Nummer 74.
Zondag 13 September 1914
37e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
Waalvrifksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen,
sic
Eerste Blad.
3rs
DEL
en.
s.
met
eid
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
FEUILLETON.
ers.
ste.
>1.
Telefoonnummer 38. Telegram-AdresECHO.
twee
i
)inel
ook-
chel
istje
jas
pan
;erie
van
a
:ers-
geefl
aan
(42)
TWEEDE DEEL.
tww«a*i
nulvyksrkr en Ltifslraalsrlr Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."6.
Franco per post door het geheele ryk f 0.90.
Brieveningezonden stukkengelden era., franco te senden aan den
Uitgever.
UITGAVE
Prijs der Advextbntikn 10 cent per regel; minimum 6 regels; groote
Iletters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsiDg opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
Iadvertenties bij abonnement worden speciale reer voordeelige contract
[gesloten. Reclames 15 cent per regel
onder
6909
lureau
690"
ïebbeo
aan de
RANS
die Ie
r ipit
poedig
oDder^
6904
De Oorlog
epten-
8* erf-
WIEL
o, tea
outaat
alsoQ
xiolen.
De toestand in Frankrijk.
BERLIJN, 10 Sept. Het hoofd kwar
tier deelt mede
De ten Oosten van Parijs langs en
over de Marne vooruitgeschoven leger-
afdeelingen zijn uit Parijs tusschen Meaux
en Montmlrail door een groote over
macht aangevallen. Zij hebben in een
zwaren tweedaagschen strijd den tegen
stander tegengehouden ea zijn zelfs voor
uitgedrongen. Toen gemeld werd, dat
nieuwe sterke vijandelijke kolonnes in
aantocht waren, werd de vleugel terug
getrokken, door den vijand op geen
enkel punt achtervolgd. 50 Kanonnen
werden bult gemaakt en eenige duizen
den gevangenen genomen.
De ten Westen van Verdun strijden
de legerafdeelingen zetten het gevecht
nog voort.
Ia Lotharingen en In de Vogezen is
de toestand onveranderd.
In het Oosten is de strijd ook weder
begonnen.
(Het telegram Is eenigszlns duister.
Men kan er zoowel uit opmakeD, dat
de geallieerden de kanonnen veroverden
en gevangenen maakten als dat de
Dultschers zulks deden.
Uit Berlijn ontvingen we van onzen
Spec. Dienst eveneens bovenstaand tele
gram, doch daarin luidde bedoelde alinea
aldus: ,De vijand won den strijd drong
onze troepen terug en nam als buit 50
stukken geschut en eenige duizenden
gevangenen".
Aan duidelijkheid Het dit telegram niets
te wenschen over, doch kort daarna ont
vingen we 't verzoek de volgende „offi-
cleele verbetering" eiin aan te brengen
>Onze (dat zijn de Duitsche) troepen
veroverden 50 kanonnen en maakten
V»» „DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
690
9
6581
nket-
ser.
Het Testament.
Die vreeselyke toestand gevoegd by de droeve
onzekerheid over bet lot van Bernard en den
kleinen Raymond, drukte op heel de familie
en maakte een bezoek op Ecobeil alles behalve
aangenaam. Het viel de drie vrouwen moeilyk
aich heel vriendelijk te toonen jegens toeval
lige bezoekers.
Adèle bemerkte dat hare tante niet erg met
haar ingenomen was en zonder er heel diep
over na te denken: of er nog niet wat anders
was, hield zy by zichzelf deze redeneering.
Myn tante weet dat haar broeder zyn tes
tament gemaakt heeft ten gnnste van Roger,
ay ziet my aan als daarvoor verantwoordelijk
en draagt mij daarom een haat toe, dat is
heel natnnrlyk.
En zij besloot
«Doch die toestand is erg. Mevr. de Pom
mery die mij vroeger veel welwillendheid toe
droeg, is my nu vijandig geworden onder voor
wendsel dat haar broeder nu de balans te onzen
gunste doet overhellen, omdat zij niet lyden
kan dat de fortuin van oom Guillaume in on
ze handen komt. Zij wil die ganBche fortuin
voor haar zoon en de afstammelingen van haar
zoon hebben of staat er ten minste op, dat zy
tusschen de twee takken verdeeld wordt.
Nu een testament is altijd te herroepen en
®evr, de Pommery, die een grooten invloed
°p haren broeder bezit, zal alles in 't werk
stellen om het testament te doen wyzigen in
den zin, dien zij begeert.
«Ik zal dns zuiver voor niets gewerkt heb-
henen ik zal zonder geestdrift dit hu
welyk aangegaan hebben hetwelk ik voordeelig
eenige duizenden gevangenen*, terwijl
erkend werd, dat de Dultschers terug
trokken, maar niet achtervolgd weiden.
De telegrammen blijven dus nog even
duister
Aan het Russisch- Oostenrijksche front.
ST. PETERSBURG, 10 September.
De generale staf deelt het volgende
mede
Den 5den en den 6den September
hebben wij het Oostenrijksche leger bij
Tomaszof (tea N W. van Lemberg en
Rawa-Roeska, op Russisch gebied) aan
gevallen. De Oostenrijkers trokken, ach
tervolgd door de Russen in wanorde
terug.
Bij Frampol (tusschen Tomaszof en
Krasnik) heeft de Russische cavalerie
zich op den vijaud gestort.
In de richtin van Lublin werden de
Oostenrijksch-Duitsche troepen gedwon
gen hun versterkte stelliogen te verlaten
er» naar het Zuiden terug te trekken.
Groote veldslagen worden geleverd
over een front, dat zich van Rawa-roes-
ka tot de Djoester uitstrekt.
Hier heeft het bii Lemberg verslagen
Oostenrijksche leger versterking ge
kregen.
Afdeelingen van het 14de Tyroolsche
legercorps hebben bij Rawa-roeska den
7den dezer een nachtelijken aanval be
proefd. Zij werden echter teruggeslagen
en verloren een vaandel en 500 gevan
genen.
De inneming van het fort Manonviller s.
In de Münchener Neueste Nachrlch-
ten, vindt men beschreven hoe de Duit-
schers met behulp van hun geweldige
42 centimeter mortieren Manonvillers, het
sterkste verdedigingswerk van de stelling
Nancy tot overgave hebben gedwongen.
De kanonnen zijn meer dan manshoog
en van geweldige lengte. Daar zij op
grooten afstand. 10 kilometer en o^er
de bergen heen schieten moesten, waren
zij bijna recht naar den hemel gericht.
De baan kan zoo hoog getrokken worden
dat wanneer het geschut aan den voet
van den Mont Blanc opgesteld werd de
kogels over den hoogsten berg van Euro
pa zouden vliegen.
Bij de beschieting van Manonvillers
zagen de bedienende manschappen he
doel niet. Maar geen nood, wat mennle
achtte om uit de ellende te geraken. Dat dient
tot eiken prijs verhinderd te worden.
Zy raadpleegde haar man over de handel
wijze welke zij zon volgen, cd om zeker te zijn
vaD haar zaak vroeg zij eerst
Het is klaarblijkelijk dat mijne tante ons
zoo weinig vriendschap betoont, om reden
van het testament denkt gy niet
Ik geloof't niet, antwoordde Roger...
Myn oom, veronderstel ik heeft aan myne
tante de laatste schikkingen niet meegedeeld
welke hy genomen heeft. Dit onaangenaam
nieuws zal hij haar zeker gespaard hebben
Waarom toont zy tegenover ons dan zoo
veel kwaadwilligheid, bijzonder tegenover mij
Ik weet er niets van.
Ik, hernam Adèle, blijf denken dat het
omwille van het testament is.
En dan, wat zon daaraan te verhelpen
zijn.
Dat juist vraag ik mij af..
Komaan, laat ons redeueeronZoo het
omreden bet testament is, zal mijne tante
zoeken die reden van hoar misnoegen weg te
nem^n en zy zal beproeven dit testament te
doen verandt-reo.
Ongetwijfeld.. Welk middel hebben wy om
baar dat te beletten
Geen enkel middelOf toch wel, er is
er een, te maken dat dit testament definitief
zijte zorgen dat hij die het opgeBteld heeft
geen ander meer maken.
En om tot dat resultaat te komen
Bestaat er maar een middel dat werkelijk
onfeilbaar hetzij., den erflater nit den weg te
mimen
Adèle en Roger staarden elkaar strak in de
oogen en konden eene rilling niet onderdruk
ken.
Het gesprek over dat ontwerp werd dien
dag niet voortgezet.
Mijnbeer Goillaume d'Allardes wbb op 't
oogenblik van het huwelijk zoo bedroefd de
zorgen van zijne goede voorlezeres te moeten
verliezen, dat bij baar had laten beloven hem
dikwyls te komen bezoeken en zelf naar eene
bekwame plaats vervangster nit te zien.
ziet, kan men berekenen. Met behulp
van uitstekende kaarten gelukte het
spoedig, zich vrijgoed ia te schieten. Door
middel van kabelballons werd nu verder
geobserveerd waar het schot neerkwam
en de richting nader verbeterd. Toen Het
men het eene kanon om de 10 minuten
zijn zware lading uit te werpen en wel
dra ook het andere. Het tempo werd
tot vijf minuten versneld. In anderhalven
dag gingen honderd en twintig schoten
af. Toen zwegen de vuurmonden. Want
Manonvillers was genomen.
Het fort waS grootehdeels onder den
grond gebouwd. Betonverwulisels van 2
a 3 meter dik, zijn doorgeslagen even
als pantsertorens van 25 tot 30 centi
meter dikte. Als men de aangerichte
verwoesting in het fort ziet, begrijpt men
niet, hoe er nog menschen in 't leven
zijn gebleven.
De slaq bij Lemberg.
LONDEN, IQ Sept. (Van Eogelsche
zijde). De Daily Telegraph verneemt
uit St. Petersburg, dat het langzamer
hand mogelijk is geworden een samen
hangend relaas op te stellen van het
verloop van den grooten slag, die met
de inneming van Lemberg is geëindigd.
Blijkens een beschrijving in het blad
Rjetsj werd op zekeren morgen een
kort bevel gegeven, naar Lemberg op
te rukken. En toeo begon de slag, die
4 dagen lang van het krieken van den
ochtend tot het vallen van het duister
voortduurde. De tegenaanvallen der Oos
tenrijkers werden met groote verbittering
uitgevoerd. Terwijl de Russen voorwaarts
rukten, stonden hun gelederen bloot aan
aan een hagel van lood en ijzer. De op-
marsch werd zeer bemoeilijkt door het
bergachtig karakter van het terrein,
waar verscheiden kraters van gedoofde
vulkanen worden aangetroffen, die prach
tig natuurlijke verschansingen vorifteo.
Deze posities werden allen door sterke
troepenmachten verdedigd. Deze na
tuurlijke terreinhindernissen waren zoo
sterk, dat de kunstmatige versterkingen
er kinderachtig bij leken. De vijand
moest nu achtereenvolgens uit al deze
posities worden verjaagd. De Russen
hadden veel te lijden van den dorst,
want het terrein was rotsachtig en zon
der water. De nachten waren bitter koud
Adèle, natuurlijk, had beloofd dat zy zoo
dikwyls mogelijk zou komen, voor zooveel
bare plichten als eebtgenoote en mee6tere8se
des huizes bet baar zonden toelaten.
Dat kwam al te goed met baar programma
overeen, om dat voorstel niet met gretigheid
te aanvaarden. Het kwam er, inderdaad, op
aan, den ouden man nooit nit bet oog te ver
liezen op die voorwaarde alleen zon zij eenige
maebt op hem knnnen behouden, zich zijne
gnnst verzekeren.
Een of tweemaal per maand, onder een of
ander voorwendsel, begaf Adèle zich naar Pa
rijs, 't zij alleeD, 't zy vergezeld van baren
echtgenoot. En telkens bevond zij met genoe
gen dat de gevoelens van den onden jonkman,
ten opzichte van zynen neef en zyne aange
trouwde nicht niet veranderd waren.
Op zekeren dag echter bemerkte zij, terstond
na bare aankomst, dat de goede oom niet zoo
blij was met haar bezoek. Het is waar dat
de onde man ziek was en znlks alleeD vo -
doende was om hem lastiger gestemd te maken.
Adèle nam terstond de zaken op hun ergste
en beeldde zich in dat er eene kentering was
gekomen in den gemoedstoestand van den ouden
jonkman. Volgens haar moest mevrouw de
Pommery daar niet vreemd aan zijn.
Zij vergiste zich. Mijnheer d'Allardes was
zoo goed niet gemotst, maar 't was de ken
kemneid die daaraan schuld had.
Voordat mej. Adèle Moreau als gezelschaps
dame by heer D'Allardes binnengetreden was,
bestaarde Honorine, de keukenmeid, die wegens
de vele jaren van dienst eenig gezag in hnis
gekregen had den loop van 't buishonden,
zonder het minste toezicht.
De komst van Adéle had haar veel van
haar gezag ontnomen, wuthaarnatnnrlijkweinig
had aangestaan. Doch, toen zij bet meisje een
overwegenden invloed zag krygen, voelde zij
in haar hart een wezenlijken baat opkomen.
Het beengaan van de lezeres aan den arm
von Roger d'Allardes was haar een verluchting.
't Was nochtans maar een betrekkelijke
overwinning, vermits Adéle, de nicht geworden
van Gnillanme, het recht verwierf zich meer
dan ooit met de zaken van bet bnis te bemoeien.
En, inderdaad, het veelvaldig gaan en komeD
van de jonge vronw dreef de gevoelens van
de dagen drukkend warm. Aan beide
zijden werd met groote hardnekkigheid
gevochten, eu hoe dichter wij Lemberg
naderden, hoe feller de strijd werd,
maar wij waren nu Zloczow al voorbij
gekomen en het was duidelijk geworden
dat de Russische artillerie beter was dan
de Oostenrijksche.
Ten slotte waren de Oostenrijkers te
ruggedreven tot onder de dekking der
forten van Lemberg. De Russische troe
pen waren vermoeid, doch nog altijd In
opgewekte stemming.^ Twee dagen
lang werd om de forten verwoed ge
vochten. Een hagel van moordend lood
woedde over beide legers en veroorzaak
te enorme verliezen.
Ten slotte werd gemerkt, dat het vuur
van de forten, die de beschieting van
onze batterijen beantwoordden, al zwak
ker en zwakker werd. Nu werd een be
storming bevolen en de eerste verde
digingslinie werd genomen. Toen werd
geconstateerd dat verscheiden Oosten
rijksche kanonnen vernield waren en dat
er niet voldoende over waren om de
verdediging voort te zetten.
Het Oostenrijksche vuur uit de zware
kanoenen was ook zwakmaar het ge
weervuur en de granaatkartetsen waren
verbijsterend.
Opnieuw werden aan beide zijden
zware verliezen geleden maar eindelijk
werd de tegenstand gebroken en namen
zij, door een paniek aangegrepen, de
vlucht uit hun versterkte stellingen. De
Russen volgden onmiddellijk, en kwamen
vlak na de Oostenrijkers Lemberg bin
nen.
Een van de Russische gewonden ver
klaarde, dat gedurende den langen strijd,
ochtend en avond, dag en nacht in el
kaar overgingen. Maar tot het laatst
waren geen teekenen van vermoeidheid
gegeven. Wij stormden de stad binnen
onder donderende hoera's. Plotseling
werd ik aan het hoofd getroffen en viel
ik. Als in een droom hoorde ik het ge
juich In de verte al zwakker en zwakker
worden. Onze troepen waren de stad
binnen.
Prins Joachim van Pruisen gewond.
BERLIJN, 10 Sept. Officieel.) Prins
Joachim van Pruisen is gisteren door
een shrapnelschot gekwetst. De kogel
vijandelijkheid van de kenkenmeid tot he*
niterBte.
Woedend over het gezag dat Adèle tegen
over haar liet gelden, besloot Honorine zekeren
dag eene poging by den onderliDg te wagen
om hem de oogen te doen openen ten opzichte
van de twee ïadriDgers. die hem slechte belang
stelling en genegenheid betoonden ten einde
hem te kannen plnkken.
Het zeer bescheiden en zeerbebendig optre
den van de kenkenmeid was misschien riet
vreemd aan de koelheid welke zy na by haren
oom opmerkte,
Waarschijnlijk had Honorine nooit ten volle
8acces gebad, ware de onvoorzichtigheid van
Roger baar geen gedacht wapen in de handen
komen geven.
Oogerast haren oom slecht gezind te baren
opzichte aan te treffeD, had Adèle terstond
aan haren man geschreven om bem bare vrees
mede te deeleD. In denzelfden brief weidde zy
nit over de ziekte van den onden maD, eene
longontsteking van ergen aard.
Zij eindigde met dezen volzin
»De onrast welke die ziekte ons moet in
boezemen, is klaarblijkelijk van dien aard om
de vrees welke wy van een anderen kant
mochten koesteren te niet te doeD.
Dat wilde om dnidelyk te zijn zegger
dat de Blechte gezindheid van den onden oom
geen nadeelige gevolgen zon hebben, om reden
dat by wel vermoedde dat bij dood zon zijn
vooraleer iets aan zyn testament te hebben
knnnen veranderen.
Roger werd hevig ontroerd door 't lezen
van dezen brief. Hij had hem nochtans zonder
antwoord moeten laten en zich stil bonden in
afwachting van de ontknooping.
Id plaats daarvan bedreef bij de dwaasheid
aan zijne vrouw een laDgen brief te Bchrijven
waarin hij de laagheid van zijn hart bloot
legde en waarin onder meer voorkwam
Gij maakt n misschien begoochelingen
over de gezondheid van uwen oom. De onde
is krachtiger dan gij denkt en niets bewijst dat
by deze ziekte niet zal te boven komen. Ab
drommels, ware er een middel bem naar de
andere wereld te zenden en zulks op de reke
ning te schrijven van de longontsteking, dat
ware wel wat beters, wy zouden ten minste
ging door de rechterdij zonder het been
te treffen.
De prins had als ordonnansofileier op
het slagveld gediend en werd naar het
dichtstbijzijnde garnizoenslazaret ver
voerd.
Duitsch-Russische gevechten.
BERLIJN, 10 Sept. (Officieel.) Het
hoofdkwartier deelt medeGeneraal
Hindenburg heeft met het Oostleger den
linkervleugel van het zich nog ln Oost-
Pruisen bevindende Russische leger,
verslagen en is daardoor in staat den
vijand in den rug aan te vallen.
De vijand heeft den strijd opgegeven
en bevindt zich ln volledigen terugtocht.
Het Oostleger achtervolgt hem ln Noord-
Oostelijke richting naar de Njemen.
(w.g.) Generaal-kwartlermeester
VON STEIN.
De Duitschers in België.
TILBURG, 10 September. Belgische
troepen hebben heden onder de be
scherming van de forten van Puers en
Waleghem een uitval gedaan uit Ant
werpen en de Duitsche bezetting verjaagd
uit Aerschot. Zij hebben ruim 300 ge
vangenen gemaakt en trokken daarna
terug naar Antwerpen De Duitsche ver
liezen ziju zwaar.
ANTWERPEN, 10 September. Ofri-
cleele mededeeling behelst, dat de mi
litaire operaties iu den omtrek van Ant
werpen voortduren en voor de Belgen
een bevredigenden loop hebben.
ANTWERPEN, 10 September. Offi
cieel wordt medegedeeld, dat de drie
honderd krijgsgevangenen, waarvan de
gevangenneming gemeld is, te Antwer
pen aangekomen zijn. Zij zijn gevangen
genomen te Aerschot en behoorden tot
den landstorm. Zij vormden een batal
jon van 1100 man. Een deel werd gedood
een ander deel is gevlucht en de ove
rigen gaven zich over in den loop van
het gevecht. Ondervraagd naar de gijze
laars die zij in de kerk van Aerschot
hadden opgesloten, antwoordden zij, dat
de mannen boven de 40 jaar losgelaten
zijn en dat die tusschen de 15 en 40 jaar
naar Aken gezonden zijn. Op vragen
over de verwoesting van Leuven be
waarden zij het stilzwijgen. Een enkele
zelde het is schande.
gerust zijn
Die brief kwam in den morgen te Parys
aan. HonoriDe, die joist voorbij de loge van
den concierge ging. Dam bem aan.
Terwijl zij er langzaam naar boven ging dacht
de keukenmeid die alle gelegenheden zocht om
Adèle eene kwade poets te bakken, na.
Die brief komt van La Joncbèrevan
mijnheer Roger, ongetwijfeld Wat mag die
aan zijne vronw wel te vertellen babben
Ik wilde 't wel eens weten't Is miscbien
heel belangryk.. We gaan zien. Bah bet
postbe8tnnr beeft een breeden ragmen
zal het beschuldigen dien brief verloren te
hebben bet verliest er nog zooveel andere.
De kenkenmeid stak den brief in haren zak
bracht de verdere briefwisseling by baren
meester, en vond eenige minnteo later een
voorwendsel om naar bare kamer te gaaD.
Daar brak zij den ontfutselden brief open
en las, niet zoDder diepe verbazing, betlaDge
epistel waarvan wy de beteekenis hebben weer
gegeven.
Da verbazing maakte weldra plaats voor eene
booze vreugde. Zy stopte het schrijven diep
in hare koffer weg, terwijl zy zegepralend
murmelde
„Zoo ik met dit er niet in slaag die twee
ellendelingen hier weg te kegelen, dan moet
mijn meester dood zyn vooraleer hy
dezen brief te lezen beeft gekregen".
Daarop keerde zij naar bare ken ken terng
en hernam bare bezigheden zonder Bchynhare
ontroering.
Viér dagen later was mijnheer Gnillanme
d'Allardes veel beter en en doctor verklaarde
dat, zoo zich geen verwikkelingen voordeden,
de herstelling spoedig in haar werk zon gaan.
Terzelfder lijd toonde de oom zich ook weer
welwillender tegenover zijne nicht.
Adèle verloor er 't hooid by. Zy zond haren
man volgend kort briefje.
Oom stelt het veel beter. Goed op weg van
herstelling. Hij zal niet lang meer ziek blijven.
Ben verwonderd over uw stilzwijgen.
(Wordt vervolgd.)