Nummer 55.
Donderflaü 11 Juli IV)07.
30 Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
ÏEKENDMAKmÜ
UIT UOOGË KUIKEN.
ANTOON TIELEK,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
Uitgever:
HiCll.LB I OA.
BUITENLAND."
Frankrijk.
Btoajp r-'.ajgagii
*11111 I IIIIIIIHIMHIIHM^IM ilHIIIHMI
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksche en Ijangstraatselie Courant,
Dit Blad verse Ijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkeugelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
W A A L W IJ K. Telefoonnummer 38.
Advertbntikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2inaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciple zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk
MAKEN BEKEND,
dat evenals voorgaande jaren gedurende de kermis
beginnende 14 Juli 1907 en eindigende Zondag
daaraanvolgende, de kramen, spellen en tenten
enz. moeten gesloten sijn de» avonds om elf uur,
met uitzondering van open mallemolens, die om
tien uur geslo'en moeten zijn;
dat al de genoemde inrichtingen moeten gesloten
blijven van genoemd uur af tot des morgens
zonsopgang
dat op de Zondagen bovenbedoelde inrichtingen
Diet eerder mogen geopend zijn dan des namiddag»
om 31/» uur.
Wijders wordt er san herinnerd, dat het ver
boden is op de opetibare straten en pleinen roet
hatardspel te spe'en, alsmede iets te vertoonen of
ten gehoore to brengeD, wat tot rustverstoring
aanleiding kan geven.
Waalwijk, 6 Juli 1907.
K. DB VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
F. W. VAN L1EMPT.
De Burgemeester der gemeente Waalwijk
MAAKT BEKEND
dat de herbergen en tapperijen gedurende de
keimisdageD, beginnende Zond>g 14 Juli en
eindigende Zondag daaraanvolgende, voor het
publiek kunen geepend blijven tot 1'2 u. des ouch's
Waalwijk, 6 Juli 1907.
De Burgemeester voornoemd,
K. DE VAN DER SCHEUREN
n O O I B R O K I
De Burgemeester van Waalwijk, overwegende,
dat, alsgevolg ruu de langdurige natte weer
gesteldheid, de vrees voor brandgevuar door
nooibroei dit jaar bijzonder groot is, indien het
hooi niet voldoende dmog wordt binnen gebaald.
Wijst de belanghebbenden met nadruk op
bedoeld gevaar, onder opmerking, dat art. 158
van het Wetboek van Strafrech 1 straf bedreigt
tegen hem, aan wiens schuld brand is te wijten.
Waalwijk 10 Juli 1907.
De Burgemeester voornoemd.
JUD. TIMMERMANS Wzu.
W. B.
I I II I
In eene korte beschouwing van *Het
Huisgezin1 over eene oppervlakkige en
naieve critiek van een' anoniemen schrij-
42)
Roman naar 't Engelsch.
«Den mijne?"
«Ja."
«Met het doel, go als ik verstaau heb, om
veel geld te verdienen. Wat zou hij daarbij
gedacht hebben."
«Dat uw rijkdom het winkeltje goed met
waren gevuld zou hebben en uwe schoonheid
aantrekkelijk zou werken op de kooplieden."
«Ach zoo 1" hernam mrs. Eagles langzaam
den mistroostigen blik der spreekster opne
mend. Dan op sarcastischen toon de arme
man zal weinig succes met zijn voorstel gehad
hebben. Ik kan me zoo voorstellen, dat de
verschrikte uitroepen hem over 't hoofd ge
vlogen hebben.
«Het schijnt zoo", nauwelijks had hij dit
woord gesproken of daar schoot, Mr. Dehille
mst een gezicht zoo rood als een kreeft van haren
stoel en verklaarde, zij zou hare moeder weten
ovsr te halen, dit stalletje over te nemen. Vijf
minuten te voren had ze verzekerd, dat lady
Garstons persoonlijke medewerking bij deze
zaak geheel uitgesloten was."
«Miss Delville stiet mrs- Eagles door op
elkaar geperste tanden naar voren.
«Is dat niet die plompe figuur, die ook iu
6e kerk van Doveton komt Een houten
poppenfiguur, belachelijk bont uitgedost. Juist,
smaak heelt ze niets."
„Mijne meiden kleeden zich nog veel beter,
maar zij heeft een adelijk stijve ruggegraat
eu een blikWeet gij dat het mij altijd
vo orgekomen is, dat ik aan dit schepsel de vele
tegenstemmen te danken heb, die ik kreeg
toen ik mij 't vorige jaar aan de ballotage
onderwierp om opgenomen te worden in de
Lawntennis-club
a't Kan zijn. Zij heeft bij zulke gelegen
heden altijd 't hoogste woord, maar hare
tante mrs. Delville pleegt ook niet stom te zijn.
ver in een onzer katholieke bladen lezen
we >Wat baten kan om den socialisti-
schen stortvloed te keeren is eenerzijds
een rustelooze propaganda van onze be
ginselen ter voorlichting der deels ver
keerd ingelichte, deels o verschillige
menigte van den anderen kant eene
wetgeving, die allerlei kwaad uitroeit,
willekeur tegengaat, overmacht tempert,
nood lenigt en rechtvaardigheid ten
troon zet.
Want we zijn nog ver van het ideale,
en de misstanden, die ontevredenheid,
wrok en wrevel kweeken, zijn de krach
tigste bondgenooten van het socialisme.
Het socialisme zal niet dood zijn,
wanneer een aantal sociaal-democratische
verbeteringen zijn ingevoerd, maar het
zal toch stellig een beste troef uit zijn
kaartspel kwijt zijn.
Tot die verbeteringen naar vermogen
mee te werken is plicht. En het is te
vens vruchtbaarder dan het negeeren
van het »handje-vol rooden.1
Al hadden we zelf deze gulden woor
den neergeschreven, duidelijker hadden
ze ook onze meening niet kunnen weer
geven. Maar, wat zien we nu in den
laatsten tijd f
Het wetsontwerp ter regeling van het
arbeidscontract, reeds de Tweede Kamer
aangenomen en thans in behandeling in
de Eerste, vindt daar over 't algemeen
geen vriendschappelijke ontvangst. Als
men tenminste leest, wat er in onzen
Senaat over gezegd wordt, krijgt men
onwillekeurig den indruk, dat het Hoor
deze wel eens kan worde afgestemd.
Nu moge het ontwerp gebreken aan
kleven, in elk geval is het een ontwerp,
dat in de lijn ligt van eene democrati
sche wetgeving, in elk geval zal er eene
sociaal-economische verbetering door
ingevoerd worden, die >willekeur tegen
gaat, overmacht tempert en tot op zekere
hoogte de rechtvaardigheid ten troon
zet.1
Zooals de lezers weten, zijn wij er
steeds verklaarde voorstanders van
geweest en nog. Nu zou men zoo den
ken, dat de geheele pers der rechter
zijde deze wet tegenover velen onzer
conservatieve senatoren in bescherming
nam. 't Is bovendien een nalatenschap
van het rechtsche ministerie. Verneem
echter, wat de Standaard er van zegt.
Ja, ja, dat zijn zoo de lieftallige verwanten
onzer dierbare prinses
«Dat hoogmoedige gespuissiste mrs.
Eagles, de vuist ballend. «Ik wou dat ik 't
hen betaald kon zetten
«Nu, wie weet 1" meende miss Fortescue
met een sluw lachje. «Als een zeker iemand,
die heden komt, het eens ernstig ging meenan."
«En al was hij mij de meest onverschillige
mensch der wereld, ik zou hem nemen alleen
om mij te wreken verklaarde de booze.
«Overigens," riep Fortescue, als met een
plotseling idee, «kon hij u goed helpen voor
eene genoegdoening, die iemand waarover wij
spraken
«Hoe zoo?" vroeg mrs. Eagles haastig.
«Als hij u een ander winkeltje verschafte.
«Ik denk d&t het laatste weggegeven is
«Ja van de zijde van 't graafschap, ja,
maar in de stad kunnen er nog genoeg dis
ponibel zijn."
«Meent gij," hernam zij, dat ik verlang naar
't gezelschap van die gewone meuscheu.
«O, in de stad nemen ook zeer voorname
dames nau de onderneming deel, verzekerde
de andere vlug. Neen, u vergist u hiermee,
liefste mrs Eagles. Eene lady Hove, wier
man zich als burgemeester zeer verdienstelijk
maakte voor de gemeente en die daarvoor
door de kouingin geadeld werd, is ook van
de partij
Inderdaad, daar had ik geen vermoeden
van, sprak de verraste. Maar de bazaar is
geheel eene zaak voor dames. Wat kan mrs.
Vernon
«Liefste mrs. Eagles, hij heeft zich voor
deze bazar zoo kolossaal verdienstelijk ge -
maakt, hij heeft plannen voor costuums,
straten, bouwwerken ontworpen, in een woord
hij is de kunstige leider van 't geheel. Dat
men een wensch van hem zou afslaan, houd ik
voor uitgesloten."
«Forti", riep mrs. Eagles met plotseling
stralend gezicht, «daar hebt ge een hemelsch
idee gehad Als dit idee slaagt, zult gij ten
spijt der kleine kroot hier weer vrij in en
nit kunnen gaan en schenk ik u.... nu, dat
zullen we nog overleggen. Nu is het daarvoor
de tijd niet, mijn gast kan reeds aangekomen
zyn."
Dit anti-revolutionnair hoofdorgaan ad
viseert wel niet tot verwerping, maar
maakt toch zoovele restructie's, dat men
duidelijk tusschen de regels doorleest
't Zou ons niets berouwen, al verwierp
de Eerste Kamer dit wetsontwerp.
En de anti rev. Rotterdammer vraagt
onomwonden en in duidelijke woorden
de verwerping van 't ontwerp.
Het moet ons van 't hartDeze taal
in de pers van onze bondgenooten heeft
ons ten zeerste teleurgesteld.
Wij hebben ons bij 't lezen van deze
halve en heele verwerpingsidiëen afge
vraagd
Zou de Haagsche correspondent van
de Ziitphensche Courant (niet meer Bor-
gesius, gelijk de Nieuwe Ct. beweert)
gelijk kunnen hebben, met de bewering,
dat de christelijke coalitie van een cleri-
caal in een conservatief bloc verworden
is Er hebben zich ook in onze partij
in den laatsten tijd eigenaardige ver
schijnselen voorgedaan. De man, die in
onze kringen aan de spits staat der de
mocratische fractie onder onze staats
lieden, zagen we vóór eenigen tijd een
draai nemen inzake de vakorganisatie.
Met een in hare algeheele generalisatie
o. i. verkeerdelijk opgezette sociaal-
economische hypothese, dat elke moderne
vakorganisatie eene machtseenheid be
doeld te zijn, om op een gegeven oogen-
blik ook de macht in handen te krijgen,
is toen tevelde getrokken tegen de
moderne vakorganisatie in 't algemeen
en tegen die van ambtenaren en werk
lieden in publieken dienst in 't bijzonder.
Dezelfde verdedigde in eene overigens
zeer lezenswaardige inleiding van een
sociaal-economische beschouwing het z.g.
organische kiesrecht, terwijl in den laat
sten tijd de voorzitter van onze Tweede-
Kamerfractie, Mr. Kolkman verklaarde
te zijn voor het algemeen kiesrecht met
E. V„ mits in de Grondwet vastgelegd-
En daarnaast blijven onze bondgenooten
vasthouden aan het z. g. Huismanskies
recht. Wat moet dat in de toekomst
geven En is de vraag werkelijk zoo
onbekooktWelke strooming drijft in
onze coalitie bovende democratische
of de conservatieve Naar de verschijn
selen in den laatsten tijd opgemerkt,
hellen wij er zeer sterk toe over, dat er,
werden van de toon aangevende mannen
Hij ia nog niet uit 't park, verzekerde de
grijze jonge juffrouw, met een blik uit het
venst r.
«Toeh wel, ik moet naar beneden, Adieu,
FortiVanavond leggen we 't bewuste bezoek
af aan mijne garderobe,
Ferti nam met beschaamde kaken den dank
in ontvangst en vroeg aarzelend, wat ze met
dat zwarte kleed op den grond doen moest.
«Dat laat ge maar voor Harris liggen of
steek het maar in de kachel. Juist, zooals
ge wilt," antwoordde de schoone vrouw, naar
de deur ijlend.
Op den drempel wendde ze zich nog eens
om. «Hoe zie ik er eigenlijk uit?" vroeg zij.
Staat dit kleed mij, of staat het mij niet?"
«Ach betooverend," verzekerde Fortescue
het hoofd vol bewondering van den eenen op
den anderen schouder leggend. «Daar zit iets,
zachts, reins iets bruidachtigs in, zeide ik
bijna
Vroolijk gestemd, verliet zij de kamer. De
achter lijvende nam vlug de vederbarret van
de ottomane die op haren ouden schedel nu
als immer een onbeschrijfelijke effect maakte.
Tnen sloeg zij den grijzen mantel om.
Zij hief daarna de elegante, zwarte rok op,
bekeek met gliustereuden blik de kostbare zijde
streek er liefkoozend overheen, rolde van
genot zoo dicht mogelijk in elkaar, nam 't
onder den arm en vloog er mee uit.
Het kwam er nog maar aan te kort, dat zij
iets voor Harris liet liggen.
XXII.
Toen Jack Vernon, met het plan, om zich
tot den lunch op Clyve Court te begeven,
door zijn verandadeur in den tuin trad, bleef
hij verwonderd staan. In een hangmat die
aan de nederige takken van een olm vast
geknoopt was, lag Alan Delville met een sigaar
iu den mond, een boek in de hand, maar dat
hij noch rooken noch slapen kon, daarvoor
zorgde de jongejuffrouw Uti. Met schalksche
oogen trad zij op den rustende toe, kittelde
hem aan handen of voeten, trok hem aan de
oorlappen, dan aan haren of baard.
De mug, die den olifant het leven zuur
maakt, dacht Jack lustig. Nadertrsdend ba
in de rechtsche gelederen de politieke
neuzen geteld, 't grootste deel gerijd
stond aan den rechtervleugel.
Wij vragen aan den doordenkenden
lezer: »Waar moet dat heen?"
Als de kiesrechtquaestie voor goed
aan de orde komt, vreezen we met groote
vfÊeze, dat de wig in onze coalitie zal
worden gedreven en dat het komen zal,
neen, komen moet, tot eene andere partij
formatie.
In onze eigen gelederen zal, na de
besliste en positieve uitlating van Mr.
Kolkman, geen scheiding te duchten zijn,
als bij 't kiesrechtontwerp Tak, maar
zullen onze bondgenooten toegeven
Doch deze toekomstmuziek (of wilt ge
treurmuziek nu voor dit oogenblik
verder daargelaten, wat moet er komen
van de wetgeving, die allerlei kwaad
uitroeit, willekeur tegengaat, overmacht
tempert enz. als, de pers van onze bond
genooten thans reeds bij de regeling van
't arbeidscontract gewoonweg, om 't nu
eens heel onparlementair te zeggen aan
de broek trekt
Het Huisgezin en met dit orgaan ook
wij kunnen onze illusie's wel laten ver
vliegen.
't Is te hopen, dat wij te pessimistisch
zijn, doch bij al de dingen, die we zien
gebeuren en niet zien gebeuren, maar
bij intuitie voelen, kunnen we eenvoudig
niet anders dan tamelijk donker de toe
komst inzien, hoe mooi de overwinning
van rechts ook geweest is.
In elk geval is 't. in 't belang van 't
geheele politieke leven te wenschen, dat
er over de >quaestion bruiante" spoedig
klaarheid komenwij weten tenminste
dan, waaraan wij ons te houden hebben.
De Kamer heeft Zaterdag beraadslaagd
over hel wetsontwerp op de aanlenging van
en den handel in wijn. Blijkbaar heeft de
Kamer de herbergiers willen ontzien, die
veel invloed hebben in den verkiezingstijd,
want niettegenstaande de afgevaardigden uit
het zuiden op aanneming aandrongen, heeft
de Kamer afgestemd de artikeleu, die den
wijnhandelaren de verplichting oplegt aan
gifte te doen van het alcoholgehalte van
den door hen verkochten wijn, en den klein
handelaren het bezoek in hun kelders van
belastingambtenaren toe. te laten Ook een
nederlaag du3 voor de regeering. Het ge
heele ontwerp is verrolge:;s aangenomen.
De burgemeesters, die gisteren te Mont-
pellirr vergaderd zijn geweest, hebben hun
afkeuring uitgesproken over die stemming.
De verworpen maatregelen hadden juist een
einde aan de knoeierijen kunnen maken,
vonden zij.
Besloten is op die bijeenkomst niet aan
het werk te gaan de burgemeesters blijven
zoolang staken, als hun kiezers het goed
vinden en de regeeriug nog in gebreke blijft
afdoende maatregelen aan Kamer eu senaat
voor te stellen. Zij blijven voorts om rust te
doen wederkeeren, invrijheidstelling van de
gevangeren, vergiffenis voor de schuldigen
en terugtrekking der troepen eischen.
Ook te Narbonne is door een aantal bur
gemeesters het besluit genomen hun ont
slagaanvrage bij den prefect te vernieuwen
en in geen geval in relatie te treden met
het centraal gezag.
De gemeenteraad van Montpellier gaat
intusschen weer beginnen. Dat besluit, ge
nomen met 16 tegen 8 stemmen, wekt nogal
bevreemding.
De regeering blijft intusschen doorgaan
arrestaties uit te voeren, vooral te Narbonne.
De afgetreden gemeenteraad heeft een protest
tegen die arrestaties doen verschijnen.
De ontvanger van Perpignan, die er nog
eens op uit gegaan was om belastingen te
innen, is tot de ervaring gekomen, dat de
wijnboeren nog niet van zins ziju dubbeltjes
in de schatkist te storten.
Het Fransch-Russisch verbond wordt
van beide zijden aangevallen de Frauschen
zeggen dat ze nu in Engeland een machti
gen vriend hebben en de Russen verklaren,
dat de Fransche weermacht geen waarde
meer heeft. De Nowoje Wremja xegtDe
militaire organisatie van Frankrijk ziet er
al heel weinig geruststellend uit.
Generaal André en de heer Pelletau heb
ben leger en vloot gedeorganiseerd, en ge
neraal Picquart gaat daarmee voort. Wanneer
de lichting 19031904, naar huis geionden
is zal het leger slechts het belachelijke cijfer
van 42,000 soldaten tellen, Het anti-mili-
tairisme doet de rest.
De schrijver concludeert^Onder de ge
geven omstandigheden is het de vraag of
het Fransch-Russische verbond voor ods nog
groette hij den vriend zijner jeugd, dien hij
sedert dien Zondag in Courtenay Hollow niet
meer gezien had.
«Een zeldaam genoegen, dat ge mij aandoet,
zeide hij. «Jammer, dat ik vandaag juist ver
hinderd ben."
«Ik weet het al.»' onderbrak hem Allan, gij
gaat Molly bezoeken. Wij hebben voor Molly
reeds in 't zweet des aanschijns een mooien
ruiker geplukt en geven u die naast onze
wenschen mee en zullen ons tot ge terng
komt, den tijd wel weten te passeeren."
«Laat hooren
«Wij zullen te saam eten en dan naar het
strand mosselen gaan zoeken, heele kleintjes
voor een halsband voor hiolly is niet zoo,
Uti?"
Uti knikte bevestigend en Jack lachte «Ik
zeg hem immers altijd, gij zijt voor gemoede
lijken familievader in de wieg gelegd. Zie nu
dat ge gauw uw beroep vervult.
«Ik trouwen?" gromde Alan met een
duister gezicht.
«Het allerbeste, wat ge doen kunt," ver
zekerde Jack. Maar 't is nu den tijd niet om dit
onderwerp aan te halen Tot avond, salut
Als Uti het soms te bont maakt, dan stuur
haar in de kinderkamer."
«Neen, neen, papa, dat zal hij nietriep
de kleine verbaasd. «Ik zal erg lief zijn-
«En niet meer plagen en sarren," vroeg
Jack.
Daarmee wou hij vertrekken, maar Uti
hield hem even vast.
«Papa, fluisterde zij, de armpjes liefdevol
tot hem omhoog strekkend, wees u maar ge-
gerust, ik doe 't niet, ik zal hem niet meer
plagen. U hebt Molly's viooltjeB laten
liggen
«Juist, geef ze dan 1" En toen zij hem den
ruiker paf, zeide hij«Gij hebt verpeten dat
er in Clyve Court nog eene dame is
«Neen, papa," hernam het kind, «ik weet
het wel, de mama van Alice, maar die heeft
er geen noodig."
Dit naieve antwoord was voor don terneer
geslagen Allan een reden om zoo hartelijk
te lachen, dat de hangmat begon te schudden.
Een licht rood steeg Jack naar de slapen en
op ernstigen toon zeide hij
«Ik dacht dat ge niemand woudt krenken?"
Uti zag hem kommervol in de oogen, nam
dan den ruiker, plukte er met een lam hand
je een half dozijn armoedige knopjes af en
zuchtte, ze misnoegd aankijkend «Daar papa I
Gij kunt haar die voor mijn part geven."
Allan lachtte luid, Jack echter nam den
struik, deelde hem in de midden en zeide,
het kind de beide helften onder 't hoog hou
dend
«Zie hier 1 Dat is de gerechtigheid
«Neen, riep Allan, «üe gerechtigheid wal
geheel aan hare zijde. Zij deelde het volgens
den maat, dien haar hart baar ingaf.
Jack schudde het h ofd en ging. Het scheen
hem vervelend, dat hij door Uti zich zijn
goeden luim liet bederven, maar zoo was het
toch werkelijk. De openlijke onwil,
waarmede het kind optrad tegen zijn voorstel
om de gebiedster van Clyve court de helft
van den bloemruiker te geven, schonk hem
verdriet.
Uti's sympathien en antipathiën waren van
af de wieg gelijk aan die haars vaders geweest.
Toen zij nog niet spreken kon juichte zij zijne
vrienden reeds toe en keek leelyk tegen zijne
vijanden. En nu wilde zij van de schoone
vrouw welke hij vereerde in 't geheel niets
weten. Voor hare liefkozingen was zij gelaten,
en daarnaast had zij eene fatale manier nl.
om haar, als zij meende niet door haar
opgemerkt te worden, mistroostig te bekijken.
Voorloopig zou hij haar ook niet meer mss
naar Clyve Court nemen, dat was afgsloopen.
De kleine was bedroefd want haar zin l>ad
ze niet gehad en daarenboven haar vader had z«
vertoornd, maar de troottsr was bij de hand.
«Ach, laat nu Kom wees zoet en droog
de tranen Hij heeft 't niet zoo kwaad ge
meend. Gij zult zien, hij geeft Molly den
geheelen ruiker, zoo drong het duidelijk over
den muur tot Jack door.
(Wordt vervolgd.)