iNuinmer 31.
Donderdag 18 April 1907.
30® Jaargang,
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
TOPZW AAR mm
UIT HOOGE külMV
ANTOON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
BEKENDMAKING
Uitgever:
KV 11. LH! OS.
BUITENLAND.
België.
Frankrijk.
Engeland.
W A A L W IJ K Telefoonnummer 38.
ging-
i 'ül
De Echo van h
mi I.iBsslrialsrir Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond
Abonnementsprijs per 5 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden enz., franco te zenden axii den
Uitgever.
Adtertbntiën 17 regels f 0.00 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden specisle zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwi k maken bekeud, dat op heden ter Ge
meente-secretarie ter image is nedergelrgd ean
rercoek met bijlagen van A. W. H. C. F. R"ijgers
te Delft om vargunning tot het oprichten van
esn inrichting tot het vervaardigen v*n
«hemifche praeparaten, met name: kleu-stoflen,
kleefmirtdelen eD appreturen, op de ptrceelen.
kadastraal bekend, Gemeente Waalwijk", Sectie
C Nos. 21 ii, 2116 en 2117;
dat op Zaterdag, 20 April e. k. des voorrniddage
te elf uur, ten gemeentehuis gelegenheid sal
worden gegeven om tegen het maken dezer in
richting bezwaren in le brengen, en deze mon
deling en schriftelijk toe te lichten
dat zoowel de verzoeker, als zij, die bezwaren
hebben in te breDgen, gedureade drie dagen vóór
evengenoemd tijdstip op de secretarie der ge
meente van de ter zake ingekomen schrifturen
kennis kunnen bekomen.
Waalwijk, 6 April 1907.
Burgemeester en Wethouder* *oornoemd,
K. DE VAN DER SCHUEREN.
de Secretarie,
F. W. VAN LIKMPT.
Zoowel onze als de buitenlandsche
groote bladen gaan als 't ware topzwaar
van beschouwingen over hoogere poli
tiek. Daar hetft men de commentaren
op de samenkomst van Eduard VII met
Alphonso XIII te Carthagena op de
ontmoeting van Von Bulow, den Duit-
schen Rijkskanselier met Tittoni, den
Italiaanschen minister te Rapallo Men
spreekt dienaangaande zelfs van den
>lach van Rapallo".
Op de buitengewone vriendelijkheden,
gewisseld te Athene tusschen de konin
gen van Italië en Griekenland. Op de
Montagnini-onthullingen en wat in dit
verband het Vaticaan zal doen op de
koloniale conferentie te Londen, welke
1.1. Maandag geopend is op de vredes
conferentie, die spoedig in ons inter
nationaal Haagje zal geopend worden,
en ten slotte (wij zullen het lijstje ten
minste maar afsluiten) op de samen-
22)
Roman naar 't Engelsch.
■Ja", bevestigd® Kate met plotselinge vreugde,
dan gaan wij de wereld bekijken, de schoone,
wondersehoone wereld. Dan gaan we naar
Italië, Spanje, Egypte en misschien nog verder,
naar Indië zelfs!" Maar voegde zij er zuchtend
by, «dit zal nog wel wat duren." Wij moeten
f;sduld hebben, wij zijn nog zoo jong en het
oven is lang. Wat was het toch, dat ik u
wou vragen? Ach zoo Waarom hebt ge me
niet verteld dat Clyve Court in andere handen
is overgegaan?"
«Ik dacht dat Miss Kate er zich maar over
ergeren zou."
«Ergeren
«Jawel I Zoo iets ordinairs in zulk een
adellijk slotIk word zelf woedend als ik er
aan denk."
«Henna," zeide de jonge meesteres met
ongeduld, ik begrijp niet, wat ge zegt. Ver
klaar u duidelijk. Wie heeft Clyve Court co-
kocht?" b
«Een oude slampamper, miss Kate, die een
tooneelspeelster of iets dergelijks gehuwd heeft.
De oude is dood eu de weduwe wil de fijne
dame spelen, Ha, ha, ha Het is om je dood
te lachen en schandelijk is het ook. Het
Bartonscha wapen hoe is 't mogelijk?
dat heeft zij overal laten zitten, niet alleen
op de poort, neen, maar waarachtig ook op
't tafelgoed en zilver En wat de bedienden
betreft, die op het slot waren, die heeft ze
hooger loon geboden, als zij bij haar wilden
blijven en omdat ze geen trotBch in hun lijf
hadden, daarom zijn ze ook gebleven en nn
dienen zij haar als vroeger Mylady.
«Maar Hauna, riep Kate, die met groote
verwondering geluisteid had, dat is toch Biet
denkbaar. By deze vrouw hoe heet ze dan
ook weer."
komst, die de koning van Engeland te
Gaeta zal hebben met den koning van
Italië.
Over deze laatste is men van oordeel,
dat deze samenkomst van groot politiek
gewicht zal zijn, des te meer, daar zij
valt na den »lach van Rapallo" en r.a
het bezoek van Engelands koning aan
Frankrijk en Spanje.
Het -tBerliner Tag eb lalt", schrijvende
over de samenkomst te Carthagena,
dorst zelfs te zeggen, dat de bedrijvige
staatkunde van koning Eduard blijkbaar
alleen wordt ingegeven door een per
soonlijken wrok.
Eene dergelijke uitlating is waarlijk
kras, zeer kras te noemen. Engelands
politiek gebaseerd op persoonlijken wrok
van den koning 1
't Is sterk. De zeer persoonlijke aan
tijging" van het groote Berlijnsche blad
lijkt echter meer kras dan waar. Wanneer
toch heeft men van Engeland gehoord,
dat het doet aan gevoelspolitiek? Wij
waren en zijn nog van meening, dat
daar alleen zakenpolitiek de hoofdzaak
is. Maar veronderstel nu een oogenblik,
dat het Duitsche blad gelijk heeft, dat
er dus een persoonlijke veete bestond
tusschen Oom (Eduard VII) en Neef
(keizer Wilhelm), hoe dan te verklaren
de zoo hooggeroemde ontmoeting tus
schen deze beide monarchen van ver
leden jaar Of is dat soms de sfinx der
hoogere politiek
Het komt ons voor, dat Europa aan
een misverstand lijdt. En dit wordt
gevoed door de zenuwachtige beschou
wingen der groote pers. Deze laadt eene
groote verantwoordelijkheid op zich, door
al deze nerveuze commentaren. Zij
brengen er mede eene gevaarlijke schom
meling in het stabiele politieke even
wicht, in zooverre als dit stabiel kan zijn.
Het zou niet voor den eersten maal
wezen, dat de opgewonden standjes der
politieke overzichtschrijvers den Euro-
peeschen vrede in gevaar brachten.
Meer ligt het o. i. op den weg dier
heeren, het misverstand zoo het al
bestaat, uit den weg te ruimen dan het
tot een grooten ballon op te blazen,
zoodanig, dat hij ten sloLe barst Geen
zenuwachtigheid moet er aangekweekt
worden, maar kalmte. Werkelijk, die
topzwaarte is een gevaar en het wordt
«Eagles mrs Eagles, luiss Kate."
«Bij deze mrs. Eagles is mijne vriendin,
Marie von Wildenhofen
«De prinses?" ri«p Hanna uit De kleine
S rinses met de lange bruine haren, die in
onrtenay Hollow woonde en altijd met miss
Kate kwam spelen
«Ja die Ik c!*cht er niet op, maar gij kent
ze ook, hebt toch dikwijls genoeg meegpspeeld
«Zoo'n groote dame, zoo iets voornaams
over zich. Dat is niet mogelijk miss, dat moet
eene vergissing zijn!"
«Neen, neen, mr. Yernon heeft 't mij uit
drukkelijk gezegd
«Daar staat mijn verstand bij stil, miss
«Gij meent, dat mrs. Eagles eene vrouw ie
waarmee mama bijvoorbeeld niet om zou kunnen
gaan
«Maar zeker niet, miss Kate
Zij zijn voor u als 't slijk onder uwe voeten.
Ik heb ook nog pas zelf gehoord, dat zij tot
Feramon zeide, dat het zoo'n schande was.
dat zulke bezittingen in banden van het ge
peupel kwamen. Het gepeupel, dat was het
woord."
„Lord Feramon?" herhaalde Kate.
„Hoe ziet hij er uit?"
„Zoo'n groote, miss."
„Met bruine oogen en zeer zwarte haar en
baard
„Juist, miss. Haai en baard zijn geverfd,
zooals de kamer-dienaars zeggen en hij
heeft valsche tanden."
„De oogen niet minder," denkt Kate bij
zich zelf.
„Hij is wat men noemt een Ladykiller
ging Hanna verder. „Alle dames zijn verliefd
op hem en de hertogin van Bangor" hier
fluisterde zij „die nu ook bij ons op bezoek
is, is volslagen gek op hem
„De hertogin van Bangor?"
«Ja, ja, ook zulk een dame uit de schan
daal—wereld u hebt daarvan misschien wel
gehoord."
«En zulk eene vrouw is hier onder ons
dak riep Kate met onrust in de bevende stem."
«Nu, maar nu is alles naar ik verneem weer
goed, zooals men dat noemt, maar...
Zwijg mij om hemelswil van haar," verzocht
Kate, de handen tegen de ooren houdend. «Ik
meer dan tijd, dat men de monarchen
maar rustigjes laat reizen en niet meer
uit hunne bezoeken hooge politiek gaat
maken.
Ten slotte wenschen wij aan boven
staande nog wat toe te voegen over de
koloniale conferentie, die te Londen
geopend is. Men begrijpe ons goed. Wij
willen hieruit geen «hoogere politiek
gaan maken" en dus zoodoende in de
zelfde fout vervallen als welke wij boven
zoo ernstig afkeurden, neen, wij wen
schen alleen maar even enkele personen
te bespreken, die daar in Londen te
zamen zijn gekomen.
De lezers weten, wat deze conferentie
beteekent Zij beoogt eene nauwe aan
eensluiting tusschen moederland en kolo
niën. Waadijk een mooi doel. Ook voor
ons land zou zoo'n koloniale conferentie
niet onnuttig zijn- Maar wie komen daar
nu te samen te Londen Wij noemen
natuurlijk het eerste Louis Botha, den
Transvaalschen minister, den held van
Spionkop, den diplomaat van Vereeni-
Is het geen treffend verschijnsel den
vertegenwoordiger van de ter dood ge
martelde Boeren-bevolking daar in Lon
den te zien ontvangen als gelijke van
Campbell Bannerman, den Engelschen
premier
Wie had dat vóór eenige jaren durven
voorspellen
Een nog treffender feit is, dat de vader
van deze conferentie, de man, die er zich
zooveel van voorgesteld had, mr. Jozef
Chamberlain, verre is van zijn vaderland,
vergeten bijna door de wereld, in een
zaamheid zijn veelbewogen leven eindi
gend. Zou hier de wreekende Nemesis
aan 't woord of, liever, aan 't werk zijn
Doch, een nóg grootere speling van
't toeval op 't lot is, dat naast Botha
op de conferentie aanwezig zal zijn
Dr. Jameson, de man van den raid 1
Hoe zullen die twee mannen tegenover
elkander staan
En toch thans zitten ze naast elkaar,
als burgers van hetzelfde moederland 1
De wonderlijke grillen van het lot maakte
toch Botha eersten minister van Trans
vaal en Jameson hetzelfde van de Kaap.
En nu moeten die twee menschen als
vertegenwoordigende twee dochters van
dezelfde moeder, samen werken om den
map en wil van zulke menschen niets hooren
«Ja, ik zwijg al, stamelde Hanna."
«Miss Kate zal mij wel vergeven, ik spring
altiid zoo van den hak op den tnk. U infor
meerde naar Lord Feramon niet waar
«Omdat hij mij in den moestuin tegen kwam,
daarom deed ik dat en omdat de juffrouw
mij iiit-t zeggen kou, wie hij was 1"
«Zoo Kon mad- raoiselle dat niet
«Zij zeide hem niet te hebben gezien."
«Madeqjoiselle beweert veel;" zonder naar
deze sarcastisch gesproken woorden te luiste
ren, zeide Kate
U kunt nu gaan Hanna Als ik U noodig
heb, zal ik schellen. Wacht eens, nog iets
Ge zult me wel het genoegen doen, tegen
niemand te zeggen dal prinses Marie in Clyve
Court is, dat zon een geklets geven, dat ma
ma ter oore kwam. Zij zou mij verbieden er
heen te gaan en ik ga liever zonder haar
verlof, dan tegen haar verbod in
«Maar," zeide Hanna het zr\ toch voor
miss Kate onmogelijk zijn in 't huis van zulk
eene vrouw.
«Het is het huis, waarin mijne vriendin
woont en wat mij past, zal ik waarschijnlijk
beter weten dan gij
Dat kwam er zoo kort uit en zoo hoog
moedig, dat zij er zelf spijt van had. «Wees
Diet boos. Hanna I" zeide zij er zachtmoedig
bij, ik weet, dat ge het in den grond goed
meent."
Hauna, die stil van haar stoel was opgestaan
en naar de deur wilde, draaide zich haaBtig
om en knielde naast hare jonge meesteres
«Ja, het was goed gemeend, maar brutaal
was 't tevens u iets voor te stellen. Vergeving
miss Kate lieve, lieve miss Kate
En het goede schepsel kustte de kleine voe
ten naast haar op de vensterbank.
Hare deemoedigheid was even oprecht als
hare liefde. Zij was in de schaduw van 't
kasteel op gegroeid, haar vader eD grootvader
reeds deden dienst op deze bezittingen. De
zachte miss Armitage, streek met gevoel Han
na eenige mnlen over het haar en zeide
«Gij zijt goed Hanna Waren alle menschen
als gij, dan was de aarde een paradijs."
Zoo gauw de deur achter de dienstbode
gesloten was, verzonk de meesteres weer in
familieband nauwer toe te halen en te
versterken. Zij zullen hebben te spreken
over het postverkeer tusschen moeder
land en koloniëninvoering van het
metrieke stelsel, handel scheepvaart en
kusthandel, patentbescherming enz enz
In zeker opzicht kan dus deze conferen
tie beschouwd worden als eene kleine
vredesconferentie. En vast daarmee ver
bonden is het plan, vooruitzicht, of hoe
het anders kan heeten, het daarheen
te leiden, dat de conferentie iets blijvends
achterlaat, iets, dat in de toekomst een
centraal rijksbestuur zou kunnen worden.
Zoo willen het tenminste sommigen,
doch anderen zijn juist van meenig, dat
het niet verder mag en moet komen
dan tot een centraal inlichtingen-bureau,
dat, van alle politieke kwaliteiten ont
daan, alleen ten voordeele zou kunnen
strekken van den handel. Hoe dit nu
verder ook zij, laat ons hopen dat ons
stamverwant volk daar in Transvaal, dat
zoo bitter heeft moeten lijden, werkelijk
voordeel uit deze samenkomst trekke,
vooral economisch voordeel, want het
arme Transvaalsche volk, dat nog lang
niet bekomen is van de diep geslagen
wonden, heeft een flinken duw in den
rug wel noodig. Is o. m. ook dit het
resultaat van deze conferentie, dan kun
nen wij niet anders dan ze van harte
toejuichen.
vaarilt het kabinet te vormen, Cooreman,
oud-minister van Arbeid, voorzitter der Ks-
mer zal worden.
De ministeriecic erisls.
Volgens een Havas bericht zullen de Bel
gische socialisten een protestbeweging op touw
zetten tegen de intrekking van de wet op
den arbeid in de mijnen.
Naar aanleiding van de g ruchten omtrent
het aanblijven van het ministerie, deelt de
Brusselsche berichtgever van bet Handelsblad
van Antwerpen mee, dat de intrekking der
mijiiwot geenszins de intrekking van het out-
«lag van 't ministerie en den terugkeer aan
h<-t bewind van graaf De Smet de de Naeycr
ten gevolge zal hebben.
De koning wordt niet voor Donderdag uit
Nizza te Brussel terug verwacht. Men zegt,
dat de koning De Smet de Naeyer geseind
heeft, in functie te blijven.
Beweerd wordt dat, indien Schollaert aan-
hare droomerijen. Het lawaai en 't lachen,
dat uit het sousterrain klonk, vermochten
niet haar daarin te storen, maar thans hoorde
zij de tonen van muziek uit den zuidvleugel
van het slot
«Alweer walsmelodien 1 murmelde zij." Moet
er dan iederen avond bal zijn? «Het is niet
meer om uit te houden."
eu tijdje hield zij de handen teen de
ooren; maar zij hoorde steeds door de lustige
tonen toen stond vi] plotseling op, ging in
het donker naar een kast, vond m deze wat
ze zocht, doorschrei d geheel in een langen
mantel gehuld, de verlichte schoolkamer. De
deur achter zich in 't slot trekkend, spoedde
zij zich den trap af.
In de vrije natuur stond zij eenige oogen
blikken stil en keek twijfelend om zich heen.
De hof was leeg eu uit de keukenvensters
lette men niet op haar. Toen zij hiervan over
tuigd was. ijlde zij voorwaarts, denzelfden
weg, waarop zij hem had verlaten en in 't
park terug.
Het was wel aan te nemen, dat daar die
onhoorbare muziek haar niet zou vervolgen.
XI
Toen John Veruon Donderdags in elegant
gezelschapecostuum met zijn Dickens onder
den arm en zijn dochtertje aan de hand de
groote zaal van het hotel Bristol binnentrad
was hij zeer verbaasd, ouder 't publiek den
hoogen adel die er zich over 't algemeen
weinig aan laat gelegen leggen, de burgerlijke
lezingen enz te protegeeren zoo sterk verte
genwoordigd te zien.
De aanwezigheid van Lord en lady Garston,
hunnen zoon en jongste dochter, van mrs
Delville en Eleonor. was zeer zeker te danken
aan eene afspraak, bij gelegenheid van een
klein diner in Elen Lodge bij lady Jane
Courtenay gedaan.
Deze oude dame, wier woord speciaal onder
hare verwanten, maar ook in 't geheele, graaf
schap, eeDigszins als een orakel «old, had tot
Jack gezegd: Ik wensch u een dankbaar au
ditorium en de arbeidersvereniging eene
goede opbreDgst. Het zijD, zooals de pastoor
mij zeide, allemaal ordelievende jonge men-
De pms heeft gisteren in het geheim con
sistorie een toespraak gebonden.
De paus herinnerde aan de kerkelijke
plechtigheden in verband met het lijden van
Christus, als symbool van den strijd, dien de
kerk heeft te strijden; en vermeldde daar
bij in het bijzonder den strijd die door Frank
rijk werd gestreden, een natie welke de
paus zoozeer liefheeft. De mannen die thans
de regeering in Frankrijk belichamen, doen
alle moeite om uit den geest van hun me
deburgers al datgene wat er van den gods
dienst nog is overgebleven, uit te roeien,
daarbij met de grootste heftigheid de per
soonlijke en publuke rechten verkrachten,
Ie bisschoppen en de lagere, geestelijken be-
I «terend en Luchtende ze van den Heiligen
Stoel te scheiden. Met probeert door sop-
hi*men zoo zei de paus, verwarring te bren
gen in de instellingen van hpt land en door
een strijd tegen den godsdienst, middelen te
vinden om den paus te beschuldigen den
vorm van het stelsel van vulksbestuur te
bost rijden, ofschoon wij dit steeds hebben
«anvaard.
De paus verheugt zich over de schitteren
de eensgezindheid van de Fransche bisschop
pen en de lagere geestelijkheid. Trouw aan
den Heiligen Stod zullen wij tegenover den
haat de waarheid stellen, tegenover de dwa
ling de vergiffenis voor degenen, die ons
vervloeken. Allen, die de ware beschaving
liefhebben, zullen met ous samenwerken tot
bevordering van het openbaar welzijn en
oen vooruitgang van hun land.
De toespraak moet op de aanwezige kar
dinalen een diepen indruk hebben gemaakt.
Je paus sprak met een stem, waaruit de
aandoening sprak. Op verschillende punten
gaven de kardinalen van hun instemming
blijk. Na afloop werd ieder der kardinalen
"eu exemplaar van de rede overhandigd.
Op de conferentie van eerste-ministers van
de Engelsche koloniën, welke gisteren ge
opend werd, zeide minister-president Camp
bell Bannerman, die voorzat, dat hij een
sppcialen groet wenschte te brengen aan
Botha, den Benjamin onder de broeders.
schen geen enkele roode erbij. Het is
plicht hen te steunen. Als ik 't tegenover
mijn geneesheer kon verantwoorden, dan ging
ik onderdagavond zelf naar Doveton, nu
moet ik er mij wel mee vergenoegen, den
eerw. heer Ramsay mijne bydrage voor dat
goede doel te zenden.
Maar de woorden van lady Jane konden
bijna nog niet tot Lympstoue castle doorge
drongen zijn en toch was de eigenares met
een zwerm van voorname gasten tegenwoordig.
In glanzend avondtoilet, naar't scheen direct
van 't diner, was men in 't rijtuig gestegen
eu daar het in de zaal zeer warm was, waren
de sortis de bal," en de geurende omslagjes reeds
afgeslagen, zoodat de verbaasde kooplieden
van Doveton gelegenheid hadden de kostbaar
ste diamanten eu de schoonste schouders van
Engeland te bewonderen.
Hoe was men er eigenlijk heen gekomen.
Jack had de hertogin van Bangor eens ge
schilderd, nog wel mooier als ze eigenlijk was
en niets is dankbaarder dan bevredigde ijdel-
fceid. Daarom gebruikte zij, waar zij hem
trof tegenover "Jack meer égards dan hem
dikwijls lief was In haar de oorzaak ervan
te vinden, dat de gasten van lady Armitage
op dezen tijd in plaats van in de schitterende
znien van Lympstone Cnstle, in deze slecht
verlichte, met verscheurde «Union* Jacks" en
met andere vlaggen versierde zaal te vinden,
daaraan dacht hij merkwaardig genoeg niet.
Maar toch was zij het.
Iemand had een programma, dat de getail
leerde opsomming gaf van hetgeen er 's avonds
in de «Stad Bristol" was te genieten aan de
thee meegebracht in de salon van Lympstone.
Men sprak er over en spotte ermee, men had
plotseling elkander verwonderd aangezien.
Tusfchen de namen der kleine burgerlijke
dilettanten vond men den aristocratischen
naam van John Vernon.
(Wordt vervolgd.)