IS urn nier 57.
Woensdag 14 Juli 190*1,
32 Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
J
Eerste Blad.
SUNLIGHT
ZBBP
Een bedenkelijk verschijnsel.
ANTOON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen.
BEKENDMAKING.
EET GEHEIM
VODDENRAPER
Uitgever:
FEUILLETON
BUITENLAND.
Frankrijk.
Duit suh land.
Engeland.
WAALWIJK. Telefoonnummer 38.
De wasch, U ziet het, is groot,
doch is door de zuivere zeep
het werk gemakkelijk.
Sunlightzeep schaafjes om zachte
zeep te maken.
Gratis te hekomen bij uwen
winkelier in ruil voor öslagenom.
li A OU L DE NA VERY
De Echo van het Zuiden
Waahvyksclie ril Laisslrnlsrkr Courant,
Dit Blad versci ijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden fU."5.
Franco per post door het geheele rijk f0.9U.
Brieveningezonden stukkengelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
Advertkntiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Een Grooto WascH
En
v/cinig: Werk.
Zulvoro
Zeep
1245
net hazardspel te spelen, alsmede iets te
ïertoonon of ten gehoore te brengen wat tot
uistverstoring aanleiding kan geven.
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk.
De Burgemeester,
Th. de Surmont de Bas Smerlb.
De Secretaris,
F. W. van Liempt.
Waalwijk, 10 Juli 1909,
■- Hooibroei.
De Burgemeester van Waalwijk, overwe
gende dat, alsgevolg van do langdurige natte
weersgesteldheid, de vrees voor brandgevaar j
idoor hooibroei dit jaar bijzonder groot is,
indien het hooi niet voldoende droog worat
binnen gehaald, wijst de belanghebbenden met
nadruk op bedoeld gevaar, onder opmerking,
dat art. 158 van het Wetboek van Strafrecht,
straf bedreigt tegen hem, aan wiens schuld
brand is to wijten.
De Burgemeester voornoemd,
Th. de Surmont de Bas Smkki.e.
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk
maken bekend dat, evenals voorgaande jaren,
gedurende de kermis, beginnende Zondag li
Juli en eindigende Zondag daaraanvolgende,
de kramen, spelleD, tenten enz. behoudens
bijzondere vergunning, moeten gesloten zijn
des avouds om 11 uur met uitzondering van
open mallenmolens. die om 10 uur gesloten
moeten zijn dot al do genoemde inrichtingen
moeten gesloten blijven van genoemd uur ai
tot zonsopgang; dot op de Zondagen boven
bedoelde inrichtingen niet eerder mogen ge
opend ziju dan des namiddags om 3>/a uur.
Wijders wordt er aan herinnerd, dat het
verboden is op de openbare straten en pleinen
Waalwijk, 10 Jnli 1909.
Het Amsterdamsche district III heeft
bij de gemeenteraadsverkiezingen bij
eerste stemming een sociaal-democraat
gekozen.
Op zich zelf behoeft dit niet te ver
wonderen. Amsterdam III, dat onlangs
mr. Troelstra voor de Tweede Kamer
herkoos, blijkt meer en meer een beslist
rood district.
Dat evenwel voor dit district, voor
den meest vasten zetel der sociaal-de
mocraten in de hoofdstad, uitdebreede
rij candidaten, die deze partij steeds bij
de hand heeft, juist de heer Gulden
werd gesteld, geeft aan de verkiezing
een bijzonder cachet-
De heer Gulden is, zooals men weet,
een der drie Amsterdamsche gemeente
ambtenaren, die het vorig jaar wegens
de onhebbelijke aanvallen in hun orgaan,
het Prinsenhof, op het gemeentebestuur
door den gemeenteraad werden ontsla
gen.
Dezen heer Gulden heeft de sociaal
democratische partij, zoodra de gelegen
heid daartoe zich aanbood, in den raad
willen brengen, minder, natuurlijk, om
de belangen der gemeente, dan om de
;ener bepaalde categorie personen op
jenzijdige wijze voor te staan en vooral
)m het gezag zijn daad van verleden
aar betaald te zetten, het bij voortduring
Van „DE EOHO VAN HET ZUIDEN".
VAN DEN
NAAR HET FraNSCH VAN
114.
Charangon verscheen Camourdas verhief
zich in zijne volle leugte, gereed om toe te
Blaan, en toen de bewaker zich vooroverboog
om do kruik en het eten neer te zetten, Bprong
Cumouidns op hem af, en bracht hem een
geweldigen slag op het achterhoofd toe.
Een woeste juichkreet van Camourdas en
een gesmoord gerentel van Charengon smolten
ineen. De brandstichter wierp zich op het nog
stuiptrekkonde lichaam, doorzocht de zakken,
nam er al het geld uit, trok zijne kleederen
weer aan en ging, zonder zich te vergewissen
of Charengon dood was of niet, naar boven,
na da kelderdeur zorgvuldig gesloten en den
sleutel in zijnen zak gestoken te hebben In
do woonkamer van zijn slachtoffer waschte en
reinigde hij zich, knipte zijnen baard en zijne
nagels, deed schoon linnen goed aan, vond in
eene lade nog eenig zilvergeld, dat hij meenam
on verliet het huis.
Toen bij zioh in het open veld bevond en
voor het eerst weer na zulk eene streDge
gevangenschap de vrije lucht inademde, was
hij als uitzinnig van blijdschap, en stapte
met vlugfie schreden voort, doch toen zijne
opgewondenheid een weinig bedaard was,
voelde hij :ich zoo machteloos, tengevolgen
van het karige voedsel, hetwelk Charengon
hem verleend had, dat hij verplicht was in een
veld onder een boom wat te gaan zitten
rusten.
Zich intusschen nog willende verlustigen aan
het gezicht van Nerval' s brief, trok hij zijn
vest uit, en maakte met behulp van eenen
doorn de voering los, Hij voelde het papier
onder zijne vingers... dat papier, waarvan zijne
fortuin afhing, maar waaraan ook de val van
Nerval verbonden was, en Camourdas was op
dat oogenblik begeoriger naar wraak, dan
naar zijn deel in do millioenen van din
fabrikant.
Aha gij zoudt mij verraden, overgeleverd,
gevaDgen gehouden, mij gedwongen hebben
eenen moord te plegen om myne vrijheid te
krijgen en gij zoudt niet gestraft worden
mompelde bij. O geloof dat niet do arm
der gerechtigheid zal u bereiken, gij zult uwe
misdaad boeten
Het was hem intusschen gelukt de voering
zoover los te tornen, dat hij het papier te
voorschijn kon halen hij ontvouwde het en
bleef er als wezenloos op staren.
Dit is het niet barstte hij eindelijk nit,
dat is het niet Men heeft mij ten tweede
male beroofd bestolen ik ben verloren 1
Camourdas poogde niet eens eene verklaring
van de verwisseling te zoeken het ontdekken
daarvan was genoegzaam om zijne woeste
harstochten rog meer op te wekken en z^'h
dorst naar wraak te verdubbelen.
Hij ging weer op goed geluk op weg, niet
wetende welke richting hij moest volgen om
Parijs te bereiken, maar vorderde niet veel
daar zijne krachten uitgeput waren. Het moei
lijke van zijnen gang en de bleekheid van
zijn gelaat troffen eenen voerman, die hem
achterhaalde.
Wilt gij in mijn rijtuig stijgen, vriend
vroeg hij.
Dat kan ik niet weigeren, antwoordde
Camourdas mijne knieën knikken van vermoei-
nis.
Gij schijnt ziek geweest te zijn
Ja, ik heb aan eene zware ziekte geleden
waarvoor God u behoede het verdriet. Mijne
vrouw heb ik door den dood verloren, en nu
tegeef ik mij naar mijne dochter.
Zoo 1 woont uwe dochter in Parijs
Ja, antwoorde Camourdas, blijde te ver
nemen welken weg de voerman volgde, het is
een braaf meisje, linnenwaschter van beroep...
een engel Wanneer ik eenmaal bij haar beD,
te honen en te belagen.
Of de heer Gulden van de sociaal
democratische candidaten de meest be
kwame is voor het ambt van gemeente
raadslid, nog wel in de hoofdstad, is
blijkbaar niet eens overwogen men
heeft hem eenvoudig genomen om den
burgemeester en de andere »bourgeois"
eens flink te negeren. De raad die den
heer Gulden als een onwaardig ambtenaar
aan den dijk zette, moet hem thans als
zijns gelijke in zijn midden dulden.
In het geval ligt tevens een bedreiging
opgesloten mocht de gemeenteraad het
nog eens wagen een ^slachtoffer» te
maken' onder de ambtenaren, dan zal
de sociaal-democratie, gesteund door de
ambtenaarsorganisatie, die zeer sterke
socialistische sympathieën heeft, ook
dat slachtoffer naar den gemeenteraad
afvaardigen. Zoo denkt rnen den heeren
hun gezags-»misbruik» wel te zullen
afleeren
Wij bevinden ons hier tegenover een
zeer ernstig verschijnseldit, dat de
ambtenaarsorganisatie klaar staat om de
sociaal-democratie in haar aan vallen tegen
het gezag een handje te helpen.
In het orgaan van den Amsterdamschen
Bond van gemeente ambtenaren wordt
geregeld op de me&st-krasse wijze tegen
het dagelijksch bestuur en de hun on
welgevallige meerderheid van den ge
meenteraad te velde getrokken.
Men kan zich zoo iets eigenlijk niet
goed voorstellen. Ambtenaren in dienst
van openbare lichamen hebben, in het
algemeen, reeds zooveel op personen
in particuliere dienstbetrekking voor.
Hun financieele positie is in den regel
beter, hun werktijd stellig niet langer, eer
korter, voor hun ouden dag is gezorgd, te
gen de gevolgen van ziekte en invaliditeit
zijn ze verzekerd. Het spookbeeldder wer
keloosheid kennen ze nietvrees voor
ontslag indien ze het niet al te bont
maken openbare lichamen zijn veel
lankmoediger dan particuliere werkgevers
behoeven ze niet te koesteren.
Hiermee is niet gezegd dat alle wen-
schen vervuld zijn en dat er niets te
verbeteren overblijft. Daarna te streven
is ieders goed recht. Maar men behoort
dit te doen op betamelijke wijze de
sociaal-democraten noemen dit natuurlijk
slaafschheid en hielenlikkerij en men
sal ik wol spoedig weêr op knappeD.
De voerman haalde- intusschen eene snede
brood met spek nit den knapzak, beneveuB
eene flesch wijn. Dat gezicht deed Camourdas
watertanden, en voorgevende dat het gaan
zijn eetlust had opgewekt, verzocht hij den
voerman hem wat mee te deelen tegeu betaling.
De brave man voldeed gul aan dat verzoek,
doch wilde geen geld aannemen.
Geheel versterkt verzonk Camourdas weldra
iu een diepen slaap.
Hola vriend, riep de voerman, hem bij
den schouder wakker schuddende hier moet
ik uitspannen, ik blijf te Villeneuve-Saint-
George gij zijt nu tamelijk dicht bij Parijs.
Camourdas stapte nit den wagen, bedankte
den voerman en ging verder tot aan de naaBte
spoorweg8tatie, waar hij een kaartje nam naar
Parijs, dat hij des avonds bereikte.
Hij ging regelrecht naar zijne woning, maar
vernam van de portierster, dat Bestiole
verhuisd was en in de rue Lepelletier eenen
poppenwinkel had geopend, doch dat de huur
van zijne woning nog niet was verschenen.
Camourdas was alles behalve tot gevoeligheid
geBtemd, maar hij 3tond voor eene verschrik
kelijke ontknooping, en hij gevoelde eenen
onweerstaanharen aandrang Bestiole, die meer
zijn slachtoffer dan zijne dochter geweest was,
nog eenmaal te zien.
Hij ging de rue Lepelletier in, en vond
weldra het huis, hem door de portierster
opgegeven. In eenen fraaien winkel vol poppen
stond Bestiole achter eene sierlijke toonbank,
en liet aan eene jonge dame, van twee meisjes
vergezeld, eenige poppen zien. Iets verder
was de Ekster bezig met het inpakken van
eene prachtig uitgedoste pop.
Met de toegebonden doos in de hand wilde
de jongen de winkeldeur openen, toen hij
door de ruit het uitgeteerde gelaat van
Camourdas zag, hetwelk hij echter niet
herkende.
Daar staat een arme oude man voor de
deur fluisterde hij Bestiole toe.
Bestiole nam een tiencentiemensink uit de
lade, reikte het de Ekster toe, waarop deze
de deur opende en het den vermeenden arme
toestak mot de woorden
Ziedaar, man.
dient daarbij de vormen in acht te nemen,
die onder beschaafde en fatsoenlijke
menschen gangbaar zijn.
We zouden wel eens willen zien hoe
de socialistische heeren, die het ongeluk
hebben kapitalist te zijn en werklieden
of dienstbode hebben, zich zouden
houden, indien deze zich maar de helft
der vrijmoedigheid permiteerde, waarmee
de Amsterdamsche gemeente-ambtenaren
in hun orgaan tegen het gemeentebe
stuur plegen op te treden. Wij geloo-
ven, dat de heer Van Kol zijn huis
knecht en de heer Troelstra zijn dienst
bode in een ommezien de laan zouden
uitjagen.
Wat de overheid te doen staat
Zij heeft, natuurlijk voor behoorlijke
arbeidsvoorwaarden barer ambtenaren
te zorgen, maar daarnaast moet zij bij
de aanstelling goed uit haar oogen zien
en verder haar gezag met den meesten
nadruk handhaven.
Ze kan er op aan, dat zij, terwijl
dit het eenige middel is om op den duur
staande te blijven daarbij op de in
stemming van de overgroote meerderheid
van het volk kan rekenen, de groote,
werkzame massa, die eerder verbaasd
staat over te vaak betoonde en te groote
lankmoedigheid, dan dat zij verontwaar
digd zou zijn over machtsmisbruik en
kneveling van de vrijheid der ambtenaren.
Al het geschreeuw daarover vindt niet
den minsten weerklank onder de rustige
en bezadigde elementen, die, Goddank,
nog de overgroote meerderheid van ons
volk vormen en aan welke alleen verweten
zou kunnen worden, dat zij in het uit
spreken van hun oordeel en het vervullen
van hun kiesplicht niet zoo ijverig zijn
als de rumoerige en woelzieke.
Misschien brengen de gebeurtenissen
daarin beterschap. H.
Naar een Parijjch blad van half officiëele
zijde verneemt, heeft Spanje op zeer besliste,
wijze aan de Eraneche regeering zijn plan
nen uiteengezet betreffende de gebeurtenissen
te Melilla. De Spaansche regeering houdt
deze les voorloopig voor voldoende. De ver
sterkingen die naar Melilla gezonden worden,
Camourdas was geneigd zijne hand terug te
trekken, zich in het volle lie t to vertoonen
en zijne dochter toe te roepon lk bon het,
uw vader Hij durfde niet een gevoel van
schaamte, waarvan hij zich goeno verklaring
kon geven, weerhield hom, en met een
stotterend God loone u ijlde hij voort.
Zijn hoofd brandde als vuur hij kon niet
geregeld meer denken en vormde allerlei
plannen tot eene schitterende wraakneming
op Nerval, waarvan het eene al dolzinniger
en onmogelijker was dan het andere en hij
derhalve dadelijk weer liet varen, en toch
was zijne alles overheerschende gedachte
zich wreken, zich op eene bloedige wijze
wreken
Nerval van medeplichtigheid beschuldigen
aan brandstichting van le Vilette kon hij
niet meer, dewijl hem de bewijsstukken
ontbraken
Hem vermoorden Hij zou niet lang genoeg
lijden.
Plotseling schoot eer.e helsche gedachte als
eene bliksemstraal door bet verhitte brein
van Camourdas.
Het vnur jubelde hij, het vuur
Inderdaad in de vlammen den man doen
omkomen, die hem eertijds aangedreven had
den brand aan te steken, die de werkplaatsen
van Aurillac in nsch legde, in den vuurpoel den
man te zien sterven, die van hem, Camourdas,
eenen brandstichter gemaakt had, was de
eenig logischo wraakoefening voor dien ramp
zalige, wiens gemoed voor geen berouw meer
toegankelijk was. Hij moeBt zich haasten de
moord op Charengon veroorzaakte hem eene
levendige ongerustheid. Binnen weinige dagen,
weinige uren misschien, kon het lijk van
Charengon ontdekt worden en de justitie hem
op het spoor zijn. Te sterven was hem
echter onverschillig, mits hij slechts gewroken
stierf.
Den geheelen avond vertoefde hij in de
nabijheid van Nerval's woning, waarvan de
ramen van het salon helder verlicht waren.
De verwijderde tonen van eene piano drongen
tot hem door, Angelie zong. De gedachte dat
Nerval gelukkig was, vermeerderde nog,
zoo mogelijk, den gloeienden haat van
Camourdas.
hebben slechts te voorkomen, dat de Marok
kanen nog meerdere aanvallen zoudeu wagen.
Wanneer zij 't zoo ver drijven zal het
Spaansche leger 't bevel ontvangen om tot
eiken prijs in het Rifgebied den vrede te
bewaren. Voor 't overige wijst de Spaan
sche regeering er op, dat het Rifgebied se
dert langen tijd buiten het machtsgebied
van het Maghzen staat en dat de machten
die de acte van Algeciras onderteekenden
zich derhalve niet met de militaire zaken
moesten bemoeien.
BERLIJN, 11 Juli. Ten huize van prins
en prinses Von Bülow had Zaterdagnvond
een diner plaats, waartoe de staatssecretaris
Von Scliüu, een groot aantal ambtenaren
rijkskanselarij en van het ministerie van
buitenlandsche z.«ken waren uitgenoodigd.
Aan tafel hield minister Von Schön een
rede, waarin hij de verdiensten van Bülow
ten opzichte van de buitenlandsche politiek
huldigde en dankte voor de levendige be
langstelling, welwillende voorzorgen en
groote menschelijke goedheid, die Bülow
steeds aan ieder ambtenaar van het minis
terie van buitenl. zaken persoonlijk en in
iederen rang had bewezen.
In zijn antwoord dankte Bülow voor de
vriendelijke woorden van den vorigen spre-
ker, verzocht all n hem steeds vriendelijk
te herdenken, zeide vaarwel met den wensch
en het vertrouwen, dat het ministerie van
buitenl. zaken deu blik gericht zou houden
op de waarschuwende gestalte van den
grootsten Duitscher, den eersten Duitschen
rijkskanselier, en steeds op ziju post zal
blijven voor Duitscblands belangen, voor
de eer en de welvaart vau het Duitsche
volk, voor den keizer en voor het rijk.
Vermoedelijk komt keizer Wilhelm in
het begin of het midden dor aanstaande
week naar de hoofdstad des rijks, om daar
de beslissing over de nieuwe bezetting van
den kansciicrspost te nemen.
Van katholieke zijde schijnt men niet
onverdeeld ingenomen met de candidatuur
Bethman-Hollweg. Meer is men het van
dien kant met admiraal Von Tirpifz. We
z .llen spoedig weten, wie de gelukkige is.
De landverhuizing uit Hamburg en
Bremen naar Amerika in de eerste zes
maanden van dit jaar is driemaal zoo be
langrijk geweest als het vorig jaar. Nu be
droeg het aantal landverhuizers 155.450,
in het eerste halfjaar van 1908 slechts
55.736.
Het uitvoerend oomité van de vereeni-
ging van arbeiders in de Schotsche kolen
mijnen heeft een staking aanbevolen, in te
gaan op den dag, dat de aangekondigde
loonsverlaging in werking zal treden.
Naar het seftint, wordt door het uitvoe
rend comité voor de staking, die op 29 Juli
zou ingaan, al voorwaarde gesteld, dat er
maatregelen zullen worden getroffen voor
een algemeene staking in gehtel Engeland
en Schotland. Deze kwestie zal op 15
dezer worden behandeld door den Britschen
mijnwerkersbond.
Zij besluit stondvast, hat kwam er nu nog
slechts op aan, hoe het uit te voeren.
Toen alle bezoekers heengegaan en nlle
lichten in het hotel Nerval uitgedoofd waren,
koerde hij naar huis terug wierp zich op
zijne legerstede, sluimerde een uur of drie,
stond toen op. verliet het huis, kocht eenige
doozen solferstekskens en wat brood, en
dichtte zijne schreden naar de werkplaatsen
van Nerval. Hij wachte rustig tot de bel
luidde en de poort open ging om, gebruik
makende van het binnenstroomen van een
honderdtal werklieden, zich onder deze te
mengen om moe binnen te sluipen Ongemerkt
bereikte hij, de binnenplaats overgaande, een
magazijn en verschool zich achter eenige
machienen.
Den gehoelen dag bleef hij daar verborgen
zitten, at het meegebrachte brood droog op,
en taste telkens werktuigelijk naar de solfer
stekskens, waarmee bij zijne zakken gevuld
bad.
Lang nadat de avondbol geluid had en de
arbeid iu do werkplaatsen gestaakt was,
verliet Camourdas zijnen schuilhoek, sloop
dj plaats over, hot woonhuis binnen en de
groote trap op.
(Wordt vervolgd.)