irs
ior,
1910
Nummer 80.
Donderdag 13 October 19lO.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Cemee
Eerste Blad.
IT,
Voof slechts 35 Cent,
Gemeenteraadsvergadering.
PALJAS
1RT
it"
ANTOON TIE L EN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen
UT
Kaart van Europa
LANDBO
a.
it,
FEUILLETON
IUEG.
in
ande
;nz.
ag en
herige
i) alle
no. 1
t deze
UlTGEVER:
i huis
t ben
IK.
te
VGEN.
etc in
Meter
52.
yele
all
ien.
ictid.
l 289,
De Echo van het Z
Waalwpsclie en Uigstmtsck
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franco per post. door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden euz., franco te zenden aan den
Uitgever.
WAALWIJK. Telefoonnummer 38.
Advertentiën 1—1
letters naar plaatsruii
worden 2maal bereke'
advertenties bij abon^
gesloten. Reclames
j;d is,
der
Bij deze bieden wij onzen lezers een
extra buitenkansje aan.
Voor slechts 35 cent geven wij de zoo
bekende, uitstekend beoordeelde
door J. RINKB.
Deze kaart is plm. 90 bij 105 cM. groot
gedrukt op uitstekend papier in vele kleuren
en is werkelijk een pronkje van steendruk
kunst op kaartgebied.
Geen enkele courantenlezer kan zoo'n
kaart missen.
Haast u, want de voorraad is kleiu.
De Administratie
VLIJMEN.
(Vervolg).
Voorzitter. Ik heb gesproken met
notaris Tacx en deze vroeg noij namens
het polderbestuur van de algemeene om-
kading of wij niet genegen zijn om een
uitweg toe te staan over het land wat
wij hebben liggen te Engelen Voor
elke strekkende Meter krijgen wij 75
cent vergoeding. Een uitweg bestaat
er reeds lang, doch ze willen die nu
verleggen.
Boom. Is 't ook al bekend of de
aardappeldijk wordt verhoogd
Van Heesbeen. Die wordt 4.20, dus
daar komt 20 c.M. bij. De nieuwe dijk
wordt 5 50 M.
De Voorzitter wijst er op, dat het
leggen van een weg daar, voor de lan
derijen nadeelig zal zijn en vraagt of
een polderweg niet voldoende zou zijn.
De heer Boom zegt dat men het land
ook zou kunnen afheinen, doch dat zulks
veel geld zal kosten.
Van Helvoirt 't Zou ook wel gaan
om een weg te maken met aan den in
Van »DE EUUO VAN HET ZUIDEN."
OF
J&fDetiUomv aai» Den <'(>tuwfi|luf>aiiD.
125
Ellendeling schreeuwde hij.
En hij poogde Pierre Frochard bij de keel
te pakkeu.
Maar deze vatte hem bij de polsen en ze stevig
knijpend, gelijk in eene schroef
Zachtjes aan kameraad, zegde hij Gij
ziet wel dat ik op dit oogenblik de sterkste
ben. Ik zelf zou u ditmaal naar een ander
land kunnen zenden, indien mij zulks beliefde,
maar ik heb er geen belang bij, wel integen
deel.
Pas op huilde Rollac, ik zal roepen en
n verraden.
Pas gij maar zelf op 1 antwoordde de
hansworst, want ik heb de pan bij den steel
vast. Vergeet niet dat. indien bet mij had
aangestaan u te verraden, niets mij gemakke
lijker zou geweest zijngij zoudt nn reeds
achter de grendels zitten en de aanhouding
van den geduchten Laverennes zou mij op
dit oogenblik reeds eene schoone premie in
den zak gebracht hebben. Ik heb overigens
ongelijk te aarzelenIndien gij mij verraadt,
dan hebt gij er niets bij te winnen, terwijl
ik integendeel er voordeel zou uit trekken u
te doen aanhouden en ik ben verzekerd dat,
naar aanleiding van den grooten dienst welken
ik aan het gerecht zou hebben bewezen, de
kleine schuld welke ik met hem nog moet
vereffenen wel zou kwijtgescholden worden.
Na deze woorden te hebben uitgesproken,
liet de hansworst de handen van Rollac los
en deze viel schier verstikt op zijn oorkussen
neer.
en uitgang een hek te plaatsen wat
vanzelf dicht valt, zooals men die wel
meer ziet.
Boom. Wat nu weg zal moeten wor
den, is goeden grond en wat nu weg is,
is maar zand
Voorzitter Als dat, om zoo eens te
spreken, 1000 gulden waard is, is dat
zeker 2000 gulden waard.
Nadat de heer Boom er nog op heeft
gewezen dat de tegenwoordige weg door
het polderbestuur slecht is onderhouden
en deze met een weinig kosten alsnog
in zeer goeden staat kan worden ge
bracht, wordt besloten deze quaestie aan
te houden tot een volgende vergadering.
De heer v. d. Ven zegt in een vorige
vergadering als rapporteur van de com
missie, belast met het onderzoek der
rekening over het dienstjaar 1909, een
vraag gesteld te hebben naar aanleiding
van een post.
Achteraf wordt gezegd, dat deze vraag
gesteld is uit zucht tot critiek.
Dit wenscht spreker van zich af te
schuiven. Door dergelijke praatjes zal
hij echter niet de weg zien afgesloten
om vragen te stellen als hij denkt dat
deze in het belang der gemeente noodig
is, doch het is hem aangenaam bier te
kunnen mededeelen, dat het stellen van
die vraag in 't geheel geen aanmerking
betrof op het werken van den heer Boom,
want wat deze als wethouder doet in het
belang der gemeente, daar sympathiseert
hij ten zeerste mee.
De heer Boom dankt den heer v d.
Ven voor deze toelichting, want het
stellen der vraag heeft bij velen het idee
doen ontstaan, dat ik door voor de ge
meente maar dienst te rijden wel 200 a
300 gulden verdien. Misschien weet een
der heeren wel wat ik in het afgeloopen
jaar heb ontvangen voor dienstrijden.
Van Stokkum. Ik geloof 14 a 15
gulden.
Voorzitter. Ongeveer dat bedrag is het.
Van der Ven. Dat idee heeft heelemaal
niet bij mij voorgezeten- Wij hebben,
als commissie-leden nog gelachen en
gezegd dat wij de rekening zoo nauw
keurig en netjes hebben onderzocht.
De heer Boom vraagt of de aanwijzing
der kom niet kan worden gewijzigd. Nu
overtreden velen, doordat zij in de kom
der gemeente op de hondenkar zitten,
Daarna keerde Grain d'Amour zich naar
de deur.
Waar gaat gij zuchtte Rollac die wel
begreep dat hij iD de macht van dien man
was.
De politie verwittigen dat Laverennes, de
beruchten Laverennes...
Chnt zachtjes... indien men u hoorde I...
Ach ja, 't is waar men zou mij kunnen
onderkruipen Ik zal mij spoeden en loopen
opdat.
Luister, Casse-Musoau.
Chutzachter... ik houd er geenszins
aan dat heel Bordeaux mijne eigennaam
kenne...
Kom hier en laat ons samen spreken.
Dat is beter! nu wordt gij toch redelijk,
zei Pierre Frochard die terug naast het bed
kwam staan.
Hoeveel wilt gij in ruil van uw stil
zwijgen
Hum Het is niet gemakkelijk dergelijken
prijs te stellen. Ik vrees dat ik beneden de
waarde zou blijven.
Stoor u daaraan niet...
Dan vrees ik te veel te zullen vragen.
Wel, stel eene som vast.
Welnu.' rechtuit gesproken, ik houd er zoo
erg niet aan eene groote som ineens te trekken.
Ikt weet hoe ik besta, het geld dat vliet mij
door de vingers gelijk het water door eene
zeef. Weidra zou ik weer zoo arm zijn als vroeger
er zon mij zelfs geen appelken voor den dorst
overblijven. En daarbij zou ik bekommerd
zijn om mijn goed te beridderen en ik zon
ongerust wezen en vreezen dat de dieven m;i
zouden bestelen... Laat ons dus de geldkwestie
van kant stellen. Ik heb u alleen willen bewijzen
dat men soms de hulp van een nederigen
onderdaan noodig heeft... Gij hebt bet
begrepen
Rollac antwoordde niet.
Pb rre Frochard vervolgde
Gij hebt ongelijk mij zoo raw te behandelen
weet u en indien ik een boos mensch was,
dan zou ik mij wreken maar ik ben een
goede lummel en ik wil u slechts ééne voor
waarde voorstellen, dat is dat >k altijd
bij u in dienst wil blijven Ah drommels,
uw zaken zijn spoedig vooruitgegaan seder twij
de politie-verordening en krijgen daar
door proces-verbaal. Voor vele menschen,
vooral voor hen, die moeten gaan mel
ken, is het verbalend lastig dat zij b.v.
in de Achterstraat niet op den wagen
mogen blijven zitten. Zou daar geen
wijziging in gebracht kunnen worden
De Achterstraat is toch maar een stille
straat en bovendien, als de boeren er
doorheen komen, zijn het juist de stilste
oogenblikken.
Voorzitter. De komaanwijzing is door
de Prov. Staten geregeld- Ik wil er bij
hen wel op aandringen en hen zeggen
dat het van geen beteekenis is als die
straat buiten de kom komt, doch ik durf
niet te zeggen dat het zal gebeuren.
De heer Boom wijst er nog op, dat
als alleen de Achterstraat maar buiten
de kom wordt gebracht, er dan reeds
zeer vele boeren geheel buiten de kom
naar de weilanden kunnen rijden.
Zwaans. Zit die komaanwijzing niet
in verband met de post. Krijgen die
menschen 's avonds dan de laatste post
nog wel
Voorzitter. De posterijen regelt zelf
haar komaanwijzing.
Van Heesbeen. Het bezorgen van de
late post staat niet in verband met de
komaanwijzing, want bij mij wordt de
late post nog bezorgd en ik woon buiten
de kom der gemeente.
Zwaans. U mag toch eerst wel eens
informeeren-
De Voorzitter zegt toe bij Ged Staten
er op te zullen aandringeu en bij de
posterijen de zaak te zullen onderzoeken.
De heer v. d. Ven vraagt wanneer de
lantaarns worden aangestoken.
De Voorzitter zegt dat tót heden de
lantaarns, met 't oog op bezuiniging
nog niet zijn aangestoken, doch dat ze
bij de a.s. komende donkere dagen zullen
worden ontstoken
De heer v. d. Ven merkt op dat
vooral voor vreemdelingen deze duisternis
zeer hinderlijk is.
Voorzitter. Bij de Fraters is, op verzoek
een lantaarn geplaatst welke wij nog in
voorraad hadden. De Fraters zullen voor
het onderhoud wel zorg dragen. Nu
kunnen ze bij' het uitgaan der congregatie
de jongens nakijken.
Verder niets meer aan de orde zijnde
en niemand meer het woord verlangende
sluit de Voorzitter, onder
de vergadering.
malkander gekend hebben te... Brest. Ik vind
u weer met den titel van ridder, vriend van
hertogen, graven, prefekt en daarenboven met
geld in de bears Verdoemd.' mijn waarde, gij
legt de zaken in 't groot aan... Ik ben eerder
nog gedaald... Ik zal u maar rechtuit bekennen
Ik was het leven moede, of beter gezegd, ik
was bet moede zoo altijd van altroggelarij en
schurkerij te leven en altijd het gerecht achter
mijne voeten te hebben, en ik had besloten een
eerlek man te worden, en om dit schoone plan
te kannen verwezenlijken, had ik eene plaats
gezocht en aangenomen in de troep van Belphe
gor. Dat zijn toch waarlijk brave lieden, die
heele familie Paljas... Ik zag daar niets dan
eerlijkheid en goede voorbeelden... Dat ging
heel wol, en ik mag u verzekeren dot ik over
mij zeiven tevreden was, toen gy mij weer
zijt komen verleiden Wat wilt ge dat ik du
nog aanvange, nn dat ik weer op de baan der
misdaad ben?... Ik kan niets anders meor doen
dan u volgeD, mijn meester... Ik heb nn reeds
zoolang met n gewerkt dat ik eindelijk in uw
spel klaar zie... Een heerlyk spel 1... en gij
zijt de man om het te winnen. Daarom ook
vraag ik niet beter dan mijn levenlang de een
voudige dienaar van mijnheer de Rollac te
kunnen blijveD... De plaats is goed... Komaan,
is bet besloten? Voortaan zijn wij malkander
gehecht in leven en dood
Loop naar den duivel I dacht Lavarennes,
maar hij verdoofde dien kreet zijns harten en
vergenoegde zich met 't hoofd eene bevestigende
beweging te makeD.
Hij moest nu wel den medeplichtige ontzien
die zijn geheim kende en er gebruik van maken
zon, om zooveel mogelijk den strijd te voeren
welken hij 'aaustonds na zijne genezing weer
zon aanvangea.
Het stond hem vrij later dien vervelenden
kerel, die dreigde, zich als een paddestoel aan
hem te hechten, van kant te helpen.
Voor het oogenblik was hij machteloos en
bleef er hem niets over dan het vredeverbond
dat hem door de omstandigheden werd opgelegd,
met den hansworst te sluiten.
XIV.
Paljas was zoo spoedig gevlucht dat hij
Vóór den Wil
De tijd is weldra weer a
alom in de landbouwende s
vaderland de wintergranen w
Overal vergaderen reeds de
eenigingen om kunstmest a&
roor dit doel. Onlangs sprak
bouwer die me het volgende ve:
„In onze streken bestellen
boeren in 't najaar slechts supe
enkelen nemen ook kaïniét. N
ons in den laatsten tijd gele
ilanten slechts kunnen groei
gedijen, als ze drie voorname voed
stikstof, phosphorzuur en kali in
ïoeveelheid in den grond vinden,
phosphaat en kaïniet zit toch gee
Zou er dan iu den herfst nog zoove*
in den grond zijn, dat de wintergi
zonderlijk bemest moeten wordeü
j horzuur en kali en niet met stiks
voor mij geloof dat niet eD ik heb
altijd gemeend dat men ook in het
evengoed als in het voorjaar vooralle
heid een volledige bemesting moet
Hoe denkt gij daarover
„Goed geredeneerd,* zii ik, «rinde
bestaat er geen enkele reden om m
algemeen aan te nemen dat op het efl
van den zomer of later den bodem nog
doende stikstof zou bevatten voor den v
genden oogst. Integendeel bestaat er a
kans, dat de stikstof verdwenen zal zijn e
ik vind het juist van je geredeneerd dal
daar, waar de voorraad phosphorzuur e
kali wordt vernieuwd, dit zeker ook gebeuren
moet met dien van de stikstof. Het is
noodig dat de uitgezaaide granen zoo spoedig
mogelijk ontkiemen en de jonge planten voor
den winter nog zoo krachtig mogelijk op
groeien, om zoo des te meer kans te hebben
den winter te doorstaan en in het voorjaar
met een gezonden stengel en stev ge worteltjes
den groei weer te hervatten.
De geheele winter- of herfstzaaiïng moet
dus eenigszins geforceerd gaan. Wat er
ontbreekt aan zonnewarmte en licht, want
de da^en worden kort en de zon verliest
haar kracht, moet aangevuld worden door
een krachtigere en vooral snellere werking
niet eens had nagedacht over de richting
welke bij insloeg.
Hij was zoo maar op goed geluk af, recht
door gereisd en het toeval had hem op den
weg gebracht die naar bet noorden leidt.
Zoo zette hij zijnen weg voort laDgs Vendée,
Poitou, la Tonraine, le Maine en Normandië.
Wij znllen het niet probeeren die eentonige
reis af te schetsen of al de ellende te weer
spiegelen welke de man noodzakelijk op deze
lange reis, te voet, in het hart van den winter
afgelegd, moest doorstaaD.
Het mag oprecht een wonder heeten dat
de goochelaar en zijn zoon van hoBger en
konde niet gestorven waren.
Maar eeoe geheimzinnige kracht ondersteunde
hen, de vader deelde aan het kind den moed
mede die hem bezielde.
Laat ons maar moedig doorstappen,
kleine, zegde hij en niet talmen wij moeten
een zoo grooten afstand mogelijk tusschen
ons en onze vervolgers brengen Daarna
znllen wij zien wat er ons te doen staat. Eens
dat wij in Parijs zijn aangekomen zullen wij
de gerechtigheid des Konings inroepenhij
zal ons misschien aanhooreD.
En z'j stapten onvermoeid voort en hielden
slechts hier en daar stil om een stuk brood
te eten of eenige oogenblikken te slapen.
Wanneer de knaap te zeer vermoeid was,
droeg de vader hem op de schouders.
Wanneer er geen geld was en dat de
hoDger hun maag deed ineenkrimpen, dan
riepen zij laDgs de baan de liefdadigheid der
inwoners en der voorbijgangers in.
Paljas wachtte zich wel de aandacht op
zich te trekken, maar niettemin was hij
hoogst verwonderd dat hij zoo gemakkelijk
aan de vervolging zijner vijanden ontsnapt
wap.
Hy wist niet dat hij zulks aan eene gansch
toevallige gebeurtenis te danken had, 't is te
zeggen aan de ziekte van den ridder die voor
het oogenblik alle opsporingen had moeten
staken.
Hij genoot dus eene zekere rust toen hij,
na Evreux te hebben verlaten, na zes weken
reizens te Rouen aankwam.
Het was in het begin der maand Januari
1815.
kei
Duf
mariï
ken ul
datzelfde
terwijl de
toen 64 millioel
veel. Naar evenrl
in Duitschland slecf
ten wezen, en ze
Het was, dag op dag,
jaren geleden dat Will?
zijne vrouw Katrien uit
voortvlnchtigen onbekende
meisje ontvingen dat bij hè?
vond.
En heden, moest de zoon vt
lieden op zijne benrt met zijn
vlochten, ten prooi aan de grootste
vervolgd door de familie aan dewelke
ouders destijds eenen uitstekenden en onl
taalbaren dieDst bewezen hadden
Paljas vond de onde Normandische stad
nog altyd gelijk zij in vroegere jaren was,
met bare menigvuldige torens die boven de
daken opsteken, met hare schoone beplante
vestingen die langs beide kanten op de Seine
uitliepen, die in dien tijd nog tnsBchen geene
breede kaaien ingesloten was.
Hij herinnerde zich nog de schoone ont
vangsten welke hy vroeger op de Oktober-
kermis inzamelde, in den tijd dat alles hem
meeging.
Nu was hy voorzeker niet meer in staat
een goed figuur op dergelijke feesten te
makende armoede had hem in 't nauw
gebracht, bijna zelfB tot den bedelzak.
Hij had geen rijtuig, geen gereedschap
meer en bygevolg ook geen krediet, geen
bijval by het volk.
Maar nochtans moest deze ryke, nyverige
stad hem nog gelegenheid aanbieden een goeden
stuiver te winnen, en hij besloot er eenige dagen
te verblijven om wat geld te kunnen inzamelen
zich uit te rusten en dan naar Parijs te
vertrekken.
Hy ging in een der armste wijken der stad,
de wijk St-Vivien, logeeren, niet verre van de
Eau de-Robec dit zonderling beekje dat tnsschen
twee rijen oude huizen vliet, waarvan het de
grondvesten ineet.
Daar, in een eng, morsig straatje, zoo smal
dat de gebogen gevels der hnizen elkander
bjjna raakten en de inwoners zich van het
eene venster in bet andere de hand konden
reiken, daar vond hy een klein kamertje bij
een ouden kleerkooper.
(Wordt vervolgd.)
