Nummer 57.
Woensdag 15 Juli 1^08
51'. Jaargang.
en,
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad
bunuoht
a
Uitvoeringen en Vermakelijkheden
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
A N T 0 0 N T IE L E N,
"BEKENDMABINft
HET GEHEIM
VODDENRAPER
Abonneeit u op dit blad.
P
>v
FEUILLETON.
n.
n.
Men roept vrede, maar
ITOEVKB:
VAN DEN
RAOUL DE NA VERY.
TER GELEGENHEID DER
WAALWIJ&jfCliB en BESOIJENSGIIE
K KB MIS.
SeTong,lXig;. Wae het 6eDie ,D,woo'd
Zona er
er 100
rkochl
rboven
)erd 44
en 428
en 23
vark.
stieren
/j kilo
i f230
lveren
;r vee
TiTT-TTmTBTIiriifll II I'll 'III 111' I IHiH IBIMI III 117
fit
73
Ceinil
iillt VC n e n o #1 a r, 7 .1 - 1
it.
6e
Dit Bl-.d verse ijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5.
Kram o per post door het geheele rijk fü.90.
Brieven, ingezonden stut kengelden enz., franco te zenden van den
Uitgever.
WAAL v7 IJ K. Telefoonnummer 38.
miner
critici
een
Men kan het teerste weefsel
met Sunlight veilig wasschen.
Wit goed wordt witter, en gekleurd
goed wordt levendiger van kleur, zoo
dra Sunlight slechts gebruikt wordt.
Als zachte zeep of andere wasch-
middelen Uw goed boschadigen
en de kleuren hebben doen
verschieten,
denk dan
eens aan
het woord
Sunlight.
512
men
on-
Jon-
s el
and-
da-
Voor
elijk
ituk-
ooi,
dat
Wij
:htS
cell,
eel
en
DE
000
voor
Eo-
cen
Ëli-
:.nd,
iloor
ost-
is'.
m-
Burgemeester en Wethouders der Gemeente
Waalwijk, MAKEN BEKEND, dat evenals voor—
gaande jaren gedurende de kermis, beginnende
12 Juli 190S eneindigende Zondag daaraanvolgende
de kramen, spellen t ntenenz behouden» bijzon
dere vergunning, moeten peslotcp zijn de9 avonds
om elf uur, roe! uitzondering van open mille
molen9, die om tien uur gesloten raootcn zijn;
dat al de genoemde inrichtingen moeten ge
sloten blijven van genoemd uur af tot des morgens
zonsopgang
dat op dc Zondagen bovenbedoelde inrichtingen
niet eerder mogen geopend zijn dan des namiddags
om 3V» uur.
Wijders wordt er aan herinnerd, dat het ver
boden is op de openbare straten en pleinen met
hazardspel (e spelen, alsmede iets tc verloeren
ol ten gehoore te geven, wat to'. rustverstoring
aanleiding kan geven.
Waalwijk, 10 Juli 1908.
Burgemeester en Wei houders voornoemd,
Tli. de Surraont de Bas Smeele.
De Secretaris,
F. W, van Liempt.
De Burgemeester der Gemeente Waalwijk maakt
bekeud dat de herbergen en tapperijen geduren-
drono rmisrta«en' beginnende Zondag den 12
Juli 1JU8 eneindigende Zondag duun.an volgende
voor het publiek kunnen geopend blijven tot 19
uur des nncht». J 35
Waalwijk, 10 Juli 19C8
De Burgemeester voornoemd,
Ih. de Surmont dc Bas Smeele.
Inkwartiering.
De Burgemeester der Gemeente Waalwijk maakt
b-kond, dat z-, die bij cene eventueele inkwar—
'tering van krijgsvolk in dc maand September
=.f, e aanmerking wenschen te komen om te
worden aangewezen lot het onder dak brengen
JnnJ?e,C r G F 6 Uja"sc',8PPen, zich daartoe .en
poedigsle moeten aanmelden >er Secretarie, wa-r
verstrekt. "oodige inlichtingen worden
Waalwijk, 11 Juli 1908.
Advkrtmttikn 1—7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groot-
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven
women Smaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden specisle zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Grande soirée amusante te geven door
het Waalwijksch Mannenkwartet >Zang
en Vriendschap* met medewerking van
den heer C. Heijne uit 's-Bosch. Aan-
vang 773 uur, op Musis Sacrum.
ZONDAG 12 en ZONDAG 20JULI.
Matinee bij den heer Jos. v. d. Werft"
door de familie Boesrach, voorts eiken
avond café-concert en operetten voor
stelling.
Gedurende de kermis dansmuziek van
een groot strijkorkest in de zaal van den
heer Jan Fransen. Toegangtotden tuin vrij.
Na-Inspectie over verlofgangers.
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk,
brengen ter openbare kennis. d*t door den militie-
commi»8aris krachtens art. 130 der Militiewet
1902 op Woensdag 15 Juli a. s. des voormiddag?
ten 10 uur ten Raadhuizo te Waalwijk een na-
onderzoek van de verlofgangers vau de militie
te land zal plaats hebben.
Aan dat na onderzoek moet worden deelgenomen
door JOHANNES ADRIANUS KIPPING, van de
lichting 1904. behoorende tot het 4e Regiment
Veld-Artillerie.
Waalwijk, 3 Juli 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
TH. DE SURMONT DE BAS SMEELE.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
NAAR HRT FRANSCH VAN
14.
Hier liet de spreker even zijn liefdevollen
blik over de vergadering weiden en vervolgde
- Alk ga z?ggen wat 8Ü Mjb Gij behoort
tot die bevolking van Parijs, welke de
schranderste, de wispelturigste, de kinder—
ijkste, de gevaarlijkste van alle bevolkingen
"JJ nl e Z|jt in staat uw etou w?g te geven
aan don eersten den besten bedelaar, en zelf
honger te lijden, maar gij zijt ook de zonen
en de broeders dergenen, die, op zekere tijden,
ae straatsteenen opbreken om er barrikaden
van te maken.
alk heb u lief, omdat ik geloof, dat het
mogelijk is nwe harten te doen kloppen \oor
silo grootsche dingen. Ik heb uw fief als de
jchapeu van een kudde die dikwerf afdwalen
öair die ik hoop terug te brengen en te
bewaren. Ik heb u bovenal lief omdat gij
met meer tot gids zult nemen de sombere
E? Van j ,zeJf7'ucht' het geloof en den
aat, maar de lichtend i zuil van het geloof
en de Lefde, dions, arme pelgrims,'
geleidt op den doortoc it van deze woestijn
Waarachter het beloofde land ons tegenlacht'
„De werkman is de kiacht der steden, gelijk
e landman de levenskracht der dorpen is en
et ib daarom dat ik vau nw moedige, plicht-
g rouwe mannen wil ra iken. Er zijn tegeB-
AU0111"860 /'P .d6n Weg' dien gij
4en ons z>. gU °U" 2ijt' 2ult
Dat is waar, mompelde onwillekeurig
De Burgemeester voornoemd,
lli. de Surmont de Ba« Smeele.
(Uittreksel uit de Advertentiën).
DINSDAG 14 JULI.
Soirée Amusante te geven door de
Waalwijksche Harmonie met medewer
king van den heer de Winter Jr. van
Rotterdam, op de bovenzaal van den
heer Chr. v. d. Werft". Aanvang 8VS uur.
WOENSDAG 15 JULI.
Groot concert te geven door de Kon.
Harmonie >Euphonia«— Kaatsheuvel in
den tuin van den heer Stans van Don-
geïL_te Besoij'en. Aanvang 678 uur.
de buurman van Maclou.
Deze boog zich naar den werkman, die hem
binnengeleid had, en vroeg hem fluisterend
Hoe heet die priester
De eerwaarde heer Bernard.
3^ d,luk hernam Maclou, die de armen
elkander kruiste en weer aandachtig toeluisterde
He jonge priester hornam
Ik heb u gezegd dat ik van mij zeiven
v^hn8?r L-' zijne vroe88to j'Ugd af,
verhaalde hij zijn geschiedenis, van zijn vader
van den ouden pastoor Lormel.
Iu Parijs gekomen studeerde hij voor mission-
nans maar gevoelde zich getrokken om hier
te werken in die holen en krotten en hier 't
ware zaad te zaaien.
Stil, ingetogen, ging de menigte heen na
Men zou haast kunnen zeggen, dat de
wereld nooit zoo vervuld is geweest van
oorlogsgeruchten, als sedert we in het
bezit ons verheugen van het instituut
der onvolprezen Vredesconferenties-
Niet minder dan 42 staten op het we
reldrond waaronder het brave Para
guay, dat pa3 zijn president heeft weg-
gejaagd, en het niet minder brave Haïti,
waar de revolutie niet van de lucht is,
of de vooral niet minder brave Middel-
Amerikaansche staten SanSalvador, Hon
duras en Nicaragua, waar uit de grond
gestampte kolonels en generaals gere
geld vice versa invallen doen, niet
minder dan 42 staten, zeggen we, heb
ben gezworen, dat niets hun zoo dier
baar is als de vrede, dat zij den oorlog
en deszelfs verschrikkingen verafschu
wen, en dat ze als broeders naast el
kander willen leven.
En als verzinnebeelding van die uni-
verseele vredesgezindheid wordt op on
zen bodem het vredespaleis gebouwd
waar de afgevaardigden der wereldsta
ten op geregelde tijden zullen bijeen
komen om de vredespijp te rooken en
waar een concierge en ettelijke bewa
kers een bescheiden bestaantje aan zul
len hebben met vooruitzicht oppensioen...
Misschien dat zoodoende een paar van
de 1100 en zooveel sollicitanten naar een
concierge-plaats te Schiedam geholpen
zullen kunnen worden. Want het is niet
aan te nemen, dat ze tegen den tijd dat
het vredespaleis zijn trotschen koepel in
de lucht zal beuren (zoo zullen we het
nog wel eens te lezen krijgen) allen on
der dak zullen gebracht zijn.
de prachtige predikatie"
Toen het gedruisch vier voetslappen in de
J j Fl WUS we^8toi ven, en de
2er, naderde om de kaarsen uit te doen,
so?kk?nHenrW!i ifr- Bernard uaar Maclou, die
snikkend op de kmeen was blijven liggen
Ga mee! zeide hij vriendelijk tot hem.
p mK8.®° vr?eg de mau' dio d<">r zijne
tranen verblind scheen
^~,0Na,ari ,my.B0 ..w°ning, antwoorddo de
P mm 8U ^1J dan uiels te zt'ggeu
ris Ito Va° flac,ou' welsprekender dan
knnnen 26 0 VaU zijn drO0fbeid had
De jonge priester verliet de kapel en, ver-
r d;8KU d%\man.' dien hÜ zoo diep getroi-
fen had, begaf hy zich naar de pastorij
VIII. EFN BLOEDEND HART.
De jonge priester klom snel de trappen on
die naar zijne kamer voerden.
In zijne heilige naastenliefde, had hij haast
om zich met den ongelukkige alleen te be-
vinden, wiens vertrouwen hij zooeven g<won
nen had en wieus droefenissen hij hoopte te
verlichten. 1
Wat Maclou betreft, doze aarzelde nog hii
bleef bijwijlen op eene trede staan, zich aan
de leuning vasthoudende, alsof iets hem op
die plek vasthield. Dan keerde de eerw. heer
Bernard zich om zijn heldere en vriendelijke
blik bemoedigde den wanhopige en deze begon
dan weder te klimmen.
Hij begreep dat hij, eenmaal met dien apostel
van de liefde en het medelijden alleen zijnde
overwonnen zou wezen, dat hy hem plechtig
zow beloven eijn voornemen om een einde aan
ztjn Jeven te maken, vaarwel te zeggen maar
bij de herinnering aan zijne rampen, die zich
in ai hare hevigheid aan hem opdrong, vroeg
bij zich af, of hij niet beter zou doen de vlucht
te nemen en zich in de Seine te werpen.
Eindelijk ontsloot de eerw. heer Bernard
eene deur en tei zijde tredende, noodigde bil
den ongelukkige met een vriendelijk gebaar
om binnen te gaan.
Eene lamp, die op de schrijftafel van den
jongen priester stond te branden, deed ver.
moeden dat hij het overige van zijnen avond
aan den arbeid wilde wijden.
Maclou wierp eenen snellen blik door de
kamer, waarin hij zich bevond.
De stoffelijke voorwerpen in een vertrek
hebben in huune uitdrukking en vormen dikwerf
een karakterbeeld van den bewoner.
Hij bood z:in«n bezoeker eenen stoel aan,
en z-ch id eenen zetel aan de zijde van den
ongelukkige zettende, vatte hij hem bij de
handen en vroeg deelnemend
Wat kan ik voor u doen?
Maclou schudde het hoofd,
Niets! antwoordde hij, niets! eu ik weet
zelfs niet hoe ik hier gekomen ben.
Geleid door de Voorzienigheid 1
Hetzij zoo maar hoe welsprekend ik u
ook gevonden heb, hoe goed gij mij ook toe
schijnt, thaDs nu ik u van naderbij zie bij het
acht van deze lamp, heb ik het recht Diet u
te misleiden
Gij misleidt mij nietgij lijdt....
Heeft alle lijden een gelijk recht op uw
medelijden
Neen het grootste wordt mij 't duur
baarste.
Wat bewijBt u, dat ik uwe belangstelling
waardig ben.
Eon aantal dingen mijn vriend eerstens
de plaats waar ik u aangetroffen heb
Dat bewyst niets. Ik ben in de kerk
getredeD, om een unr te slijten, om den tijd
te üoodfcn, voegde Maclou er bitter by, in
Om op ons onderwerp terug te ko
men, men zou zoo denken, datde Vredes
conferenties en de denkbeelden, waaruit-
ze zijn ontsproten, althans iets zouden
hebben uitgewerktdat de staten zich
zouden hebben beijverd, de fraaie rede
voeringen, door hun afgevaardigden ge
houden of toegejuicht, tot richtsnoer te
nemen voor de practijk. Welnu, men
wordt in de verhouding tusschen de sta
ten onderling en tot het militairisme
niets gewaar, dat van een gunstigen in
vloed der Vredesconferenties de sporen
draagt.
Men ziet duidelijk twee dingen, welke
ondanks die Conferenties en ondanks
het Vredespaleis op komst tot ongerust
heid stemmen.
Het eerste is, dat telkens nieuwe bond
genootschappen worden gesloten, voor
bereid of ontworpen. Dit brengt on
vastheid in den toestand. Men had het
Drievoudig Verbond, Duitschland, Oos
tenrijk en Italië, aan den eenen, het
Tweevoudig Verbond, Frankrijk en Rus
land, aan den anderen kant Beide
bondgenootschappen, die elkaar nage
noeg in evenwicht hielden, waren waar
borg voor den vrede.
In den laatsten tijd blijkt, dat telkens
op nieuwe groepeeringen gezonnen
wordt. Men heeft reeds de Engelsch
Fransche verstandhouding, indien het nog
geen bondgenootschap is. Spanje, wel
geen groote mogendheid, maar toch sterk
genoeg om gewicht in de schaal te leg
gen, zou ook aan den Franschen kant
staan. Italië, een natuurlijke vijand van
zijn bondgenoot Oostenrijk, staat door
geschiedenis, afstamming en ras veel
dichter bij Frankrijk. Van den anderen
kant zou Rusland op beteren voet met
Oostenrijk zijn gekomen. Het Balkan-
vraagstuk voor wie is de Bosporus,
voor wie Saloniki is de groote scheids
muur tusschen Oostenrijk en Rusland.
Gelukt het omtrent dat vraagstuk een
schikking te treften, dan behoeft verder
niets een goede verstandhouding in den
weg te staan. Wil men ten slotte Duitsch
land isoleeren, streeft vooral Engeland
er naar, dat den Duitschen handel en
nijverheid ducht, de steeds sterker wor
dende Duitsche vloot met een kwaad
oog beschouwt i
Sedert het Napoleontische tijdvak is er
niet meer een zoo algemeene spanning
geweest. En merkwaardig moet dit ge
noemd worden, als men bedenkt, van
den eenen kant dat overal het algemeen
of een zeer uitgebreid kiesrecht bestaat,
zoodat de invloed van het volk op de
staatkunde veel grooter is dan een eeuw
terug toen het niets had in te brengen,
en van den anderen kant dat de indi
viduen der verschillende nationaliteiten
de chauvinisten uitgezonderd niets
tegen elkaar hebben.
De volken, in hun geheel genomen,
zouden het liefst met elkander in vrede
willen leven. Of denkt men in ernst,
dat de nijvere Duitsche landbouwer ot
burgerman er naar verlangt, met den
Rus of den Franschman aan 't bakke
leien te gaan 1 Waarom geven do vol
ken dan niet duidelijker te verstaan, dat
ze van het telkens opgedreven militai
risme, hetwelk ten slotte den oorlog
moet ontketenen, niets willen hebben
Hiermee hebben wij tevens het tweede
punt genoemd, dat tot ongerustheid
stemtde onverpoosd stijgende uitga
yen, voor militaire doeleinden, de nooit
stilstaande en immer gednehter vervol
making der oorlogswerktuigen. Zeker,
het zijn wonderen van vernuften techniek,
waarvan we lezen, maar welk een ellende
zal het geven, als die wonderen vandaag
of morgen in een oorlog zullen worden
gebezigd
Wij brengen in ods land den boel al
op stelten, als het gaat over een duizend
man meer of minder voor het blijvend
gedeelte. In het buitenland werkt men
met andere cijfers en in Duitschland
gaat men legerluchtschepen bij dozijnen
bouwen.
Alles enkel, niet waar, omdat men
den vrede wil f Neen, men wil den vrede
juist niet; »men« dat zijn de leiders en
bestuurders van het lot der volken, de
machthebbers, dat zijn de Parlementen
en voor een deel ook de pers. Wanneer
zal de stem van het bewuste volk luide
genoeg klinken om aan de oorlogzuch
tige neigingen van de regeerders en dte
hen steunen en stijven een breidel aaa
te leggen
afwachting dat
Het unr daar was, om uw zelve het leven
te benemen, niet waar.
Ja antwoordde de ongelukkige.
Tweeden8, hernam de priester, is uw
gelaat dat van een braaf man, hoezeer de
smart het dan ook mogo gegroefd hebben.
Tranen welden in de oogen van den bezoeker
op.
,.^eu braaf man Het is lang geleden dat
ik mij zulke woorden heb hooren toevoegen....
Eene poos bleef Maclou roerloos zitten en
sprong toen eensklaps op.
Gij zult alles vernemen mijnheer, sprak
hij als gij raii de welwillendheid onttrekt, die
ik op dit oogenblik in uw ontwaar, zal ik er
mij niet over beklagen en zoolang ik leef, zal
de herinnering in mij leven van dezen voor
mij dubbel pieebtigeu stond.
En den eerw. heer Bernard dichter naderende
fluisterde hij, als vreesde bij dat een ander
die ontzettende beteekenis mocht hooren
Mijnheer, ik ben een ontvluchte galei
boef I
Hij boorde met zijn vlammende blik in de
heldere, zielevolle oogen van den jongen priester
maar vond er slechts een hemelsche goedheid in.
Beiden bewaarden het stilzwijgen.
De eerw. heer Bernard zegende den hemel,
dien diep rampzaligen man op zijnen weg ge
plaatst te hebben de galeiboef, daar hij zelf
erkende door do menschelijke gerechtigheid
geschandvlekt te zijn, kon den vrijen teugel
vieren aan den stroom van bitterheid, die zijne
ziel tot den dood bedroefd had.
Toen deze eerste uitbarsting van droefheid
bedaard was, hernam Maclou zijne plaats, en
met eene stem, waaraan hij vasthield poogde
te geven, hervatte hij
Gelijk ik u gezegd heb, ben ik een ont
snapte uit da galeien van Brest. Ik oefende
eertijds te Parijs een winstgevend beroep uit;
ik gebrnikte ir, mijne werkplaatsen bijna
duizend werklieden, was «en der raaebtigsten
van de Parijsche nijverheid en zonder te weten
dat ik vijanden bezat, kon ik wel rekenen een
aantal benijders te hebben.
Evenwel, toen de ramp plaats greep, die
mijn geheele levensgeluk vernietigde, was het
mij onmogelijk op iemand de schuld daarvan te
werpen, geen naam kwam mij voor den geest,
geen vermoeden bracht mij op eenig spoor.'
Ik bezat een groot fortuin, ik zal er bijvoegen,
dat mijn geluk nog grooter was dan myn
stoffelijke voorspoedmijne vrouw was een
engel.
Mijn huwelyk met haar was een verbintenis
des harten, en geeue berekening van geldelijk#
belang was. Zij was goed, medelydead, de
werklieden hadden baar lief. Zy waakte over
hunne behoeften, hield zich bezig met hunne
kinderen, met hunne vrouwen, en na de
vreugden van het huiselijk geluk, kende zy
geen grooter dan die der weldadigheid. Ik
had een knaapje van zes jaren, lief schrander,
waarmee alle moeders gedweept zouden hebben
en dat eenmaal mijn trots zou zijn. Neen,
niets ontbrak mij van hetgeen het geluk van
den meusch uitmaakt, en do hemel naïaverig,
Als ik aan dieu tyd terug denk, wordt
ik half zinneloos, eu als ik het u moet zeggen,
hoewel ik een geloovige was, ontbrak mij dat
vurig geloof, hetwelk ons strekt om de be
proeving, hoe vree8»]ijk zij ook zijn moge, Man
te nemen als een onderpand van de toekomstige
beloouiug. In het geluk sluimert het hart in
een ontzettende slag moest mij wekken.
Hij hield nogmaals op en vervolgde toen op
gejaagden toon
Daar de ontzaglijke uitbreidiug der spoor
wegen het cijfer mijner zaken verdubbeld had,
moest ik de werkplaatsen, die ik iu Montrouge
in gabruik had, verlateu en ik bracht den
zetel van mijue nijverheid over naar de zijde
van la Villette.
Voor cene betrekkelijke geringe som kocht
ik een uitgestrekt terrein aan. Gelukkige
contracten stelden mij in staat mijne fabriek-
gebouwen, zonder er buitensporige sommen
voor te moeten betalen, deugdelijk ou hecht
te laten optrekken. Ik bezat iu zaken oene
zeldzame en onschatbare gavede takt op het
gunstigste oogenblik te koopeu eu t« verkoopen
eerlijk tot iu bet kleingeestige in mijne lian-
delsbetrekkingen, behaalde ik winsten, waar
anderen verliezeD zonden geleden hebben.
(Wordt vervolgd.)
