Nummer 9.
Donderdag 31 Januari L9<>7.
30 Jaargang.
Toegewijd aan Kandel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
'bekendmakiIjg^
IITÏOOGE KIIIM.
ANTOON TIELEEf,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen.
itgetee:
KUlLLh OA.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Duitschland.
esEPF^Rsr' ~KrsseESi 35535 -
W A A L W IJ K. Telefoonnummer 38.
N A T I O NALE M I L I T I E-
UIT HOOGE KRINGEN.
—Ill Hill II
De Echo van net Zuiden.
Waahvijksclie fii [,aazslraalxfkf Courant,
L)it Blad verschijnt Woensdag— en Zaterdagavond.
A bonneineutsprijs per 3 maanden f 0."5.
Franco per post door liet geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden
Uitgever.
den
Advertbntiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr
letters naar plaatsruimte. Advertentiëa 3maal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Ontheffing van werkelijke» dienst voor
geestelijken enz
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwijk
BRENGEN TER KENNIS
van hen die alhier voor de Militie werden inga
schreven en die ingevolge art. 113, le zinsnede
der Militie-wet 19U1, op hunne auvrage telkens
voor een jaar of minder, ontheffing vaa werke-
lijken dien6t kunnen erlangen:
Dat de aan H. M. de Koningin te richten aan
vrage om ontheffing van den werkelijker! die -•
door den belanghebbende eigenhandig omlerteekeml
met het vereischte bewijsstuk bedoeld b:j anikel
85 van het Koninklijk besluit van 2 December
1901, Stbl. No. 230, moet worden ingeleverd bij
den Burgeme's er dezer gemeente en wel
le. in de laatste tien dagen van Januari door
hem die amiers ui Maart in volledige
oefening moeten worden ingelijfd, en in de
laatste tien dagen van Maart door hem dn
anders tu-»clieii 15 llei en 15 Juni voor
korte oefening moet worden ingelijfd
2e. door hem die op een ander tijdstip tot
inlijving bij de militie moet worden afg—
leverd, binnen tien dagen na de d.tg eekening
van den oproepinuobiief
3e. door hem die opnieuw van den werkelijWrn
dienst wenecht om heven te worden, in de
laatste tien dagen der maand op één i a
voorafgaande a m de maand waarin de
duur van de verleende of laatstelijk ver
leende ontheffi g eindigt;
4e. door den ingelijfde bij ap Mili ie die voor
het eerst voor ontheffing in aanmerkii g
wenscht te komen, zoodr.i hij indent op
ontheffing aanspraak te kunnen n aken.
Het overgelegd bewuss uk ai'i» niet vroeger r. n
afgegeven dan tien dagen vóór de inlevering b'i
den Burgemeester, terwijl de dauiopgestelde hand
teekening moet zijn gewaarmerkt door deD
Burgemeester der gemeente waar de afgifte is
geschied. 1
Volgen* art. 90 van het Koninklijk besluit van
2 December 199] (S a*'«bl. No. 230) moet o.a.
hij, wiea tijdelijke ontheffing van den werkelijke»
dienst is verleend, zich op d>-n dag volgende op
dien, waarop de tijd v*n de ontheffing is ver
streken, bij het korps ol sa boord, naar g'-lang
hij bij de militie te land of bij de Zeemilitie
is in ge lij ld, aanmelden.
Mochten bizondere omstandigheden oorzaak
zijn, dat de br^chikktng op et ne a»nvrage om
vernieuwde onth fü g vnn dienst niet bekend is,
tegen het tijds'ip, waarop aan genoemd artikel
zou moeten worden voldaan, dan zou de belang
hebbende zich tot den Ministet van Oorlog tot
dien van Marine zoo hij tot de Zeemilitie
Bij vergissing kwam in ons vorig
nummer in de aankondiging van onze
nieuwe feuilleton, een verkeerde titel
daarvan te staan.
De titel van onzen bocienden roman,
waarmede we heden een begin maken is
(1)
Roman naar 't Engelsch.
behoort kunnen wonden ter bevordering, dat j
hem een tijdelijk verlof wordt verleend in af
wachting van ric beschikkirg op de unnvrage.
Waalwijk, den 11 Janusri 1907.
Burgemeester en Wethouder* voorroemd
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris
F. W. VAN LIEMPT
Een lichtende Stor.
Zooals de lezers weten, flikkert er aan
onzen Noordbrabantschen Pers hemel ook
een Avondster.4 Welnu, deze Ster heeft
haar licht laten vallen op de aangele
genheid te Rijssen, welke u allen zeker
wel bekend is. Uit deze belichting is
echter gebleken, dat het geen voorlich
tende ster is aan de socialen en econo-
mischen hemel. Immers, haar stralen
vallen juist op dat gedeelte van het
economische slagveld, waar de vasthou
dende geldbuil rammelt en als 't ware
tergend den kalmen, doch vastberaden
loon-strijders tegenblinkt.
Doch laat ons het gebied der beeld
spraak verlaten en in gewone huis- of
tuintaal onze meening hieromtrent zeg
gen. Wij begrijpen niet, dat een katho
liek orgaan, hetwelk toch zeker als onze
sociale en economische grondwet aan
neemt de sReruin Novarum,4 de houding
der firmanten in Rijssen nog in bescher
ming kan nemen. Het is toch overbe
kend, dat de loonen in Rijssen zeer laag
zijn, dat daar niet in toepassing wordt
gebracht één der grondbeginselen der
»Rerum Novarum4 de arbeider is zijn
loon waard. En waar aan de zijde van
de patroons deze leer wel dubbel wordt
toegepast (of is een jaarhjksch inkomen
van zestigduizend en honderduizend gul
den soms niet in evenredigheid, met
den gepresteerden arbeid dier heeren)
daar moest een katholiek orgaan qua
beginsel aan de zijde der werklieden
staan. Niet alzoo de Avondster.*- Zij
heeft zelfs den oorspronkelijken eisch
der werklieden (20% loonsverhooging)
buitensporig hoog genoemd. En haar
betoog berustte dan hierop, dat de vra
gers al heel spoedig drie vierden van
hun eisch lieten vallen en thans maar
5% vragen.
Eilieve, staat dan in het woordenboek
van de Avondsier* niet het echte, prac-
tische Hollandsche spreekwoord »Beter
een half ei dan een ledige dop f4
Toen de werklieden zagen, dat van
hun overigens zeer billijke vraag om loons
verhooging niets kon komen, was het toen
niet zeer verstandig en tactisch van hen,
om hun eisch noodgedwongen te herzien
en dezen tot een minimum terug te
brengen, welks afwijzing haast niet denk
baar was En tochde heeren met
zestig- en honderdduizend gulden inko
men weigeren hun werklieden een loons
verhooging vanzestig gulden per
jaar, dus van fl,20 per week of 20 cent
per dag 1 1
En zóó iets tracht onze collega nog
»recht4 te praten I 't Is maar gelukkig,
dat hij in deze vrij wel alleen staat, 't Zou
er dan ook werkelijk treurig uitzien, als
de Avondster1 in deze de draagster
was van de algemeene opinie onzer pers.
Onze K. S. A. had dan waarlijk nog
geen sterke beïnvloeding gehad op de
sociale en economische ideeén onzer
voormannen. Neen, n tegenstelling met
onzen confrater, sporen Wij onze werk
liedenverenigingen ten zeerste aan, om
de stakers te Rijssen met woord en
daad te steunen. Doch niet alleen onze
sociale organisatie's, welke natuurlijk
sterk meevoelen met den strijd, die daar
afgespeeld wordt, sporen wij tot werkda-
dige ondersteuning aan, maar ook elk
weldenkend, sociaal voelend mensch,
ook al staat hij niet direct in de bewe
ging. Steunt dus allen die mannen, die
daar strijden voor een heilig recht Het
recht op een menschwaardig bestaan l
De r;>ep die van den Engelschen winter
uitgnat is als mild Of 't zoo in werkelijkheid
is 't Is waar, zelden gaat het kwikzilver ver
onder het vriespunt en werkelijk ziet men er
in de vrije lucht steeds bloemen en heesters,
die ten onzent dan reeds lang in de serres
worden verzorgd. Maar de koude, grauwe
mist, waarin de winter meesteutyds het
grootste deel van Albion hult, is ook alles
behalve aangenaam. Deze bezorgt u koude
rillingen, verkoudheden, en wat al meer van
die narigheden. Wie zwakke longen heeft,
eeu koude natuur en daarbij geld in den zak,
die keert den winter graag den rug toe en
trekt naar bet Zuiden.
Voor ongeveer 6 maanden wij zijn in
Februari 1879 was met kinderen, pouver-
nabt h, een tros van bt-diendeu, met paarden
en rijtuigen, ook Mrs Eagles van Clyve
Court, bij Doveton in het graafschap Devon,
naar het zuiden getrokken, alleen, zooals n en
voorgaf, uit vrees voor den komenden wintei
Want ten eerste heerscht deze daar beneden, als
gevolg van de nabijheid van den golfstroom, niet
zoo streng en ten tweede behoefde deze familie
met haar stalen lichaamsgestellen hem beslist
niet te vreezen. Neen, voor zichzelf wist zij
het wel en eene vriendin had zij 't toever
trouwd, het was in werkelijkheid de «mart,
die haar naar Nizza dreef, de smart over het
verlies van haar man. Zij had hem onuit
sprekelijk lief gehad, zeide zij en zij wist het
zeker beter dan de bewoners vnn Doveton,
die alle mogelijke lichtvaardige gevolgtrekkin
gen eruit maakten, dat het kleine, gele man
netje, bij de zeldzame gelegenheden dat men
hem te zien krieg, z ch uooit aan de zijde
van zijne gemalin bevond, maar haar altijd
met eeuige tusschenruimte volgde, meestul
een kind aan iedere baud of eeu haledoekje
over deu arm. Slechts een kwart jaar mulat
Clyve Court uit de handen van pen door
rensport geruïueerdeu jongen baron in de
zijnen was overgegaan, verwisselde Mr. Eagles
het tijdelijke met het eeuwige. Volg'-us zijne
laatste wilsbeschikking was hij uiet in het
pas aangekochte familiegraf ter aarde besteld,
maar op 't dorpskerkhof, op den berg voor
de stad, daarboven tusscheu hemel en aarde,
ouder de suizende iep-boomeu Dat zijn gtaf
was gesierd met eeu kunstig uitgevoerd mo
nument, daarvoor had zijn weduwe zorg ge
dragen en tevens had zij den tuinman order
gegeven, iedereu Zondagmorgen, zoo wat om
den tijd, dat de meuscheu zich ter kerke
begaven, een prachtig bouquet van kostbare
bloemen op den stillen heuvel ueer te leggen.
Toen had zij hare kofters laten pakkeii en was
afgereisd, zoo dicht in den rouwfloers gehuld,
dat de iuwouers van Doveton zelfs niet het
topje van haar neus bij 't voorbijrijden konden
zien. Onderweg had zij 't onder den sluier
wel wat warm gekregen eu in Nizza werd
hij afgedaan. Het zwarte kleed hield »ij
natuurlijk aan. Het zwart was zeer modern
en stond haar voortreffelijk.
Zij was een zeer schooue vrouw Mrs.
Eagles van Clyve Court nog geen dertig
jaar oud, van fimke, slanke gestalte, met een
tijngevoimd gezicht, haar voorhoofd met
weelderig haar omzoomd, staalblauwe, wel
wat koude oogen en een kleine mond, die
soms bij zekere gelegenheden zeer lief kon
lachen.
Gisterenavond was er zoo'n gelegenheid.
Hare gasten waren batooverd van haar wegge
gaan, zij had namelijk eeu «at home" gegeven,
uiet uit genoegen o neen, haar smart over
den afgestorven# was nu, na acht maanden
De Franpche bisschoppen zeggen in de
verklaring op hun bijeenkomst vastgesteld
en nu van de goedkeuring van den paus
voorzien
1. Wij handhaven onze vorige verkla
ringen ten opzichte v&n de wetten en andere
regelingen, iu den laatsten tijd tegen de
kerk uitgevaardigd; en handhaven de pro
testen, die wij er, samen met deu pnus
tegen ingebracht hebben. Wij risohen voor
de kerk van Frankrijk opeerbied voor
haar hiërarchie en de onschendbaarheid van
haar goederen e> vrijheid
2. De heilige goederen, waarvan wij
beroofd zijn, zullen zonder ophouden om
hun wettige eigenaars roepen.
3. Temidden van den strijd, die voort
duurt en slechts kau eindigen door eerlijke
genoegdoening na de aanslagen op de kerk
gepleegd, willen wij alles in het werk stel
len om tot het laatste toe de uitoefening
van den eeredienst in onze kerken te hand-
ha en. Te dien einde zijn wij bereid het
met den openbaren e,eredienst te beproeven,
indien de duisterheden van sommige plaatsen
in de wet van 1907 voldoende opklaren
om onze pogingen in die richting niet ijdel
te maken.
4. Een administratieve overeenkomst,
aangegaan tusschen prefeeten of burge
meesters ter eene en bisschoppen of geeste
lijken ter andere zijde, kan overeenkomstig
de bepalingen der wet, aan de laatsten de
gehouwen der eeredienst ten gebruike geven
op het stuk van die overeenkomst stelt de
wet de civiele partij slechts eene voorwaarde,
de kosteloosheid van het gebruik.
Terwijl wij ons bereid verklaien overeen
komsten van dien aard te hepioeven, eiselien
wij het recht op om er alle bepalingen in
op te nemen, uiet strijdig inet de openbare
orde en bestemd oin ons tweeërlei volstrekt
noodzakelijke waarborgen te geven, de eene
beDfffe.nde het blijvende en de moreela
zekerheid van de godsdienstoefening in di
ten gebruike afgestane kerken, de andere
met betrekking tot het verzekeren van de
beginselen der hierarchie.
Die bepalingen zijn geformuleerd in het
bijgevoegde proces-verbaal. Ze zijn wettelijk
onze strikte plicht verbiedt ons er iets van
af te doen.
5. Aangezien de inrichting van dc kerk
van Fraukrijk niet van de willekeur der reg.
mag afhangen, stellen wij, bisschoppen, ons
volkomen solidair en verklaren wij, dat de
geno-mde gebruiksovereenkomst overal aan
vaard zal worden of dat wij haar nergens
willen hebben.
Di° overeenkomsten zullen slechts gelden
van het oogenblik af, aat zij verklaren dat
de bovengenoemde bepalingen eenstemmig
zijn aanvaard door de civiele partijen, ver
tegenwoordigende de gemeentelijke of andere
overheid.
Het rechte geweten van heel het land
zal onze voorwaarden goedkeuren.
Deze verklaring der bisschoppen wordt
in verschillende persorgauen met vreugde en
welwilleudheid begroet.
Men verwacht er zelfs goede resultaten vau.
nog zoo diep als ooit maar om reden die haar
dierbare Samuel zvker goed gevonden had.
Want dat haar eerzucht een hooger doel na
streefde, dan hij zich voorstelde, wist de man
en had hij goed gevonden.
Zijn doel was zucht naar geld. Als eeu der
rijks'e kooplieden der City van Londen had
zij hem leereu kennen en gehuwd.
Het geld is overal een macht en nergens
eene grootere dan in Engeland. Nergens wordt
de bezitter ervan hooger geacht en de niet-
bezitter bitterder veracht.
Beggar" is het bekende schimpwoord voor
dit soort vau menschen
Maar Engeland kent nog eene hoogere macht
dan het geld en die is rang, adel. Hij heeft
het giootste deel van het land in be. it, heele
en halve graafschappen zijn 't eigendom vaD
enkele families met hoogklinkende namen, In
kasteelen, die de koninklijke in pracht en
heerlijkheid evenaren, resideeren zij sedert
e-uweuen het democratisc'ngeziude volk heeft
weinig zui daarte'eu iets te doen. De kasteeien
met hunne heerlijke parken strelen zijne fau-
ta8ie, de namen der Schrewbury's, der War-
wicks, der Percy's, der Salisbury's klinken
hem aangenaam ia 't oor, doen zijn hart sneller
kloppen, want zij zijn echo's uit vervlogen
tijden, aan dit alles is een stuk geschiedenis
verbonden, daarin leeft EDgelaudB roem vei der.
Van deze namen moet men zijne heiligschen-
neude handen afhouden Als eeu dezer afsterft,
dan is er kommer over 't land, eu als de
koningin er weder en in den adelstand verheft
dan is dit voor iederen flinkeu Brit eene
aausporing om ook op den voorgrond te treden
up e<-n of ander gebied. "Want zooveel weet
hij wel, dat slechts zf°r weinige van deze
geslachten in een ononderbroken linie zoover
t-ruggunu, als zij wol schijnen, te weten tot deu
tijd, dat Wilhelm de veroveraar het land der
Saksen ouder zijne getrouwen telde. Uit
nieuigeu eerhiedwanrdigen boom, die heden nog
uit den ouden Btum zijn frisch groen doet
leren, is reeds voor eeuwen eenmaal in alle
stilte een nieuwe loot te verschijn gekomen.
Want er zijn altijd keningen geweest, die de
verdiensten moestpn beloonen.
De oude naam ging met eene bezitting op
een of anderen knappen kop over, die der
De verkiezing.
De opzet der Regeerig is mislukt. Dat
is de groote b teekenia van den einduitslag
der eerste verkiezingen.
De Rijksdag werd ontbonden, omdat men
hoopte, dat een verkiezing een verzwakking
voor het Centrum zou zijn. Maar men heeft
misgerekeud.
De Centrum-toren staat nog even sterk
en hecht als te voren en niet do minste
scheuring is er in te bespeuren.
Ziehier.
De uitslag is.dat gekozen zijn 237 leden
en er 160 herstemmingen moetvD zijn. Ge
kozen zijn 41 conservatieven, 10 vrije con
servatieven, 18 Polen, 89 leden van het
centrum, 20 nationaal liberalen, 6 leden
van de vrijzinnige volkspartij, 1 van de
vrijzinnige vereeniging, 29 sociaal-democra
ten. 1 middelstander, 1 Deen, 10 wilden
en Elzassers, 3 antisemieten, 2 leden van
den Bund der Lan wirte, 4 van de econo
mische vereeniging, 2 van de Zuid-duitsche
volksparlij
Bij de herstemming zijn bel rokken 29
conservatieven, 19 viije conservatieven, 5
Polen, 31 leden van het centrum, 58 na
tionaal liberalen, 27 v»n de, vrijzinnige
volkspartij, 12 van de vrijzinnige vereeni
ging, 92 sociaal-democraten, 2 middelstan-
ders, 3 wilde liberalen, 4 Welt.-n, 4 widen,
8 antisemieten, 8 leden van den Bund der
Landwirte, 12 leden van de economische
vereeniging, 11 van de Zuid-duitsche volks
partij.
De partij die er het slechtste van daan
komt is de sociaal-democratische.
Bij deze eerste verkiezing zijn reeds 20
zetels door haar onherroepelijk verloren.
Zij zijn goeddeels overgegaan naar de
nationaal liberalen.
De socialistische partij is bijna overal in
stemmenaantal sterk achteruitgegaan.
Het volk schijnt toch eens ooit verstand
te krijgeu en niet veel meer te moeten
hebben van het veel bclooven en weinig
geven der socialistische voormannen.
Jn staatkundige kringen is men verrast
over den grooten omvang vau de op de
socialisteu behaalde o-erwinning.
Men had gehoopt eeuige zetels bij die
herstemming te zullen veroveren, maar niet
op zulke overwinningen
De verkiezingen in Duitschland zijn af-
regeenng een dienst bewezen had en de illusie
was bereikt. Was het den zoon van den eeu
of anderen nietsdoener vneger gelukt, wat
door tatent en vlijt Disraëli in onze dagen
bereikte, waarom zou dat hem ook niet ge
lukken zoo deukt Juhu Smith en zet daar zijn
doel en streven op.
Hij probeert het in de politiek, in «ene
rechtscarrière, hij verdient geld, veel geld,
wordt Lord-Mayor van Londen, in dhoop in
de ridderschap te worden opgenomen, wordt
algemeen weldoener, bouwt hospitalen voor
menschen, of voor mijn part, voor dieren en
meent dat hem daardoor de vurige verlangde
adelijke titel moet ten deel vallen. Gaat het
echter nog niet, dan koopt hij land, ziet een
landgoed tnsechen twee bezittingen van Lords
in te krijgen, deukende »Buurlui moeten
toch voorkomend tegenover elkander zijn".
Mr. Sousdpo zal mij ten zijnent, ik hem ten
mijneut uitnoodigen, wij worden boezemvrieu
den, onze kinderen trouwen saam, en als mijne
dochter lady Jane Seymour of Horward heet,
dan beu ik tevreden en wil van een naam
aanhangsel gaarne afstand doen".
Zoo iets, dacht ook Mrs Eeagles toen zij
van haar man verkregen had, dat bij Clyve
Court zou koopeu, maar het gezelschap vau
die millioeneL>men«chen bad hare eerzucht
niet kunnen bevredigen.
De glans van den nieuwen adelskroon der
Rotshilde en der Montefiore's, was voor haren
fijnen smaak te kras, en te druk, ouderwetsch
goud was haar hartstocht en fijno beschaafde
manieren hare geheele dweeperij. Als een
echte dochter des lands, aanbad zii de etiquette
en die liet juist in dit millioeuen-kriugen nog
veel te wvnschen over
Het viel niet te loochenen dat het met
succesbekrooude streven «lezer menschen. om
door eigen vlijt v el geld bijeen te kiijgen,
hun eeu zelfbewustzijn verschafte, een zeker
optreden gaf Maar het zelfbewustzijn k,jnde
juist nie.t de gewausciite grenzen en sprak daD
dikwijls te luid. Zij spraken wel niet juist
slecht, m»ar zij spraken toch met te veel
nadruk, bun spreekwijze was niet rustig, hunne
gebaren te heftig. Men zag aan hun kleedij,
dat deze waren uit de fijnste zaken vau Londen,
maar d# manier waarop de onberispelijke rok
werd gedragen, was nu juist uiet onberispe
lijk, en ieti, wat de persoonlijke smaak van
den drager erbij deed, b.v. een vreeselijke
bloem in 't knoopsgat, een paar hardkleurige
handschoenen of een opvallende das, vernie
tigde de kuust van den knappen kleermaker.
Ja altijd was er nog een fout en Mrs Eeagles
ziel had behoefte aan die reine harmonie, die
in de hoogere en hoogste kringen heerBchte.
Dit aan haren beminden Samuel mede t#
deelen, ging niet zonder moeito. Die trotsche
hoogte had wel eenige bekoring voor
hem gehad, maar de weg erheen was hem te
moeielijk gebleken. Hij was ook bang gewor
den, dat de lucht daarboven wat al te koel
voor hem zou zijn. »Deuk aan de ontoeganke
lijkheid dezer menschen". zuchtte bij meer
malen.
nWij zullen aan vele deuren kloppen, en
nergens toegelaten worden"
„De macht van het geld" voerde zij daar
tegen aan. En bij
Wie bezit er meer dan de adel".
Het familie- pperboofd heeft alles. Wij zullen
ook niet met deze oppersten trachten om te
gaan, maar met de joDgere zoons Tegelijk
wierp zij een blik in den spiegel, er hem
aan herinnerend, dat harerzijds nog eene andere
macht gold, waarop gerekend kon worden.
Zuchtend naar zijne kleine, breedgeschouderde
gewonemenschengestalte kijsend, moest hij
zulks toegeven. Dat niemand hare schoonheid
zou kuuneu wederstaau, wist hij ondervinding
en hij was in zijn deemoed er ten slotte mee
tevreden geworden, om harentwille de
pogingen aan te weudeo om haar ideaal te
helpen bereiken.
(Wordt vervolgd).