35.
Donderdag 30 April 1908.
31. Jaargang.
J
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
SUMJBHT
De Noofdzee-ovfifeenkomst,
DE
„LUCERNA
LUCERNA
CHOCOLADE.
D. H. I m ERP,
u ui in or
AITOON T I E L E N,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
feuilleton.
fcngeland.
■s
Het FIJNSTE
aller Zwitsersche merken.
Zweden.
BUITENLAND,
Frankrijk.
g^»aBr»»amw MMggasgfcateMw -
U i T O E V E K
Vertegenwoordiger voor Friesland
Groningen, Drente, Overijsel en
Noora- Brabant
^^^■TIWIW.-
De Echo van het Zuiden
«li Uig'strutscle Courant,
Dit Blv.d verse ijnt- Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franto per post door het geheele rijk f U.90.
Brieven, ingezonden stuiken, gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
W A A L W IJ K- Telefoonnummer 38.
Advkrtentiën l7 regels t 11.60 daarboven 8 cent per regel, groot*
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel
Men kan het teerste weefsel
met Sunlight veilig wasschen.
Wit goed wordt witter, en gekleurd
goed wordt levendiger van kleur, zoo
dra Sunlight slechts gebruikt wordt.
Als zachte zeep of andere wasch-
middelen Uw goed boschadigen
en de kleuren hebben doen
verschieten,
denk dan
eens aan
het woord
Sunlight
613
De overeenkomst, waarbij de regee
ringen van zes mogendheden Duitsch-
land, Denemarken, Frankrijk, Groot
Brittanië, Nederland en Zweden, erken
nen dat hunne politiek met betrekking
tot de kuststreken der Noordzee de
handhaving van den tegenwoordigen
territorialen status quo ten doel heeft,
en verklaren dat zij besloten zijn elkan
ders rechten op die kuststreken te be-
waren en te eerbiedigen, heeft algemeen
Vau „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
XIII.
54)
De kleine Albina stond aan het hoofdeinde
van het bed eu keek ondervragend nu eeng
Adeline dan haren vader aan.
meisje deed zooals haar gezegd werd.
Zij zei half luid de gebedeu op, welke groot
moeder Weil haar geleerd had. Eene eerbie
dige stilte heerschte in de kamer, die maar
alleen door het zuchten der lady onderbroken
werd...
Hoe dank ik God, Adeline, dat hij mij
op het laatste oogenblik u liet wedervinden,
om met zoo eenzaam uit het leven te schei
den En toch, laat het mij u bekennen, nooit
was mijn hart eenzaam. Wanneer... Wanneer
ik op een stillen maanhelderen avond, aan
den mast leunende en het riuiplend glanzend
stoeien der baren aanschouwde, dan kwam
uw beeld voor mijne oogen zweven en in den
geest sprak ik met u. En als ik de zon in
het Westen zag nederzinken, dan dacht ik op
sterven, dan dacht ik hoe zalig bet zijn moet
zoo majestatisch als zij en in het stralengeglans
der liefde uit het leven te mogen scheiden.
En nu wordt die vurige wensch voldaan ik
wederzien, u, mijne vrouw, wier
aanblik in mij nieuwe, schoone, vreugdige
dagen weerspiegelt en mij met den bezaligden
Jaat°m °°Zer voor eeuwig insluimeren
Adeline rustte nog immer aan zijn hart en
hun kind bad nog met half luide stem.
Diep en heilig stilzwijgen heerschte in de
kamer.
Wat ben ik gelukkig, hoe licht voel ik
my, fluisterde de stervende Adeline, mijn
kind, God bescherrae u 1...
I)e gravin hief langzaam het hoofd op het
was haar, als gevoelde zij den lichten vlou—
een goeden indruk gemaakt. Zij is
vooral voor de kleine mogendheden van
belang en kan in zekeren zin als een
vervolg beschouwd worden op de Noor-
sche overeenkomst van het vorige jaar,
krachtens welke Duitscliland, Engeland,
Frankrijk en Rusland de integriteit van
Noorwegen verklaarden te eerbiedigen.
Nu is aan dergelijke verdragen geen
al te groote beteekenis toe te kennen,
althans geen beteekenis, welke de eigen
maatregelen van veiligheid en zelfbehoud
totaal overbodig zou maken Geen der
betrokken mogendheden zal er dan ook
aan denken, zijn leger nu maar af te
schaffen, of zijn vloot te verkoopen
Het onderhouden van een eigen weer
macht blijft noodzakelijk, al ware 't slechts
om eventueel er voor te helpen waken,
dat het verdrag niet straffeloos geschon
den kan worden. België, welks neutra
liteit sinds lang onder de bescherming
van groote mogendheden staat, onder
houdt desniettemin een flink leger.
Er zou te minder "reden zijn om op
de Noordzce-verkiaring te groote ver
wachtingen te bouwen, wijl sommige
belangrijke punten daarin vraagpunten
zijn gebleven. De begrenzing van het
gebied, waarvoor de overeenkomst geldt,
had zeer zeker scherper kunnen zijn
en voorts wordt er in de binnen- en
buitenlandsche pers op gewezen dat er
geen termijn is gesteld voor den geldig
heidsduur der verklaring. Dit ware toch
wenschelijk geweest. Bovendien is het
verdrag enkel aangegaan voor de kust
streken, zoodat vele andere quaesties
»open« blijven. Redenen te over dus,
cm niet de handen in den schoot te
leggen, als ware nu elke reden tot on
zekerheid en bezorgdheid voor de toe
komst vervallen.
loch is de verklaring met sympathie
te beschouwen. Op de eerste plaats, wijl
zij althans eenige en zelfs niet onbe
duidende waarborgen geeft voor de
handhaving van den vrede en de veilig
heid der kleine staten. En ten andere,
omdat zij getuigenis aflegt van een van
den oorlog en internationale geschillen
afkeerige stemming. Als symptoon van
een vredelievende gezindhehi en het
verlangen, om mogelijke geschillen te
vermijden door tijdig de wederzijdsche
rechten af te bakenen en elkanders
gelslap van deu engel van den dood door de
stille kamer waaien Hare blikken waren on
verwijld op Joris gericht. Zijne oogen rust-
ten vol zaligheid op haar. Plotseling vei stierf
de levendige warme nitdrukkiug zijne blikken
werden strak en *ijne oogleden vielen toe...
Een bittere smartkreet ontsnapte aan de borst
der gravin, terwijl zij zich luid zuchtend op
den stervende wit rp die in hare armen deu
laatsten adem zachtjes uitblies
De angstkreet der gravin had de aandacht
gewekt van de drie personen die zijdelings
iich in de kamer ophielden. Zij ijlden raar
het sterfbed waar zij, diep getroffen, eerst
staan bleven en dan vóór liet lijk neer
knielden.
Adeline hoorde niets, zij vernam niets van
wat rond baar gebeurde zij gaf ziek gansch
over aan hare smart en aan deu overledene,
van wien het wreede noodlot haar zoo lang
gescheiden had om haar, op het nnr vau
wederzien, voor eeuwig van hem te scheiden
De kleine Albina verstond niet waarom
de bleeke dame weende, zij w»s nog altijd
bezig met hare gebeden op te zeggen, gelijk
de gravin haar geheeten bad maar als zij
Elsie zag die ook tranen stortte, naderde zij
tot haar en legde vreesachtig en met roerende
teederheid haar hoofd tegen hare borst en
begon ook te weeuen.
Na eene nieuwe poos vau doodsch stilzwij-
gen, «fond de graaf op en met langen tred
ging hij op het doodsbed toe en vatte de hand
van zijnen zoon
-r- Dood riep hy wanhopig uitdood 1
gestorven zonder mij vergeven te hebben
A s vernietigd zonk hij machteloos op eenen
zetel naast het sterfbed
Stil, zeide de kleine Albina geheimnisvol,
Papa slaapt, maak hem niet wakker
De woorden der kleine schenen de gravin
uit hare diepe smart te wokken Zij hief het
door wee misvormd gelaat op. Al* «ij den
graaf bemerkte. brd«kto zij het hoofd met
beide banden, terwijl deze hernam
Ja, Hij is gestorven, zonder mij vergeyen
te hebben! 0! mijn zoon, Joris, uw dierbare
mond is voor eeuwig gesloten, en kan mij niet
meer vergeven Ik heb mijnen zoou met
harde wreedheid van my gestooten. Ik alleen
voor de bedevaart,
Lourde» vertrekt.
die 6 Mei a.e. naar
integriteit te verzekeren, heeft de over
eenkomst groote zedelijke waarde en
de kleine mogendheden zijn daarbij, als
de zwakste, het meest gebaat. Hoe meer
toch op het moreele in de internationale
verhoudingen de nadruk gelegd wordt,
hoe grooter de kans op rechtszekerheid
voor een land als het onze, dat zooveel
minder troepen en zooveel minder sche
pen te zijner beschikking heeft.
De Noordzee en de Oostzee zijn dik-
Vroeger zocht men dikwerf tiaar een
voorwendsel tot oorlog, was de strijd
niet zelden een gevolg van luim of gril
of van de brutale zucht naar gebieds
uitbreiding.
Dat die zucht geheel verdwenen is,
zonden wij niet durven beweren. Maar
er is toch een betere geest vaardig ge
worden over regeeringen en Staten,
waardoor het volkenrecht vastere vormen
heeft aangenomen en betere waarborgen
biedt. In tal van tractaten komt dit uit.
werf het tooneel geweest van hevige Menige boUi van wapcnen zal daarI
WOrQfP ncypn Ir» \rm**crf*r paii vir*» rt Kaoft
worstelingen. In vroeger eeuwen heeft
onze vloot zich herhaaldelijk op beide
zeeën vertoond, om de rechten en de
belangen der Republiek te verdedigen.
Ier wille dier belangen mengden wij
ons zelfs in de oorlogen van Oostzee-
Staten, o a door in 't midden der 17e
eeuw Denemarken te hulp te komen
tegen Zweden, dat den handel op de
Oostzee bedreigde.
De tijd, dat wij zulk een rol konden
spelen, is voorbij. Met verwikkelingen
in de Oostzee hebben wij thans weinig
meer te maken. Ook als zeevarende
mogendheid nemen wij sinds lang geen
eerste plaats meer in, worden wij niet
meer geroepen om in de botsing van
anderen partij te kiezen en over het lot
van den krijg te beslissen. Tijden en
belangen zijn veranderd, maar, naar wij
mogen hopen, ook eenigermate de zeden.
door reeds zijn afgewend En onder dit
opzicht hebben wij ons ook te verheu
gen over het tractaat, dat de integriteit
der kuststreken van de Staten aan de
Noordzee erkent en garandeert. Het
strijdvoeren om den strijd, behoort onder
beschaafde volken tot het verleden. C.
heb schuld in zijn misdadig leven. Uwi wraak,
o heer Keere op mijn hoofd 1
Zijne stem versmoorde in diep gezucht.
Albina, bij deze bijna wilde uitbarsting van
smart verschrikt, omarmde driftig de gravin,
al de graaf kalmer werd, terwijl hij nog
snorkte, zeide zij
Gij bedriegt u, Mylord, indien gij denkt
dat nw zoon gestorven is, zonder u vergiffenis
te schenken. Gij hebt dit waarschijnlijk ver
gaten, maar bij uwe eerste ontmoeting, heeft
deze verzoening plaats gehad. Het is met volle
vertrouwen op da genade en barmhartigheid
Gods dat hij uit dit leven is gescheiden.
De graaf wilde antwoorden, maar de woor
den konden door zijne lippen niet. Hij zonk
weer zielloos op den leunstoel, uit welken hij
wilde rechtstaan, zijne boenen wankelden en
zijne nrmen vielen lam langs zijn* zijde neder
Mijn God wat overkomt u mylord
riep Elsie uit die tot dan toe alles zwijgend
had afgezien, terwijl zij naar deu graaf toeliep.
Hij poogde nog eens te antwoorden, maar
Icon niet. Met schrikkelijk vreeselijkeu blik
keek hij in 't ronde. De schrik iu het laatste
uur doorstaan had h«?m met lamheid geslageD
Vrouw Weil die deu graai kort te voren
zulke wreede geheimen ontdekt had kwam
haastig bij en voelde zijnen pols
Er blijft niets anders over, zoide zij,
dan den graaf oi middeüjk naar Wallhorst te
brengen, als er nog middel bestaat hem te
redden ik zal aanstonds de dienstboden gaan
roepen om ons daarin te helpen.
Een weiuig later keerde vronw Weil terug
in de kamer met twee knechten die reeds met
hen vóór het Heidehof te wachten stonden.
Zij beval aan beide mannen hunnen heer zorg
vuldig op te nemen en iu het rijtuig te plaatseD.
Als dit gpdaan was, zette zich een van hen
hij den graaf om hem te verzorgen en do
wagen reed d« baan naar Wallhorst op.
Elsie bh-ef met de gravin, de kleine Albina
en de oude vrouw Weil in de doodknm'-r
Maar als de knechten m*t den ouden graaf
wegreden, kwam de oude Molly anestig binnen
Zij meende dat men hareu meester w>g
voerde, zonder hem nogeens gezien te hebben.
Leeft hij nog vrorg ze stillekens aan
Elsie.
Het gouden jubilé te Lourdes.
Het «rJonmal de la Grotte* meldt, dat
de aartsbisschop en de drie bisschoppen van
Savoy. besloten hebben, gezamenlijk de
katholieken van hun provincie naar Lourdrs
te vergezellen. H<-t zelfde blad publiceert
een brief uit Nederland, waarin wordt
medegedeeld, dal meet dan duizend ge-
loovigeu uil dit land reeds zijn ingeschreven
Helaas, neen, hij is overleden zeide
Elsie, en zij wees naar het doodsbed.
De oude vrouw brak iu weeklagen los. Zij
ging aan het doodsbed en legde eenen kus op
het voorhoofd van haren meester. Dan ging
zij wat op zij, zette zich in den hoek op een
houtblok neder en bad Btillekens, het aange
zicht in beide handen verborgen.
Het was intusschen Elzie gelukt, da diep-
beprO'fde gravin vau de spoude van haren
echtgenoot weg te trekken, en haar te be
wegen in de zijkamer te gaan, waar zij zich
op eenen divan neder liet vallen.
Daar raiss Liddon al de richtingen der
ODderaardeche zalen van het oude Heidehof
kende, zoo vond zij gemakkelijk hei middel
om voor de gravi i, die met haar meeging,
eene verfrisschend limonade te bereiden,
welke zij hoog nnodig had
D« oude ei 1 verliet kort daarna ook de
sterfkamer met d« kleine Albina, eu de oude
Molly bleef alleen bij haren overledenen heer
waken...
Iutofschen had vrouw Weil Albina bij de
gravin gebracht en zette zich, naast hare
kleindochter, als gebroken in eene leunstoel
neder.
Als Elsie aan de gravin den versterkenden
drank aanbood, hief Adeline onwillekeurig het
hoofd op en haar blik ontmoette dien der oud*
vronw, die door hare blinde wraakzucht, oor
zaak was van al deze ellenden en smarten
welke zij kwam te onderstaan.
Maar in dit oogenblik dacht Adeline daar
niet aan zij zag de ge.brokene gestalte van
hare grootmoeder met hare oogen vol bitteren
rouw, en zij voelde diep medelijden voor de
zwaarbeproefde vrouw
Grootmoeder, zeide zij nauw hoorbaar,
zult gij nu uwen haat afleggen op het graf
van hrm om wiens liefde gij mij van u weg-
gestooten hebt
De grijze sidderde, 't Was als e-n elek-
tiische stroom dE hare Eden doorschokte.
Adeline, zou liet i iegelijk znn stamelde
zij. gij zoudt alEs vergeten en mij het bitter
onrecht u aang-daan vergeven?
Ik ock heb misdaan als ik uwe raadge.
vingen niet wilde nanhooren, daai gij enkel
voor mijn welzijn spraakt, wedervoer de gravin
Te S'ockholm is Zondagavond ten paleize
ren feestmaal gegeven Ier eerc van koning
Eduard en zijn gemalin die daar zijn aan
gekomen. De koningen wisselden hartelijke
toosten. Koning Gustifsf br*cht in herinne-
iii g, dat de Zweedschc hoofdstad voor het
eerst in de geschied.-'uis een regetrend
KngeUch vorst wdkoio kon heeten en sprak
de hoop uit, dat de Noordzee-overeeukomst,
wrlker oogmerk is de bevestiging van den
vrede iu Europa, er toe zou bijdragen, de
goede in vriendschappelijke verhouding
lusschen het EngeEehe eu het Zweedsche
volk te ontwikkelen.
Koning Eduard bedankte voor de warm*
ontvangst, herinnerde aan het bezoek, dat
hij 44 jaar geleden, als prins aan Zweden
had gebrach', en zei evenzeer te geloor en,
dat de pas gesloten overeenkomst tot de
vreedzame ontwikkeling en de duurzame
handhaving des vrsdes zou meewerken. De
koning besloot met zijn leedwezen over de
afwezigheid van de koningin van Zweden
eu over den korten duur van zijn bezoek,
een gevolg van het aanstaand vertrek van
den koning van Zweden naar 8t. Petersburg,
uit te spreken.
De Engelsche marine is de laatsten tijd
wel ongelukkig. Na de noodlottige aanva
ring van den torped boot /Tiger* wordt op-
uieuw een aanvaring gemeld, die vermoedelijk
aan meer d*n 80 zeelieden het leven heeft
gekost..
Te midden van een hrvigen srieeu» storm
die belette oin voor zich uit te zien, is
Zaterdagnamiddag de kruiser ^Gladiator*
van het Eng*liche Kanaal-eskader, die op
weg was van Portland naar Yarmouth, aan
de Noordkust van het eiland Wigl ter
hoogte van de bekende Needies aangevaren
door den Amerikaanschen stoomer tf8t. Paul»,
van Southampton op weg naar Boulogne,
om daar nog eenige passagiers op te nemen
en dan de reis naar New-York te vervolgen.
Volgens d« berichten, die Maandag
ochtend in Londen bekend waren, geschiedde
het ongeluk ia den namiddag te ongeveer
halt twee, toen de «-Si. Paul" plotseling in
den verblindenden sneeuwstorm de *Gladia-
tor" voor den boeg had, een aanvaring on
zacht... Welnu het verledene z\j doodl... Ik
heb thans miju kind weder en in zijne liefde
zal ik de verzachting viudeu van het bitter
wee om het verloren geluk.
De oude vrouw stak zegenend en dankend
hare handen over het hoofd hare kleindochter
en Adeline voelde heete tranen op hare wangen
parelen, terwijl de grijze zich boog eu hare
lippen op het blanke voorhoofd der gravin
drukte.
Eleie stood diep bewogen en met vochtig*
oogen dit roerend tooneel der verzoening t*
aanschouwen tusscheu twee aau elkander zoo
nauw verbonden eu zoolang geacheidene vrou
wen Albina omhelsde zoj teederhare moeder
en hare schoone oogen, die zoo goed aau die
van Joris geleken, blikten met zulke kinderlijk*
liefde op de gravin, dat deze voor eeD oogen
blik net lijden iu de laatste urun doorstaan,
vergat, en slechts één verlangen gevoelde,
eenen wensch koesterde nooit uit dien zaligen
droom te ontwaken
Plotseling werd de stilte door stappen in
de nevenkamer gestoord Elsie keerde zich
verschrikt om, en een jonge knecht van den
graaf kwam de kamer biunengeloopen.
Elsie deed tepken dat hij stiller zou treden.
Vergeef mij, mevrouw, stjmelde hij be-
bevreesd, maar ik mag geen oogenblik verlie
zen. Het gevaar wordt steeds dreigender. D*
dokter, onmiddellijk geroepen, heeft nen toe
stond van den graaf uiterst gevaarlijk bevonden,
hij zegt dat mylord moeilijk d n morgen
halen zal.
De gravin had bij het inkomen van den
dienaar half het hoofd opgerichtthans sprong
zij met eenen angstgil van deu divan op
Komt, haasten wij ons, riep zij, naar
Wallhorst 1 Hij mag niet sterven, alvorens mij
gezegd te hebben, dat hij zonder haat tegen
mi.i, uit het leven scheidt
Haastig li p zij in de zijkamer, om nog
een langen, betrnanden oogslag te werpen op
haren Joris, *n weinige minuten nadien, zaten
de vier p-rs nen in den grafeliiken wagen,
die hen in snelle vaart naar Wallhorst brengen
zou..
(Wordt vervolgd.)