^Nummer 24
Zondag 23 Maart 1913
36e Jaargang.
i
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tieten
tra
Eerste Blad.
en
GE
ASCHENv
GEWROKEN!
ee
ks
Van Houten s
Cacao
Dit nummer bestaat
uit DRIE bladen
FEUILLETON.
LANDBOUW.
ten;
jn intred
fraters
Ie ko
woonai
.t|Q8T
ijken vj,
5\
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."6.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieven, ingezonden stukken, gelden eci., franco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
Advertbntiën 1—7 regels f 0.60daarboven 8 cent per regel.groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels cn
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Van D
igavonJ
•nken.
:nen td
llendig
n moorc
De uit
ïrnicke]
loord et
wegen:
burger
Georc
tweej
ord eu|
omdal
5 jare
it palei
aat ee
In het belang van de gezonde volksvoeding
kan men niet genoeg er op aandringen dat
pv
leeuwen
onder
en en
meer en meer in de plaats treedt van welken
anderen drank ook. ledereen moest ze dage
lijks drinken. Op alle tijden van den dag is
ze welkom en verkwikkend.
9l3
j W.J
rouw-
sn en
9/3-
Imker
DEh
kade
4478
1-
weelt
was-
strij
eo.
363
worden
4489
Al is er nauwelijks leven en werking
in de natuur, al geeft de natuur nog
slechts weinig teekenen van het herle
ven, stemming makende voor het groote
feest der Verrijzenis, dat als 't ware
samen moet gaan met de verrijzenis in
de natuur, toch begint er leven te zingen
in den lustigen wind tusschen gras en
groen gaan anemomen en madeliefjes
ontluiken, aan boomen zwellen knoppen,
ten spijt van de nachtvorsten en nog
ijzige winden. En in 't volle veld en
akker gaat het groenend kleuren en de
grond gaat bewerkt worden, om uit zijn
diepe voren de vruchtbare waschdom te
halen.
Va* „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
22)
i,
Van Willy ?vroeg Hugo ontsteld. Heeft
hij eene ontmoeting met den vluchteling ge
had.
Ja, te Parijs eu 't tweegevecht waar
voor wij vreesden, en dat wij hem hebben
afgeraden, beeft plaats gehad. Het is dan ook
helaas afgeloopen zooals wij voorzien hadden,
Willy....
Dood riep lingo vol ontzetting, Kurt,
zeg mij alleB, doch alleen dat niet het zon
verschrikkelijk zijn? Waar zon dan de recht
vaardige vergeldiDg blijven
Beste vriend, in het werkelijke leven kan
men daarvan helaas maar zoo zelden iets be
merken, viel Kurt hem op bittere toon in de
redede sterke vernielt den zwakke en richt
dan na zijn dood nog een monument voor hem
op terwijl zijn slachtoffer op straat sterft en
ergens in een boek wordt weggestopt.
Kom, kom, dat gaat toch niet altijd
zoo? Maar de berichten uit Parijs....
Zullen wij maar niet liever naar boven
bij de dames gaan.
Waarom Later kunnen wij alles omstan
dig meedeelen.
Ik zon gaarne de brieven voorlezen, die
ik heb ontvangen, vervolgde Kurt zichtbaar
verlegen, uwe zuster moet op de droevige tij
ding voorbereid worden, en het zou mij aan
genaam si]D, als uwe vrouw die taak op zich
wilde nemen. Willy beeft ook al een brief
aan uwe zuster geschrevenden inhoud
ervan keu ik oiet, ik moet hem overbaudigen
en zijne laatste groeten overbrengen.
Hugo liep met groote schreden en saamge
trokken wenkbrauwen zijn werkkamer op en
neer.
Kom dan mee zegde hij na geruimen
Dit alles, saamvallende met het Paasch-
feest, is daarvan 't symbool, het sym
bool van 't groeiende, bloeiende chris
tendom.
Die jaarlijksche herleving in de natuur,
is het jaarlijksche tijdstip dat ons her
innert aan de verrijzenis des Heeren,
maar tevens de herleving in ons binnen
ste, de werkkracht ten dienste van Hem,
wiens verrijzenis wij herdenken.
De lente komt telkenjare door den
wil des Scheppers, en al komt de lente,
het leven en de herleving in de chris
telijke maatschappij niet zoo snel, zoo
wiskunstig zeker, komen zal zij, omdat
zij steunt op en gewenscht wordt door dien
Schepper zelf. De dag van heden zal
ons daaraan opnieuw herinneren en in
onze goede voornemens versterken.
Na de droeve rouwtoonen en klaag
liederen weerklinkt er vandaag over heel
de aarde de hoopvolle lezenszang Al
leluja 1 Hij is verrezen! Alleluja!*
tijd van zwijgen.
Eu nu gingen zy beiden de trap op, die
naar de woonkamer leidde.
Hugo's jonge vrouw was ijverig met
stofdoek 6q pluimbos bezigFrieda bare zus
ter, een jongmeisje in den vollen bloei barer
schoonheid, zat peinzend aan het venster en
staarde naar buiten in den hof.
Toen Kurt binnentrad, stond zij eenigszins
blozend op, terwijl een vriendelijk glimlachje
hare schoonheid nog verhoogde.
De baron brengt ons slechte tyding, zeg
de Hugo, nadat zijn vriend de dames gegroet
had, hij heeft een verzoek aan u, dat gy ze
ker niet znlt kannen weigeren.
Wat in myn macht is. zal ik gaarne doen,
antwoordde Martha, terwyl Kurt zyn portel
feuille uit deu zak baalde en er eenige brie
ven uitnam.
Knrt nam plaats in een ruststoel, dien Frie
da hem had toegeschoven, en zag haar eenige
seconden in het gelaatmaar zyn blik was
zoo ernstig en treurig, dat zij onwillekeurig
de hand naar het hart bracht, alsof zy het
gevonden en rekenschap van hem heeft ge
dicht.
Wy vreesden wel dat het tot een duel
zou komeu, viel de jonge vrouw hem in de
rede.
Dat heaft plaats gehad, en den afloop was
noodlo'tig voor onzen vriend. Bijzonderheden
weet ik nog niet ik zal echter onmiddelyk
naar Parijs Bchryven met verzoek om meer
omstandig bericht. Misschien ga ik er zelf
heen ik heb nog geen tijd gehad om na te
denken over hetgeen er thans moet geschie
den. Ik ontving zooeven twee brieven, wilt
ge my toestaan ze voor u te lezen, dan zult
gy er het voorgevallene uit vernemen.
De dames knikten toestemmend, Hugo
plaatste zich achter den stoel van zyne vrien
den en met bewogen stem begon hy te lezen
n Beste vriend I
«Met deze regelen zeg ik u en ook al myne
vrienden vaarwel voor eenwig Eindelijk heb
ik hem gevonden aan een gelukkig toeval
heb ik de ontmoeting te danken, waarvoor hij
vreesde, want hij trachtte die te verhinderen
Da Heiland, aan het schandhout des
kruises geklonken, gestorven en begra
ven, is glorievol uit het graf opgestaan,
zegepralende over dood en hel.
Eenmaal ook zullen wij door de macht
des Allerhoogsten opstaan uit den dood.
Dit is de hoop, de verwachting van
alle leerlingen des Meesters, van allen,
die zijne goddelijke leer belijden.
Verrijzenis des vleesches, zoo schreven
de Apostelen in hunne geloofsbelijdenis
en dat elfde artikel "van het apostolisch
synbolum is voor de strijdende Kerk
alle eeuwen door eene bemoedigende
waarheid geweest. Niet het minst in onze
dagen.
Aan die Kerk belooft Hij Zijn H. Geest,
Die met haar zal blijven tot aan de
voleinding der eeuwen, de poorten der
hel zullen niets tegen haar vermogen.
Alle eeuwen door blijven die woorden
hunoe kracht en waarde behouden. En
wie er vreeze, niet de Kerk, wier
opperhoofd is verrezen-
Nochtans hoe kleingeloovig en klein
moedig zijn wij vaakHoe dikwijls zou
Christus tot ons kunnen zeggen, wat
Hij zijnen Apostelen toevoegde, als zij
Hem uit den slaan wekten, omdat hun
scheepje in den storm dreigde te ver
gaan «Wat zijt gij bevreesd, gij, kleln-
geloovlgen sprak Hij. En om Zijne
beangstigde Apostelen te bemoedigen,
gaf Hij hun een zichtbaar teeken van
Zijne almacht.
Hij stak Zijne hand uit over het on
stuimige weer en de storm bedaarde
op 't zelfde oogenblik.
Ook met ons handelt God op dergelijke
wijze. Om onze kleingeloovigheid geeft
Hij ook in onzen tijd zichtbare teekenen
van Zijne voortdurende zorg voor de
KerkZijne hand zien we nog vaak
opgeheven om de stormen te bedareD,
opdat de golven het schip der Kerk
niet overstelpen.
Als de engelenbazuin heeft geklonken
uit de vier hoeken der wereld, dan zal
de verrezen Verlosser daar staan met
den standaard Zijner verrijzenis in de
hand. En rondom Hem zullen zich
scharen zij, die als trouwe leerlingen
des Meesters Zijne leer hebben beleden
en de wet des Heeren hebben volbracht
Wat zij hebben gehoopt, dat hebben zij
dan bereiktde heerlijke, glorievolle
verrijzenis ten eeuwigen leve.
Heil ons, zoo Wij dan mogen mee
vieren het eindelooze Paaschfeestzoo
wij dan kunnen deelnemen aan den
triomfzang
Alleluja! Hij is verrezen! Alleluja!
door do valsche beschuldiging, dat ik een ver
momd Pruisisch officier eu spion was, hetgeen
myne aanhouding tongevolge had. Die „intri
ge" is hem echter niet ten volle gelukt. Wel
heeft men my eenige dagen gevangen gehouden
maar ik werd niet onmiddelyk daarna over
de grenzen gezet. Men heeft mij tyd gelaten
tot overmorgen, dan moet ik Parijs verlaten
hebben. En joist ten gevolge van die „intrige"
had ik eene ontmoeting met hem. Hy weiger
de my bet eereherstel te geven, dat ik eiscb-
te, by beschouwde zijne handelwijze als eerlijk.
Toen noemde ik hem een schurk.
„Daar dit geschiede in tegenwoordigheid
van myn vriend, M. Bauoit Gouvain, die
thans ook mijn getnige is, koe natuurlijk een
uitdaging niet uitblyven en morgen vroeg
zal de beslissende stryd plaats hebben.
„Ik h9n nooit bijgeloovig geweest, beste
Kurt, maar een voorgevoel zegt mij, dat de
kogel van mijn tegenpartij my doodelijk zal
treffen.
„Mocht dit het geval zijn dan zal het schei
den my niet zwaar vallen ik zal dan de rust
vinden waarna ik zoo vnrig heb verlangd
Met deze hopelooze liefde in het hart, die my
steeds als de grievendste smart zal blijven
kwellen, kan het leven voor mij van geen
waarde meer zyn t Eenzaam en vreugdeloos
zon het zijn tot het einde; lkkan dns slechts
wenschen dat dit einde spoedig moge komen.
„Maar dat lieve, reine wezen haar
moet ik nog zeggen, hoe innig ik baar heb
liefgehad misschien is het haar eene troos
tende herrinnering, dat haar naam mijn laat
ste woord was dat, zoolang ik haar ge
kend heb, al mijne gedachten alleen haar gol
den.
„Hoe onuitsprekelijk gelukkig zonden wij
heiden geworden zyn, als zij mijne liefde bad
beantwoord.
„Het beeft niet zoo mogen 2ijn aan de
uitspraak der voorzienigheid moet ik my onder
werpen, daurtogen te kampen zou vrnchteloos
geweest zyn.
„Misschien bedrieg ik mij in myn voorgevoel;
dan keer ik terug in het bewustzyn den schurk
naar verdienste te hebben gestraft, maar
alweder vraag ik, pret kan mij het leven dan
nog aanbieden
Geitenfokkerij in Noord-Brabant.
Noord-brabant is de bakermat, voor
Nederland, van de beweging tot bevor
dering van de geitenfokkerij, welke in
de laatste jaren in de meeste landen
wordt waargenomen.
Ongeveer een tiental jaren geleden
werd op particulier initatief te Teterin-
gen de «Eerste Nederlandsche Geiten-
fokvereeniging* opgericht. Dit voorbeeld
werd weldra gevolgd door de inwoners
van Heusdenhout, Terheijden, en tal van
andere plaatsen, alwaar met belangstel
ling keonis werd genomen van de goe
de resultaten, die de fokvereeninging te
Teteringen al spoedig kon aantoonen.
Het duurde niet lang of het werd den
besturen der verschillende vereenigingen
duidelijk, dat om het gemeenschappelijk
doel krachtig te kunnen bevorderen,
aaneensluiting noodig is en dientenge
volge werd op 4 Januari 1909 de «Eer-
ste Nederlandsche Bond van Geitenfok-
vereenigingen in de Baronie van Breda
in 't leven geroepen.
Steeds meer fokvereenigingen werden
opgericht, welke zich groepsgewijze ver-
eenigden, zoodat thans in Noord-Brabant
worden aangetroffen, te wetende R.
C. Bond van Geitenfokvereenigingen in
West-Noord-Brabant gevestigd te Hel
mond, waarbij zich hebben aangesloten
8 vereenigingen, gezamenlijk met 423
leden, in 't bezit van 695 geiten de
«Eerste Ned. Bond van Geitenfokver
eenigingen in de Baronie van Breda,*
waarbij zijn aangesloten 15 vereenigingen
gezamelijk met 983 leden in 't bezit van
1664 geiten; de >Chr. Bond van Gei
tenfokvereenigingen te Sambeek,* met
een gezamelijk getal leden groot 633
in 't bezit van 1054 geiten, verdeeld in
8 aangesloten vereenigingen, en de on
langs opgerichte «Federatie van Geiten
fokvereenigingen in Zuid Oost-Noord-
Brabant, gevestigd te Heeze, waarbij zijn
aangesloten 2 vereenigingen met 202
leden, bezittende 298 geiten, terwijl nog
een 4-tal vereeningen geheel op zichzelf
staan.
In totaal zijn er thans 37 vereeni
gingen tellende 2586 leden, in het bezit
van 4221 geiten.
Al deze fokvereenigingen staan geheel
op zichzelf en regelen en besturen haar
eigene huishouding.
De Bondsbesturen kunnen hier niet
ingrijpen, echter wel eischen dat de sta
tuten en huishoudelijke, reglementen
der aangesloten vereenigingen geene be
palingen bevatten, welke in strijd zijn
met de bondsregelementen.
Naast genoemde organisaties werd be
sluit van Gedeputeerde Staten van Noord-
Brabant, d.d. 17 Oct. 1912, eene Pro
vinciale Commissie ter bevordering van
de geitenfokkcrij in Noord-Brabant in 't
leven geroepen.
Deze commissie stelt zich ten doel
lo. Om het inachtneming van dr eigen
aardige richting, die de beweging tot
verbetering van de geit in Noord-Bra
bant genomen heeft, voorlichting bij de
teelt van dit huisdier te verstrekken
2o. Zooveel in haar vermogen is te
trachten de fokkerij in goede banen te
leiden.
3o. naar vaste en juiste gegevens de
geldelijke bijdragen door 't Rijk en de
Provincie, voor de geitenfokkerij in
Noord-Brabant verleend, onder de orga
nisaties te verdeelen.
Waar aan het particulier inliatief ruim
baan wordt gelaten om de geitenfokke
rij ter hand te nemen, die beweging
niet belemmerd wordt door knellende
voorschriften, ieder geheel vrij blijft de
„Ik ben te trotsch om liefde te bedelen
ik zou het hnis der geliefde moeten myden en
het vaderland moeten verlaten. Zooals ik zegde
eenzaam en vreugdeloos zon voor mij het leven
zijn, dat alle bekoorlijkheid voor mij heeft
verloren, sedert ik weet, dat Leonie's hart
niet voor mij klopt.
„Wanneer ik val, zal mijnheer Gouvain
myne laatste brieven verzenden ik mag zeker
wel ran n vergen, den brief aaa Leonie dien
ik hier bijvoeg, persoonlijk aan haar te over
handigen.
„Breng haar en hare iamilie mijnen laatster,
groet Hen dank ik voor elk genotvol nor
dat ik in hnnnen kring mocht beleven. Is het
my niet mogen gelukken Leonie's eer te wre
ken, mijn eigen leven heb ik er toch voor
gegeven moge zy mij daarvoor in vriend
schap blijven gedenken
„Leeft allen wel Ik was voor neen trouw
vriend en zon gaarne maer voor n zijn gowor
den het onverbiddelijke noodlot heeft het
anders gewild; aan zijn uitspraak moeten wy
stervelingen, ooi onderwerpen I
„Nog eene, vaarwel, dierbare vriend I
„De uwe,
WILLY BERGMAN."
De dames snikten zacht, Hugo hield diep
bewogen de hand voor deoogeD.
Eene zwakke flikkering van hoop blijft
er nog over, hernam de baron na een lange
stilte, maar op dit oogenblik is misschien zelfs
die flikkering in duisternis veranderd. By de
afzending van dezen brief was Willy nog niet
dood, luister slechts naar hetgeen M. Gouvain
mij daaromtrent meedeelt
„Hooggeachte heer.
■Onze gemeenschappelijke vriend, M. Berg
man, heeft mij opgedragen, in geval van zij
nen dood of als bij doodelijk gewond werd.de
brieven te verzenden, die ik in zyne brieven
tasch zou vindeD. Een dezer brieven is aan u
geadresseerd en M. BergmanD Doemde u zijn
besten vriend. Daarom geloof ik ze niet te
mogen verzenden zonder er eenige woorden
bij te voegen.
„Het tweegevecht heeft heden morgen plaats
gehad, nadat pogingen tot verzoening van
beide zijden ten stelligste waren afgewezeD.
De vechtenden schoten op commando en tege
lijk by bet eerste schot is onze vriend in
myne armen ineengezakt.
„De aanwezige dokter verklaarde dat alle
hoop waB buitengesloten intnssohen is tooh
alles gedaan wat gedaan kon worden, om den
gewonde in 't leven te houden.
„Daar bij de uitdaging het diepste stil
zwijgen tot voorwaarde is gösteld, en wij ons
allen op ons eerewoord hebben verbonden die
voorwaarde na te komen, zagen wij ons ge
noodzaakt bet treurige geval aan zelfmoord
toe te schrijven, ook tegenover de dragers,
die den gewonde in het huis mijns vaders
hebben gebracht, waarvoor in dit geval reeds
de noodige maatregelen waren genomen.
„Het overbrengen is gelukkig afgeloopen;
de dokter baalt nog wel de schouders op, maar
ik hoop en wensch van ganscher harte, n
betere berichten te kannen zenden, zoodra de
kogel is gevonden en verwijderd, want ik geef
u gaarne de verzekering, dat ik onzen vriend
wegens zijn edel en degelijk karakter, heb
leeren hoogschatten.
„Ik voeg bier nog eenige regelen bij van
den onden heer Bergman indien gij wat ik
veronderstel, hem een bezoek brengt, spreek
dan woorden van troost on bemoediging tot
bero. De gedachte aan de droeiheid des vaders
drukte onzen vriend zwaar op de ziel, maar
noch die gedachte noch het gevaar dat zijn
leven bedreigde, konden hem weerhouden, de
belecdigde eer te wreken van haar, die hij
liefhad.
„Mocht er iemand nit uwe woonplaats naar
bier willen komen, om den gewonde nog eens
te zien of hem de laatste eer te bewijzen,
geef bem dan mijn adres en zeg hem, dat men
aan de hoop moet vasthouden, zoolang er nog
hoop is Morgen of uiterlijk overmorgen
ontvangt gij nadare berichten. Wees intusschen
verzekerd van de oprechte hoogachting van
uwen dienstwilligen
„Benoit GOUVAIN."
(Wordt vervolgd.)
i markt
De Echo van het Zuiden,
Waalwjjksche en Langstrantsehe Courant,
RONA