IN ummer 58 Zondag 22 Juli 1906 29e Jaargang Tweede Blad. IieïenIt de hoofdstad, LANDBOUW Reclame. ;»U II EN LAND. België. Frankrijk. Spanje. Hoe ver is het hier vandaan? Een correspondent moge in een bui van al te groote luchthartigheid den spot drijven met kwesties, welke in nauw verband staan met het wel en wee van duizenden neringdoenden, op den duur kan hij zich toch maar niet met een pretje of Jantje van Leiden afmaken van een zoo belangrijke publieke aangelegenheid. Bovendien zal U het onderhavige vraag stuk, nl. gedwongen winkelsluiting hoe zuiver Amsterdamsch dit op het moment ook zijn moge, toch ook wel belang in boezemen. Immers zijn de vooibeel den voor het grijpen van gevallen waar in de Amsterdamsche Raad voorging en de vroedschappen van andere gemeen ten volgden. Heeft de jongste schepping van den Amstcrdamschen Raad, het werklieden reglement deze mijne verklaring niet dubbel en dwars bewezen En al mo eren er onder mijne lezers ook lieden zijn, die niet behooren tot dat deel der •bevolking, dat zijn dagelijksch brood door het winkelen moet verdienen ik geloot des ondanks dat ook zij niet doo en ongevoelig zullen zijn voor de jam merklachten, welke thans door een groot deel der Amsterdamsche winkeliers geuit, woor de krachtig protesteerende stem, die de winkelstand ten onzent te gen de voorgenomen invoering van deze Pruisische gemeentewet laat hooren en voeg ik er terstond aan toe »nog juist intijds» laat hooren. De Amsterdammer in doorsnee, waarde lezer is een vreemdsoortig mensch. Hij stelt dikwerf -groot belang in din gen, die hem absoluut niet aangaan en is blind voor die gebeurtenissen, die van grooten en directen invloed op het wel zijn van hemzelf en zijn gezin kunnen zijn. Naar een dorstig paard, dat aan de kort geleden op verschillende plaatsen opge richte drinkbekkens staat te slurpen kijkt de Amsterdammer met meer ernst dan naar het beste Raadsverslag en voor een «echten neger» of typisch Javaantje van de een of ander Indische boot legt de bewoner van de Hoofdstad de beste beschouwing over stratenaanleg, winkel sluiting of openbare gezondheid terzijde- In elk geval gebrek aan belangstelling kan m. i. de eenige oorzaak zijn van het merkwaardige feit, dat toen de enquête commissie die indertijd een «onderzoek» instelde naar de wenschelijkheid van een verordening op het sluitingsuur van win kels en magazijnen weinig last had van klagende winkeliers, doch dat thans nu de verordening zwart op wit ligt een storm van verontwaardiging is opgegaan. In enkele maanden, die we pas van de publicatie der concept—verordening zijn verwijderd is een geduchte stroom van protesten tegen den voorgestel- den dwang los gekomen en onder de energieke leiding van het Raadslid van der Velden hebben de winkeliers, die wel begrepen dat zij onder het mom van beperking van arbeidstijd voor het personeel op de meest radicale wijze in hun bedrijfsvrijheid zullen worden be lemmerd en in hun bestaan zullen wor den aangetast, zich aangegord tot het voeren van een goed georganiseerde campagne waarvan de laatste slag Dins dagavond in het gebouw van den Wer kenden Stand geleverd werd. Door een der sprekers werd daar duidelijk uiteengezet, waarom de geheele kwestie gaat. Het gaat om den overmatigen arbeids dag van winkelpersoneel te beperken. Daarmee ben ik het eens de praktijk van het leven toont de noodzakelijkheid aan en de perken van betamelijkheid worden op dit stuk veelmaals en bedui dend overschreden- Maar niet ben ik het eens met de wijze, waarop de genoemde raadscom missie thans den Raad voorstelt deze zaak te regelen. Er zijn in die voorge stelde concept-verordening groote fouten en onbillijkheden. De ergste is wel, dat het doel, waar voor heel de beweging is opgezet (be perking arbeidstijd van personeel) door gedwongen winkelsluitingdesavonds absoluut niet zal, althans niet behoeft te worden bereikt. Want naast het feit, dat de korte openingstijd van 6 uur voormiddags 9 uur tot namiddags (dus 15 uur) loopt, belet niets den winkelier zijn personeel na de sluiting bezig te hou den tot het afwerken van orders b. v. het in orde maken der zaak voor den nieuwen ochtend, het doen bezoeken van klanten met goederen—opzicht. En de tweede groote kwaal, waaraan naar ik hoop het kindje sterven zal, is wel dat de verordening er die breede categorie van winkeliers bijsleept, die feitelijk geheel naast de beweging staan door het nuchtere feit, dat de mcnschen geen personeel hebben of een enkelen bediende, die heelemaal geen klagen heeft. Op zoo'n vergadering van bedreigde winkeliers is werkelijk leering op te doen. Velen dergenen die niet wenschen gemaszregelt te worden verzekeren, dat gedwongen vroegere sluiting, 't zij te 9 of te 10 uur, zeer grooten achteruitgang voor anderen ondergang van hun bestaan zal beteekenen. Enkele staaltjes —en kele slechts ter illustraties. In de Amstelstraat wonen door de theaters omringd winkeliers in vleesch- waren, sigaren, visch, fruit enz. Een de zer verzekerde dat op den dag in die zaken niets te doen is, dat ze het uit sluitend van den avond en vooral van den laten avond moeten hebben, dat bij een 9 of 10 uur sluiting van zulke zaken, die op andere plaatsen in de stad in gelijksoortige omstandigheden ver- keeren, het raison d'etre heeft opgehou den te bestaan, dat velen of zullen failleeren of zich zeer zouden moeten inkrimpen. Waarbij dan in de eerste plaats de bedienden zouden worden ontslagen. De visch (oestershandelaars) banket bakkers e. a. betogen in strijd hoe het juist de avond is, die de verdiensten aanbrengt waarvan ze bestaan moeten. En winkeliers uit de buitenkwartieren verdienen daar veelal hun*geldje, als de menschen van het werk te huis zijn dat is in den avond. Van beklag der bedienden voor zoover zij daarmee werkten had geen enkele hunner last, en heel de laatste vergadering stormjuichte, toen een ban ketbakker verklaarde, dat ze (de radica len) zich niet met zijn ontwikkeling en zijn afleiding des avonds behoefden te bemoeien. Hij vond zijn plezier des avonds in zijn zaak en daarmee afge- loopen. Op dezelfde vergadering voerde naast de bovenbedoelde journalist Manasse, de rechtsgeleerde Mr. J. A. Levie het woord, die in een betoog, helder als hij het slechts vermag te geven den winkeliers voorhield, welke kostelijke rechten zij door de aanvaarding van deze Pruisische verordening prijs zullen geven. Veel vertrouwen, dat de Raad deze verordening zal aannemen heb ik niet en ik wensch haar dan ook met Mr. Levy naar den Papiermolen de eenige plaats waar dergelijke verordeningen be hooren. Ze doen intusschen meer gekke din gen ten onzent. Je vrouw en vooral je kinderen zijn tegenwoordig niet meer veilig in de Kalverstraat. Zooals U weet was zeer terecht het wielrijden in deze drukste aller drukke straten verboden. Sedert eenige dagen intusschen jagen slagersjongens en ook »heeren« die er toch »0 zoo een schik in hebben nou eens te profïteeren over het asphalt. Gisteren werden ruim 20 rijwiel wets overtreders vrijgesproken. Hoe dat zoo komt? B. W. van Amsterdam vergaten tot nu toe de verordening in overeenstem ming te brengen met de inmiddels in werking getreden rijkswet Snugger, vindt U niet lezer De Kalverstraatwandelaars zijn intus schen verontwaardigd en slingeren hun verwijten naar het hoofd van onzen Burgemeestertelkens wanneer hun eerwaardige lijven door het ijzeren ros worden aangereden. REMBRANDT-FEESTEN De dagbladen hebben U reeds zoo veel moois gemeld, dat ik waarlijk aar zel om nog met de naschuit te komen. Maar de Amsterdammers zelf zijn met hun Rembrandt-huldiging ruim twee eeuwen te laat gekomen, laat mij dan enkele uren later nog even aan het woord. Ik begin met een standje aan de Amsterdamsche politieagenten, die door opgeblazen en erg gewichtig doende inspecteurs aangepord, er flink op los duwen. Dame of heer, jongen of meid,1 journalist of kruier, je werd maar vast gegrepen door hun klauwen, geduwd, getrokken op de onhebbelijkste manier. Ik schrijf daar journalist of kruier of ze den moed zouden hebben een stevige Amsterdamsche kruier op de zelfde wijze op zijde te stompen, als ik een verslaggever van een buitenlandsch blad heb zien doen, betwijfel ik ten sterkste. Zoo'n buitenlandsch verslaggever neemt dan ook een zeer bijzonderen dunk van onze wei-opgevoede en met kalmte en overleg optredende dienders mede en wij Hollanders maken ons daarna danig boos, omdat diezelfde buitenlanders ons onbeschoft vinden. Een onzer verslaggevers was in het bezit van een door de drukte nog on ingevulde kaart, toegang verleenende tot het Rembrandts-plantsoentje. »Die kan je wel van de drukkerij gestolen hebben!4 Aldus de dienende inspecteur Allerbeleefdst, vindt u niet Gelukkig liet Amsterdam zich niet uit de stemming brengen en vierde drie volle dagen en nachten feest. Zij dansten bij draaiorgels, wierpen confetti, keken naar het vuurwerk en de optocht en het bloemencorso, zij riepen Hang zal ie leven!4 of »Rembrandt gaat nooit verloren l4 ze klommen door de ruiten de cafés binnen, traden toe, schreeuwden, dansten, gilden, hosten en sprongen er maar lustig op los en hielpen Rembrandt mee huldigen. Enfin, er is wat geld verdiend, al moeten er velen weken krom voor liggen, want waar gezwelgd wordt rolt het geld. Veel fijner, stiller in intiemen kring hebben van de 500,000 Amsterdammers een dikke 400 uitverkorenen den grooten schilder gehuldigd. Kranzen en bloemen om het steenen beeld, toespraken, ope ning Nachtwachtzaal, Stadsschouwburg voorstelling, kranzen op het graf in de Kerk, intieme fuiven in Arti, dat alles voor die paar honderd uitverkorenen. Van een herhaling der voorstelling in de Stadsschouwburg geen sprake Maar ik zeide het reeds, het publiek heeft zich daar niet aan gestoord en heeft vooral Maandagavond flink feest gevierd. Van Haarlemmerplein tot Amstel dwars door de stad een onafgebroken drom van menschen, de Reguliersbreestraat een deinende zee, waardoor ternauwer nood een rijtuig kon gaan, het Rem- brandtplein een gestadig wemelende massa, het Damrak propvol, llokin eveneens, Stadhouderskade van het aar dig verlicht Parkzicht tot de Ferd. Bol straat schier niet te begaan, koffiehuizen van binnen en van buiten tjokvol. De projectie van lantaarnplaten naar de schilderijen en gravures van Rembrandt op het Damrak, had duizenden en dui zenden daar en op den Dam doen bij- eenstroomen. Zij genoten in stille bewondering van de 86 afbeeldingen; zij werden verrast door het over-actueele slotnummer »De Nachtwacht4 in de nieuwe verlichting in zijn nieuwe zaal. Het was een aardige gedachte nu dadelijk deze te toonen aan de velen, die de zaal heden niet konden zien. De Amateur-Fotograven- vereeniging heeft eer van dit werk. Keurig mooi was de verlichting van gemeentewege op het Rembrandtplein aangebracht. De vetpotjes langs de perken en de gazons voldeden prachtig. Wat schreeuwend daartusschen aan deed was de sterke politiepost, 4 man, die het beeld met de tallooze kranzen dag en nacht bewaakte. Stelt men dan zoo weinig vertrouwen in den geest van het Amsterdamsche publiek, was men waarlijk bevreesd, dat er zich lieden aan deze kransen zouden vergrijpen Het is zoo beleedigend voor den volksgeest 1 Het vuurwerk op den Amstel door de gemeente aangeboden, was gelijk steeds een groot aantrekkingspunt voor stadgenoot en vreemdeling. Zoo wel aan de Weesperzijde als aan den Amsteldijk, maar vooral aan den Am- steldijk, stond een dichte menigte ge schaard, in afwachting van de dingen die komen zouden. Ook op de nieuwe Amstelbrug was het zwart van de men schen. Op den Amstel zelf lagen ta van stoombooten, schepen en zolder schuiten, waarop honderden en nog eens honderden toeschouwers. De Amstel bood een tooverachtig schouwspel. De Als echter de vuurbollen hoog boven de stad zich uitspreidden en de menigte op den wal en op het water hel belicht ten, dan was het effect volkomen en ging er uit de schare een bewonderend gejuich op. Het eene vuurwerk lijkt op het andere vuurwerk, en ook dit vuur werk ontging dit lot niet. Maar het slotnummer was toch iets bijzonders, het portret van Rembrandt in een lauwertak van wit, rood en groen licht, geflankeerd door de woorden »1606. Hulde aan Rembrandt. 1906.4 Rem brandt is dan gehuldigd, de nieuwe Nachtwachtzaal geopend maar of het nu a.s. Zondag zal stormen naar het Rijksmuseum. Ik geloof niet meer en niet minder dan te voren. M. v. D. Een onlangs voorgekomen geval te Go- rinchem is vrij belangrijk. Daar het zoo dicht in de buurt gebeurd is, achten wij het van belang het te publictertn. Hier is het De lieer H. Zillig, wonende Heerenlaan*jt 818 te Gorichem, meldt ons: Sedert gcrui- meu tijd had ik voortdurend verschrikkelijk pijn in den rug en in de lenden. Bij mijn werk was dit zeer last'g want iedere keer wanneer ik bukken moest, was de pijn bij zonder hevig. Toen ik vernam dat Fosters'» Rugpijn Nieren Pillen voor en lendenpijn zulk een speciaal en afdoend middel was, wenschte ih hier dadelijk gebruik van te maken en de werking was even vlug als krachtig, want in een week was ik totaal genezen en sedert dien tijd heb ik niet» meer van mijn vroegere pijn gevoeld. Proef ondervindelijk kan ik dit probate middel aanbevelen. Ik ondergeteekende verklaar dat het bo venstaande waar is en machtig U bet pu bliek te maken op elke wijze die U goeddunkt. Verwaarloost nooit een pijn in den rug, gij denkt dat het een lichte ongesteldheid is,maar in werkelijkheid zijn het uw nieren. De natuur waarschuwt U op deze wijze dat Uw nieren de belangrijkste Uwer or ganen zwak zijn en hulp vragen. Zij zijn overladen geworden en kunnen hun werk niet meer volbrengen. Daar de nieren de verzamelplaatsen van het lichaam zijn, ia het hun werk het bloed te filtereeren en schei den zij 30 gram onzuiverheden af per 24 uur. Indien zij hiertoe niet in staat zijn, hopen zich deze onreinheden op in het gestel, doordringen het geheele lichaam en veroor zaken rheumatiek, ueuralgie, heuppijn, jicht, lendenpijn hartzwakte, schele hoofdpijn. Verzeker U dat men U de echte Foster's Rugpijn Nieren Pillen geeft, dezelfde die de Heer ZILLLG gehad heeft. Wij waarschu wen tegen namaak en maken koopers er op attent, dat op iedere doos de handteekening James Foster voorkomt. Zij zijn te Waal wijk verkrijgbaar bij de firma Wed. Orie- Dumoulin, Markt. Toezending geschiedt franco na ontvangst van postwissel it 1,75 voor één of f 10.voor zes doozen. Eveneens gunstige uitkomsten verkreeg men te Langendijk, waar verschillende tuin- bouwgewassen, als reuzenbluo ikjol, winter- kool en sluitkool betere resultaten gaven met kalizouten, stikstof en phosplio zuu bemesting dan met bagger. Te Bodegraven verkreeg men ria 3-jarige proeven uitstekende resul taten met de bemesting van kalizouten, stik stof of phosphorzunr op rozen (la France). Eveneens kreeg men gunstige resultaten te Leiden, waar men kali in verbinding met andere kunstmest gebruikte op chrysanten, rozen, seringen, hydrangea's caladunus, aspa ragus, postelein, narcissen en couvalaria's. Zoo zijn er r.ng tal van proeven aan te wijzen, waaruit blijkt, dat kunstmest en met name kalizouten gunstige uitkomsten gaven bij groenten, bloemen, boomen enz. De kalizouten, die men in dergelijke ge vallen gebruikte, waren meestal pateutkali en kaïniel, waarvan men het eerste in het voorjaar en het laatste in het naj'.ar gaf. Intusschen is het de vraag of ook kaïniet niet het g« hecle jaar duor kan gegeven wor den. Liefhebbers van bloemen-, groente- en boomteelt worden uitgenoodigd iu dezen zin proeven te doen. De Inmaaktijd. De Heer Leonard Springer, oud-leeraar aan de Rijkstuinbouwschool te Wageningen, vestigt de aandacht op een schijnbaar on schuldig, maar inderdaad belangrijk ver schijndel. Het schijnt,zege het Centrum dat de pekel, waarmee de boontjes en andere groenten in roode inmaakpotten van hoogen vorm worden ingemaakt, soms al- kleurt en rood wordt. Vaak wordt dit als weinig belang aangemerkt. De heer van 0 n - 0 Springer, in wiens huisgezin h°t verschijnsel ook voorkwsm, verzocht een scheikundige den inhoud vau een dezer potten ie onder zoeken en deze constateerde de aanwezigheid van lood. De scheikundige vei klaarde, dat niet alleen de pekel met lood bezwangerd w»s, maar dat dit met de boontjes zelf in nog heviger male het geval was, zoodat z. i. na het gebruik loodvergif liging het noodwen dig gevolg moest zijn. Bovenstaande neme ieder als een waar schuwing ter harte. Wil men beveiligd zijn tegen vergiftiging en bovendien zijn vruchten en groenten het eigen aroma, den natuurlijken geur en smaak desnoods jarenlang, doen behouden, dan make men gebruik van Week's Slerili- salor, te prefereeren boven elk ander systeem van inmaken. Wend u tot I). de Clercq, Bloemeudaal, waarmede gratis onderricht iu het sterili- seeren worilt gegeven. «LUJi.!l -JJL JIL1 IJ"J.JLLU-LJX-ILUJlJ-MRISggn VOORUITGANG. Van wege hel departement vau landbouw, nijverheid en handel is uo. 3 der verslagen en mededeelingeu verzonden. Het bevat de beschrijving van den tuinbouw iu Nederlaud. Dit boek doorbladerende, viel het mij op, dat bij het onderwerp „bemesting* nog op zooveel plaatsen moet g'-zegd worden, dat het gebruik van kunstmest nog heel weinig beteekeut. Het is wel vreemd, dat in een land waar het kunstmestgebruik en den landbouw in de laatste jaren zoo enorm is toegenomen, de tuinbouw op dit gebied zoo achteraan komt. Er is toch geen enkele aannemelijke reden denkbaar, waarom niet goed zou zijn voor de tuinbouwgewassen, wat uitstekend blijkt voor de landbouw- planten. Er is dan ook, blijkens dezelfde bovenge noemde „Beschrijving van deo Tuinbouw* in sommige streken van ons land een merk bare vooruitgang te bespeuren, vooruitgang in het gebruik van allerlei kunstmest in de groenteteelt, de fruitteelt, de bloembollen teelt alsook iu de bloem en bootnkweekerijen. En dit kan ook moeilijk uitblijven op den duur, waar tal van proeven op gunstige re sultaten kunnen wijzen. Zoo is reed» in het jaar 1904 te Heemstede, te .Santpoort en te Haarlemmermeer op proefvelden, door hWmbolleukweekers aldaar aangelegd, bood een tooverachtig schouwspel, uci (,at epn beines,ting met kalizouten roeivereeniging »De Amstel hzd haar g- werkto debloel_ gebouw zeer mooi geïllumineerd me dcr hyaciuthen (variëteit - enkele vetpotjes en rose lampions wat an uen wal af gezien een prachtig effect maakte. .Gertrude.) De Troonopvolger, prins Albert, heeft, gesteund door de Gemeente Ostende, de Ka mer van Koophandel aldaar, door corporaties en bemiddelde particulieren een onderneming op touw gezet, die vermoedelijk zal bijdragen om verb.tering te brengen iu den toestand der Belgische visscbersbevolking. Hij wil nl. weezenschepen in dienst stellen, op welke de kinderen van op zee om het leven geko men visschers zullen worden opgenomen en opgeleid tot matrozen. Tot dusverre was het gewoonte die ongelukkige kinderen bij ande re visschersfamilies in den kost te geven, maar daar de visschersbevolking van Bel gië op een zeer lagen trap van ontwikkeling staat, werd de opvoeding dier kinderen schro melijk verwaarloosd en was verbetering te dien opzichte dringend noodig. Daar men aan boord van het weezenschip ook een vakschool voor de visscherij hoopt in to richten, zal deze tak vau bedrijf daardoor misschien ook een hoogere vlucht nemen. Prins Albert heeft onlangs in Southampton den kleinen driemaster „Ibis* gekocht en stelt nu dit schip voor het genoemde doel ter beschik ing. Reuter seint heden uit Ostende Drie Nederlandsche torpedobooten ziju aangekomen. De officieren werden ambtelijk door den burgemeester ontvangen. Morgen vertrekken de booten. In hooger beroep is het tegen den suiker speculant Jaluzot uitgesproken vonnis beves tigd zoodat hij zijn gevangenisstraf van 1 jaar (voorwaardelijk) houdt. Maar z\jn boete ia gebracht van 3000 tot 25 francs, 't Is niet te bar 1 De koninklijke familie krijgt nog telkens dreigbrieven. In een daarvan stond dezer dagen „Gelooft niet, dat wij u hebben veigeten. Indien gij er aan twijfelt, verge lijkt dan het schrift van dezen briet met

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1906 | | pagina 5