Nummer 58. Donderdag 25 Juli L907. 30 Jaargang. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. UIT HOOGT klIIMN. ANTOON TIELEN, Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen BEKENDMAKING Uitgever: BUITENLAND, Italië. PEljlLLKÏ OS. Azië. BINNENLAND. - :+*msaxsEBBSz.:r. G O S* p WAALWIJK. Telefoonnummer 38. Roman 'naar 't Engelsch. 44) Msriae. De minister van Marine heeft aan di Koningin ontslag gevraagd. Het bericht zal niemand verwonderen De zetel van Z.Exc. wankelde reed zoolang en de minister-zelf stond aai zoovele en zoo scherpe aanvallen bloot dat men zijn terugtreden reeds eerde had kunnen verwachten. Om een krachtige hand aan 't roe; van Marine wordt thans geroepen, on een bewindsman, die weet wat hij wi en stevig koers zal kunnen houden. Wij roepen mee, maar betwijfelen, o zulk een man voorloopig te vinden za zijn. Men heeft den heer Cohen Stuart we zeer hard en zeer scherp beoordeeld maar met hoevelen van zijn voorganger» was dit niet reeds het geval 1 Is er uit de laatste tientallen van jaren wel één minister van Marine te noemen, die een bepaald schitterend figuur heeft gemaakt en die zich het algemeen ver trouwen wist te verwerven Nederland bevindt zich ten aanzien van zijn zeemacht voor een taak, welke aan een kleine mogendheid zware, té zware elschen stelt, en dit maakt de positie van eiken minister van Marine bizonder moeilijk. Den wedstrijd met de groote mogend heden kunnen wij nu eenmaal niet vol houden en toch, wij zijn nog altijd de tweede koloniale mogendheid l Een buitengewoon man is noodlg, om onder deze omstandigheden de Neder- landsche marine een eenigszins dragelijk figuur te doen maken. En die buitengewone man zal dan nog zitting moeten hebben in een kabinet, dat sterker staat, dan het ministerie, waarin de heer Stuart optrad, wiens on vaste houding ten deele ook haar oorzaak vond in de zwakheid der tegenwoordige regeering. Onze correspondent te Batavia seint ons heden Een patrouille onder luitenant Sie- <rt- "1 t— O Waalwpsdie en Laiigslraatsclie Courant Dit Blad verse 'jut Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f0.~5. Franco per post door het geheele rijk t 0.90. Brieveningezonden stukkengelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advirtintiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciple zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. Het gemeente Beatuur van Waalwijk maakt bekend, dat. ter Secretarie alhier ter inzage zijn nedergelegd de ontwerpen winterdienstrrgeliDgeu 1907—1908 van de Maatschappij tot exploitatie Staatsspoorwegen en van de Nederlandsche CeDtraal Spoorweg Maatschappij. Eventueele opmerkingen betreffende die ont werp dienstregelingen behooren vóór ol op 5 Augustus 1907 rechtstreeks té worden gezonden aan den Minister van Waterstaat. Waalwijk 22 Juli 1907. Het Gemeente bestuur voornoemd De Burgemeester J. TIMMERMANS (Wz.) De Secretaris F, W. VAN LIEMPT. Het monument van Leo XIII in St Lui van Luterunen. Maandagmorgen om halfolf beett in de basiliek van St. Jan van Lateranen de over dracht plaats gehad door den commandeur Tadolini van het grafmonument, dat de over blijfselen moet bevatten van wijlen Z. 11. Leo XIII. Acht kardinalen, oa. Mi-ny del Val. Rampolla en Mathieu, en ongeveer 200 prelaten woonden de plechtigheid bij Commandeur Ta-lol mi Ram het eer-I Int woordhij herinnerde er aan, d.i' bij Iip' idéé van dit monument had opgrv.t door het lezen der werkeu van Leo XIII. Daarna bedankte kardinaal Vantutelli, iu naam der kardinalen commissie, die het mo nument heeft doen vervaardigen, den com mandeur Tadolini en droeg het monument aan kardinaal Satolli, aartspriester van St. Jan van Lateranen, over. Deze nam de overdracht aan en hield vervolgens een lof rede op Paus Leo XIII. Na de plechtigheid kwam een groote me nigte het monument bewonderen. Dit grootsch monument, opgericht ter n - gedachtenis van Leo XIII, is te danken aan een inachrijving van de levende kardinalen, die door Paus Leo XIII tot het purper zijn «Des namiddags had ik mr. Vernon in 't bosch ontmoet en van hem had ik gehoord dat gij in 't land waart. Tot zoover was het een vreugdevolle dag, maar op de terugweg had iets mijne tevredenheid gestoord. Toen zat ik in 't donker alleen op mijn kamer, toen dansmuziek tot mijn oor doordrong. Het huis was weer gevuld met gasten. Anders nam ik niet veel nota van dit lawaai, maar dezen avond kon ik het niet verdragen en ik nam er de vlucht voor. Ik liep het park in steeds dieper en toen ik zoo liep, dacht ik, juist als mijn vader, die deze wals mei diën zoo dikwijls te moede geworden is en toen ik dat dacht, sloeg ik onwillekeurig den weg naar het klim- ophuisje in. Dezen weg had ik op dit uur nog nooit geloopen. Dat ik nu deze richting nam was eene hoogere ingeving. De oogen zouden mij geopend worden. «Gij herinnert u de kastanjelaan, die naar het huisje voert? Die wilde ik juist ingaan, daar stond ik als aan den grond genageld. Voorwaarts zou ik geijld hebben, zoo vlug miju voeten mij dragen konden, maar ik bleef staan. Uit het klimophuisje viel eeü lichtstreep, slechts een zwakke lichtstreep, zoeals die wel eens docr blinden vau een winkelraam valt, maar ik zag 't duidelijk en stond daar, twij felde eerBt langen tijd«Het is toch niet mogelijk en «Wie zou het wel wagen" en: «ik drang toch den sleutel in den zak." «Toen j^ing 't licht, binnen uit en de deur open. Het was zoowat eeu flauwe maan zooals vandnag. Zij belichtte slechts mat het v ordak van het huisje, alleen kon ik onderscheiden dat een man en eene vrouw er uitgetreden waren. I)e man was groot van gestalte, de vrouw droeg onder haren mantel een licht kleed met grooten sleep. Zij wisselden af- verheven. De uitvoering van het monument werd 5 Maart 1905 toevertrouwd aan den beeldhouwer commandeur Ciulo Tadolini. Dit monument, dat npgen meter hoog en vijf breed is, verheft zich in een uis, onder de deur, die leidt naar de sacristie der ka nunniken der basiliek. Paus Leo XIII is in marmer uitgebeeld, zittend op de sedia gestatoria, zijn rechterhand zegenend ophef fend, terwijl de linker op den arm van den leunstoel rust. Een beetje leger ter rech terzijde is, eveneens in marmer uitgebeeld „een werkmanpelgrim* ter linkerzijde „de Kerk*. De werkman heeft een hamer in zijn gordel, terwijl links van hem een aam beeld staat. Met zijn rechterhand, die een rozenkrans a nbiedt, vraagt hij den grooten Paus zijn zegen, terwijl zijn linkerhand ru;t op een staf, het symbool van den pelgrim Het vol gende opschrift in hro: s letst men daaron der „Ad patrem filii ex omni regione ve- ueraturi conveniunt. (Uit alle streken ko men de zonen den vader vereeren.) In het middeu van dit mouument is de snrcophaag in oud groen ma-mer geplaatst, met leeuwenklauwBii voor voeten. In het midden staat„Leoni XIII*. Nieuw Syllabus. Er is een nieuwe Syllabus verschenen. De laatste wis van Pius IX en hij is zoo Igemeen bekend geworden, omdst hij ver oordeelde rn kras veroordeelde, verschillende -tellingen van het liberalisme, die toentertijd i zwang waren. De Syl'abus van Pius X zal minder alge mene bekendheid erlangen. Voor de groote ui nigte is hij niet geschreven. Maar hij is - it I trmin van overgroot belang en de Paus heeft erdoor opnieuw bewezen, hoe geheel /.ijn hart wenscht de zuiverheid der leer vsn Christus te doen behouden door de Kerk. In de laatste jaren zijn er verschillende schrijvers opgestaan, die zich hebben ge richt tegen het dogma. Men ging op ver- «chilleud terrein aan den arbeid. De bij hel is 't eerst aangepakt en ofschoon gezonde kritiek ook hier van waarde kan zijn, som migen zijn veel te ver den weg opgegaan der ongeloovige kritikasters, wien 't enkel te doen is den bijbel weg te halen van het voetstuk, waarop het Geloof hem door de eeuwen heen heeft gehandhaafd het boek Gods, onder de ingeving des II. Geestes ge schreven. Men ondergroef verder de waarheid over de geschiedenis van het dogma en viel elk jaar meer het leergezag der Kerk aan po gende alzoo den modernen geest, dat is de geest der moderne wereld, aau te, passen aan den geest der Kerk, eu het lidmaatschap dar katholieke Kerk af te scheiden van het dogma. Tegen al deze strevingen en dwalingen richt zich de nieuwe Syllabus, in hoofdzaak tegen de beweringen van de frausche abbé's Loisy en Le Roy. Wij hebben de voor naamste stellingen ervan nu onder oogen, maar 't komt ons voor, dat wij onzen le zers verplichteu door hun voorloopig te ge ven dit korte overzicht en niet destellingen, bevattende elk voor zich een theologische of historische kwestie, waarvan de meesten wellicht nooit hebben gehoord achterelkander. liet einde van een keizerrijk in het Verre Oosten. Ernstige gebeurtenissen hebben op het oogenblik plaats in het Rijk der Morgen kalmte, in Korea, dat op het punt schijnt de laatste overblijfselen van onafhankelijkheid te verliezen, die de talrijke ongelukien van zijn droevige geschiedenis overleefd hadden. Korea, dat zeven of acht keer zoo groot is al» Nederland, is eeu van die landen, die het langst gesloten zijn gebleven voor iederen vreemden invloed eu tot de laatste jaren verzette het zich door bloedige ver volgingen, tegen de pogingen der missiona rissen, die er het katholieke geloof wilden prediken. Korea is officieel een absolute monarchie en wordt sedert 1392 bestuurd door de dynastie der Yi's. De keizer, die nu vau den troon verjaagd is, Yi Hyeung, werd geboren in 1852 en kwam in 1864 op den troon in hoedanigheid van koning, sedert 1897 regeerde hij met den titel vau keizer. En dezen vorst, de 34ste van zijn dynastie, heeft Japan met een gebaar van zijn troon gestooten, waarop hij 44 jaar had gezeteld Steeds hebben de Japanner? er naar ge streefd, zich in Korea de overmacht te bezorgen. In den Chineesch-Japanschen oorlog in 1894 zond de keizer van Japan troepen naar Korea, zoogenaamd om daar de orde te herstellen, wijl de iu Korea heerschende onlusten schade toebrachten aan Japans handel. Korea werd „voorloopig" door de Japanners bezet en sedert dien tijd hebben scheidswoorden, kussen. Ik wist plotseling heel juist, wie beiden waren. Een uur te voren namelijk had ik Hauna gevraagd naar den naam van een mensch, dien ik toevallig in den tuin ontmoet had, een akeligen, langen mensch, die mij door zijn blikken reeds beleedigde. Dat is lord Feramoir, met wien alle dames dweepten, maar waarop de hertogin van Ban ger speciaal verliefd was. En ter verduidelij king heeft zij er nog levensomstandigheden dier lieve dame bij verteld, die ik maar liever niet verhaal." «Bah stiet Marie uit. «Ja, ik kan 't niet helpen, maar dat is nu eenmaal 't slag van gasten, die ons huis her bergt." «Halt, Kate! Nu gaat ge te \er. Het slag vau gasten omant er een enkele maal eens een paar onwaardigeu genoodigd zijn. Uw moeder zal van de geschiedenis dier menschen absoluut geen vermoeden bebben." «Meent gij hernam Kate hoofdschuddend. «Nu onmogelijk is het niet." «Zeer zeker niet En nu verder Gij wist, wie beiden waren eu toen Ik zou in uw plaats niet lauger hebben stilgestaan. Ik zou naar de ellendelingen gevlogen zijn, eu zou hun met vertoornde woorden de intrede in mijn heiligdom verweten hebben «Ja, gij, knikte Kate. at zoudt gij wel gedaan hebben. Ik bleef staan waar ik stond. De schaamte brandde mij in de wangen, Ik zou beiden geen schrede tegemoet gegaan zijn, ik was liever gestorven." «Jammer! En zoo ontkwamen zij toen?" «Toen ik de oogen weer ophief, waren ze verdwenen." «Arme Kate En gij «Ik ging op 't klimophuisje toe, langzaam, schrede voor schrede üp de plaats waar beiden afscheid genomen hadden, hield ik den adem in op den deurkruk, die zij aangeraakt hadden, legde ik miju zakdoek, voor ik hem omlaag drukte. De lucht, die mij uit de ruimte tegenkwam, leek me een ware pestdamp. Ik stiet het venster open en hield het hootd bui ten, tot de lucht achter mij gezuiverd was. Toen maakte ik licht, en zag dat alles was juist zooals 't geweest was, en toch was m.i. zij cr steeds den baas gespeeld, al bleef Korea dan ook zoogenaamd onafhankelijk. Na den Russisch-Japanschen oorlog weid de macht van den keizer nog meer geknot en den Hen Nov. 1905 werd hij gedwongen een verdrag te sluiten met Japan, waarbij de keizer van Korea zich verbond, het be stuur over de leiding en de betrekkingen van Korea met het buitenland over te laten aan de Japansche regeering. Ondanks dit verdrag de keizer van Korea en de Ivo- reanen zeggen, dat de keizer dit verdrag nooit geteekend en bekrachtigd heeft zond de Koreaansche vorst eigen vertegen woordigers van zijn rijk naar de Haagsche vredesconferentie. En, o bittere spot, de vredesconferentie werd de naaste aanleiding van den val van den keizer DeJapannners stieten den grijzen vorst voor dit „suoode" feit van den troon. De nieuwe naam-keiaer zal wel een ge willig werktuig zijn in de handen der nieuwe meesters evenals het Koreaansche ministerie sedert lang bestaat uit willige werktuigen van den Japanschen resident, markies Ito, die in werkelijkheid te Seoel als onderko ning van det mikado heerscht. En zoo is, terwijl in Den Haag de fa meuze Vredesconferentie vergadert en vooral goed dineert, weer een onrecht te meer ge schiedt, waartegen wel geen enkele mogend heid zich zal verzetten 1 Er zijn ernstige dingen te Seoel voorge vallen, die doen zien, dat de Koresnen zich zoo maar niet neerleggen bij den gedwongen troonsafstand van hun keizer, en de opper heerschappij der Japanners. Een woedende menigte heeft de woning van den eersten minister aangevallen eu in brand gestoken; de minister was juist op visite in het paleis. Al van te voren was een aanval op fijn woning beproefd, waarbij de Japanners de menschen met kanonnen uiteengedreven hadden. De Japanner Ito, die de teugels van het bewind in handen heeft, kreeg bericht, dat de keizerlijke lijfwacht in 't geheim bevel van den keizer had ontvangen te midder nacht het paleis binnen te dringen en het geheele kabinet te vermoorden, dat verant woordelijk gesteld wordt voor zijn troons afstand. Werkelijk deed e«n menigte van 2000 personen een poging, alle ministers te ver moorden, na het aanhoo eu van toespraken in den tempel des hemels en ging vervolgens alles veranderd. Een akelig wee gevoel beving mij, krampachtig snikte ik en mijn knieën wilden me haast niet dragen. Struikelend kwam ik weer buiten iu de vrije natuur, «Eu de schandelijken ontkwamen -riep Marie, haar hand ballend tot een vuist. «Zij kregen niet eens de waarheid te hooren «Den volgenden dag zou ik 't hem gezegd hebben," hernam Kate, «den geheelen dag door had ik mij moed ingesproken, maar zij kwamen niet terug, ook de volgende avondeu niet. Den vierden dag verlieten zij met de overige gasten het slot. «En nu nu zoek ik me te troosten. Een maal en niet meer," maar het helpt niets. Het klimophuisje is een veranderde plaats. Mijns vaders geest is daaruit verdwenen, de geest van 't kwaad is daarin achtergebleven. Die grijnst me hooneud uit alle hoeken aan. O, 't is verschrikkelijk riep Marie nit «En wat zegt uwe moeder daarvan «Mijne moeder?" hernam Kate hoogst ver baasd. «Gelooft gij dat ik haar dat heb mede gedeeld „Natuurlijk Kate! Hare zaak was het toch, haar huis vau zulke zaken te zuiveren. En gij meent, dat zij dat op mijn woord gedaan zou hebben? Dan kent gij mijne moeder slecht 1" riep Kate bitter lachend. «Maar", voegde zy\ Marie's verbaasd gezicht ziende er haastig bij, «laat ons over dit hoofd stuk zwijgen, andere bederven wij onzen gau8chen avond en de dag was zoo schoon God hoe schoon!" Zij zuchtte diep en sidderend. «Het was mijn schuld dat er een wanklank inkwam, ik had moeten zwijgen. Maar niet waar, gij neemt 't mij niet kwalijk, dat ik eens gezegd heb, wat me zoo zwaar op 't hart lag. «Kate, welk een vraag riep Marie uit. «Spreek verder, spreek waarvan ge wilt Wat u verlichting geeft, wil ik gaarne aan hooren." «Neen, nu is 't geDoeg van mij, meer dan genoeg. Kom, wij willen zien, of we weer vroolijk kunnen zijn. Kom vlug, ik weet zeker, dat de thee reeds lang op ons wacht Ja, de thee wachtte, Hauna had hem in de tuinkamer op smakelijke wijze opgediend. De tafel glansde van witte damast, blonk van de woningen van den eersten minister e andere ministers plunderen en in bran steken. Bij den minister vsn oorlog werde de oproerlingen door Japansche gardes terug gedreren, die een grooi aantal doodden ei kwetsten. Het officieel verslag zegt, dat 10 Japanner gedood en 30 gewond zijn bij het oproei liet aantal Koreaansche slaehloffers word niet opgegeven. De plechtigheid van de troonsbestijgin van den kroonprins is Zaterdagochtend oi 10 uur voltrokken. In antwoord op hu rerzoek ontvingen 80 Japansche en ander ambtenaren, met inbegrip van Ito met de militairen staf en vele consuls-generasl or 4 u. 30 m. in den namiddag een audiëntii Na de troonsbestijging van den kroon prins nam de keizer afscheid van het kabinet Generaal Hasogawa's troepen zijn nog steed gelegerd in het paleis. Een regiment kwau uit Pingjang, ter veratesking van het 20 regiment. fijn porcelein en zilverwerk. Zeo was dus alles in orde, alleen de gemoedelijke stemming van 's morgens wilde niet terugkeeren. Kates wangen hieven bleek en hoe zich ook Marie inspande om op eene vroolijke geschiedenis te komen, geen enkele wilde haar invallen. Diep medelijden had zij met Kate terwijl zij dachtbeide ouders heeft ze nog en toch is ze even verweesd als ik 1" Zoo zou dan de vroolijk begonnen dag ge heel droef en treurig geëindigd zijn, als niet na 't maal, toen men stil en stom tegenover elkander zat, Kate plotseling met stotterende stem gevraagd had. «Zal ik h wat voorzingen, Marie?" «Juist", riep Marie opspringend en den vuist tegen zich zelf ballend. Den geheelen dag, ga, zit, sta en praat ik met de grootste zangeres en moet nu kort voor 't scheiden door haar zelf aan hare heerlijke stem her innerd worden Natuurlijk moet gij zingen, Kate en zooveel ge in 't laatst half uur maar kunt ten berde brengen. «Gij wonderkind ik heb geen toon in de keel 1" Kate knikte. Voor «e zich aan de piano zette, opende zij 't venster dat op het park uitzag. „De kamer is zoo eng", murmelde zij. Marie had niet alleen geen toon in de ooren, maar zij was ook geen muziekkenster. Maar om overtuigd te zijn van de schoon heid van Kates gezang, daarvoor behoefde men geen kritisch oor. Da wonderheerlijke toonen droDgen direct door tot in het hart. In haar leven had haar niets zoo aangegrepen dan dit oude lied mot zijne sentimenteels woorden. Zij hield den adem in om te luisteren. De tranen liepen haar over de wangen. „Kate," verklaarde zij, toen hare vriendin geëiudigd had, met eene geroerde stem „gij rijt de eerste zangeres der wereld „Waarom niet," lachte Kate. „Ja. het is waar het is werkelijk waa hield Marie vol. Dat „come back to Ertn, trof mij zeer. Ik zou mee willen jammeren uit loutere sympathie met die arme veriatenen. Onlangs hebt ge me heimwee bezorgd, met uw «Duitscbland, Duitschlaud boven alles," en als ik daaraan denk hiorlaohte zij even Celehes. dan valt mij altijd miju neef Alan in. In mijn leven heb ik nog nooit iemand *00 be geesterd zien staan. Kates handen vielen plotseling als verlamd in den schoot. „De lange mensch," ging Marie verder, schoot bij den eersten toon als geëlectriseerd de hoogte in en wilde blikken wierp hij om zich, tot hij de zangeres in 't oog had. Wederom lachend hief zij den blik op en verschrok in 't eerste moment, zoo grenzeloos verward zag hare vriendin er uit. „Wat is er, Kate?" vroeg ze angstig. Wes 't u onaangenaam te hooren, wat ik zoo juist vertelde, of Zij brak af. Hare oogen openden zioh ver om plotseling te stralen van vreugde. Zij was neergeknield en had de Blanke ge stalte der aan de piano zittende met beide armen omvat. „Kate", zeide zij vroolijk, „lieve, lieTe Kate, ik heb een vermoeden „Maar, laat mij toch," stamelde Kate, ter wijl zij moeite deed om los te komen, „ik ik weet niet, waar ge heen wilt. (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1907 | | pagina 1