>T timmer 87
Zondag 27 October 1912
35e Jaargang
t.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwijltsctie Stoomdrukkerij Antoon Tielen
Cacao
Eerste Blad.
IJD HEELT ALLES!
Gemeenteiaadsve gadsringen.
)it nummer bestaat
uit DRIE bladen
FEUILLETON.
i
)e aauhaugige Invatidi-
eits- en ouderclorasver-
zekering.
sprangT
wel
Zljn,
iten,
e of
het
>opt.
Telefoonnummer 38. Telegram-Adres: ECHO.
Het „Dgbl. v. Nbr." geeft liet volgende
orte en duidelijke overzicht der thans
behandeling zijnde Ouderdoms- en
ivaliditeitsverzekeringswet.
De verplichte verzekering beperkt
ch tot den arbeider in den zin der we
w.z. tot „ieder die den leeftijd van 16
ren heeft bereikt, niet in werkelijken
O- ELS TER.
militairen dienst is en in. loondienst
arbeid verricht binnen het Rijk tegen
een loon van niet meer dan 1200 gulden
per jaar.
Het rapport van den wiskundigen
Adviseur der Regeering, Prof. dr. J. C.
Kluyver geeft een overzicht van de
renten en de premiën. Alleen de hoofd
zaken volgen hier.
De rente wordt verkregen, wanneer
de arbeider 70 jaar is of wanneer hij
vóór dien tijd invalide raakt en min
stens 150 weekpremies heeft gestort,
dus ongeveer 3 jaar verzekerd is gewest.
Naar gelang van het jaarloon worden
de verzekerden in vijf klassen verdeeld
voor elke klasse is een weekpremie
vastgesteld, verband houdend met de te
verkrijgen rente. Deze rente bestaat uit
een vast element („grondslag" genaamd
en een wisselend element „de verhoo
ging" geheeten), met dien verstande, dat
de verhooging verandert, naarmate er
meer of minder premies zijn betaald.
De „grondslag" is bepaald op 325
maal de gemiddelde weekstorting en de
„verhooging" op 14 pCt. van het totaal
der stortingen; zij is echter altijd min
stens een vijfde van den „grondslag".
De verzekerde krijgt dus altijd als
eerste uitkeering minstens 325-maal plus
65-maal is 390-maal zijn gemiddelde
weekstorting. En dit heet dan ook de
„minimum-rente."
De weekpremies en de minimum
renten zijn voor de vijf loonklassen de
volgende
Klasse 1 (jaarloon beneden f 240)
weekpremie 20 cent, minimum-rente f 77.
's jaars
Klasse II (jaarloon f 240— f 400)
weêkpremie 24 cent, minimum-rente
f 400f 600)
minimum-rente
f 600—f 900)
minimum-rente
f 93.60 's jaars
Klasse III (jaarloon
weekpremie 32 cent,
f 124.80 's jaars
Klasse IV(jaarloon
weekpremie 40 cent,
f156 's jaars
Klasse V (jaarloon f 900—f 1200):
weekpremie 48 cent, minimum-rente
f 187.20 's jaars
Hierbij zij opgemerkt, dat de werk
gever (in den regel) de premies moet
voldoen en slechts de helft der premies
van het loon der arbeiders mag afhouden.
De betaling kan geschieden óf door
het plakken van zegels op een „rente-
kaart," die de werkman bewaart.
De weekpremie, die de werkman te
betalen heeft, is dus eigenlijk voor de
onderscheiden loonklassen: 10, 12, 16,
20 en 24 cent.
En vervolgens dient opgemerkt, dat
de minimum-rente f geldig voor ouder
dom, invaliditeit en weezentoestand)
verhoogd kan worden en in vele ge
vallen verhoogd zal worden door het
aantal stortingen.
Iemand, die bij voorbeeld zijn gansche
leven in de laagste loonklasse heeft
gearbeid, van zijn 16e tot zijn 70ste
jaar, krijgt op laatstgenoemden leeftijd
een rente niet van f78 's jaars of f 1,50
in de week, doch van f 143,62 dus van
ongeveer f 2,75 per week.
Daarvoor heeft hij dan zijn leven lang
'n dubbeltje in de week betaald, doch
daarbij bovendien de zekerheid gehad,
dat hij bij invaliditeit minstens f 78
's jaars zou krijgen en dat zijn kinderen
beneden de 13 jaar (gezamenlijk) bij
zijn voor-overlijden hetzelfde zouden
ontvangen.
De administratiekosten zijn geraamd
op 1,200,000 gulden; die worden be
taald door den Staat.
Doch daarmee is het Rijk er niet af.
Het heele verzekeringsstelsel van het
ontwerp, met de verhouding van rente
en premiën, is immers berekend op den
grondslag van gestadige premiebetaling
van het 16e jaar af, althans voor wat
de minimumrente betreft.
Het tegenwoordige geslacht zou dus
aan het ontwerp weinig of niets hebben,
want het heeft, doordien het niet op
16-jarigen leeftijd met premiebetaling
is kunnen beginnen, een tekort aan
rente-reserve, dat natuurlijk des te groo-
ter is naarmate de thans levenden ouder
zijn en dat voor de thans 70-jarigen
zelfs geheel ongedekt is.
Om dat verschil nu in te halen en
om er dus voor te zorgen, dat ook het
thans levende geslacht tot de verze
kering kan toetreden, alsof het daaraan
van der jeugd af had meegedaan, is de
bepaling gemaakt, dat de Staat het te
kort van het tegenwoordige geslacht zal
bijpassen.
En te dien einde zal jaarlijks, gedu
rende 75 jaar (dan is men weer „bij")
een bedrag van f 8.800.000 uit 's Rijks
kas worden gestort.
Met de administratiekosten komen de
kosten van het .'ontwerp-Talma dus op
f 10.000.000 's jaars voor den Staat."
2854
IVaalwijksclie ca Langslvaatsclie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden fü."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkeugelden ena., franco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE:
Advertbntiën 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement wordon speciale zeer voordeeBge contracten
gesloten. Reclames 16 cent per regel.
IN 1828 werd de cacao
poeder uitgevonden door
Van Houten, die daarvoor van
Koning Willem I een octrooi
verkreeg. De Van Houten's
Cacao vindt sedert zijn weg
over de geheele wereld, en
dit product van den uitvinder
werd nog nimmer geëvenaard.
Sedert eenigen tijd werd door
de Koninklijke Cacaofabriek
van C. J. van Houten Zoon
ook een tweede soort onder
den naam RONA cacao in
den handel gebracht, om te
voldoen aan de vraag van het
publiek naar goede en goed-
koope cacao. Van alle cacao-
soorten nadert dit fabrikaat
RONA het meest het oor
spronkelijk product van den
uitvinder. Het heeft weer
den echten krachtigen cacao-
smaak, zooals door bevoegde
beoordeelaars wordt erkend.
Bij de bereiding moet er
vooral op gelet worden dat
slechts weinig cacaopoeder
noodigis vooreensmakelijken
kop. Daartegen wordt nog al
dikwijls gezondigd, misschien
omdat men van andere soorten
gewoon is nog al veel te
gebruiken. Op een kop moet
men niet meer nemen dan
een theelepel RONA cacao
(ongeveer 6 7 gram), en bij
bereiding van grootere hoe
veelheid tegelijk kan men
volstaan metongeveer35gram
(U/a 2 eetlepels) op 1 Liter
melk. Uit een Liter (kan) melk
schenkt men gewoonlijk 7
koppen,zoodoende maaktmen
dus wel 200 koppen smakelijke
melkchocolade uit 1 kilo
RONA cacao van f 1.50.
Men ziet, het is een uiterst
goedkoope drank, veel ge
zonder dan koffie en thee, die
de zenuwen prikkelen, en veel
aangenamer van smaak. Op
de goede bereiding moet
echter wel worden geletgoed
kokend water of goed kokende
melk brengen den heerlijken
smaak veel beter tot zijn
recht, dan wanneer men alleen
maar warm water of warme
melk neemt.
7aa „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
ROMAN DOOK
6)
Mijn goede, lieve mijnheer, riep ze met
tanen in de oogen eindelyk kon ik u dan
oor uwe liefde, voor uwe vriendelijkheid be
roken, die gij my toeu in dien verschrik
lijken tijd bewezen hebt. Gauw. Made-
ine, roep vader! Hij is in den tuin. Hij moet
en weldoener van zijne vrouw en kind lee-
*n kennen en hem dankeD,
Madeleine vloog weg, om spoedig daarop
et een ongeveer vijf-en-veertig-jarigen breed-
fschouderden boerenman terug te keeren.
De generaal beproefde tevergeefs zich te
ittrekken aan de dankbetuigingen der brave
aden.
lx heb toch niets anders gedaan, dan
ijn plicht, sprak hij lachend.
Gij hebt meer gedaan, genera 1, zei
[tary, de eigenaar der herberg St—Agathe.
Hoor slechts, vervolgdo hij, zich wendend
öt Koenraad. Mijnheer de generaal heeft
uet alleen mijne vrouw en kind uit de vlam-
Den gered, maar ze ook met mijne schoonouders
o St-liemy een goed onderkomen verschaft
a er voor gezorgd, dat het mijne zieke, zwakke
'Tonw en mijn kind aan niets ontbrak. Wat
'»t in oorlogstijd zeggen wil, luitenant, kan
lechta hij beoordeeleu, die den krijg heeft
8eren kennen. Ik was toen in Metz bij 't
(?er van maarschalk Bazaine, ik was toen
areitier en bij 't leger ingedeeld. De heer
jeneraal heeft mij op een bericht van vrouw en
and naar Metz gezonden.
vr*' WflS *0ck S'ec^8 een kl8'ne dienst
Maar voor mij meer waard dan wanneer
«een buidel vol goudstukken had gevonden
NeeD, neen, myn generaal. Gij moogt onzen
dank niet afwijzen En als ge ons nog zoo
vriendelijk gezind^zijt als toen in 1870, dan
moet ge dikwijls naar do herberg Ste Agathe
komen en uwen zoon medebrengen.
Luitenant von Holtensen is mijn neef,
Luitenant, gij zijt ons steeds welkom,
sprak de eerlijko Thnry en reikte den jongen
officier de rechterhand.
Leven uwe ouders nog, madame Thury
vroeg de generaal.
Myn moeder is voor eeniRe jaren gestor
ven, heer generaal. Mijn vader is hovenier
op 't slot Ladonchamps.
Ach,dan hebben wij reeds kennis met
hem gemaakt
Men noemt hem algemeen den ouden
Fransa» hoewel hij nog niet zeer oud is. Maar
myn man heet ook Frans en er moet toch
onderscheid gemaakt worden. Heeft mijn va
der u dan niet weer gekend
Ik geloof het niet.
Dat zal hem veel leed door, als by hoort
dat gij onze vriend van 1870 zijt. Maar mor
gen zal hij terstond naar Metz gaan, oai a
zijne dank te betnigen.
Maar ik bid u, madame Thury 1 Als ge
wilt dat ik u meer bezoeken zal, moogt gy
niet meer met die oude geschiedenis voor den
dag komen.
Goed, zooals ge wilt, heer generaal. Maar
een vaatje van onzen Lorrywyn moet ge aan
nemen!.
Als ik 't betalen mag
Waar denkt gij aan Wy zullen van u
toch geene betaling aannemen Neen, neen, ge
moest ons den dienst bewyzen en 't vaatje aan
nemen, Ik bid er u om, heer generaal
Goed, goed. Bezorg mij dan dit vaatje
maar.
Duizendmaal dank. heer generaal. Hebt
ge 't gehoord. Frans? Een vat Lorry wijn
van den zes-en-tachtiger dat is een voor
treffelijke wijn, heer generaal 1
Een uur zat men nog keuvelend te samen en
men scheidde eerst, toen de zon achter den
berg St Qnentin zich ter ruste begeven wilde.
Met een hartelyk Tot weerzienB namen
de officieren afscheid en renden toen snel den
naasten weg naar buis af.
V.
Het slot Hauconcourt grenst met zijn uit
gebreid, eenigezins verwilderd park onmiddelyk
aan de Moezel, terwijl het bij 't elot behoorende
dorp ongeveer een kwartier verder in de vlakte
lag en mot 't kaiteel door eene laan van pla
tanen verbonden was. Een goed onderhouden
weg leidde van 't dorp naar het ongeveer een
uur verwyderde stadje Meziéras aan deng groe
ten straatweg van Netz naar Dierenbofen.
Hauconcourt was nog een van die oude Bloten,
die men nog in 't Lotharingen nog zooveel
aantreft. Een deftig middengebouw met een
portaal, door zuilen versierd en twee vlengels,
gebouwd in den stijl van de 15e eeuw sloten
een zonnig erf af, dat aan de voorzijde door
een hoog traliehek met vergulde punt<-n be
grensd werd. Eene witte, steeds openstaande
poort voerde op eene oude steenen, met wa
penen versierde brug deze lag over eene oude
slotgracht met struiken en varenkruid begroeid,
en sloot zich aan bij de platanenlaaD. Rechts
en links van de laan breidden zich de golvende
korenvelden uit, boven welker arenzee men de
daken dor dorpen en het groen der boomgaarden
kon zien. Verder naar 't westen toe, doem
den de met bosch bedekte bergen op, aan wier
belling wijogaarden groeiden en waarin bet
aloade stamslot der heeren De Marange zicb
op eene kale hoogte verhief. De naar don Moezel
gekeerde zijde, van 't slot Hauconcourt om
sloot een uitgestrekt park, waar in weinig ver
zorgde en verwilderde bosch hier en daar een
grijs zandsteenen standbeeld Btond.
De heeren De Marange en Hauconcourt be
hoorden tot een oud Metzor patriciërsgeslacht.
Twee jaar geleden was de kolonel uit zijn werk-
zamen dienst getreden. Hij kou 't met ziju
legitimiBtische gezindheid niet vereeniger, nog
langer de repnblikeinscbe machthebbers in
Parijs te dienen. Voor korten tijd had ook
zyn jongere broeder, kapitein Engéne de Ma
range den dienst verlaten en leefde thans-
meestal op het slot Hauconcourt of in 't ver
vallen kasteel Marange, wanneer by ten minste
niet de genoegens van Parijs of de een of
andere fashionable badplaats zocht. Van eene
verzoening met de Dnitsche regeering wilden
beide broeders niets wetenzy begrepen den
markies De Ladoncbamps niot, di& den Dnit-
scbers ten miDste recht wedervaren liet.
HedsD, op den zonnigen Septemberdag, heor-
sebte op het slot Hauconcourt geeDe aange
name stemming. Dien middag verwnchtto men
de inkwartiering van eenige olf-cieren, daar da
Dnitsche troepen in de nabijneid tnsschen
Meziéres en Diedenhofen manoeuvres hiel
den.
Alen zat in de veranda, die op 't park uit
zag, aan 't eerste ontbijt. De kolonel en zijn
broeder, echte Franrche soldaten-gestalten,
met dookere oogen, geelachtige gelaatskleur
en de bekenden Napoleoonsbaard, rookten
zwijgend huDne sigaretten, terwijl mevrouw
Josc-fine de Marange zich met haar tienjarig
dochterke bezig hield. Mevrouw De Marange
was eene deftige verschijning van ongeveer zeB
en dertig jaar. Haro groote blauwe oogon.
hare witte gelaatskleur en welige overvloedige
blonde haren herinnerden er in niets uan,
dat er Fransch bloed door hare adereu stroom
de. Zy was 't beeld van de Dnitsche slot-
vrouw, zooals men zich dut met schooner en
deftiger denken koD. Madeleine, haar doch
tertje geleek haar in iederan trek, alleen had
ze de donkere oogen haars vaders geërfd: wat
opeen eigenaardige wyza tot haar recht kwam.
Het zal 't beste zijn, nam de kolonel un
een poos 't woord, dat Madaleioe met de
juffrouw gedurende den tyd der inkwartiering
naar uwen vader op Ladouchamps of met
Engéne naar Marange gaat. Ik zou niet wil
len, dat 't kind met de Dnitsche officieren cn
soldaten in aanraking kwaiu.
En waarom niet. Maxime vroeg ver
baasd mevrouw De Marange. Op den dnnr
zult ge dat toch niet kunnen tegengaan 6d
Madeleine verblijdt er zich juist zoo op, dat
er soldaten komen.
Gij spreekt als uw vader, Jostfioe I
Madeleine zal in gezindheid als een Frangaise
opgroeien, ze moet weldra in een pensionaat
te Nancy of Parijs, daar behoeft zij niet eerst
de Dnit8cher8 te loeren kenueD.
Ik zal mijn bezittingen in Lotharingen
verkoopen en naar Frankrijk verhuizen.
Maxime I Dat kan u geen ernst zijn Gij
wilt Haconcourt en Marange verkoopen De
oude bezittingen uwer familie Hot erfdeel
Openbare vergadering van den Raad
dezer gemeente op Donderdag 24 Oc
tober des morgens ten 11 uur.
Voorzitter Edelachtb. heer C. G. H.
H. Meijer.
Ongeveer 11 uur opent de Voorzitter
de vergadering.
Aanwezig de heeren J. C. Maijcrs, B.
Verhoeven, F. M. de Jong, Vos en Ha-
verbals, terwijl de heer Rijken eenige
minuten later tei vergadering komt.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd goed
gekeurd en vastgesteld.
AAN DE ORDE
1. Mededeeling ingekomen stukken.
a. Dc Voorzitter deelt mede dat tot
het college van zetters ziju benoemd de
heeren F. M. de Jong en P. D Nelten.
b B. en W. stellen voor een schrijven
van Dr. J. v. d. Meulen, dat eerst 's
morgens was ingekomen, aan te houdea
tot eene volgende vergadering.
Zonder bespreking wordt hiertoe be
sloten.
2. Voorstel van B. en W. om den
huurder van de kamer onder 't raadhuis
C. Schiedon van die huur te ontslaan
vanaf 1 Sept. 1912 wegens overlijden
van zijn vrouw en als gevolg daarvan
zijne verhuizing.
van oozen zoon
Die nis Franscbman in Parijs opgevood
wordt...
Ilelaas I
De kolonel slingerde driftig de cigarette weg.
Kort en goed, riep hij, ik wil niet dat
Madeloino mot de Dnitscbera in aanraking
komt
Na goed, dan weet ik een anderen uit
weg. Wij behoeven Madeleine niot weg te
zenden. Zij kan met juffronw Martin do drie
dagen, gedurende welke hier inkwartiering is
het tuinhuis ia 't park bewonen. Dat hu'sji
ligt zeer verscholen in 't groote park, een
vreemdeling zul den weg daarheen zoo gemak
kelijk niet vinden.
Ik bon daarmee tevreden. Kegel het
verder maar.
De kolonel stond op, om in buis te gaan
Kapitein Eugèae, zyn broeder, had den kleinen
twist inot een licht lachje aangehoord thans
draaide by zicb eon verscho cigarette, stak ze
nan en zeido Mijn broeder is een weinig te
heethoofdig als bij Madeleine van iedere aan
raking uK't de DuitEobers verwijderd houden
wil. Mejuffrouw Martin, de gouvernante van
Madeleine, is toch ook een Dnitsche.
Eene DaitschAmerikauneche, zóoals
ge weet, Eugéne Dat iB toch oen groot onder-
echeid. Wij hebben Mejuffrouw Martin in ons
huis genomen, omdat Madeleine van haar
tegelijkertijd Engelsch cn Daitsch kou leeren.
Ja, ik weet het, antwoordde de kapitein
bedaard. Daar komt zo.
De slanke, doch krachtige gestalte eener
jongedame in zwart gewaad, kwam in 't park
de trap van de veranda op, iu de hand een
bloemruiker houdend. De kleine Madeleine
sproDg baar jubelend te gemoet.
O, wat echoone bloemen mejuffrouw 1
Ik heb ze voor u geplukt, mijne lieve
Madeleine, antwoordde Juff. Martin met
zachts, vriendelijke stem, terwijl een lichtrood
hare wangen overtrok, toen zy zich tot het
kind neerboog,
(Wordt vervolgd,)