Nummer 94
Zondag 26 November 1911.
34 Jaargang
Tweede Blad.
Een feit is het
Guillaume Bogaers.
DE OORLOG
Advertentiën.
Mklssdsn-F&brikant,
China,
niNNENLAND.
Gemengd Nieuws.
Duitschland.
richt, door zeerbiUy to pnjjsen, de
doen toenemen en wie geen oorlog in De vergadering werd bijgewoond door
Europa wil uitlokken zou goed doen erjmr. J C A. Everwijn, referendaris aan
rekening mede te houden.*
Uit Ljerba seint de oorlogscorrespon
dent van de Berliner Morgenpost d.d.
23 dezer Eindelijk schijnen de Italianen
tot den opmarsch naar het binnenland-
te hebben besloten. Tot dit besluit heeft
het feit den doorslag gegeven, dat er
zonder een vergrooting van het gebied
van actie geen plaats meer zou zijn voor
verdere aanvulling van troepen. Men zal
nog de aankomst van 6000 man en de
noodige voorraden afwachten vóór de
opmarsch begint. Het is de vraag of men
over voldoende muildieren en kameelen
beschikt. De Italiaansche troepenmacht
voor Tripoli zal dan ongeveer 50,000
man bedragen en de gezamenlijke Ita
liaansche troepenmacht in Tripoli en
Barka ongeveer 100,000 man. De expe
ditie zal tot nog toe op zijn minst een
milliard hebben gekost. Een beslist suc
ces van de Italianen zou Engeland en
Frankrijk aanleiding kunnen geven om
met het doel de onlusten In het binnen
land van hun eigen invloedssfeer af te
leiden, een aanval tegen Gat, Moerzcek
of de rijke Libische oase te ondernemen
en daardoor de Italianen van het bin
nenland af te snijden.
Er schijnt groot verschil van meening
tusschen de regeering en het legerbe
stuur te bestaan over de te nemen maat
regelen, zoodat den opperbevelhebber
de handen zijn gebonden. Gisteren en
vandaag heeft er na een lange tusschen-
poos weer een vuurgevecht plaats gehad
Een Turksch fort slaagt er nog steeds
in, om granaten in de straten van Tripoli
te werpen.
De Dardenellen geblokkeerd
De Daily Mail verneemt uit Konstan-
tinopel, dat de gezant van Rusland en
die van Oostenrijk aan de Turksche re
geering hebben medegedeeld, dat hun
regeeringen van Italië een ambtelijke
kennisgeving ontvangen hebben, volgens
welke Italië de Dardanellen zal blok-
keeren.
De correspondent der Daily Mail ver
nam, dat er Zondag met het blokkeeren
begonnen zou worden. Maar deskundigen
zijn van oordeel, dat iedere Turksche
zee-kapitein de blokkade zal kunnen ver
breken, op zijn weg naar Konstantiaopel
waarheen de Italiaansche oorlogsschepen
hem toch niet zouden durven volgen.
De opstand.
Volgens door de Frankfurter Zeitung
uit Peking ontvangen berichten houdt
het vermoorden van Europeanen in Sian-
foe aan.
Ook 20.000 Mandsjoes zijn vermoord.
Het hevige gevecht bij Hankau, dat
twee dagen duurde, had voor geen van
de beide partijen resultaat. Vijf duizend
dooden liggen op het slagveld onbe
graven.
De mogendheden beraadslagen over
ingrijpende middelen en zouden geneigd
zijn pogingen te steunen tot herstel van
de monarchie.
De oneenigheld onder de revolution-
nairen is overal merkbaar.
De beweging in China schijnt werke
lijk een vijandig karakter jegens de
vreemdelingen aan te nemen. Uit de
provincie Joenan komen eveneens be
richten van moorden op Europeanen.
Door de gezanten der vreemde mogend
heden is reeds de vraag opgeworpen
van een verbod tot invoer van wapens
tot het handhaven van de strenge neu
traliteit en om te vermijden, dat de le
vering van wapens aan de dynastie ge
bruikt wordt tot een agitatie tegen de
vreemdelingen door de opgewonden be
volking.
het ministerie van landbouw, nijverheid
en handel. Deze deed de voorloopige
toezegging, dat de regeering belangrijken
financieelen steun voor dit doel zal ver-
leenen.
Vijandschap tegen Engeland.
Natuurlijk wordt de door minister Ki-
derlen-Wachter in de Rijksdagcommissie
afgelegde verklaring, die Dinsdagavond
is gepubliceerd, druk besproken en vooral
trekt het gedeelte, dat over de verhou
ding van Duitschland tot Engeland han
delt, de aandacht. Uit de verklaringen
blijkt, dat de Engelsche regeering feitelijk
gewenscht heeft aan de onderhandelingen
tusschen Duitschland en Frankrijk dee
te nemen. De Engelsche regeering, door
sir Edward Grey vertegenwoordigd, die
met den Duitschen gezant, graaf Wolff
Metternich, onderhandelde, toonde zich
uitermate actief en de onderhandelingen
zijn blijkbaar op zeer geprikkelden toon
gevoerd. Na de rede van Eloyd George
bereikte de spanning haar hoogtepunt
de regeering te Berlijn liet te Londen
verklaren, dat deze rede erzichtoeleende
>den politieken toestand ingewikkeld en
verward te maken en tot een geweld
dadige ontlading te brengen.4
Inmiddels schijnt de Duitsche pers met
een zenuwachtige ongerustheid de op
hande zijnde redevoering van sir Edw.
Grey af te wachten. De >Kreuzzeitung"
schrijft»Een groote verantwoordelijk
heid zal rusten op deze redevoering, die
zal beslissen over de Engelsch-Duitsche
betrekkingen. Wij wenschen een goede
verstandhouding, maar het Duitsche volk
is bereid te vechten tot den laatsten
man4
De regeeringsgezinde >Lokal Anzeiger'
in een artikel, waarin aan de geestdrift
der Duitsche natie bij het uitbreken van
den oorlog in 1870 wordt herinnerd,
zegt, dat de stormloop der Duitschers
onweerstaanbaar zou wezen. Het zou een
terugkeer zijn tot de gloriedagen van
1870 en onze tegenstander zou hetzelfde
lot ondergaan als het Frankrijk van voor
40 jaar.
>De gebeurtenissen der laatste tijden
hebben onze nationale prikkelbaarheid
Militiewei aangenomen.
Gistermiddag heeft de Tweede Kamer
de militiewet aangenomen met 53 tegen
34 stemmen.
Vóór stemde de rechterzijde behalve
de heer de Steurs tegen de linkerzijde
behalve de heeren Tydeman, van Karne-
Deek en de Beaufort.
Afwezig waren van rechts de heeren
Pollema, Van Heemstra, Kuyper, Jansen
Maastricht) Beckers, Van Nispen (Rhe-
den), Bolsius en de Visser van links
de heeren Troelstra. De Kancer, Eland,
Smids en Van Foreest.
Eene halve eeuw heeft zij het uit
gehouden de militiewet van 1861. Meer
dan eens werd haar leven ernstig be
dreigd, maar telkens weer dreef het ge
vaar af. In 1901 aan eene duchtige ver
jongingskuur onderworpen scheen haar
voortbestaan opnieuw voor langen tijd
verzekerd. IJdele hoop evenwel 1 Uitwen
dig droeg de patiente wel de teekenen
van herstel doch inwendig kankerde de
ziekte voort. En nu, na nog enkele
malen f'oor ingrijpende operaties deerlijk
te zijn vermiukt, is de lijderes ten doode
opgeschreven. Treurnis zal haar afsteiven
niet wekken, 't was toch aldoor maar
sukkelen de laatste jaren zij had zich
zelve overleefd.
1 Maart 1912 reeds zal haar vervang
ster intrede doen. Hopen wij slechts dat
zij door haar ingrijpen zeer belaogrijke
wijzigingen aan de verwachtingen moge
beantwoorden.
Timor.
Naar wordt bericht, aldus de corres
pondent te Lissabon van het Berliner
Tageblatt, heeit de Nederlandsche re
geering aan de Portugeesche f 12 000,000
aangeboden voor den verkoop van het
Portugeesche gedeelte van Timor, aan
gezien het onmogelijk was gebleken de
grens nauwkeurig te bepalen. Nederland
staat op het bezitten van het gebied,
dat Portugal als Portugeesch beschouwt
Beide regeeringen wenschen deze oude
kwestie voor goed uit de wereld te
helpen.
Tentoonstellingen in igij.
Naar men ons meedeelt, heeft dezer
dagen te Haarlem een vergadering plaats
gevonden van de hoofdbesturen der
Maatschappij van Nijverheid en van den
Nederlandscben Bond ter bevordering
van het Vreemdelingenverkeer. De ver
gadering werd geleid door prof. J. Kraus,
oud-minister van waterstaat.
In deze vergadering zijn.besprekingen
gehouden tot het orgaDiseeren van ten
toonstellingen in verschillende plaatsen
van ons land in 1913, ter gelegenheid
van het eeuwfeest van Nederland's onaf
hankelijkheid en de opening van het
Vredespaleis te 's Gravenhage. De be
doeling is, in elke stad datgene tentoon-
te stellen, waardoor die stad speciaa
gekenmerkt wordt, zoowel op het gebied
van nijverheid en kunst als op dat van
industrie en verkeer.
Het drama te IVetnen. De Weener
correspondent van de >N.R.Crt. schrijft.
Heel Weenen is ODder den indruk van
de vreeseiijke gebeurtenis, die heeft plaats
gehad ten huize van den oud-minister
van Justitie, ridder von Holzkuecht.
Hij en zijn vrouw gaan 's m ddags uit
om een visite te maken en vinden bij
hun thuiskomst van hunne drie kinderen,
die zij gezond en wel verlieten, twee
vermoord en een zoo zwaar gewond, dat
voor het leven gevreesd wordt. Eu naast
deze het lijk van den moordenaar, die
zichzelf een kogel door het hoofd heelt
gejaagd.
De moordenaar, dr. Matkivits, was een
jong jurist, die zijn loopbaan begon bij
de rechtbank. Hij handelde uit wraak,
omdat de oude beer Holzknecht hem de
hand geweigerd had van zijn dochter
Marie. De vader vond, dat hij nog te
jong was en zich eerst een positie moest
verschaffen, alvorens aan zoo iets te den
ken. Matkovits was de zoon van een
brievenbesteller en de ouders hadden
zich groote opoffeiingen getroost om hun
Richard te kunnen laten studeeren. De
jongen was zeer begaafd en zeer vlijtig
en was altijd de eerste van zijn klas.
Op 17-jarigen leeftijd kwam hij door
aanbeveling in de familie van den heer
Holzknecht, om aan zijn drie kinderen,
twee jongens en een dochter, les te geven
In die betrekking was hij thans al 9 jaar.
Eerst had hij den oudsten zoon klaar
gemaakt, toen de dochter onderwezen
en hij had nu den jongsten zoon onder
handen, die voor het eindexamen gym
nasium zat. In den loop der jaren had
hij de harten van de ouders en van zijn
leerlingen gewonnen en werd hij als een
kind des huizes beschouwd.
Zij hielden allen veel van hem. Als
jongen in huis gekomen, was hij half de
onderwijzer, half de kameraad van zijn
scholieren geworden. De dochter Marie
was onderwijzeres geworden. Ze had
liefde voor studie, was een goed wiskun
dige en speelde zeer goed piano en
viool. Een stil, ernstig meisje, dat in haar
beroep opging en veel van de kinderen
van de klas hield. Zij zelve hield zoo
veel van haar vak, dat zij aan geen trou
wen dacht, zoolang in Weenen de wet
geldt, dat een onderwijzeres, die dit doet,
haar betrekking verliest. De jonge on
derwijzer was den dag vóór den moord
de eenige genoodigde geweest op de
zilveren brnilolt van den heer en mevrouw
Holzknecnt, een feest dat het karakter
van een familieavond droeg en waarbij
de kinderen wat muziek gemaakt hadden.
Allen waren gelukkig en niemand kon
vermoeden wat den volgenden dag ge
beuren zou. Weliswaar had eenige dagen
vroeger Richard Matkovits mejuffrouw
Marie ten huwelijk gevraagd en een wei
gerend antwoord gekregen, maar dat
was zoo vriendschappelijk gegaan, dat
dê verhouding tusschen familie en den
jongen onderwijzer er niet onder geleden
had.
Wat sindsdien gebeurd is, is een raad
sel. Want Matkovits bleef uiterlijk rustig
eö werkte op den dag van de misdaad
kalm op de rechtbank.
Hij kende het meisje van haar 15de
jaar. Een vertrouwelijke omgang als van
broer en zuster was daarvan het gevolg
Maar zijn vrouw wilde ze niet worden
en zij antwoordde ronduit, dat zij niet
aan trouwen dacht en haar beroep vee
te lief had. Matkovits kocht toen een
revolver, woonde den volgenden dag het
zilveren feest bij, deed verleden Donder
dagavond zijn gewone werk en begaf zich
Donderdagnamiddag naar het huis van
denheer Holzknecht. Daar zag hij den
jongsten zoon aan het werk, waarop hij
dien van achteren naderde en door het
hoofd .schoot. Op den knal kwam de
dochter aangeloopen. Zij wilde juist vra
gen wat er gebeurde, toen zij de volle
laag in den mond kreeg die haar hoofd
verbrijzelde. De oudste zoon die zich
juist aankleedde en in zijn onderkleeren
kwam aanloopen, kreeg twee schoten
een in de borst en een in het been
waarna Matkovits zichzelf dood schoot
De oudste zoon, hoewel zwaar gewond
had nog de kracht naar de gang te
loopen en om hulp te roepen. De portier
haalde daarop een agent van politie naar
boven, zag de lijken en telefoneerde naar
de ïPolizeidirection4 en naar de >Ret-
tungsgesellschaft4 om hulp.
Daar beide ouders uit waren, zond de
commissaris van politie aan elk een bode
om ze op den slag voor te bereiden.
Mevrouw kwam het eerst, en toen zij
honderden menschen voor de deur zag
staan, begreep zij, dat er iets vreeselijks
gebeurd moest zijn. Ze wilde hare kin
deren zien, maar ze mocht de kamer,
waar de lijken harer kinderen lagen, niet
in. Eenigen tijd later kwam de vader
naar huis. Eerst was hij als gebroken
maar hij zelde, toen hij bedaarder ge
worden was »Gott hat es geschickt, ich
muss mich drein fügen.4
Natuurlijk zonden de redacties der bla
den hunne reporters naar de plaats des
onheils en naar de personen, betrokken
in het drama, en wat de bladen vertellen
zeer interessant.
Te Kollam kreeg
n°g jong was, een
De moeder van den moordenaar, vrouw
Matkovits, vertelde dat haar man, gelijk
gezegd, brievenbesteller is, en dat zij
drie zoons hebben, die zij allen hebben
laten studeeren Zoo ook hun zoon Richard,
die reeds heel jong lessen moest geven,
om wat geld voor zijn studie te verdienen.
Hij was stil van aard en in zichzelf ge
keerd.
een boerin,
toen ze nog jong was, een kalfje cadeao.
Ze kon niet van het beestje scheiden en nu
het kalfje een koe geworden was met den
Diet alledaagscheu leeftlijd van 25 jaar, i& het
van ouderdom gestorven en begraven, nadat
't eerst uog was gefotografeerd
De mood te Mülheim. Men schrijft uit
Spijk, bij Lobith, aan de «Gelderlander
Omtrent den moordenaar op zijn eigen
schoonvader, W., alhier gedomicilieerd, ver
nemen we nog het volgende
W. was Zondag jl. op bezoek bij zijn
schoonvader te Mülheim a/d. Ruhr. Over
eene kleinigheid ontstond middags twist.
W. verwijderde zich met zijo kameraad J.
uit Oas. In een herberg werden de noodige
glazen gedronken en in benevelden toestand
kwamen beiden aan het huis van den ver-
slageoe. Deze hield zijn deur gesloten. Dit
maakte de luidjes woedend en de deur moest
het ontgelden. Toen de vader buiten kwam
om zijn schoonzoon te woord te staan, werd
hij door twee woestelingen aangevallen en
door W. met een zakmes in den buik zoo
danig gestoken, dat de dood spoedig volgde.
Op het gezicht zijner wandaad nam W.
spoedig de vlucht en legde te voet den weg
van Mülheim naar Lobith af. De pantoffels,
die hij aan had waren door slechte wegen
na eenige uren zoo doorweekt, zijn voeten
zoo gezwollen, dat hij niet verder kon en
eerst zijn zwerftocht vervolgde, toen een
Nog als leerling op het gymnasium me(ieiijclencle landbouwer hem een paar oude
werd hij gouverneur van de kinderen 9Choenen had verstrekt. Voort ging hetnaar
van den heer Von Holzknecht. Men hield je flollandsche grens, waar hij Maandagavond
veel van hem; hij werd er als een zoon aan[cwam> Zijo vrouw had reeds een tele-
behandeld en hem was zelfs hoop ge- gra[Q van fjet overlijden haars vaders ont
geven, dat hij misschien eens de dochter faDgeD# Het jaat 7jch deuken, hoe de arme
des huizes zou mogen trouwen. Vrouw vrouw moede was toen haar eigen man
Matkovits geloofde niet, dat haar zoonverkiaar(je de moordnaar te zijd. Nauwelijks
op het meisje verliefd was, maar dathij wa8 eenige uren thuis, of de politie
meer uit een zucht om in aanzienlijke ^wam hem ophalen. VV. heeft alles bekend,
families te komon dit huwelijk wenschte. eeQ verschrikkelijke gewetenswroe-
Toen Matkovits promoveerde, woonde gjng den ongelukkige gepijnigd heeft, laat
de familie Holzknecht de promotie bij, I zich niet beschijven. Hij werd voortgejaagd
en werd hij behandeld, alsof hij tot de door de vrees in handen der duitsche politie
familie behoorde. Een paar dagen gele- va\|eDt ^Eenmaal dan gekerkerd was zijn
den had Richard tot zijne moeder gezegd iQt be8i8tZijn leven zou dan een einde
»Het is uit met de Holzknechts zij willen yj^den op het schavot. Die gedachte dreef
mij Marie niet geven, zij willen haar aan boe uitgeput hij ook was, het
reserveeren voor een betere partij, maar hollandsche grondgebied te bereiken. Daar
ik laat mij niet voo' den gek houden.4 aangekomen werd hem de wroeging te
Maar dat hij om haar hand gevraagd machtig. Zijn ontstelde vrouw verhaalde hij
had, had hij haar niet gezegd. alles omslachtig. Natuurlijk ook dat de
De oud-minister Holzknecht zeide tot drankduivel en de verkeerde kameraad een
persman, dat hem de zaak onbe- een groote rol in dit familiedrama hadden
grijpelijk was, dat hij dr. Matkouits niet ge8peeid. Daar zit nu de troostelooze vrouw
alle hoop had benomen en alleen gevraagd met twee tiejne kinderfn op het Spijk, haar
had, wat te wachten. Zelfs nu, na die man jn de gevangenis om eerlang voor den
vreeseiijke daad, kon hij hem wel be- rechter te verschijnen, en wellicht zijn kin-
klagen, naar niet haten. Hij vergaf het deren eerst weder te zieB wanneer zij vol-
hem, want hij had stellig niet geweten,
wat hij deed. Hij moest zeker gek ge
worden zijn, want hij was een model
van zachtmoedigheid en de heer Holz
knechts had zich steeds gelukkig geacht
zoon voortreffelijk jongmensch als opvóe-
der bij zijn kinderen te hebben.
En terwijl hem de tranen over de
vangen rolden, zeide hij: »Ik kan niets
kwaads van hem zeggen; in mijn hart dat door fijne kwaliteiten, door
is hij de zelfde gebleven ik heb hem h00gst ^ljne bediening, door naar
zoo lief gehad als mijn eigen kinderen; K eischen der tlids te zijn illge-
stemd hebben, als mijn dochter niet WAALWIJKbLriiii
altijd gezegd had, dat zij haar beroep Pil
„iet wilde verliezen, wat gebeuren zou VgËSChU011WfIj Bfl 5pBl(SlilgB[l|
een
wassen z n.
als ze ging trouwen 4
VAN
1106
De waarlijk grootsche houding van
den 74-jarigen vader der vermoorde,
kinderen trekt algemeen de aandacht. I
Hij vervloekt niet den moordenaar maar
hij beklaagt hem en vergeeft hem. Hij meer en meer afnemers gaat tellen,
ging de kamer, waar de lijken zijner
kinderen lageo, niet binnen. Ik wil zelde
hij, de gelukkige herinnering, die ik aan
hen heb, niet verliezen. En in plaats
daarvan reed hij naar het gasthuis, om
zijn eenig overgebleven en zwaar gewond
kind te zoeken.
VaD alle kanten ontving de heer Holz
kuecht bewijzen van deelneming Ook
de Keizer zond zijn adjudant.
POSTSTRAAT TILBURG
levert prima kwa.iteit waterdichte
DEKKLEEDEN, KARHUIVEN, WAGEN-
DEKKEN, PAARDENDEKKEN, etc, in
Bloedvergiftiging. Tengevolge van bloed-1 ane afmetingen,
vergiftiging is te Schoondijke (Zeeland) de j)ekkleeden vanaf f 1.25 per vierk. Meter
voorzien van koperen ringen.
130
56 jarige werkman W. de D. overleden. Be
man, die werkzaam was op een grintweg,
kreeg aan den pols een klein wondje met
het bovenstaaude noodlottig gevolg.
Huis ingestort. Gisterenmiddag is te
Brussel op de Noordlaan uicht bij het hotel
Métropole een in aanbouw zijnd huis van
vier verdiepingen ingestort.
Een auto-taxi, die juist voorbijreed werd
Men weet nog uftt of et slachtoffers zij». I Stokpaardjes- Lelienmelk - Zeep
maar volgens de geruchten zouden de werk-1 j Bergmann &Co., Radebeul-Dresden
lieden nog hebben kunnen vluchten. Fabrieksmerk. „Stokpaardjes-
Echo van het Zuiden.
is
alleen echt in rood-geele (hollandsche) verpakking
50 cents per stuk verkrijgbaar bij:
bestaat in een teder vlekkenloos gelaat, frisch, roos
kleurig uiterlijk en blanke fluweelzachte huid. Dit alles
verkrijgt men door: