Nummer 57. Woensdag 15 Juli 1^08 51'. Jaargang. en, Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad bunuoht a Uitvoeringen en Vermakelijkheden Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen A N T 0 0 N T IE L E N, "BEKENDMABINft HET GEHEIM VODDENRAPER Abonneeit u op dit blad. P >v FEUILLETON. n. n. Men roept vrede, maar ITOEVKB: VAN DEN RAOUL DE NA VERY. TER GELEGENHEID DER WAALWIJ&jfCliB en BESOIJENSGIIE K KB MIS. SeTong,lXig;. Wae het 6eDie ,D,woo'd Zona er er 100 rkochl rboven )erd 44 en 428 en 23 vark. stieren /j kilo i f230 lveren ;r vee TiTT-TTmTBTIiriifll II I'll 'III 111' I IHiH IBIMI III 117 fit 73 Ceinil iillt VC n e n o #1 a r, 7 .1 - 1 it. 6e Dit Bl-.d verse ijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5. Kram o per post door het geheele rijk fü.90. Brieven, ingezonden stut kengelden enz., franco te zenden van den Uitgever. WAAL v7 IJ K. Telefoonnummer 38. miner critici een Men kan het teerste weefsel met Sunlight veilig wasschen. Wit goed wordt witter, en gekleurd goed wordt levendiger van kleur, zoo dra Sunlight slechts gebruikt wordt. Als zachte zeep of andere wasch- middelen Uw goed boschadigen en de kleuren hebben doen verschieten, denk dan eens aan het woord Sunlight. 512 men on- Jon- s el and- da- Voor elijk ituk- ooi, dat Wij :htS cell, eel en DE 000 voor Eo- cen Ëli- :.nd, iloor ost- is'. m- Burgemeester en Wethouders der Gemeente Waalwijk, MAKEN BEKEND, dat evenals voor— gaande jaren gedurende de kermis, beginnende 12 Juli 190S eneindigende Zondag daaraanvolgende de kramen, spellen t ntenenz behouden» bijzon dere vergunning, moeten peslotcp zijn de9 avonds om elf uur, roe! uitzondering van open mille molen9, die om tien uur gesloten raootcn zijn; dat al de genoemde inrichtingen moeten ge sloten blijven van genoemd uur af tot des morgens zonsopgang dat op dc Zondagen bovenbedoelde inrichtingen niet eerder mogen geopend zijn dan des namiddags om 3V» uur. Wijders wordt er aan herinnerd, dat het ver boden is op de openbare straten en pleinen met hazardspel (e spelen, alsmede iets tc verloeren ol ten gehoore te geven, wat to'. rustverstoring aanleiding kan geven. Waalwijk, 10 Juli 1908. Burgemeester en Wei houders voornoemd, Tli. de Surraont de Bas Smeele. De Secretaris, F. W, van Liempt. De Burgemeester der Gemeente Waalwijk maakt bekeud dat de herbergen en tapperijen geduren- drono rmisrta«en' beginnende Zondag den 12 Juli 1JU8 eneindigende Zondag duun.an volgende voor het publiek kunnen geopend blijven tot 19 uur des nncht». J 35 Waalwijk, 10 Juli 19C8 De Burgemeester voornoemd, Ih. de Surmont dc Bas Smeele. Inkwartiering. De Burgemeester der Gemeente Waalwijk maakt b-kond, dat z-, die bij cene eventueele inkwar— 'tering van krijgsvolk in dc maand September =.f, e aanmerking wenschen te komen om te worden aangewezen lot het onder dak brengen JnnJ?e,C r G F 6 Uja"sc',8PPen, zich daartoe .en poedigsle moeten aanmelden >er Secretarie, wa-r verstrekt. "oodige inlichtingen worden Waalwijk, 11 Juli 1908. Advkrtmttikn 1—7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groot- letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven women Smaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden specisle zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. Grande soirée amusante te geven door het Waalwijksch Mannenkwartet >Zang en Vriendschap* met medewerking van den heer C. Heijne uit 's-Bosch. Aan- vang 773 uur, op Musis Sacrum. ZONDAG 12 en ZONDAG 20JULI. Matinee bij den heer Jos. v. d. Werft" door de familie Boesrach, voorts eiken avond café-concert en operetten voor stelling. Gedurende de kermis dansmuziek van een groot strijkorkest in de zaal van den heer Jan Fransen. Toegangtotden tuin vrij. Na-Inspectie over verlofgangers. Burgemeester en Wethouders van Waalwijk, brengen ter openbare kennis. d*t door den militie- commi»8aris krachtens art. 130 der Militiewet 1902 op Woensdag 15 Juli a. s. des voormiddag? ten 10 uur ten Raadhuizo te Waalwijk een na- onderzoek van de verlofgangers vau de militie te land zal plaats hebben. Aan dat na onderzoek moet worden deelgenomen door JOHANNES ADRIANUS KIPPING, van de lichting 1904. behoorende tot het 4e Regiment Veld-Artillerie. Waalwijk, 3 Juli 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, TH. DE SURMONT DE BAS SMEELE. De Secretaris, F. W. VAN LIEMPT. Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". NAAR HRT FRANSCH VAN 14. Hier liet de spreker even zijn liefdevollen blik over de vergadering weiden en vervolgde - Alk ga z?ggen wat 8Ü Mjb Gij behoort tot die bevolking van Parijs, welke de schranderste, de wispelturigste, de kinder— ijkste, de gevaarlijkste van alle bevolkingen "JJ nl e Z|jt in staat uw etou w?g te geven aan don eersten den besten bedelaar, en zelf honger te lijden, maar gij zijt ook de zonen en de broeders dergenen, die, op zekere tijden, ae straatsteenen opbreken om er barrikaden van te maken. alk heb u lief, omdat ik geloof, dat het mogelijk is nwe harten te doen kloppen \oor silo grootsche dingen. Ik heb uw fief als de jchapeu van een kudde die dikwerf afdwalen öair die ik hoop terug te brengen en te bewaren. Ik heb u bovenal lief omdat gij met meer tot gids zult nemen de sombere E? Van j ,zeJf7'ucht' het geloof en den aat, maar de lichtend i zuil van het geloof en de Lefde, dions, arme pelgrims,' geleidt op den doortoc it van deze woestijn Waarachter het beloofde land ons tegenlacht' „De werkman is de kiacht der steden, gelijk e landman de levenskracht der dorpen is en et ib daarom dat ik vau nw moedige, plicht- g rouwe mannen wil ra iken. Er zijn tegeB- AU0111"860 /'P .d6n Weg' dien gij 4en ons z>. gU °U" 2ijt' 2ult Dat is waar, mompelde onwillekeurig De Burgemeester voornoemd, lli. de Surmont de Ba« Smeele. (Uittreksel uit de Advertentiën). DINSDAG 14 JULI. Soirée Amusante te geven door de Waalwijksche Harmonie met medewer king van den heer de Winter Jr. van Rotterdam, op de bovenzaal van den heer Chr. v. d. Werft". Aanvang 8VS uur. WOENSDAG 15 JULI. Groot concert te geven door de Kon. Harmonie >Euphonia«— Kaatsheuvel in den tuin van den heer Stans van Don- geïL_te Besoij'en. Aanvang 678 uur. de buurman van Maclou. Deze boog zich naar den werkman, die hem binnengeleid had, en vroeg hem fluisterend Hoe heet die priester De eerwaarde heer Bernard. 3^ d,luk hernam Maclou, die de armen elkander kruiste en weer aandachtig toeluisterde He jonge priester hornam Ik heb u gezegd dat ik van mij zeiven v^hn8?r L-' zijne vroe88to j'Ugd af, verhaalde hij zijn geschiedenis, van zijn vader van den ouden pastoor Lormel. Iu Parijs gekomen studeerde hij voor mission- nans maar gevoelde zich getrokken om hier te werken in die holen en krotten en hier 't ware zaad te zaaien. Stil, ingetogen, ging de menigte heen na Men zou haast kunnen zeggen, dat de wereld nooit zoo vervuld is geweest van oorlogsgeruchten, als sedert we in het bezit ons verheugen van het instituut der onvolprezen Vredesconferenties- Niet minder dan 42 staten op het we reldrond waaronder het brave Para guay, dat pa3 zijn president heeft weg- gejaagd, en het niet minder brave Haïti, waar de revolutie niet van de lucht is, of de vooral niet minder brave Middel- Amerikaansche staten SanSalvador, Hon duras en Nicaragua, waar uit de grond gestampte kolonels en generaals gere geld vice versa invallen doen, niet minder dan 42 staten, zeggen we, heb ben gezworen, dat niets hun zoo dier baar is als de vrede, dat zij den oorlog en deszelfs verschrikkingen verafschu wen, en dat ze als broeders naast el kander willen leven. En als verzinnebeelding van die uni- verseele vredesgezindheid wordt op on zen bodem het vredespaleis gebouwd waar de afgevaardigden der wereldsta ten op geregelde tijden zullen bijeen komen om de vredespijp te rooken en waar een concierge en ettelijke bewa kers een bescheiden bestaantje aan zul len hebben met vooruitzicht oppensioen... Misschien dat zoodoende een paar van de 1100 en zooveel sollicitanten naar een concierge-plaats te Schiedam geholpen zullen kunnen worden. Want het is niet aan te nemen, dat ze tegen den tijd dat het vredespaleis zijn trotschen koepel in de lucht zal beuren (zoo zullen we het nog wel eens te lezen krijgen) allen on der dak zullen gebracht zijn. de prachtige predikatie" Toen het gedruisch vier voetslappen in de J j Fl WUS we^8toi ven, en de 2er, naderde om de kaarsen uit te doen, so?kk?nHenrW!i ifr- Bernard uaar Maclou, die snikkend op de kmeen was blijven liggen Ga mee! zeide hij vriendelijk tot hem. p mK8.®° vr?eg de mau' dio d<">r zijne tranen verblind scheen ^~,0Na,ari ,my.B0 ..w°ning, antwoorddo de P mm 8U ^1J dan uiels te zt'ggeu ris Ito Va° flac,ou' welsprekender dan knnnen 26 0 VaU zijn drO0fbeid had De jonge priester verliet de kapel en, ver- r d;8KU d%\man.' dien hÜ zoo diep getroi- fen had, begaf hy zich naar de pastorij VIII. EFN BLOEDEND HART. De jonge priester klom snel de trappen on die naar zijne kamer voerden. In zijne heilige naastenliefde, had hij haast om zich met den ongelukkige alleen te be- vinden, wiens vertrouwen hij zooeven g<won nen had en wieus droefenissen hij hoopte te verlichten. 1 Wat Maclou betreft, doze aarzelde nog hii bleef bijwijlen op eene trede staan, zich aan de leuning vasthoudende, alsof iets hem op die plek vasthield. Dan keerde de eerw. heer Bernard zich om zijn heldere en vriendelijke blik bemoedigde den wanhopige en deze begon dan weder te klimmen. Hij begreep dat hij, eenmaal met dien apostel van de liefde en het medelijden alleen zijnde overwonnen zou wezen, dat hy hem plechtig zow beloven eijn voornemen om een einde aan ztjn Jeven te maken, vaarwel te zeggen maar bij de herinnering aan zijne rampen, die zich in ai hare hevigheid aan hem opdrong, vroeg bij zich af, of hij niet beter zou doen de vlucht te nemen en zich in de Seine te werpen. Eindelijk ontsloot de eerw. heer Bernard eene deur en tei zijde tredende, noodigde bil den ongelukkige met een vriendelijk gebaar om binnen te gaan. Eene lamp, die op de schrijftafel van den jongen priester stond te branden, deed ver. moeden dat hij het overige van zijnen avond aan den arbeid wilde wijden. Maclou wierp eenen snellen blik door de kamer, waarin hij zich bevond. De stoffelijke voorwerpen in een vertrek hebben in huune uitdrukking en vormen dikwerf een karakterbeeld van den bewoner. Hij bood z:in«n bezoeker eenen stoel aan, en z-ch id eenen zetel aan de zijde van den ongelukkige zettende, vatte hij hem bij de handen en vroeg deelnemend Wat kan ik voor u doen? Maclou schudde het hoofd, Niets! antwoordde hij, niets! eu ik weet zelfs niet hoe ik hier gekomen ben. Geleid door de Voorzienigheid 1 Hetzij zoo maar hoe welsprekend ik u ook gevonden heb, hoe goed gij mij ook toe schijnt, thaDs nu ik u van naderbij zie bij het acht van deze lamp, heb ik het recht Diet u te misleiden Gij misleidt mij nietgij lijdt.... Heeft alle lijden een gelijk recht op uw medelijden Neen het grootste wordt mij 't duur baarste. Wat bewijBt u, dat ik uwe belangstelling waardig ben. Eon aantal dingen mijn vriend eerstens de plaats waar ik u aangetroffen heb Dat bewyst niets. Ik ben in de kerk getredeD, om een unr te slijten, om den tijd te üoodfcn, voegde Maclou er bitter by, in Om op ons onderwerp terug te ko men, men zou zoo denken, datde Vredes conferenties en de denkbeelden, waaruit- ze zijn ontsproten, althans iets zouden hebben uitgewerktdat de staten zich zouden hebben beijverd, de fraaie rede voeringen, door hun afgevaardigden ge houden of toegejuicht, tot richtsnoer te nemen voor de practijk. Welnu, men wordt in de verhouding tusschen de sta ten onderling en tot het militairisme niets gewaar, dat van een gunstigen in vloed der Vredesconferenties de sporen draagt. Men ziet duidelijk twee dingen, welke ondanks die Conferenties en ondanks het Vredespaleis op komst tot ongerust heid stemmen. Het eerste is, dat telkens nieuwe bond genootschappen worden gesloten, voor bereid of ontworpen. Dit brengt on vastheid in den toestand. Men had het Drievoudig Verbond, Duitschland, Oos tenrijk en Italië, aan den eenen, het Tweevoudig Verbond, Frankrijk en Rus land, aan den anderen kant Beide bondgenootschappen, die elkaar nage noeg in evenwicht hielden, waren waar borg voor den vrede. In den laatsten tijd blijkt, dat telkens op nieuwe groepeeringen gezonnen wordt. Men heeft reeds de Engelsch Fransche verstandhouding, indien het nog geen bondgenootschap is. Spanje, wel geen groote mogendheid, maar toch sterk genoeg om gewicht in de schaal te leg gen, zou ook aan den Franschen kant staan. Italië, een natuurlijke vijand van zijn bondgenoot Oostenrijk, staat door geschiedenis, afstamming en ras veel dichter bij Frankrijk. Van den anderen kant zou Rusland op beteren voet met Oostenrijk zijn gekomen. Het Balkan- vraagstuk voor wie is de Bosporus, voor wie Saloniki is de groote scheids muur tusschen Oostenrijk en Rusland. Gelukt het omtrent dat vraagstuk een schikking te treften, dan behoeft verder niets een goede verstandhouding in den weg te staan. Wil men ten slotte Duitsch land isoleeren, streeft vooral Engeland er naar, dat den Duitschen handel en nijverheid ducht, de steeds sterker wor dende Duitsche vloot met een kwaad oog beschouwt i Sedert het Napoleontische tijdvak is er niet meer een zoo algemeene spanning geweest. En merkwaardig moet dit ge noemd worden, als men bedenkt, van den eenen kant dat overal het algemeen of een zeer uitgebreid kiesrecht bestaat, zoodat de invloed van het volk op de staatkunde veel grooter is dan een eeuw terug toen het niets had in te brengen, en van den anderen kant dat de indi viduen der verschillende nationaliteiten de chauvinisten uitgezonderd niets tegen elkaar hebben. De volken, in hun geheel genomen, zouden het liefst met elkander in vrede willen leven. Of denkt men in ernst, dat de nijvere Duitsche landbouwer ot burgerman er naar verlangt, met den Rus of den Franschman aan 't bakke leien te gaan 1 Waarom geven do vol ken dan niet duidelijker te verstaan, dat ze van het telkens opgedreven militai risme, hetwelk ten slotte den oorlog moet ontketenen, niets willen hebben Hiermee hebben wij tevens het tweede punt genoemd, dat tot ongerustheid stemtde onverpoosd stijgende uitga yen, voor militaire doeleinden, de nooit stilstaande en immer gednehter vervol making der oorlogswerktuigen. Zeker, het zijn wonderen van vernuften techniek, waarvan we lezen, maar welk een ellende zal het geven, als die wonderen vandaag of morgen in een oorlog zullen worden gebezigd Wij brengen in ods land den boel al op stelten, als het gaat over een duizend man meer of minder voor het blijvend gedeelte. In het buitenland werkt men met andere cijfers en in Duitschland gaat men legerluchtschepen bij dozijnen bouwen. Alles enkel, niet waar, omdat men den vrede wil f Neen, men wil den vrede juist niet; »men« dat zijn de leiders en bestuurders van het lot der volken, de machthebbers, dat zijn de Parlementen en voor een deel ook de pers. Wanneer zal de stem van het bewuste volk luide genoeg klinken om aan de oorlogzuch tige neigingen van de regeerders en dte hen steunen en stijven een breidel aaa te leggen afwachting dat Het unr daar was, om uw zelve het leven te benemen, niet waar. Ja antwoordde de ongelukkige. Tweeden8, hernam de priester, is uw gelaat dat van een braaf man, hoezeer de smart het dan ook mogo gegroefd hebben. Tranen welden in de oogen van den bezoeker op. ,.^eu braaf man Het is lang geleden dat ik mij zulke woorden heb hooren toevoegen.... Eene poos bleef Maclou roerloos zitten en sprong toen eensklaps op. Gij zult alles vernemen mijnheer, sprak hij als gij raii de welwillendheid onttrekt, die ik op dit oogenblik in uw ontwaar, zal ik er mij niet over beklagen en zoolang ik leef, zal de herinnering in mij leven van dezen voor mij dubbel pieebtigeu stond. En den eerw. heer Bernard dichter naderende fluisterde hij, als vreesde bij dat een ander die ontzettende beteekenis mocht hooren Mijnheer, ik ben een ontvluchte galei boef I Hij boorde met zijn vlammende blik in de heldere, zielevolle oogen van den jongen priester maar vond er slechts een hemelsche goedheid in. Beiden bewaarden het stilzwijgen. De eerw. heer Bernard zegende den hemel, dien diep rampzaligen man op zijnen weg ge plaatst te hebben de galeiboef, daar hij zelf erkende door do menschelijke gerechtigheid geschandvlekt te zijn, kon den vrijen teugel vieren aan den stroom van bitterheid, die zijne ziel tot den dood bedroefd had. Toen deze eerste uitbarsting van droefheid bedaard was, hernam Maclou zijne plaats, en met eene stem, waaraan hij vasthield poogde te geven, hervatte hij Gelijk ik u gezegd heb, ben ik een ont snapte uit da galeien van Brest. Ik oefende eertijds te Parijs een winstgevend beroep uit; ik gebrnikte ir, mijne werkplaatsen bijna duizend werklieden, was «en der raaebtigsten van de Parijsche nijverheid en zonder te weten dat ik vijanden bezat, kon ik wel rekenen een aantal benijders te hebben. Evenwel, toen de ramp plaats greep, die mijn geheele levensgeluk vernietigde, was het mij onmogelijk op iemand de schuld daarvan te werpen, geen naam kwam mij voor den geest, geen vermoeden bracht mij op eenig spoor.' Ik bezat een groot fortuin, ik zal er bijvoegen, dat mijn geluk nog grooter was dan myn stoffelijke voorspoedmijne vrouw was een engel. Mijn huwelyk met haar was een verbintenis des harten, en geeue berekening van geldelijk# belang was. Zij was goed, medelydead, de werklieden hadden baar lief. Zy waakte over hunne behoeften, hield zich bezig met hunne kinderen, met hunne vrouwen, en na de vreugden van het huiselijk geluk, kende zy geen grooter dan die der weldadigheid. Ik had een knaapje van zes jaren, lief schrander, waarmee alle moeders gedweept zouden hebben en dat eenmaal mijn trots zou zijn. Neen, niets ontbrak mij van hetgeen het geluk van den meusch uitmaakt, en do hemel naïaverig, Als ik aan dieu tyd terug denk, wordt ik half zinneloos, eu als ik het u moet zeggen, hoewel ik een geloovige was, ontbrak mij dat vurig geloof, hetwelk ons strekt om de be proeving, hoe vree8»]ijk zij ook zijn moge, Man te nemen als een onderpand van de toekomstige beloouiug. In het geluk sluimert het hart in een ontzettende slag moest mij wekken. Hij hield nogmaals op en vervolgde toen op gejaagden toon Daar de ontzaglijke uitbreidiug der spoor wegen het cijfer mijner zaken verdubbeld had, moest ik de werkplaatsen, die ik iu Montrouge in gabruik had, verlateu en ik bracht den zetel van mijue nijverheid over naar de zijde van la Villette. Voor cene betrekkelijke geringe som kocht ik een uitgestrekt terrein aan. Gelukkige contracten stelden mij in staat mijne fabriek- gebouwen, zonder er buitensporige sommen voor te moeten betalen, deugdelijk ou hecht te laten optrekken. Ik bezat iu zaken oene zeldzame en onschatbare gavede takt op het gunstigste oogenblik te koopeu eu t« verkoopen eerlijk tot iu bet kleingeestige in mijne lian- delsbetrekkingen, behaalde ik winsten, waar anderen verliezeD zonden geleden hebben. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1908 | | pagina 1