Nummer 45
Jaargang!
Toegewijd aan
Handel,
Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
SUMISHT
'wtf-
De kwestie Hii varenbeek.
Te rTlTg
Donderdag 4 Juni 11)08.
ANTOON TIE L Eft,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
ZEEP
BEKENBMAKIBG.
HET GEHEIM
VODDENRAPER
iSL
HV
FEUILLETON
8 K
U I T O E V
WAAL 7/ IJ K. Telefoonnummer 38.
Men kan het teerste weefsel
met Sunlight veilig wasschen.
Wit goed wordt witter, en gekleurd
goed wordt levendiger van kleur, zoo
dra Sunlight slechts gebruikt wordt.
Als zachte zeep of andere wasch-
middelen Uw goed boscliadigen
en de kleuren hebben doen
verschieten,
denk dan
eens aan
het woord
Sunlight.
Onderzoek van verlofgangers.
RAOUL DE NAVERY.
II. Behouden
Voorbereidend militair onderricht.
f
SBBBBSSSESg^^EL: ;ZXSBK
WaalwykscliP
('tl rul,
rjpty
Dit Btad verse ijnt- Woensdag- en Zaterdagavond.
A b o nne ra e n t s p r ij s per 8 maanden f 0."5.
Krant o per post door liet geheele rijk f Ü.90.
Brieven, ingezonden stuiken, gelden enz., franco te zenden aan dei-
Uitgever.
Advkrtcntiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groot-'
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8raaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot .tantal regels en
advertenties bij abonnement worden speci?le z^er voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
512
Burgemeester en Weihouders der Gemeente
Waalwijk maken bekend, dat het onderzoek ven
de in deze Gemeente gevestigde verlofgangers
der Militie te land zal worden gehouden alhier
op Donderdag den 11 Juni a.s., des voormiddags
te 8 uur.
Waalwijk, 23 Mei 1908
Burgemeester Wethouders voornoem^
Th. de Surraont de Bas Smeele.
de Secretaris,
F. W. van Liempt.
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
VAN DEN
NAAR HRT FraNSCH VAN
3.
Het licht vau den lantaarn was inmiddels
verduisterd en ging nu eensklaps uit. Maar
de dag b gon aan te breken. Zoolang de
knaap bezield was geweest met de overtuiging
-„ijne moeder terug te zullen vinden, had hij
eenen moed aan den dag gelegd boven z(jne
jaren, maar toen hij de hoop moest opgeven
de kar te zullen inhalen, waarop zij zat zwol
zijn hart tot barstens in zijne borst, en begon
hii wanhopig te weeuen.
Tegelijk begon bet gekwetste been te zwellen,
het aangezicht, door de doornen opengereten,
werd rood en dik, en tot zijn schrik bemerkte
de grysaard, dat de arme kleine aan een heete
koorts ten prooi was.
De man ging op den kant van den weg
zitten en vroeg zich af wat hij doen moest.
Komaan, ondo Cornelia antwoordde hij
zich zeiven, uw plicht en God hebben het u
duidelijk voorgeschrevenZiehier een ver
doold schaapje zonder moeder begin met het
aan uwen boezem te verwarmen en het een
deel van uw leven te geven De Voorzienig
heid zal in het overige voorzien
En Cornelia Aubin nam het kind, dat op
hart verscheurenden toon, te midden derdnbbele
ijlhoofdigheid van de koorts en de smart om
zijne moeder riep, mee naar zijne woning.
Glansrijk rees de zon door de Oosterkim, de
De Burgemeester der Gemeente Waalwijk
maakt bekend, dat zij die wenschen deel te
nemen - an het voorbereidend militair onderricht,
zich daartoe ter Secretarie moeten aanmelden
vóór 1 Juli a. s.
Woelwijk, 26 Mei 1908.
De Burgemeester voornoemd,
Th. de Suimont de Bas Smeele.
Dertien weken duurt nu reeds de
strijd, die de Hilvarenbeeksche schoen
makers patroons aangebonden hebben
tegen de aldaar opgerichte R. K. Leer-
bewerkersverecniging. Dertien weken
staan de schoenmakers, die lid zijn ge
worden van deze R. K. Vereeniging op
straat, om geen andere reden dan om
hun lidmaatschap. Niemand had gemeend,
dat de strijd zóó lang zou duren Wij
en velen met ons hoopten, dat de pa
troons hun verkeerde en door niets te
rechtvaardigen houding en handeling
zouden inzien, dat hun duidelijk zou
worden hun verkeerde meening en
inzicht in zake êener R. K vakorgani
satie en dat zij het der vereeniging en
den arbeiders aangedane onrecht zouden
herstellen.
Wij en velen met ons hoopten, dat
de nog ongeorganiseerde schoenmakers
van Hilvarenbeek de partij hunner ka
meraden zouden kiezen en zoodoende
voor hen de strijd gemakkelijker maken,
maar ook deze hoop bleek ijdel. Maar
niet bleef ijdel onze hoop op het soli
dariteitsgevoel der katholieke werklie
den organisaties in den lande en de
vrienden dier organisaties. Algemeen
was de sympathie en de publieke opinie
het geheele land door ten gunste der
arbeiders en algemeen werd de houding
der patroons afgekeurd.
Dank dien finantieelen en zedelijken
steun hebben de Hilvarenbeeksche ge
organiseerde schoenmakers, ondanks
alles, moed gehouden en zijn zij nog
vol moed, al valt het zeer te bejamme
ren, dat voor een paar weken een viertal
leden de vereeniging ontrouw geworden
zijn en onderkruiperswerk zijn gaan
verrichten.
En de patroons zij blijven hardnekkig
in hun eenmaal aangenomen houding
trots de verschillende onderhandelingen
rooskleurige tinten van den dageraad vervan
gende door pijlen van gloeiend goud, die zij
in bundels uitschoot over de aarde, verfrischt
door eenen op het onweer gevolgde malschen
regen. Men was in de maand Mei, de lacht
was met heerlijke geuren vervuld, daar de
viooltjes, byacinthen, rozen, narcissen en
andere voorjaarsbloemen in vollen bloei stonden
en bet oog door hare bonte schakeoringen
verrukten.
De musscben begroetten den morgen met
haar vroolijk getjilp, terwijl de kraaien breede
kringen rondom de kerkspits beschreven,
waarvan het haantje, in het zonlicht flikkerend,
op liet punt scheen, zijne vleugels uit te
breiden, en met haar mee te vliegen.
De klok klepte langzaam het Augelus en do
bieren, die hun Bpau bestierden, bleven staan
in het veld of op den kant van den wog,
hnnneu hoed af, en baden stil het
dat de klok met hare metalen stem
geloei van het vee vormde de
van dat concert, waarvan het
op grille wijze de liooge Loten
namen
gebed,
zong.
Het doffe
zware bas
vogelenheir
zong.
De huismoeders wenschten elkander goeden
morgen op den drempel harer woningen, de
de kinderen plaagden de homders, of hoedden
eene kudde dartele geiten, die u.t haat voor
rechte lijn, telkens van den weg afsprongen
om in eeD veld een mond vol kooru af te
knagen, of de spruiten van het hakhout af te
rukken, en al de verwoestingen aanrichtten,
waartoe hot geitenras in staat is.
In de woning van den waardigen pastoor
Lormel scheen no eerst leven en beweging te
komen. Maar reeds lang wandelde de eer
waardige man langzaam op en neer in de
lange lindenlaan, die zijnen tuin apn do zijde
van het weiland zoomde.
Terwijl de pastoor Lormel mediteerde, hield
Marcotte, zijne dienstmeid, ijverig, maar
luidruchtig en knorrig, op hare manier zich
met het gereedzetten van het ontbijt bezig.
Zij begon met de provisiekas na te zien en
die ledig vindende, riep zij met verbazing uit:
Niets Niets meer Weer «en van die
dwaasheden van mijnheer den pastoor 1 Hij
zal mij geen kieken of geen ei meer overlaten;
die er gevoerd zijn Op verzoek heeft
de Zeercerw Zeergel, Heer Prof van
Aken van Heeswijk, adviseur van den
R. K. Patroonsbond der sigaren-industrie
een paar malen besprekingen met de
Hilvarenbeeksche patroons gevoerd wat
tot gevolg heeft gehad dat de voorzit
ter van den Diocesanen Leerbewerkers-
bond een bespreking heeft gehad met
een tweetal patroons en vervolgens
tweemaal heeft onderhandeld met de
patroons, d w. z met 5 patroons, want
van de 7 patroons waren beide keeren
maar 5 patroons aanwezig. En het
resultaat van al die onderhandelingen
is nihil. Wel erkennen de patroons, dat
zij verkeerd gehandeld hebben, wel dat
als ze het nog moesten doen, ze het nu
niet meer zouden doen, wel zouden ze
genegen zijn er nog eenigen, misschien
nog een stuk of vijf, terug te nemen,
maar dit is ook alles,
Ieder begrijpt dat wij toch op een
dergelijk voorstel niet kunnen ingaan en
wij toch niet kunnen gedoogen, dat
waar de patroons erkennen een fout
begaan te hebben, een 12 of 15 man
werkloos zouden blijven.
Wie fouten maakt, moet die fouten
herstellen. Wie onrecht pleegt, moet het
onrecht herstellen. Derhalve is het plient
der Hilvarenbeeksche patroons om de
arbeiders die zij onrechtmatig op straat
gezet hebben terug te nemen en zij
kunnen er zich niet uitpra en met te
zeggen, wij hebben ze niet meer noodig.
Waarom nemen zij dan andere werk
krachten aan f Waarom wordt er dan
voor hen buiten Hilvarenbeek werk
gemaakt zooals ons meermalen is
meegedeeld
Wij hebben gemeend, waar de ge
voerde onderhandelingen zijn afgestuit,
het Nederlandsche publiek hiervan ken
nis te moeten geven. Dank brengende
voor den steun, die in dezen zoo recht
vaardigen strijd, in zoo ruime mate is
verleend, blijven wij dien steun in de
belangstelling van allen aanbevelen op
dat de arbeiders van Hilvarenbeek niet
gedwongen worden hunne vereeniging
op te offeren voor de macht der pa
troons, opdat het recht niet behoeve te
bukken voor het onrecht.
Men bedenke wel't geldt hier geen
arbeidsconflict, 't Is een zuivere begin-
ik zal weldra verplicht zijn den bedelzak op
te nemen, om ons noodig onderhoud te gaan
ophalen Ik was er wel bang voor. Die
Martina dwaalde hier in den omtrek rond,
met hare vijf kinderen aan hare rokken
hangendeeen recht uitgehongerde trcep
raven. Ik zeide nog wel bij mij zelve als zij
mijnheer de pastoor maar niet ontmoetZij
heeft hem ontmoet, zij heeft hem gesproken
Zij zal hem gezegd hebben, dat zij geen eten
had voor den kleinen, en het brood is uit de
kast in haren voorschoot overgegaan de boter
is het brood gevolgd en de kalfsbout is mee-
gevlogen Met zulk eenen mensch is het niet
uit te houden 't Is uit ik ben zulken dienst
hier moe.
En gij zult u zeker haasten een andere
te zoeken, mijn beste knorpot, mijne goedde
Marcotte? vroeg een jongen van veertien jaren,
de eetkamer binnentredend.
Aha! gij hebt mij beluisterd, jonge heer
Bernard, antwoordde Marcotte welnu ja, ik
trek mijne woorden niet in het is verdrietig
Een braven pritBtor te dienen, dio zich
terwille van zijn parochianen ontberingen
oplegt, niet waar?
Maar alles heeft zijn grenzen, M. Ber
nard.
Voor de naastenliefde bestaan er geene.
Ook gij kiest dus de partij tegen mij
Ik kies de partij voor de liefdadigheid,
voor dengene die lijdt, weent en bedelt 1
Het geratel van een wagen, die hard kwam
aanrollen en vlak voor de pastorij stilhield,
onderbrak het gesprek van Marcotte met den
lperling van den pastoor.
Beiden liepen naar buiten en bleven ver
stomd bij het schouwspel, dat zich aan hunne
oogen vertoonde.
Een van vermoeienis uitg. put paard was
neergestort tusschen de burrys van de ar
moedige kar, waarvoor het gespannen was.
Een slip Tan een vrouwenkleed hing overeen
der wielen en een nauw hoorbare kreet be
reikte het oor van Marcotte.
Bernard snelde het eerat naar den wagen.
Maar nauwelijks had hij er eenen blik in
geworpen, of hij deinsde ontsteld achteruit
met den uitroep
Eene doode vrouw I
selzaakhet recht van het Katholiek
vereenigingsleven.
Het Dag. Bestuur van den R. K.
Diocesanen Leerbewerkers- arbeiders
bond in het bisdom 's Hertos;enbosch.
W. C. HERBOLDT.
C van KUIK JBzn.
A H. LOMBARTS.
der Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Waalwijk, betreffende den toestand
van handel, de nijverheid en de
scheepvaart, over het jaar
I9°7-
Lederhandel.
Over het algemeen is 1907 voor den
lederhandel een jaar geweest, dat bij
geen enkelen handelaar aangename her
inneringen heeft achter gelaten.
Vleide men zich in den aanvang des
jaars dat het leder, toen zij reeds vrij
goed aan prijs, nog wel met eenige
centen per KG. rijzen zou, iri Maart
zag men reeds' dat die verwachting
niet in vervulling zou gaan. Een be
trekkelijk kleine daling in de huidenprij-
zen gedurende genoemde maand, deed
ook de ledernoteeringen wankelen en het
kostte heel wat moeite die voor instor
ting of snellen teruggang te behoeden.
Door de flauwe vraag naar leder ge
durende den zomer, verminderde ook
de lust tot flink inwerken, zelfs nog toen
de huiden een waardevermindering van
20 tot 30 pCt. ondergingen
Traagheid in het ééne, brengt traag
heid in het andere, en hieraan is het
toe te schrijven, dat schier alle leder
fabrikanten hunne productie met Vs en
meet nog verminderd hebben. Dit feit
zal natuurlijk ziin invloed uitoefenen op
den lederhandel in 1908.
Heeft men in den huidenhandel reeds
te doen met een menigte soorten en
kwaliteiten die het vaststellen van een
normalen middenprijs ondoenbaar maken,
nog meer is dit het geval bij het leder,
dat behalve van de huiden ook zooveel
van de wijze van bereiding afhangt.
Van daar het zoo dikwijls voorkomende
feit, dat prijzen, door den één zeer hoog
geheeten, door anderen zeer laag ge-
Nu kwam ook Marcotte met schril en
medelijden vervuld naderbij zij wierp eene
oogslag in de overdekte kar, nam de vrouw
in hare gespierde armen en legde baar be
hoedzaam op eene hoop hooi, die in eenen
hoek van de straat lag
Zij wilde jnist beproeven haar in het leven
terug te roepen, toeu het geroep van Bernard
»Marcotte, Marcotte een kindje I" haar weer
naar de kar deed terugkeeren.
Inderdaad, een klein kind, schamel gekleed,
log in een korfje zacht te kreunen. Het
scheen op het punt den geest te geven.
Arm schepseltje 1 sprak zij, een uur later
ware het ongetwijfeld dood geweest, 'lerwijl
ik mij met het kind ga bezighouden, moet gij
de slapen van de vronw bevochtigen, M. Ber
nard. Zij zijn ijskoud en de handen worden
stijf. Gij kleine, vervolgde Marcotte, zich
tot een blond blozend knaupje wondende, dat
anders altijd even vroolijk was, maar dat
tooneel met tranen in de oogen aanzag, ga
ijlings M. den pastoor roepen ij wandelt
achter in den tuin in de lindedreef.
Loriot liep zoo gauw hij kon om zijnen last
te volbrengen.
Marcotte ging naar de keuken, deed wat
geitenmelk in een floschje, dat zij in 't korfke
had gevonden en liet het kind drinken. Het
bewoog zwak zijne verstijfde handjes, opende
de oogjesdoch sloot zo weer onmiddellijk
toe.
Na het kind te drinken gegeven te hebben,
ging Marcotte weer naar buiten.
Het hart klopt niet meer, Marcotte,
sprak Bernard geroerd. De konde va hare
handen bevangt mij en doet mij rillen. En
dan die groote strakke oogen, die mij aan
staren, jagen mij vrees aan. Vindt gij niet
dat zij eene uitdrukking van vreeselijken angst
hebben?
Dat is niet te verwonderen, M Bernard!
die vrouw dacht nan baar kind alleen te
sterven, zonder hulp in het holle van den
nacht, mepgevoerd door een hollend paard,
God weet waarheen het is verschrikkelijk,
ja verschrikkelijk
Op dat oogenblik verscheen de pastoor.
Een gesmoorde kreet van medelijden ont,
gleed aan zijne lippen. Hij naderde de vrouw-
noemd worden, en omgekeerd.
De prijzen van het prima zware zool-1
leer, grootendeels bereid volgens het
oude systeem, van de allerbeste kwali-
teit B. A. saladero's ossen en koeien,
waren van l Januari tot 1 April onge-
veer als volgt
De wichten van 19-22 KG. f 1,65 tot'
f 1,80 per KG. II
De wichten van 16-17 KG. fl,60 tot,
f 1,75 per KG.
Van April tot einde December be- -
droegen die respectievelijk f 1,60 tot
f 1,75 en f 1,55 tot f 1,70 per KG.
Binnenzoolleer in de wichten van 15-18 e
KG. ongeveer 70 cent per !/s KG. t
Het leder gelooid op de stoomleer- a
looierijen, dat uitmunt door zijne goede
kwaliteit en daarom in spijt eener he
vige buitenlandsche concurrentie, gere-
geld vlug aftrek vindt, was mede moei- -
lijk aan prijs te houden
Voor prima croupons bedong men
fl
Voor prima hazen bedong men p.m.
f 0,65.
Voor prima liezen bedong men f 0,45
a t 0,55, alles per KG.
De z.g. afval is dus gevoelig in prijs
teruggeloopen, wat voor vachelooierijen,
waar het meeste gecrouponeerd wordt,
een schadepost nrtig hceten, als men
maar eens bedenkt, dat op onze beide
bekende stoomleerlooierijeu samen per
week circa duizend stuks bereid worden.
Handel in Schors.
Floofdzakelijk Geldersche Schors.
Over het algemeen waren de schors-
prijzen in 1907, 15 a 25 cent per mud
(65 Kilogram) hooger dan in 1906. De
reden dezer verhooging is hoofdzakelijk
te zoeken in het feit, dat ieder jaar al
meer grond voor den landbouw gebruikt
wordt en de werklieden niet dan tegen
verhoogd loon tot het schillen (blekken)
te bewegen waren.
In weerwil van het slechte weder was
het gewas tamelijk goed van kwalite t.
In het algemeen waren de noteeringen
als volgt
Prima Graafschapper f3,75 a f4,
Veluwer f3,50 13,75
Afwijkende soorten f3,a f3,30
alles per 65 Kilo en vrij stroom.
Duitschland, dat eveneens zijn schors-
beschouwde haar en schudde het hoofd.
Voor haar kunnen wij niets meer dan
bidden, sprak hij.
Juist had de pastoor deze woorden gesproken,
toeu een der fraaie witte duiven, die bij voor
zijn plezier hield, van het dak «pvloog, en
zich op den schouder van Marcotte nederzette
terwijl zij klapwiekend de vleugels uitbreidde
boven het hoofd van het kind, dat de oogen
opsloeg
De geestelijke voelde zich diep ontroerd.
Die twee onschuldige wezens Bchijnen
elkander te herkennen, zegde hij, komaan, ik
zie daar al eeD teeken der Voorzienigheid in.
Iu dien tnsschentijd, had zich eene menigte
dorpelingen voor de paitorie verzameld.
De wagenmaker spande het paard uit, dat
met moeite ademde, goot het een etnmer koud
water over den kop en tapte het wat bloed
af. Hot arme dier rilde, richtte zich, door
eenige mannen geholpen, overeind en hield
zich op zijne knikkende beeneu staande, in de
lucht snuivend als vroeg bet om voedsel.
Pardi 1 dat dier heeft eten noodig 1 sprak
een pachter. Wees gerust, jufvrouw Marcotte
ik zal thuis spoedig een maat haver gaan
halen. Iedereen moet leven, dat zeg ik maar
altijd, de beesten zoowel als de menschen.
Het duurde niet laDg of de goede man kwam
met een maat haver terug. Het paard ver-
Blond hot eten gretig en ledigde toon bijna
een vollen emmer water, waarna het, als uit
erkentelijkheid, den kop op den schouder van
den pachter legde.
Arm kind I zeide eene vronw, welk een
treurig lot staat u nog te wachten 1 alleen op
de wereld 1
Och! zij zal niet voor niemendal voor de
deur van de pastorij zijn komen neervallen.
Welk eene vrouw kan hare moeder toch
wel geweest zijn, vroeg een jong meisje, de
doode naderend haar kleed is versleten, maar
het is van de beste stof, en haar linnen ia
zoo fijn als van een edelvrouw. En wat is zij
schoon, voegde zij er bij, welk een goedig
gezicht.
(Wordt vervolgd.)
