>T timmer 87 Zondag 27 October 1912 35e Jaargang t. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waalwijltsctie Stoomdrukkerij Antoon Tielen Cacao Eerste Blad. IJD HEELT ALLES! Gemeenteiaadsve gadsringen. )it nummer bestaat uit DRIE bladen FEUILLETON. i )e aauhaugige Invatidi- eits- en ouderclorasver- zekering. sprangT wel Zljn, iten, e of het >opt. Telefoonnummer 38. Telegram-Adres: ECHO. Het „Dgbl. v. Nbr." geeft liet volgende orte en duidelijke overzicht der thans behandeling zijnde Ouderdoms- en ivaliditeitsverzekeringswet. De verplichte verzekering beperkt ch tot den arbeider in den zin der we w.z. tot „ieder die den leeftijd van 16 ren heeft bereikt, niet in werkelijken O- ELS TER. militairen dienst is en in. loondienst arbeid verricht binnen het Rijk tegen een loon van niet meer dan 1200 gulden per jaar. Het rapport van den wiskundigen Adviseur der Regeering, Prof. dr. J. C. Kluyver geeft een overzicht van de renten en de premiën. Alleen de hoofd zaken volgen hier. De rente wordt verkregen, wanneer de arbeider 70 jaar is of wanneer hij vóór dien tijd invalide raakt en min stens 150 weekpremies heeft gestort, dus ongeveer 3 jaar verzekerd is gewest. Naar gelang van het jaarloon worden de verzekerden in vijf klassen verdeeld voor elke klasse is een weekpremie vastgesteld, verband houdend met de te verkrijgen rente. Deze rente bestaat uit een vast element („grondslag" genaamd en een wisselend element „de verhoo ging" geheeten), met dien verstande, dat de verhooging verandert, naarmate er meer of minder premies zijn betaald. De „grondslag" is bepaald op 325 maal de gemiddelde weekstorting en de „verhooging" op 14 pCt. van het totaal der stortingen; zij is echter altijd min stens een vijfde van den „grondslag". De verzekerde krijgt dus altijd als eerste uitkeering minstens 325-maal plus 65-maal is 390-maal zijn gemiddelde weekstorting. En dit heet dan ook de „minimum-rente." De weekpremies en de minimum renten zijn voor de vijf loonklassen de volgende Klasse 1 (jaarloon beneden f 240) weekpremie 20 cent, minimum-rente f 77. 's jaars Klasse II (jaarloon f 240— f 400) weêkpremie 24 cent, minimum-rente f 400f 600) minimum-rente f 600—f 900) minimum-rente f 93.60 's jaars Klasse III (jaarloon weekpremie 32 cent, f 124.80 's jaars Klasse IV(jaarloon weekpremie 40 cent, f156 's jaars Klasse V (jaarloon f 900—f 1200): weekpremie 48 cent, minimum-rente f 187.20 's jaars Hierbij zij opgemerkt, dat de werk gever (in den regel) de premies moet voldoen en slechts de helft der premies van het loon der arbeiders mag afhouden. De betaling kan geschieden óf door het plakken van zegels op een „rente- kaart," die de werkman bewaart. De weekpremie, die de werkman te betalen heeft, is dus eigenlijk voor de onderscheiden loonklassen: 10, 12, 16, 20 en 24 cent. En vervolgens dient opgemerkt, dat de minimum-rente f geldig voor ouder dom, invaliditeit en weezentoestand) verhoogd kan worden en in vele ge vallen verhoogd zal worden door het aantal stortingen. Iemand, die bij voorbeeld zijn gansche leven in de laagste loonklasse heeft gearbeid, van zijn 16e tot zijn 70ste jaar, krijgt op laatstgenoemden leeftijd een rente niet van f78 's jaars of f 1,50 in de week, doch van f 143,62 dus van ongeveer f 2,75 per week. Daarvoor heeft hij dan zijn leven lang 'n dubbeltje in de week betaald, doch daarbij bovendien de zekerheid gehad, dat hij bij invaliditeit minstens f 78 's jaars zou krijgen en dat zijn kinderen beneden de 13 jaar (gezamenlijk) bij zijn voor-overlijden hetzelfde zouden ontvangen. De administratiekosten zijn geraamd op 1,200,000 gulden; die worden be taald door den Staat. Doch daarmee is het Rijk er niet af. Het heele verzekeringsstelsel van het ontwerp, met de verhouding van rente en premiën, is immers berekend op den grondslag van gestadige premiebetaling van het 16e jaar af, althans voor wat de minimumrente betreft. Het tegenwoordige geslacht zou dus aan het ontwerp weinig of niets hebben, want het heeft, doordien het niet op 16-jarigen leeftijd met premiebetaling is kunnen beginnen, een tekort aan rente-reserve, dat natuurlijk des te groo- ter is naarmate de thans levenden ouder zijn en dat voor de thans 70-jarigen zelfs geheel ongedekt is. Om dat verschil nu in te halen en om er dus voor te zorgen, dat ook het thans levende geslacht tot de verze kering kan toetreden, alsof het daaraan van der jeugd af had meegedaan, is de bepaling gemaakt, dat de Staat het te kort van het tegenwoordige geslacht zal bijpassen. En te dien einde zal jaarlijks, gedu rende 75 jaar (dan is men weer „bij") een bedrag van f 8.800.000 uit 's Rijks kas worden gestort. Met de administratiekosten komen de kosten van het .'ontwerp-Talma dus op f 10.000.000 's jaars voor den Staat." 2854 IVaalwijksclie ca Langslvaatsclie Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden fü."5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukkeugelden ena., franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: Advertbntiën 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement wordon speciale zeer voordeeBge contracten gesloten. Reclames 16 cent per regel. IN 1828 werd de cacao poeder uitgevonden door Van Houten, die daarvoor van Koning Willem I een octrooi verkreeg. De Van Houten's Cacao vindt sedert zijn weg over de geheele wereld, en dit product van den uitvinder werd nog nimmer geëvenaard. Sedert eenigen tijd werd door de Koninklijke Cacaofabriek van C. J. van Houten Zoon ook een tweede soort onder den naam RONA cacao in den handel gebracht, om te voldoen aan de vraag van het publiek naar goede en goed- koope cacao. Van alle cacao- soorten nadert dit fabrikaat RONA het meest het oor spronkelijk product van den uitvinder. Het heeft weer den echten krachtigen cacao- smaak, zooals door bevoegde beoordeelaars wordt erkend. Bij de bereiding moet er vooral op gelet worden dat slechts weinig cacaopoeder noodigis vooreensmakelijken kop. Daartegen wordt nog al dikwijls gezondigd, misschien omdat men van andere soorten gewoon is nog al veel te gebruiken. Op een kop moet men niet meer nemen dan een theelepel RONA cacao (ongeveer 6 7 gram), en bij bereiding van grootere hoe veelheid tegelijk kan men volstaan metongeveer35gram (U/a 2 eetlepels) op 1 Liter melk. Uit een Liter (kan) melk schenkt men gewoonlijk 7 koppen,zoodoende maaktmen dus wel 200 koppen smakelijke melkchocolade uit 1 kilo RONA cacao van f 1.50. Men ziet, het is een uiterst goedkoope drank, veel ge zonder dan koffie en thee, die de zenuwen prikkelen, en veel aangenamer van smaak. Op de goede bereiding moet echter wel worden geletgoed kokend water of goed kokende melk brengen den heerlijken smaak veel beter tot zijn recht, dan wanneer men alleen maar warm water of warme melk neemt. 7aa „DE ECHO VAN HET ZUIDEN." ROMAN DOOK 6) Mijn goede, lieve mijnheer, riep ze met tanen in de oogen eindelyk kon ik u dan oor uwe liefde, voor uwe vriendelijkheid be roken, die gij my toeu in dien verschrik lijken tijd bewezen hebt. Gauw. Made- ine, roep vader! Hij is in den tuin. Hij moet en weldoener van zijne vrouw en kind lee- *n kennen en hem dankeD, Madeleine vloog weg, om spoedig daarop et een ongeveer vijf-en-veertig-jarigen breed- fschouderden boerenman terug te keeren. De generaal beproefde tevergeefs zich te ittrekken aan de dankbetuigingen der brave aden. lx heb toch niets anders gedaan, dan ijn plicht, sprak hij lachend. Gij hebt meer gedaan, genera 1, zei [tary, de eigenaar der herberg St—Agathe. Hoor slechts, vervolgdo hij, zich wendend öt Koenraad. Mijnheer de generaal heeft uet alleen mijne vrouw en kind uit de vlam- Den gered, maar ze ook met mijne schoonouders o St-liemy een goed onderkomen verschaft a er voor gezorgd, dat het mijne zieke, zwakke 'Tonw en mijn kind aan niets ontbrak. Wat '»t in oorlogstijd zeggen wil, luitenant, kan lechta hij beoordeeleu, die den krijg heeft 8eren kennen. Ik was toen in Metz bij 't (?er van maarschalk Bazaine, ik was toen areitier en bij 't leger ingedeeld. De heer jeneraal heeft mij op een bericht van vrouw en and naar Metz gezonden. vr*' WflS *0ck S'ec^8 een kl8'ne dienst Maar voor mij meer waard dan wanneer «een buidel vol goudstukken had gevonden NeeD, neen, myn generaal. Gij moogt onzen dank niet afwijzen En als ge ons nog zoo vriendelijk gezind^zijt als toen in 1870, dan moet ge dikwijls naar do herberg Ste Agathe komen en uwen zoon medebrengen. Luitenant von Holtensen is mijn neef, Luitenant, gij zijt ons steeds welkom, sprak de eerlijko Thnry en reikte den jongen officier de rechterhand. Leven uwe ouders nog, madame Thury vroeg de generaal. Myn moeder is voor eeniRe jaren gestor ven, heer generaal. Mijn vader is hovenier op 't slot Ladonchamps. Ach,dan hebben wij reeds kennis met hem gemaakt Men noemt hem algemeen den ouden Fransa» hoewel hij nog niet zeer oud is. Maar myn man heet ook Frans en er moet toch onderscheid gemaakt worden. Heeft mijn va der u dan niet weer gekend Ik geloof het niet. Dat zal hem veel leed door, als by hoort dat gij onze vriend van 1870 zijt. Maar mor gen zal hij terstond naar Metz gaan, oai a zijne dank te betnigen. Maar ik bid u, madame Thury 1 Als ge wilt dat ik u meer bezoeken zal, moogt gy niet meer met die oude geschiedenis voor den dag komen. Goed, zooals ge wilt, heer generaal. Maar een vaatje van onzen Lorrywyn moet ge aan nemen!. Als ik 't betalen mag Waar denkt gij aan Wy zullen van u toch geene betaling aannemen Neen, neen, ge moest ons den dienst bewyzen en 't vaatje aan nemen, Ik bid er u om, heer generaal Goed, goed. Bezorg mij dan dit vaatje maar. Duizendmaal dank. heer generaal. Hebt ge 't gehoord. Frans? Een vat Lorry wijn van den zes-en-tachtiger dat is een voor treffelijke wijn, heer generaal 1 Een uur zat men nog keuvelend te samen en men scheidde eerst, toen de zon achter den berg St Qnentin zich ter ruste begeven wilde. Met een hartelyk Tot weerzienB namen de officieren afscheid en renden toen snel den naasten weg naar buis af. V. Het slot Hauconcourt grenst met zijn uit gebreid, eenigezins verwilderd park onmiddelyk aan de Moezel, terwijl het bij 't elot behoorende dorp ongeveer een kwartier verder in de vlakte lag en mot 't kaiteel door eene laan van pla tanen verbonden was. Een goed onderhouden weg leidde van 't dorp naar het ongeveer een uur verwyderde stadje Meziéras aan deng groe ten straatweg van Netz naar Dierenbofen. Hauconcourt was nog een van die oude Bloten, die men nog in 't Lotharingen nog zooveel aantreft. Een deftig middengebouw met een portaal, door zuilen versierd en twee vlengels, gebouwd in den stijl van de 15e eeuw sloten een zonnig erf af, dat aan de voorzijde door een hoog traliehek met vergulde punt<-n be grensd werd. Eene witte, steeds openstaande poort voerde op eene oude steenen, met wa penen versierde brug deze lag over eene oude slotgracht met struiken en varenkruid begroeid, en sloot zich aan bij de platanenlaaD. Rechts en links van de laan breidden zich de golvende korenvelden uit, boven welker arenzee men de daken dor dorpen en het groen der boomgaarden kon zien. Verder naar 't westen toe, doem den de met bosch bedekte bergen op, aan wier belling wijogaarden groeiden en waarin bet aloade stamslot der heeren De Marange zicb op eene kale hoogte verhief. De naar don Moezel gekeerde zijde, van 't slot Hauconcourt om sloot een uitgestrekt park, waar in weinig ver zorgde en verwilderde bosch hier en daar een grijs zandsteenen standbeeld Btond. De heeren De Marange en Hauconcourt be hoorden tot een oud Metzor patriciërsgeslacht. Twee jaar geleden was de kolonel uit zijn werk- zamen dienst getreden. Hij kou 't met ziju legitimiBtische gezindheid niet vereeniger, nog langer de repnblikeinscbe machthebbers in Parijs te dienen. Voor korten tijd had ook zyn jongere broeder, kapitein Engéne de Ma range den dienst verlaten en leefde thans- meestal op het slot Hauconcourt of in 't ver vallen kasteel Marange, wanneer by ten minste niet de genoegens van Parijs of de een of andere fashionable badplaats zocht. Van eene verzoening met de Dnitsche regeering wilden beide broeders niets wetenzy begrepen den markies De Ladoncbamps niot, di& den Dnit- scbers ten miDste recht wedervaren liet. HedsD, op den zonnigen Septemberdag, heor- sebte op het slot Hauconcourt geeDe aange name stemming. Dien middag verwnchtto men de inkwartiering van eenige olf-cieren, daar da Dnitsche troepen in de nabijneid tnsschen Meziéres en Diedenhofen manoeuvres hiel den. Alen zat in de veranda, die op 't park uit zag, aan 't eerste ontbijt. De kolonel en zijn broeder, echte Franrche soldaten-gestalten, met dookere oogen, geelachtige gelaatskleur en de bekenden Napoleoonsbaard, rookten zwijgend huDne sigaretten, terwijl mevrouw Josc-fine de Marange zich met haar tienjarig dochterke bezig hield. Mevrouw De Marange was eene deftige verschijning van ongeveer zeB en dertig jaar. Haro groote blauwe oogon. hare witte gelaatskleur en welige overvloedige blonde haren herinnerden er in niets uan, dat er Fransch bloed door hare adereu stroom de. Zy was 't beeld van de Dnitsche slot- vrouw, zooals men zich dut met schooner en deftiger denken koD. Madeleine, haar doch tertje geleek haar in iederan trek, alleen had ze de donkere oogen haars vaders geërfd: wat opeen eigenaardige wyza tot haar recht kwam. Het zal 't beste zijn, nam de kolonel un een poos 't woord, dat Madaleioe met de juffrouw gedurende den tyd der inkwartiering naar uwen vader op Ladouchamps of met Engéne naar Marange gaat. Ik zou niet wil len, dat 't kind met de Dnitsche officieren cn soldaten in aanraking kwaiu. En waarom niet. Maxime vroeg ver baasd mevrouw De Marange. Op den dnnr zult ge dat toch niet kunnen tegengaan 6d Madeleine verblijdt er zich juist zoo op, dat er soldaten komen. Gij spreekt als uw vader, Jostfioe I Madeleine zal in gezindheid als een Frangaise opgroeien, ze moet weldra in een pensionaat te Nancy of Parijs, daar behoeft zij niet eerst de Dnit8cher8 te loeren kenueD. Ik zal mijn bezittingen in Lotharingen verkoopen en naar Frankrijk verhuizen. Maxime I Dat kan u geen ernst zijn Gij wilt Haconcourt en Marange verkoopen De oude bezittingen uwer familie Hot erfdeel Openbare vergadering van den Raad dezer gemeente op Donderdag 24 Oc tober des morgens ten 11 uur. Voorzitter Edelachtb. heer C. G. H. H. Meijer. Ongeveer 11 uur opent de Voorzitter de vergadering. Aanwezig de heeren J. C. Maijcrs, B. Verhoeven, F. M. de Jong, Vos en Ha- verbals, terwijl de heer Rijken eenige minuten later tei vergadering komt. De notulen der vorige vergadering worden na voorlezing onveranderd goed gekeurd en vastgesteld. AAN DE ORDE 1. Mededeeling ingekomen stukken. a. Dc Voorzitter deelt mede dat tot het college van zetters ziju benoemd de heeren F. M. de Jong en P. D Nelten. b B. en W. stellen voor een schrijven van Dr. J. v. d. Meulen, dat eerst 's morgens was ingekomen, aan te houdea tot eene volgende vergadering. Zonder bespreking wordt hiertoe be sloten. 2. Voorstel van B. en W. om den huurder van de kamer onder 't raadhuis C. Schiedon van die huur te ontslaan vanaf 1 Sept. 1912 wegens overlijden van zijn vrouw en als gevolg daarvan zijne verhuizing. van oozen zoon Die nis Franscbman in Parijs opgevood wordt... Ilelaas I De kolonel slingerde driftig de cigarette weg. Kort en goed, riep hij, ik wil niet dat Madeloino mot de Dnitscbera in aanraking komt Na goed, dan weet ik een anderen uit weg. Wij behoeven Madeleine niot weg te zenden. Zij kan met juffronw Martin do drie dagen, gedurende welke hier inkwartiering is het tuinhuis ia 't park bewonen. Dat hu'sji ligt zeer verscholen in 't groote park, een vreemdeling zul den weg daarheen zoo gemak kelijk niet vinden. Ik bon daarmee tevreden. Kegel het verder maar. De kolonel stond op, om in buis te gaan Kapitein Eugèae, zyn broeder, had den kleinen twist inot een licht lachje aangehoord thans draaide by zicb eon verscho cigarette, stak ze nan en zeido Mijn broeder is een weinig te heethoofdig als bij Madeleine van iedere aan raking uK't de DuitEobers verwijderd houden wil. Mejuffrouw Martin, de gouvernante van Madeleine, is toch ook een Dnitsche. Eene DaitschAmerikauneche, zóoals ge weet, Eugéne Dat iB toch oen groot onder- echeid. Wij hebben Mejuffrouw Martin in ons huis genomen, omdat Madeleine van haar tegelijkertijd Engelsch cn Daitsch kou leeren. Ja, ik weet het, antwoordde de kapitein bedaard. Daar komt zo. De slanke, doch krachtige gestalte eener jongedame in zwart gewaad, kwam in 't park de trap van de veranda op, iu de hand een bloemruiker houdend. De kleine Madeleine sproDg baar jubelend te gemoet. O, wat echoone bloemen mejuffrouw 1 Ik heb ze voor u geplukt, mijne lieve Madeleine, antwoordde Juff. Martin met zachts, vriendelijke stem, terwijl een lichtrood hare wangen overtrok, toen zy zich tot het kind neerboog, (Wordt vervolgd,)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1912 | | pagina 1