i Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. (JNLJ J. Niirinu-r 28, Zondag 5 A pril 1908 31<. Jaargang. Eerste Blad. OE Het daghei in liet Oosten, land"bqüw!^ AMTOON TÏELEN, Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen BEKENDMAKING. FRÜILLEÏ ON. U I T (J K v K K W A A L W IJ K. Telefoonnummer 38. oc'i, oot- IJK, •la chten g d«l n" i Klaver be- ïcft jks- Dde den zen lier dat ans ïra- dig tien in een uur ails erd iets Wailwpsche aii«rsir»atst'he Courant, im icht looi lar- Wij ian- ant ter, dnar iren- ekje Dit Bkd verse ijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5. F ran o per po>t door het geheele. rijk f 0.90. Brieven, ingezonden stuiken, gelden enz., franco te zenden .rail den Ui'gever Advrrtentikn 17 regels f 0.60 daarboven f* cent per regel, grootr lettere naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden 'Araaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. 3025 Men kan het teerste weefsel met Sunlight veilig wassclien. Wit goed wordt witter, en gekleurd goed wordt levendiger van kleur, zoo dra Sunlight slechts gebruikt wordt. zachte zeep of andere wasch- middelen Uw goed boschadigen en de kleuren hebben doen verschieten, denk dan eens aan het woord Sunlight. 613 te met i 7,86 7,45 I avii iuwe 213 keoi i 370 200 150 i 220 l 120 k 76 i 50 k IC 4 cl. per ■cb- ■tok. Het komt herhaaldelijk voor dat Nederlandsche werklieden door berichteD 'in de nieuwsbladen of door dvaitoe uitgezonden agenten, soms met verstrekking van reisgeld voor de heenreis naar Duits,-hland worden gelokt ten behoeve van industriëele ondernemingen, terwijl bij aankomst ter plaatse blijkt, dat zij niet gebruikt kuunen worden. Het is daarom geraden, dat die werk lieden, alvorens op zulke berichten af te gaan öf zelf öf door tusschenkomst van den Burgemees ter hunner woonplaats zich wenden tot den HedeiUiidschen consul in de streek waar die ondernemingen gevestigd zijn, om inlichtingen omtrent vooruitzichten tot het bekomen van werk, loonen en huurprijzen der woningen, aldaar. Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". i&akt i, 31 RUS CUS oie>S I 9 een< r Vi,H u tot wor- r het m le zwij- tenzij ligen >r de el ijk- ooti u gel- dei-en of te ren te I, OlU IT, 47) Noch het meiijs, voorwerp van mijne liefde, noch ik, wij bekommerden ons weinig om de oude vrouw. Met al het opeuhartig ertrouweu harer eenvoudige, kinderlijke ziel, hechtte zij zich aan mij... Hoe weinig dachten wij er thans aan, wat gruwelijk lot ons bedreigde en welk het einde onzer liefde wezen zou I Nog eens hield Joris op van verbalen, terwijl eeue Biddering door zijne leden liep, Elsie legde in stille deelneming weder de hand op zijn voorhoofd. Als hij dau, na eene korte poos, voortging, was zijne stem dieper bewogen. Ik kan niet lang bij deze vertelling blijven, sprak hij verder. Het maakt mij tot. nu toe nog waanzinnig, als ik denk hoe lichtzinnig mijne handelwijze was. O Ade line Zij is voor altijd voor mij verloren!.,. Luister verder. Ik wil kort zijn op dat punt mijner geschiedenis. Mijn eenig doel was haar te bezitten, zonder aan de gevolgen eens na te denken. Ik haalde haar over tot een geheim huwelijk en zij willigde mijn verzoek in, zij *ou voor mil willen sterven hebben. Ik deed al de noodige toebereidselen en wij reisden op zekeren dag, met de toestem ming der grootmoeder, te zamen naar Londen, waar wij eenige dagen verbleven en het gewenschte huwelijk aangingen. Mijue papieren waren natuurlijk vervalscht, en hst huwelijk ongeldig Daar had zij nooit aan gedacht, want zij bad volle vertrouwen in mij. Ook ik zelf bedroog haar niet met opzet, maar al 8 iu 8oede vrouw zon slaan. Wij kwamen bij grootmoeder als man en vrouw, maar ik had Adeline gesmeekt onzen Op uitnood ging van den Minister van Bin- neplund-che Zaken wordt de aindacht vau belang- ht-bberde hierop gevisiigd. Voorts brengt de Burgemeester ter kennis der wei klieder, die n ar het Koninkrijk Pruisseu arbeid gaan zoeken, dat zij zich vóór hun ver trek dairhecn vaneen Nationaliieitsbewijs hebben te voorzien, hetwelk aan on vermogenden gratis afgegeven wordt, tevens nut het noodige reisgeld voor de heen- en terugreis, omütt door de Nederlandsche Consulaten niet anders dan in zeer bijzondere gevallen geld voor de terugreis gegeven wordt. Slechts gezonde werklieden in den ouderdom var 164U jaren worden aangenomen. Waalwijk den 2 April 1908, De Bmgemeester van Waalwiik. TH. de SURMONT de BAS SMEELE (INGEZONDEN.) In -ide Noordbrabantervan 28 Maart 1.1 staat een hoofdartikel geschreven door L. Jans, dat om zijne oprechte snedig heid weldadig aandoet en ter lezing en behartiging uitnoodigt. Er wordt gezegd, dat de ideeën over bonden en organisaties al heel wat zijn gewijzigd, nok bij dezulken, die aan vankelijk en uitteraard niets van de ar beidersbeweging wilden weten, en dat ook dezen reeds een beteren kijk hebben gekregen op de hedendaagsche tijdsom standigheden en daarom de organisatie als een noodzakelijk goed beginnen aan te zien, indien ze is ingericht volgens de beginselen der Katholieke Kerk. De schrijver noemt vervolgens een heele litanie van vooroordeelen Als de menschen maar godsdienstig zijn, dan is de maatschappij van zelf goed, want dan is ieder met zijn stand en lot tevreden. De vereenigingen kweeken maar on tevredenheid, de werklui krijgen er maar veel praats mee, alle eerbied voor den hoo- geren stand gaat er bij verloren enz Gelukkig, zegt de schrijver, vindt men die menschen *van de verdwijnende soort tegenwoordig nog bijna uitsluitend in de burgerkringen, in den meergegoeden stand, voornamelijk onder de patroons. Terwijl dat katholieke werklieden ver eenigingen en arbeiders vakbonden steeds talrijker worden en hun ledental bijna overal op heugelijke wijze zien toenemen, blijft een groot deel der burgers, vooi al der werkgevers, doof voor het Vereenigt uvan Leo XIII en het Alles herstellen in Christusvan Pius X. Zij blijven den echt zoolang te verzwijgen, tot dat ik van eene kleine reis zou wedergekeerd zijn Ik zei haar dat ik zelf eerst nog eens naar Engeland reizen moest, om met mijnen vader over het huwelijk te Bpreken, eer ik haar medenemen kon. Binnen de drie, vi ;r dagen zou ik terug zijn. Zij nochtans wou mij niet verlaten. Ik verdreef hare onrust met te zeggen dat ik nog zoo gauw niet vertrekken zou dat ik het misschien schriftelijk zou kunnen afmaken en zij gaf mij baar woord tot dan toa ons huwelijk verborgen te hou den. Stil geluk dagen van genot vlogen voor ons voorbij Zekeren dag meldde mij de luitenant der Waternimf dat de bemanning hem niet meer gehoorzaam wilde ziju Allen verzochten dat ik wederkeeren zou. Ik gaf aan den roep van het noodlot gehoor maar hoe zou ik van Adeline scheiden Ik wist dat zij bereid was mij overal te volgen maar zij mocht niet weten, dat zij, niet de vrouw van eenen Engelschen baron, maar de echtgeuoote was van den hoofdman vau eeue zeerooversbende Ik dorst geen afscheid van baar nemen. Wellicht zouden hara tranen en smeekingen mij tot een and r gedacht doen overgaau. Ik was dus gedwongen zonder afscheid haar te verlaten. Wij hebben elkan der sedert nooit weergezien En wat is er van Adeline geworden vroeg Elsie, als hy zweeg. Ik weet het nieteenige maanden later keerde ik naar dat dorp terug. Ik voelde dat ik tonder haar niet leven kon en had beslo ten haar alles te vertellen, met haar naar een ander wertlddeel te reizen, zoo zij toestem men wilde. Ik wilde het rooversleven vaarwel zeggen, en misschien, uit liefde tot Adeline, later, na mijus vaders dood. aanspraak maken op miju erfdeel. Maar eilaas 1 ik kviam te laat Adeline en hare grootmoeder waren weg 1 Ik werd als waanzinnig als ik zulks vernam. Overal zocht ik, overal vroeg ik, doch nutteloos I Alles wat ik te weten kwam! was, dal Adeline heimelijk hare grootmoeder had verlaten, en deze, un haar huis verkocht te hebben, haar overal nareisde. Sinds dien heb ik nooit iets van haar vernomen Joris zweeg en zeeg uitgeput op ziju doods- ouden slentergang gaan en als zij zich door de krachtig opkomende werklieden organisatie om zoo te zeggen gedwongen zien tot het ineenslaan der handen, dan gaan ze vereenigingen oprichten, waar aan de katholieke grondslag ontbreekt, neutrale of, beter gezegd, liberale ver eenigingen. Niet ten onrechte zeide Pastoor Prin sen op het katholiek Sociaal Congres »Een raadsel is het voor mij, dat er onder onze overigens goedgezinde katholieken nog altijd gevonden worden, die ook de katholieke arbeidersverenigingen steeds met een wantrouwend oog gadeslaan Moeten zij dan nog hardere lessen heb ben, dan zij tot nu toe van de overzij ontvangen Blijft voor hen het woord van Paus en Bisschoppen nog steeds een ijdel woord En als ik dan, te midden van die heerlijk opbloeiende planten van katho lieke arbeidersvereenigingen, de katho lieke patroonsvereenigingen zoek, dan ontwaar ik hier en daar een enkel spruitje, dat wel met zorg is gekweekt in den vollen levensadem van het katho lieke beginsel, maar dat helaas nog niet tot den vollen wasdom kan komen, om dat het van alle kanten gedrukt wordt door den kouden adem der neutraliteit, waaraan ook zoovele katholieke patroons zich niet schijnen te kunnen of te willen onttrekkenpatroons, die .maar altijd liever doorademen in de koude sfeer der liberale economie. Ja dan zie ik soms uit naar de oosterkimmeverlangend, dat de schemering overga in heidei morgen licht. Dan kan ik wel eens de verzuchting slaken naar een congres van katholieke patroons, en in den geest zou ik, al ware het ook in de verte, een sociaal congres van katholieke patroons willen begroeten maar nog altijd hangt de dikke nevel" Onlangs werd er op gewezen in de katholieke pers, hoe de katholieke Pa- troonsbond van Tabaks- en Sigarenfabri kanten in het Bisdom 's Bosch een unicum is, de eenige bond van groot- industrieëelen, die de leiding der Kerk erkent. »Als een zeldzaamheid", zoo schreef naar aanleiding hiervan een so cialistisch blad, »als een mirakel bijna wordt melding gemaakt, dat er in 't hartje van 't katholieke Brabant, een katholieke Patroonsbond is. Die katholieke bed neder... De namen, die in zijne geschiedenis voor kwamen, waren Elsie niet onbekend. Zij dacht aan de oude Weil, aan de heideheks zou dat misschien de gewaande grootmoeder van Adeline zijn? Eu terzelfdertijd kwam haar de voorzegging te binnen, welke de ou.Ie dra avond van hat feest had uitgesproken >»Iu deze hand ligt g vaar en nood, wellicht den dood te lezen. Hem zeiven stond een schrikkelijk ongeluk te wachten. ÜeDgene, nochtans, die zich, dien avond op het feest de hoogmoedigste toonen zou, moest een vreselijke slag treffra. Het huis der Grens ville's staat op wankelenden grond, weldra zal het instorten Dan dacht Elsie aan de ontroering, da onmacht van lady Greusville bij hetaanBchou- weB der oude vrouw Zou zij die Adeline met ziju? Het was ook haar naam. Zij was eene geboren Fransche, alhoewel door eene Engelsche als aangenomen kind behandeld üe gravin van Grensville was schoon genoeg om het voorwerp te zijn van Joris begeeste ring die in zijne vertelling doorstraalde. Nu ook vwnd zij opeens uitleg van het zeldzaam gedrag der lady nu kende zij de oorzaak van haren ge.heimziunigeu kommer. Haar geest werd door allerlei gedachten gefolterd, en zij hield de hand op haar hart, dat haar scheen te breken in die akelige herinneringen... Plotseling stak Joris zijne hand uit, welke zij in de hare drukte, terwijl zij zich zacht over hem boog Ik voel dat ik sterven ga, zeide hij met zwakke stem. Een troost is het my u in mijne laatste oogenblikken by mij te zieD, Elsie. Mijn innige wensch, da eenige die ik, sedert bet verdwijnen mijner vrouw koesterde, kan nu niet meer vervuld worden. Eisie, in den schemeravond, wanneer de zon in den oceaan wpgzonk, met gloeiende stralen hemel eu aarde overgietend, in die stondeu zweefde Adeline's beeld voor mijuen geest en ziel en machtig bonsde het hart en kwam in mij de begeerte haar w.der te zien, al ware het lechts voor één oogenblik ik verlangde haar te zien op miju stervensuur, opdat ik haar zeggen kunne, dat ik haar nooit outrouw ben geweest, nooit valschelijk had verlaten, Patroonsbond van Tabaks- en Sigaren fabrikanten (60 leden sterk) is reeds zoo ver, dat een arbitrage-contract, waarom trent reeds voorloopige instemming van de werklieden organisatie was verkregen, werd behandeld en spoedig zal worden aangenomen. Ziet, dat is nog eens ruiterlijk erken nen, dat men de werklieden als gelijk gerechtigden beschouwt. En dat is na tuurlijk grootendeels te danken aan de krachtige organisatie der Sigarenmakers De kwestie van Eindhoven heeft velen tot nadenken gebracht. En dit moet voor den Diocesanen Lederbewerkers- Arbeidersbond een spoorslag zijn flink te werken en vol te houden 1 In de laatste vergadering van genoem den Patroonsbond heerschte een ver trouwen op de werklieden organisaties, als nergens gevonden wordteen zestal arbeidsgeschillen werden behandeld en opgelostmenige practische wenk ter voorkoming van geschillen werd gegeven, en eindelijk besloot men met de werklieden eene overeenkomst aan te gaan, om alle geschillen aan scheidsrechterlijke uit spraak te onderwerpen. Hoe is het geschapen in onze industrie wat de R. K. patroonsorganisatie betreft. Voor zoover wij weten is er in ons diocees nog slechts ééne plaatselijke patroon sv ere enig ing (niet bond) voor het lederbewerkersvak, n 1. die te Kaats heuvel, welke teekenen gaf van goeden wil en ook éénmaal met de werklieden heeft vergaderden thans hooren wij ook uit de verte dat Oisterwijk zijn pa troonsvereeniging zal krijgen voor het lederbewerkers vak. Het daghet in het Oosten 1 Wanneer zal Waalwijk, 's Bosch, Til burg, Eindhoven, enz. volgen Laat Kaatsheuvel in vereeniging met Oisterwijk spoedig de kiemen leggen voor een sterken Diocesanen Schoen- en Lederfabrikantenbond Met een >ach" en »wee".komt men niets verder. Zij mogen zich spiegelen aan den R. K. Patroonsbond van Tabaks en Sigarenfabrikanten, die na de Eind- hovensche kwestie geleerd hebben, dat door vertrouwen op en samenwerking met de R- K. Werkliedenvereeniging alle moeilijkheden het best worden op dat ik haar immer toebehoorde, haar bemind had boven alles, dat zij de Engel was die mij weder met God en de menschen had kunueu verzoenen. Ja, ik heb zoo dikwijls gebeden, gelijk onschuldige kinderen bidden, dat de Vior zienigheid mij toch eens Dog tot haar voeren zou. Doch ik wist dat de barmhartige God het gebed van eenen moordenaar verstoot... Spreek zoo met Joris, troostte Elsie, en hare traneD vielen op zijne wangen nedei. Gij weet dat Gods barmhartigheid oneindig is Ja, kon ik Dog eenmaal Adeline's gelaat aanschouwen; de blik harer trouwe oogen zou mij steunen en hoop ingeven, murmelde hij nauw hoorbaar, iloe gausch anders ware ik geworden, hadde ik haar wedergevonden. Maar, nu is bette laat! Het is niet te laat, indien God het anders schikt, trooste Elsie Tracht mij niet door ijdele hoop op te beuren.... Alles, alles is voorbij Ik voel, hoe donker het om mij wordt. Eu ik ben zoo vermoeid, voegde hij_er met zwakke stem, als ingeslapen bij....Adeline I. Hij had de oogen geslotenzijne lippen bewogen zich nauw merkbaar. Elsie boog zich voorever en luisterde. Zij gevoelde zijne lichte ademhaling, zij Dam zijnen pols, die langzaam sloeg zij wist nu, dat hij sliep, misschien om noeit meer wakker te worden, of enkel voor eenige oogenblikken Zij bleef naast het bed zitten en sloeg tot de minste zijner bewegingen gade.... Weldra drongen de eerste stralen door de kleine, ronde ruitjes van de kajuit. De dage raad was daar. Eene siddering doorliep Elsie's leden, als zij zich afvroeg Zal hij de zonne nog zien ondergaan Wat zal de avond ons brengen? Indien heden nog een deel van' de voorzegging vervuld worde?.... Geve God dat het huis der Grens- ville's aan het schrikkelijk noodlot ontsDRppe I.. XI. De slaap van den kapitein duurde den eebeelen dag onafgebroken voort. Dan deed hij de o -geii op*n en ke- k rond zich, maar wanneer zijn blik op Elaie viel, sloot hij glimlachend de oogen en sliep weder iB. gelost, en blijvende toestanden van vrede en welvaart worden geschapen. Doch dan moet die samenwerking ook loyaal zijn zulke ééne, welke grootmoedig den werkman als gelijkgerechtigde wil erken nen, en niet met wantrouwende blikken den groei en bloei der vakorganisatie aanziet, alsof er »de patroons aan zullen moeten". Neen eene R. K. Vakorganisatie stelt geen onbillijke eischen zij houdt zoowel de belangen der collectiviteit van pa troons als der aibeiders in het oog. En dat is, zeide Mr. Loeff, onze afgevaar digde, een groot voorrecht, dat zij bezit boven andere organisaties, omdat een niet te onderschatten gevaar voor iedere collectiviteit juist uit den aard zelf, wijl men collectief handelt en besluit is, dat men niet meer zoo sterk heeft het gevoel van individuëele verantwoor delijkheid, en nu is het juist de geeste lijke adviseur, die over deze verantwoor delijkheid waakt, opdat ze ongerept en ongeschonden blijve. Zeker de Katholieke Sociale beweging zal zich, zij 't ook moeilijker, toch wel voltrekken zonder medehulp der patroons, ja ook in spijt van hun tegenwerking. Maar zij zeiven zullen er op den duur aan de eenige »uitgeslotenen" van wor den, omdat zij zich achter de muren van het star conservatisme en het liberaal individualisme zoo ongenaakbaar ver schansen en opsluiten, maar daardoor ook juist bewijzen, dat er wezenlijk »so- mething rotten" is, dat herstel behoeft in het belang van het algemeen. K. K. Ik geloof niet, det er één gewas is, zoo algrmeen verspreid als de klaver. Men vindt ze op allerlei gronden men vindt ze als ondergewas, men vindt ze als hoofdgewas. Met «elk doel men de klaver ook teelt, hetzij ala groenbemesting, hetzij om zaad te winnen, hetzij als veevoeder, met oordeel behandeld is het in de vruchtwisseling een zeer noodig en zeer voordeelig gewas. Men meene echter i.iet dat klaverland, om den grootst moge- lijken oogst op te leveren, niet aan bepaalde eiachen moet voldoen. Klaverland mag niet te droog en moet rijk zijn aan kalk. De Kort na zonsondergang, liep het schip in eene kleine, tusschen twee hooge rotsen, ge legene bocht. Hier kon het nog van de land nog van de zeezijde gezien worden. Elsie en de verwonde kapitein werden in eene boot gebracht en op eene andere plaats aangeland. Een deel der piraten volgde. Wanneer men uit eeue nabijgelegen hoeve, wier bezitter een lid der bende was. het paard van Elsie, dat daar gestald gebleven wna aan eenen wagen gespannen bijgehaald had, legde men de gekwetste er zeer behoed zaam in en Elsie platste zich aan zijn* zijdi Dan ging de stoet voort naar het oude Heide- hof dat zij in een nur bereikten. Een lid der bende was vooruitgezonden om te zien of alles iD orde was. Do bode ontving zijne gezellen in de nabijheid van het gebouw met het bericht dat hij er alles ODgeveer in deuzelfden toestand had gevonden als den dag von het vertrek. De jonge kapitein werd in de onderaard- sche kamer gebracht en op zijn bed gelegd Het was treilend om te aanschouwen, hoe voorzichtig en zacht die ruwe krachtvolle mannen hunnen aanvoerder behandelden. Elsie verliet geen oogenblik de lijdenssponde van haren neef. Op de vragen der oude Molly verhaalde zij het gebeurde en verwachtte heete tranen over hi t verlies barer kleindochter maar zij was mis de oude vrouw jam merde om haar ongelnkkigen meester aan Sylla Bcheen zij niet te deuken. 'Kapitein Negns liet zijne getrouwen, die hem tot hier geleid hadden, voor zijn bed vergaderen, en zeide, toen allen tegenwoordig waren, met stervende stem (Wordt vervolgdi)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1908 | | pagina 1