Nummer 14
Zondag 16 Februari 1913
36e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
RONA Cacao
Eerste Blad.
Lederprijzen.
Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen
In ieder huisgezin is plaats voor
Dit nummer bestaat
nit DRIE bladen
De Balkan-Oorlog.
BUITENLAND.
ek.
De Voiksdrank
België.
n ge land.
Ne-
kend
id eu
opge.
een
aken.
kwal.
is.
ation
assen
elfde
zeer
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden fO."ö.
Franco per post door bet geheel® rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden eca., franco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE
Telefoonnummer 38. Telegram-Adres ECHO.
Ajjvketentiën 17 regels f U.6Udaarboven 8 cent per regel groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maa! berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels cn
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeeHge contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
RONA Cacao is welkom
Van Houtens RONA Cacao
v4 TóWi
jL
„De Schoenmakerscourant" officieel
orgaan van den Ned. Bond van Schoen-
makerspatroons-Vereenigingen, geeft nu
weer een belangrijk artikel, waarbij een
grafische voorstelling is gevoegd over
den loop der huidenprijzen vanaf 1893
tot 1913.
Wij ontleenen er 't volgende aan
Onze lezers zullen zich het artikel
„Ledernood" herinneren, dat onlangs in
dit blad verscheen, en waarin getracht
werd een verklaring te geven van de
stijging der lederprijzen, waarvan wij
in de laatste twintig jaar getuigen zijn
geweest. Dit artikel heeft blijkens ver
schillende waardeerende verklaringen,
ook van H.H. Lederfabrikanten, instem
ming gevonden. Die toejuiching van
looierszijde zou wellicht bij enkelen
de vraag doen rijzen of de instemming
der schoenmakers dan wel zoo heel
groot kan zijn, maar wij vreezen het
antwoord op deze vraag niet. Ten eerste
meenen wij, dat het bij sommige col
lega's bestaande denkbeeld, dat er
tusschen looiers en schoenmakers een
zekere vijandschap uithoofde hunner
tegenstrijdige belangen zou moeten
bestaan, onjuist is, en ten tweede achten
wij het struisvogelpolitiek, den waren
stand van zaken, hoe onaangenaam die
moge zijn, te verzwijgen. Deze twee
stellingen zijn stellig een nadere be
schouwing waard, welke ons echter
thans te ver zou voeren en die wij dus
voor later bewaren. Wij vermeldden
dan ook de blijken van instemming thans
slechts om bij onze collega's twijfel aan
de juistheid onzer beschouwingen indien
die bij hen mocht hebben bestaan, op
te heffen.
Waarom wij er dan zoo op gesteld
zijn, dat de schoenmakers overtuigd
zullen zijn van het gemotiveerde der
prijsstijging en van het vermoedelijke
voortduren er van Omdat o. i. het ont
kennen van dat feit en van die waar
schijnlijkheid slechts noodlottig voor de
schoenmakerij kan zijn, daar zulk ver
keerd inzicht in den werkelijken toestand
maatregelen tot afdoende verbetering
van den onhoudbaren toestand zal tegen
houden. Slechts wanneer alle schoen
makers overtuigd zijn dat ze in de eerste
tijden althans niet op prijsdaling van
eenige beteekenis behoeven te rekenen,
zullen zij begrijpen, dat, willen zij weder
iets verdienen, zij niet behoeven te
wachten op een prijsdaling van hun
grondstof, maar heieenig mogelijke mid
del: Verhooging hunner verkoop
prijzen, moeten toepassen.
Het is nu geen tijd voor concurrentie-
vrees en concurrentiehaat. De nood
dwingt tot collegialiteit en tot samen
werking, En wij willen het thans nog
eens zeggen, thans nu de gemoederen
waarschijnlijk ontvankelijk zijn voor
deze eenvoudigewaarheid, dat er niets
dommers is dan die vrees voor concur
rentie en ook niets dommer dan prijs
verlaging als concurrentiemiddel.
Prijsverlaging schaadt dengene, die
haar toepast en brengt geen baat. Geen
baat omdat dat middel alleen dan succes
kan hebben als het geen navolging vindt
en natuurlijk de concurrenten het on-
middelijk eveneens gaan toepassen.
Zoekt winstvermeerdering door werk te
leveren zoo mogelijk beter dan dat
uwer corïcurrenten, door een nauwge
zette en voorkomende behandeling uwer
cliënten, door een voordeelige werk
wijze, door aanschaffing van machines,
maar niet door prijsdrukken, dat allen
ook u zeiven benadeelt.
De goede wil is er, maar men kent
niet altijd de goede middelen om het
publiek te overtuigen van de noodzake
lijkheid der verhooging. Nu make men
zich daarover ook al weer niet te
bezorgd. Velen, meer dan men denkt,
onder de cliënten weten dat het leder
duurder is geworden. Leder is eenartikel,
dat zoo velerlei toepassing vindt, dat
haast ieder langs dezen of genen weg
vernomen heeft van de reusachtige rijzing
van den laatsten tijd. Maar gaarne willen
wij medewerken om de taak der schoen
makers te vergemakkelijken. Niets over
tuigt het publiek meer dan feiten, cijfers,
officieele gegevens en het is daarom,
dat wij in dit nummer onzen lezers eene
graphische voorstelling aanbieden van
den loop der prijzen van de meest ge
bruikte soort huiden, welke tot zoolleder
worden verwerkt. Wij kozen daartoe de
prijzen zooals die in de laatste twintig
jaar besteed zijn te Antwerpen voor
prima Saladeros La Plata gezouten
I huiden van 25 tot 32 K. G.
i Men ziet op deze voorstelling een
lijn, die de beweging der prijzen voor
stelt, zooals die geweest is van 1893
tot heden en deze lijn, die aantoont,
dat de prijs der huiden in 1893 francs
58 was. loopt met enkele schomme
lingen op tot francs 94 in 1906, daalt
dan plotseling tot francs 70 in 1907 om
onmiddellijk weder in 1908 tot francs
84 en in 1909 'tot francs 110 te stijgen.
Dan volgt weder even een kleine daling
tot francs 102 In 1910 en francs 104 in
1911, waarna de scherpe stijging tot
francs 120 in 1912tot francs 138
begin Februari 1913 volgt. Tot dezen
ontzettenden prijs van francs 138 zijn
dezer dagen La Platahuiden te Antwerpen
verkocht.
Wanneer gij deze feiten -• officieele,
niet te loochenen feiten uwen klanten
mededeelt, collega's, zoudt ge meenen,
dat ze dan nog zouden betwijfelen of
U een hooger prijs voor Uw zolen,
hakken en schoenen toekomt
Neerslachtigheid Conslantinopel.
De correspondent van" de >Herald< te
Conslantinopel seint aan zijn blad, dat
een omwenteling onvermijdelijk is, wan
neer het garnizoen van Adrianopel be
zwijken zou. In Stamboel is men somber
gestemd. Voortdurend ziet men groepen
gewonde soldaten door de straten trek
ken en de geheele bevolking is terneer
geslagen over de voortdurende neder
lagen te land en ter zee De regeering
kan geen voldoende geldmiddelen In
handen krijgen en heeft haar toevlucht
moeten nemen tot het versmelten van
kostbare vaatwerken der aanzienlijken,
hetgeen natuurlijk groote ontstemming
gewekt heefr. De ontevredenheid in het
leger neemt toe en de ambtenaren zijn
verbitterd omdat de salarissen zoo slecht
uitbetaald worden- Bovendien hebben
openbare terechtstellingen in breede krin
gen kwaad bloed gezet.
De algemeene toestand.
Van het oorlogstooneel nog steeds
geen nieuws omtrent een beslissende
actie of een belangrijke operatie. Van
beide zijden schijnt men te willen af
wachten en meer in tactiek en slim
overleg zijn kracht te zoeken dan door
krachtdadig optreden en het geweld van
de overmacht.
De toestand schijnt nog altijd onge
wijzigd. In zooverre alleen wordt een
nieuw feit gemeld, doodat nu van Turk-
sche zijde wordt toegegeven, dat de po
gingen van Enver Bey om troepen te
doen landen aan de kust van de Zee
van Marmora mislukt zijn. Wel slaagde
Enver Bey erin 20.000 man te doen
landen tusschen Rodosto en Charkevi,
maar deze mannen moesten wijken voor
de Bulgaarsche overmacht. De troepen
zouden nu naar Gallipoli gedirigeerd
worden, waar, zooals een vroeger tele
gram reeds meldde, Enver Bey tusschen
de manschappen gesignaleerd moet zijn,
zoodat de landing daar gelukt zou ziin.
Voor de Turksche wapenen is het
mislukken van de landing op de voor
genomen punten een leelijke tegenvaller.
Men had, zooals men weet, van Turk-
sche zijde op dat optreden van Enver
Bey groote verwachtingen gebouwd en
schitterende resultaten waren gedroomd.
Die verwachtingen en gehoopte resul
taten zijn nu in rook vervlogen. Alleen
kunnen Enver Bey en zijn manschappen
zich nog verdienstelijk maken, doordat
zij de Turksche troepen, die bij Bulair
tegenover de Bulgaren staan, aanvullen
kunnen en versterken.
Van de Tschataldscha-linie wordt niets
nieuws gemeld Het schijnt, dat de Bul
garen nog langzaam terugtrekken, ter
wijl de Turken hen volgen, achter zich
de spoorlijnen verbeterend Totdat straks
misschien de Bulgaren het goede oogen-
blik gekomen achten om zich op de
Turken te werpen en hen tot een ge
vecht in het open veld te dwingen. De
verzwakking, die de Turken ondergaan
I hebben door de troepen, die afgezonderd
zijn voor de mislukte landings-expeditie
aan de Zee van Marmora, kan dan mis
schien nog wel van veel invloed bliiken.
Van Adrianopel, Skoetari en Janina
geen nieuws. De heftigheid der eerste
aanvallen schijnt op het dapper verzet
geheel gebroken.
Eindelijk is dan, zooals gemeld, 14
April aangenomen als de datum voor
het intreden van de algemeene werk-
stakiag. De regeeriog schijnt zeer onge
rust te wezen over den geest, welke in
de industriegebieden heerscht Alle twij
fel is thans geweken de staking zal
algemeen worden, niet alleen in de ko
lenmijnen, maar ook iq^.de fabrieken.
De regeering neemt haar voorzorgen.
In verschillende regimenten hebben proe
ven van mobiliseering plaats gehad en
een overeenkomst is gesloten met het
departement van spoorwegen om de
kunstwerken en de wissels te doen be
waken, zoodra dit mocht noodig blijken.
In het ministerie zou, naar de verkla
ring van een officier, alles in gereedheid
zijn gebracht om twee of drie lichtingen
onder de wapens te roepen.
ib
De mar te laars van de Pool.
Scott had de Pool bereikt 18den Jan
uari 1912. Hij was op den terugleg
toen een zijner mannen, onderluitenant
Evans, die met de sleden belast was,
eenen val deed, welke een bloedsop-
drang naar de hersenen veroorzaakte.
Hij stierf den 17den Februari aan den
voet van den gletscher Beardmore Ka
pitein Oates, dex dragondei s van Ionis-
kelling, stierf de tweede. Zijne handen
en voeten waren bevroren en hij voerde
sedert weken een heldhaftigen strijd on
der vreeselijke pijnen.
Op 1 Maart wisten wij dat zijn einde
naderde, schrijft kapitein Scott in het
dagboek dat men op zijn lijk heeft ge
vonden, maar hij klaagde niet. Hij leg
de zich te slapen hopende niet meer te
zullea ontwaken, maar hij ontwaakte
toch. Oates zegde ons >Ik ga uit 4
Het is mogelijk dat ik lang wegblijve4
Wij zouden hem niet meer weerzien. Wij
wisten dat hij naar de dood ging, inaar
hoewel wij gepoogd hadden hem te
weerhouden wisten wij dat hij handelde
als een dappeie Engelschman.
Oates, wetende dat hij veroordeeld
was, zelfmoordde zich, om den gang der
expeditie niet te vertrageD. Er waren
er nu nog drie Scott, Wilson en Bo
wers Zij poogden verder naar het Noor
den te komeo, maar het vreeselijk weer
verplichtte hen te kampeeren, op 21
Maart, op 79 40 zuiderbreedte en 169 23
oosterlengte. Ztj waren toen op 11 mij
len zuidelijk van hun depot van het
kamp >One Ton4Zij konden het nooit
bereiken wegens een tempeest dat ne
gen dagen duurde Toen de storm hen
overviel waien hunne levensmiddelen en
en hunne brandstof bijna uitgeput.
En ziehier nu de laatste bladzijde van
de Boodschap aan het publiek, door
Scott geschreven in die dagen vaD dood
strijd en die dr. Atkinson vond toen zij
na twee maanden zoeken het ellendige
kamp der dooden hadden gevonden.
»Tusschen 85 en 86 graden breedte
viel de temperatuur op 20 en 30 gra
den onder nul. Meer aan de barrié'e,
op 83 breedte, 10.000 voet lager, had
den wij 30 gr. in den dag en 47 gr.
's nachts, bijna regelmatigbuitendien
hadden wij veel te lijden vac den wind
tijdens onze dagmarschen. Het is zeker
dat dit slechte weer, waarvan ik de
oorzaak niet begrijp en dat ons plotse
ling overviel, de oorzaak is van onzen
ondergang. Ik geloof niet dat een men-
scheliikwezen ooit eene maand heeft door
leefd als deze toch hadden wij kunnen
weerstand bieden en gelukken trots dit
slechte weer. Ongelukkiglijk werd een an
dere van onze gezellen kapitein Oates,
ziek wij hadden gebrek aan brandstof
en wij werden overvallen door een
vreeselijken storm, öp een vijftiental ki
lometers van ons depot, waar wij levens
middelen hoopten te vinden. De maat
was vol, want wij hadden nog slechts
brandstof voor een enkel warm maal en
levensmiddelen voor twee dagen.'
>Vier dagen lang was het onmogelijk
onze tent te verlaten wegens het woe
dend tempeest, wij zijn zwak met moeite
kunnen wij de pen hantecren, maar voor
mijn deel betreur ik deze onderneming
niet, die bewijst dat de Engelschen pijn
lijke beproevingen kunnen doorstaan,
elkander helpen en de dood In het gelaat
zieD, met evenveel moed als In 't verleden.
>Wij hebben gevaar geloopen. Wij
wisten dat wij ze zouden loopen De kan
sen zijn tegen ons gekeerd, wij hebben
niet te klageo, maar ons te buigen voor
de besluitselen der Voorzienigheid, be
sloten als wij ziju ons best te doen tot
het uiterste. Maar zoo wij vrijwillig ons
leveD hebben gegeven in deze onder
neming, is het voor de eer van ons land.
Ik doe een beroep op onze medebur
gers om hen te vragen te waken dat zij
die van ons afhangen niet verlaten woi-
den.
4Indlen wij er het leven aan hadden
afgebracht, had ik een geschiedenis van
moed en volharding van mijne gezellen
te verhalen gehad, die het hait van eiken
Engelschman had geroerd.
>Deze haastige nota's en onze lijken
zullen die geschiedenis vertellen, maar
't is zeker dat een groot eo rijk land als
het onze, zorg zal dragen voor hen die
wij achter laten.
»R SCOTT. 25 Maart 1912.»
Kapitein Scott
Kapitein Scott was geboren te Devon-
port In 1868. In de koninklijke marine
getreden in 1868 doorliep hij er alle
graden tot die van kapitein. In 1900
verliet hij de vloot om deel te nemen
aan de expeditie van de Discovery, met
Shackleton daaraan nam hij nog deel
aan twee andere expedities in 1904 en
1907. In 1910 vertrok hij voor de laatste
maal.
Mevr. Scott, geboren Kathleen Lloyd
Bruce, was in September 1908 getrouwd
met den kapiteio. Hun zoon Pete* werd
geboren in September 1909. Hij was tien
maanden oud toen zijn vader vertrok op
de expeditie, van welke hij Diet zou
terugkeeren. Mevr Scott vergezeldeharen
man tot Capetown en keerde toen terug
naar Londen. Zij is een fijne beeldhouw
ster, leerlinge van Rogini eD werd belast
met het maken van de medalje, door het
aardrijkskundige genootschap aangebo
den aan Peary. voor ae ontdekking van
de Noordpool. Het zoontje van Scott is
nu drie jaar oud.
Mev. Scott was op 4 Januari laatst ver
trokken naar Nieuw Zeeland, om haren
man te halen. Zij bevind zich nu aan
boord van de AoraDgi, die de Hawafei-
landen moest aandoen. Daar zal zij het
noodlottige nieuws vernomen hebben.
De andere slachtoffers.
Dr. Eduard Wilson, wetenschappelijk
medewerker van de expeditie, was de
gezel van Scott geweest aan boord van
de Discovery in 1900.
Kapitein Oates had deelgenomen aan
den Zuid-afnkaanschen oorlog en aan de
expeditie van Thibet.
Luitenant Bowers was een jong offi
cier van de Indische marine
Het tempeest.
Men zal nooit weten hoe geweldig het
tempeest was, dat noodlottig werd aan
Scott en zijne drie gezellen. Maar men
kon pogen, zegt de Times- er zich een
30D8
jt en
ollen
luw-
De Echo van het Zuiden
Wil ill wijk se lie en Langstraalsclu Courant,
in ieder gezin. Het is een uit
stekende dagelijksche drank,
heerlijk van smaak, en uiterst
goedkoop. RONA bezit den zuiveren
pittigen cacaosmaak. Geen wonder dat het
aantal gebruikers dagelijks verbazend toe
neemt. Koop nog heden eon bus bij Uw
winkelier, en wees niet tevreden, als hij U
een ander soort wil geven met de bewering
dat die „even goed is". Er bestaat geen andere
„even goede cacao" voor dien prijs. Er is een
enorm verschil tusschen
en andere goedkoope soorten.
I Kg./1 50
Va «.0.80
Vio «0.18
I Kg./1.50
,"0.80
V, „0,121
Vio „0.1S