IVt Nummer 2 Zondau 6 Januari 1907. x„e t„H i Tcegewijd aan Handel, Industrie en Cemeentebelaneen. Eerste Blad. M'StpteTdT he;Sft echt^rirtv5 gekomfn'sisi,,e Dit nummir bestaat uit BRI2 Bladen. AM TOON TIELEI, d. iOPwo„l„ d8t "Ch baar '°h0e° ïird ZZZrZmZbb°n! 'eCllt" eeJVS° lal""C 'U"pla"S V3n J Wat was 1906 voor Schoenindustrie EÜILLE 0 de noteeren. r, r» 1 T RR^"rTATlWI?T)TT 1 —Tim inimiliuii «dl oar.E-.-rf JK^S» Cunsi U I T O E V E R IZ iinr.Ki K A 1 r0ür 'l e78t den voet zc,te °P d*n *ST - 5 etten. jgetwn T Coin, schijnt Woensdag- en Zaterdagavond. 1""""" -i o j (n I t hi d> t.i *r HEL Dit Blad verschijnt W o e n s d a g- en Zaterdagavond A b o n n e m e n t S> r ij s per 3 maanden f U."5. franco per post der het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonch stukken gelden enz., franco tc zenden aan dei Uitgever. mooie r er r Bis separtoj zweep der ijzeren partijdiscipline. Neen, aan zoo n monstrueus leiderschap doen we niet mee, dan zullen wij het maar met wat minder krachtige leiding doen. WAAL W IJK. Telefoonnummer 38. an droi Een ontdekking. De Haagsche correspondent van de Zutph. Cl. (zou liet soms de dubbelgan ger van den Heer Jorgesius zijn heeft den Bo| cene gewichtige cntlekking gedaan. Men u,s- oordeeltGevende eene nalezing over de aanneming der begrooting van Oorlog, zegt hij »Voor de Katholieke partij, welke het aa?i irachtige leiding begint te ontbrekenwar trouwens in een po- itieken toestand welke de anti-rcvolu- LTaionnairen in moeilijkheid zou hebben ti^ebracht, geen dj de te spinnen". Zie zoo, nu weten wij het maar. Het gint onze parcij aan krachtige leiding ontbreken. Wij hebben ze dus wel :had. Wij zouden dan wel willen vra- en Wie' was voorheen die krachtige »ider Dr. Schaeptnan zaliger soms? r< Maar weet de Haagsche correspondent ^an de Zutph. Ct. dan niet, dat deze j|pelf allerminst als leider der Katholieke partij wilde optreden Trouwens, dat is JLvt §>biJ* zijn leven allerduidelijkst gebitken "t Hij stond vaak met zijn breede inzichten geheel alleen. Maar wie is het dan wel volgens dien vindingrijken correspondent Wij zouden dit eens graag van hem 1 1 willen vernemen. In elk geval weten we dan nu, dat de heer Kolkman geen krachtige leider is- Nu, zoolang de heer Kolkman als voorzitter der Katholieke Kamerfractie nog zoon overwegende >laats inüeemt in de Tweede Kamer, ;oolang floor zijn gezaghebbend woord ien premier op zijn plaats wordt gezet, vaar deze ongemotiveerd in de rechten der Kareer ingrijpt, zoolang kunnen wij het no? wel met zoon leider stellen. )raclb!a' bet ons voorkomen, dat het goed i ,"s dat in vriif» ntia#»cf<»'c -.1- lJlu8iën Advkrtkntiën 1—7 regels f 0.6U 5 daarboven 3 cent per regel, groote ■etters naai plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven women imaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en m'Loten 'r worden sPeciple zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. Het zoo deftige, hoogst conservatieve l'r. Dbl. is zoowaar illusoir geworden. Het bepleit Een blijvende Ministerraad bóven de parlementaire partijen. En het bedoelt hiermede, dat de lei- dng van s lands zaken niet meer moet toevertrouwd worden aan partij mi nste ries en partij ministers, maar ?an <e» blijvenden ministerraad, die boven (e parlementairen staat. Vooral zou het it wenschen met het oog op de Lands lefensie. Natuurlijk, een blad, dat de iitgaven voor oorlog en marine onder le productieve uitgaven rekent, heeft t bijzonder zijn blik gevestigd op het ■rgaan voor die productieve uitgaven 'Vel erkent het, dat de man, die met jzeren bezem het parlement van de Maats der regeerende macht naar de Maat* der controleerende macht moet crugdrijven, er nog niet is, toch ja och acht het niet onmogelijk, dat onder iet bezadigde Nederlandsche volk reeds ui een meerderheid aanwezig is, die een \egeering boven de partijen, uit de jeste onzer staatslieden van verschillende ichting samengesteld, als voor ons land le meest heilzame beschouwt. O, die rauwe theorie Reeds Goeuthe wist iervan mee te praten, i Het i tr Dbl. zal nog lang Utr. Dbl. •ja, ccr het zijn mooie wensch vervuld ;<t. Irouwens, dat erkent het zelt ten olie. Immers, aan het slot van zijn ar :cel zegt hetEn zoo zullen we ons loeten troosten met de toekomst. En Uilen ook permanente ministers van .andsverdediging, met of zonder De- •r.sieraad, voorshands illusie blijven, juist, phanfaseerende redactie, dat zal oorshands nog wel een illusie moeten lijven. Met één veeg bezemt men geen parlementaire partijen weg. En ook een den a,erse !0U willen drukken. Z°a f CCn monarchale Wij zijn geen sociaal-democraten, dier d' m0Qarchale 1 tantocan een eenmaal vastgesteld wachtwoord ltingeiolen5 v°lens willen en moeten gehoor- en heimei' die st^5 achter zich voélen de\ *6) //Zou je wel willen gelooven Tom, dat 't Q,j Rog net is, of 't gisteren was, dat ik ikl HCllTjKGrGlS. **ar0? 7" !"satschaPPelijke positie geheel reranderd is Dat geloof ik waarachtig gaarne. Een leven zonder zorgen is een vliegend leven. De jaren worden dan gelijk aan dagen Je oom Soen heeft het toch maar aardig be disseld 5 //Apropos, mijnheer Van Hoogland, ia er nUgj ietS overSeblevrn V3Q zijn graftombe? Reeds eerder meende ik dat aan u te vragen Ecu oogenblik ^an stilte volgt op deze Nu wij weer een nieuw jaar intreden, een jaar waarvan nog niemand iets be kend is, maar waarin zoo ontzettend veel kan gebeuren, dunkt ons dat wij met beter kunnen doen dan een terug blik te werpen op het afgeloopen jaar en ons de vraag te stellen wat was 1906 voor de Schoenindustrie Wij mee- nen dat daarin veel leerrijks gelegen ligt, want het is toch ontegenzeggelijk waar, dat als wij eens kalm nadenken over al hetgeen er in een afgeloopen jaar is gebeurd, dat wij daarin menige vingerwijzing zien, die ons aantoont wat in ons voordeel was, A-at in ons nadeel was, die ons voor een volgeud jaar van groot nut zal wezen. Wanneer wij de balans over het afgeloopen jaar opmaken, loen wij dit natuurlijk in algemeenen zin, het verder aan ieder in 't bijzonder over latend om dit voor zichzelve te doen. Alzoo terzake, wat was 1906 voorde Schoenindustrie Met niet zulke blijde herinneringen zullen wij dit jaar kunnen herdenken. Reeds in den aanvang van het jaar waren de prijzen van alle grondstoffen zóó hoog, dat op de in Tilburg gehouden algemeene vergadering de noodzakelijk- heid bleek, om te trachten ook hooger schoenprijzen te verkrijgen Kort te voren waren er reeds pogingen in het werk gesteld om tot een algemeene verhooging !e komen, die jammer genoeg, door niet eendrachtige samenwerking, schipbreuk leden. Ook thans kon men niet verder komen dan tot op ruime schaal ver spreiden van een circulaire, waarin de noodzakelijkheid van prijsverhooging no°" eens werd uiteengezet. Of deze circulairï doel getroffen heeft? Geholpen heeft het wel wat, maar in ange na nog niet genoegzaam. De zoo noodige eendracht ontbreekt en dat is wel een van de voornaamste reden waarom eene zoo noodzakelijke prijs-ver- hooging niet genoeg is tot stand geko men. Wij vreezen maar al te veel dat als ieder voor zich, wat men toch ver plicht is te doen, zijn balans gaat op maken, het jaar 1906 als een jaar waarin veel te weinig verdiend is, zal moeten Hoeveel toch zijn de prijzen van alles, niets uitgezonderd, sinds Januari geste gen en hoe weinig prijs heeft men bij de schoenen kunnen krijgen De toe stand is dan ook momenteel wel zóó critiek dat wij niet vreezen hier openlijk uit te spreken, (als onze overtuiging), dat er zelfs zijn, die met verlies werken. Zóó kan het niet blijven. De groote, die door grooten inslag, waardoor zij van zelf billijker kunnen koopen, die verder door tijdige inkoopen nog goederen verwerken die goedkooper zijn dan de huidige prijzen, zullen echter ook re kening moeten houden met de omstan digheid dat zij door die grooter inkoo pen ook zooveel meer kapitaal noodig hebben en waar het geld zoo enorm duur is zal hun interest-rekening voor dit jaar er niet verblijdend uitzien. De rente die anders bij de berekening der schoenen nu wel niet zoo'n groote rolspeelde zal dit jaar menigeen een ver keerde rekening doen maken en zal het hare er wel toe bijdragen, dat ook zij die daarop niet bedacht waren, hun prijzen moeten herzien en ze nog wat hooger moeten stellen. Over de drukte zal over het algemeen el niet geklaagd zijn. Het voorjaar was zelfs zeer goed, maar over de betalingen gelooven wij vast en zeker dat geen mcnsch tevreden zal wezen. Vooral de prachtige nazomer die maar al te velen, in Holland niet alleen van de rijken maar ook van den goeden en kleinen burger stand ja zelfs uit werkmanskringen tot een plezierreisje uitlokte (wat door de tegenwoordige goedkoope reisgelegen heden nog meer bevorderd wordt) was oorzaak dat er toen een ongekende stil stand in zaken was. Toen werd er weinig verkocht en totaal niets betaald. De lui hadden hun geld noodig voor plezierreisjes en lieten den winkelier wachten die op zijn beurt den fabrikant niet kon betalen. Dat ongelukkige en zoo veelvuldige retourneeren van wissels is in ons vak een kanker, die treurig genoeg nog schijnt toe te nemen en waaraan men zijn aandacht terdege ver plicht is te wijden. Alles bijeengenomen gelooven wij niet te veel te zeggen dat het jaar 1906 voor de Schoenindustrie een veel minder Roman van de Zee door JOS. SCHELLEKENS. XL Plot.eling slaakt Nel een gil, doodsbleek uu„euü„ WIJS ze Haak, die inmiddels is toegesneld,vraag van Toos. olijks soort; hij rukt Z Z 0ndler den worpt hij Ien in kort verhalend da, losgegaan ver van zich af. Als uien wat van den schrik bekomen is. De dagbladen zullen 'i destijds al wel serder M.t klimmende LV» O». g'»ven werden geopend U V/ verwording van d«ze schoone stad. 1 Lijkt hoe langer hoe ougeloofelijke it die verschrikkelijke uitbarsting pas vii aar geleden is.// morrt Vn'i. nn zoodat de lijken uit hunne kisten werden geworpen op betrekkelijk grooten afstand van hun graven vond men vele doode lichamen w "6 nun Slaven vonu men ve aar g,| d msrst Fr,,, „p Schij, V,gs Je wegen vereprei,]. Toen ik dn„ ook ■et toch eens Le Te l 7" T df Saint P.erre snelde, toch eens, hoe die cactussen, hooge rief was mijn eerste werk, te gaan zien wat or IQ !i V L'oe,en meester was geworden. Helaas niets men h t B" met,hun7RI°n^leven^fT, er ter plaatse irner te ontdekkeé dan lts eoodat j" bUnX "ij breed,,U af«r0"d- wa"r"' ware staL tl", nk'l L" 'Z' ïcrzw"'ge" Ik k.„, n ■istel ml e. T a H be«chrlj™, toen in mij omging. d Le.?.' T Z'gi T°m' d' weet' dat ik "iet ben, wat men noemt de steenen slrijdensmoede zoo mi 1 1 - n voegen, 'i Ziet er geheel ande toen je voor 't eerst op Martiniq* Haak.* tijn, doch op dat oogenblik ging er toch iets in mijn ziel om, wat ik moeilijk onder woorden kon brengen, maar wat mü toch klaar en duidelijk voor den geest bren eerbied, dien we een doode en vooral een afgestorvene als deze verschuldigd is.„ r*Da»r heb je nooit iets van geschreven, Tom l" ii Dat wilde ik ook niet. Haak, maar laat me nu verder gaan. Als Ti dolle man -je weet, ik ben 'n beet je driftig uitgevallen snelde ik van deze onheilsplaats weg en begaf ik me naar een der plantages om werkvolk te halen. Met krachtsinspanning en voor mijn temperament - onuitstaanbare langzaamheid - kregen wij eindelijk de doodskist uit zijn diepe natuur- tombe. Wonder boven wonder was ze nog geheel gaaf en wensch je nu de nieuwe graf tombe ven je oom te zien, Haak, zoo wil ik je er heel gaarne heenbrengen.// z/lloe kun je zoo iets nog vragen, Tom? Dat spreekt toch van zelf. Ik kan je niet zeggen hoeveel zelfverwijten ik mij maak dat ik hiernaar niet eerdei gevraagd heb //Kom, kom, je bent pas hier en 't is waarachtig geen wonder, dat door al deze nieuwe indrukken, waarop je in 't geheel niet voorbereid kon zijn, aan zoo iets niet direct dacht //.Maar nu dan ook geen oogenblik uit stel meer, mijnheer Van Hoogland, zegt Nel. z/Wij hebben aan oom teveel te danken dan dat wij niet zoo spoedig mogelijk naar zijn gr f zouden snellen, om daar vol piëteit voor zijn zielerust te bidden. Met verklaarbare Nieuwsgierigheid bege ven zich nu illen haastig op weg, stilzwij gend voor Tom voorgegaan. Km 'eind bui teD S.rint-Pierre, op weg naar het dorp Ce- ron, is een nieuwen doodenakker aangelegd. In t midden daarvan verrijst een monu mentale eeretombe, het schijnt we/een mau soleum. Hierheen brengt Tom zijn vrienden, die vol weemoedige dankbaarheid het prach tige praalgraf betreden, Al dadelijk valt hun het machtig mooit- bas-u-lief op, dat in smetteloos marmerden forschen kop van den oveiledene on verbeter lijk doet uitkomen.' De ganschegelaatslijn is scherp afgeteekend. Da levendige oog opslag, waaruit strengheid, doch ook goed hartigheid spreekt, tintelt onder de breede wenkbrauwen. De gesloten mond met zijn forschen knevel en baard teekent kloeke vaat beradenheid. Onwillekeurig blijft Haak voor dezen mooien kop staan. In stil gepeins beschouwt hi; 't kunststuk. //Ja, zoo was hij dat is oom Soen....* Maar Tom, waarom heb je dat ons toch niet gr schreven, ook wij hadden dan onze cijn? van de dark baarheid kunnen brengen.* fWil ik je eens wat zeggen, Haak Ik b^n door je oom weer een m m ge-a orden v»n niemand iemand. Hier onder zijn sug- gereerende flinkheid, heb ik me zelf weer opgeheven en dat, ouwe jongen, is me meer waard dan het goud, hetwelk in miju beurs gevloeid is. Nee, ik ben oneindig veel meer aan hem verschuldigd dan jij en daarom moest dit huldeblijk ook van mij alleen komen.* En lom, de joviale Tom, de optoinist in t kwadraat, de eenmaal sarcastische spotter met alles, wat naar weekheid zweefde, moet zich plotseling omwenden, wil zijn vriend de tranen niet zien, die in zijn oogen op wellen. Doch Haak heeft het wel gezien en hij J ukt zijn vriend met kracht de hand Je bent een edele veut, Tom, tr uwensonde- je ruwen bolster lieclt altijd een goedei kern gezeten.* En de beide vrienden knielen, als door eenzelfde gedachte bezield, op een der banken neder, om een innig dankgebed op te zenden tot Hem die de belooner is van alle edele en goede daden. gunstig jaar was dan enkele zijner voor gangers. Wat vooral in dit jaar weer te constateeren viel is, dat de Schoenin dustrie meer en meer tot mechanisch bedrijf overgaat. Zoovele zaken die van handwerk tot machinaal werk in de laatste jaien overgingen, deden menigeen de vrees koesteren dat er zoo zachtjes aan veel te veel geproduceerd wordt, en dat tiet zoodoende op een doodmakerij voor velen zal uitloopen Dat de handschoenmakerij door het toenemen der fabrieken, die niet alleen quantiteit, maar ook de qualiteit van hun artikel beduidend verbeterd hebben, meer en meer in den hoek gedrongen wordt is een zeker feit. Men kan daar veel over redeneeren of het daardoor nu beter of slechter is geworden, wij mee- nen als onze meening gerust te mogen zeggen, dat wij daardoor in betere banen komen, en de toestand op den duur daardoor veel gezonder worden zal. Ons vak zat te veel verdeeld in kleine han den, menschen voor wie wij respect hebben als te zijn goede schoenmakers, vlijtige oppassende eerlijke lui, maar die daardoor nog niet waren (waar het toch in niet geringe mate op aankomt), goede degelijke handelslui, energieke fabr:1-~ ten> op de hoogte van hun tijd noegzaam met kapitaal onderleg hun zaken te drijven zooals het die dus niet geheel en al afhï zijn van leveranciers en van Laat ons het kindje maar een naam noemen, er waren in o maar al te veel lui die zLr> brikant noemden maar fei1 waren dan de knechts Schoenwinkeliers, en d> al hun vlijt, al hun ha zuinig leven een gifcjl geheele industrie. Kon nen niets meer verdie moest er iets bijgeprak om aan de kost te komen er een winkeltje bij begonnc. keltje waarin dan de knechts komen en dat moest dan de rek goed maken, men kon niet leven va zijn schoenmakerij, men moest het doen van den winkel. Genoegzaam is daarover in den laatsten tijd in verschillende dag en weekbladen geschreven en ons lust het niet verder op deze quaestie in te loos en Frits zijn inmiddels achter de tombe omgegaan, terwijl Nel nog steea*.^ m diep gepeins verzonken haar man en Tom gadeslaat. //Lieveling, weet je wel, dat deze doode ons weer te zamen heeft gebracht?* fluistert 1 rits teeder tot zijne jonge vrouw. Deze knikt stil van ja. z/W are door hem die veranderde positie niet gekomen, ik had er nooit aaugedacht, mij uit je tegenwoordigheid terug te trekken en onze harten hadden misschien nog in stille, onuiigesproken liefde tegenover elkander gestaan.* En hand in hand knielen ook deze jonge menschen, door den hier rustenden doode onbewust bijeengebracht neder om in een diepgevoeld gebed dank te brengen aan Me Gever van alle goeds, die door den zoo l ang on bekennen en daardoor onbeminden (Lm Soen dit dankbare vijftal lot gelukkige menschen heeft gemaakt.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1907 | | pagina 1