Donderdag 16 Juni 1910.
jSiummer 48. Donderdag 16 Juni 1910. 33c Jaarg
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
PALJAS
ANTOON TIELEN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen
SI
Uitgever:
FEUILLETON
WAALWIJK. Telefoonnummer 38.
Door uitsluitend Sunlight
Zeep te gebruiken blijft het
linnen en tafelgoed zoo wit
al5 sneeuw.
Handel in Oost-Indische Runder
en Buffelhuiden.
De Echo van het Zuiden,
en Liiiiffslraatsclie Conrant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden t 0. 5.
Franio per post door het geheele rijk f0.90.
Brieven, ingezonden stukken, gelden eu»., franco te zenden aan den
Uitgever.
Advkrtbntikn 17 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
GECRUIKS AANWIJZING ROND IEDER STUK.
Veel van wat wij bij den handel in
West-indische huiden zeiden, zouden wij
hier gevoeglijk kunnen herhalen. Ook de
handel in Oost-Indische huiden kenmerkte
zich, hoofdzakelijk door het optreden van
Amerika, door ongemeene levendigheid.
Van het begin des jaars bracht iedere
inschrijving al hoogere noteeringen.
Dit bleef zoowat voortduren tot in de
maand Juni, toen de rijzing haar culmi
natiepunt bereikt scheen te hebben.
In die maand althans was het prijsni
veau constant en kwam er zelfs een
kleine terugslag. Over dezen terugslag
mochten zich de Europeesche looiers,
die Amerika wantrouwend gadesloegen
en er niet toe konden besluiten zulke
ongemotiveerd hooge prijzen aan te
Van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
OF
JfvftVtiltomv ctau Dt'it Ji >iu\v!tjli<4vutih
92).
Zij zag hen zonder vaste woonplaats langs
steden en dorpen reizen, verplicht te werken,
zelfs als de maag ledig was en te glimlachen
als de ziel met droefheid was vervnld.
Arme Belphégor arme Jacques
En ziedaar waarom zij niet te hnis was in
de woning waaruit zij verbannen bleven zie
daar waarom zij doof scheen te zijn ondanks
de vleiende goedhartige woorden welke men
haar toesprak, zoiider echter eens hunnen
naam uit te spreken.
Zij leed aan die pijn der scheiding welke
men de grootste pijn van alle neemt.
Haar hart kropte op, hare oogen stonden
vol tranen en heel haar gelaat weerkaatste
de droefheid harer ziel.
De hertog begreep dat men haar in den
beginne moest ontzien en dat hij vandaag
niets van haar zon bekomen.
Hij eindigde dus zoo spoedig mogelijk het
avondmaal en stond van tafel op
Lief kind, sprak hij, ik zie wol dat gij
vermoeid zyt. Ik wil u dezen avond hier
niet langer ophoudeD. Wij hebben genoeg
tijd om morgen te praten. Goeden nacht.,,
Slaap wel in uw bed van markiezin...
En hij kuste hare hand.
Goeden nacht, lieve nicht, herhaalde
Blangy heel beleefd.
Heer hertog... heer graaf... stamelde de
jonge vrouw en maakte eene hoffelijke bui
ging.
Ah pas opriep de oude edelman
Vriendelijk glimlachend en den wijsviuger op—
leggen, zich misschien verheugen, hunne
vreugde was van korten duur. Reeds in
Juli herleefde de markt en deze bleef
stijgende tot in September. Ook toen
viel evenals in Juni, een kleine baisse,
beter gezegd, eenige lusteloosheid te
bespeuren, die echter ook thans weldra
verdwijnen zou, zoodat de markt op het
einde van het jaar voor alle soorten zeer
vast sloot. De aanvoeren gedurende 1909
waren over het geheel minder dan in
enkele daaraan voorafgaande jaren.
Zoo werden b.v. te Rotterdam aan
gevoerd 94646 Runder- en 57058 stuks
Buffelhuiden tegen 106480 Runder en
54012 Buffelhuiden in 1908.
Ook de verkoopen waren iets minder,
deze bedroegen respectievelijk 99229 en
63381 tegen 130014 en 65425 Runder
en Buffelhuiden in 1908.
De voorraad echter was op het einde
van 1909 kleiner dan ooit. Zoo bedroeg
b.v. de voorraad Runder- en Buffelhui
den slechts 3579 tegen 14485 in 1908.
Wat de Amsterdamsche markt aan
gaat, die de hoofdstapelplaats is voor
deze soorten, hier waren de cijfers na
tuurlijk aanzienlijk hooger.
Uit den geringen voorraad op einde
December 1909 valt gemakkelijk de
conclusie te trekken, dat op eene daling
vooreerst niet te hopen is. Importeurs
schijnen zelfs niet eens geneigd op oude
partijen eenige cencessies in de prijzen
toe te staan.
Over de vermelding der verschillende
huiden kunnen wij ditmaal kort zijn,
daar nu eens de vraag naar buffel- le
vendiger was, dan weer die naar runder
huiden, doch over het algemeen beide
soorten gelijkelijk de attentie trokken.
Hier volge een opgaaf van enkele
soorten bij het begin en het einde van
1909.
Begin 1909 Einde 1909 hooger.
Prima Runder's licht
f l,05afl,10 f 1,20 a f 1.25 f0,15
middelwicht f 1,02 Af 1.05 f 1,08 Af 1.10 f0.06
zware f0.87af0.88 f 0,92 af 0,93 f0,05
2e soort licht f 0,80 Af 0.85 f 0.95 fcf 1.f0,15
middelwicht fO,72AfO,75 f0,84 af0.85 f0.12
zware f0.60Af0 65 f 0,75 af 0,80 f0.15
Prima buffels f 0,49 Af 0,50 fO,59AfO.GO f0,10
f0,58Af0,59 f0,63Af0.66 f0,08
Tweede soort f 0,45 af 0,46 f 0,49 «f 0.51 f0,05
f0.52Af0,53 f0,59Af0,60 f0,07
In Macassar- en z. g. Pickerhuiden
was geen verandering van eenige be-
teekenis te constateeren.
Wat de kwaliteit der huiden betreft,
kunnen wij ons refereeren aan hetgeen
wij dienaangaande in vorige jaarverslagen
schreven.
De handel in Java geitenvellen was niet
levendiger dan het vorige jaar. De aan
voeren waren over het geheel klein te
noemen, wat natuurlijk van invloed was
op de prijzen, die beduidend hooger
liepen dan in 1908.
De afloop der inschrijvingen te Am
sterdam en Rotterdam in het begin van
1910 heeft voldoende bewezen, dat de
Oost-Indische huidenmarkt ook dit jaar
vast gestemd zal zijn. Deze handel moge
minder aan verrassingen zijn overgele
verd dan die in West-Indische huiden,
toch is ook hierin omzichtigheid aange
raden, wijl de prijzen der huiden te
hoog zijn in vergelijking met die van
het leder, zoodat een opslag yan de
gefabriceerde waar alleszins gewettigd
zou zijn.
Handel in Inlandsche huiden en
vellen.
De handel in Inlandsche huiden en
vellen, welke om hunne supra kwaliteit
zoo algemeen bekend en gewild zijn, was
in 19Ö9 ongemeen levendig. Bleek er
het heele jaar behoefte aan leder in het
algemeen, voor het leder, bereid van
bovengenoemde huiden, dat o.a. voor
auto's, koffers, zadelmakerswerk, en zoo
veel andere doeleinden een noodzakelijk
artikel is, was de vraag buitengewoon
sterk
Diensvolgens kwam er in de prijzen
die reeds op einde 1908 ongeveer 30%
hooger stonden dan op het correspon-
deerend tijdstip in 1907, voortdurend
nog een rijzing, die tijdens 1909 zich
onafgebroken voortzette om eerst in de
laatste maanden van dat jaar eenigszins
tot stilstand en eene kleine achteruitgang
te komen.
Amerika, dat in 1909 op het gebied
der lederindustrie zich enorm deed gel
den, nam, als gewoonlijk aanzienlijke
quautums, doch Duitschland en Rusland
lieten zich ook niet onbetuigd Door die
ondeilinge concurrentie, verscherpt nog
door het toenemend verbruik dier huiden
in ons land zelf, moesten vaak prijzen
aangelegd worden, waarbij die van het
gefabriceerde leder in een al te ongun-
stekend als wilde hij haar bedreiger). Zoo
gjj mij Diet behandelt als uwen grootvader,
dan zal ik boos tegen u worden
Op bevel van M. de Montbazon nam een
der lakeien een zilveren kandelaar om *Me
vronw" naar hare kamer te geleiden.
Madeleine volgde hem droomend langs de
lange gangen.
De laatste woorden van haren grootvader
waren een zoete balsem voor haro geheime
wonden.
Zij dacht dat zij minder tegen de vooroor-
deelen van dien ouderling zou moeteu strijden
dan zij wol eerst gevreesd had.
Aan eenen anderen kant koesterde de her
tog ook de hoop dat hij gemakkelijk het hart
zijner kleindochter zou veroveren om haar
het verleden te doen vergeten.
Waarlijk, zegde hij tot Blangy toen
zij vertrokken was, zij is oprecht bekoorlijk,
alhoewel zij de gewoonten van de hooge
wereld niet al te wel kent. Het is een zuivere
diamantsteen die echter nog niet geslepen is.
En daarmee zal ik mij wel gelasten.
„Slaap wel in uw bed van markiezin had
de hertog gezegd.
En toen hij zoo sprak, bedoelde hij eene
werkelijkheid.
Het wbb inderdaad in het bed harer moeder
dat Madeleine den eersten nacht op het kas
teel had doorgebracht en vooi'taan altijd zou
slapen.
En naast dat bed een der schoonste meu
belstukken van zuiveren stijl Lodewijk XVI,
met zijne verlakte paneelen en hemelblauwe
lijnen, stond eene overschoone wieg.
Die wieg welke nn bestemd was voor de
kleine Jeanne was dezelfde waarin de kleine
Madeleine geslapen had.
De hertog het niet na dit alles aan zijne
kleindochter te herinneren, toen hij haar 's an
derdaags weerzag hij deed haar ook opmer
ken dat de portretten welke in hare kamer
biDgen, die waren van hare ouders zaliger.
Alles was rond haar zorgvuldig aangelegd,
om op haren geest eeneD gewonschten invloed
uit te oefenen en hare gedaanteverandering
te voltrekkon.
De weelde en de rijkdom waaraan zij nooit
gewoon was geweeBt konden hiertoe zeker
stige wanverhouding stonden.
Koehuiden waren geregeld in trek.
Langzaam doch zeker liepen de prijzen
omhoog, tot er, gelijk wij zeiden, in het
najaar een stagnatie kwam
Einde 1908 werd op de vellHng te
Rotterdam betaald als volgt
Gezouten lnl- koe 1820 KG.
28 a 30 ets. per Va KG.
Gezouten lnl. koe 2426 KG.
28 a 30 ets. per Va KG
Gezouten lnl. koe 2630 KG
28 a 30 ets. per Va KG.
Half October 1909 waren deze prijzen
reeds gerezen tot 33 ets. ongerekend de
25 a 40 ets. per stuk voor snijgeld. Op
Dec. d a. v. waren zij echter tot 30
ets. terug geloopen.
Naar Ossenhuiden was mede goede
vraag.
Besteedde men einde Dec. 1908 in de
wichten van 31—35 KG. 31 tot 33 ets.,
een ongekend hoogen prijs, in October
werd nog 34 ets. bedongen, einde De
cember 32 Vj ets.
Stierenhuiden vonden geregeld plaat-
sing.
Ook thans was onze voornaamste af
nemer Rusland, dat nog steeds met de
:iervormlng en equipeering van zijn groot
leger bezig is, weder geregeld ter markt-
Flinke partijen echter werden ook door
Duitschland betrokken-
De wichten van 30--35 KG. golden
tot 28 ets. per KG
Naar Kalfsvellen was aanvankelijk
groote en levendige vraag, die echter
later zeer verflauwde.
Op de veiling der Amsterdamsche hui
denclub 11 Januari jl werd besteed voor
Kalfsvellen.
Zonder kop en zonder pooten tot L
pond 61% ets.
Zonder kop en zonder pooten tot
14—20 p- 55 ets.
Zonder kop en zonder pooten tot 21
pond en hooger, 50% ets wat gemid
deld 3 a 5 ets. per pond hooger is dan
op gelijken datum van het vorige jaar.
Van pinkvellen kan ongeveer hetzelfde
gezegd worden ^ls van kalfsvellenaan
vankelijk gezocht, later weer verwaar
loosd.
Deze brachten het op genoemde vei
ling tot de volgende prijzen
27—36 pond tot 35% ets.
licht beschadigd 32
beschadigd >34
dus gemiddeld 6 a 7 ets. hooger dan
het vorig jaar.
Hoogere prijzen bereikten de nuchtere
vellen.
Stadsslachting heelkop klommen tot
48% ets.
Provincievellen tot 39%, tegen 31%
en 34 ets. op circa gelijk tijdstip van het
vorige jaar.
Naar Paardenhuiden was de vraag
minder levendig. Toch liepen ook deze
omhoog, daar door de hoogere prijzen
van het z g- »Satiu-Glove» naar paarde-
leer iets meer vraag was. Einde Dec.
1909 betaalde men f 11.tot t 12.50
per huid.
Schapenvellen waren goed te plaatsen
'tegen f 3.25 a f 3.60, terwijl prima lains-
vellen een gelijken prijs konden bedingen.
Voor mindere kwaliteiten werd f 1.04
tot f 2.90 bedongen.
Deze prijzen zullen in 1910 waarschijn
lijk wel gehandhaafd blijven.
Lederhandel.
Het jaar 1909 is Voor den leerhandel
zeer goed te noemen. Het steekt ten
minste gunstig af bij verscheidene voor
gaande jaren, die voor de oud systeem
looierijen over het geheel ongunstig
waren.
De vraag naar zooileder was gedurende
het geheele jaar zeer goed, zelfs zoo,
dat zij het aanbod overtrof. Vooral on
gemeen levendig was die vraag in de
maanden Juni tot en met September.
De prijzen van het zoolleer hielden
zich reeds in het begin van 1909 goed
staande, hoezeer door handelaren en fa
brikanten, die wisten dat het aangebo
dene leder afkomstig was van de in 1908
goedkoop ingekochte huiden, getracht
werd de looiers tot eene concessie/op
de prijzen te bewegen.
Toen in het midden des jaais de hui-
denmarkt zoo'n ongekend hooge vlucht
nam, vermocht ook het leder, zij het
niet in gelijke mate, in de opgaande be-
weging te deelen, zoodat ten slofte,
hoofdzakelijk wegens gebrek allerwegen
aan voorraad, voor prima waar 25 a 30 ets.
per KG. hooger bedongen kon worden.
Ook in de laatste maanden bleven deze
prijzen vrij wel constant, zoodat het jaar
veel bijdragen maar waren niet voldoende.
Men moest een dubbel doel bereiken.
Nieuwe banden moesten gesmeed en onde
verbroken worden.
Hoe zou men bierin slagen om, zonder te
groote schokken, het hart der jonge vrouw
te winnen?
Hot was vooral met het oog op dit eerste
doel, dat M. De Mautbazon alleB aanlegde
en dit doel bereikte hy ook gemakkelijk.
Madeleine, heel zacht van inborst, was
zeer getroffen door de zorgen van haren groot
vader.
Het was baar weldra een innig genoegen
in die kamer te verblijven waar de markieB
en de markiezin baar van uit hnnne gulden
lijsten schenen toe te lachen en gezelschap
te houden terwyl zij over de kleine Jeanne
waakte, gelijk zij beiden vroeger over de wieg
van bun kind gewaakt hadden.
MureD, meubels, alles wat zich in de kamer
bevond, sprak haar van de goede ouders
welke zij nooit gekend had.
De hertog liet overigens geene gelegenheid
voorbygaan hun beeld voor baren geest op te
roepen.
Gedurig, zelfs zonder voorbedachten rade,
lagen hem de namen van zijn zoon en zijne
schoondochter op de lippen.
Op zekeren dag dat hij haar het kasteel en
het omliggende toonde, schilderde bij haar het
prachtige huwelijk af dat voor jaren in de
kleine dorpskerk plaats had, de scboone mar
kiezin, zoo bekoorlijk in haar rijk met goud
gestikte bruidskleed, den markies, haren echt
genoot —een flinke jonge man en de
ongeëvenaarde feesten welke bij het huwelijk
van Gaston de Montbazon en Suzanna de
Lévignac gevierd werden.
Ah 1 wat was dat een heerlijk paar her
haalde hy verscheidene malen.
Op eenen anderen dag verhaalde hij haar de
gcbonrteniBsen der vlocht, zooals b'j deze
zelf uit den mond van zynen zoon vernomen
had.
Zij waren in de slaapkamer, de kamer
die nu de uwe is, en die, volgens Barnabas mij
verzekert, sedert dien niet veranderd is... Uwe
moeder hield u op haren echoot gelijk gij nu
de kleine Jeanne hondt-.. De roovers en de
soldaten hadden het kasteel ingenomen; de
kolven der geweren bonsden op de trap... De
markies die een moedig man was, een echte
Montbazon, wilde weerstand bieden hij zou
den dood tegemoet zijn geloopen, hadde
hij geen gehoor gegeven aan de woorden der
markiezin die hem smeekte met haar te vluchten
Zij hadden hnnne redding alleen te danken,
aan de koelbloedigheid van den pachter die
juist binnenkwam en hen bij tijds langs een
kleine trap deed ontvluchten en aan de pachteres
die hun de Doodige kleederen gaf om zich to
vermommen...
Ditmaal zette do hertog zijn verhaal niet
verder voort.
Maar dit voorstel van het schrikkelijk drama
waaraan zy onbewust had deelgenomen, was
reeds genoeg om Madeleine diep te ontroe
lie ontknooping moest haar voorts verteld
worden in eene andere omstandigheid die heter
geschikt zou wezen om eenen blyvenden in-
drnk op haren geest en haar hart te weeg te
brengen.
Graaf de CaBtel-Blangy, had voor dringende
zaken naar Parys geroepen, den dag na zijne
aankomst, reeds het kasteel verlateD.
Het was nu reeds meer dan eene week dat
Madeleine alleen met den ouden kasteelheer
leefde.
Deze had besloten baar goed op de hoogte
te brengen van alle gebruiken der hooge
wereld.
Hy bereikte langzamerhand zyn doel üoor
de middelen welke wij hebben aangeduid en
door alles in het werk te stellen om haar aan
hare familie te hechten.
De soort van eeredienst welke zij samen
voor de overledenen voerden was daartoe een
praktisch middel. i
Op zekeren avond zei de hertog aan de
jonge vronw. dat hij voornemenB was met
haar eene groote wandeling te doen door het
Hy wilde, zei hij, de gelegenheid der laatste
scboone dagen te baat te nemen om haar de
omstreken te doen bewonderen.
Tot hiertoe was de jonge vronw niet 1 uiten
het park geweest dat het kasteel omringde
,i
j.'
lil:
Al den tijd welken zij noch aan haren groot
vader noch aan de kleine Jeanne besteed bad,
wier gezondheid nog aanhoudende zorgen
eischte, werd door naaister en modemaaksters
ingenomen welke de hertog nit Lisieux ont
boden had om zijne kleindochter van alles te
voorzien in afwachting dat men de kunst der
beste modemaaksters van Parijs zon inroep an.
Madaleine aanvaardde dus het voorstel van
haren grootvader met veel genoegen, als een
bewys zijner bezorgdheid ten hare opzichtte,
's Anderendaags na het noenmaal liet zy de
kleine Jeanne over aan de goeüe zorgen van
Marion, want M. de Montbazan had haar doen
begrijpen dat de wandeling nog al lang en
bijgevolg misschien te vermoeiend voor het
kind zou wezen.
Daarna stapten zij in het rijtuig met twee
flinke normandische paarden bespannen.
De hertog Bprong heel lustig op zijne beHrt
ook het rijtnig in en nam plaats aan hare
zijde. 'J
Gedurende het eerste deel hunner rit, was
hy even praatziek als naar gewoonte.
Langs den weg dien het rijtuig volgde, kon
men de heele omstreken in oogenechouw nemen.
De onde edelman nam de minste gelegenheid
te baat om alle soort van herinneringen op te
delven.
Hij zei haar de naam van dorpen en ge
huchten, noemde de namen der verscheidene
huizen en herinnerde hetgeen er op deze of
geene plaats gebeurd was en wees al de ver
anderingen aan welke door de revolutie waren
teweeggebracht.
Ah 1 riep hy, zoBderdien braven Barnabas,
zon ik volkomen arm geweest zyn gelijk de
andere edellieden. Het is hij die inij het
prachtig kasteel behonden heeft, dat ik u nu
in mijne erfenis zal achterlaten. Ook zullen
wy hem nooit te veel voor zijn diensten
kunnen bedanken, mijne dochter
Madoleine scheen heel aandachtig naar de
woorden van den grijsaard te luisteren, maar
was inderdaad met heel wat anders bezig.
Het normandische landschap, hoe schoon
het ook was, boezemde haar hitter weinig
belang in. (Wordt vervolgd.)
