Tweede Blad.
iiLl
^RBP
Koninklijk .bezoek te Paiijs,
Provinciaal Nieuws.
De besliste zuiverheid,
van Sunlight
maakt ze voor
fijne\kant en
fijn linnen de,
uitsluitend
betrouw-
bare Zeep.
NUMMER 46
DONDERDAG 6 JUNI 1912.
35e JAARGANG
■LAAT UW ZEEP S'JKLiöHT Z!JN
Het is zoo jammer, dat we over niet
meer plaatsruimte beschikken, we zouden
zoo gaarne de reis die onze Koningin
met den Prins naar Parijs maakten in al
zijne bijzonderheden beschrijven, omdat
dit is geweest veel meer, dan een ge
woon beleefdheidsbezoek. H. M. is
er schitterend ontvangen, maar vooral
hartelijk. Als overal heeft zij door
hare innemendheid en lieftalligheid het
volk betoovcd, dat zal blijken uit enkele
persstemmen, die we hierachter geven
en die 't er over eens zijn, dat nooit
eenig vorstelijk persoon, eene dergelijke
ontvangst is ten deel gevallen.
Laat ons eerst, al is 't beknopt, iets
van de dagen in Parijs vertellen.
Zaterdagmorgen zijn de Koningin en
de Prins reeds vroeg van 't Loo ver
trokken over Luik en zijn aan de Fransche
grens te Feignie-, door de Fransche
autoriteiten verwelkomd.
Te kwart over vieren arriveerde de
Koninklijke trein aan het kleine coquette
stationnetje van het Bois de Boulogne,
het gewone punt van aankomst van
vorstelijke bezoekers, dat over een groo-
ten afstand met troepen van allerlei wa
penen was afgezet en waar even te vo
ren de autoriteiten ter begroeting waren
aangekomen.
Een groot baldakijn overspande den
ingang van het station, een breed, rood
tapijt lag over het geheele perron en
het station was prachtig versierd met
planten, bloemen, tropeeën, Neder
landsche en Fransche vlaggen. Een com
pagnie van de garde républicaine met
vaandel en muziek bracht de militaire
honneurs. Toen de vorstelijke bezoekers
door den president en mevr. Fallières
met groote hartelijkheid zijn welkom
geheeten en het wederzijdsche gevolg
was voorgesteld gaf de president den
arm aan de Koningin, de prins aan mevr.
Fallières en begaf het hooge gezelschap
zich naar den uitgang.
Luid juichde langs deo geheelen weg
het Parijsche volk de Koninklijke gasten
toe; overal klinkt het »Vive la Reine 1''
>Vive Wilhelmine
De ontvangst kenmerkte zich door
een buitengewone hartelijkheid.
De tocht door de lange Avenue du bois
de Boulogne en de prachtige Champs-
Elysées, waar aan weerszijden zoo ver
het oog reikte, troepen van alle wapens
geschaard stonden, bood een onverge
telijk schoonen aanblik. Bij de aankomst
op het ministerie werd de koninklijke
standaard geheschen.
De president der republiek en me
vrouw Faillières gaven des avonds een
diner ter eere van koningin Wiihelmina
en prins Hendrik
De koningin droeg een prachtig satij
nen toilet, gegarneerd met paarlen, goud
en zilver en op het hoofd een prachtig
diadeem van briljanten.
De prins was in generaais-uniform en
droeg het grootkruis van het Legioen
van Eer.
De President der Republiek stelde den
volgenden tafeldronk in
»Het is mij een genoegen, uit naam
van Frankrijk en de regeering der Re
publiek, Uwe Majesteit dezen avond
welkom te heeten. Het vorige jaar in
Juli heeft Uwe Majesteit mijne tegen
woordigheid in de hoofdstad willen be
schouwen als een bewijs van de goede
betrekkingen, die onze beide landen ver
eenigen. Dat Uw verblijf in ons midden
de betrekkingen van toegenegenheid
zullen versterken, daarvan ben Ik over
tuigd.
Bij Hare ontvangst heeft Uwe Majes
teit zich rekenschap kunnen geven van
den aaid der gevoelens, welke het Fran
sche volk Haar betoond, en van de blijken
van groote toegenegenheid jegens de
beminnelijke Vorstin, die ons heden de
eer aandoet met haar koninklijk bezoek
welke blijken van groote gevoelens zich
uitten in de sympathieke betoogingen
voor Uwe hooge persoon, en een hooge
achting voor uw-heerlijk en edel land.
>Parijs, dat de voorname gasten niet
vergeet die geJurende hun verblijf binnen
zijn muren blijk gaveo, zich daar aan
genaam te voelen, acht zich gelu'kig,
mevrouw, u zijne dankbaarheid te betui
gen voor de bezoeken, welke gij bracht
vóór uwe kroning, en Frankrijk heeft
het genoegen een groet te brengen aan
Holland, dat groot gaat op zijne onaf
hankelijkheid en de ontwikkeling zijner
economische kracht en een der groote
bakermatten is van nieuwe denkbeelden,
wetenschap en kunst.
>Moge uwe Majesteit een aangename
en blijvende herinnering behouden a in
de uren, welke zij in Frankrijk heeft
doorgebracht.
vlk drink op de gezondheid van Uwe
Majesteit, H. M. de Koningin-Moeder,
Z. K. H. de Prins der Nederlanden en
prinses Juliana. Ik drink op de roem en
voorspoed van Holland l*
H. M. de Koningin beantwoordde den
toast van den president als volgt
»Ik dank u ten zeerte, mijnheer de
president, voor de welwillende woordeD,
welke gij zooeven tot mij hebt gesproken.
Het verheugt mij ten zeerste, het aan
genaam bezoek dat gij het vorig jaar
gebracht hebt aan Holland, te kunnen
beantwoorden, van welk bezoek ik en
mijne landgenooten, de aangenaamste
hetinneringen hebben bewaard.
>De uitstekende verhoudingen, welke
onze beide landen vereenigen, zijn mij
een waarborg, dat ook in de toekomst
de banden van vriendschap steeds
nauwer zullen worden vastgebonden.*
Deze betrekkingen dateeren reeds van
lang. Want reeds vond de Fransche
beschaving in de middeleeuwen een
vruchtbaren bodem in Nederland. Uwe
litteratuur en uwe kunsten vonden en
vinden er nog altijd warme bewonderaars.
Wij voelen eene diepe bewondering
voor het genie, voor den arbeid en de
dapperheid van uwe edele natie.
>Wat mij persoonlijk betreft, is het
weerkomen in uw schoon land en in
Parijs, mij bijzonder aangenaam. Trots
ben ik op het Fransche bloed, dat door
mijn aderen stroomt, en dat den naam
van mijn geslacht aan Frankrijk verbindt.
>Ik zeg u, mijnheer de President, dat
het den Prins en mij genoegen doet,
beiden de gasten te zijn van den eersten
magistraat vao Frankrijk, en ik ben niet
weinig getroffen door de hartelijke ont
vangst, welke de Franschen mij hebben
bereid
>Ik drink op uwe gezondheid, mijn
heer de President, en op die vaD me
vrouw Fallières en op de grootheid en
voorspoed van Frankrijk.
De muziek speelde daarop het Wil
helmus en de Marseillai-e.
Volgens de bladen roemden de Fian-
schen ten zeerste de zuivere uitspraak
der Koningin van het Fransch.
Te half tien begon de voorstelling in
de >Opéra". De uitvoering in de »Opéra"
was schitterend. Toen de koningin en
de prins met hun gevolg binnentraden,
speelde het orkest het Wilhelmus. Op
gevoerd werden de acten uit verschil
lende stukken.
ZONDAG.
Om 10 uur ongeveer reden H. M en
Z. K. H. per auto naar den >Temple
du Saint Esprit*, wederom langs den weg
hartelijk toegejuicht.
Ds. Lacharet sprak gebeden uit voor
Frankrijk en voor de bevriende natie,
Nederland, met hare Koninklijke Familie.
Bij het verlaten der kerk werden de
vorstelijke bezoekers weder levendig toe
gejuicht en keerden zij naar het ministerie
van buitenl. zaken terug.
De receptie, die H. M- alsnu voor de
Nederlandsche kolonie hield, was zeer
druk bezocht en H. M. onderhield zich
minzaam met de te Parijs wonende Hol
landers. De burgemeester van Oranje,
de heer Lacour, kwam met een delegatie
zijn opwachting maken en bood H. M.
een album aan met foto's van het oude
en het nieuwe Oranje, de bakermat van
het prinselijk stamhuis van Oranje. De
Koningin, door deze attentie ten zeerste
getroffen, hield in het Fransch eene har
telijke toespraak.
Om 1 uur begaven H. M. en de Prins
zich naar ons gezantschapsgebouw, bij
het vertrek van den Quai d'Orsay weder
door een geestdriftige menigte toegejuicht
In het gezantschap bood H. M. een
déjeuner aan ter eeie van Fallières en
zijne echtgenoote.
Na afloop van het déjeuner begaf het
Vorstelijk paar, vergezeld door onzen
gezant, zich per auto naar de hoofdkerk
der Fransche protestanten, de >Oratoire<,
en begaven zich daarna naar de vanaf
de straat te zlene cour, waar het monu
ment van admiraal Coligny staat. De
Koningin werd toegesproken en dankte
in eene diep godsdienstige rede.
De Koningin nam daarop een krans
uit handen van jhr. Van Geen en zeide
met luider stemme: »Gaspard de Coligny,
admiral de France, Machtig strijder voor
de heilige zaak van God, voorvader van
het Huis van Oranje, Ik leg deze nederige
hulde aan de voeten van dit standbeeld
neer*.
Een luid gejuich der menigte barstte
daarop los. De krans was versierd met
breede oranje-linten, waarop de spreuk
>Je Maintiendrai* en de zinspreuk van
de Coligny »Je les esprouverai*.
Het stadhuis, waar het Vorstelijk paar
officieel zou worden ontvangen, was mooi
maar stemmig versierd Een groot rood
fluweelen baldakijn met goud versierd
overhuifde den ingang. De wintertuin
was getooid met een schat van orchi
deeën en rozen, waartusschen de elec-
tiische verlichting van 6000 gloeilampen
een betooverend effect maakte. In het
midden hing een lustre van 400 lampen
terwijl de met bloemen versierde casca
des in de hoeken ieder 360 lampen be
vatten. Een enorme menschenmenigte,
voor het stadhuis verzameld, juichte de
Koningin spontaan toe.
De heer Caire bracht de hulde van
Parijs over aan de »gracieuse, charmante
vriendelijke, goede vorstin, die de harten
van het geheele Fransche volk gewonnen
heeft*, en aan den Prins-gemaal. Hij
constateerde de nauwere toehallng der
vriendschapsbanden tusschen beide naties
en uitte de beste heilwenschen voor
Prloses Juliana.
H. M. de Koningin hield daarop de
volgende rede, in wat de Franschen zelf
noemden »excellent frangais*, dat alle
aanwezigen verbaasde. Zij zeide o.m.
Ik ben bijzonder gevoelig voor de
warme ontvangst, die mij van de zijde
der Parijsche bevolking te beurt viel.
Met vreugde zie ik hierin de sympathie
van het Fransche volk voor onze land
genooten, een sympathie overigens, die
gij weet het wel wederkeerig is.
Ik verzoek u, mijne heeren, mijn tolk
te zijn bij de Franschen, die u vertegen
woordigt, door uiting te geven aan mijn
groote ^dankbaarheid voor deze gevoe
lens, die mij diep treffen. En laat hen
verzekerd zijn van onze beste wenschen,
van den Prins en mij, voor het geluk
en den voorspoed van Parijs.
Op den Quai d'Orsay bood daarna
minister-president PoiHcaré en mevrouw
een diner ter eere van ons Koningspaar
aan.
(Wordt vervolgd.)
1912.
Waalwijk, 1 Juni
Vit de lederindustrie.
De Bond van Thüringsche en Saksi
sche lederfabrikanten heeft besloten, in
verband met de ongunstige positie der
lederindustrie, de prijzen van boven- en
onderleer onmiddelijk met 5 pet. te ver-
hoogen. Een verdere verhooging der
prijzen wordt in den herfst tegemoet
gezien.
Kern. is.
De kermis zal dit jaar door de vol
gende vermakelijkheden worden bezocht.
Stoomcarousel van Jean Benner, Breda
Bioscope, Van Hommersom-Fils, Hilver
sum. Wafel- en Poffertjeskraam van J
Dekkers, Rotterdam. Draaimolen van J.
Appel, 's Hage. Luchtschommel van A.
Spaije, Enschede. Somnabule, Dobben
Steffens, Arnhem. Amerikaansche Hoepla
L. v. d. Pol, Nijmegen.
Verder een tal van galanterie, paling,
koek en oliebollen-kramen.
Groot Circus.
Naar wij vernemen zal einde Septem
ber of begin October het groote Belgische
circus Sermaije onze gemeente bezoeken.
Tot op heden heeft nog nooit een zoo
.groote inrichting onze gemeente bezocht.
On^lag.
Naar wij vernemen lieeft mr Jhr. Smits
'van Oijen, lid van Ged. Stalen van
INoord Brabant en voorzitter van de com-
imissie van advies voor de vakschool
wegens gezondheidsredenen ontslag ge-
'vraagd uit de laatste functie.
Degenen die weten, wat Jhr. Smits
van Oijen in deze functie voor de vak
school gedaan, en hoe hij er voor heeft
gewerkt, zullen begrijpen wat de com
missie in hem als zoodanig verliest.
Voetbalver. W. V. zegeviert te Oss,
Zondag j.l. nam „Waalwijk Vooruit"
deel aan de seriewedstrijden uitgeschre
ven door de ver. Anthony te Oss en
smaakte het genoegen door uitstekend
spel den len prijs te winnen. De geel
zwarten speelden eerst tegen Zalt-Bom-
mel. Zij stellen zich met een eenigszins
gewijzigde voorhoede op, wat later bleek
een verbetering te zijn. Bommel heeft
zich met 2 Wiihelmina spelers ver
sterkt. W. V. trapt af en is onmiddelijk
in volle actie. De verdediging der tegen
partij slaat echter den aanval af en
geeft hare voorhoede ook eens de ge
legenheid hare talenten te toonen. Deze
komt echter niet verder dan de half-
linie en weer valt W. V. aan. Haar
voorhoede vertoont een pittig door
tastend spel, zoodat de Bommelsche
verdediging alle krachten in moet span
nen om score te voorkomen. Eens
denken we dat een doelpunt zeker is,
als na algemeen opbrengen de rechts
binnen onverwachts in den hoek schiet
doch de keeper staat juist op die plaats
en retourneert het leder. Een oogenblik
later plaatst de centervoor prachtig in
den bovenhoek, doch weet de back nog
juist den bal weg te koppen. Tot rust
blijft W.V. in de meerderheid doch ge
doelpunt wordt er niet.
Na de hervatting stormen de geel
zwarten onmiddelijk naar voren. Het
is hun aan te zien, dat zij absoluut
winnen willen. Plotseling bemachtigt
de center-voor den bal, passeert naar
links, vanwaar het leder prachtig voor
doel geplaatst wordt en de rechts-binnen
het Bommelsche doel voor de le maal
doorboord. Dit moedigt de W.Vers nog
meer aan, doch ook Zalt-Bommel zet
er nu alles op. Het mag echter niet
baten, want W.V. blijft door haar tactisch
spel_de meerdere. Het geheele elftal
is in "prachtigen vorm. De kleine rechts
buiten in 't begin van den strijd wat
bang, kom t meer en meer op streek.
Hij brengt in combinatie met den rechts
binnen den halfback tot wanhoop of
tippelt er lustig langs heen, om dan
zuiver voor doel te plaatsen. Een doel
kan niet uitblijven en waarlijk kopt de
links-binnen bij een corner, den bal
voor de 2e maal langs den Bommelschen
keeper. Nu zijn de geel-zwarten niet
meer te houden. Bommel trapt af, maar
dé W.V. voorhoede neemt het leder over
en bestormt weer de vijandelijke veste.
Na enkele minuten fluit de scheidsrechter
echter inrukken en heeft W.V. met 20
gewonnen.
Vervolgens komen Anthony en B. V.
C. in het veld. Deze wedstrijd ken
merkt zich meer door zeer forsch spel.
Had één der partijen het kalme bere
kende spel van W.V. gevolgd, onge
twijfeld had deze gewonnen. Nu ging
het hard tegen hard en won Anthony
vrij gelukkig met 21.
In den eindstrijd komt W.V. dus
tegen Anthony. Middelerwijl is het
echter gaan regenen, wat zeer veel af
breuk aan het spel doet. W.V. is direct
veel sterker. Met inspanning van alle
krachten, weet onze verdediging
haar heiligdom schoon te houden.
Plotseling breekt echter haar voorhoede
door. De achterhoede van W.V. laat zich
den bal in ontfutselen, welke door de
Ossche rechtsbinnen in het doel ge
plaatst wordt. Dit zet de W.Vers nog
tot harder werken aan, wat tot gevolg
heeft, dat de center-voor na flink door
zetten, de partijen op gelijken voet
brengt. Steeds blijft W.V. aanvallen. De
centervoor bemachtigt het leder, passeert
back en uitgeloopen keeper en wil juist
inzetten, als hij door den keeper wordt
vastgehouden, waardoor W.V. een straf
schop wordt toegekend, welke door den
linksbinnen in een doelpunt wordt om
gezet. Daar het ondertusschen zeer hard
is gaan regenen, stelt de captain van
Anthony voor nu het pleit toch beslist
is, den strijd te eindigen, zoodat W.V.
den len en Anthony den 2en prijs ten
deel valt.
Het publiek, was met dezen uitslag
zeer ingenomen en roemde ten zeerste
het pittige fijn berekende en daarbij
fair spel der W.Vers.
u
Voor Zondag a.s. hebben we nog
geen vaste gegevens. Misschien wordt
deelgenomen aan seriewedstrijden te
Eindhoven, terwijl er ook nog een klein
kansje bestaat, dat „'t Zesde" hier komt
spelen.
Bond van Nederlandsche Leder
fabrikanten.
Maandag hield de Bond van Neder
landsche lederfabrikanten zijn twaalfde
algemeene jaarvergadering in de Konink-
llijke Liedertafel Souvenir des Montag-
inards te Tilburg.
Ondanks de kleine agenda waren vele
leden ter vergadering'opgekomen. Juist
op het aangegeven uur opende de voor
zitter de heer D. C. Lans uit Delft met
een kort welkomstwoord de bijeenkomst
en gaf daarop het woord aan den secre
taris tot het voorlezen der notulen. Deze
werden ongewijzigd goedgekeurd.
Daarop bracht de heer P. van Loon
(penningmeester) verslag uit over den
financieelen toestand van den bond in
het afgeloopen jaar. Op 1 December
1910 bedroeg het batig saldo f216.84.
De ontvangsten in 1911 beliepen f524.29
en de uitgaven f386.93, zoodat op 1
December de rekening batig sloot met
f 137.36. De achterstand van dit saldo
vond zijn hoofdoorzaak in de tegemoet
koming met f 100 aan het uitgegeven
adresboek. Rekening en verantwoording
werden door eene commissie onder
zocht en goedgekeurd, onder dankzeg
ging voor het accurate beheer.
Punt 3 der agenda was het jaarverslag
van den Secretaris. De heer van Son
wees hierin op den gunstigen toestand
van den bond, die wederom in ledental
was gestegen, terwijl er geen bestuurs-
verandering had plaats gehad.
Verder prees hij de actie voor de in
uitzicht gestelde invoerrechten, waardoor
aan de lederfabricage gelijk recht zou
worden geschonken als aan de zuster-
industriën. De vooruitgang stuit af op
den vrijen invoer van leder uit het bui
tenland en dit jaar is de druk nog
zwaarder geweest dan vorige jaren. Hij
sprak zijn misnoegen uit over de zeer
onjuiste verslagen, die in Nieuwe Rot-
terdamsche Courant, Handelsblad en
Nieuwe Courant over de vorige alge
meene vergadering zijn geplaatst, terwijl
de redacties dier bladen op verzoek om
rectificatie niet waren ingegaan.
Hierop gaf de secretaris een klein
beeld van de lederfabricage in ons land,
die zeker niet rooskleurig is te noemen.
De lederverkoop was niet vlottend,
vooral door den druk van het buitenland,
dat bij ons zoo gemakkelijk zijn over
productie weet onder te brengen. Met
leedwezen heeft men vernomen het plan
van den staat om voor den Indischen
dienst het leder voortaan zelf te bereiden.
Hierin is toch zeker geen bescherming
te zien van de eigen industrie.
Alvorens het verslag te eindigen, moest
de secretaris er aan herinneren, dat in
Juli a.s. de bond 12l/« jaar bestaat. Hij
geeft een kort overzicht van het ontstaan
en de werking in de afgeloopen periode
en brengt hulde aan den oud-voorzitter
den heer Timmermans. Van de dertien
eerste bestuursleden zijn er thans nog
If in functie, die met veel opoffering
'overal de belangen van den Bond voor
staan.
De vergadering betuigde hare hooge
instemming met het goed verzorgde ver
slag, waarvoor den heer Van Son bij
monde van den voorzitter werd dank
gezegd.
Wegens periodieke aftreding der hee
ren J. P. Larsen, Ehs. Maas en G.
Reerink Jsz. moest er eene bestuurs
verkiezing plaats hebben.
De heer Cuypers bracht een woord
van hulde aan het volijverig bestuur en
achtte met het oog op de tariefwet thans
niet den tijd voor eene bestuurswisseling.
Daar de leden immers het volle ver
trouwen stelden in de aftredende be
stuursleden, wenschte hij voor te stellen
deze bij acclamatie te herkiezen.
Niemand had hiertegen bezwaar en
onder luide instemming der vergadering
werden de aftredende leden met alge
meene stemmen herbenoemd.
De heer Larsen die aanwezig was
nam zijn mandaat wederom aan aan
de beide andere heeren zou kennis hun
ner herkiezing worden gegeven.
Hiermede was de agenda afgehandeld.
De voorzitter vroeg of er nog iemand
het woord wenschte.
De heer Fick wenschte van de ver
gadering wel eens de uitspraak te ver
nemen over het geoorloofde of onge
oorloofde van de verzwaring van het
zoolleder met looistoffen en andere tot
verhooging van het rendement. Niet zoo
zeer wat betreft de verzwaring door
gepaste looistoffen, alswel door extracten
die met de looierij niets te maken heb
ben, zooals druivensuiker e. a.
Hierover ontstond een uitvoerige dis
cussie met gevolg dat besloten werd
deze kwestie voor te leggen aan het
proefstation en laboratorium te Waalwijk,
waar men deze zaak beter zou kunnen
uitmaken dan in eene algemeene ver
gadering.
Daarna werd de vergadering met een
woord van dank van den voorzitter aan
de aanwezigen, gesloten.
Neerlandia bevat het volgende inge
zonden stuk onder den titelHolland op
zijn smalst. De klacht van de Laarzen.
Mijnheer de Redacteur.
Wij hebben een grief, een erge grief
tegen ons groote Nederlandsche publiek.
Wilt U ons helpen haar luchten
En de grief ishet publiek wil ons
maar niet erkend hebben in onze eigen,
onvervalschte Nederlandsche nationali
teit.
Als we niet doorgaan voor Ameri
kaansche kijkt men ons niet aanoor
deelt ons niet goed genoeg.
En toch zijn we, we kunnen er op
zweren, echt Nederlandsch. Amerikaan
sche machines mogen helpen ons maken;
't zijn Nederlandsche arbeidskrachten,'t
is Nederlandsche energie, Nederlandsch
kapitaal, Nederlandsch grondstof, die
ons in 't leven helpen, op echt Bra-
bantsche bodem Van vreemde smetten
vrij.
Maar als we dan uitgaan, de groote
wereld in, dan moeten we gaan als
American Boots, American Shoes. We
gaan zóó naar Zwitserland, we gaan
zóó naar Engelanderger we gaan
zóó door heel Nederland.
En de Nederlandsche schoenwinkeliers,
om ons aan den man en de vrouw te
brengen, moeten er hun geweten mee
bezwaren en er om jokken, telkens als
ze gevraagd worden „dat zijn toch
wel Amerikaansche schoenen, meneer
Want als ze zeiden„neen, echte Ne
derlandsche", er was geen verkoopen
aan.
Nu vinden we, dat ze het publiek bij
den neus nemen, zoo erg niet. U zeker
ook niet, meneer de redacteur? Want,
nietwaar, als die Hollanders zulke zotte
menschen zijn van 't goede uit eigen
land niet te willen, dan onder 'n vreemd
De Echo van het Zuiden.
