Nummer 14 Zondag 16 Februari 1913 36e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. RONA Cacao Eerste Blad. Lederprijzen. Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen In ieder huisgezin is plaats voor Dit nummer bestaat nit DRIE bladen De Balkan-Oorlog. BUITENLAND. ek. De Voiksdrank België. n ge land. Ne- kend id eu opge. een aken. kwal. is. ation assen elfde zeer Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden fO."ö. Franco per post door bet geheel® rijk f 0.90. Brieveningezonden stukkengelden eca., franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE Telefoonnummer 38. Telegram-Adres ECHO. Ajjvketentiën 17 regels f U.6Udaarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven worden 2 maa! berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels cn advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeeHge contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. RONA Cacao is welkom Van Houtens RONA Cacao v4 TóWi jL „De Schoenmakerscourant" officieel orgaan van den Ned. Bond van Schoen- makerspatroons-Vereenigingen, geeft nu weer een belangrijk artikel, waarbij een grafische voorstelling is gevoegd over den loop der huidenprijzen vanaf 1893 tot 1913. Wij ontleenen er 't volgende aan Onze lezers zullen zich het artikel „Ledernood" herinneren, dat onlangs in dit blad verscheen, en waarin getracht werd een verklaring te geven van de stijging der lederprijzen, waarvan wij in de laatste twintig jaar getuigen zijn geweest. Dit artikel heeft blijkens ver schillende waardeerende verklaringen, ook van H.H. Lederfabrikanten, instem ming gevonden. Die toejuiching van looierszijde zou wellicht bij enkelen de vraag doen rijzen of de instemming der schoenmakers dan wel zoo heel groot kan zijn, maar wij vreezen het antwoord op deze vraag niet. Ten eerste meenen wij, dat het bij sommige col lega's bestaande denkbeeld, dat er tusschen looiers en schoenmakers een zekere vijandschap uithoofde hunner tegenstrijdige belangen zou moeten bestaan, onjuist is, en ten tweede achten wij het struisvogelpolitiek, den waren stand van zaken, hoe onaangenaam die moge zijn, te verzwijgen. Deze twee stellingen zijn stellig een nadere be schouwing waard, welke ons echter thans te ver zou voeren en die wij dus voor later bewaren. Wij vermeldden dan ook de blijken van instemming thans slechts om bij onze collega's twijfel aan de juistheid onzer beschouwingen indien die bij hen mocht hebben bestaan, op te heffen. Waarom wij er dan zoo op gesteld zijn, dat de schoenmakers overtuigd zullen zijn van het gemotiveerde der prijsstijging en van het vermoedelijke voortduren er van Omdat o. i. het ont kennen van dat feit en van die waar schijnlijkheid slechts noodlottig voor de schoenmakerij kan zijn, daar zulk ver keerd inzicht in den werkelijken toestand maatregelen tot afdoende verbetering van den onhoudbaren toestand zal tegen houden. Slechts wanneer alle schoen makers overtuigd zijn dat ze in de eerste tijden althans niet op prijsdaling van eenige beteekenis behoeven te rekenen, zullen zij begrijpen, dat, willen zij weder iets verdienen, zij niet behoeven te wachten op een prijsdaling van hun grondstof, maar heieenig mogelijke mid del: Verhooging hunner verkoop prijzen, moeten toepassen. Het is nu geen tijd voor concurrentie- vrees en concurrentiehaat. De nood dwingt tot collegialiteit en tot samen werking, En wij willen het thans nog eens zeggen, thans nu de gemoederen waarschijnlijk ontvankelijk zijn voor deze eenvoudigewaarheid, dat er niets dommers is dan die vrees voor concur rentie en ook niets dommer dan prijs verlaging als concurrentiemiddel. Prijsverlaging schaadt dengene, die haar toepast en brengt geen baat. Geen baat omdat dat middel alleen dan succes kan hebben als het geen navolging vindt en natuurlijk de concurrenten het on- middelijk eveneens gaan toepassen. Zoekt winstvermeerdering door werk te leveren zoo mogelijk beter dan dat uwer corïcurrenten, door een nauwge zette en voorkomende behandeling uwer cliënten, door een voordeelige werk wijze, door aanschaffing van machines, maar niet door prijsdrukken, dat allen ook u zeiven benadeelt. De goede wil is er, maar men kent niet altijd de goede middelen om het publiek te overtuigen van de noodzake lijkheid der verhooging. Nu make men zich daarover ook al weer niet te bezorgd. Velen, meer dan men denkt, onder de cliënten weten dat het leder duurder is geworden. Leder is eenartikel, dat zoo velerlei toepassing vindt, dat haast ieder langs dezen of genen weg vernomen heeft van de reusachtige rijzing van den laatsten tijd. Maar gaarne willen wij medewerken om de taak der schoen makers te vergemakkelijken. Niets over tuigt het publiek meer dan feiten, cijfers, officieele gegevens en het is daarom, dat wij in dit nummer onzen lezers eene graphische voorstelling aanbieden van den loop der prijzen van de meest ge bruikte soort huiden, welke tot zoolleder worden verwerkt. Wij kozen daartoe de prijzen zooals die in de laatste twintig jaar besteed zijn te Antwerpen voor prima Saladeros La Plata gezouten I huiden van 25 tot 32 K. G. i Men ziet op deze voorstelling een lijn, die de beweging der prijzen voor stelt, zooals die geweest is van 1893 tot heden en deze lijn, die aantoont, dat de prijs der huiden in 1893 francs 58 was. loopt met enkele schomme lingen op tot francs 94 in 1906, daalt dan plotseling tot francs 70 in 1907 om onmiddellijk weder in 1908 tot francs 84 en in 1909 'tot francs 110 te stijgen. Dan volgt weder even een kleine daling tot francs 102 In 1910 en francs 104 in 1911, waarna de scherpe stijging tot francs 120 in 1912tot francs 138 begin Februari 1913 volgt. Tot dezen ontzettenden prijs van francs 138 zijn dezer dagen La Platahuiden te Antwerpen verkocht. Wanneer gij deze feiten -• officieele, niet te loochenen feiten uwen klanten mededeelt, collega's, zoudt ge meenen, dat ze dan nog zouden betwijfelen of U een hooger prijs voor Uw zolen, hakken en schoenen toekomt Neerslachtigheid Conslantinopel. De correspondent van" de >Herald< te Conslantinopel seint aan zijn blad, dat een omwenteling onvermijdelijk is, wan neer het garnizoen van Adrianopel be zwijken zou. In Stamboel is men somber gestemd. Voortdurend ziet men groepen gewonde soldaten door de straten trek ken en de geheele bevolking is terneer geslagen over de voortdurende neder lagen te land en ter zee De regeering kan geen voldoende geldmiddelen In handen krijgen en heeft haar toevlucht moeten nemen tot het versmelten van kostbare vaatwerken der aanzienlijken, hetgeen natuurlijk groote ontstemming gewekt heefr. De ontevredenheid in het leger neemt toe en de ambtenaren zijn verbitterd omdat de salarissen zoo slecht uitbetaald worden- Bovendien hebben openbare terechtstellingen in breede krin gen kwaad bloed gezet. De algemeene toestand. Van het oorlogstooneel nog steeds geen nieuws omtrent een beslissende actie of een belangrijke operatie. Van beide zijden schijnt men te willen af wachten en meer in tactiek en slim overleg zijn kracht te zoeken dan door krachtdadig optreden en het geweld van de overmacht. De toestand schijnt nog altijd onge wijzigd. In zooverre alleen wordt een nieuw feit gemeld, doodat nu van Turk- sche zijde wordt toegegeven, dat de po gingen van Enver Bey om troepen te doen landen aan de kust van de Zee van Marmora mislukt zijn. Wel slaagde Enver Bey erin 20.000 man te doen landen tusschen Rodosto en Charkevi, maar deze mannen moesten wijken voor de Bulgaarsche overmacht. De troepen zouden nu naar Gallipoli gedirigeerd worden, waar, zooals een vroeger tele gram reeds meldde, Enver Bey tusschen de manschappen gesignaleerd moet zijn, zoodat de landing daar gelukt zou ziin. Voor de Turksche wapenen is het mislukken van de landing op de voor genomen punten een leelijke tegenvaller. Men had, zooals men weet, van Turk- sche zijde op dat optreden van Enver Bey groote verwachtingen gebouwd en schitterende resultaten waren gedroomd. Die verwachtingen en gehoopte resul taten zijn nu in rook vervlogen. Alleen kunnen Enver Bey en zijn manschappen zich nog verdienstelijk maken, doordat zij de Turksche troepen, die bij Bulair tegenover de Bulgaren staan, aanvullen kunnen en versterken. Van de Tschataldscha-linie wordt niets nieuws gemeld Het schijnt, dat de Bul garen nog langzaam terugtrekken, ter wijl de Turken hen volgen, achter zich de spoorlijnen verbeterend Totdat straks misschien de Bulgaren het goede oogen- blik gekomen achten om zich op de Turken te werpen en hen tot een ge vecht in het open veld te dwingen. De verzwakking, die de Turken ondergaan I hebben door de troepen, die afgezonderd zijn voor de mislukte landings-expeditie aan de Zee van Marmora, kan dan mis schien nog wel van veel invloed bliiken. Van Adrianopel, Skoetari en Janina geen nieuws. De heftigheid der eerste aanvallen schijnt op het dapper verzet geheel gebroken. Eindelijk is dan, zooals gemeld, 14 April aangenomen als de datum voor het intreden van de algemeene werk- stakiag. De regeeriog schijnt zeer onge rust te wezen over den geest, welke in de industriegebieden heerscht Alle twij fel is thans geweken de staking zal algemeen worden, niet alleen in de ko lenmijnen, maar ook iq^.de fabrieken. De regeering neemt haar voorzorgen. In verschillende regimenten hebben proe ven van mobiliseering plaats gehad en een overeenkomst is gesloten met het departement van spoorwegen om de kunstwerken en de wissels te doen be waken, zoodra dit mocht noodig blijken. In het ministerie zou, naar de verkla ring van een officier, alles in gereedheid zijn gebracht om twee of drie lichtingen onder de wapens te roepen. ib De mar te laars van de Pool. Scott had de Pool bereikt 18den Jan uari 1912. Hij was op den terugleg toen een zijner mannen, onderluitenant Evans, die met de sleden belast was, eenen val deed, welke een bloedsop- drang naar de hersenen veroorzaakte. Hij stierf den 17den Februari aan den voet van den gletscher Beardmore Ka pitein Oates, dex dragondei s van Ionis- kelling, stierf de tweede. Zijne handen en voeten waren bevroren en hij voerde sedert weken een heldhaftigen strijd on der vreeselijke pijnen. Op 1 Maart wisten wij dat zijn einde naderde, schrijft kapitein Scott in het dagboek dat men op zijn lijk heeft ge vonden, maar hij klaagde niet. Hij leg de zich te slapen hopende niet meer te zullea ontwaken, maar hij ontwaakte toch. Oates zegde ons >Ik ga uit 4 Het is mogelijk dat ik lang wegblijve4 Wij zouden hem niet meer weerzien. Wij wisten dat hij naar de dood ging, inaar hoewel wij gepoogd hadden hem te weerhouden wisten wij dat hij handelde als een dappeie Engelschman. Oates, wetende dat hij veroordeeld was, zelfmoordde zich, om den gang der expeditie niet te vertrageD. Er waren er nu nog drie Scott, Wilson en Bo wers Zij poogden verder naar het Noor den te komeo, maar het vreeselijk weer verplichtte hen te kampeeren, op 21 Maart, op 79 40 zuiderbreedte en 169 23 oosterlengte. Ztj waren toen op 11 mij len zuidelijk van hun depot van het kamp >One Ton4Zij konden het nooit bereiken wegens een tempeest dat ne gen dagen duurde Toen de storm hen overviel waien hunne levensmiddelen en en hunne brandstof bijna uitgeput. En ziehier nu de laatste bladzijde van de Boodschap aan het publiek, door Scott geschreven in die dagen vaD dood strijd en die dr. Atkinson vond toen zij na twee maanden zoeken het ellendige kamp der dooden hadden gevonden. »Tusschen 85 en 86 graden breedte viel de temperatuur op 20 en 30 gra den onder nul. Meer aan de barrié'e, op 83 breedte, 10.000 voet lager, had den wij 30 gr. in den dag en 47 gr. 's nachts, bijna regelmatigbuitendien hadden wij veel te lijden vac den wind tijdens onze dagmarschen. Het is zeker dat dit slechte weer, waarvan ik de oorzaak niet begrijp en dat ons plotse ling overviel, de oorzaak is van onzen ondergang. Ik geloof niet dat een men- scheliikwezen ooit eene maand heeft door leefd als deze toch hadden wij kunnen weerstand bieden en gelukken trots dit slechte weer. Ongelukkiglijk werd een an dere van onze gezellen kapitein Oates, ziek wij hadden gebrek aan brandstof en wij werden overvallen door een vreeselijken storm, öp een vijftiental ki lometers van ons depot, waar wij levens middelen hoopten te vinden. De maat was vol, want wij hadden nog slechts brandstof voor een enkel warm maal en levensmiddelen voor twee dagen.' >Vier dagen lang was het onmogelijk onze tent te verlaten wegens het woe dend tempeest, wij zijn zwak met moeite kunnen wij de pen hantecren, maar voor mijn deel betreur ik deze onderneming niet, die bewijst dat de Engelschen pijn lijke beproevingen kunnen doorstaan, elkander helpen en de dood In het gelaat zieD, met evenveel moed als In 't verleden. >Wij hebben gevaar geloopen. Wij wisten dat wij ze zouden loopen De kan sen zijn tegen ons gekeerd, wij hebben niet te klageo, maar ons te buigen voor de besluitselen der Voorzienigheid, be sloten als wij ziju ons best te doen tot het uiterste. Maar zoo wij vrijwillig ons leveD hebben gegeven in deze onder neming, is het voor de eer van ons land. Ik doe een beroep op onze medebur gers om hen te vragen te waken dat zij die van ons afhangen niet verlaten woi- den. 4Indlen wij er het leven aan hadden afgebracht, had ik een geschiedenis van moed en volharding van mijne gezellen te verhalen gehad, die het hait van eiken Engelschman had geroerd. >Deze haastige nota's en onze lijken zullen die geschiedenis vertellen, maar 't is zeker dat een groot eo rijk land als het onze, zorg zal dragen voor hen die wij achter laten. »R SCOTT. 25 Maart 1912.» Kapitein Scott Kapitein Scott was geboren te Devon- port In 1868. In de koninklijke marine getreden in 1868 doorliep hij er alle graden tot die van kapitein. In 1900 verliet hij de vloot om deel te nemen aan de expeditie van de Discovery, met Shackleton daaraan nam hij nog deel aan twee andere expedities in 1904 en 1907. In 1910 vertrok hij voor de laatste maal. Mevr. Scott, geboren Kathleen Lloyd Bruce, was in September 1908 getrouwd met den kapiteio. Hun zoon Pete* werd geboren in September 1909. Hij was tien maanden oud toen zijn vader vertrok op de expeditie, van welke hij Diet zou terugkeeren. Mevr Scott vergezeldeharen man tot Capetown en keerde toen terug naar Londen. Zij is een fijne beeldhouw ster, leerlinge van Rogini eD werd belast met het maken van de medalje, door het aardrijkskundige genootschap aangebo den aan Peary. voor ae ontdekking van de Noordpool. Het zoontje van Scott is nu drie jaar oud. Mev. Scott was op 4 Januari laatst ver trokken naar Nieuw Zeeland, om haren man te halen. Zij bevind zich nu aan boord van de AoraDgi, die de Hawafei- landen moest aandoen. Daar zal zij het noodlottige nieuws vernomen hebben. De andere slachtoffers. Dr. Eduard Wilson, wetenschappelijk medewerker van de expeditie, was de gezel van Scott geweest aan boord van de Discovery in 1900. Kapitein Oates had deelgenomen aan den Zuid-afnkaanschen oorlog en aan de expeditie van Thibet. Luitenant Bowers was een jong offi cier van de Indische marine Het tempeest. Men zal nooit weten hoe geweldig het tempeest was, dat noodlottig werd aan Scott en zijne drie gezellen. Maar men kon pogen, zegt de Times- er zich een 30D8 jt en ollen luw- De Echo van het Zuiden Wil ill wijk se lie en Langstraalsclu Courant, in ieder gezin. Het is een uit stekende dagelijksche drank, heerlijk van smaak, en uiterst goedkoop. RONA bezit den zuiveren pittigen cacaosmaak. Geen wonder dat het aantal gebruikers dagelijks verbazend toe neemt. Koop nog heden eon bus bij Uw winkelier, en wees niet tevreden, als hij U een ander soort wil geven met de bewering dat die „even goed is". Er bestaat geen andere „even goede cacao" voor dien prijs. Er is een enorm verschil tusschen en andere goedkoope soorten. I Kg./1 50 Va «.0.80 Vio «0.18 I Kg./1.50 ,"0.80 V, „0,121 Vio „0.1S

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1913 | | pagina 1