Nummer 14 Zondag 15 Februari 1914 37e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. IVaalwijksche Stoomdrukkerij AntoonTielen, n Gemeenteraad van WAALWIJK, .DE RECHTMATIGE ERFGENAAM, tt UIS. Dit nummer bestaat uit DRIE bladen. Eerste Blad. FEUILLETON. G G. ek. Van Houtcn's ROMA Cacao Ik wil nog een kop RONA cacao tig ter en i pluk. urende 2n, wel langer, e afne- of het dering ar ons enaam la- de ;oeden •ij hen >g jaar ad van ielpen, alles- mede- erva- heeft, water. iar als orden, :h iets Waalwpsclie en Langstraatselie Courant, arkf Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 5 Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO. AdvertbntiSn 17 regels fü.60; daarboven 8 cent per regel groo letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer ontrac gesloten. Reclames 15 cent per regel. «ra 1866 sl Ne- )ekend eid en i opge 8 een maken kwal is'. tation icons Het smaakt toch zóó lekker, en Moeder zegt dat ze nooit heeft geweten dat Cacao zoo goed koop in het gebruik is, voor ze ons geregeld heeft gegeven. Uk en i'ollen eJuw- rassea zelfde zeer PEN i.Pine ïeids- kwal. rollen r voor $oed- 'eren. I cM 8 cM 1,30 7.5 m, .4. Openbare vergadering op Woensdag H Februari, des avonds ten 63/4 uur. Voorzitter de edelachtb. Heer Bur gemeester. Afwezig de heeren Titnmermans-Ver- schure en Verwiel. Aan de orde 3. Ingekomen stukken. 2. Besluit van Ged. Staten van Noord- brabaDt, waarbij goedkeuring wordt ont houden aan het raadsbesluit van 24 December 1913, regelende de pensioens bijdrage der. gemeente-ambtenaren. 3. Voorloopige vaststelling van de pensioensgrondslagen van eenige ge meente-ambtenaren, 4. Ontwerp besluit tot het uitreiken van akten van aanstelling overeenkomstig VftH „DE ECHO VAN HET ZUIDEN." artikel 59 der pensioenswet voor de ge meente-ambtenaren 1914. 5. Ontwerp-besluiltot onderhandsche verhuring van een perceeltje bouwland te Ammerzoden. 6. Reclames H. O. De voorzitter opent de vergadering, heet de leden welkom en de secretaris leest de notulen der vorige vergadering voor, die ongewijzigd worden vastgesteld. 1. Ingekomen stukken. a. Een schrijven van Ged. Staten houdende goedkeuring begrooting 1914- b. Idem goedkeuring rekening 1912. c. Idem goedkeuring aangaan tijde lijke onderhandsche geldleening. d. Adres van J. J. Duijsters, te Waal wijk 1 Sept. 1912 aangesteld als agent van politie te Waalwijk, eervol ontslagen 21 Augustus 1913. Hij deelt mede dat hij in dien tijd steeds heeft betaald voor het pensioen. Nu er een rijkspensioenswet is ingevoerd, worden naar hij vernomen heeft aan de gemeente-politie van Waal wijk hunne bijdragen terugbetaald. Re denen waarom hij Verzoekt ook zijne bijdragen te willen restitueeren. De Voorzitter. B. en W. stellen voor afwijzend op dit verzoek te beschikken en wel op de navolgende gronden Bij artikel 12 der verordening van 22 Ju oi 1911 Is o.in bepaald, dat zij, die na vijfjarigen dienst, doch vóór dat zij aanspraak op pensioen kunnen doen gel den, op hun verzoek eervol worden ont slagen, hun gestorte pensioensbijdragen terug ontvangen. Adressant heeft slechts één jaar in dienst der gemeente door gebracht, zooóat de gunstige bepaling van voornoemd artikel niet op hem van toepassing is. Adressant heeft bij zijne in diensttreding schriftelijk verklaard be kend te zijn met den inhoud der hier voor genoemde verordening. Te meer bestaat naar onze meening geen aanleiding aan het verzoek te vol doen door de volgende omstandigheid. Door de gemeente werd destijds met de betrokken verzekeringsmaatschappij overeengekomen, dat bij eventueele in voering eener pensioenwet de overeen komst met de gemeente zou vervallen en de door de gemeente gestorte som men zouden worden terugbetaald na aftrek van een zeker bedrag korting voor elke pensioenverzekering. Door den korten duur der vetzekerlng voor J. J. Duijsters verkreeg de gemeente geen aanspraak op restitutie van de voor hem gestorte bedragen, zoodat bij inwilliging van adressants verroek het terug te be talen bedrag gebr -l ten laste der ge meentekas zou komen. Het voorstel van B. en W. wordt zonder hoofdelijke stemmingaangenomen. e. De Voorzitter deelde mede dat 17 Januari 11. de kas bij den gemeente-ont vanger is opgenomen en deze met de boeken in orde zijn bevonden. 2. Besluit van Ged. Staten van Noord- Brabant, waarbij goedkeuring wordt ont houden aan het raadsbesluit van 24 December 1913, regelende de pensioens bijdragen der gemeente-ambtenaren. Het volgende besluit van Gedeputeerde Staten is ingekomen, dat door den se cretaris wordt voorgelezen Gezien het besluit van den Raad dei gemeente Waalwijk van den 24n Decem ber 1913 tot verhaal o.m.a op de ge- meenteuaren, die op 1 October 1913 in dienst der gemeente waren en wier pensioensgrondslag meer bedraagt dan f 1000 en b op de ambtenaren, voor 104 ir 38) Een enkele maal bad hij met de band over den moed gestreken om een spottenden glim lach te verbergen en de oogen, die hy op haar gevestigd hield, bleven stroef en strak. Mylady, hetgeen gij van my vraagt is kort en goed onmogelijk, antwoordde by, ten ininBte voor bet oogenblik, slechts de tijd kan mij in staat stellen nw geestestoestand te beoor- deelen, eerst na eenige weken zal ik in staat zyn myn meening over nw geval te zeggen, thans kan ik niets anders doen dan my schik ken naer het oordeel van nw geneesheer en zijn Londensch n collega. Hij stond op, blykbaar met het voornemen zich te verwijderen en voegde er nog bij Het spijt my innig, dat ik in de nood zakelijkheid verkeer zoo tot u te moeten spreken maar wanneer nw verstand inderdaad zoo helder is als gij wilt doen gelooven, dan znlt ge zelf moeten erkennen, dat ik in de gegeven omstandigheden niet anders handelen kan. Zij zag wel in dat zy niets zon kannen zeg gen, wat indrak op hem kon maken, dat elk woord vruchteloos zon zyn, Hoe hij ook over baar toestand zon denken, het was baar duidelijk dat hy er toch niet toe zon besluiten baar te laten gaan 't Is goed, zeide zij bedaard, ik geloof dat ik my maar in mijn lot zal moeten schik ken en het dragen zoo goed ik kan, Wilt gij mij thans eens zeggen, op welke wijze ik hier leven zal. Uw verblijf hier in huis zal a zoo aange naam gemaakt worden als de omstandigheden dat toelateD, antwoordde hij. Weliswaar moet gij a bepalen tot deze twee vertrekken, die ter uwer beschikking gesteld zyn, maar het is n vergund eiken dag een nar, onder toezicht van nw verpleegster, in den tnin te gaan wande len. En boeken, couranten, zijn mij die ver oorloofd? Het spijt mij dat ik daarop ontkennend moet antwoorden, sir Ascot Csriyon heeft daar omtrent stellige bevelen gegeven, by verlangt dat u niets in handen zal komen, wat opwinding by a te weeg kan brengen en ik moet erkennen, dat deze beschikking zeer verstandig is. Maar kan ik dan schrijfgereedschap krij gen? O dat zoa nog erger wezen dan wanneer wij o boeken gaven riep dokter Felton met een afworend gebaar nit. Neen gy moet vol komen rast genieten, dat is het eenige middel om het gestoorde evenwicht van nw geest te herstellen. Na moet ik a verlaten, voegde hij er by, terwijl hij op zijn horloge keek, ik moe) ergens anders wezen. Goeden dag lady (Jarlyon, ik hoop van ganscher harte dat de rast, welk gij onder mijn dak znlt genieten een gunstige uitwerking op n te weeg zal breDgen. Hy boog beleefd, ging heen en sloot de dear achter zich af. Nauwelijks was by weg of ook de schijnbare kalmte van Alice verdween, zy snel de naar de vensters van haar beide kamers en onderzocht die, maar alle twee met hetzelfde gevolg. De ijzeren staven van de tralies waren stevig in het steen gemetseld cn bovendien waren de vensters zoo hoog boven den grond, dat een dan geloofde zy menigmaal dat zij werkelijk het sprong daarait bepaald levensgevaar zoa op- verstand verliezen zon. Een van haar vree— Zy giDg weer rustig op haar sofa zitten, waDt zij hoorde Robson voor de denr, die tij. dens het bezoek van den dokter weggegaan was. Zij wist, dat elke tegenstand geheel nntteloos zou zijn. Al vergoot zij stroomun van tranen, het zon baar niets baten en baar luidste jam merklachten zonden hier onverhoord blyven. Zjj kon dus niets anders doen dan zich schijnbaar gedwee in baar lot schikken, wuartegen zij machteloos stond. Zoo verliepen de dagen, droevig, eentonig, zonder de geringste afwisseling. Zij had volstrekt niets waarmee zij zich kon bezighouden en met uitzondering van bet nar, waarop zij dagelijks, oader geleide van Robson in don tuin mocht wandelen, kon zij den ge- heelen dag niets doen dan stilzitten ennadenkeu, daar haarverpleegsterzelden tot baar sprak. Zoo werd gaandeweg zelfs bet gelaid van een menscbelijke stem Alice vreemd. Somtijds overviel buar een naamlooze ver twijfeling en weDBcbte zij niets liever, dat de dood baar ait dien onbondbaren toestand zou verlossen, maar dan weer kwam de gedachte aan baar zoontje in baar op en om zijnentwille hechtte zy zich dan weer aan het leven, want wie zoa het kiad beschermen en over zyn toe komst waken wanneer ik stierf? Zy werd bleek en mager, en haar eetlust verdween en de slaap ontweek haar legerste de en wanneer zy in die eindeloos lange nachten over haar droevig lot lag te peinzen, levereD. De hoop door de bovenste rniten buitenshuis te worden opgemerkt was ook uiterst zwak on de onderste waren -van matglas. Er stondeD dichtgebladerde boomen voor do vensters, veel te veel om gezond te zijn, en de verdorde bladeren lagen thans met hoopen te gen den grond. De tain was door een hoogen maar omringd; waarlangs, naar Aiice vermoed de, de straatweg moest loopen en niet ver van het huis bevond zich een poel, met donker, stilstaand water, die een onaangename lacht veroorzaakte. Wanneer ik niet waanzinnig ben, dan is deze plaats somber gsnoeg om het my te ma ken, mompelde zij. selijkate kwellingen was die, dat het geen der patiënten geoorloofd was, licht op zijn kamer te hebben en dit verbod maakte haar toestand nog onverdraaglijker. Eiken dag voelde zij zich rampzaliger en neerslachtiger. Hoe lang zoa zij nog weerstand kunnen bieden Hoe lang nog zoa het daren eer zij bezwe9k onder de kwelling die haar werd aangedaan VIER-EN-TWINT1GSTE-HOOFDSTUK Toen Hubert Cliffe zyn oogen opsloeg en tot het bewastzijn terugkeerde bevond hy zich in een kleine, maar zeer net gemeubi leerde kamer, waarvan de wanden met een wie de gemeentebel rekking of de geza menlijke gemeentebetrekkingen onder de pensioenwetten vallende, niet de hoofd som van bestaan oplevert 1. van resp. 2 en 3°/0 als bijdrage voor eigen pensioen 2. van resp. 4 en 5°/o als bijdrage voor weduwen- en weezenpensioen 3. van 3°/o als bijdrage voor inkoop van pensioen wegens diensttijd, vóór 1 October 1913 doorgebracht; Overwegende, dat deze regeling voor de ambtenaren, die op 1 October 1913 in dienst der gemeente waren, neerkomt op eene aanzienlijke vermindering van hunne Inkomsten en uit dien hoofde voor hen te bezwarend is te achten, terwijl de geldelijke draagkracht der ge meente eene milde toepassing der pen sioenwetten gedoogt Gelet op artikel 71 der pensioenwet voor de gemeenteambtenaren 1913, art. 47 der weduwenwet voor de gemeente ambtenaren 1913 en hun besluit van den 16n December 1913 G nr. 192 tot ver- daging der beslissing omtrent de ondei- werpelijke aangelegenheid Hebben Besloten aan voormeld raadsbesluit hunne goed keuring te onthouden. De Voorzitter Op den staat welke ter visie heeft ge-i legen komen voor de ambtenaren, die zich niet hebben onttrokken aan de wer king der pensioenswetten. Ia de kolom^ men 3 en 4 van dieD staat is aangegeven het bedrag, dat volgens de verhaalveior- dening van 24 December 1913 door de gemeenteambtenaren zou moeten worden voldaan. Aan deze verordening is echter door Gedeputeerde Staten de vereischte goedkeuring onthouden. Zooals de overwegingen van het besluit van de vroegere bemerkingen van de Gedeputeerde Staten aanwijzen, is het hun wensch, dat het verhaafop de amb- teuaren de 5% van den pensioensgrond slag niet te boven gaat. In de kolomen 8 en 10 van den staat zijn vermeld de bedragen, die voor reke ning der gemeente komen, wanneer het verhaal blijft beperkt tot 5% voor die ambtenaren, die volgens de verordening van 24 December 1913 meer dan 5°/0 van de pensioengrondslag zouden moeten helder groen behuDgsel waren bedekt. Helder witte gordijnen hingen om het ledikant en aan de vensters en aan zijn bed zat een jouge schoone dame met een donker getint, zuidelyk gelaat, dat hem byna bekend voorkwam, hoe wel bij zich niet kon herinneren waar bij het gezien had. Wat verder in het vertrek zat nog een vrouw, die sveneens een znidelyk voor komen, bad, maar noch jong noch Bchoon was en een dienstbode scheen te zyn, Zyn zachte beweging werd door de naast hem zittende dame gehoord en zy vroeg Zyt gij ontwaakt? Hoe gevoelt ge n thans? Ik kan bet a niet naawkearig zeggen, hoe ik mij gevoel, antwoordde Habert en zijn eigen stem kwam hem bijna vreemd voor, zoo zacht en zwak klonk zij. Ik ben zoo duizelie in het hoofd, ik weet niet wat er met mij gebenrd is Dat znlt ge u later van zelf wel herin neren. Waar ben ik? By vrienden die er behagen inscheppen n hou dankbaarheid te betoonen, door a te verplegenantwoordde zyter wijl zij de vingers tustend uitstrekte en die zacht over zijn band streek. Gij zyt ernstig ziek geweest, hebt ylende koortsen gehad en zyt tbanB eerst weer bij nw volle kennis. Maar hoe werd ik ziek, wat is er met mij gebenrd vroeg Habert nogmaals. Voordat zij antwoordde, goot zij een ver koelend vocht op een doek en legde hem dien op het voorhoofd. Gij moet niets vragen en zelfs in bet geheel niet spreken, de dokter heeft dat ver boden, zeide zij daarop met haar zachte vrieudelyke, bijzonder welluidende stem. Gij zalt alles wel vernemen, wanneer het tyd is, masr intusBchen moet gij geduldig wacbteD. Zeg mij slechte dit ééne was ik de dood naby Ja, zeer naby, zoo nabij dat wy u reeds verloren waanden. Sta mij thans nog een vraag toe, maar dat is dan ook de laatste. Wie zijt gij? Uw verpleegster en ik heet Dolores, maar wanneer gij u nu ni6t rustig houdt dau spreek ik 't geheel niet meer met u. bijdragen. De gemeente zou daardoo1" f 172,23 méér hekbeu te voldoen dan zij zich met de verordening van 24 Dec.1913 voorstelde, terwijl de bijdrage der amb tenaren daardoor wordt verminderd met f474,06. Dit groote verschil verklaart zich hier door eerstens doordat verschillende ambtenaren zich aan de werking der pensioenwetten hebben onttrokea en de gemeente voor hen derhalve geen bij dragen heeft te voldoen, tweedens door dat de Inkoopsommen door de ambtena ren moeten worden voldaan in 10 jaren terwijl de gemeente de betaling kan verdeelen over 40 jaren. Bij een maximum-verhaal van 5°/o vaa den pensioensgrondslag komt ten laste der gemeente f 2580,01 Volgens de berekeningen voor de verord. van 24 Dec. 1913 f2407,78 Verschil f 172,23 Er staan nu twee wegen open lo. In beroep komen bij de Kroon en ten 2o. De verordening van 24 Decem ber intrekken en eene maken in den geest zooals Ged. Staten het wenschen. B. en W. doen in deze geen voorstel. In de laatste vergadering van 't Dag. Best. was wethouder Timmermans afwe zig en ik wenschte me in deze zaak niet te mengen. Ph. Timmermans. Mijnheer de Voor zitter. Zooals door U is medegedeeld was ik verhinderd de laatste vergadering van B. en W. waar deze zaak ter sprake kwam bij te wonen, waarom B. en W. thans geen voorstel doen. Ik meen toch als wethouder en spe ciaal als lid der commissie belast met het maken van een ontwerp tot regeling der pensioensbijdrage onzer ambtenaren, goed te doen hier mijne opinie te zeggen- Het is voldoende bekend dat mijne zienswijze en die der commissie niet overeenstemmen met de opvatting van heeren gedeputeerde staten. Ik zal over de zaak zelve niet veel meet zeggen, omdat het slechts zoude zijn herhaling van wat in vorige vergaderingen is ge sproken. Het blijft mij voorkomen dat van onze gemeente zeer veel wordt gevraagd. Waar wij uit eigen initiatief hebben ny deed geen verdere poging haar bevel te overtreden, maar lag zeer stil en sloeg haar gade terwyl zij in de kamer heen en weer ging, waarby hy zich verwonderde, dat zy met de handen Bteeds znlk een tastende be weging maakte. Hij gevoelde zich zoo zonderling te moede, zijn gedachten waren verward, hy wist zich niet duidelijk rekenschap te geven van zyn toestand. Hy had dan ook volstrekt geen verlangen, zich te bewegen of na te denken, beide schenen hem een bovenmensohelyke inspanning toe en hij was al tevreden, dat by daar stil kon blyven liggen en met zyn blik de bevallige, in het wit gskleedo gestalte te vol gen, waarby hij zioh afvroeg, hoe het toch kwam, dat zy hem zoo geheel verschillend van andere vroawen toescheen. Kort daarop kwam er nog een andere ge stalte de kamer in, die van een jongen man met een ernstig, innemend gelaat, die het bed naderde en hem den pols voelde. Hij is veel beter, wy kannen hem thans als gered besohoawen, zeide de jonge man tegen Dolores, die Daast hem stond. Den hemel f y dank, zeide zy met fluisterende stam. De dokter zag haar buitengewoon vrij aan, ja, langen tyd achtereen bleven zyn oogen onafgewend op haar gelaat rusten,^ maar die blik maakto haar niet verlegen, zy scheen er zelfs niatB van te bemerken, want zy sloeg geen enkele maal, terwyl zij sprak, de oogen neer. Het is een zware strijd geweest, ging de jonge man voort dezelfde dokter Oarew, die Habert op Btraat de eerste hnlp had verleend en wanneer hij hem Diet zoo onvermoeid bad verpleegd, dan zon hij zeker niet bovenop gekomeD zyn Goede verpleging werkt dikwyls meer nit dan do grootste knnde van den geneesheer en ik kan gerost zeggen, dat deze joDge man aan n zijn leven te dankeD beeft. Mijn hemel, zeide zij ernstig, ik heb alles gedaan wat in mijn vermogen was en hoewel ik het met vrengde deed, was bet daarom tooh niettemin miju plicht. Don hebt ge uw schuld betaald, Senora. (Wordt vervolgd),

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1914 | | pagina 1