IS urn nier 57. Woensdag 14 Juli 190*1, 32 Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. J Eerste Blad. SUNLIGHT ZBBP Een bedenkelijk verschijnsel. ANTOON TIELEN, Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen. BEKENDMAKING. EET GEHEIM VODDENRAPER Uitgever: FEUILLETON BUITENLAND. Frankrijk. Duit suh land. Engeland. WAALWIJK. Telefoonnummer 38. De wasch, U ziet het, is groot, doch is door de zuivere zeep het werk gemakkelijk. Sunlightzeep schaafjes om zachte zeep te maken. Gratis te hekomen bij uwen winkelier in ruil voor öslagenom. li A OU L DE NA VERY De Echo van het Zuiden Waahvyksclie ril Laisslrnlsrkr Courant, Dit Blad versci ijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden fU."5. Franco per post door het geheele rijk f0.9U. Brieveningezonden stukkengelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertkntiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. Een Grooto WascH En v/cinig: Werk. Zulvoro Zeep 1245 net hazardspel te spelen, alsmede iets te ïertoonon of ten gehoore te brengen wat tot uistverstoring aanleiding kan geven. Burgemeester en Wethouders van Waalwijk. De Burgemeester, Th. de Surmont de Bas Smerlb. De Secretaris, F. W. van Liempt. Waalwijk, 10 Juli 1909, ■- Hooibroei. De Burgemeester van Waalwijk, overwe gende dat, alsgevolg van do langdurige natte weersgesteldheid, de vrees voor brandgevaar j idoor hooibroei dit jaar bijzonder groot is, indien het hooi niet voldoende droog worat binnen gehaald, wijst de belanghebbenden met nadruk op bedoeld gevaar, onder opmerking, dat art. 158 van het Wetboek van Strafrecht, straf bedreigt tegen hem, aan wiens schuld brand is to wijten. De Burgemeester voornoemd, Th. de Surmont de Bas Smkki.e. Burgemeester en Wethouders van Waalwijk maken bekend dat, evenals voorgaande jaren, gedurende de kermis, beginnende Zondag li Juli en eindigende Zondag daaraanvolgende, de kramen, spelleD, tenten enz. behoudens bijzondere vergunning, moeten gesloten zijn des avouds om 11 uur met uitzondering van open mallenmolens. die om 10 uur gesloten moeten zijn dot al do genoemde inrichtingen moeten gesloten blijven van genoemd uur ai tot zonsopgang; dot op de Zondagen boven bedoelde inrichtingen niet eerder mogen ge opend ziju dan des namiddags om 3>/a uur. Wijders wordt er aan herinnerd, dat het verboden is op de openbare straten en pleinen Waalwijk, 10 Jnli 1909. Het Amsterdamsche district III heeft bij de gemeenteraadsverkiezingen bij eerste stemming een sociaal-democraat gekozen. Op zich zelf behoeft dit niet te ver wonderen. Amsterdam III, dat onlangs mr. Troelstra voor de Tweede Kamer herkoos, blijkt meer en meer een beslist rood district. Dat evenwel voor dit district, voor den meest vasten zetel der sociaal-de mocraten in de hoofdstad, uitdebreede rij candidaten, die deze partij steeds bij de hand heeft, juist de heer Gulden werd gesteld, geeft aan de verkiezing een bijzonder cachet- De heer Gulden is, zooals men weet, een der drie Amsterdamsche gemeente ambtenaren, die het vorig jaar wegens de onhebbelijke aanvallen in hun orgaan, het Prinsenhof, op het gemeentebestuur door den gemeenteraad werden ontsla gen. Dezen heer Gulden heeft de sociaal democratische partij, zoodra de gelegen heid daartoe zich aanbood, in den raad willen brengen, minder, natuurlijk, om de belangen der gemeente, dan om de ;ener bepaalde categorie personen op jenzijdige wijze voor te staan en vooral )m het gezag zijn daad van verleden aar betaald te zetten, het bij voortduring Van „DE EOHO VAN HET ZUIDEN". VAN DEN NAAR HET FraNSCH VAN 114. Charangon verscheen Camourdas verhief zich in zijne volle leugte, gereed om toe te Blaan, en toen de bewaker zich vooroverboog om do kruik en het eten neer te zetten, Bprong Cumouidns op hem af, en bracht hem een geweldigen slag op het achterhoofd toe. Een woeste juichkreet van Camourdas en een gesmoord gerentel van Charengon smolten ineen. De brandstichter wierp zich op het nog stuiptrekkonde lichaam, doorzocht de zakken, nam er al het geld uit, trok zijne kleederen weer aan en ging, zonder zich te vergewissen of Charengon dood was of niet, naar boven, na da kelderdeur zorgvuldig gesloten en den sleutel in zijnen zak gestoken te hebben In do woonkamer van zijn slachtoffer waschte en reinigde hij zich, knipte zijnen baard en zijne nagels, deed schoon linnen goed aan, vond in eene lade nog eenig zilvergeld, dat hij meenam on verliet het huis. Toen bij zioh in het open veld bevond en voor het eerst weer na zulk eene streDge gevangenschap de vrije lucht inademde, was hij als uitzinnig van blijdschap, en stapte met vlugfie schreden voort, doch toen zijne opgewondenheid een weinig bedaard was, voelde hij :ich zoo machteloos, tengevolgen van het karige voedsel, hetwelk Charengon hem verleend had, dat hij verplicht was in een veld onder een boom wat te gaan zitten rusten. Zich intusschen nog willende verlustigen aan het gezicht van Nerval' s brief, trok hij zijn vest uit, en maakte met behulp van eenen doorn de voering los, Hij voelde het papier onder zijne vingers... dat papier, waarvan zijne fortuin afhing, maar waaraan ook de val van Nerval verbonden was, en Camourdas was op dat oogenblik begeoriger naar wraak, dan naar zijn deel in do millioenen van din fabrikant. Aha gij zoudt mij verraden, overgeleverd, gevaDgen gehouden, mij gedwongen hebben eenen moord te plegen om myne vrijheid te krijgen en gij zoudt niet gestraft worden mompelde bij. O geloof dat niet do arm der gerechtigheid zal u bereiken, gij zult uwe misdaad boeten Het was hem intusschen gelukt de voering zoover los te tornen, dat hij het papier te voorschijn kon halen hij ontvouwde het en bleef er als wezenloos op staren. Dit is het niet barstte hij eindelijk nit, dat is het niet Men heeft mij ten tweede male beroofd bestolen ik ben verloren 1 Camourdas poogde niet eens eene verklaring van de verwisseling te zoeken het ontdekken daarvan was genoegzaam om zijne woeste harstochten rog meer op te wekken en z^'h dorst naar wraak te verdubbelen. Hij ging weer op goed geluk op weg, niet wetende welke richting hij moest volgen om Parijs te bereiken, maar vorderde niet veel daar zijne krachten uitgeput waren. Het moei lijke van zijnen gang en de bleekheid van zijn gelaat troffen eenen voerman, die hem achterhaalde. Wilt gij in mijn rijtuig stijgen, vriend vroeg hij. Dat kan ik niet weigeren, antwoordde Camourdas mijne knieën knikken van vermoei- nis. Gij schijnt ziek geweest te zijn Ja, ik heb aan eene zware ziekte geleden waarvoor God u behoede het verdriet. Mijne vrouw heb ik door den dood verloren, en nu tegeef ik mij naar mijne dochter. Zoo 1 woont uwe dochter in Parijs Ja, antwoorde Camourdas, blijde te ver nemen welken weg de voerman volgde, het is een braaf meisje, linnenwaschter van beroep... een engel Wanneer ik eenmaal bij haar beD, te honen en te belagen. Of de heer Gulden van de sociaal democratische candidaten de meest be kwame is voor het ambt van gemeente raadslid, nog wel in de hoofdstad, is blijkbaar niet eens overwogen men heeft hem eenvoudig genomen om den burgemeester en de andere »bourgeois" eens flink te negeren. De raad die den heer Gulden als een onwaardig ambtenaar aan den dijk zette, moet hem thans als zijns gelijke in zijn midden dulden. In het geval ligt tevens een bedreiging opgesloten mocht de gemeenteraad het nog eens wagen een ^slachtoffer» te maken' onder de ambtenaren, dan zal de sociaal-democratie, gesteund door de ambtenaarsorganisatie, die zeer sterke socialistische sympathieën heeft, ook dat slachtoffer naar den gemeenteraad afvaardigen. Zoo denkt rnen den heeren hun gezags-»misbruik» wel te zullen afleeren Wij bevinden ons hier tegenover een zeer ernstig verschijnseldit, dat de ambtenaarsorganisatie klaar staat om de sociaal-democratie in haar aan vallen tegen het gezag een handje te helpen. In het orgaan van den Amsterdamschen Bond van gemeente ambtenaren wordt geregeld op de me&st-krasse wijze tegen het dagelijksch bestuur en de hun on welgevallige meerderheid van den ge meenteraad te velde getrokken. Men kan zich zoo iets eigenlijk niet goed voorstellen. Ambtenaren in dienst van openbare lichamen hebben, in het algemeen, reeds zooveel op personen in particuliere dienstbetrekking voor. Hun financieele positie is in den regel beter, hun werktijd stellig niet langer, eer korter, voor hun ouden dag is gezorgd, te gen de gevolgen van ziekte en invaliditeit zijn ze verzekerd. Het spookbeeldder wer keloosheid kennen ze nietvrees voor ontslag indien ze het niet al te bont maken openbare lichamen zijn veel lankmoediger dan particuliere werkgevers behoeven ze niet te koesteren. Hiermee is niet gezegd dat alle wen- schen vervuld zijn en dat er niets te verbeteren overblijft. Daarna te streven is ieders goed recht. Maar men behoort dit te doen op betamelijke wijze de sociaal-democraten noemen dit natuurlijk slaafschheid en hielenlikkerij en men sal ik wol spoedig weêr op knappeD. De voerman haalde- intusschen eene snede brood met spek nit den knapzak, beneveuB eene flesch wijn. Dat gezicht deed Camourdas watertanden, en voorgevende dat het gaan zijn eetlust had opgewekt, verzocht hij den voerman hem wat mee te deelen tegeu betaling. De brave man voldeed gul aan dat verzoek, doch wilde geen geld aannemen. Geheel versterkt verzonk Camourdas weldra iu een diepen slaap. Hola vriend, riep de voerman, hem bij den schouder wakker schuddende hier moet ik uitspannen, ik blijf te Villeneuve-Saint- George gij zijt nu tamelijk dicht bij Parijs. Camourdas stapte nit den wagen, bedankte den voerman en ging verder tot aan de naaBte spoorweg8tatie, waar hij een kaartje nam naar Parijs, dat hij des avonds bereikte. Hij ging regelrecht naar zijne woning, maar vernam van de portierster, dat Bestiole verhuisd was en in de rue Lepelletier eenen poppenwinkel had geopend, doch dat de huur van zijne woning nog niet was verschenen. Camourdas was alles behalve tot gevoeligheid geBtemd, maar hij 3tond voor eene verschrik kelijke ontknooping, en hij gevoelde eenen onweerstaanharen aandrang Bestiole, die meer zijn slachtoffer dan zijne dochter geweest was, nog eenmaal te zien. Hij ging de rue Lepelletier in, en vond weldra het huis, hem door de portierster opgegeven. In eenen fraaien winkel vol poppen stond Bestiole achter eene sierlijke toonbank, en liet aan eene jonge dame, van twee meisjes vergezeld, eenige poppen zien. Iets verder was de Ekster bezig met het inpakken van eene prachtig uitgedoste pop. Met de toegebonden doos in de hand wilde de jongen de winkeldeur openen, toen hij door de ruit het uitgeteerde gelaat van Camourdas zag, hetwelk hij echter niet herkende. Daar staat een arme oude man voor de deur fluisterde hij Bestiole toe. Bestiole nam een tiencentiemensink uit de lade, reikte het de Ekster toe, waarop deze de deur opende en het den vermeenden arme toestak mot de woorden Ziedaar, man. dient daarbij de vormen in acht te nemen, die onder beschaafde en fatsoenlijke menschen gangbaar zijn. We zouden wel eens willen zien hoe de socialistische heeren, die het ongeluk hebben kapitalist te zijn en werklieden of dienstbode hebben, zich zouden houden, indien deze zich maar de helft der vrijmoedigheid permiteerde, waarmee de Amsterdamsche gemeente-ambtenaren in hun orgaan tegen het gemeentebe stuur plegen op te treden. Wij geloo- ven, dat de heer Van Kol zijn huis knecht en de heer Troelstra zijn dienst bode in een ommezien de laan zouden uitjagen. Wat de overheid te doen staat Zij heeft, natuurlijk voor behoorlijke arbeidsvoorwaarden barer ambtenaren te zorgen, maar daarnaast moet zij bij de aanstelling goed uit haar oogen zien en verder haar gezag met den meesten nadruk handhaven. Ze kan er op aan, dat zij, terwijl dit het eenige middel is om op den duur staande te blijven daarbij op de in stemming van de overgroote meerderheid van het volk kan rekenen, de groote, werkzame massa, die eerder verbaasd staat over te vaak betoonde en te groote lankmoedigheid, dan dat zij verontwaar digd zou zijn over machtsmisbruik en kneveling van de vrijheid der ambtenaren. Al het geschreeuw daarover vindt niet den minsten weerklank onder de rustige en bezadigde elementen, die, Goddank, nog de overgroote meerderheid van ons volk vormen en aan welke alleen verweten zou kunnen worden, dat zij in het uit spreken van hun oordeel en het vervullen van hun kiesplicht niet zoo ijverig zijn als de rumoerige en woelzieke. Misschien brengen de gebeurtenissen daarin beterschap. H. Naar een Parijjch blad van half officiëele zijde verneemt, heeft Spanje op zeer besliste, wijze aan de Eraneche regeering zijn plan nen uiteengezet betreffende de gebeurtenissen te Melilla. De Spaansche regeering houdt deze les voorloopig voor voldoende. De ver sterkingen die naar Melilla gezonden worden, Camourdas was geneigd zijne hand terug te trekken, zich in het volle lie t to vertoonen en zijne dochter toe te roepon lk bon het, uw vader Hij durfde niet een gevoel van schaamte, waarvan hij zich goeno verklaring kon geven, weerhield hom, en met een stotterend God loone u ijlde hij voort. Zijn hoofd brandde als vuur hij kon niet geregeld meer denken en vormde allerlei plannen tot eene schitterende wraakneming op Nerval, waarvan het eene al dolzinniger en onmogelijker was dan het andere en hij derhalve dadelijk weer liet varen, en toch was zijne alles overheerschende gedachte zich wreken, zich op eene bloedige wijze wreken Nerval van medeplichtigheid beschuldigen aan brandstichting van le Vilette kon hij niet meer, dewijl hem de bewijsstukken ontbraken Hem vermoorden Hij zou niet lang genoeg lijden. Plotseling schoot eer.e helsche gedachte als eene bliksemstraal door bet verhitte brein van Camourdas. Het vnur jubelde hij, het vuur Inderdaad in de vlammen den man doen omkomen, die hem eertijds aangedreven had den brand aan te steken, die de werkplaatsen van Aurillac in nsch legde, in den vuurpoel den man te zien sterven, die van hem, Camourdas, eenen brandstichter gemaakt had, was de eenig logischo wraakoefening voor dien ramp zalige, wiens gemoed voor geen berouw meer toegankelijk was. Hij moeBt zich haasten de moord op Charengon veroorzaakte hem eene levendige ongerustheid. Binnen weinige dagen, weinige uren misschien, kon het lijk van Charengon ontdekt worden en de justitie hem op het spoor zijn. Te sterven was hem echter onverschillig, mits hij slechts gewroken stierf. Den geheelen avond vertoefde hij in de nabijheid van Nerval's woning, waarvan de ramen van het salon helder verlicht waren. De verwijderde tonen van eene piano drongen tot hem door, Angelie zong. De gedachte dat Nerval gelukkig was, vermeerderde nog, zoo mogelijk, den gloeienden haat van Camourdas. hebben slechts te voorkomen, dat de Marok kanen nog meerdere aanvallen zoudeu wagen. Wanneer zij 't zoo ver drijven zal het Spaansche leger 't bevel ontvangen om tot eiken prijs in het Rifgebied den vrede te bewaren. Voor 't overige wijst de Spaan sche regeering er op, dat het Rifgebied se dert langen tijd buiten het machtsgebied van het Maghzen staat en dat de machten die de acte van Algeciras onderteekenden zich derhalve niet met de militaire zaken moesten bemoeien. BERLIJN, 11 Juli. Ten huize van prins en prinses Von Bülow had Zaterdagnvond een diner plaats, waartoe de staatssecretaris Von Scliüu, een groot aantal ambtenaren rijkskanselarij en van het ministerie van buitenlandsche z.«ken waren uitgenoodigd. Aan tafel hield minister Von Schön een rede, waarin hij de verdiensten van Bülow ten opzichte van de buitenlandsche politiek huldigde en dankte voor de levendige be langstelling, welwillende voorzorgen en groote menschelijke goedheid, die Bülow steeds aan ieder ambtenaar van het minis terie van buitenl. zaken persoonlijk en in iederen rang had bewezen. In zijn antwoord dankte Bülow voor de vriendelijke woorden van den vorigen spre- ker, verzocht all n hem steeds vriendelijk te herdenken, zeide vaarwel met den wensch en het vertrouwen, dat het ministerie van buitenl. zaken deu blik gericht zou houden op de waarschuwende gestalte van den grootsten Duitscher, den eersten Duitschen rijkskanselier, en steeds op ziju post zal blijven voor Duitscblands belangen, voor de eer en de welvaart vau het Duitsche volk, voor den keizer en voor het rijk. Vermoedelijk komt keizer Wilhelm in het begin of het midden dor aanstaande week naar de hoofdstad des rijks, om daar de beslissing over de nieuwe bezetting van den kansciicrspost te nemen. Van katholieke zijde schijnt men niet onverdeeld ingenomen met de candidatuur Bethman-Hollweg. Meer is men het van dien kant met admiraal Von Tirpifz. We z .llen spoedig weten, wie de gelukkige is. De landverhuizing uit Hamburg en Bremen naar Amerika in de eerste zes maanden van dit jaar is driemaal zoo be langrijk geweest als het vorig jaar. Nu be droeg het aantal landverhuizers 155.450, in het eerste halfjaar van 1908 slechts 55.736. Het uitvoerend oomité van de vereeni- ging van arbeiders in de Schotsche kolen mijnen heeft een staking aanbevolen, in te gaan op den dag, dat de aangekondigde loonsverlaging in werking zal treden. Naar het seftint, wordt door het uitvoe rend comité voor de staking, die op 29 Juli zou ingaan, al voorwaarde gesteld, dat er maatregelen zullen worden getroffen voor een algemeene staking in gehtel Engeland en Schotland. Deze kwestie zal op 15 dezer worden behandeld door den Britschen mijnwerkersbond. Zij besluit stondvast, hat kwam er nu nog slechts op aan, hoe het uit te voeren. Toen alle bezoekers heengegaan en nlle lichten in het hotel Nerval uitgedoofd waren, koerde hij naar huis terug wierp zich op zijne legerstede, sluimerde een uur of drie, stond toen op. verliet het huis, kocht eenige doozen solferstekskens en wat brood, en dichtte zijne schreden naar de werkplaatsen van Nerval. Hij wachte rustig tot de bel luidde en de poort open ging om, gebruik makende van het binnenstroomen van een honderdtal werklieden, zich onder deze te mengen om moe binnen te sluipen Ongemerkt bereikte hij, de binnenplaats overgaande, een magazijn en verschool zich achter eenige machienen. Den gehoelen dag bleef hij daar verborgen zitten, at het meegebrachte brood droog op, en taste telkens werktuigelijk naar de solfer stekskens, waarmee bij zijne zakken gevuld bad. Lang nadat de avondbol geluid had en de arbeid iu do werkplaatsen gestaakt was, verliet Camourdas zijnen schuilhoek, sloop dj plaats over, hot woonhuis binnen en de groote trap op. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1909 | | pagina 1