Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
IriiNuaHT
Nummer 47.
Donderdag 11 Juni hi()8.
31- J aai gang.
AITOON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
Eerste Blad.
VERSLAG
HET GEHEIM
VODDENRAPER
FEUILLETON.
BINNKNLA.N O.
U I T G E V E R
RAOUL DE NAVERY.
.ca
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsciic n l.nsslnalstkr Courant,
Dit Bind verse! ijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5,
Frame per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieven, ingebonden stuiken, gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
WAALWIJK- Telefoonnummer 38.
Advertsntiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeve*,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciple zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Men kan het teerste weefsel
met Sunlight veilig wasschen.
Wit goed wordt witter, en gekleurd
goed wordt levendiger van kleur, zoo
dra Sunlight slechts gebruikt wordt.
Als zachte zeep of andere wasch-
middelen Uw goed boschadigen
en de kleuren hebben doen
verschieten,
denk dan
eens aan
het woord
Sunlight.
612
der Kamer va?i Koophandel en Fabrieken
te Waalwijkbetreffende den toestand
van kandel, de nijverheid en de
scheepvaartover het jaar
I9°7-
In Box-calf bleef de handel stationnair.
De kleine wijzigingen, die de prijzen
ondergingen, influenceerden niet op den
omzet. Het Duitsche fabrikaat bleef het
meest gevraagd en Amerikaansche mer
ken kwamen slechts sporadisch voor.
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
VAN DEN
NAAR HET FrANSCH VAN
5.
„Op het punt u te verlaten, hebben zij u
gezegend, maar die vreemde vrouw, die
ongelukkige, wier doodstrijd verontrust
is geworden door het woeden van de hevige
onweersbui van dezen nacht, en den angst
over het lot van haar kind, dat onbewust
van alle gevaar, in een korfje aan hare zijde
lag zij had niemand bij zich om haar in
dien vreeselijken stond moed in te spreken,
om haar de troostredenen van den godsdienst
te doen hooren.
«Door de leiding der Voorzienigheid is het
paard, dat op hol was, voor de deur der
pastorij neergevallen, en wij zouden het wicht
dat ons zoo wonderbaar werd toegevoerd,
van ons verstooteu? Neen, wij zullen het kind
aannemen, het behouden.
„Ieder zal één handvol graan, de wol van
een Bchaap geven, en dit zal genoeg zijn Mij
dnnkt, dat dit kleine onschuldig schepseltje
de zegen en de vreugde van het dorp zal zijn.
„Straks zult gij mij antwoordennog een
enkel woord en ik heb gedaan. De teraarde
bestelling van de onbekende zal heden namiddag
plaats hebben.
Toen hij opstond, was de kerk ledig, de
dorpelingen wachtten hem buiten het gebouw.
Mijnheer de pastoor, sprak een timmer
man, ik belast mij met de kist,
Ik neem uw aanbod aan, mijn vriend.
En gij kunt er op rekenen, dat ik goed
eikenhout zal gebruiken.
Drie vrouwen naderden hem.
Het inla ïdsche chroom-kalfsleder zag,
dank zij de groote moeite en opofferin
gen, die onze overleder-fabrikanten zich
getroosten, zijnen verkoop toenemen en
men gelooft, dat het eene goede toe
komst tegemoet gaat.
Box-rund-leder was dit jaar een ge
duchte concurrent voor het genoemde
Box-calf. Door de grovere qualiteiten
en den minderen prijs, terwijl het in
sterkte Box-Calf nog overtreft, was dit
artikel speciaal gezocht voor burger
schoeisel. Alhoewel dit leder door
Amerika, doch vooral door Duitschland,
in groote quantiteiten wordt ingevoerd,
was de handel in het inlandsche fabri
kaat, vooral in Java-Box of chroom-
Java-leder zeer levendig. Speciaal om
zijne enorme taaiheid is dit laatste arti
kel zeer gezocht.
De verkoop van het Fransche scha
penleder, die, door de buitensporig hooge
prijzen, veel had geleden, heeft zich
weder een weinig kunnen herstellen. Het
dure tijdperk had echter aan het in
landsche fabrikaat en met name het
Tilburgsche de gelegenheid gegeven
meer op den voorgrond te treden. Door
de verbeteringen, die onze bazaanlooiers
in de fabricage van het schapenleder
aanbrengen, zijn zij in staat het Fransche
artikel eene zware concurrentie aan te
doen. Echter kon de handel het Fran
sche schapenleder en speciaal het ge
kleurde nog niet missen, daar dit qaa-
litatief nog zeer sterk afstak bij het
Vaderlandsche product.
Zooals hiervoor reeds gezegd, was de
handel in paardenlcder nog al druk.
Door de hooge satin-prijzen namen de
consumenten hunne toevlucht tot het
paardenleder, dat, alhoewel minder fijn
op het oog, ontegenzeggelijk sterker en
voordeeliger in het gebruik is dan het
uitheemsclie satin-leder. .De prijzen va
rieerden in het afgeloopen jaar van
f 1,10 tot f 1,40 voor eerste soort en
fl.tot f 1,20 voor tweede qualiteit
per half kilo. De handel in buitenlandsch
paardenleder verminderde sterk. Alleen
bleef er nog eenige omzet bestaan in
chroom-paardenleder van Duitsche her
komst.
In de bijartikelen van het paarden
leder was de omzet slechts matig be
vredigend. De vraag naar spiegelstuit
Geef mij het kind zeide een harerwij
hebben er zes dat zal er een meer maken,
ziedaar alles.
Ach mijnheer de pastoor I smeekte de
tweede, de Heer heeft mij kinderen geweigerd,
geef mij dit te geschenke.
De derde snikte het gelaat in de handen
verborgen.
Daags te voren had men haar eenig kind
een lief meisje, dat zij aanbad, naar den Gods
akker gebracht en de ongelukkige moeder was
ontroostbaar over dat verlies.
De pastoor legde deelnemend zijne hand op
haren schouder.
Droog uwe tranen. Marthasprak hij
De vrouw hield het hoofd op en de pastoor
voelde zijne oogen vochtig worden bij het zien
van de verwoestingen, die do droefheid op het
gelaat van de jonge boerenvrouw aangericht
had.
Kom mijne arme Martha, aan u wil ik het
arme weesje toevertrouwen.
Eene blijmoedige uitdrukking verhelderde
het aangezicht der treurende moeder.
De pastoor vond Marcotte, nog het kindje
in hare armen wiegende en zingende om hot
in slaap te krijgen, en Gabriel Vernac aan
zijne schets werkende.
Zie, sprak de paBtoor, den schilder
naderend, overal vinden de kunstenaars toch
een onderwerp van stndie in.
Daarin hebt gij geen ongelijk, Mijnheer
pastoor gaf de schilder eerbiedig ten antwoord,
ik moet u echter zeggen dat hoewel ik aan
vankelijk alleen door de dramatische zijde van
dit tooneel aangetrokken werd, de gedachte
bij mij is opgekomen, dat dit doek misschien
later van veel dienst zou kunnen zijn. Zal
het niet de eeuige onuitwischbare herinnering
zijn aan het ongeluk dat die vrouw met haar
kind getroffen heeft De Voorzienigheid
vertrouwt ons hare geheimen niet toe, maar
Zij bedient zich voor ons alB hare onwille
keurige werktuigen. Mij dunkt dat ik op dit
oogenblik aan het werk der Voorzienigheid
behulpzaam ben.
Martha ging naar Marcotte, boog zich over
het kind en zag het eene poos aan toen nam
zy het in hare armen, drukte het aan haren
boezem en riep in tranen smeltende uit
nam zeer af en het nerfsplit raakte bijna
geheel van de baan. Paardenklauwen
daarentegen werden meer omgezet dan
ooit.
De vroeger zoo belangrijke leder
soorten als: Veaumat, Beijersch kalfs
leder en chagrin-leder werden nog ver
der verwaarloosd. De omzet hierin is
geene vermelding meer waard. Alle
deze artikelen worden totaal verdrongen
door het chroomgeiten- en kalfsleder.
Vetleder gestreept en met ronden nerf
gekrispeld had weer een veelvuldig de
biet voor de vervaardiging o.a. van
jacht- en waterlaarzen, eene bekende
specialiteit der Loon op Zandsche looierij
en schoenmakerij. In den handel van
grauwe vellen is eer vermindering dan
toename te bespeuren.
De verdere benoodigdheden voor de
schoenfabricage behielden hunne gewone
plaats en geven geen redenen tot af
zonderlijke bespreking. De katoenen
schoenvoerings, elastiek, kamgarens enz.
daalden maar weinig van hun hoog
standpunt af. Koperen rivets echter
oppervlakkig geoordeeld een onbetee-
kenend artikel, doch waarvan de omzet
vele duizenden kilo's bedraagt vielen
van f 1,40 tot fl,per kilo. Dit, ten
gevolge der gevoelige daling in de prijzen
van het ruwe koper.
De kleinere grondstoffen bleven on
veranderd en werden in dezelfde hoe
veelheden verhandeld.
Door het van vele zijden zoo hoog
geprezen vrijhandelstelsel was onze
streek weder het geheele jaar over
stroomd van vreemde handelaars in ge
noemde artikelen. Vooral Duitsche
grossiers bewerken de schoenfabrikanten
met taaie vlijt. Geen wonder dus, lat
onze handelaars alle kracht en energie
moeten inspannen om het door hen
bezette terrein te behouden. Dat zij
zich ten voorbeeld stellen de Zeeuwsche
Wapenspreuk »Luctor et emergo4, >Ik
worstel en overwin4 en dat zij, evenals
onze buren, hieruit moed en kracht
mogen putten in den strijd om het be
staan.
FaUrieken, Inrichtingen var indu-
strieëlen aard, Magazijnen,
Winkels enz.
De Lijmtabriek werkte op den ouden
voet, over afzet had zij niet te klagen,
doch door de hooge prijzen der ruwe
waar bleven de winsten zeer bescheiden.
De zeeppoeder- en chemische fabrieken
hadden het gehtele jaar door flink te wer
ken; hare artikelen vonden geregeld aftrek, i
Van beteekenis mag het voor deze in
richtingen heeten, dat haar fabrikaat
ieder jaar al meer door het buitenland
betrokken wordt.
De maalindustrie, hoewel zij den tragen
gang der looierijen moest ondervinden,
had toch geen reden tot klagen. De van
ouds bekende bierbrouwerij »De witte
Klok4 had haar gewone leverantiën, zoo
in als buiten dé gemeente, wat mede
gezegd kan worden van de talrijk in
onze gemeente gevestigde bierbottelaars,
handelaars in spuitwaters, vruchtensap
pen enz.
De sigarenfabrikanten hier en in Be-
soijen waren tevreden over den gang van
hun bedrijf.
Het aantal cartonnagefabrieken ver
minderde met eene. De andere hadden
volop te werken.
Het getal stoomsmederijen nam met
één at.
De nog overblijvende mag zich in een
drukke clientèle verheugen.
De houders van stik- en naaimachines
ondervonden den gedrukten toestand
der schoenmakerij terwijl de depothouders
van vélocipedes in de algemeene malaise
deelden.
De meubelhandel nam weer belangrijk
toe.
De confectiehuizen voor heeren- en
dameskleeding zagen opnieuw hun debiet
toenemen Steeds meer wordt door hen
buiten de gemeente afgeleverd.
Ook onze drukkerijen waren tevreden
over den gang van hun bedrijf, al zijn
dan ook door de veel hoogere prijzen
der grondstoffen, de winsten gedaald.
Op de Waalwijksche Stoomdrukkerij,
welker personeel weer beduidend ver
meerderd is, en waaraan thans ook een
eigen binderij verbonden is, heerschte
het geheele jaar door eene groote be
drijvigheid. Bij het vele, dat daar ge
regeld gedrukt wordt, is ook thans het
weekblad >De Leerbewerker4 gekomen.
De >Echo van het Zuiden4 blijft zich
verheugen zoo in toename van abonne
menten als van advertentiën, terwijl de
boekhandel zich bestendig uitbreidt.
Ook de Noordbrabantsche Stoomdruk-
derij alhier had geen reden tot klagen.
Op haar drukkerij was geregeld te wer
ken, terwijl de handel in boeken, luxe
artikelen, galanteriën enz. naar wensch
marcheerde. Toch klagen ook zij, dat
nog te veel buiten de gemeente besteld
of gekocht wordt.
Op de nieuwe boek en handelsdruk
kerij, welke in 1906 hier gevestigd werd,
had men mede reden tot groote tevre
denheid. Hoewel ook deze inrichting
gevoelde, dat »alle begin moeilijk is,4
gaat zij de toekomst met volle vertrou
wen tegemoet.
De van ouds bekende apotheek »Het
Hert4 met daaraan verwanten handel in
verbandartikelen enz. schijnt zich zooals
steeds in een druk debiet te mogen ver
heugen.
De bloem- en zaadhandel gaat vooruit.
De brood- koek- en banketbakkerijen,
al is haar aantal wat vrij groot en diens
volgens de concurrentie scherp, leverden
af als naar gewoonte en schijnen niet
onvoordeelig te werken.
Hetzelfde kan gezegd worden van de
talrijke hier gevestigde runds- en var
kensslagerijen, die, hetzij tot hun eer
gezegd, steeds voor prima kwaliteit
zorgen.
De opbrengst van den accijns op het
geslacht beliep f 11 773j70 tegen 111701,90
in 1906.
De winkeliers in kruidenierswaren enz.,
alsmede de handelaars in goud en zilver,
horloges, pendules, klokken en wat dies
meer zij, toonden zich tevreden over
hun omzet.
Minder tevreden waren de talrijke
timmerlieden, metselaars, smeden, ver
vers, schilders, koperslagers die door het
weinige dat in 1907 werd bijgebouwd en
de slechte vooruitzichten ook over 1908,
moeielijke tijden te doorworstelen hadden
en nog zullen hebben.
Ik zal u liefhebben als waart gij mijn
eigen kind
In dien tnsschen tijd had men ïn de voor
kamer van de pastorij een paar planken, met
een zwart laken bedekt., op schragen gereed
gezet, en nu legde men de doode op dat praal
bed neer.
Onderwijl hadden een paar boerenjongens
de kar schoongemaakt en onder bet stroo een
lederen tascbje gevonden, dat zij aan den
pastoor brachten.
Toen de dorpelingen zich verwijderd hadden
wilde de pastoor den inhoud van het taschjo
onderzoeken, doch het mocht hem niet ge
lukken, het slot daarvan te openen.
Hij riep de hulp van Gabriël Vernac in,
deze slaagde er evenmin in. Nu moest men
zijne toevlucht nemen tot een me8, het tascbje
werd opengesneden en de inhoud nagezien
De kunstenaar doorliep een oud nummer
van de „Gazette des Tribunaux» van 22 No
vember 1857. Eene belangrijke gerechtszaak
vnlde er bijna al de kolommen van. Het
betrof een proces voor het hof van assisen,
in zake van eenen brand.
De beschuldigde was tot levenslangen dwaDg
arbeid veroordeeld. Alles wat die zaak betrof
was met eene dikke blauwe potloodstreep
omhaald, en Bommige plaatsen waren zeer dik
onderstreept.
De pastoor ontvouwde intnsschen een blad
papier, dat klaarblijkelijk het kladschrift van
eenen brief was. Was deze brief door de
overledene aan haren echtgenoot geschreven
Dit zou niemand met zekerheid kunnen zeggen.
Maar hetgeen zeker is, de vrouw, die zulke
bladzijden kon schrijven, bezat eenen moedigen
zelfs heldhaftigen geest. Zij schreef aan eenen
zwaar beproefden man en poogde zijnen moed
op te beuren. Zij noemde hem „eenmartelaar"
en trachtte hem van hierboven eene spoedige
gerechtigheid te willen doen verwachten,
waaraan hij Bcheen te wanhopon.
De woorden onschuldig, gerechtigheid, be
roep op God, kwamen veelvuldig in dezen
brief voor. Men voelde er eene onwankelbaar
iunigen genegenheid in doorstralen voor den
echtgenoot, aan wien zij schreef.
Ook sprak de vrouw daarin van zichzelve.
van hare zwakke gezondheid, van den engel
die zij verwachtte en met dezelfde vreugde
uit Gods baud zou ontvangen, als leefde zij
nog in voorspoed en geluk.
Eindelijk wijdde zij breedvoerig uit over
haar zoontje, Max, die door zijue schrander
heid en vroegtijdige ontwikkeling te midden
van hare zware beproevingen, hare hoop eu
vreugde uitmaakte.
In de tascb lag nog een brief zonder omslag
kennelijk van eene geheel andere hand. Deze
was gericht aan de vronw Haar echtgenoot
noemde haar zijne edele geliefde Anita.
De brief behelsde raadgevingen omtrent
hare gezondheid, het stilzwijgen, dat tegen
over Max in acht genomen moest worden,
bittere uitdrukkingen, half door tranen uit—
gewischte woorden in de laatste regels, die
gewaagden van eeu ander kind, dat hij on
getwijfeld nooit zou mogen omhelzen-,.-.
Een klein gebedenboek met zilveren slot,
versleten aan de hoeken der bladzijden, lag
onder in het tascbje. Op het Biet waren de
letters A. A. gegraveerd, die eveneens op het
plaatje van het tascbje stonden.
De pastoor vestigde de aandacht van den
schilder daarop.
Deze vrouw droeg stellig den naam van
Anita, sprak de kunstenaar. Zij is het, die
het kladschrift geschreven heeft, dat ons hare
ziel onder zulk eene edele gedaante en haar
leven als zulk een smartelijk drama leert
kenneu.
Misschien, antwoordde de pastoor, maar
die Max, waarvan zij met zooveel liefde spreekt
die kleine jongen, die baar eenige troost is,
aan wien men, volgens den aan Anita ge—
gerichten brief, het ontzettenden geheim niet
mag mededeelen, dat twee levens verbittert...
Van dien Max weten wij niets, maa" de
verwachte eDgel moet ons weesje zijn.
Mijn God 1 hernam de pastoor, wat zal
de man vreeselijk lijden door de onzekerheid
waarin hij voortaan omtrent het lot zijner
echtgenoote en kinderen zal verkeeren En 't
zal ons nooit gegeven zijn hem te kennen en
hem te troosten.
En dit geheimzinnig dagblad?....
Ziedaar misschien de sombere bladzijde,
hernam de priester. Laat ons deze geheim
houden voor dat gezegende kind, voor die
Het Postwetje.
Het antwoord van den minister ter zake
van het postwetje is eindelijk verschenen.
Van het vele, dat bij het afdeelingson-
derzoek gevraagd werd boven hetgeen het
ontwerp bevatte, heeft de minister ten
aanzien van het gewicht der nieuwsbladen
witte duif, welk# eene schuilplaats is komen
zoeken in de woning van eenen dorpspastoor
als in eene beschermende ark.
M. de pastoor, sprak nu de schilder
opstaande, de tijd, dien ik in deze streek heb
doorgebracht, is mij, dank zij uwe gastvrije
woning en uw gezellig onderhoud, als omge
vlogen. Als blijvende herinnering daaraan
neem ik de schets mee vsn hetgeen hier dezen
morgen heeft plaats gehad. Het spijt my,
dat ik zoo weinig voor uwe kerk gedaan heb
vergeet mij niet te Parijs, al» gij mij noodig
hebt, rue Laval uo. 20.
Met veel plechtigheid werd daarna d#
moader begraven en de kleine te doop ge
houden en ontving de kleine die reeds by
Martha was, de naam van „Columba".
IV. Eene Scheiding.
Met Columba was de tevredenheid en het
geluk in de woning van Martha teruggekeerd,
want zij deed deze haar geleden verlies ver
geten en de brave vrouw verzorgde het kind
met eene liefde, als ware het haar eigen
wichtje geweeBt.
Trouwens, Columba was de beschermelinge
van het gansche dorp en ieder beijverde zich
haar blijken van liefde te geven, die men haar
toedroeg, zij kreeg alles en was de lieveling
van het gar scha dorp liruyants, waar de
evangelische geest van pastoor Lormel in
de harten van al de dorpelingen scheen over
gegaan te zyn. Zij beminden, zij hhlpe -
elkander en zeldzaam waren ouder hen die
genen, die afgunst, wraak en haat kenden.
Naast Martha, woonde echter eene vrouw
die van elders gekomen was en in de jartn,
dat zij in het dorp woonde, niets van «ijn#
gebruiken en gewoonten overgenomen had.
Men wist niets van hare afkomstaan
degenen, die baar naar haren naam vroegen
antwoordde zij, dat zij Gembloux heette all
men naar bare geschiedenis vernam met eene
welwillendheid, welke zij voor nieuwsgierig
heid aanzag, antwoordde zij kortaf, dat zij
te Rouaan geboren was, dat-haar man, die
een gevaarlijk ambacht uitoefende, van eene
stelling vallende, den hals word gebroken.
Zij had een klein meisje, dat slechts eenige
maanden oud was en door haar EpineA metti
genoemd werd. (Wordt vervolgd).
