Nummer 18.
Zondag 28 Februari 1915
38e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwi|ksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen,
Eerste Blad.
De tweede Vrouw.
Uit de Hoofdstad.
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen
FEUILLETON.
Aanpassingsvermogen.
Be Echo van het Zuiden,
Waalwijksclie en Lanfslraatsche Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele ryk f 0.90.
Brieven, ingezonden «takken, gelden «ei.»
Uitgever.
franco te zenden aan den
UITGA VE
Telefoonnummer 38. Telegram-Ad js: ECHO.
Prij» dbr \dvkrt*ntiIn 10 cent per regel; minimum 6 regels; groote
etters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsiDg opgegeven
worden maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale «eer voordeelige contra
gesloten. Reclames 15 cent per regel
voerverboden die alom uitgevaardigd
werden, de belangrijke verstopping van
het internationale handelsverkeer, de
sluiting der effectenbeurzen, de paniek
achtige daling der koersen, het sprongs-
werkloosheid is in de meeste landen
aanmerkelijk afgenomèn en heeft in
vele bedrijven voor groote drukte plaats
gemaakt, het handelsverkeer heeft zich
weer aanmerkelijk gebeterd, kortom, het
geheel andere techniek vereischen.
(Leverde onze fijne schoenindustrie
niet direct de grove, massieve soldaten
schoenen? Red).
Natuurlijk zal de nieuw-geleverde
gewiize duurder worden van het geld, voortbrengingsstelsel heeft een aanpas- waar niet altijd prima fabrikaat zijn en
i:.ioVn Ar. -ml Jn hot hprrin aan hpt nrnduct
Wij lezen in .Handelsbelangen"
Deze ontzettende wereldoorlog is vol
lessen van ontzaglijke draagwijdte Wee den indruk van volslagen economische
tl* II L»L. J A A ^1.4 o^-Ia.c rl n a L 4 s~\ T
de ineenstorting van het cuedietwezen,
de plotseling stop zetting van geheele
industrieën, de belegering der levensmid-
delenmagazijnen, de kolossale stijging
van de prijzen, dit alles en nog
veel meer maakte zulk een overstelpen-
hem, die deze geweldige wereldgebeur
tenis doorleeft, zonder iets anders te
zien dan de oorlogsfeiten in engeren
anarchie, dat men niet anders dacht of
de oorlog zou binnen korten tijd gestaakt
moeten worden, of het gansche bedrijfs-
zin, zooals zij ons in de legerberichten leven werd met totalen ondergang be-
der verschillende generale staven met
zekere betrouwbaarheid, in de sensati-
oneele verhalen der zich noemende oor
logsverslaggevers met verbijsterende
lichtvaardigheid opgedischt worden Wie
zijn belangstelling slechts tot de loop
graven en de onderzeeërs beperkt, ook
hij zal, als hij nadenkt over wat hij
leest, menige nieuwe ervaring aan zijn
.gedachtenleven toevoegen, maar hij weet
toch slechts de helft van wat er ie zien
is en mogelijk niet eens de belangrijk
ste helft. Ons althans wil het voorko
men, alsof deze oorlog op economisch
gebied nog rijker is aan gewichtige
lessen, dan hij dat op militair en po
litiek gebied is. Een dier economische
leprjngen* willen wij hier in het kort
thans aanduiden.
Wat zeker ieder verbaasd moet heb
ben, die de economische verschijnselen
van dit laatste half jaar met open oog
meegeleefd heeft, dat is het enorme aan
passingsvermogen dat het bedrijfsleven
getoond heeft onder de geweldige schok
ken die het geteisterd hebben. Herinnert
men zich nog, hoe in de eerste dagen;
toen de oorlog pas uitbrak, algemeen
over zijn kansen geoordeeld werd Nie
mand dacht dat het lang kon duren en
wij moeten erkennen, zelf hier ter plaatse
aan dezelfde gedachte uiting te hebben
gegeven. Wat was de aanleiding tot
deze meening? Men zag het bedrijfs
leven eensklaps volkomen gestoord. De
run op de spaarbanken, de in alle lan
den zich vertoonende weigering om
papiergeld te aanvaarden en metaalgeld
uit te geven, de dichte drom van uit-
Vaa «DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
IX.
GRAVIN
15)
Het was eene treurige bruiloft. Alle aan-
wszigen dachten aan de gravin Alice, vier
lijkdienst zes maanden geleden in deselfde
hark had plaati gehad, waar nn baar echtge
noot sich reeds met een aodere vroaw ver
bond de vronw, die aanleiding tot haren
dood had gegeven, dacht Poilippe in stilte,
terwy1 syns oogen zich vol haat op de braid
vestigden.
Tsn twaalf ure kwam het bruidspaar op
het kasteel terng, waar een dejeuner gereed
stond.
Na nu een oogen blik aan tafel te aijo ge
weest begaf de nieuwe gravin aich naar bare
kamer en verwisselde baar bruidskleed tegen
een reisgewaad, want lij sou met haren echt
genoot naar Italië vertrekken, waar zij tot
April of Mei dachten te blyven.
H'matig nam ajj een hnwelijkscircalaire uit
hare schrijftafel, stak die in een enveloppe en
schreef er het bekendf adres opeden heer
Fernnnd Lagousse, 54, me Taitbout, Pari?.«
- Dit s%| ik aan het station op de post
doer, aside tjj, terwijl ay den brief by sich
■tak.
H*t was voor de laatste maal dat zij dese
kam-r betrad. Niawkanrig doorzocht sy alle
kasten en meubelen en aeide daarna
Zeer goed, ik heb niats vergeten eü
kan met een gerost hart vertrekken. Hat
eerste bedrijf van 't drama is uit, het gordijn
valt.
dreigd.
Nu zullen wij zeker de laatsten zijn
om te beweren, dat deze reeks van ver
schijnselen niet van het allergrootste
belang is geweest, dat er niet ontzaglijk
veel wat aan economische verhoudingen
in jarenlange moeite was opgebouwd,
jammerlijk vernietigd is, dat niet na den
oorlog wij naar alle waarschijnlijkheid
nog langen tijd zullen hebben te wor
stelen met de naweeën van de ontzet
tende economische crisis die de oorlog
in het leven heeft geroepen en dat niet
ook juist de economische rampen die de
oorlog heeft teweeggebracht, er toe zul
len medewerken om in de toekomst het
verantwoordelijkheidsgevoel der staats
lieden ietwat meer te scherpen en hen
dermate van de noodlottige gevolgen
van een oorlog te doordringen, dat zij
zich voortaan krachtiger inspannen zul
len om een herhaling ervan te voor
komen.
Maar toch zijn wij aan de waarheid
verplicht vol mondig te erkennen, dat
de ontwikkeling der economische ge
beurtenissen onze verwachtingen ten
deele heeft gelogenstraft. Waar wij een
katastrofe verwachtten, heeft integendeel
een aanpassing van het bedrijfsleven aan
den oorlogstoestand plaats gevonden,
zooals wij niet hadden kunnen denken,
dat mogelijk was geweest. De fondsen-
markt bleek het een half jaar zonder
beurzen ie kunnen stellen, het krediet
is allengs weer opgelapt zonder dat al
te veel faillissementen zijn voorgekomen,
de koersen en de prijzen hebben zich
weer zoo ongeveer hersteld, zelfs de
X.
DAGEN VAN GELUK.
Da jonggehuwden vertrokken en Philippe
bleef met Madeleine alleen op het kasteel.
Philippe schreef aan sjjn vriend Panl wat
er op het kasteel gebeurd was en daar Made
leine seer naar haren beminde verlangde
verzocht by hem soo spoedig mogeiyk bij ben
te komen.
Paul de Saint-Tves draalde niet met aan
dit versoek gevolg te geven en weldra wae
hij op bet kasteel, by syn vriend en zyne
verloofde.
Er braken nn dagen van ongekend geluk
aan. Op den droevigen tijd, dien men door
leefd bad, volgde nu een volmaakte rust eu
kalmte.
Tbèréie was den geheels dag m gezelschap
van Madeleine, Philippi en Paül. Zy verheten
elkaar geen dogen blik en Bargaud kwam eiken
middag op bet kasteel dineeren en vermaakte
de jongelingen met de verhalen es anecdoten
■it sijne militaire loopbaan.
Da winter bad weldra het aardrijk weer
verlaten, de Maartsche buien hadden nitge.
woed, April bad baar regsn en wind gesondeD,
waar de landbouwer soo op gesteld is en du
brak de sohooue Meimaand aan.
De boomen tooiden aiob met friaeh groen,
de heesters botten nit en de natuar hulde sich
inh aar bekoorlijk zomergewaad.
De jongelieden bl*ven nn niet langer in het
kasteel, maar hielden sich den geheelen dag in
het park op oi maakten uitstapjes in den
om'rek.
Zij wilden soo lang mogelijk genieten van
de afwesigbeid der vroaw, die sy, Madeleine
uitgezonderd, haatten cd vreesden.
Somtijds vereeoigden aü sich in de groote
zaal, waarvan alle vensters geopend werden
om de heerlijke lentelucht binnen te lataD.
Paal de 8 iint-Yves, die een talentvol pianist
was, zette zich dan aan de piano. Ook speelde
hy meermalen qnatre mains met Madeleine,
terwijl Pmlippe en Tnérèie vol aandacht er
naar luisterden.
liet was Madeleine niet ontgaan, dat haar
broeder steeds het geselschap van de rent-
singsvermogen getoond aan de gansch zal vooral in het begin aan het product
nieuwe toestanden waarin het moest wel een en ander mankeeren. Zeker ook
werken, dat menigeen en wij willen zal de industrieel niet voor zijn plezier
erkennen ook ons ten sterkste ver- zulk een volkomen omzetting van zijn
baasd heeft. bedrijf doorvoeren, doch het alleen doen
Ten deele is dit zeker een gevolg omdat de nood hem dwingt. Maar zulke
van het feit, dat de oorlog niet alleen overwegingen doen niets af aan het feit,
vele bestaande behoeften en mogelijk- dat de nijverheid een bewonderenswaar-
heden vernietigt, maar ook vele nieuwe dige en verwonderingwekkende elasti-
behoeften en mogelijkheden schept. Maar citeit in deze zware tijden heeft getoond,
juist het feit, dat het bedrijfsleven zich En het heeft zijn waarde, deze leering
aan die nieuwe behoeften en mogelijk- met den noodigen nadruk vast te stel-
heden zoo snel heeft weten aan te pas- len Immers kan dit gebleken aanpas
sen, is %en bewijs van zijn groote veer- singsvermogen, wanneer men de betee-
kracht. Wij hebben het allen in ons eigen kenis er van helder erkent, een bron
I land om ons heen kunnen waarnemen, van nieuwe veerkracht worden in nor
hoe personen die tol dusver laat ons male tijden en er met name toe leiden,
zeggen in suiker handelden, eensklaps dat men niet elke ekonomische malaise,
met succes de zuurkoolbranche ter hand zooals het maar al te vaak gebeurde,
namen, en dat kantoren waar men voor- j met gebogen hoofd over zich heen laat
heen slechts prolongatie-orders zag, gaan, maar dat men er naar streeft, om,
plotseling vol worsten hingen. Maar j indien de afzet in het tot dusver ge-
gaat in den handel zulk een omzetting produceerde artikel stokt, zoo spoedig
bij eenige geestelijke bewegelijkheid nog mogelijk, zij het tijdelijk, een andere
betrekkelijk gemakkelijk, voor de indus-branche op te zoeken, waarbij de afzet-
trie is het heel wat bezwaarlijker zich i mogelijkheid wel aanwezig is.
naar de nieuwe eischen en orders te I Bedoelen wij nu met onze opmer-
voegen en toch is ook daar op groote kingen te zeggen, dat de economische
schaal dit proces vv:goed resultaat
voltrokken. Een belangwekkend lijstje
van zulke „omzettingen" vonden wij
onlangs in het weekblad „Die neue Zeit"
voor Duitschland verzameld. Men leest
daar hoe de zijdeweverijen thans veel
vuldig verbandstoffen produceeren, de
fluweelfabrieken tentenlinnen, de fabrie
ken van regenschermstof waterdichte
weefsels, rijwielfabrieken ijzeren hospi
taal- en veldbedden, naaimachinefabrie"
ken shrapneils, terwijl fabrieken voor
fotografische apparaten veldkijkers, zak
lampen enz leveren, hoedenfabrieken
soldatenmutsen, parapluiefabrieken wa
terdichte vesten, pianofabrieken patroon
hulzen, of ook chemische fabrieken, die
vroeger massa-artikelen voor export ver
vaardigden, thans pharmaceutische pre
paraten produceeren, en glasfabrieken,
die anders wijn en bierflesschen maken,
nu medicijnflesschen leveren, welke een
meestersdoebter opzocht.
Reeds lacg bad zy vermoed, wat er in het
hart harer vriendin omging, zonder dat zy
ooit een woord over baar vermoeden nitte*.
Op een scboonen lentedag waren sy weer
in de groote saai vereenigd.
De zon soheen helder in bet groote vertrek
en door de ge pende vensters woei een friscb
koel windje naar binnen D-* heerlijke bloe-
cB' DgHQfeu nit bet park drongen tot in bet
vertrek door.
Paal zat aan de piano en speelde met veel
talent en gevoel de brnidsmarsoh uit «Lohen
grin", Madeleine sat naast hem en' sloeg de
muziekbladen voor hem om.
Aan bet venster saten Pnilippe en Tbérèse.
Zij genoten van de heerlijke tnoaiek, die
Paul aan het klavier ontlokte. Eensklaps ont
dekt Pbilippa traoen in de oogen vanTbé'èse.
Waarom weent zij vroeg bij zich af,
terwyl by zelf zoo wonderlijk te moede werd.
Zou «ij een geheim verdriet hebben Reeds
meermalen heb ik opgemerkt, dat zy zoo stil
en in sicbzelf gekeerd kan syn od vol weemoed
voor sich uit kan gaausitteo staren. Wanneer
men baar dan aanspreekt, gebeurt het dik
wijls, dat zij geen antwoord weet te geven.
Wat zon haar tocb deren
Terwyl hij zoo dacht, ontdekte by. dat Thè-
rèse ter slntka hare traDen afdroogde, die
langzaam over bare waDgeD vloeiden, waarna
zij zich diep over baar borduurwerk boog, als
om bare ontroering te verbergen.
De jonge man legde zacht de band op baren
arm en by voelde, dat sy trilde, toen by baar
aanraakte.
Deert u iets, Tbérèse? vroeg hy zaoht.
Hebt ge verdriet?
Zij bloosde geweldig en sag hem met ver
strooiden blik san.
Ik? verdriet? vroeg zy. Waarom ver
onderstelt ge dat, Philippe?
Wel, ge hebt daar jaist geweend.
Gij vergist n, ik heb niet geweend.
Hy hield echter aan.
Zeker, ik beb tranen in nwa oogen ge
zien, ofpoboou ge getracht hebt ze te verbergen
Ocb, bet is niets. Philippe, ik verzeker
bet n. Die muziek beeft my eemgszins ont
roerd. Paul speelt met zooveel gevoel.
nood als factor voor de beëindiging van
dezen oorlog uitgeschakeld kan wor
den Geenszins. Het aanpassingsver
mogen van het bedrijfsleven is zeker
niet onbegrensd en met name wat de
voedselverzorging betreft, stelt de oor
logstoestand sommige der mogendheden
voor problemen, die uiterst moeilijk, wel
licht op den duur niet opgelost zullen
kunnen worden. Maar het verschijnsel
waarop wij de aandacht vestigen blijft
er niet minder beteekenend om, al kan
het op absolute geldigheid geen aan
spraak maken Laat ons ook van deze
les uit bewogen tijden hopen, dat zij in
rustiger tijden niet weer verloren ga
doch dan integendeel tot heil der men-
schheid toegepast worde, zooals zij nu
uit den drang tot nederwerping aan
den vijand ontspruit
Nsdrnk verboden.
Het Carn ival Is hier kalm algrloopen,
of beter ware gelegd het niet-doorge-
ganc-Carnav.'l Is kalm afgeloopen. Velen
zullen hierin niets bijzonders zien, doch
zij, die den Bosschenaar kenoen zullen
weten, dat den echten ouden Bosschenaar
het Carnaval-houden lu hatt en nieren
zit en het dus niet zou verwonderen,
dat zij het besluit, waarbij het houden
van Carnaval verboden werd, zoo gelaten
zouden opgevolgd hebben. Dat ook het
stadsbestuur daar niet zoo gerust op was
meendeo sommigen te weten, er werd
van versterkte politiemacht gesproken
en een voorbereid-zijn op eventaeele
gebeurtehjkheden. Maai zij-die-het-we
ten-konden hadden zich vergist Inte
gendeel, het was in verschillende café's
nog stiller dan anders en het kan daar.
anders toch zoo gezellig zijn en zoo
druk 11 Velen zien daarin een welkome
gelegenheid om te komen tot geheele
afschaffing van het Carnaval. Ik voor
mij ik zie daarvan niet veel komen, want
er zijn er eerstens te velen, die groot
fioaucleel belang hebben bij het vieren
van dit feest van het masker, maar ook
zijn er velen, die tuk zijn op het jaar-
lijksche drledaagsche feest en zich dus
met hart en tand zullen verzetten tegen
de afschaffing en ook zal het wel niemand
wagen om daartoe het voorstel te dóen
in den raad uit vrees, dat hij er even
kwaad zou afkoken als zijn voorganger,
getuige het verheven loflied op hem
gemaakt.
Zooals m'n lezers en lezeressen weten
ben ik er in principe op tegen namen
te noemen in m'n bileven, doch Voor
ditmaal moet ik van dit goede voorne
men afwijken, omdat ik een mededeellng
ga doen, waarin een naam genoemd
móet worden. Vóór eenigen tijd deelde
ik mede, dat eeu vervolging was inge
steld tegenover iemand, die zich op zeer
beleedigenden toon had geuit in een
periodiek tegenover een stedelijke au
toriteit. Teneinde niet mede te werken
om den naam van bedoelden persoon
nog meer in opspraak te brengen liet
ik na zijn naam te noemen, doch thans,
nu de rechtszaak hare beslissing heeft
Madeleine, die intnssohen onafgewend naar
haren broeder en hare vriendin bad gezien
merkte eveneens dd tranen op die Tnéièse
trachtte te verbergen.
Een glimlach plooide bar® lippen,
Zy bad het geheim van Toérèse met bet
grootste welgevallen geraden, en wenschte
niets liever, dan haar gelukkig te zien,
Zy boog aiob tot Paul voorover en fluisterde
bam in bet oor
Ik heb mij uiet vergist, daareven weende
Thérèse, en nu Philippe baar aanspreekt, is
zij ontroerd od bloost tot over hare ooreD
OwaDneer zij mij baar geheim sleohts wilde
toevertrouwen, dan zou zij niet lang meer
behoeven te weenen.
- Haar geheim? vroeg Paul zacht, terwijl
hij vooitging met spelen.
Ja. Ik beb reeds lang gezien, dat Tbérèse
mijnen broeder in 't geheim bomiot, maar zij
verbergt hare liefde en hij schijnt er niets
van te bemerken.
Kom, kom, myn lieveling, laten wy ons
niet met hunne zaken inlaten. Geloof my, sy
zullen elkaar wel begrijpen, zonder uwe tns-
sohenkomBt. a
Maar dan aal het zoo veel te langer
doren.
Nu ja, maar laat bon dien kleinon roman
maar te samen uitwerken. De ontknoopiog
zal van zelf wel volgeD.
Ge hebt gelyk. zeide Madeleine. We zul
len hen alleen laten.
Het muziekstuk was intnsschen uitgespeeld,
Paal stond van de piano op en ging met
Madeleine naar bniten.
Terwyl Paal en Madeleine door de lommer
rijke lanen van bet park wandelden, bleven
Philippe en Tbérèie voor het geopende venster
vari de groote zaal zitten.
Hon gesprek wilde echter niet vlotten,
beiden waren te zeer in gedachten verdiept.
Hij trachtte tevergeefs eene oorsaak voor haar
stille droefheid te vinden sy vroeg zich on
gerust af, of by haar geheim zoa geraden
hebben.
De rentmeester, die 's morgens vroeg was
uitgegaan, kwam reeds terog, ofschoon by
aan de jonge liedeD gei°gd bad, dat hy wel
tot den avond *ou wegblijven.
Al terog, vader Bnrgand vroeg Made
leine. I« er iets bijzonders gebeurd?
Hut gelaat van den onden man stond seer
opgeruimd, een vroolyke glimlach speelde om
zij oen mond eu op vernengden toon ant
woordde by
Ja, ik kom terng en ik breng goed
nieuws, maar waar is Thérèsa?
Hier ben ik. vader riep het meisje, dat
syne woorden bad geboord.
Kom dan ganw hier, lief kind riep hy.
Ik heb n wat te vertelleD.
Zy stond op en kwam ving naar buiten.
Pbilippa volgde baar op korten afstand.
Wat hebt ge voor nieuwe. vader? vroeg
■y vol belangstelling. Betreft bet u zelva
Neen, m(j niet, tenminste niet recht
streeks.
Wie dan? zeg het spoedig.
Wel u.
My? Ik begrijp n niet.
Kom vader Burgand zegde Madeleine,
stel ons geduld niet langer op de proef Zie
maar eenB met hoeveel nieuwsgierigheid 1 aul
en Philippe u aanzien. Vertel dus wat er
gebeurd is.
Men ging naar eeD prieel, Bargaad ging
zitten en de anderen schaarden «ioh om hem
been.
Terwyl hy sijne doohter sobalks aansag,
begon hy
Om bat u dan maar ineens te vertellen,
Tnèrèse gaat trouweD.
Alle vier slaakten gelijktijdig een kreet van
verbazing.
Trouwenklonk het nit vier monden.
Ttiérèse werd doodsbleek en beefde van
hoofd tot voeten.
Pbilippa voelde, dat zijn bart sneller begon
te kloppen en Paal en Madeleine zagen elkaar
vol ontsteltenis &sd.
Welou, zegde Bnrgand terwyl zijne oogen
vol verbasiDg van den eene naar den aodere
dwaalden, gy lieden zyt zoo verwo derd, als
of ik Tbérèse naar den Noordpool wilden «en
den. Ik heb tocbvolstrekt niets buitengewoons
gezegd. Tbérèse is ond genoeg om te trouwen,
waarom zoo ze het das niet doen En waar
om verwondert dat u allen zoo?
(Wordt vervolgd.)