Nummer 84
Donderdag 22 October 11*08,
31t. Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
Gemeenteraadsvergadering.
AN TO ON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen
HET GEHEIM
VODDENRAPER
l
Uitgever:
FEUILLETON
RAOUL DE NAVERY.
RAAMSDONK.
gesprong
[aar de
reesd v<y
over geb!
6?
IVaalwHIisciie
Courant
JJ-1- -Ml SL-' l'"A^-' "•■'■WPWwr:-f- ->••« =>•«- ■_...rr■-.II.
Dit Blad verse ijnt "W o e n s d a g— en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5.
b'raiuo per post door het geheele rijk f 0.90,
Brieven, ingezonden stuiken, gelden enz., franco te zenden aan der
Uitgever.
W A A L W IJ K. Telefoonnummer 38.
De werkloosheid in de Kamer.
Zooals onze lezers kunnen weten, is
verleden week de Regeering door den hr.
Troelstra geïnterpelleerd over de heer-
schende werkloosheid. Er is toen werke
lijk een hoogst interessant debat ge
voerd, dat over 't algemeen opbouwend
was. Vele geneesmiddelen werden ge
noemd. Ziehier een lijstje werkverschaf
fing van staatswege in 't algemeen
bespoediging van rijkswerken, in 't te
werkstellen van meer arbeiders afschaf
fen van alle overwerk bij rijkswerken
steun aan gemeenten, die iets voor de
werkeloosheid doen; steun aan de Ver
eniging voor Emigratie te Amsterdam
hulp aan arbeidsbeurzen aan vereeni-
gingen voor werkverschaffingverveel-
zijdiging der productie verandering van
handelspolitiek en verbetering der vak
opleiding steun der werkloosheidsver
zekering betere verdeeling der maat
schappelijke inkomsten, betere arbeids
regelingen, verkorting van arbeidstijd
wering van jeugdige werkkrachten, so
ciale verzekeringen in 't algemeen, heide-
ootginning met staatshulphet geven
van het recht aan de gemeenten tot
heffing van eene speciale belasting van
de werkgevers ter bestrijding der plaat
selijke werkeloosheid het splitsen van
de groote werken in onderdeelen, opdat
ook kleine aannemers mee kunnen din
gen; vluggere uitvoering der Woning
wet, waarin ook een bron van werk
verschaffing ligt een verbod van vrou
wen- en kinderarbeidversterking der
productieve kracht van ons land. èn
door bevordering van groote werken
èn door protectieeen gedeelte der
duingronden dienstbaar maken aan land
en tuinbouw, het aanleggen van volks
parken en speelterreinen ophooging van
ïa£e grondenhet maken van eenvou
dige meubelen, kleeding en schoeisel;
het droogleggen van poelen en moe
rassen verbetering van wegen, verbin
ding van kanalen met groote wateren
Advketbntiën 1 7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsiug vau een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
en bevloeiing van heidegronden.
Lang genoeg, vindt u niet.
Men treft hieronder aan indirecte maat
regelen als betere verdeeling der maat
schappelijke inkomsten, betere arbeids
regelingen, wering van jeugdige werk
krachten, sociale verzekeringen in 't al
gemeen, heideontginning met staatshulp
enz. als rechtstreeksche, gelijk bevor
dering en regeling der werkloosheids
verzekering, steun aan de vereeniging
voor Emigratie te Amsterdam enz.
Opmerkelijk was bij deze interpellatie
het antwoord van -Mr. Heemskerk. Bijna
alle sprekers vonden dit onbevredigend
En ronduit gezegd ook wij kon
den bij het lezen van dat antwoord in
eersten termijn een gevoel van groote
teleurstelling niet onderdrukken. Het
was dan ook werkelijk een verassing,
uit de tweede uitvoerige rede van den
minister te kunnen concludeeren, dat de
heer Heemskerk óf op vele punten mis
verstaan was óf zijne woorden verkeerd
waren weergegeven. Hoe dit echter zij,
uit dit tweede antwoord is o. i. voldoende
gebleken, dat de regeering wel degelijk
rekening houdt met den nood-toestand
der werkeloosheid en dat zij zeer zeker
geneigd is, verschillende der boven op
gesomde geneesmiddelen in ernstige
overweging te nemen.
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN"!
VAN DEN
NAAR HBT FrANSOH VAN
41.
«Hare ruime vordiensten kwamen iB het
huishonden zeer goed te pas, en toen Rosa
niet meer bij machte was hare bezigheden te
verrichten, voorzag Regina mild in de benoo-
aigdheden voor het huisgezin.
Weldra kon Rosa hare legerstede niet meer
verlaten, en eene vliegende tering sloopte in
weinige dagen de krachten, die haar nog
overbleven. Een priester werd ontboden om
haar^ de H.H. Rechten toe te dienen.
«Toen zij haar einde voelde naderen, deed
zij Christiaan bij haar komen, en vroeg hem
vergiffenis voor hetgeen zy jegeuB hem mis
dreven had.
«De ongelukkige begreep den zin van hare
woorden nietmaar hij zag de tranen langs
hare wangen vloeien, en dit maakte ziin hare
week. v
«Hij stak de beide handen uit en omklemde
die der stervende.
Heb dank, mijn God 1 lispelde Rosa, hii
scheukt mij vergiffenis,
«Zij wendde zich tot hare dochter en
stamelde
«—Geef mij de schilderij met mijnen bruid
krans hier op mijn bed; ik wil die voor de
laatste muul aanschouwen.
«Regina wilde aan het verzoek van hare
moeder voldoen, toen de zinnelooze, in den
waan dat zijne vrouw voor de laatste maal
de vrucht van zijne nasporingen wilde ver
nietigen, onder een wilden kreet naar den
Het Congre3 te Zurich.
Op dit internationale vakcongres was
ook ons land vertegenwoordigd. En nu
heeft zich hier het eigenaardige ver
schijnsel voorgedaan, dat de houding
van Holland over 't algemeen zeer
sympathiek was, sympathieker dan die
van Duitschland en Zwitserland.
Deze twee landen, die eerst sedert
betrekkelijk weinige jaren hun industrie
op de wereldmarkt brengen, kennen
over 't algemeen, maar in 't bijzonder
den kinderarbeid betreffende, nog niet
de breede opvatting, waarin geen kin
derarbeid past. Bij de behandeling der
voorstellen omtrent de regeling van den
kinderarbeid was het voortdurend Duitsch
land, dat steeds aarzelde, om een stap
voorwaarts te doen, terwijl Amerika en
Engeland van geen omzichtigheid en
geen voorzichtigheid wilden hooren. Er
kan gebeuren, wat wilde - het ideaal
'geen kinderarbeid* mocht niet worden
muur sprong, en met de beide armen uitge
breid voor de lijst ging staan, om het laatste
blad papier te verdedigen, dat hij er achter
verborgfcn had.
«Bij die daad, dien kreet van Christiaan,
begon de arme vrouw te snikken.
«—Dij vergeeft mij niet, sprak zij, hij zal
my nooit vergeven I
«In-dien nacht stierf Rosa, teiwijl ze een
bede stamelde voor den ongelukkigen zinnelooze
die als een marmeren standbeeld bij de lijst
de wacht hield.
«Het afscheid van Rosa van hare dochter
was een heilig bevel
r.Verlaat nooit uwen vader
«Toen het lijk uit de kamer gedragen werd
om begraven ^te worden, gaf de zinnelooze
teekens van onrusthij was of hij iets miste
en met angstige blikken zocht. Deze onrust
beheerschte hem eenigo dagen en gedurende
dien tijd luisterde hij in blijkbaar'gejaagde
spanning, zoo dikwijl.? hij het geluid van
schrede op de trap hoordu, als verwachtte hij
iomand. Eindelijk werd hy weder rustig eu
hervatte zijne gewone bezigheid.
«Regina was toen vijftien jaar uud. Hare
bekwaamheid in het kopieëren zou haar genoeg
geld opgeleverd hebben om van te leven, doch
dit werk was haar te eentonig zij wisselde
net at met het beschilderen van waaiers, vazen
en dergelyke.
aVoor den armen zinnelooze ving als het
ware een nieuw leven aan. In plaats van die
treurige bleeke vrouw- die altijd van den
vroegen morgen tot den laten avond aan het
venster zat te naaien, zag hij een vlug meisje,
dat met geoefende hand vellen papier vol
schreef, ofwel bloemen en vogeltjes schilderde.
Alles wat hy bemind had, het schilderen,
teekenen en schrijven, herleefde rondom hem,
en dit verhengde hem blijkbaarwant hij
kwam telkens by het meisje staan, om haar
te zien werken, en bracht zelis zijne papieren
met zonderlinge figuren en schetsen op hare
werktafel over. Gelukkig was deze groot
genoeg, zoodat zij hem liet begaan.
«Op zekeren avond nam Regina eene door
hare vader ontworpene schets van eene machien
op, en teekende ze met de noodige verbeterin
gen na.
losgelaten. Hier tusschenin stond 't Hol-
landsche element, waai van de heer
Struve, oud-inspecteur van den arbeid,
een waardig vertegenwoordiger was, niet
kennende de Duitsche schrilheid noch
de Amerikaansche weelde.
't Is werkelijk aangenaam zoo'n ge
tuigenis over onze Hollandsche congres
sisten te kunyen geven. Het bewijst,
dat onze mannen met kennis van zaken
over de op het Congres behandelde
onderwerpen hebben gesproken en dat
de Hollandsche bedachtzaamheid toch ook
nog zijn goede zijde heeft. Doordraven
is gemakkelijk, practisch werk te leveren
minder licht, maar daardoor ook van
zooveel te hooger waarde.
Nooit tevreden!
Toen het ministerie Kuyper z'n chris
telijkheid frank en vrij verkondigde, was
dit niet naar den zin der linkerzijde- Nu
het ministerie Heemskerk, na z'n ronde
verklaring, dat het overeenkomstig de
beginselen der rechterzijde zou regeeren,
in de openingsrede niet direct de an
tithese op den voorgrond heeft gescho
ven, is diezelfde linkerzijde volgens het
voorloopig verslag over de Staatsbe-
grooting weer niet tevreden.
Wij zouden willen vragen, wat die
'neeren dan wel willen
Het Ministerie uit zijn tent lokken,
om zoodoende materiaal te krijgen voor
'n pakkende verkiezingsleuze Wij ge-
looven, met deze veronderstelling de
plank niet ver mis te slaan.
Er is echter nog 'n andere les uit
dezen politieken cirkelgang te trekken,
n.l. dat de houding van enkele rechtsche
bladen zelf schuld is aan deze tactiek
der overzijde. Immers, van 't eerste op
treden van dit ministerie af hebben deze
diens houding als dubbelzinnig gequa-
lificeerd, ja, een onzer rechtsche hoofd
organen vond er zelfs 'n splinternieuwe
vergelijking voor uit, waarin van eiken
houten deelen werd gesproken, die thans
met den verkeerden kant naar buiten
stonden. Dat was wat nu ten duide
lijkste blijkt in de kaart spelen der
tegenpartij', die er thans handig gebruik
van maakt. Moge het niet ten nadeele
zijn van de campagne, het volgende jaar
te voeren 1
Dat lieve spel was dan wel onverant
woordelijk geweest 1
«Met beide handen op tafel gelennd, volgde
Christiaan met koortsigen blik Regina's
teeker stift, uitwerkende wat hy ternauwernood
had aangestipt, leven gevende aan de vornie.
looze trekken, die hij geschetst had.
«Toon het meisje de teekening afhad, legde
Christiaan er de hand op, nam haar weg en
zwaaide ze met eenen uitroep van blijdschap
boven zijn hoofd daarop legde hij het papier
voorzichtig neer, als vreesde hij het te be
schadigen. trad op Regina toe, en drukte eene
kus op haar voornoofd.
«Het was, siDds ruim tien jaren, zijne eerste
doordachte handeling.
«Zou zijn geest wederom ontwaken? Zou
zijn hart herleven? Zou de goddelijke toorts
van de rede nog in hem kunnen opflikkeren?
«Het was slechts eene schemering, een licht
vonkie in den duisteren nacht, maar voldoende
om Regina aan te moedigen op deu ingeslagen
weg voort te gaan.
«Wel verre van Christiaan te verhinderen
zich met zijnen lievelingsarbeid bezig te houden
stolde zij integendeel alles in het werk om hem
de noodige middelen daartoe te verschaffen. Zij
kocht voor hem boeken, papier, potlooden,
karton, alles wat voor teekenen en de mekaniek
vereischt wordt, en zij voor eenen billijken
prijs kou bekomen. Zij zag de teekeningen
en schetsen haars vaders in, bracht er de
noodige verbeteringen in san en het duurde
niet lang of Christiaan begon te begrijpen, dat
zij belang ateldj in zijn werk. Uit eigen be
weging bracht hij haar zijn teekeningen, en
was zichtbaar verblijd, als zij ze verbeterde
en afwerkte,
«Het verstand keerde niet terug, maar de
waanzin scheen te verminderen.
«Regina ging eenen dokter voor krankzin
nigen raadplegen, die zeer vermaard was
deze gaf haar eene twijfelachtige hoop.
Om hem het verstand te doen terug
krijgen, sprak hij, zou men hem zijne verloren
papieren terug moeten kunnen geven.
«Op hetzelfde portaal als Regina woonde de
looper, de zonderlinge en vroolyke winkel
bediende van den oude-boeken koopman,
vader Grappin, dim we onze lezers reeds
hebben leeren kennen. Regina verzocht hem
eenige nasporingen te doen. In alle vodden-
Openbare vergadering van den ge
meenteraad op Maandag 19 October
1908, des namiddags ten 41/» uur.
Voorzitter WelEdachtb. heer Mr. G.
Heere.
Te ongeveer 4.45 uur opent de Voor
zitter de vergadering aanwezig de heeren
Kamp, C. de Wit, Dorreboom, Timmer
mans, de Bruyn, Zijlmans, de Bont, Heere,
Simonis, Van Dongen en van Laarhoven.
De Voorzitter verzoekt den secretaris
voorlezing te geven van de notulen der
vorige vergadering. Na voorlezing worden
deze onveranderd goedgekeurd en vast
gesteld.
Aan de orde
1. Verzoekschrift van het Bestuur der
Landbouwvereeniging te Raamsdonk
(Dorp) lo. om kostelooze gebruikmaking
van een der localen van de Openbare
Lagere School te Raamsdonk(Dorp) voor
het geven van onderwijs in de landbouw
kunde. 2o. om eene toelage van f 100.
De Voorzitter. Dat is eenzelfde ver
zoek als een vorig jaar gedaan.
De heer Timmermans. Betreffende dit
verzoek, mijnheer de Voorzitter, wil ik
als secretaris en als lid van de commis
sie van toezicht van bovengenoemde
vereeniging dit zeggen, dat wij dit ver
zoek om f 100 subsidie, hebben moeten
doen om de begrooting sluitend te
krijgen.
De Voorzitter. Ik deel mede dat er
bij Burg. en Weth. geen bezwaren be
staan om op de verzoeken in te gaan
en stel derhalve voor gunstig op het
adres te beschikken.
De heer Timmermans. Mijnheer de
Voorzitter. Namens het bestuur der ver
eeniging moet ik het Dag. Bestuur en
den raad mijn dank betuigen voor de
goedgunstige beschikking op ons adres.
Ik hoop dat het onderwijs, door de
landbouwvereeniging gegeven, ten goede
moge strekken voor de talrijke land
bouwers in onze gemeente.
De Voorzitter. Ik spreek den wensch
uit, dat het den landbouwers nu en in
de toekomst moge goedgaan en dat ze
de rijkste vruchten plukken van het on
derwijs nu gegeven.
rapers, of wat daarmede in betrekking stond,
meende zij deDgene te zien, die over ruim
tien jaren het verstand van haren vader voor
drie franken gekocht had.
De Joopjongen doorzocht alle hoeken en
gaten van het magazijn, zonder iets te vinden;
de eenige dienst, welke hij aan Regina bewees,
was dat hij haar eenige handschriften bracht,
die betrekking hadden op de lievelingstudie
van den armen ziunenlooze.
Regina leidde eau rustig, betrekkelijk
gelukkig leven. Zij ging weiDig uit; zoodra
de looper na het Bluiteu van vader Grappin's
winkel, thuis kwam, ging hy voor zijn buur
meisje de boodschappen doen. Zij betaalde
hem daarvoor niet in geld, want de grond
stelling van den looper was dat de armen
elkanders diensten niet betalen moeten, maar
in teekeningen een stukje in pastel of Oost-
Indische inkt loonden hem rnimschoots voor
zijne moeite. Hij had de afzichtelijke behang
sels van zijn kamerlje onder het dak geheel
verborgen onder schoone teekeningen en fraai
geschilderde bloemenhet was zyn Louvre
geworden.
«Somtijds
hij Regina
meisje wel
straatorgel
ging de boodschapper 's avonds
wat buurten, en dan zong het
eens een aria, dat zij^van een
geleerd had. Evenals de looper
zijne Louvre, had hy ook zyn kouservatorium,
zooals hy het noemde, nl. de avonden waarop
Regina zong,
«Het jonge meisje had eenig geld overge
spaard, een klein sommetje, wel is waar, maar
toereikend om het inwendige van hare kamer
wat te verfiaaien. Zij wilde ook de muren
opnieuw laten behangen, den vloer opverwen
eu de meubelen vernissen. Den volgenden dag
zon er iemand komen, om die werkzaamheden
te verrichten.
«Regina had den grond geschuurd, het
houtwerk afgeboend en de glazen gewassen,
en behoefde nu neg slechts eene gedachtenis-
irent harer eerste Communie, en een Christus-
leeldje en de lijst met den bruidskrans harer
moeder wat op te poetsen om met alleB ge
reed te zijn.
«Zij ging naar den muur en strekte argeloos
de hand naar de lyst uit, toen Christiaan op
haar toesnelde es haar woest ter zyde duwde
2. Ontwerp Instructie voor den ge
meente-veearts.
Door den secretaris wordt de in
structie in zijn geheel voorgelezen.
Na afloop hiervan vraagt de Voor
zitter of de heeren aanmerkingen hebben
uf nog eenige aanvulling wenschen.
De heer Timmermans zegt dat er in
de instructie staat dat er voor keuring
van vleesch staat 2 dagen. Beter ware
het, zegt spreker daar te zetten eenige
dagen, vooral om dat het, indien het
naar de Rijksseruminrichting te Rotter
dam moet worden opgezonden, wel eens
wat langer kan ophouden.
Nd ar aanleiding van deze opmerking
leest de secretaris een schrijven voor
van de districts veearts.
De instructie wordt hierna met alge-
meene stemmen vastgesteld.
3. Benoeming onderwijzer aan de
Openbare Lagere School te Raams-
donksveer.
Op de voordracht zijn geplaatst de
heeren
A. Kommers te Brakel.
K. W. Boelen te Sint Maartensdijk.
F. Witte te Eist.
De heer Simonis. Aangezien wij nog
geen voldoende inlichtingen hebben, stelt
de schoolcommissie voor dit punt aan
te houden tot eene volgende vergadering.
Wij meenen hiertoe reden genoeg te
hebben.
De heer Timmermans. Toen ik van
morgen mijnheer Simonis sprak, of beter
gezegd, toen mijnheer Simonis mij sprak
hebben mij ampel gesproken over deze
zaak. Wij hebben lang van gedachten
gewisseld en ik kan dan ook wel met
het voorstel, om het tot een volgende
vergadering aan te houden, meegaan.
De heer van Dongen. Kan de reden
hiervan dan niet worden gezegd.
De heer Simonis. Ja, de commissie
is niet genoegzaam ingelicht, dat is het
voornaamste.
De Voorzitter. Verlangen de heeren
stemming om het al of niet aan te houden.
Zonder* stemming besloten dit punt
aan te houden tot een volgende verga
dering.
4. Aanwijzing van het onderwijzend
personeel voor het herhalingsonderwijs
voor den winter cursus 1901/9.
Wordt besloten voor de wijk het Veer
wederom meenende dat men hem van zynen
laatsten schat wilde berooven hij rukte zich
wild de haren uit het hoofd, gilde eu brnlde
en joeg zijne dochter, die hem nog nooit in
znlk eenen toestand had gezien, den doods
schrik op het lyf."
't Was op dat oogenblik dat dokter Marteas
binnengekomen was en hem, zooals wij gezien
hebben spoedig tot bedaren gebracht had.
Terwijl Maximiliaan Audoin en de dokter
zich met den armen ziunenlooze bezighielden
maakte Angelie Petit-Ange in slaap met een
van die sprookjes, waarop kinderen zoo verzot
zyn.
Toen de advokaat weer binnenkwam, was
hii eenigszins bleek.
Mejuffrouw sprak hij tot Angelie, gy
kunt nog veel goed doen alvorens dit buis
te verlaten.... Wy hebben zoo6ven eenen
zinnelooze verzorgd, die eertyds op de fabriek
van uwen vader gewerkt heeft. Wat zijne
dochter, ons omtrent haren vader verhaalde,
heeft ons diep getroffen. Nu gy hier zyt,
weet ik dat wij voortaan niets meer voor hem
te vreezen hebben.
Angelie reikte den advokaat de band.
Ik dank u, mijnheer, antwoordde zij mat
blijden lachwij zijn voortaan bondgenooten,
ik heb uw woord, dat gy aan my zult denken,
als gij hier of daar ongelukkigen of wonhopigan
zult ontmoeten.
Daar kunt gij vast op rekenen, mejuf
frouw.
De advokaat nam met een buiging afscheid,
drukte de hand van den dokter, vroeg Mn
Colnmba verlof om naar den welstand van
Petit-Ange to komen vernemen en vertrok.
Toen Angelie een kwartier later insgelyks
de woniDg van Columba verliet, en in haar
rijtuig steeg, klom vader Falot de trap naar
hare ki
jamer op.
(Wordt vervolgd.)
