Nummer 68 Donderdag 22 Augustus 1912 35e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waalwijksche Stoomdrukkerij AntoonTielen, Eerste Blad. Doipspolitiei in het Zuiden, Zijn laatste wensch. Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. m FEUILLETON.' De besliste zuiverheid, van Sunlight maakt ze voor fijne kant en fijn linnen de, uitsluitend bet.rouw= bare Zeep. Gemeenteraad. DUSSEN. 'LAAT UW ZEE? SUNLiGHT ZIJN' De Echo van het Zuiden, Waalw(jksclie en Langstraitsche Courant Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden fü."5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieven, ingezonden stukken, gelden en»., franco te zenden aan Uitgever. den UITGAVE Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. Adyertbntiên 17 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeeHge contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. II. (Slot.) De Maasbode schrijft verder Men versta ons welwij betreuren Diet het oprichten van Katholieke Kiesvereni gingen noch zelfs het stichten van plaat selijke afdeelingen alom ten plattelande. Maar wie haar in den waan brengt, dat zij te beschikken hebben over dwin gend gezag, wie haar voorhoudt, dat zij krachtens de partij-discipline het recht hebben onvoorwaardelijke onderwerping te eischen van alle dorpsgenooten aan al hare uitspraken, hij berokkent ondanks de beste bedoelingen onmetelijke schade aan dè goede zaak, die hij heet te dienen. Immers gezagsuitoefening is plicht, vaak genoeg harde plicht, waaraan Paus noch Kotriag, Bisschop noch gouverneur Van »DE ECHO VAN HET ZUIDEN." Roman uit 't Fransch. 18.) Zjj bloosde hevig en draaide baar hoofd om. O, oom, als ge begint te vloeken.... Zeg eens, hernam la Teillais gemoedelijk, is dat babbelen dan toch zoo erg plezierig De blauwe oogen zagen hem ondeugend aan. Dat weet ge wel oompje Het was blijkbaar onmogelijk, haar de zaak in ernst te doen opnemen. Haar wipneusje Btond zoo gmppig in baar komiek deftig ge zicht, dat la Teillais een geweldige lust kreeg om te lachen, hoewel de praatjes van zyne ple gdocbter hem zeer zot leken. Maar hij lachte niet en verwaardigde zich ook niet te antwoorden. Toen hij afscheid genomen had van Mev. Prevost, deed Sylvie als gewoonlijk hem uit geleide tot in de voorkamer, Tot weerziens, oom, zei ze, Tot weerziens. Ge zyt toch niet kwaad? Ja, ik ben kwaad. Voor altyd Ik maak er geen gekheid mee, Sylvie. Zij zag hem aan, hardnekkig de misnoegde oogen zoekend, die de bare ontweken. Daarop zei zeGe weet wel wat een verdriet ge mij doet, als ge my beknort. Ik beknor u enkel wanneer ge 't verdient. Bonsoir. Hij stak zyne hand nit. Sylvie gaf hem slechts bare vingertoppen. Nu voor de verandering, zei ze vergeef m\j, wanneer ik het niet verdien I De blauwe oógen gingen omhoog, zacht Pastoor noch Burgemeester zich mogen onttrekken, dien zij integendeel naar beste krachten hebben te vervullen, ieder op het gebied, dat door zijn rechtsmacht wordt bestreken. Welnu, wat voor personen geldt, is evenzeer van toepassing op lichamen. Een plaatselijke kiesvereeniging, voor zien van absolute autoriteit, zou derhalve schuldig staan aan plichtsverzuim, wan neer zij zich het plaatselijk belang niet aantrok, wanneer zij zich afzijdig hield van de gemeente-politiek. Maar hier komt al dadelijk de geïm porteerde theorie vlakweg in strijd met de nuchtere praktijk, die overtuigend leert, dat in talrijke gevallen de bemoei ing van de dorpsorganisatie met de dorps politiek voor beide noodlottige gevo'gen heeft. Als men niet blijft zweven in de ne velen der abstractie, maar zich met beide voeten stevig weet te plaatsen op den bodem der werkelijkheid, dan liggen deze gevolgen voor 't grijpen- Want een organisatie onder Katholieke vlag, die partij kiest In de mecnings- verschillen onder de gemeentenaren brengt onvermijdelijk het godsdienstig element in de dorpsveeten. Wanneer het haar niet gelukt allen te omvatten, en dat Zal in plaatsen, waar chronisch oneenigheidheerscht doorgaans onmogelijk blijken, dan stelt zij zich met hare staatkundi g-Katholieke leden naast en tegenover de andere louter godsdiensti g-Katholieke dorpsge nooten, en bevordert op die wijze de verbreiding van een der meest valsche en voor Kerk zoowel als Staat verderfe lijke onderscheidingen, die de geschie denis heeft aan te wijzen. Maar hierbij zal zij het uiteraard niet laten l Steuneod op haar dringend gezag zal zij weldra den pastoor der parochie opvorderen, om aan haar zijde stelling te nemen tegen zijn overige parochianen en partij te kiezen in oneenigheden, waarin zooals wij zagen het recht nooit volmaakt aan den éénen, het onrecht nimmer geheel aan den anderen kant ligt. Wordt zij opgericht door de Over- heidsgezinden, dan drijft zij de tegen partij In de open fuiken van de alom tegenwoordige roode visschers in troe bel-water, die het gros der polltiek-on- mondigen met een beroep op hun eigeD glinsterde bonne lachende smeeking. Na kon la Teillais niet langer zonr zien. Langzaam boog hij zich over die oogen vol gmtigheid en teederheid, en toen eensklaps deed hij een stap terug en bracht aun zijn lippen de vingsr van Sylvie, die by vastgehouden had. Omdat ge bekent dat ge het niet verdient daarom zal ik n maar vergeven, kleine heks, zei hij. Maar toen hij op straat was, prevelde hy woedend Wat een ezel. wat een idioot, die Marcel Bremontier 1 Een knappe jongen van achten twintig, die zich kon, die zich moest doen aanbidden door dit allerliefste kind, en die den ganscheD avond staat te droomen en te star- oogen, met den rug tegen een deurpost? En zij noemt bdm iets aparts O, hemalsche goden, wel mag mep zeggen dat sommige met- schen hun geluk Diet weten te pakken en zelfs al bengelt bet hon voor dennens! Wat een schaapskop, die volmaakte ingenieur Dit was het eerste krakeeltje tusschen den Bgoeden voogd en zijne pleegdochter. Er ontstond in den eerstan tijd geen aan leiding tot een tweede. Eenige dogen na de 8chermnsteling verklearde M. de la Teillais dat hij geheel in beslag was genomen door een gewichtigen arbeid en besloten had Parijs te verlaten om tijdelijk zijnen intrek te nemen op »de Heuvel," het sohoon buitenverblijf, dat hij bezat in de baart van Versailles. Hy vertrok das en eene groote week had zijne afwezigheid gedaurd, toen Mevr. Prévost zich verplicht gevoelde, hem in zijnen schuil hoek door een dringende boodschap te Btoreo Ziehier wat er aan de hand was Alvorens officieel voor zynen\zoo n om de hand te vragen van Sylvie Regnier, wenscbjh de oude heer Brémontier te weten of de arme verliefde eenige kans had vaD in genade te worden aangenomen. Hij had dus zijne schoon zuster afgevaardigd naar Mev. Prévost en deze had aan Mev. Rodolpbe Brémontier beloofd haar spoedig een antwoord te doen toekomen en om hiertoe te geraken, allereerst met Syl vie ernstig je spreken. In den brief van la Teillais deed Mev. Pre- vosta verslag van het bezoek van Mev Bréé montier en zij voegde er by provinciale pers pogen te overtuigen, dat zij hun uittocht uit de Roomsche staatspartij hebben voltrokken met hun verzet tegen de plaatselijke Katholieke kiesvereeniging. Blijkt zij daarentegen een orgaan der oppositie, dan staat nog erger onheil te wachten. Want dan zal zij doorgaans niet aar zelen zich te richten tegen zittende Katho lieke raadsleden, geenszins geneigd om hun zetel onbetwist af te staan aan nieuwe lingen, omtrent de onbaatzuchtigheid van wier bedoelingen zij gerechten argwaan koesteren. Komen vóór-en-na een aantal feiten aan het licht, die metterdaad bewijzen, dat de allen dierbare Katholieke vlag door enkelen wordt misbruikt als dek mantel van zelfzuchtige oogmerken, dan ziet de herder der parochie niet zonder angst het oogenbllk naderen, dat zijn plicht hem in het strijdgewoel dringen en tot verzet tegen de eigen organisatie nopen zal. Hoe zulk een verzet plichtmatig wor den kan, leert de geschiedenis van het geval Ubach-over-Worms even onweer legbaar, als zij duidelijk aantoont, hoe de gezagkoorts met haar dwangfantasieën en dorps-tinnegieters soms bedenkelijk naar het hoofd stijgen kaa. In het licht dezer droevige feiten scheen het ons gewenscht nogmaals de aandacht te vestigen op de eenig juiste leer be treffende het gezag der plaatselijke orga nisaties in de homogeen-roomsche streken •beneden den Moerdijk. Wie dezen meestal jeugdigen vereeni- gingen voorhoudt, dat zij slechts te be schikken hebben over een relatieve autori teit, leert haar tevens, dat het hun vrijstaat en in vele gevallen is te bevelen, zich van alle inmenging in dorpsconflicten te onthouden. Hij leert baar, dat zelfs waar een can- didaatstelling van harentwege oirbaar schijnt, oppermachtige beschikking over de vacante raadszetels geenszins haar toekomt, maar het onvervreemdbaar recht blijft der wettigbevoegde kiezers, waaraan het feit, dat allen Katholiek zijn, geen erlei afbreuk vermag te doen. Hij leert haar ten slotte, dat eventueele tegenstanders goed-roomsch kunnen zijn en blijven, mits zij zich binnen de perken houden van de zedeleer, die eerbied eischt voor de Overheid en naastenliefde vraagt voor allen, allermeest voor de hu'isge- nooten des geloofs. Vindt deze juiste gezags theorie alom ten plattelande ingang, dan zal de vaak hoogst onverkwikkelijke twist in het eigen kamp veel van zijne onnoódige scherpte verliezen. Dan zal matiging treden in plaats van aanmatiging en zullen parmantige scher- vengerichten als het vorig te Woensel en Bokstel en dit jaar te Ubach-over- Worms over blaamvrije geloofsgenooten werden uitgesproken, voorgoed tot de geschiedenis behooren. Dan zal in heel onze Katholieke or ganisatie het weldadig besef doordringen, dat de mate van haar gezag op het nauwste samenhangt met de bezadigd heid van hare actie, die vóór alles erop gericht behoort te zijn geen dwangmiddel tot ontwerping te worden maar een in strument tot welgegronde overreding, geen ferment van ontbinding, maar een cement van politieke eenheid geen Babel- bouw van nuttelooze energie-verspilling maar een Spandautoren van opgespaarde mannenkracht voor den strijd tegen re volutie en ongeloof. Zoo zij het Openbare vergadering van den Raad dezer gemeente op Zaterdag 17 Aug. des voormiddags ten 10 uur. Voorzitter Edelachtb. heer van Hon- sewijk. Klokslag 10 uur opent de Voorzitter de vergadering. Afwezig is de heer P. de Wilt. De notulen der vorige vergadering worden, na voorlezing, ongewijzigd goed gekeurd en vastgesteld. Aan de orde 1. Aanbieding van de rekening over 1911. De ontvangsten hebben bedragen f 22438.9773, de uitgaven f20913.95, zoodat de rekening sluit met een goed slot van f 1525.02 '/2. Wordt overgegaan tot benoeming van eene commissie tot onderzoek, welke commissie ook belast is met het onder- nik heb nog niets aan Sylvie gezegd, Uw invloed over bet kind dat a als eeu dochter vertrouwen heeft geschonken, overtreft verre weg den mijnen, Francois. Ik wil my dan ook volgaarne voor awe fijnere diplomatie geheel terugtrekken. Kom das zoo spoedig mogelijk, bid ik n, en meid mij telegrafisch het nnr van uwekom8t, zoodat ik n niet kan misloopen. Wij moeten oDder vier oogen eens praten en vóór alle dingen het er over eenB worden, wat er moet worden gezegd en gedaan. Sylvie zal my Zaterdag verlaten om den Zondag en den Maandag door te brengen te St. Ger main, by myne vriendin Madame Franoy. Dit uitstapje, reeds lang afgesproken, kan niet worden verschoven. »Ods eigen vertrek naar Villers blyft tot nader orde bepaald op 12 Juli. Vrijdag was hierop nog geen antwoord van M. de la Teillas in de me Alfred-de-Vigny aangekomen. Tegen vijf ure in den namiddag ontmoette Mevr. Prévost in het park Raool Uoblet, die even met haar opwandelde, terwijl Sylvette en Mej. de Venange, samen babbelend naar de rijtuigen keken die achteraan kwameD. Hebt gij ook nieuws van la Teillais? vroeg de oude dame. Ssdert hij op »De Heuvel" is hooren wij niet meer van hem. IkviDddat dit kluizenaarsleven vau hem wel wat heel lang duurt. Lachend gaf Doublet ten antwoord Wat een phariseër, die la Teillais mevrouw. Hij gaat op »De Heuvel" ontbijten en werkt er een bee" je, naar hy beweert. Maar hij komt eiken avond naar Parys, en ik ontmoet hem. Als bij u heeft wijs gemaakt dat hy een klui zenaarsleven leidde.... O, dat heeft hij niet gezegd. Ik onder stelde het enkel maar in de meening dat hy op «De Heuvel" feitelijk huisvesting gekozen had, verbeterde Mevr. Prevost heel kalm. Zij voelde zich over deze handelwijze van Frangois gan8ch niet gesticht, maar zij wilde dit Daublet niet laten merkeD. Hy zoekt wser contact met de Europee- sche beschaving, de arme drommel! Dat mag hy dan ook wel, na drie jaar onder de geeltjes te hebben gezeten hernam de jonge man. Eene bijzondere liefhebberij van hem is, koBt- bare hondjes te vereeren aaD schoone dames... Ziet ge dat afschuwelijk dier. daar in dat rijtuig, op de knieen van de markiezin Calini Dat is een van de duurste honden in Parijs? mevrouw. Een geschenk van uwen vriend la Teillais Terwyl Daublet zoo sprak, herkende Mev. Prevost in eene fijne, met een paar prachtige paarden bespannen victoria, de rossige jonge vrouw, die haar vyf weken geleden, by het liefdadigheidsfeest van M. de Miramom, ver schenen was in het kostuum vau mistress Siddons. Wat Ge zegt dat die rariteit onder de honden een geschenk is van la Teillais riep z'y. Maar is de markiezin Calini de vrouw er □aar, om znlke kostbare geschenken aan te nemen? O, een hond, mevrouw, een hond kan iedereen aannemen. En wat de kostbaarheid betreft, die is iefs heel relatiefs. De markiezin Calini, die zelf zoo schreeuwend rijk is, aan- voardt een hondje van 2000 frs evenzoo »een bagatelle" als iemand anderB een bouquet van 20 frs. Zij is bovendien eene zeer voorname dome. Mevr. Prévost zag nog naar de victoria, die zich langzaam in de ry der andere rijtuigen voortbewoog. Daublet ging verder Zij is niet geestig, maar haar salon is vol men- schen die het wel syn en, wat de hoofdzaak is, als schoonheid haalt zy overal den eersten prijs. Het zou dus zoo'n wonder niet zijn dat la Teillais van haar hield. Oude liefde dat weet ge. Het is u toch zeker Diet onbekend mevrouw, dat la Teillais indertijd heel ernstig op de markiezin Calini verliefd is geweest. Hoe zou ik dat weten Als ge denkt dat ik op de hoogte ben van al de histories van la Teillais.... Hut was, zooals ik u zeg een heel ernstige historie, en het heette zelfs dat die liefde door de dame werd gedeeld. Het is zes of acht jaar geleden, dos al eene zeer ouie geschiedenis. Maar er zijn menecbon die er vermaak in vinden om in de asch van een vuur, waaraan zy zich gebrand hebben, nog eens de vingers te steken... De markiezin gaat morgen met eeD tsoepje vrienden en vriendinnen een zeiltocht onder- zwager. zoek voor de begrooting 1913. Bij stemming worden benoemd d" heeren van Beurden, van de Koppel ei van Daalen. 2. Rekening en begrooting van he Burgerlijk Armbestuur. De rekening sluit in ontvangsten 0| een bedrag van f 945.79 uitgaaf f 803. H goed slot f 142.65. De begrooting sluit in ontvangste en uitgaven op een bedrag van f 741.7( De heer Verschoor merkt op da vroeger al eens besproken en beslote is om land van het Burg. Armbestuu te verkoopen en dan weer ander daar voor te koopen. Hij wijst er op dat di een groot voordeel zou zijn voor he Alg. Armbestuur. Van Honsewijk. Daar moeten de arm meesters over beslissen. Verschoor. Dat weet ik wel, doch al het beslist in 't belang is, dan moete wij, dunkt me, er hen op attent makei F. v. d. Pluijm. Het komt niet altij uit om land te koopen. Verschoor. Er is toch al meermale gelegenheid voor geweest. F. v. d. Pluijm. Toen was er nog ee f 300 te kort. Verschoor, 't Zou een groot voorde" zijn geweest, dat zal mij toch nieman tegenspreken. Ik zeg dit niet uit wantrouwen in d verste verte niet. Hierna wordt de rekening en begroc ting zonder hoofd, stemming voorloopl vastgesteld. 3. Opmaking voordracht ter benoe ming van leden van het college va zetters. Uit een schrijven van de Commissari der Koningin, dat door den secretari wordt voorgelezen, blijkt dat deze er o aandringt om zooveel mogelijk bouwkuc digen voor te dragen. Aftredende leden zijn de heeren I van Daalen en R. H. van Houten. Gekozen werden voor de vacatur' P. v. Daalen als le candidaat P. v. Daalen als 2e candidaat G. v. Beek Czn. Voor de vacature R. H. v. Houte wordt gekozen als le candidaat R. Houten en als 2e candidaat F. v. d. Pluijm 4. Vaststelling algemeene plaatselijk" politie-verordening. De Secretaris deelt mede, dat dez nemen op het jacht van lord Nevil, bare. La Teillais, dringend uitgenoodigd beeft geantwoord dat hy tot zyne wanhoop o; het oogen blik Parijs niet verlaten kan. Maa toch rekent men op hem. Hy heeft tot Zoad»| middag nog tijd om naar Boulogne te gaan waar het gezelschap aan boord gaat. Ge zul zien dat hy nog mee van de partij is. Daublet vertelde dit alles half fluisterend Instinctmatig zag Mevrouw PrévoBt eens aas Sylvie, die aandachtig luisterde naar Mejuffe De Venange's beschrijving van een rOBe hoed Daarop zegde zij, met een licht schouderop halen Die la Teillais is onverbeterlijk I Zej hem eens, myn waarde heèr, dat ik hem seder eenigen tijd heel vreemd vind, en dat ik erj geneigd ben om veel kwaads van hem te denken In werkelijkheid echter wist zij niet wat zi er van denken moest, zoo zonderling leek baat de houding van la Teillais, die tot doevet immers zoo trouw en zorgvuldig zich van zijni plichten jegens zijne pleegdochter gekwetei bad, en thans, nu het werkelijk op Sylvie'i ganBche toekomstig levensgeluk aankwam, ii gebreke scheen te blij 'en. Maar zie, bij ban thuiskomst vernam de oude dame dat M. di la Teillais in hare afwezigheid by baar wai geweest en dat hij voor haar een brief bac achtergelaten. Waarde Mevrouw," zoo Btond er in dia brief. »Het was my onmogelijk u mijn bezoel vooruit te melden. Het spijt my ontzettend, i niet te kannen sprekenmaar de taak die gi mij hebt willen opdragen, is bij u, die voo Sylvie als eene tweede moeder zyt geweest ii veel betere handen, dan in de mijne. Ge wee hoe ik over Marcel Brémontier denk, en da wij het daarover eens zijD. Sylvie op dit stnl beinvloedeD, dat mag ik niet, al zou ik be kuuneD. Zij moet in dit geval alleen bar sympathieën, haar eigen hart raadplegen. 'Wordt vervolgd),

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1912 | | pagina 1