Nummer 61.
Zondag 2 Augustus 1V&08.
31®. Jaargang
Toesewiid aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
antoontielen,
Eerste Blad.
Dit nummer bestaat
uit DRIE Bladen
HET GEHÈÏM
VODDENRAPER
LANDBOUW.
FEUILLETON
H
-«I
c
r
7,5ü
508
U I T G E V E K
WAALWIJK- Telefoonnummer 38.
RAOUL DE NAVERY.
Op het late Stoppelland.
WW' llll—illXSSSmS»
31
3.
C
i c
l en o
o
•a
De Echo van het Zuiden
Waalwpsclie en Uigstriitnche Courant
13 .Li"mi j.»■-' ji-jMjgwjw ■juuuiiibww—iumiu jwiiniis immtmmem
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond,
abonnementsprijs per 3 maanden f0.~5.
Framo per post door het geheele rijk f0.90.
Brieven, iugezondeD stuiken, gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
Advkrtentikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr
lettfcrs naar plaatsruimte. Adverteutiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels er»
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 ceut per regel.
Het advies van den Provin
cialen Bond.
Tot nu toe zwegen we over dit advies.
Redenen hiervan waren, dat o. i het
voorgewende van de aangevoerde mo
tieven er te dik oplag, om nog nadere
signaleering te behoeven.
Nu echter èn de Voorhoede èn de
Maasbode »ware4 redenen veronderstel
len, welke naar onze meening niet de
>ware4 redenen zijn, meenen we goed
te doen, even te doen uitkomen, wat wij
van de quaestie denken. Het komt ons
voor, dat de tegenstand van den Pro
vincialen Bond alleen te zoeken is in
het ten onzent nog te sterk heerschende
provincialisme, m. a. w. onbeperkt baas
te willen blijven in eigen gewest.
Immers, wie gelooft nu in ernst nog
aan het zoo enorme groote verschil
tusschen den economischen socialen en
politieken toestand in Noord-Brabant en
dien in de meeste andere gewesten
Verschil is er natuurlijk, al ware het
alleen maar de oyergroote katholiciteit
van Noord-Brabant, maar welk nadeel
kan hierin nu eene aansluiting bij den
Algemeenen Bond teweeg brengen Met
de regeling der candideering en de
blijvend onaangetaste autonomie der
kiesvereenigingen kunnen wij geen enke
len nadeeligen invloed ontdekken En
wat den economischen en socialen toe
stand betreft, het ware te wenschen, dat
deze door eene aansluiting bij den Al
gemeenen Bond verbeterd werd, want....
zoo rooskleurig is hij waarlijk in ons
gewest niet. Het zal met dit >non pos-
sumus4 juist gaan, als het gegaan is met
de struisvogelpolitiek tegenover het so
cialisme.
O, dat zou in Noord-Brabant nooit
vasten voet krijgen 1 Onze menschen
waren daarvoor te goed katholiek
Ei lieve, hoeveel afdeelingen der S. D.
A. P. vindt men thans reeds niet in onze
provincie 1
En dan de kiesrecht quaestie
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
VAN DEN
NAAR HKT FrANSOH VAN
Wij vragen ten deze de veronderstel
ling, dat het algemeen kiesrecht er zal
komen, ondanks Noord-Brabant Trou
wens de kiesrecht-quaestie kan niet de
kapstok zijn, waaraan de aansluiting is
opgehangen. Met het Huisgezin, gelooven
wc, dat dan het advies wel anders ge
redigeerd zou zijn.
Neen o. i. zijn de redenen, dat de
heeren het heft niet uit de handen willen
gevendat men bang is voor de op
slorping van hun invloed door de directe
en indirecte inwerking van 't groote
geheel. Men wil eenvoudig de regulateur
blijven van het politieke marschtempo in
't eigen gewestmen is nog te sterk
verknocht aan het enge provincialisme,
waar de »onder-ousjes4 weliger kunnen
blijven tieren. Natuurlijk zegt men zoo
iets nietwijst men het zelfs met een
breed gebaar af, en styleert en argu
menteert men een advies, dat met groote
woorden dezen eigenlijken ondergrond
moet bedekken, doch voor elk wat dieper
zoekend lezer komt o. i. juist deze onder
grond te voorschijn. Wij kunnen dan
ook niet anders verklaren dan dat dit
»diplomatiek« advies ons ten zeerste heeft
teleurgesteld.
De Eerste Kamer.
Ouze »Raad der Ouden4, gelijk Mr.
Aalberse onzen senaat betitelde, begint
lastig te worden. Men herinnert zich de
tegenwerking van 't arbeidscontract en
thans heeft de minister van justitie het
met zijn achterstandsontwerpen moeten
ontgelden. De Eerste Kamer laat wèl
voelen, dat zij er is en dat zij beslist niet
wenscht beschouwd te worden als eene
«quantité négligeable4Enfin, ze heeft
gelijk. Toch gelooven we, dat ze met
deze starre manier van optreden niet in
populariteit - als ze deze ten minste
ooit, in hoe 'n geringe mate, beze
ten heeft zal winnen. Wij zijn het in
dezen wel wat met Mr. Aalberse eens,
dat zij, aldus haifdelende, zich feitelijk
langs een omweg, het recht van amen
dement aanmatigt. Immers, of men eene
wet rechtstreeks door een amendement
verandert of den minister dwingteene
novelle naar z'n zin aan een ontwerp
toe te voegen, blijft in uitkomst al pre
cies hetzelfde. Of echter daarom deze
manier van doen beslist ongrondwettig
kan heeten, durven wij nog zoo grif aan
Mr. Aalberse niet toe te geven.
Het zou" waarlijk een contradictie in
terminis4 zijn, als eene Eerste Kamer,
het aangewezen lichaam voor het toet-
singsrecht aan de grondwet, eene on
grondwettigheid beging.
In elk geval, de heeren, die daar ver
gaderen in de vroegere danszaal van
het grafelijk slot, laten om den deksel
niet met zich dansen. Zij weten, wat zij
willen en dit is in zooverre te appreciee-
ren, dat men dan in elk geval weet,
wat men er aan heeft.
De nieuwe socialistenbond.
Geert Van der Zwaag heeft woord
gehouden, hoe ook het 4 Volkop hem
raasde- In zijn blad *De Klokt kon
men lezen het ontwerp-beginselprogram
van den nieuwen socialistenbond. En
waarin verschilt dit nu van het program
van de S. D. A. P. Och, waarde lezer,
in 't hoofdbeginsel, n.l. te komen tot
den socialistischen toekomststaat, niets.
De nieuwe bond, welke echter nog niet
bestaat, beschouwt natuurlijk ook den
persoonlijken eigendom van grond en
voortbrengingsmiddelen als de hoofdoor
zaak van de bestaande maatschappelijke
wanverhoudingen. Ergo is het hoofd
doel van den Bond hec brengen van
grond en bodem, alsmede van de voort-
brengings- en verkeersmiddelen in han
den der gemeenschap.
Het eenige verschil, dat wij er met
de S. D. A. P. in vinden is, dat de ont
werpers van dit beginselprogram eerlijker
zijn in hun strijd tegen den godsdienst.
Immers, zij zeggen niet als de S. D.
A. P. 4godsdienst is privaatzaak», maar
verklaren ronduit, dat tot de middelen,
waarvan de Bond gebruik wenscht te ma
ken, ook behoort het bestrijden van kerke
lijke en andere dogmas, vooral waar deze
dienen om de proletaii'érs en andere mis-
deelden der maatschappij te doen berusten
in hun lot en te doen afzien van krachtige
pogingen, om zich betere levensvoorwaar
den en hun toekomende rechten te ver
overen.
Ziezoo, nu weten wij het maar. De
Bond gaat dus rechtstreeks en hier open
lijk tegen de Kerk en den godsdienst in.
Welnu, 't is beter een vijand met
open vizier te hebben dan eenen, als de
S. D. A. P., die feitelijk hetzelfde be-
18.
■In de mand de kostumen der ambtenaars,
die hooge ambten bekleeden, zonder de be
kwaamheid te bezitten, om ze waar te nemen
in de mand het galakostuum van de ministers,
die zich in revolutiedagen meester maken van
de portefeuillesin de mand de toga's der
advokaten, die zich tot generaals opwerken.
In de mand de opruiende dagbladen, de
karikaturen, onteerend voor degenen die ze
teekenen, schandelijk voor degenen, die ze
dnrven te koop stellen in de mand de vuile
spotschriften, met gif en slijk geschreven. In
de mand met het scheurpapier, de niet opge-
voerdo drama's, de afgewezen ontwerpen van
architekten, de gezegelde stukken van den
deurwaarder, de niet gedrukte romans.
Dat alles, kameraad, ligt dooreen, vermengt
zich in mijne mand, en ik lach somwijlen in
mij zeiven als ik de praal, de verwaandheid,
de dwaasheid zie, die in de straten van Parijs
tentoongespreid wordt, om bij mij terecht te
komen.
Gij zoudt mij waarlijk belust maken,
kameraad... Op uwe gezondheid
Op de uwe, gastheer
Gij zeidet dus, dat zes frank voldoende
zijn om zich te vestigen
Zeker
Dan bezit ik de vereischto fondsen voor
deonderueming. Waar zoudt gij mij nu raden
te gaan wonen
Dat hangt van den smaak af. Gewoon
lijk leven de voddenrapers bij elkander, bij
femiliën, bijna gelijk de Zigeuners. Er zijn
ook buurten van voddenrapers Het is een
volk op zich zelve, morsig en haveloos, maar
niet diefachtig.
De kinderen liggen den ganschen dag op
straat en plukharen of spelen met elkander,
de vrouwen leggen de kaart de mannen drinken
of slapen overdag, 's avonds verlaten zij hunne
holen.
■De fatsoenlijksten wonen in «ene afzonder-
lijke woning, en dat is wel het beste stelsel.
Ik voor niij bewoon een luchtig, gezond ver
trek, ik heb een park bij mijne deur en betaal
60 frank per jaar.
In welke straat
In de rue de Belleville, no 539.
Ik zou wel iets in uwe nabuurschap willen
hebben.
Wacht, ik heb juist iets wat u passen
zal rue de Puebla. Eene nette buurt, en
vroolijk; al de kunstenmakers vau Parijs viudt
gij daar bijeen. Het draaiorgel iu den carons-
sel zaagt den ganschen avond al zijne deuntjes
af de parade van de Familie Laurier spaart
u een bezoek aan den schouwburg uit, en gij
hebt daarbij nog een voorrecht iedereen Pierrot
den traditioneelen schop te zien geven, cn het
niet minder traditioneele gelach van de toe
schouwers te hooren.
■De houten kas van eenen mijner vrienden
die den handel heeft verlaten om zes voet
grond te gaan betrekken op het kerkhof van
Saint Ouen, staat op dit oogenblik ledig Ik
ken den eigenaar, gij zult het gemakkelijk met
hem eens worden. Als gij geene meubelen
bezit, behoeft gij u daarover niet te schamen
gij zult slechts zes maanden vooruit moetsn
betalen. Al gaat het juist niet altijd naar den
zin, men moet zich toch maar wijsgeerig in zijn
lot schikken.
Op mijn woord het gaat mij juist naar
mijnen zin, dewijl ik u ontmoet heb. Maar
het zal wel eens anders zijn, en dan wordt
men van zelf wijsgeerig of men wil of niet.
Neen, zog dat niet, hernam Gobe-Moucbe.
Er zijn er die het nooit worden. Alle lompen
gelijken niet op elkander, niet waar? Geen
cent in den zak, geen halven frank opgespaard
en toch vroolyk l Maar ik ken er, die in
oogt, maar er niet rond voor uitkomt,
ja zelfs beweert, niet tegen den gods
dienst te zijn.
Ook vinden wij een verschil bij dezen
nieuiven Bond met de S. D. A. P., dat
hij zijn toekomststaat niet zoozeer wil
vestigen door het veroveren der politieke
macht. Hij beschouwt het deelnemen
aan verkiezingen en parlementairen arbeid
eenvoudig als een nuttigheidsvraagstuk
en laat mitsdien afdeelingen en leden
vrij er eventueel al dan niet aan mede
te doen. Wij vreezen dat de heeren
leiders hun mannetjes niet van de ver
overing der politieke macht zullen kunnen
afhouden. Trouwens, zoo lang het pai-
len.entairisme bestaat, zullen zij hun
program ook alleen langs dezen weg
verwezenlijkt kunnen krijgen.
Ten slotte komt een lokaasdat o. i.
echter niet thuishoort aan het snoer van
een hengel, die als een duchtige wapen
stok dienst doet tegen de geloovige
arbeiders. In de laatste paragraaf toch
lezen wij
Overtuigd echter, dat de arbeiders
van allerlei richting op politiek en gods
dienstig terrein zooveel mogelijk eens
gezind voor hunne rechten en belangen
dienen op te treden, zal de bond den
strijd noch met de sociaal-democraten,
noch met de anarchisten, noch met de
christelijke arbeiders (cursiv. van De E.
v. h. Z.) voeren, doch, waar noodig, al-
gemeene samenwerking van bepaalde
doeleinden bevorderen.
Hoe nu Men verklaart zich tegen
de kerk en den godsdienst en toch wil
men met de christelijke arbeiders samen
werken. Wij denken, dat deze er har
telijk voor zullen bedanken om met hen
samen te werken, die het dierbaarste,
wat zij bezitten, hun godsdienst, willen
bestrijden, ook als den zuurdesem der
staatkunde. Neen, dan liever alleen als
met dezulken 1
het land toch nog wel te gebruiken. Kno
gioen geeft wel zooveel niet, maar'l is toe I
altijd wat."
plaats san hun lot welgemoed te dragen, met
haat opzien naar degenen die iets bezitten,
alsof het welzijn van den eene nadeel toebracht
aan het gebrek van anderen.
■In het hart van genen huizen de slechte
gedachten, gelijk de vergiftige adders iu-bouw-
vallen. Ik ken voddenrapers, bereid tot dief
stal, moord en brandstichting, en ik ken er
ook, zacht als lammeren en geduldig als marte
laars. De ellende is een groot boek, waarvan
de bladzijden niet op elkaar gelijken. De
menschen zijn allen blootgesteld aan lijden,
ieder onzer draagt zijnen last gelukkig als
hij geen kruis moet dragen.
Welnu, Gobe-Monche Toe een koddige
naam 1...
Ik heb wel eenen anderen, antwoordde
de voddenraper, eenen fatsoenlijker naam, dien
ik van mijnen vader heb Jacques Poirier....
dat klinkt niet adellijk, maar het klinkt toch.
De kameraden hebben mij dien van Gobe.
Mouche gegeven en hij mishaagt mij niet..-
omdat ik geloof aan het gebrek,dat men voor.
wendt, en tracht het te verlichten.... Gobe-
Mouche, omdat ik soms uren lang kan zitten
kijkeo naar eenen vogel, die zijn jongen komt
voederen, of naar kinderen die met elkander
spelen.... Gobe-Moucho, omdat sommige boeken
mij doen weenen. Men misleidt mij gemakkelijk,
dat weet ik wel maar ik ben de persoon
niet, dien men beklagen moet, als ik mij door
eene behendige loge heb laten beetnemen...
Komaan, vriend GobeMouche, ik ben
voortaan uws gelijke, en als gij vriendschap
met mij wilt sluiten...,
Wij zullen zien.,, de wijn dien gij
schenkt, is goed, en gij schijnt een braaf
ïr ens ;b. Maar ik geloof, zonder mij te kunnen
verklaren waarom, dat gij binnen weinige
weken vertrouwelijker zult omgaan met de
notarissen en prefekten, dan met uwen gast
van heden avond
Gij bedriegt u, Gobe—Mouche, ik geef
er u mijne hand op.
Morgen zal ik u bij den eigenaar van
de woniDg brengen.
De beide nieuwe vrienden drukten elkaar
de hand en M iclou Taupin keerde naar zijn
Semeubeleerd kamertje terug, waor Gobe
Louche htm den volgenden morgen kwam af-
ffEn, wat zal ik doen met land, dat pas
later vrij komt, iu Augustu-of September
Wij zijn gewoon in onze streken veel knollen
le zaaien. Ook heb ik gehoord, dat men
nog wel koolrapen plant. Iu elk geval is
Het was natuurlijk weer mijn baaim* Ij
die me met die vrasg aan boord kwam. t|
Natuurlijk zoo was miju antwoord-
natuurlijk is bet land nog te gebruiken
goed ook. Knollen en koolrapen kann; j
heel wat opleveren, mits goed behandeld. I
zal je eens een boekje halen over Do b F
mesting der Stoppelvruchten, Knollen, Spun
Koolrapen.Zoi heet het. Daarin ku
ge o.a. lezen, dat ook knollen, goed bemei JU
ongewoon groote opbrengsten kunnen o]
leveren. Toch zaaien veel boeren de knoll
nuchter op den stoppel. Eigenlijk mag
tegenwoordig geen enkel gewas nuckt
gezaaid worden en dus ook knollen ni
Knollen en koolrapen halen schrikbare
veel voedsel uit u«n grond, in de eer!
plaats Kalt Iu bovengenoemd boekje let
ge toch, dat men, ongerekend de blader
van 1 Ilectarc 62 h 70 K. G. knollen wc F
nadat het bemest was met 300 K. 1 J»
patentkali, 200 K. G. snper en 100 K.
chilisalpeter. Die bemesting lijkt heel du
maar voor eiken cent die de bemest)
kost, heeft men 18 K. G. knollen. Trouwe
een bemesting van 5 centen per vier km
roede ie met duur. Het is iutusicfc
misschien mogelijk, dat gij meent, dat
grond vet genoeg is, in. a. w. dat hij i
vruchtbaar is, dat gij niet behoeft te werk
iets wa raan ik twijfel ook dan na
gij nog Kali gev«u. Knollen, koolrsp
mangelbieten en dergelijke halen a66i
Kali uit den grond, d*t deze gewassen »o
zonder Kali mogen verbouwd worden. N
alleen op da opbrengst der knollen en rap
oefent de kalibemestiug itrvlocd. Deervari'
heeft geleerd dat b.v. haver, gozaaid op I 1
knollenlaud, dat in deu herfst met Kali
Super bemest is, veel beter is dan ands
dat dergelijke haver langer uitgroeide en iti
geheel niet onderhevig wa<> aan legeren, ll
kon niet auders toegeschreven worden cij
aan de bemesting met Kali en Super. e
voor de knollen waar is geldt ook voor I
Koolrapen. Denk er daarenboven aan, I r
gij bij de verplanting uwer koolrapen j
uiteinden der wortels een weinig afsnijdt i
ze daarna op een sfsland van ongeveer
oM. plaatst. Bij de bemesting heeft ar
daarenboven er aan te denken, dat het chl
salpeter en de pateutkali ook als overM
mesting gebruikt kunnen worden. Hebt
nalen. Da voddenraper had hem niet misleid
Op de hoogten van Belleville, bijna vlak te-
genover het marktplein de la Villette, stond
uec bouten loods, waarvau de voegen ternau
wernood met leem dichtgestopt waren. Een
houten dak, eene uit hare hengeels hangende
deur, twee oneffen ramen en eene bergplaatg
zonder deur, met den naam van magazijn be
stempeld, vormden de woning.
Zij was voorzeker minder dan voldoende,
maar de vroolijkheid van do omg-viDg deed
hare gebreken vergeten. Door hare ramen
had men het uitzicht op de kerk van Saint-
Georges, dia zich zoo helder op de lucht af-
teekent, en verder op den achtergrond
de hoogten van Chaumont, met hare groene
grasvlakten eu jonge boschjes.
Het geheel beviel den beschermeling van
den eerw. heer Bernard hij betaalde zes
maanden vooruit en was nu huurder van een
huis dat hij alleen bewoonde, tusschen eenen
fotograaf, die de kunst verstond om portretten
te leveren voor tien cents en eene koopvrouw
in gebraden aardappelen.
Dienzelfden avond verliet Maelou, in het
tezit van eenen haak, eene draagmand en oen
lantaarn, Belleville, en begaf zich naar de wijk
der Martelaars.
De oude voddenrapers, die zich niet kunnen
verbeelden dat de straat aan iedereen toebe
hoort, en het uitsluitend recht meenen te
hebben op den afval van Parijs, trachtten wel
met bunnen nieuwen koufrater twist te zoe
ken, maar deze maakte, na hun met zachtheid
geantwoord te hebben, zulk een behendigec
zwaai met zijnen haak, dat de sterkste baton-
uiet-m begrepen hunnen meeeter gevonden te
hebben, en het raadzaam oordeelden een
rondeken ienever aan te nemen, dat buu
voorkomend werd aangeboden.
Sinds dien dag werd de galeiboef als kame
raad behandeld.
Toen bij den eerw. heer Bernard mededeeldo
welk beroep hij gekozen bad, keurd» deze het
volkomen goed.
Ik zal u zeggen wat er mij toe heeit
doen besluiten, 6prak Maclou. Ik heb u ver
haald, dat ik vijftien jaar geleden een groot
aantal werklieden in mijnen dienBt had-.-..
Van deze hoop ik er eenige te ontmoeten en
hen uit te hooren,... het hartzeer hoeft mij i
veel veranderd, dan dat men mij zou kuur;
herkennen.... Ik zal do kroegen, bezoek
waar zij bijeenkomen, ik zal hunne herin|
ringen opwekken.
»De kroeg de Zingende l'ad telt m
dan één galeiboef onder zijne klanten....
kan de brandstichters van miju huis slee
vinden iu het slijk, onder het schuim 1. I
voddenraper kan daarin rakelen 1 Ik ben
noegzaam vermomd door mijne rimpels, d<1
mijne grijze haren, die snel aangroeien, di i
mijn nieuw beroep hot handwerk zal e 3
man voeden, mijnheer, ziedaar allee wat
noodig heb.... Ik moet het spoor van
vrouw, dat van mijn kind zoeken.... Ik m
mijne eer terugvinden 1 Geloof mij, ik t
sterk, gij hebt mij den moed, de hoop, 1
geloof terruggegeven ik kan gaan....
■Gij zult mij wel veroorloven u op de boo.
te houden vau mijne pogingen, u mijn®
vindingen mede te deelee Als mij de mi
begint te ontzinken, zult gij mij ondersteun
Het is reeds eene groote verlichting in iai
ellende, dat een edelmoedig hart belang
mij stelt.
Helaas bij had zooveel geleden gedurw
de lange jaren, die hij in de galeien doorbrac
dat hij zich bijna gelukkig gevoelde,
ademde in de vrije lucht, ondor den bloo
hemelhij sliep in een hok, maar hy was
alleen hij werkte moeitevol, maai- hij I
geene boeien meer hij was armoedig gekit
maar hij had dat schandvest niet me ir ai
men sprak hem gemeouzaam toe, maar hij
eenen naam, in plaats van geteld te wor
mit een cijfer.
Evenals de voddenrapers de benaming
Gobe—Moucbe hadden uitgevonden voor
goedhartigen Jacques Poirier, ovenaoo
zonder dat hij wiBt waarom, kendo men
nieuwen voddenraper van de rue de Pm
weldra niet anders dan onder den byn
van vader Falot. i
De naam vau Maclou—1 aupin ver
den ontvluchten galeiboef, die van vader
voltooide de gedaanteverwisseling.
(Wordt varvolg<
