Nummer 4J
Donderdag 21 Mei 1914
37e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwijitscfie Stoomdrukkerij AntoonTielen,
Eerste Blad.
V
SUNLIGHT
Uit de hoofdstad.
DOORDHUTVMtBM.
Gemeenteraadsvergadering,
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen
FEUILLETON.
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
De Sunlightzeep is
absoluut zuiver en
vrij van schadelijke
bestanddeelen. Zij
is goedkoop, overal
verkrijgbaar en hare
ongeëvenaarde uit
muntende kwaliteit
beantwoordt ten
volle aan de strengste
eischen van hygiene
en zuiverheid. Daar
om is zij onmisbaar
in ieder wel geordend
huishouden.
SUNLIGHT
EERSTE DEEL.
De Echo van het Zuiden,
Wil ill wijk se lie en Laiigstrantsclie Courant.
Dit Blad verschynt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele ryk f 0.9Ö.
Brieven, ingezonden stukken, gelden eci., franco te xenden aan den
Uitgever.
UITGAVE:
Prijs der Advertbntiën 10 cent per regelminimum 6 regelsgroote
etters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale reer voordeelige contract
gesloten. Reclames 15 cent per regel
EWAARB0R6D
NVERVALSCHT
ZONDER
■IISCHADEEIJKE
EESIANDDtUlN
Gedeponeerd
ZEEP
L2S1
(Nadruk verboder.)
Te nauwernood zijn de gemoederen
tot rust teruggekeerd over het artikel,
hetwelk onlangs de >Rotterdammer« zijne
lezers onder het oog bracht en waarin
op ongenadige wijze critiek werd uitge
oefend op het regeeringsbeleid van het
stadsbestuur, welk artikel ook den per
soon van onzen door ieder geachten
burgervader aantastte. Ik heb, nadat dit
artikel verschenen was mijne afkeuring,
(en ik geloof toen wel uit naam van het
grootste gedeelte der weldenkende en
welmeenende burgerij geschreven te
hebben, want hoewel zelf geen geboren
Bosschenaar, heb ik gevoeld, dat >de
Bosschenaar* zich in zijn eer moet ge
krenkt gevoeld hebbeo) er over te ken
nen gegeven, dat de Rotterdammer voor
dergelijk geschrijf zijne kolommen leent.
Maar de Rotterdammer doet wel meer
dergelijke domme streken, we denken
slechts aan het feit, onlangs door de
>Graafschapper« gesignaleerd. Maar in-
tusschen.
Ik zeg te nauwernood zijn de gemoe
deren tot rust gekeerd of ten tweeden
male wordt de aandacht der Bossche
ingezetenen gevorderd voor een stuk,
waarvan de inhoud nog perfider is dan
die in het bedoeld artikel. Thans moet
het een ander met zeer veel gezag be
last persoon ontgelden (Ik wil noch den
persoon, wien het betreft, ncch het pe
riodiek waarin dit artikel voorkomt, na
der aanduiden, ter voorkoming, dat ik
reclame zoude maken voor een dergelijk
pamflet, ofschoon de redactie daarvoor
zelf wel zooveel in haar macht was ge
zorgd heeft, door het blad bij duizenden
in de stad- efi omgeving te verspreiden
en door het eveneens te zenden aan al
lerlei autoriteiten, zoowel in als buiten
de stadzelfs naar den Haag.)
There is something rotten in the State.
Er wringt iets in onze huidige wetgeving.
De rechter staat totaal machteloos te
genover een dergelijk inbreukmaker op
iemands reputatie. En ook al wordt een
strafvervolging met resultaat bekroond
dan nog bereikt men geen effect omdat
aan dergelijke bladen zg. sitz-redactoren
verbonden zijo, die slechts den blijde-
lijkenrol in de redactie vervullen om
bij eventueele veroordeeling te gaan
>brommen« en daar/nede jaarlijks een
duizend of twaalf honderd gulden ver
dienen. Maar intusschen is iemands goe
den naam aangetast, vaak onherstelbaar.
Laat staan, dat alles waar is wat gezegd
Vaa „DE ECHO VAN HET ZUIDEN.'
Van de afgunst tot de misdaad.
I.
(9)
Echte vrienden, daarentegen, hadden hnn
vertroostingen komen aanbieden met eene
kieschheid en eene hartelijkheid, die den jongen
zeeofficier en zijne moeder diep getroffen
haddeD.
Die echte, rechtzinige vrienden waren de
AUegrets, eerst de goede doctor, vervolgens
zijne vrouw en hunne dochters Blanche en So-
lange.
Zij werden het eerst in kennis gesteld van
bet gruwelijk drama en waren onmiddellijk
naar de ongelukkige weduwe gesneld en gedu
rende de twee dagen, die de aachorast van
den jongen zee-ott'icier voorafgegaan waren,
hadden zij elkaar op Ecobeil afgelost op die
manier de arme vronw nooit alleen latende,
wier droefheid ia hunne genegenheid een groote
vertroosting gevonden had.
To#n Barnard en d'Hérouel aangekomen
waren verklaarden zij, uit vrees van onbe
scheiden te zijn, dat zij niet meer zoaden
komen. Doch de jongeling en zyue moeder
drongen zoo levendig aan dat zij niet weigeren
konden.
Na de lijbplechtigheden en terwijl bet leven
op het kasteel van Ecobeil zachtjes aan zijn
gewonen loop hernam, gingen de dames Alle-
gret voort, hoewel minder dikwijls bij de
Pommery's te komen. Zij werden aldus, zonder
het te willen iD het familieleven opgenomen.
Mevronw de Pommery overigenB herhaalde
gaarne, dat zij die goede vriendinnen niet meer
missen kon, die eene rechtzinnige en verkleefde
genegenheid hadden getoond.
is, dan nog moest de wetgever dit niet
dulden, en moest er een zeer strenge straf
zijn voor hem, die een ander in zijn
maatschappelijke eer door dergelijk ge
schrijf benadeelt. (Naar ik verneem is
al reeds een strafvervolging aanhangig
gesteld, maar ik verwacht, om vooraan-
gegeven reden, hiervan weinig succes).
Intusschen gaat bedoelde redactie voort
met elke veertien dagen nieuwe artike
len, het eene nog perfider van inhoud
dan het andere, de wereld in te sturen.
Juist in dezen tijd van socialistische
woeling onder de arbeiders in onze stad
doet zich deze aanranding van het >ge-
zag* gevoelen. Deze vinden hierin na
tuurlijk voedsel tot opstand. Of het so
cialisme tiert Men vrage niet naar be
wijzen als men weet dat er maandenlang
een staking gewoed heeft bij Goulmy
Baar, waarvan de gevolgen in tien
tallen huisgezinnen thans nog vreeselijk
zijn, daarna woedde zij onder de druk
kers enbindersgezellen,* sloeg vervolgens
over naar kleinere werkplaatsen, terwijl
zij nu weer is losgebarsten onder de
schildersgezellen en nog steeds voort
duurt, terwijl in andere bedrijven het
stakingsgevaar ook al rondwaart.
Dit alles spreekt voor den huidigen
toestand der werkmansklasse.
BOSSCHENAAR.
Of deze met socialisme in verband
stond, durven wij betwijfelen. Red.
CAPELLE.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Zaterdag 16 Maart
des voormiddags 11 uur.
Voorzitter Edelachtb. heer G. Ver
meulen Wzn.
Ongeveer 11.10 opent de voorzitter
de vergadering aanwezig zijn alle leden.
I)e notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd goed
gekeurd en vastgesteld.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken.
a. Schrijven van Ged. Staten, houden
de goedkeuring van eenige genomen
raadsbesluiten.
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
2. Verzoek afschrijving hoofdelijken
omslag.
Van den heer v. d. Waals is een
adres ingekomen houdende verzoek om
wegens vertrek uit deze gemeente, ge
deeltelijke afschrijving van den Hoofd,
omslag te verleenen.
Wordt besloten f 5.39 af te schrijven.
Oerlemans. Ik heb gehoord dat hij
zich expres een week heeft ziek gehouden.
Rijken. Na afloop van de vergadering
kan ik u daarover wel iets mededeelen.
3. Benoeming onderwijzer in de
Nieuwstraat.
Voorzitter. Op de voordracht zijn
geplaatst de heeren J. Bos Vrijh. Cappel,
D. Vos, Fijnaart en A. J. Bos, Sprang.
De proeflessen hebben bijgewoond
de beide heeren v. d. Hoeven, Rijken
en mijn persoon. De indruk is zeer
gunstig geweest.
Vervolgens circuleeren de stukken van
de sollicitanten onder de leden.
Voorzitter. In de laatste jaren is het
gewoonte dat de onderwijzers hier
moeten wonen. Moet dat nu ook zoo
zijn. Ik vraag dit omdat I. Bos bij zijn
zwager D. de Roon, in Vrijh. Cappel
woont.
Rijken. Ik zou aan die bepaling de
hand houden. Er zijn kosthuizen genoeg
te krijgen in onze gemeente.
Oerlemans. Ik ben het met den heer
Rijken in zooverre eens. Zijn het echter
jongens die bij hun ouders inwonen, dan
zou ik daar wel een uitzondering bij
maken.
Rijken. Ja, dat ben ik met u eens.
Voorzitter. Ik stel voor hem te be
noemen met ingang van 1 Mei.
Daartoe wordt besloten.
Hierna werd de heer Bos met 6 stem
men benoemd. Een stem was uitgebracht
op den heer Vos te Fijnaart.
4. Vaststelling staat hondenbelasting
over 1913. Wordt vastgesteld op een
bedrag van f0.75.
5. Vaststelling staat hoofd, omslag
over 1913. Wordt vastgesteld op een
bedrag van f33.545.
Sneep. Zou het geen aanbeveling
verdienen in de openbare school, welke
men nu aan het bouwen is, electrische
geleidingen te leggen Ik denk dat zulks
nu voordeeliger zal kunnen geschieden
als later. Bovendien kunnen ze nu alle
Ik ken u sinds twintig jaar, zeide zij tot
de vronw van den doctor, en ik wist n niet,
zoo als gij het verdient te waardeeren en te
beminneD.
Die hnlde was verdiend, want madame Marhta
Allegret was een van die volmaakte vrouwen,
die nooit aan baar telven denken, die zich op
offeren zonder achterdocht om het welzyn en
de vreugde van anderen te verzekeren.
Zij had overigens die grondbeginselen by bare
twee dochters ingeprent en het moet gezegd,
dezen hadden bewonderenswaardig profijt ge
trokken uit hare lessen.
Al de inwoners van de streek waren het
daarover eens.
De dames Allegret. zeide men, zyn de
volmaaktheid zelf... gelukkig de man die haar
zal kiezen
Niettegenstaande die algemeene opinie sche
nen de jongelieden uit den omtrek niet geneigd
aan zoo'n proefaeming te denkeD. Solanpe
Allegret was de vyf en twintig jaar voortij.
Blanche was byne vier en twintig geworden
eu nog niemand had naar een van beider hand
gedongeD.
De twee meisjes waren nochtans verre van
leelijk. Middelmntig van gestalte, voornaam
van houding, hadden zij beide fijne en regel,
matige trekkeD, denzelfden vorm vau gelaat
en ze zouden dan ook buitengewoon op elkan
der geleken hebben, hadde Blanche geen licht
kastanjekleurig baar eu rozige tint gehad, ter
wijl Solaoge donkerblauwe oogen bezat eu
prachtig donker haar, dat de blankheid harer
huid nog meer deed uitkomeD.
Onder fysiek en zedelijk oogpunt hadden
de meisjes dus alleB wat noodig was om te
bebageD. Doch, helaas, zy beschikten over geen
duit bruidschat
Moeten wy dan nog verder aanduiden, waar
om de mededingers naar bare hand vooral
schitterden door afwezigheid
IV.
La Férolle, waar de Moreau's een gedeelte
van het jaar doorbrachten. het overige van
den tyd verbleven zy te Pariis en het kas
teeltje van VillaiueB. waar Roger d'Allardes
woonde, waren op minder dan drie kilometer
van Ecobeil gelegen, bet eene ten Oosten het
andere ten Zuid-WeBteD.
De Pommery's hadden geen nadere buren
Ludovic d'Allardes, was de vader van Ro
ger, was aanmeraelyk ouder den mevrouw de
Pommery, zyne zuster, en een weinig ouder
dan zijn broeder Guillaume, die jongeman
gebleven waa en te Parijs leefde.
Ludovic bad Villaiues aangekocht eeu veer
tig jaar geleden en had er zijnen intrek geno
men met zijne vrouw en zjjoe zuster, die bij
by zich genomen bad, daar hunne ouders dood
waren.
De nabuurschap van Vllainea en Ecobeil
had tusschen de twee huizen goede betrekkingen
doen ontstaan en was oorzaak dat Fhérèse
d'Allardes Louia de Pommery huwde.
Ten tyde van het huwelijk zyner tante, was
de kleine Roger, de zoon van Ludovic, reeds
tien jaar oud.
Gedurende eenigen tyd heerschte de beste
verstandhouding tuaschen de twee families
dan was er plotseling eene verkoeling ingetre
den, tengevolge, zooala het gewoonlijk gaat,
van eene geldkwestie.
Ludovic d' Allardea bezat, zooals zyn broeder
eu zyue zuster, eene zeer flick fortuin zeven
of achthonderd duizend frank. Hij was met
eene zeer schoone vrouw getrouwd, die even
wel geen duit bruidschat meebracht, wat nóg
zoo erg niet was, daar hij toch geld bad voor
twee. Doch hij zelf ging onverschillig door bet
leven, schrok terug voor de minste moeilijkheid,
waa lui als niet een en verkwistte bovendien
gemakkelijk geld.
Over Villainea en zyne andere eigendommen
bekommerde by zich om het minst, met gevolg
natuurlijk dat zy niet opbrachten zooals men
redelijk hadde kuonen verwachten daarbij
kwam, dat boe meer de inkomsten slonken,
des te meer groeiden da uitgaven vau het huis-
getio.
Men begon te voelen dat er wat wrong,
nadien moesten eigendommen te gelde gemaakt
worden. Een na 't ander werden brokken van
het schoone domein in openbare veiling ge
bracht.
Op zekeren dag, bleven Ludovic nog alleen
de eigendom van Villaines eu eeuige meubels
over. Dat beteekende byna elbnde.
geleidingen wegwerken, wat mooier is.
Middelkoop. Over twee jaar zal men
wel wat anders hebben, want nu onder
zoeken ze al naar iets om de lichtsterkte
naar boven te doen gaan.
Oerlemans. De geleidingen werken
ze niet weg.
Voorzitter. Ik ben pas geleden nog
in een groot ziekenhuis geweest, doch
ook daar en zelfs in de eerste klas ka
mers, zijn de geleidingen niet wegge
werkt.
Oerlemans. De assurantie maatschap
pij kijkt er ook naar. Buitendien komt
men voor groote moeielijkheden als de
leiding moet worden nagezien. Op Lab-
begat is het ook overal zichtbaar.
Sneep. Afin, maar een centrale ver
warming zou dat niet aan te bevelen zijn.
Voorzitter. In Waspik hebben ze dat
ook gehad, doch hebben ze het allang
buiten werking gesteld.
Daar een brand in de gemeente wordt
aangekondigd wordt de vergadering
gesloten.
HEUSDEN.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Dinsdag 19 Mei des
avonds ten half acht uur.
Voorzitter EdelAchtb. Heer Honcoop.
Ongeveer kwart over acht uur opent
de Voorzitter de vergaderingaanwezig
alle leden.
De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd goed
gekeurd en vastgesteld.
Aan de orde
1 Mededeeling Ingekomen stukken.
a. Procesverbaal van kasopneming d.d.
31 Maart.
Uit het onderzoek is gebleken dat de
boeken in orde waren bijgehouden en
het dien overeenkomend bedrag in kas
aanwezig was.
b. Schrijven van Ged. Staten, hou
dende goedkeuring raadsbesluit tot wij
ziging begrooting 1913.
c. Aangehouden adres van de ge
meente Velsen inzake ouderdomspen
sioen.
Voorzitter. Zooals de heeren in het
voorloopig verslag zullen hebben gezien
is er een kolossaal verzet tegen dit wets
ontwerp aangeteekend. Het heeft dan
De ongelukkig ten onder gebrachte kreeg
dan bet zonderlmg idee om zijne zaken weer
op te knappen, zijo toevlucht te uomen tot
een middel dat zeker het minst geschikt was
om te slsgeD.
Hij kreeg het in zijn hoofd fabrikant te
worden en in de streek -zelf eene kartonfabriek
op te richten hoewel hij voor 't artikel elke
kennis miste en zeker niet aangelegd was om
handel te drijveD.
Ludovic zette zich met moed aan 't werk,
overtuigd dat zijne kartonfabriek naar hy,
volgens zeer bezadigde schattingen uit techni
sche boeken berekend had bem terstond
eene winst van minstens vyf en twintig dui
zend frank zou opbrengen.
Hy had maar een ding vergeten, de onge
lukkige en dat was dat hy, over niet genoeg
kapitaal beschikkende, verplicht zou zyu te
leeneu en die last den goeden gang zijner
operaties zou belemmeren.
Hy stapte daar over heen nochtans en be
proefde door in de «treek aan alle deuren te-
gaan kloppeD, het noodige geld te vinden. Hij
vond er een weinig od dat liet hem toe, zoo
goed als 't kon, zijne fabriek in te ricbteD.
Doch de voornaamste beurs welke bij ge
dacht had voor zich te zien ontsluiten, die
van zyn schoonbroeder, Louis de Pommery,
bleef halsstarrig gesloten.
Dikwijls reedB had heer de Pommery aan
Ludovic geld geleend om bem uit tijdelijke
verlegenheden te redden en dat geld was bem
overigenB aliid nauwkeurig weergegeven.
Was bet er nu maar eenvoudig op aangeko
men nogmaals zijn schoonbroeder te helper,
Louïb de Pommery zou Diet geaarzeld hebben.
Doch bet gold bier eene fabriek te beginnen
waarin de kasteelheer van Ecobeil duidelijk
voorzag dat d'Allardes zich heelemaal ruïneeren
zou.
Hij bescbcuwde het als eene fout hem
op dien noodlottigen weg aan te moedigen.
Hij weigerde dus zijne bulp, zacht, doch met
eene onverbiddelijk" standvastigheid.
Ludovic verliet Ecobeil, de deuren kwaad
ach'f-r zich toeslaande en van dien ooganblik
af, was de breuk tusschen de twee huizen een
voldongen feit.
Ongelukkig werd al wat heer de Pommery
voorspeld en voorzien hod, verwezenlijkt.
De kartonfabriek was Dauwelijks opgebouwd
en ingericht of de moeilijkheden begonnen en
stapelde zich zoo snel opeen, dat de ramp
weldra onvermijdelijk scheen.
Ludovic d'Allardes ontging zyu faillietver
klaring door een toevalliguo en overigenB
vreeselyken dood.
Hy begaf zich met zijne vrouw Daar het
station vau La Joncbère om koopwaren na te
zien, toen het paard op hol ging. Bij 't over
steken van eene brng, Dam het rytuig eer te
korten draai en bleef aan een paal haperen.
Beiden werden naar beneden geslingerd en toen
men hen opnam, hadden zij opgehouden te
leven.
Dit tragisch en vreeselijk einde kon den gang
der gebeurtenissen niet tegenhonden, noch de
scbuldeischers verhinderen bet faillissement te
doen uitspreken, zoo ze niet betaald werden.
De beer de Pommery achtte het toen zyn
plicht tusschen beide te komen om den naam
van zijn schoonbroeder van schande te redden.
Zijne tu98chenhomst gebeurde met behulp
van den notaris, op zoo bescheideno wijze,
dat niemand er bet rechte van wiet.
Roget d'Allardes die, voor de dood zijns
vaders, niet bet minste idee bad van den
zakentoestand, kon dus de zaak erven
zonder te vermoeden dat zij een deficit zou
vertegenwoordigd hebben, hadde de oom de
scholden niet betaald.
De gevolgen konden niet gelukkig genoemd
worden.
Zich tegenover een zuiveren toestand be
vindende, in 't bezit van eene zaak die nor
maal scheen te worked, beelde Roger wien
zijne drie en twintig jaar geen groote onder
vinding gave», zich iD dat bij maar moest
voortgaan gelyk zijn vader deed, om fortnin
te maker.
Met dezelfde verblindheid, dezelfde licht
zinnigheid zette by de kartonfabriek voort,
zonder ooit aan iemand raad te vragen, noch
aan zyo oom, noch ann menschen van het vak.
De betrekkingen tnsscben Ecobeil en Vil
laines waren maar koeJ gebleveD.
(Wordt vervolgd).
