Nummer 66.
Zaterdag 15 Augustus 1914
37e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwijksche Stoomdfukkerij Antoon Tielen,
Eerste Blad.
KOORDEN HMT VEKBLINÜ.
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Telegrammen.
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
TWEEDE DEEL.
BR-*
r* IV
Wulvjjkscie en uisslriatsrke Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden fü."5.
Franco per post door het geheele ryk f 0.90.
Brieven, ingezonden stukken, gelden ens., franco te zenden ran den
Uitgever.
UITGAVE:
Prijs der Advertbntiën 10 cent per regelminimum 6 regelsgroole
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maai ter plaatsW opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van en groot *?r.tal regels en
advertenties bij abonHement voir er «pre:?:» mi vooideelije c< trfvsfet
gesloten. Reclames 15 cent per regel
De Oorlog.
VAN WOENSDAG.
BRUSSEL. Gisterenavond trokken
sterke Fransche troepen afdeelingen
door de straten en werden luide toege
juicht. Ook heden kwamen nog steeds
Fransche troepen aan.
De Belgen hebben tal van bruggen
in de lucht laten vliegen en voorposten
gevechten worden reeds vootrdurend
geleverd.
ROME. Een kozakken brigade heeft
de Oostenrijksche cavalerie overvallen.
Zij kon zich niet meer op de grens
terugtrekken en werd geheel vernietigd.
PETERSBURG. De Russen hebben de
Oostenrijksche troepen bij Radvivilar
teruggeslagen en achtervolgd.
BKU5SLL. in (re~~sracr /Hiorris ere
Duitsche en Fransche cavalerie slaags
geweest, de Duitsche werd verdreven.
Een telegram zegt, dat te Praag
een regiment aan 't muiten is geslagen,
dat weigerde ten strijde te trekken.
Belangrijk nieuws is heden niet inge
komen
MAASTRICHT. Den geheelen dag
is hier kanongebulder gehoord. Blijk
baar van belegeringsgeschut dat de
fortengordel bij Luik bombardeert.
VAN DONDERDAG.
BRUSSEL. De Duitschers fusileerden
den burgemeester van Igney.
3000 Uhlanen hebben het Postkan
toor en de Bank ,te Hasselt geplunderd,
De Duitschers trachtten in voor
bereiding tot den grooten slag een gun
stige stelling in te nemen. De Belgen
hiermede bekend, sloegen hen met sue
ces terug, zoodat de positie op 't oo-
genblik 't zelfde blijft.
's-BOSCH. Hier zijn twee vreemde
lingen verdacht van spionnage aange
houden.
BERLIJN. Bij Lagarde maakten de
Duitschers 1000 krijgsgevangenen.
BRUSSEL. Gisteren is er een slag
geleverd tusschen Haelen en Diest.
2500 Duitsche Uhlanen met kanonnen
en evenveel infanterie stonden tegenover
eene gemengde Belgische brigade met
cavalerie.
De Belgen hadden een volkomen suc
ces. De Duitschers werden teruggesla
gen naar Berbroeck. Zij verloren 20ü
dooden. De Belgen hadden 3 gewonden.
LONDEN. Engeland heeft aan Oos
tenrijk den oorlog verklaard.
De Oostenrijksche gezant heeft Lon
den verlaten.
PARIJS. Vanaf middernacht bestaat
er oorlog tusschen Frankrijk en Oos
tenrijk.
's HAGE. H. M. de Koniogin heeft
machtiging verleend om den landstorm
op te roepen.
Bii openbare kennisgeving wordt aan
betrokKenen bekend gemaakt zich ge
reed te houden.
ROOSENDAAL. Heden morgen te
half vijf eD half acht zijn treinen aan
gekomen met Hollandsche bedevaart
gangels uit Lourdes, De reis was zeer
vermoeiend en moeilijk.
De Duitschers in Belgie.
Uit Maastricht schrijft men aan de
•Msbd.
De berichten over den deerniswaar-
digen toestand onzer Belgische grensbe
woners, waren zoo verscheiden en zoo
contra-dictorisch, dat ik het plan op
vatte zelf eens te gaan zien. Zaterdag
morgen ben ik opgetrokken. Dat eerst
zoo bekende land was thans een vreemd
land. Waar lag Visé Nlpf-c •■»««-
var
V
Hoe treurig die aanblik aandoet van
zoo'n herhaaldelijk bezocht plaatsje, kan
ik u niet zeggen. Waar lag het huis,
waar we zoo gezellig bijeen waren ge
weest Huis en bewoners waren ver
dwenen.
En hoe zag Mouland br uit Op meer
dan 100 meter afstand kwam ons een
walgelijke lijklucht tegemoet. Lijken la
gen er met massa's: burgers en sol
daten, Duitschers en Belgen. Een on
dragelijke brand- en lijklucht overal. Aan
een boom zagen we 3 lijken hangen.
Het ware de eenigste, die we van vlak
bij hebben bezien. Voer ons waren het
bekendeneen zekeren Timmers met
zijn drie zonen. Een boogschot verder
was een tent opgeslagep. De Duitschers
waren er gekampeerd, rookten rustig
hun sigaar en dronken lustig uit cham
pagne- en bierflesschen
Heel Mouland is weg. Slechts het
huis van den burgemeester en de kerk
zijn gespaard. Maar de kerk 1 Ik ben er
gedurende 3 kwartier in arrest gehou
den. De kerk was mier dan een stal.
Vier varkens, een koe, een hoop stoe
len en ransels, kepie's, dat waren de be
woners en het ameuüement van de
kerk. Doch Mouland h:bben we op on
zen terugtocht gezien. Ik loop mijn reis
vooruit, omdat er mij [een indruk is bij
gebleveo, die pijnlijke en afschuwelij
ker is.
frrtep Ooitschcs; waieu bezig
op een afstand van Mculand hun lijkeft
te begraven. Dat was »p onze heen- en
terugreis de eerste ontnoeting met mi
litairen.
Een schildwacht zaj ons en richtte
zijn geweer op ons toe Wat een smeek-
en schietgebeden heb ic uitgeroepen. Ik
dacht, dat mijn laatste Dogenblik nabij
was. In zoo'n enkel ogenblik, in één
enkele seconde krijgt men duizenden
gedachten. Wat ik gedian heb weet ik
niet meer, maar zek:r is, dat ik na
eenige oogenblikken bij denzelfden
schildwacht stond. Ik sheen dus won
der boven wonder nit op hol te zijn
gegaan, maar in vertvijfeling na hem
toegerend te zijn.
Daar stonden we, en ik zag ter zijde
dat ons een uhlaan naar Mouland bracht.
In diepe graven werden er 10 lijken,
met ransel en alles wat ze bij zich had
den, bijeen gegooid. Daarover een
laagje grond. Dan weer 10 er boven op
een laagje grond, weer 10 en de kuil
werd gesloten met een kar grond. Zws ar
geschut reed er eenige malen overheen.
Men begon een nieuwe kuil te vullen,
weer met 30 lijken. Maar wij moesten
mee naar Mouland. Onderweg werden
ons reeds een hoop vragen gesteld, naar
ons paspoort gevraagd, dat we niet had
den- We werden 3 kwartier vastgehou
den en konden daarna, al was ons ver
trek allesbehalve vriendschappelijk, toch
ongedeerd, met een angstig hart, de
Hollandsche grens overtrekken.
Dit alles overkwam ons op onze te
rugtocht Van Luik. Luik! ja Luik I was
bijna heel Germaansch. Duitsche mili
tairen liep en er rond, alsof ze op een
huwelijksreis waren, met Luiksche schoo-
nen.
De Duitschers zijn in Luik de Belgen
buiten Luik op hun forten.
In Luik vernamen we het volgende
relaas van de angstige week die voorbij
is.
Zondagavond was het door alle straten:
A bas l'Allemagne, Vive la France des
nachts donderde reeds de kanonnen.
Den volgenden dag kregen alle Duit
schers aanzegging Luik binnen twee uur
te verlaten, wijl er reeds spionnen, in
priesters- en vrouwenkleeren, zelfe in
Belgische uniform, waren gearresteerd.
Dinsdag vielen de granaten reeds op
enkele plaatsen in de stad. Herhaaldelijk
werd Leman, den opperbevelhebber, door
Duitsche onderhandelaars verzocht, geen
weerstand te bieden eu het Duitsche
leger een vrijen doortocht te geven.
Woensdag had het eerste artilleriege
vecht plaats van de Duitschers tegen het
fort Boncelles. Ongeveer 20.000 man
trachtten stormenderhand het foit te
nemen. Doch men bracht de ouderaard-
sche mijnen in contact en hier verloren
de Duitschers een massa soldaten. De
rest vluchtte en werd door de Belgische
kanonnen achterna gebulderd.
De prijs der levensmiddelen stegen
Den volgenden dag deden de Belgen
de ,,Pont des Arches" springen, de ijze
ren Maghin-brug konden ze niet opblazen.
Het was altijd helder maanlicht geweest,
maar van Donderdag op Vrijdag regende
het geweldig. Ook Luik was donker, er
was geen licht meer. Van de duisternis
hebben de Duitschers gebruik gemaakt
en zijn tusschen de forten door tot voor
Luik gekomen en trokken om half 7 de
stad binnen. Zij riepen de Luikenaars,
toe, dat hun geen kwaad zou geschieden.
Zoo zijü ze in Luik gekomen, zoo zitten
ze er nog, maar zijn tot nu toe niets
verder.
Ze wachten nu slecht op de overgave
der forten.
De voorwaarden der Duitschers zijn
I. Alle ambtenaren blijven onder toe
zicht van Duitschers.
II. Luik zou neutraal blijven tot na den
oorlog.
III. Duitschers hebben vrijen doortocht.
IV. Forten moeten het vuren staken
tegeo de verder trekkende Duitschers.
V- Alles wat ze zullen nemen, zullen
ze contant betalen.
tiet tweede oorlogsbedrijf.
De plannen aer Duitschers
De Maasbode heeft de volgende be
langwekkende beschrijving van zijn re
dacteur bij Maastricht
De handeling van het bloedige oor
logsdrama wordt thans blijkbaar voort
gezet in een tweede bedrijf. Het kanon
dreunt niet meer hoorbaar over de Maas.
De forten van Luik zwijgen. De vierde
ponton brug bij Visé, door de Duitschers
geslagen, houdt stand, en de regimenten
trekken de rivier over
Het eerste bedrijf kan betiteld worden
de strijd om Luik. Luik werd genomen,
Luik is bezet. Het leven wordt er al
lengs weer normaal. De verslagen bur
gerij is uit de kelders te voorschijn ge
komen, en waagt zich weer in de stra
ten der stad. Men wordt er ook lang
zaam aan gewend aan het gezicht der
Duitschers. Maar wie zal zeggen, welke
de stemming is
Ondertusschen zorgt de vijand er
voor, dat de stad ziin bevelen Kliifr
9
Van »i>E üiUHU VAN HET ZG1DEN.*'
Het Testament.
(34)
Men had, inderdaad, Marie Cbanvenel, de
voedster van Raymond, in het park in slaap
gevondeB, en ioo diep in Blaap gevolg van
sen bedwelmend middel dat verscheidene
oren en krachtige medecynen noodig waren
geweest om haar wakker te krijgen en haar aan
't spreken te brengen.
Zy wist overigens niets, alleen dat zij rnstig
met bet kind op den arm wandelde, toen zij
plotseling eene loomheid in bet hoofd was ge
waar geworden. Zy was op het gras gaan zit
ten om niet te vallen. Wat er vervolgens ge
beurd was kon zij zich niet mepr hermnaren.
Zoo'n feit, als er geen medeplichtigheid der
voedster mede gemoeid was, en dat vond men
onwaarschynlyk. verried een dnivelsch, sluw
plan, lang vooruit beraamd door iemand die
volkomen de gebruiken van het huis moest
kennen en de gewoonte der voedster. Het was
dos moeilyk er iemand vreemds in te betrekken.
Dat belette de agenten van de Veiligheid
niet aanhoudingsmandaten te vragen tegen twee
of drie vagebonden en tegen eene bende leur
ders welke rond dien tyd de streek doorkruist
hadden men was niet eens zeker van den
datum en die reeds ver van Berry moesten
zijn.
Van brigade tot brigade werden die menschen
Baar La Jonchère gebracht. Doch allen konden
bun alibi's bewyzen en de leurders, die een
kindje bezaten van een Raymonds ouderdom
koBden bovendien bewyzen dat hun kind niets
gemeens had met Solange's zoon.
t Gerecht en de agenten der Veiligheid had
den 't geheel mis.
as ^.ia..uu vorxich 2,yi» Luis mei, waar Dy
uitrustte, zegde hij, van eene lange buitenland-
scbe reis. Hij had aldus met veel last van de
nieuwsgierigheid van de heeren van het gerecht.
Zoo was het niet gesteld met Cbanvenel,
die in syne hoedanigheid van man van vertrou
wen der familie de Pommery, dikwijls geroepen
werd om zyn advies te geven of inlichtingen
te verstrekken welke tot ontdekking der waar
heid konden bijdragen.
Het is waar dat by de gelegenheid waarnam,
om de fameuso speurhonden van de Veiligheid
aan 't speuren te zetten waar hy wel zeker
was dat zij niets zouden vinden.
Doch, anderzijds, de zenuwachtigheid, de
kwadewil,welken hy toonde, als hsm om inlich
tingen zoodikwijls gevraagd werd, hadden zware
vermoedens op hem kunnen, ja moeten laden.
Dat gebeurde nietDe beheerder was de
man iu wien volle vertrouwen gesteld werd
op hem mocht geen vermoeden rusten
Na verloop van zes weken, daar de nnspo-
ringen van de politie toch tot geeu resultaat
leidden, werd het onderzoek opgegeven.
Omtrent denzelfden datum, vertrok de kleine
Raymond met Auguste Ricbet en dezes vrouw
naar de Argentijnsche Republiek.
D'Allardes en Cbanvenel hadden nu bjjna
niets meer ts vreezen, want er zou een on
waarschijnlijke toeloop van omstandigheden
noodig geweest zyn opdat de misdaad nog
ontdekt zou wordeD.
Solange de Pommery had met spanning,
dag op dag, de nasporingen vande rechtbank
gevolgd. Eene hoop hield baar staande de hoop
dat al die pogingen zouden leiden tot de ont
dekking van haar kind.
Toen het onderzoek opgegeven werd, verviel
de vronw in nog dieper verslagenheid.
Nu eens weende zij. zonder ophouden, uren
laDg, dan weer bleef zij strak in de ruimte
staren, met blikken als van eene zinnelooze.
Het was haar onmogelijk te slopen, en wan
neer' bij toeval, zy voor eenige oogenblikken
indommelde, was het om weidra op te schrik
kelijke te doen nemen.
Tegen deze zedelijke ziekte wiBt de docter
Diet wat aan te vangen. Hy kon Blechts ver-
BtrooiÏDgen, reizen aanradeD.
Mevrouw de Pommery bood Solange aan
baar met hare moeder mede te nemen om den
winter in 't Zuiden te gaan overbrengen.
De jonge vrouw weigerde. Zy wilde zich van
Ecobeil niet verwijderen, waar zij haar kind
had gehad, waar zij voor 't laatst haren echt
genoot omhelsd bad.
Mevrouw do Pommery, die, hoe moedeloos
zelf, toch het voorbeeld vsn moed wilde geven,
zocht een ander middel, om bare schoondochter
eenige verstrooiÏDg te bezorgen, toen een on-
verwac t bezoek van Yves d'Bérouel omstreeks
het einde van November, de gewensebte af
leiding bracht.
De jonge man bracht inderdaad tijdingen
welke na den vreeselyken twijfel der vorige
maanden, betrekkelijk goed waren, daar zy
Dog hoop gaven.
D'Hèronel kwam uit Afrika.
Menigmaal, in den loop van den zomer, had
hy naar Ecobeil geschreven dat de veldtocht,
ondernomen ora den weerspannigen negerko
ning te tachtigen, voortgezet zou worden tot
de koning gevangen genomen was en Bernard
en zyne gezellen bevryd wareD.
Doch, in strijd met deze troostende beves
tiging, was de veldtocht eensklaps geschorst
geworden, na eene halve overwinning, waar
door aan de wapeneer*voldaan was, maar de
negerkoning waB noch gevat noch de gevange
nen waren verlost.
Nochtans, een der wederwaardigheden van
de laatste operaties en dat was de goede
tijding had tot gevolg gehad, dat men ze
kerheid kreeg dat Bernard en zijne gezellen
degelijk nog leefden en zij eenvoudig als ge
vangenen vastgehouden werden in een dorpje
in 't binnenland.
Een luitenant der scherpschutters had in
derdaad in eene stoutmoedige verkenning met
eenige mannen nogal dicht tot dit dorp weten
te komen. Met zijn verrekijker had bij heel
duidelijk Bernard en zjjne matrozen geketend
- .-w. ..4.J AU.t 11 UO(JJU iiUll lil .Jd til li
wijken voor de overmacht der vijanden, al
heel gelukkig dat zij ook niet in handen der
zwarten vielen.
Op 't oogenblik dat de kranige scherpschut
ters zicb weer bij de coloDne voegden, kwam
voor den commandant het bevel terug to kee-
ren naar de kust.
De luitenant bad tevergeefs aangedrongen
opdat hij honderd vyftig man zou meekrijgen
om terug op den vijand los te gaan en de
krijgsgevangenen te verlosst-n.
De commandant moeBt zich wel onderwer
pen aan de hoogere bevelen en bij weigerde
volstrekt het verzoek in te willigen.
De colonne bad dus den weg naar de kuBt
weer ingeslagen. Veertien dagen later voerden
twee transportschepen de expeditietroepen
terug naar Senegal en Algerië, terwijl »Condé«
den steven wendde naar Lorient, hare gewone
haven.
De veldtocht is slechts tydelijk onder
broken besloot de adelborst, met de lente zal
hy met aanzienlijker krachten hernomen wor
den.
Solange, mevrouw de Pommery, mevr. Al-
legret, Blanche, byeengekomen om d'Hérouels
verhaal te hooren en uit zijnen mond eenige
woorden van hoop te vernemen, hadden met
gespannen aandacht geluisterd. Oogelukkig had
het besluit de hoopvolle verwachtingen welke
het begin liet vermoeden, weer vernietigd.
En SolaDge, die eerBt geglimlacht had, riep
uit
Maar, dat is verschrikkelijk, de toeBtand
van mijn man is erger dan de dood. Zoomen
zes maandeD wacht om eene nieuwe expeditie
op touw te zetten, loopt hij honderd maal
kans gedood, gemarteld te worden... Ah.' ik
wou nog liever dat bij dood was daB die ge
dachte dat bij bloot staat aan de gruwelijke
wraak van die wilden En dat is 't, mijn
vriend, wat gij goed nieuws noemt!...
Ja. het is in alle geval goed nieuws,
wedervoer d'Héronel. Inderdaad, zoo die wil
den tot nu toe Bernard geen kwaad gedaan
hebben, bewijst zulks, zooals ik gezegd heb,
dat zy schrik hebben hunne gevangenen te
ioopen übbK... Wat meer is, zullen l
wachten tot de lente om hem te gaan verltnP"
een.
Ik begrijp 't niet, dat is in tsganstiyd
met betgeen gij juist gezegd hebt.
'loch niet, er is geen tegenspraak. Da
oflicieele expeditie zal in de lente plaatB heb
ben, met het doel heel de Btreek tot rust te
brengen, doch tevoreD zal er eeue particuliere
expeditie op uitgaan. Ze wordt op touw gezet
door den beroemden reiziger Antony Gerard,
met medewerking en ondersteuning der re
geering. Ik heb een verlof gevraagd van eeu
jaar en het is mij toegestaan om er
deel vnn te maken.
Gij wilt het uwe bijdragen om uw vriend
te verlossen... dank, dank uit ganscher harte
Doch ik vrees dat gij een roekeloos avontuur
tegemoet loopt
Blanche Allegret had ook haar hart beklemd
gevoeld bij bot vooruitzicht van do gevaren
van allerlei aaid, wauraau de jonge zeeofficier
zich giog blootstellen en zij Btond op het punt
hare onrust uit te roepan in woorden, welke
geen twyfel zouden gelaten hebben over hare
gevoelens ten opzichte van d'Hérouel.
Zij weerhield zich om hare zuster geen ver
driet aan te doen en de edelmoedige besluiten
van den jongen man niet aan 't wankelen te
brengen.
D'Hérouel overigens, haastte zich iedereen
gerust te stelleD.
(Wordt vervolgd.)
