Nummer 55. Donderflaü 11 Juli IV)07. 30 Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. ÏEKENDMAKmÜ UIT UOOGË KUIKEN. ANTOON TIELEK, Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen Uitgever: HiCll.LB I OA. BUITENLAND." Frankrijk. Btoajp r-'.ajgagii *11111 I IIIIIIIHIMHIIHM^IM ilHIIIHMI De Echo van het Zuiden, Waalwyksche en Ijangstraatselie Courant, Dit Blad verse Ijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukkeugelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. W A A L W IJ K. Telefoonnummer 38. Advertbntikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden 2inaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciple zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. Burgemeester en Wethouders van Waalwijk MAKEN BEKEND, dat evenals voorgaande jaren gedurende de kermis beginnende 14 Juli 1907 en eindigende Zondag daaraanvolgende, de kramen, spellen en tenten enz. moeten gesloten sijn de» avonds om elf uur, met uitzondering van open mallemolens, die om tien uur geslo'en moeten zijn; dat al de genoemde inrichtingen moeten gesloten blijven van genoemd uur af tot des morgens zonsopgang dat op de Zondagen bovenbedoelde inrichtingen Diet eerder mogen geopend zijn dan des namiddag» om 31/» uur. Wijders wordt er san herinnerd, dat het ver boden is op de opetibare straten en pleinen roet hatardspel te spe'en, alsmede iets te vertoonen of ten gehoore to brengeD, wat tot rustverstoring aanleiding kan geven. Waalwijk, 6 Juli 1907. K. DB VAN DER SCHUEREN. De Secretaris, F. W. VAN L1EMPT. De Burgemeester der gemeente Waalwijk MAAKT BEKEND dat de herbergen en tapperijen gedurende de keimisdageD, beginnende Zond>g 14 Juli en eindigende Zondag daaraanvolgende, voor het publiek kunen geepend blijven tot 1'2 u. des ouch's Waalwijk, 6 Juli 1907. De Burgemeester voornoemd, K. DE VAN DER SCHEUREN n O O I B R O K I De Burgemeester van Waalwijk, overwegende, dat, alsgevolg ruu de langdurige natte weer gesteldheid, de vrees voor brandgevuar door nooibroei dit jaar bijzonder groot is, indien het hooi niet voldoende dmog wordt binnen gebaald. Wijst de belanghebbenden met nadruk op bedoeld gevaar, onder opmerking, dat art. 158 van het Wetboek van Strafrech 1 straf bedreigt tegen hem, aan wiens schuld brand is te wijten. Waalwijk 10 Juli 1907. De Burgemeester voornoemd. JUD. TIMMERMANS Wzu. W. B. I I II I In eene korte beschouwing van *Het Huisgezin1 over eene oppervlakkige en naieve critiek van een' anoniemen schrij- 42) Roman naar 't Engelsch. «Den mijne?" «Ja." «Met het doel, go als ik verstaau heb, om veel geld te verdienen. Wat zou hij daarbij gedacht hebben." «Dat uw rijkdom het winkeltje goed met waren gevuld zou hebben en uwe schoonheid aantrekkelijk zou werken op de kooplieden." «Ach zoo 1" hernam mrs. Eagles langzaam den mistroostigen blik der spreekster opne mend. Dan op sarcastischen toon de arme man zal weinig succes met zijn voorstel gehad hebben. Ik kan me zoo voorstellen, dat de verschrikte uitroepen hem over 't hoofd ge vlogen hebben. «Het schijnt zoo", nauwelijks had hij dit woord gesproken of daar schoot, Mr. Dehille mst een gezicht zoo rood als een kreeft van haren stoel en verklaarde, zij zou hare moeder weten ovsr te halen, dit stalletje over te nemen. Vijf minuten te voren had ze verzekerd, dat lady Garstons persoonlijke medewerking bij deze zaak geheel uitgesloten was." «Miss Delville stiet mrs- Eagles door op elkaar geperste tanden naar voren. «Is dat niet die plompe figuur, die ook iu 6e kerk van Doveton komt Een houten poppenfiguur, belachelijk bont uitgedost. Juist, smaak heelt ze niets." „Mijne meiden kleeden zich nog veel beter, maar zij heeft een adelijk stijve ruggegraat eu een blikWeet gij dat het mij altijd vo orgekomen is, dat ik aan dit schepsel de vele tegenstemmen te danken heb, die ik kreeg toen ik mij 't vorige jaar aan de ballotage onderwierp om opgenomen te worden in de Lawntennis-club a't Kan zijn. Zij heeft bij zulke gelegen heden altijd 't hoogste woord, maar hare tante mrs. Delville pleegt ook niet stom te zijn. ver in een onzer katholieke bladen lezen we >Wat baten kan om den socialisti- schen stortvloed te keeren is eenerzijds een rustelooze propaganda van onze be ginselen ter voorlichting der deels ver keerd ingelichte, deels o verschillige menigte van den anderen kant eene wetgeving, die allerlei kwaad uitroeit, willekeur tegengaat, overmacht tempert, nood lenigt en rechtvaardigheid ten troon zet. Want we zijn nog ver van het ideale, en de misstanden, die ontevredenheid, wrok en wrevel kweeken, zijn de krach tigste bondgenooten van het socialisme. Het socialisme zal niet dood zijn, wanneer een aantal sociaal-democratische verbeteringen zijn ingevoerd, maar het zal toch stellig een beste troef uit zijn kaartspel kwijt zijn. Tot die verbeteringen naar vermogen mee te werken is plicht. En het is te vens vruchtbaarder dan het negeeren van het »handje-vol rooden.1 Al hadden we zelf deze gulden woor den neergeschreven, duidelijker hadden ze ook onze meening niet kunnen weer geven. Maar, wat zien we nu in den laatsten tijd f Het wetsontwerp ter regeling van het arbeidscontract, reeds de Tweede Kamer aangenomen en thans in behandeling in de Eerste, vindt daar over 't algemeen geen vriendschappelijke ontvangst. Als men tenminste leest, wat er in onzen Senaat over gezegd wordt, krijgt men onwillekeurig den indruk, dat het Hoor deze wel eens kan worde afgestemd. Nu moge het ontwerp gebreken aan kleven, in elk geval is het een ontwerp, dat in de lijn ligt van eene democrati sche wetgeving, in elk geval zal er eene sociaal-economische verbetering door ingevoerd worden, die >willekeur tegen gaat, overmacht tempert en tot op zekere hoogte de rechtvaardigheid ten troon zet.1 Zooals de lezers weten, zijn wij er steeds verklaarde voorstanders van geweest en nog. Nu zou men zoo den ken, dat de geheele pers der rechter zijde deze wet tegenover velen onzer conservatieve senatoren in bescherming nam. 't Is bovendien een nalatenschap van het rechtsche ministerie. Verneem echter, wat de Standaard er van zegt. Ja, ja, dat zijn zoo de lieftallige verwanten onzer dierbare prinses «Dat hoogmoedige gespuissiste mrs. Eagles, de vuist ballend. «Ik wou dat ik 't hen betaald kon zetten «Nu, wie weet 1" meende miss Fortescue met een sluw lachje. «Als een zeker iemand, die heden komt, het eens ernstig ging meenan." «En al was hij mij de meest onverschillige mensch der wereld, ik zou hem nemen alleen om mij te wreken verklaarde de booze. «Overigens," riep Fortescue, als met een plotseling idee, «kon hij u goed helpen voor eene genoegdoening, die iemand waarover wij spraken «Hoe zoo?" vroeg mrs. Eagles haastig. «Als hij u een ander winkeltje verschafte. «Ik denk d&t het laatste weggegeven is «Ja van de zijde van 't graafschap, ja, maar in de stad kunnen er nog genoeg dis ponibel zijn." «Meent gij," hernam zij, dat ik verlang naar 't gezelschap van die gewone meuscheu. «O, in de stad nemen ook zeer voorname dames nau de onderneming deel, verzekerde de andere vlug. Neen, u vergist u hiermee, liefste mrs Eagles. Eene lady Hove, wier man zich als burgemeester zeer verdienstelijk maakte voor de gemeente en die daarvoor door de kouingin geadeld werd, is ook van de partij Inderdaad, daar had ik geen vermoeden van, sprak de verraste. Maar de bazaar is geheel eene zaak voor dames. Wat kan mrs. Vernon «Liefste mrs. Eagles, hij heeft zich voor deze bazar zoo kolossaal verdienstelijk ge - maakt, hij heeft plannen voor costuums, straten, bouwwerken ontworpen, in een woord hij is de kunstige leider van 't geheel. Dat men een wensch van hem zou afslaan, houd ik voor uitgesloten." «Forti", riep mrs. Eagles met plotseling stralend gezicht, «daar hebt ge een hemelsch idee gehad Als dit idee slaagt, zult gij ten spijt der kleine kroot hier weer vrij in en nit kunnen gaan en schenk ik u.... nu, dat zullen we nog overleggen. Nu is het daarvoor de tijd niet, mijn gast kan reeds aangekomen zyn." Dit anti-revolutionnair hoofdorgaan ad viseert wel niet tot verwerping, maar maakt toch zoovele restructie's, dat men duidelijk tusschen de regels doorleest 't Zou ons niets berouwen, al verwierp de Eerste Kamer dit wetsontwerp. En de anti rev. Rotterdammer vraagt onomwonden en in duidelijke woorden de verwerping van 't ontwerp. Het moet ons van 't hartDeze taal in de pers van onze bondgenooten heeft ons ten zeerste teleurgesteld. Wij hebben ons bij 't lezen van deze halve en heele verwerpingsidiëen afge vraagd Zou de Haagsche correspondent van de Ziitphensche Courant (niet meer Bor- gesius, gelijk de Nieuwe Ct. beweert) gelijk kunnen hebben, met de bewering, dat de christelijke coalitie van een cleri- caal in een conservatief bloc verworden is Er hebben zich ook in onze partij in den laatsten tijd eigenaardige ver schijnselen voorgedaan. De man, die in onze kringen aan de spits staat der de mocratische fractie onder onze staats lieden, zagen we vóór eenigen tijd een draai nemen inzake de vakorganisatie. Met een in hare algeheele generalisatie o. i. verkeerdelijk opgezette sociaal- economische hypothese, dat elke moderne vakorganisatie eene machtseenheid be doeld te zijn, om op een gegeven oogen- blik ook de macht in handen te krijgen, is toen tevelde getrokken tegen de moderne vakorganisatie in 't algemeen en tegen die van ambtenaren en werk lieden in publieken dienst in 't bijzonder. Dezelfde verdedigde in eene overigens zeer lezenswaardige inleiding van een sociaal-economische beschouwing het z.g. organische kiesrecht, terwijl in den laat sten tijd de voorzitter van onze Tweede- Kamerfractie, Mr. Kolkman verklaarde te zijn voor het algemeen kiesrecht met E. V„ mits in de Grondwet vastgelegd- En daarnaast blijven onze bondgenooten vasthouden aan het z. g. Huismanskies recht. Wat moet dat in de toekomst geven En is de vraag werkelijk zoo onbekooktWelke strooming drijft in onze coalitie bovende democratische of de conservatieve Naar de verschijn selen in den laatsten tijd opgemerkt, hellen wij er zeer sterk toe over, dat er, werden van de toon aangevende mannen Hij ia nog niet uit 't park, verzekerde de grijze jonge juffrouw, met een blik uit het venst r. «Toeh wel, ik moet naar beneden, Adieu, FortiVanavond leggen we 't bewuste bezoek af aan mijne garderobe, Ferti nam met beschaamde kaken den dank in ontvangst en vroeg aarzelend, wat ze met dat zwarte kleed op den grond doen moest. «Dat laat ge maar voor Harris liggen of steek het maar in de kachel. Juist, zooals ge wilt," antwoordde de schoone vrouw, naar de deur ijlend. Op den drempel wendde ze zich nog eens om. «Hoe zie ik er eigenlijk uit?" vroeg zij. Staat dit kleed mij, of staat het mij niet?" «Ach betooverend," verzekerde Fortescue het hoofd vol bewondering van den eenen op den anderen schouder leggend. «Daar zit iets, zachts, reins iets bruidachtigs in, zeide ik bijna Vroolijk gestemd, verliet zij de kamer. De achter lijvende nam vlug de vederbarret van de ottomane die op haren ouden schedel nu als immer een onbeschrijfelijke effect maakte. Tnen sloeg zij den grijzen mantel om. Zij hief daarna de elegante, zwarte rok op, bekeek met gliustereuden blik de kostbare zijde streek er liefkoozend overheen, rolde van genot zoo dicht mogelijk in elkaar, nam 't onder den arm en vloog er mee uit. Het kwam er nog maar aan te kort, dat zij iets voor Harris liet liggen. XXII. Toen Jack Vernon, met het plan, om zich tot den lunch op Clyve Court te begeven, door zijn verandadeur in den tuin trad, bleef hij verwonderd staan. In een hangmat die aan de nederige takken van een olm vast geknoopt was, lag Alan Delville met een sigaar iu den mond, een boek in de hand, maar dat hij noch rooken noch slapen kon, daarvoor zorgde de jongejuffrouw Uti. Met schalksche oogen trad zij op den rustende toe, kittelde hem aan handen of voeten, trok hem aan de oorlappen, dan aan haren of baard. De mug, die den olifant het leven zuur maakt, dacht Jack lustig. Nadertrsdend ba in de rechtsche gelederen de politieke neuzen geteld, 't grootste deel gerijd stond aan den rechtervleugel. Wij vragen aan den doordenkenden lezer: »Waar moet dat heen?" Als de kiesrechtquaestie voor goed aan de orde komt, vreezen we met groote vfÊeze, dat de wig in onze coalitie zal worden gedreven en dat het komen zal, neen, komen moet, tot eene andere partij formatie. In onze eigen gelederen zal, na de besliste en positieve uitlating van Mr. Kolkman, geen scheiding te duchten zijn, als bij 't kiesrechtontwerp Tak, maar zullen onze bondgenooten toegeven Doch deze toekomstmuziek (of wilt ge treurmuziek nu voor dit oogenblik verder daargelaten, wat moet er komen van de wetgeving, die allerlei kwaad uitroeit, willekeur tegengaat, overmacht tempert enz. als, de pers van onze bond genooten thans reeds bij de regeling van 't arbeidscontract gewoonweg, om 't nu eens heel onparlementair te zeggen aan de broek trekt Het Huisgezin en met dit orgaan ook wij kunnen onze illusie's wel laten ver vliegen. 't Is te hopen, dat wij te pessimistisch zijn, doch bij al de dingen, die we zien gebeuren en niet zien gebeuren, maar bij intuitie voelen, kunnen we eenvoudig niet anders dan tamelijk donker de toe komst inzien, hoe mooi de overwinning van rechts ook geweest is. In elk geval is 't. in 't belang van 't geheele politieke leven te wenschen, dat er over de >quaestion bruiante" spoedig klaarheid komenwij weten tenminste dan, waaraan wij ons te houden hebben. De Kamer heeft Zaterdag beraadslaagd over hel wetsontwerp op de aanlenging van en den handel in wijn. Blijkbaar heeft de Kamer de herbergiers willen ontzien, die veel invloed hebben in den verkiezingstijd, want niettegenstaande de afgevaardigden uit het zuiden op aanneming aandrongen, heeft de Kamer afgestemd de artikeleu, die den wijnhandelaren de verplichting oplegt aan gifte te doen van het alcoholgehalte van den door hen verkochten wijn, en den klein handelaren het bezoek in hun kelders van belastingambtenaren toe. te laten Ook een nederlaag du3 voor de regeering. Het ge heele ontwerp is verrolge:;s aangenomen. De burgemeesters, die gisteren te Mont- pellirr vergaderd zijn geweest, hebben hun afkeuring uitgesproken over die stemming. De verworpen maatregelen hadden juist een einde aan de knoeierijen kunnen maken, vonden zij. Besloten is op die bijeenkomst niet aan het werk te gaan de burgemeesters blijven zoolang staken, als hun kiezers het goed vinden en de regeeriug nog in gebreke blijft afdoende maatregelen aan Kamer eu senaat voor te stellen. Zij blijven voorts om rust te doen wederkeeren, invrijheidstelling van de gevangeren, vergiffenis voor de schuldigen en terugtrekking der troepen eischen. Ook te Narbonne is door een aantal bur gemeesters het besluit genomen hun ont slagaanvrage bij den prefect te vernieuwen en in geen geval in relatie te treden met het centraal gezag. De gemeenteraad van Montpellier gaat intusschen weer beginnen. Dat besluit, ge nomen met 16 tegen 8 stemmen, wekt nogal bevreemding. De regeering blijft intusschen doorgaan arrestaties uit te voeren, vooral te Narbonne. De afgetreden gemeenteraad heeft een protest tegen die arrestaties doen verschijnen. De ontvanger van Perpignan, die er nog eens op uit gegaan was om belastingen te innen, is tot de ervaring gekomen, dat de wijnboeren nog niet van zins ziju dubbeltjes in de schatkist te storten. Het Fransch-Russisch verbond wordt van beide zijden aangevallen de Frauschen zeggen dat ze nu in Engeland een machti gen vriend hebben en de Russen verklaren, dat de Fransche weermacht geen waarde meer heeft. De Nowoje Wremja xegtDe militaire organisatie van Frankrijk ziet er al heel weinig geruststellend uit. Generaal André en de heer Pelletau heb ben leger en vloot gedeorganiseerd, en ge neraal Picquart gaat daarmee voort. Wanneer de lichting 19031904, naar huis geionden is zal het leger slechts het belachelijke cijfer van 42,000 soldaten tellen, Het anti-mili- tairisme doet de rest. De schrijver concludeert^Onder de ge geven omstandigheden is het de vraag of het Fransch-Russische verbond voor ods nog groette hij den vriend zijner jeugd, dien hij sedert dien Zondag in Courtenay Hollow niet meer gezien had. «Een zeldaam genoegen, dat ge mij aandoet, zeide hij. «Jammer, dat ik vandaag juist ver hinderd ben." «Ik weet het al.»' onderbrak hem Allan, gij gaat Molly bezoeken. Wij hebben voor Molly reeds in 't zweet des aanschijns een mooien ruiker geplukt en geven u die naast onze wenschen mee en zullen ons tot ge terng komt, den tijd wel weten te passeeren." «Laat hooren «Wij zullen te saam eten en dan naar het strand mosselen gaan zoeken, heele kleintjes voor een halsband voor hiolly is niet zoo, Uti?" Uti knikte bevestigend en Jack lachte «Ik zeg hem immers altijd, gij zijt voor gemoede lijken familievader in de wieg gelegd. Zie nu dat ge gauw uw beroep vervult. «Ik trouwen?" gromde Alan met een duister gezicht. «Het allerbeste, wat ge doen kunt," ver zekerde Jack. Maar 't is nu den tijd niet om dit onderwerp aan te halen Tot avond, salut Als Uti het soms te bont maakt, dan stuur haar in de kinderkamer." «Neen, neen, papa, dat zal hij nietriep de kleine verbaasd. «Ik zal erg lief zijn- «En niet meer plagen en sarren," vroeg Jack. Daarmee wou hij vertrekken, maar Uti hield hem even vast. «Papa, fluisterde zij, de armpjes liefdevol tot hem omhoog strekkend, wees u maar ge- gerust, ik doe 't niet, ik zal hem niet meer plagen. U hebt Molly's viooltjeB laten liggen «Juist, geef ze dan 1" En toen zij hem den ruiker paf, zeide hij«Gij hebt verpeten dat er in Clyve Court nog eene dame is «Neen, papa," hernam het kind, «ik weet het wel, de mama van Alice, maar die heeft er geen noodig." Dit naieve antwoord was voor don terneer geslagen Allan een reden om zoo hartelijk te lachen, dat de hangmat begon te schudden. Een licht rood steeg Jack naar de slapen en op ernstigen toon zeide hij «Ik dacht dat ge niemand woudt krenken?" Uti zag hem kommervol in de oogen, nam dan den ruiker, plukte er met een lam hand je een half dozijn armoedige knopjes af en zuchtte, ze misnoegd aankijkend «Daar papa I Gij kunt haar die voor mijn part geven." Allan lachtte luid, Jack echter nam den struik, deelde hem in de midden en zeide, het kind de beide helften onder 't hoog hou dend «Zie hier 1 Dat is de gerechtigheid «Neen, riep Allan, «üe gerechtigheid wal geheel aan hare zijde. Zij deelde het volgens den maat, dien haar hart baar ingaf. Jack schudde het h ofd en ging. Het scheen hem vervelend, dat hij door Uti zich zijn goeden luim liet bederven, maar zoo was het toch werkelijk. De openlijke onwil, waarmede het kind optrad tegen zijn voorstel om de gebiedster van Clyve court de helft van den bloemruiker te geven, schonk hem verdriet. Uti's sympathien en antipathiën waren van af de wieg gelijk aan die haars vaders geweest. Toen zij nog niet spreken kon juichte zij zijne vrienden reeds toe en keek leelyk tegen zijne vijanden. En nu wilde zij van de schoone vrouw welke hij vereerde in 't geheel niets weten. Voor hare liefkozingen was zij gelaten, en daarnaast had zij eene fatale manier nl. om haar, als zij meende niet door haar opgemerkt te worden, mistroostig te bekijken. Voorloopig zou hij haar ook niet meer mss naar Clyve Court nemen, dat was afgsloopen. De kleine was bedroefd want haar zin l>ad ze niet gehad en daarenboven haar vader had z« vertoornd, maar de troottsr was bij de hand. «Ach, laat nu Kom wees zoet en droog de tranen Hij heeft 't niet zoo kwaad ge meend. Gij zult zien, hij geeft Molly den geheelen ruiker, zoo drong het duidelijk over den muur tot Jack door. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1907 | | pagina 1