Nummer
Donderdag 10 October L907
30e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
Eerste Blad.
Schitterende Feestelijkheden
HIT 1100(11 KRINGEN.
ANTOON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
Uitgever:
f}. R. VAN DER VEN,
WAALf IJK. Telefoonnummer 38.
als Burgemeester van Vlijmen.
«n l.iBgslrailsrbr Courant,
Dit Blad verse; ijnt Woensdag- en Zaterdagavond,
abonnementsprijs per 3 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden enz., franco tc zenden aan
Uitgever.
den
Advertbntibn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
ter gelegenheid van de plechtige instal
latie van den Edelachtbaren heer
Toen wij naar buiten gingen en daar
eens naar omhoog keken, zagen wij 't
firmament geheel bedekt met dofgrijze
wolken, waaruit reeds de regen begon
te sijpelen.
Zou het een buitje zijn f Wij hoopten
het 1 En werkelijk, de regen die zoo
spoedig den mensch de feeststemming
ontneemt, hield op.
Helaas echter voor korten duur, want
weldra begon het weer. Al harder en
harder begon de regen te kletteren.
Des ondanks vervolgde de stoet
zijn weg. En al viel de regen ook bij
stroomen neder, de feestvreugde ging
er bij de Vlijmenaren niet uit. Zij bleven
juichen en jubelen, overal waar de
nieuw benoemde burgervader zich maar
vertoonde.
Aan het kloosterplein gekomen, waar
zich de Z.Eerw. heer pastoor met eenige
eerw. heeren kapelaans, fraters en zusters
hadden opgesteld werd halt gehouden.
De Zeereerw. heer pastoor sprak den
bekleeder van het burgerlijk gezag in
goed gekozen woorden toe. 't Is mij
als hoofd van het geestelijk gezag aan
genaam, zoo sprak hij, op het oogen -
blik dat u zitting neemt als hoofd van
het bestuur van Vlijmen, met mijne
kapelaans, fraters van de bijzondere
school, ingesteld voor de christelijke
opvoeding der jeugd en eerv. zusters
van de geestelijke inrichting, ingesteld
mede voor de christelijke opvoeding en
tot steun van zieken, behoeftigen en
ouden van dagen u een hartelijk welkom
toe te roepen. Wij brengen u hulde
omdat wij in u aanschouwen den ver
tegenwoordiger van het burgerlijk gezag,
dat gezag, dat komt van God en u ge
geven door Hare Majesteit onze geeer-
biedigde koning'in. Ik hoop dat u dat
gezag moge vervullen tot welvaart en
meerderen bloei van Vlijmen.
Verder sprak Z.Eerw. den wensch uit
dat het burgerlijk gezag steeds naast
het geestelijk en ouderlijk gezag zou
staan om zoo te werken voor de open
bare zeden, waaraan de welvaart van
een gemeente afhangt en voor de armen
en hulpbehoeftigen. Als zoo'n driedub
bele snoer samenwerkt, dan twijfel ik er
niet aan, zoo ging spreker voort, of het
is tot heil voor het geestelijk en tijdelijk
welzijn van geheel Vlijmen.
De burgemeester dankte in korte
woorden den ZeerEerw. Herder, kape
laans, fraters en zusters. Hij zei dat
vooral dit oogenblik hem tiof en dat
hij het hier in 't publiek nogmaals ver
klaarde dat hij steeds alles zal toetsen
aan het geestelijk belang. De eerste
steen, heb ik zoo sprak hij ge
loof ik, gisteren reeds gelegd. Ik vraag
u bij alle goede voornemens uwen steun
en ik verzoek u mij in uwe gebeden
indachtig te zijn.
Vervolgens trok de stoet naar de Melie,
overal hartelijk toegejuicht. Aan de Melie
hield mejuffrouw Wilhelmina van Bok
hoven een mooie hartelijke toespraak
terwijl de jongejuffrouw Anna v. Vucht
een bouquet aanbood.
De burgemeester dankt# met ©enige
hartelijke woorden en gaf de verzekering
dat hij steeds voor de belangen dezer
wijk zou waken.
Een groot aantal meisjes uit deze buurt
zongen daarna op de wijze van Wien
Nêerlandsch Bloed, een hulde-lied.
Nogmaals dankte de burgemeester
met een handdruk en vooruit, daar reed
de stoet, thans in draf, naar de Ach
terstraat.
Voor de woning gekomen van den
heer M. de Vaan Wzn., die eenvoudig
doch zeer netjes was versierd, werd halt
gehouden. Een dochtertje vandenjong-
sten wethouder bood onder het houden
van een allerhartelijkste toespraak een
bouquet aan. Zij sprak den wensch uit,
dat den burgemeester eens als zoo
danig de zilveren kroon moge sieren.
De burgemeester zeide door dit blijk
van vriendschap van de familie van den
Wethouder zeer getroffen te zijn. Deze
steeds op hoogen prijs gesteld hebbende,
heeft zij toch nu, op dit oogenblik als
't ware een nieuw cachet gekregen.
Bij de mooie eerepoort in deze straat
werd een ruiker aangeboden door de
jongejuffrouw Stientje Stravers, die daar
bij een heel aardige, treffende aanspraak
opzegde. De Burgemeester dankte ook
hier in eenige hartelijke woorden en
voort reed het nu tot aan de stoom-
koekfabriek «De Hoop.« Daar werd de
burgervader namens de bewoners van
de Heijstraat en Wolput toegesproken
door den heer H- v. d. Ven.
Mij, zoo sprak hij, werd de hoogst
vereerende taak opgedragen U het wel
kom toe te roepen op het oogenblik
dat gij als Burgemeester van Vlijmen
voor het eerst uw schrede zet in de
Wolput. Vereerend en zeer aangenaam
is dit mij, aangenaam omdat ik als vriend
van U de taal des harten kan spreken,
die in oogenblikken als deze, zelfs hem
doet spreken die anders geen redenaar
is. Aangenaam ook, omdat ik u namens
de bewoners van de Heijstraat een
boodschap heb te doen, n.l. deze dat
zij u een eerbiedige, hartelijke heilgroet
brengen. Gaarne begroeten wij u als
onzen nieuwen Burgemeester, omdat wij
weten dat de belangen aan uw toever
trouwd zijn.
Toen, zoo vervolgde spreker, voor
enkele dagen bekend werd dat de keuze
van Hare Majesteit de Koningin op u
gevallen was, overviel ons een gevoel
van blijde verrassing.
Aanstonds werden toen plannen ge
smeed om u waardig te installeeren. En
nu, burgemeester, kan u zich overtuigen.
Allerwege zijn versieringen aangebracht
u ter eere, in een groote verscheiden
heid van kleuren. Maar een kleur, bur
gemeester, de meest aangebrachte, het
groen, spreekt de hoop uk. Ja wij hopen
dat u een lange en gelukkige regeering
moge hebben, want wij zijn overtuigd
dat onze belangen veilig zijn in uwe
handen, daar hebben wij u reeds voor
leeren kennen tijdens dat gij als secretaris
zijt werkzaam geweest.
Verder hoop ik dat eenmaal allerwege
iet groen zal vervangen worden door
iet zilverkleur.
Lang leve de burgemeester van
E1~E1T7J T T Ü/r/l 'Kj te stellen," hernam hij. Dan, nadat hij eenige
Ju Ei L/ JLJ-jJjJDi <c. \JJM oogenblikken atrak voor zich uit had gestaard
64)
Roman naar 't Engelsch.
Hij antwoordde niets. Rechtop stond hij
daar, geen drupje bloed in de wangen.
«Jack," hernam zij op bezwerenden toon. Dat
akelige park, al die schrikkelijke dingen, die
mij de arme Kate vertelde, hebben mij 't
hoofd verward gemaakt en toen gij zoo recht
van 't klimophuisje afkwaamt
«Meer is niet noodig," onderbrak hij haar
op scherpen toon. nik begrijp het." Daarmee
wendde hij zich plotseling naar de deur.
Ontzet vloog zij hem na. «Gij wilt mij toch
niet met toorn verlaten," riep zij uit.
„Van toorn is geen sprake, ik zie alleen
in dat voor mij hier niets meer te doen valt."
«Wat wilt gij daarmee zeggen," vroeg zij
bang.
«Na, ik had wel hoop gehad, dat juist gij
voor ieder ander, eene ietwat betere meening
van mij zoudt hebben."
»En heb ik die dan in den grond ook niet?''
riep zij vol vertwijfeling. «O, Jack, als gij
me toch gelooven wilde, dat ik verrukt was,
gewoon verrukt gisteren nacht Ik was in de
war geraakt door u Jack." Zij had hem
tot nog toe in het gezicht gekeken met hare
zielvolle oogen, nu liet zij langzaam aan de
oogleden zinken en stamelend besloot zij
«Gij hebt mij een kus gegeven, zoo een
waarop ik geen recht had gehad."
«Waarop gij geen aanspraak maaktet, wilt
gij zeggen
«Waarop ik geen recht had," herhaalde zij,
terwijl hare wangen kleurden.
A'u", meende zij hoofdschuddend, «het
komt vrijwel op 't zelfde neer en" voegde hij
er lachend by, een duidelijk antwoord heb ik
nu ook mede gekregen."
«Een antwoord waarop?"
«Op een vraag die ik nu niet meer behoef
te stellen, hernam hy. Dan, nadat hij eenige
oogenblikken strak voor zich uit had gestaard
«Vaarwel 1"
Maar zij greep haastig zijne hand en hield
die vast. «Voor dat ge mij niet een vriende
lijk weord hebt gezegd, laat ik u niet ver
trekken," zeide zij heftig.
Maar hij zweeg en nu verdonkerde tranen
plotseling haar blik. «Jack," zuchtte zij,
wees niet boos Neem aan, dat ik weldra van
hier ging en dat ge mij heden voor de laatste
maal zaagt,
ris dat misschien een feit?" hernam hij.
Een oogenblik aarzelde zij met het ant
woord. „Ja", antwoordde zij toen zacht, „gij
moest het eigenlijk niet weten, maar
«En waarheen gaat de reis, als ik vragen
mag vroeg hij haar in de reden.
«Ik keer naar Duitschlaud terug.
Kijk eens aan riep hij hoonend uit. «En
dat werd alles bepaald achter mijn rug en
zonder twijfel ook uitgevoerd, als ik vandaag
niet toevallig hier gekomen was. Duidelijker
kondt gij mij uwe onverschilligheid niet maken.
«Mijne onverschilligheid," murmelde zij na
een smartelijk beven der lippen.
«Als gij mij slechts een klein weinigje lief
had," ging hy grommend voort, zoo zoudt
ge het niet van u hebben kunnen verkrijgen,
zoo stil van mij weg te gaan!"
«Jack, gij weet niet, wat gij zegt stiet
zij uit «Wien heb ik dan lief, als 't u niet is
«Een mooie phrase, nadat gij van mij ge
loofd hebt, wat mijn ergste vijand mij niet
zal toeschrijven.
«Dat ik het deed, was onrecht, Jack. Ik
zie het in en het spijt mij ten zeerste, het
mag u ook wel een beetje leed doen een
beetje slechts Jack en niet lang, want daartoe
ben ik in 't geheel niet gewichtig genoeg.
Gij daarentegen dat is geheel wat anders
Gij zijt voor mij de hoofdpersoon en wat
ik in den akeligen angst, dat gij den slechten
mensch zoudt zijn, voor wien mijn verwarde
fantaisie u aanzag, gisterennacht'in park
geleden heb, daarvan hebt gij geen begrip.
Want als dat had blijven duren, dan was het
mij gegaan als Kate.
De zon des hemels was voor mij uitgedoofd
geweest, de geheele wereld eenzaam en leeg."
Vlijmen.
Een daverend applaus steeg op uit
de menigte.
De burgemeester dankte de bewoners
van de Wolput en Heijstraat hartelijk
voor hunne belangstelling. Hij gaf de
verzekering dat hij steeds de belangen
van deze buurten op eerlijke, onpartij
dige wijze zou behartigen.
Voor het huis van den heer Corn,
van Wagenberg gaf het een trefiend
oogenblik- Terwijl daar door diens
nog jeugdig dochtertje Adrienne een
bloemruiker werd aangeboden riep een
klein lief ventje, zoontje van den heer
van Wagenberg, op zoo'n innige wijze
«Leve de Burgemeester*, dat eenieder
er door getroffen werd.
De Burgemeester, door deze aardige
en welgemeende attentie getroflen,
dankte den heer van Wagenberg en
diens familie hartelijk. Wat er in uw
binnenste omgaat, dat hebt gij door uw
kind laten vertolken, zoo sprak de bur
gemeester. Samen zijn wij ten strijde
getrokken en hebben een eerlijken strijd
gestreden. Dat de keuze van Hare
Majesteit op mij is gevallen spijt mij
voor u zeer. Het bewijs van sympathie
dat gij mij heden hebt gegeven is voor
mij onvergetelijk Ik dank u nogmaals.
Mej- Anna 't Hooft, die aan den in
gang van de Wolput, daar waar de weg
zich splitst, aan de prachtige eerepoort
stond,-had voor een aardige afwisseling
zorg gedragen. Onder een hartelijke
toespraak, waarin zij de belangen van
deze buurt in 't bijzonder aanbeval,
hing zij den burgemeester een lauwer
krans om.
Aan den overweg, bij Onzenoort, waar
ook een prachtige eereboog was geplaatst
bood mejuffrouw Walthera Eekels, onder
het opzeggen van een gepaste toespraak
een bouquet aan, dat door den burge
meester onder dankzegging welwillend
werd aanvaard.
Nadat de stoet in Nieuwkuijk was ge
draaid werd naar Haarsteeg gereden al
waar Z.Edelachtbare thans de meest
ondubbelzinnige blijken van belang
stelling zou ondervinden. Want ook in
de Haarsteeg had men zich opgemaakt
om het nieuw Hoofd op een waardige
wijze te ontvangen. Langs den geheelen
weg stonden masthoornen en sierpalen,
Zij keek niet op, anders had rijn verhel
derde blik, die hem in de oogen kwam, hare
woorden doen ophouden, maar zij ging met
gesloten oogleden verder:
«En als u dit alles nog geen bewijs is, dat
ik u liefheb, Jack, dan hier steeg haar
langzaam het bloed in de wangen „laat mij
u nog zeggeü, dat dat bah 1" onderbrak
zij zichzelf met toornig hoofdschudden „men
wordt er zoo rood bij, alsof 't schimp en
schande was, maar gij kunt het mij gelooven,
Jack, ik schaam mij niet het u te zeggen,
dat ik juist daarom zonder afscheid van u
wilde vertrekken, omdat Hoewel ze zich
niet schaamde, kwam zij toch niet verder met
hare bekentenis. De toehoorder wist toch al
lang bescheid, maar hij kon van het kostelijke
maar niet genoeg bekomen.
„Molly zeide by slechts, toen zij nu ver
ward afbrak.
Bij dezen toon beefde zij van vreugdevollen
schrik. Langzaam verhief zij haren blik.
„Jack, mijn lieve Jack, hebt gij mij ver
geven riep zij uit en plotseling, zij wist
het zelf niet hoe zij er toe gekomen was, lag
zij aan zijne borst....
„Liefste miss Fortescue, ik vrees dat wij
eene indiscretie zullen begaan. Zouden wij
niet beter doen ons terug te trekken
Het was mrs. Eagles' stem die dit vroèg.
Ofschoon deze stem thans een buitengewoon
schrillen klank had, herkende Marie haar
direct. Ontzet maakte zij zich van Jack los
en draaide zich om.
Daar stonden de beide onafscheidelijken,
de eene nog in de schaduw van den gang, de
andere in de deur in wit morgenkleed, met
scherp teekenende roode vlek op iedere wang
en een uitdrukking van onrust op 't gezicht,
die het booze geweten bang moest maken.
Marie was het dan ook jammer genoeg te
moede.
«O, mijn God," dacht zij, „daar heb ik mij
door mijn stormachtig optreden, tegenover de
vrouw die hij bemint in een zeer valsche
positie gebrachtEn zij wist door angst en
schaamte niet waarheen hare blikken te
richten.
Jack was niet 't minst uit 't veld geslagen.
„Van indiscretie," zeide hij, zich wendende
de tot op den drempel staanden, «van indis
cretie kan in 't geheel geen sprake zijn. Ik
verheug mij integendeel, genadige vrouw, nu
direct reeds gelegenheid te hebben u Molly
voor te stellen als mijne bruid.
Bij de laatste woerden had by met een
vlugge beweging Marie's arm in den zijne
gelegd en haar eene schrede voorwaarts ge
trokken. Van de woede, die in haar binnenste
bruischte, liet de schoone vrouw niets merken.
Zij had hare gelaatsuitdrukking wonderwel
in bedwang. Maar zij toonde wel een weinig
verbazing, opende licht de lippen en ver de
oogen, maakte een achterwaartsche wending
met het hoofd naar de getrouwe achter haar
„He^bt gij het gehoord liefste ortesque?
Is dat niet eene groote verrassing
„Zeer zeker," stemde de grijze jonge dame
toe. „Wij meenden de prinses in tranen te
zullen vinden
„Over den dood barer vriendin, voleindigde
mrs. Eagles. „Wij komen met tweëen, omdat
wij dachten, eene zal geen troostwoorden
genoeg vindon voor zulk een Bmart en nu
ha, ha, ha
Snel trok Marie haren arm uit den zynen
en zeide: 10„
«Jack, wat zegt ge daar toch allemaal t
„Iets zeer gewoons," verzekerde hy. »lk
bemin je en gij bemint mij by gevolg zyn
we een paar."
„Jack vroeg ze hem trotsch, „waarvoor
houdt gé mij eigenlijk? Gelooft gij misschien,
dat ik hetgeen ik u zeide, gezegd hebt) om u
aan te zetten u met mij te verloven
„Neen," antwoordde hij lachend, dat ik u
voor ongeveer de laatste persoon op de wereld
houdt, die ik tot zoo iets in Btaat acht, daarop
geef ik mijn woord. Ik heb overigens ook in
't geheel geen aanmoediging noodig. Ik kwam
hier met het doel u mijne hand te bieden.
„Dat spiegelt gij mij voor."
„Ik denk er niet aan.'
„Toch, toch!" hield zij vol. „Dat het idee
om mij te huwen, zeer ver by n lag, dat
wist ik en dat weet ook" met een schuwen
blik naar het beeld in de den* -
Eagles. Gij wilt door nwe grootmoedigheid
iets doen, dat u uw leven herouwen zal.
getooid met bloemen en vlaggetjes, ter
wijl verder op een paar plaatsen mooie
eerepoorten waren opgericht.
't Zal zoowat halt vijf uur zijn geweest,
toen de stoet aan de eerzte eerepoort
aankwam.
Daar werd de burgemeester toegespro
ken door den heer J. A. M. Gerritse,
hoofd der 2e O. L. school, die ongeveer
sprak als volgt
Geachte heer Burgemeester
Ik feliciteer u en wensch u geluk na
mens de inwoners van Haarsteeg met
de eer die u te beurt is gevallen, op
betrekkelijk jeugdigen leeftijd door H.M.
de Koningin te worden benoemd tot
burgemeester over een gemeente zoo
groot als Vlijmen. Toen het bekend werd,
dat u dit gedeelte van Vlijmen xoudt
bezoeken, hebben alle inwoners besloten
u zoo luisterrijk mogelijk te ontvangen.
Alles wat gij hier ziet, is niet het werk
van eenigen maar van allen, zonder
onderscheid van godsdienstige gezind
heid, zonder onderscheid van leeftijd,
zonder onderscheid van rang en stand.
Wij heeten u gaarne welkom, omdat
wij in u zien de verpersoonlijking van
het gezag, omdat wij een bewijs willen
geven, dat wij, wanneer noodig dat ge
zag kunnen steunen en omdat wij vele
verwachtingen van u hebben, geïnspi
reerd door uw jeugd, uwe rechtvaardig
heid, uwe voortvarendheid. Wij hopen
dat gij voor ieder onzer zult zijn wat gij
zijt voor allen, niets meer maar ook niets
minder.
De Burgemeester antwoordde, dat het
hem werkelijk aangenaam was hier op
de grens van Vlijmen—Haarsteeg zoo
vele bewijzen van sympathie te mogen
ontvangen en gaf de verzekering dat hij
zijne bijzondere aandacht zou wijden aan
de belangen van Haarsteeg, welke woor
den met een daverend hoera werden
begroet.
Voor de school stonden de kinderen,
allen gestoken in hun Zondagspakje en
voorzien van een vlag, opgesteld onder
leiding van ten onderwijzeres zongen de
kinderen op uitstekende, werkelijk aar
dige wijze onderstaand liedje
Roept allen krachtig met elkaar hoera
De blijde feestdag is nu daar, hoeral
Het Zondagsch pakje aangedaan
En netjes in de rij gegaan
Wij zingen luid hoerah l
De Burgemeester is benoemd, hoerah l
Door ieder wordt de keus geroemd,
hoerah l
Hij is een man van fermen aard
En daarom onze hulde waard
Wij zingen luid hoerah l
„Door mijne grootmoedigheid? I"
„Ja, ja Of, omdat gij medelijden met my
hebt, wilt gij u ongelukkig maken of omdat
gy denkt dat ik in de oogen van mrs. Eagles
gecompromiteerd ben, omdat ik mij u om den
hals heb geworpen. Maar dat ie volslagen
belachelijk. Hoe dikwijls heb ik u als kind
niet omhelsd. En ia den grond meer
als een kind beu ik in vergelijking met u
ook heden nog niet."
Hij lachte zacht. „Waarachtig, daar komt
zij me weer met mijn ouderdom aan, zeide
hij. „Spaar uwe woorden, Molly, dit schrik
beeld maakt me toch niet hang meer. Ik
kan na rijp overleg tusschen een en honderd
geen getallen vinden, die mooier overeen
stemmen, dan twintig en twee-en-dertig
Zij luisterde niet goed meer naar hem en
keek met hangen blik naar mrs. Eagles.
„Laat nu zijn, Jack, ik hid u zeide zij
op bezwerenden toon. ,,Wij nemen mrs.
Eagles tijd al veel te laDg in beslag. Zy
heeft mij hierheen laten komen, omdat zij
met mij wilde spreken."
„Ahl dat heb ik niet vermoed, riep by
uit. „Verzoek wel verschooning joor deze
onbescheidenheid, genadige vrouw
Hij bracht de kleine hand hartelijk aan
zijne lippen, boog vormelijk voor mrs. Eagles
en beslist ironisch voer miss 1-ortescue en
verdween door de glazsn deur. Zoolang op
het terras nog een schaduw zijner geBtalte
zichtbaar was, volgde Marie hem met hare
blikken. Toen zeide zij, zich diep ademend
omkeerende
„Nu laat mij u alles verklaren, bloral
(Wordt vervolgd).
