Nummer 53.
Donderdau 2 Juli 1908. 31e. Jaargang
f
ijk.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
f
Xs
y
Staatszorg voor den ouden dag,
5» g
>en°
4
AMTO ON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
HET GEHEIM
VODDENRAPER
FEUILLETON.
iaiwerk
tend in
zaksels
U I T Q E V E li
tje e.
TL
RAOUL DE NAVERY.
7 eti
ll.
ff- vcaasa
I "f*" 1 1 i——1i i«f Min i i-1 - -;7. 7
sbsswehss; •^-j^-^sxessui^sme-sssetaae/^ms^^&saSBa^S!^
Waahviilïsclif
Coiirant,
Dit Blad verschijnt- Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Fran< o per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden ;-.an den
Uitgever.
WAALWIJK- Telefoonnummer 38.
Advert kntikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groot'
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden finaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Men kan het teerste weefsel
met Sunlight veilig wasschen.
Wit goed wordt witter, en gekleurd
goed wordt levendiger van kleur, zoo
dra Sunlight slechts gebruikt wordt.
Als zachte zeep of andere wasch-
tniddelen Uw goed boschadigen
en de kleuren hebben doen
verschieten,
Sunlight.
leggen voor den ouden dag of voor
eventueele invaliditeit.
Welnu, waarom deze klasse, die vol
gens velen den kern der gemeenschap
vormen, dan uitsluiten van eene sociale
regeling, die zoowel principieel als
practisch evengoed op hen van toepas
sing en voor hen noodzakelijk is Dat
wijst men niet af met een afwerend ge
baar naar staats-socialisme, welks be
naming o. i., wat staatspensioneering
betreft, nog zeer dubieus is, vooral als
men in deze een gemengd stelsel volgt.
Een practisch en navolgingswaardig
voorbeeld van zoo'n gemengd stelsel
leverde het ontwerp tot ouderdomsver-
zekering op, dat in 1906 in het Zwit-
sersche kanton Waadt aanhangig was.
Dit stelsel zette den eersten stap tot
2,
4
i
in onze sociale grondwet leest»Niets
is meer in overeenstemming met de
roeping van den Staat, dan het behar
tigen van het algemeen belang. Hoe
krachtiger en doeltreffender de Staat
zich, domvoor allen geldende maatrege
len (Curs van ons E. v. h. Z.) van dien
plicht kwijt, des te minder behoeven
andere middelen te worden nagespoord,
om het lot der werklieden te verbeteren.
Bovendien behoort de waarheid te wor
den in het oog gehouden, dat de Staat
gelijkelijk voor allen is, (wederom curs.
v. ons E. v. h. Z.) voor de geringen
zoowel als voor de aanzienlijken.4
Uit bovenstaande meenen wij zelfs te
mogen afleiden, dat de »Rerum Nova-
rum* niet uitsluit een Staatspensioen
voor ieder, zooals dat de bekende Bond
zich voorstelt. De Staat is immers, zoo I algemeene volksverzekering. Men oor-
zegt Leo XIII, gelijkelijk voor allen, deele
voor de geringen zoowel als voor de De ouderdomsverzekeringskas staat
aanzien ij-en en niets zijn krachtiger onder toezicht en zekerheidsstelling van
en doeltreffender dan de voor allen gel- den Staat, maar haar bestuur en ver
en e maatrege en. mogen zijn onafhankelijk van den fiscus.
Om echter misverstand te voorkomen, Als leden kunnen alle kantoninwoners
willen wij ons hier echter direct ver- aangenomen worden. De verzekerde
klaren tegen een stelsel van staatspen- bepaalt zelf, wanneer hem echter
sioen, zooals de Bond dat verstaat. Wij tusschen het 50e en óSe levensjaar
zagen liever een gemengd stelsel toe- de rente zal worden uitgekeerd. Het
gepast, een middenweg, gelijk mr. J. v. I pensioen kan in geen geval de som van
rooge in »Land en Volk* voorstelde, 1200 francs overschrijden. Men kan zich
n.l. eene combinatie van staatspensioen verzekeren voor een rente of voor een
en verplichte verzekering. Als een basis kapitaals-uitkeering na den dood aan
vaste rente, op een bepaalden leeftijd de erven. De Staat geeft subsidie,
uit te keeren door den Staat, doch doch alleen voor die personen, welke
verhoogd met de vruchten van verplich- eene renteverzekering sloten. Die sub-
l I te. verzekering voor degenen, die in den sidie bedraagt 100% voor een jaarlijk-
tijd van werken iets hebben kunnen schen inleg van 6 francs, 66% voor 12
missen. Natuurlijk moet hieraan tevens fr., 42% voor 24 en tot 11% voor 90
vastzitten een verplichte invaliditeits- francs. Hoe hooger dus de inleg, hoe
verzekering. Ziedaar, wat o. i. gewenscht kleiner de subsidie, maar voor personen,
is, want wat is de zaak In ons streven die de uitkeering verlangen vóór hun
naar sociale wetgeving wordt o. i. te 60e jaar wordt niets betaald.
st*rk de nadruk gelegd op de arbeiders Een voorbeeld wie 20 jaar is en zich
IV. alleen. Naast dezen staat nog eene voor een uitkeering van 360 francs per
Zegt hier de groote Paus der werk- breede klasse van kleine patroons en jaar op 65-jarigen leeftijd verbindt, moet
lieden niet zelf: Wanneer de Staat, ge- middenstanders, die evenmin voor den 12 francs betalen, waarvan dan échter
lijk zijn plicht het meebrengt, ter ver- ouden dag en invaliditeit kunnen zorgen zie boven 'de Staat 66% geeft,
betering van het lot der werklieden al als de werkman. Het is toch van al- zoodat voor den verzekerde de betaling
het mogelijke in het werk stelt. Welnu, gemeene bekendheid, dat vele, zoo niet van slechts 44% overblijft. Hij kan
onder al dat mogelijke kon o. i., indien de meeste middenstanders, reeds genoeg echter geen terugbetaling van zijn in
de verplichte ouderdoms- en invalidi- te doen hebben, om 't hoofd boven lagen vergen.
teitsverzekeringniet voldoende blijkt, ook water te houden en dat er dus bij hen, De regeering rekent er op, dat na
staatspensioen gerekend worden. Te al evenmin als bij den werkman, sprake eenige jaren het aantal verzekerden
?-ee.r-J*1'^ dit' waar men a._plaatse van kan zijn, om voldoende over te 20.000 zal bedragen met een premie
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
VAN DEN
NAAR HET FraNSCH VAN
10.
dan w het uit. A propos, wolfdooder, hernam I Een uur daarna nam de vreemdeling afscheid
de veldwachter opstaande, de administratie is van zijnen gastheer, daar hij zich met 't
u een aardig sommetje schuldig gij moet het krieken van den dag op weg wilde begeven,
gaan ontvangen. j Een knecht, die hem zijn? slaapplaats had
o zal morgen naar de prefectuur gaan. aangewezen, had zich juist verwijderd, toen
n g0u» weerziens! Louise, met eene lantaarn in de hand, zich
De veldwachter floot zynen hond. aau hem vertoonde.
7" j ,er nieuwsgierig te zijn, zeide Louise Gij moet vertrekken, sprak zij, en wel
ac end, langs welken kant denkt gij uit terstond. Zeg mij niets I ik vraag u naar nietsl
G gaan-C Een mensch, die zijn leven voor anderen
kant van Morlain op wij hebben waagt, kan niet slecht zijn. Maar ik oordeel
wijzingen. - met mijn gevoel van onervaren meisje, en de
raoAc, ,%ktor,had de khnk van de deur menecheu denken niet allen eveneens. De
opgelicht, toen hy zich nogmaals tot gemeente is u honderd frank schuldig voor
-Tn,T „e«^„WMdd/ V - het dooden het gevaarlijk dier. hifr ziju
gij morgen tcch naar Morlain moet zij. Bedank mij niet; gij hebt kinderen...
van gemiddeld 8 francs per hoofd. De I zal
bijdrage van het kanton zal dan 16000
francs zijn.
Nu worde dadelijk toegegeven dat dit
geen staatspensioen is in den eigenlijken
zin van 't woord, zelfs kan worden toe
gegeven, dat met een dergelijk voor
stel niet wordt overschreden de lijn cjer
verzekering met premiebetaling, maar
ontegenzeggelijk wordt hier toch iets
geboden, dat vele nadeelen van het z.g.
Duitsche verzekeringsstelsel ondervangt
en wat ook iets anders is dan wat wij
gewoonlijk onder verplichte verzekering
verstaan. Doch alvorens hierop in te
gaan, willen we even aangeven, wat we
in het Zwitsersche voorstel gewijzigd
zouden willen zien. Wij zouden n.l.
deze algemeene ouderdomsverzekering
niet in haar geheel facultatief willen zien
gesteld, maar tot op zekere grenso i
moest er eene bindende bepaling bij
dat menschen, met een inkomen van
b. v. tot en met f 2000 per jaar, ver
plicht waren zich bij deze ouderdoms
verzekering aan te sluiten, zoodoende
vielen hieronder niet alleen de arbeiders
maar ook die middenstanders, welke in
dezen even goed staatshulp noodig heb
ben als de arbeiders. Nu kan hiertege
wel aangevoerd worden, dat, dit meten
zou zijn met twee maten, doch de Staat
moet ingrijpen daar, waar een der or
ganen van 't maatschappelijk organisme
ziek is. Welnu, noch de arbeider, noch
de middenstander kan zelf geheel alleen
voor den ouden dag zorgen, hier moet
dus de Staat bijspringen als de ver
antwoordelijke voor den algemeenen
toestand.
Als de onmachtige doet, wat hij kan
dus geeft wat hij heeft, is hij immers
waard dat hij leeft en leeft niet in ellende
en vol angstgevoel voor den ouden dag
maar in gerustheid en met het welda
dige zelfgevoel, dat ook hij zooveel
mogelijk tot dien rustgevenden toestand
bijdraagt. En zou het voor een arbei
der werkelijk onmogelijk zijn, om b. v
per jaar 24 francs, dat is nog geen f 12
of nog geen 24 cent per week bij te
dragen, om dan een ouderdomspensioen
te genieten van 600 francs of f 350 per
jaar of f 7 in de week? Natuurlijk moet
naast eene dergelijke regeling komen
eene invaliditeitsverzekering. Ook deze
fi
Ronde kin. Behalve
de schoolmeester, wiens kin een palm voor
uitsteekt, heeft iedereen hier een ronde kin,
tot zelfs Louise, die mij spottend aanziet.
_.?re™x® 8aan ontvangen, dunkt mij, Zeg mij uwen naam, sprak de vreemde
met eene van ontroering bevende stem.
LouiBe Charmeau. Voor mij zijt gij de
er, d arme, de vriend van God 1 Kom
ik zal u achter door den hof en het weiland
I A CT> "i ij I
Nu ja, het signalement, dat is wat schoons! kunnènJ afleooeT-8 w Se2elscbap ling, met eene van ontroering bevende stem.
Ga maar eens If op eene beschrijving sZls en uH ontvaar' UI Loui.'e Charmeau. Voor mij rijt gij de
deze arendsneus..: ïk heb Teven Cieft. klTMi g™Cg 0m g°°d d de "ieuTvMYLm
van geen arendsneus gehoord; hoe kan ik Ik dank n «nt ooi-jj a j ,- lk zal u acllter door den bof en het weilan-*
ik hen Tn! aDtw1oordde do vreemdeling, 0p den grooten weg brengen en de richtin
ik oen moe en zal van nacht maar hier 1
bliivgn "1C1 I aauwij*en, die gij moet volgenals gij eenmaal
Grliilr «55 j op den weg zijt, zal God het overige doen
tot zelfs Louise, die mij spottend aanziet.' I Voor de eerste maal ?T- maar 8Ü znlt den toekeeren aan degenen,
Middelmatige mond! Wel ten drommel! een vreemdelL voed aal Hntf T d? die deD 0Dl'1"chtm sorken.
mond reikt dooit ven het eene oor tot het toen deed hij besluitelo utL.md verbaasd, De vreemdeling strekte de handen over
andere Lengte een meter twee en tachtig Z, S Jk .1 u j tweePa88en vooruit; Louise's hoofd uit.
n I heeft de kameraad, die den" dollen wolf
- Ja hesterenmeidr°dif •0UI86 W1008'- 8edood heeft, eenen zakdoek om zijn hoofd
r meid, dat is nog het eenigè gewonden
sprak hij, en dat de
Heer eenmaal mijne schuld afdoe
Het meisje vatte den vreemdeling bij de
hand en trok hem meê.
Een half nur daarna keerde zij in het groote
woonvertrek terug.
Haar vader naderde haar.
De nevel heeft uwe muts vochtig ge-
meisje ontroerde haar blik vestigde antwoordde het meisje.
WstXnï? den reizigermaar zich dadelijk - Aha! lachte de
me, eece k.'u .ppeli^m'deT^80''" ^^su^rl^.K ff8EtaÏÏ3| I Jï h'"re
vlag af zjjn. Honderd frank I M^t dat geld
kunt gij uwe vier dochtertjes schoon in het
nieuw kleeden
Daar hebt gy gelijk in, Louise 1 Ik
Ja, antwoordde Louise, maar waarom
vraagt gij mij dat
Nergens om I Komaan, nu ga ik voor
goed heen. Tot wederziens
overtuigd dat gij slechts een werktuig zijt
van de goddelyke Voorzienigheid.
VI. VERLOREN SPOOR.
verbeuzel hier mijnen tijd en had al lane od Hii Ska a -i L Het Wft8 omstreeks ue8en uren in den avond
weg moeten zijn. Komaan 1 noe een ela^ en hnnH K verwljde1fde Ruitend, terwijl zijn toen een man, wiens kleeding meer boersch
j jxomaan nog een glas en hond hem vroolyk blaflend volgde. dan burgerlijk was, aan de statie Montpar-
nasse te Parijs uit eene waggon van derde
klas steeg, en na een pak katoenen en linnen
stoffen op zijnen rug vastgemaakt te hebben
de stad inging.
Zijn gelaat had eene ziekelijke klenr en hij
kon zich, hetzij wegens vermoeidheid, hetzij
wegens inwendige ontroering, ternauwernood
op zijne beenen staande houden. Zijne oogen
waren door zwarte wenkbrauwen overscha
duwd, maar half dicht geknepen, als van
iemand, die bespiedt en op zijne hoede is.
Hij weigerde de hnlp van de boodschapdoe-
ners en begaf zich regelrecht naar de rue
Cherche-Midi. Daar gekomen, richtte hij zich
in zijne volle leegte op en zocht rondom zich
naar bordjes, waarop kamers te huur aange
boden werden.
Eindelijk vond hij wat hij zocht in een
donkeren gang, van de Btraat afgescheiden
door een ijzeren hek, voorzien van eene bel,
welke klonk als eene klok, wanneer do hand
van eenen huurder de klink opende. De
reiziger was niet keurig of kon geene groote
huur verwonen, want hij trad den duisteren
gang binnen, en bij het geklingel van de bel,
kwam een bulhond uit de portierswoning
gesprongen, liet de tanden zien en keek den
vreemdeling vragend aan.
Onmiddellijk na den hond vertoonde zich
voor het raam het gelaat van een oud, ge
rimpeld wijf, met een doek rond het hoofd
gewonden e n op afstand naar gemeene pom
made riekend.
De ronde, loerende oogenvan de oude
vestigden zich vragend op den vreemdeling,
ke
Kunt gij mij eene kamer geven 'i vroeg
deze.
Welken prijs
Ik heb weinig geld, antwoordde de man.
Vijfde verdieping en een brits.
Goed I
Schrijf uwen naom in, hernam de oude,
dat bi-spaart mij de moeite miju register
boven te brengen.
Ziehier mijne papieren... antwoordde de
reiziger.
Maclou Taupin... marskramer... het is
in orde... neemt gij de kamer bij de maand,
bij de week
Bij den nacht.
wellicht offers vragen, maar deze
zullen voor het grootste gedeelte ge
dragen moeten worden door den patroon,
daar de arbeiders in diens dienst inva
lide wordt. En heeft men daarnaast dan
nog een ziekteverzekering, dan kan de
arbeider en ook de middenstander rus
tig al zijn krachten en denken geven
aan zijn arbeid, zoodat ten slotte de
winst toch in meerdere arbeidskracht
terugkomt bij den patroon. Dochwij
dwalen af. We zouden het immers alleen
hebben over »Staatszorg voor den ouden
dag* en ook nog even dit Waadtsche
stelsel vergeleken bij het Duitsche. Wel
nu, een der groote voordeelen van deze
algemeene ouderdomsverzekering boven
het Duitsche stelsel is, dat iedereen er
aan deelnemen kan en ook nog dat het
niet zoo sterk staat onder staatsvoogdij
en ambtenaarsdwingelandij en bovendien
niet zoo duur zal zijn.
Vatten wij nu samen
Velen onzer katholieken sociologen,
als de heer Van Dalsem, prof. Aange-
nent en Mr. Aalberse zijn overtuigde
voorstanders van de verplichte ouder
doms- en invaliditeitsverzekering, maar
verklaren, dat Staatspensioneering ligt
buiten de bevoegdheid, die de katho
lieke staatsopvatting, aan de overheid
toekent en dat staatspensioneering zuiver
staatssocialistisch is.
Aangetoond is, dat onder de katho
lieken eene sterke evolutie heeft plaats
gehad omtrent sociale denkbeelden, maar
dat er thans nog zijn. die vopr staats
socialisme uitmaken, wat reeds door de
meerderheid a! o crwonM standpunten
in deze wordt bouwd.
Wij meenen dan ook, dat het staats
socialistische van staatspensioneering
niet onaangevo
lieken daar
grondwet »Rerum Novarum* staatspen
sioneering als geoorloofden socialen eisch
niet uitsluit.
Toch kunnen wij ons niet met het
stelsel van staatspensioneering als de
bekende Bond dat verstaat vereenigen,
echter niet, omdat het staatssocialistisch
is, maar wijl wij het practisch onuitvoer
achten en leidt tot onrechtvaardigheden.
Wij zijn voorstanders van een midden
weg of een gemengd stelsel, zooals dat
eenigszins belichaamd is in de boven-
Dan is het zeven stuivers ik geef
schoone lakens.
De man betaalde vooruit de vrouw nam
eene lantaarn en riep den hond toe
Pas goed op, Loulou I
Loulou blafte tot teeken van toestemming
en den gang tot aan het einde doorloopende,
kwam de oude aan de trap, waarvan hare
kaars ternauwernood de kronkelingen ver
lichtte.
De treden waren uitgesloten, de leaning
kraakte onder de hand, en was op de hoogste
verdieping vervangen door eene vettige koord.
Eindolijk stond de vreemdeling op een
P'irtaal, waarop acht deuren uitkwamen; de
oude vrouw bleef voor eene daarvau staan,
welke met krijt het cijfer 2 stond en ont-
oot met eenen loopsleutel de deur.
Het is een vertrouwd huis, zeido zy,
er is geen nachtslot aan de deuren.
De reiziger bezag de kamer. Zij was juist
groot genoeg voor eene brits en eenen «toel.
De marskramer legde zijn pak op den stoel
en zeide nu tot de waardin
Nu ik mij van een nachtverblijf verze
kerd heb, ga ik eoDS zien of ik wat eten
kan krijgen.
De denr wordt eerst te middernacht ge
sloten, antwoordde de vrouw.
^)e reiziger liep weer naar beneden, ging
den gang dcor en bevond zich op straat. Hij
haalde diep adem en scheen manmoediger
te worden. Zijne oogen gluurden in alle win
els Verscheidene malen naderde hij eenen
koiffeurswinkel, doch op het punt van binnen
te gaan. trad hij schroomvallig terug. Ein
delijk zag de reiziger in eenen winkel van
den derden rang, waarboven een koperen
scheerbekken beDgelde, eenen knaap, die
met drift in een prentenboek bladerde.
De jeugd boezemt eenieder vertrouwen in
de man ging binnen.
Zeg eens, vriendje, begon hij, verkoopt
uw vader pruiken
(Wordt vervolgd.)
