dreyfuszaak in herinnering ge bracht welke belangrijke rol daarbij door de anti-Semitische hartstochten is gespeeld. Hij legde bloot de wijze waarop de instructie door du Paty de Clam is gevotrd. Hij koiul tot de conclusie, dal men Dreyfus alleen door misdrijven van de érgste soort veroor deeld heelt kunnen krijgen. Goed afgeloopen is 't bezoek van 't Itali- aansche koningspaar aan 't gevaarlijke Ancona. Even voor de aankomst van het Vorsten paar nog werden in een huis, niet ver van het Statiou Casteferretti, een paar dynamiet- bommen in beslag genomen. Dit feit werd nog voor de aankomst der hooge bezoekers algemeen bekend in de stad. De ontvangst van de zijde der bevolking was er slechts te hartelijker om. De verontwaardiging tegen de anarchisten was enorm groot. Nu, zij schijnen erin te slagen het koning schap meer populair te maken. Zelts het kwade kan niet overwinnen door geweld. we nog met ons drieën op 't strand: Koen Goedmoed, hij en ik. Hij weet niet, hoe hij zijn redder wei zijne dankbaarheid zal bewijzen. De jongen drukt hem somtijds zoo maar plotseling de beide handen, terwijl hij hem dan aanziet met een blik, waariu zijne geheele ziel ligt. Die Koen is dan ook een kerelNog tobt de vent er over, dat hij zoo weinig menschen heeft kunnen redden. Waarachtig, dat lag ook wel aan hem Er wacht Koen eene mooie belooning. Onze Minister-president heeft direct tele grafisch inlichtingen gevraagd bij den bur gemeester en de gezant van Noo'wegen en Zweden ook al. Maar ik vertelde, dat Haakon zoo lang over de zee kan zitten staren. Gisteren had hij zoo een druk ge sprek met Koen. je weet, deze verstaat ook een beetje Duitach ol plotseling brak hij af en vestigde zijn blik onafge broken op den horison. Koen en ik stieten elkaar eens aan dat staren duurde wel een kwartier, wij wilden hem niet storen. Hij kwam weer tot bewnstziju van de plaats, waar hij was, terwijl hij mouapelde „Mein liebes Vaterland." Och, 'i is ook geen wonder, alle Noren zijn zeer aan hun va derland gehecht. Zij vergeten hun woest, mystisch bergland niet. Lees maar iets van Noorsche schrijvers, in al hun werken licht je een helle gloed van vaderlandsliefde tegen, altijd met een mystiek tintje overgoten. Heb je wel opgemerkt, dat Haakon zoo'n voorliefde voor duinwandelingen heeft Uren kan hij er heel alleen in ronddwalen. Van daag, neen gisteren, bezocht ik een patiënt, je weet wel Jan van Keesje, zooals ze hem hier noemen, die een eind in 't veld, tegen de duinen woont en, toen ik terngwandelde, wie zat daar boven op een top van een duin, met zijn knieën tusscheu de armen en zijn oogen strak op de zee gevestigd Maar het koninklijk echtpaar vertrek toch z-er spoedig weer. Een anarchist, Desonotes genaamd, heeft te. Rome een tachtigj^rigcn priester met dolk steken vermoord. De reden tot deze mis daad is onbekend maar men vermoedt dat de dader zich in de persoon vergist heeft. Te Sin Sebastian, waar het Hof binnen kort voor geruime,n tijd gaat verblijven, worden reeds verschillende maatregelen ge nomen. Ook te La Granje, waar het jonge echtpaar op het oogenblik nog is, laat men het natuuurlijk niet aan het noodige toezicht ontbreken. Zoo meldt een telegram, den 22sten uit die plaats verzonden, en klaar blijkelijk door de censuur opgehouden, dat Donderdagavond om 9 uur, toen de koning per automobiel bij den schouwburg aange komen was, plotseling een man in de rich ting van het rijtuig vooruitschoof. Hij werd door agenten gegrepen en voor de autori teiten gebracht verklaarde hij uit Madrid te komen en José Maria te heeten Men vond eeu bankbiljet van 500 peseta's en eenig geld op hem vermoedelijk was hij niet wel bij het hoofd Denzeifden dag werd nog een Italiaansche smid gearressleerd, die naar Bilbao zeide te willen wandelen. Hij kon echter riet ver klaren, waarom hij den rechten weg naar die plaats verlaten had en naar La Oranje was gekomen. „Prinses Allee" cn Keizer Wilhelm. Mevrouw Long worth (geboren Roosevelt), bijgenaamd Prinses Alice in Zondagmiddag Ie Kiel aangekomen, waar zij ontvangen werd door deu heer Armour en e«*n groot aantal Engelschen en Amerikanen. Een groote menigte wachtte buiten het station en langs de straten en juichte Mc- viouw Longworth zeer enthousiast toe. In den avond werden de heer en mevrouw Longworth vriendschappelijk ontvangen door den Keizer aan boord van de Hamburg. De Keizer gaf ter eere zijner gasten een diner, ua afloop waarvan zij vanaf de haven Haakon Zeg, Marie zoo onderbrak de dokter zich zelf maar nee, nog niet, ik wil eerst nog een paar dagen wachten met je dit te zeggen.* „Nee maar man, nu heb je me nieuws gierig gemaakt. Misschien is het wel het zelfde idee, waarmee ik al een paar dager rondloop* „Nou, wat is dat dan „Nee, eerst het jouwe", zegt mevrouw, wier gehat eene eigenaardige uitdrukking aanneemt. In haar o. gei» ligt eene men geling van melancholie en vroolijken ernst. fleur echtgenoot ziet haar onderzoekend aan, nog aarzelt hij zich uit te spreken, dan zegt hij eindelijk „Waarachtig, Marie, ik geloof beslist, dat onze harten thans hetzelfde gevoelen en onze gedachten het zelfde zeggen. Ik wou je voorstellen Haakon tot onzen zoon te maken.* Mevrouw werpt zich onstuimig om den hals van haar man. Met tranen in de oogeu fluistert ze hem in 't oor; „Precies mijn gedachten, Brits zou het gaan We hadden clan weer een jongen, hè!' „Ja kindlief, er zullen natuurlijk heel wat formaliteiten te vervullen zijn. En dan, waarop alles aankomt, zal llaakon zelf willen „O, dat geloof ik zeker 't Is jammer, dat h;i al naar boven is en wellicht al slaapt. We konden het hem dan dadelijk zelf vragen. Hij lijkt zich hier al best thuis te gevoelen, vooral in gezelschap van onze meisjes. Die zouden het ook wel prettig vinden, denk ik, als ze hem tot broer kregen. Onze Toos, die wildzang, kan hem zoo aardig nit zijn droefgeestige buien losrukken. Eu Nel die gaat juist met hem om, alsof ze nu al een zusje van hem is. Zij kan hem zoo tactvol beschermen tegen de soms wat al te plaagzieke uitval- getuigen waren van een groot vuurwerkleest. Mag men de correspondent van de Echo de Paris te Rome gelooven, dan gaan de beide gasten van den Keizer binnenkort naar Rome, waar Z. II. de Paus hen in audiëntie zal ontvangen. Een te benijden stad! De financieele toestand van Diisseldorf is uiterst bevredigend. Zooals Obcrbürgerineps- ter Mars in de jongste gemeenteraadszit ting mededeelde, sluit de rekening der stad over 1905 met een batig slot van 750.000 mark dat gestort zal worden bij de reeds bestaande reserve in de stads schatkisten. Deze te benijden toestand is hoofdzakelijk te wijten aan het zeer groot succes der industrieele inrichtingen der stad, zooals de gaa- en electriciteit-tabrieken en de water leiding. „Bijd e besprekingen over een interpella tie over den hongersnood, heeft de Doeuia een door de leden Nabokof en Alsdjin opge stelde motie aangenomen, met slechts drie steramen tegen, waarin wordt gezegd, dat de hindernissen, die aan het publieke hulp betoon in streken, waar hongersnood heerschte, in den weg hebben gestaan, zoo lang zullen blijven bestaan, als het land zal worden bestuurd door een aan de Doem» niet ver antwoordelijk ministerie. Daarop werd de benoeming van een spe ciale commissie onder toezicht van de Doema voor aangelegenheden, den hongersnood be treffende, geëivcht. De ministers verlieten daarop, onder groot rumoer, de vergaderzaal. liet rapport over het program te Bjelostok zal Donderdag voorgelezen worden. De vergadering werd na zeven uur ge sloten.* Wat zal het einde van dit alles zijn Nog steeds nemen de oulusten op het platteland en onder de soldaten en matrozen toe. Te Lodz is de algemeene werkstaking uitgesproken, op den verjaardag der revolu- tionnaire onlusten. Winkels fabrieken en kantoren zijn gesloten, en men ziet geen enkel rijtuig in de straten. Te Chemigof hebben zich agrarische len van Toos. „Vin-je ook niet, Brits, dat Nel voor haar 11 jaren wat al te bedaard is?* „Wel nee, dat is nu eenmaal haar ge aardheid. Bovendien, de meid voelt diep. Zij heeft innig medelijden met den armen jongen, die reeds zoo jong alles verloren heeft. Zij kan hem soms zoo zoo nou ja, zoo meevoelend met ziju droevig lot, van terzijde aanzien. Maar laat ons nou eerst eens even af spreken, hoe we dat zullen aanleggen. We zijn het er toch beiden over eens, dat we het doen rullen Mevrouw knikt ietwat hartstochtelijk van ja. Welnu, dan zal ik morgen naar den burgemeester gaan, om hem ons plan mede te deelen. Die zal ons dan wel van alies op de hoogte stellen, wat we te doen heb ban. Als we dit weten, zullen we Haakon eens polsen. Natuurlijk moeten we hem niet zoo dadelijk met ons voorstel op 't lijf vallen, maar we bereiden hem er langza merhand op voor. Hij is hier dan weer eenige dagen langer en kan zich dan wat gemakkelijker uitspreken. Maar a propos, het is al elf uur, Zullen we ook nietgaau slapen (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1906 | | pagina 1