Nummer 18. Zondag 28 Februari 1915 38e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Waalwi|ksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen, Eerste Blad. De tweede Vrouw. Uit de Hoofdstad. Dit nummer bestaat uit TWEE bladen FEUILLETON. Aanpassingsvermogen. Be Echo van het Zuiden, Waalwijksclie en Lanfslraatsche Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5. Franco per post door het geheele ryk f 0.90. Brieven, ingezonden «takken, gelden «ei.» Uitgever. franco te zenden aan den UITGA VE Telefoonnummer 38. Telegram-Ad js: ECHO. Prij» dbr \dvkrt*ntiIn 10 cent per regel; minimum 6 regels; groote etters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsiDg opgegeven worden maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale «eer voordeelige contra gesloten. Reclames 15 cent per regel voerverboden die alom uitgevaardigd werden, de belangrijke verstopping van het internationale handelsverkeer, de sluiting der effectenbeurzen, de paniek achtige daling der koersen, het sprongs- werkloosheid is in de meeste landen aanmerkelijk afgenomèn en heeft in vele bedrijven voor groote drukte plaats gemaakt, het handelsverkeer heeft zich weer aanmerkelijk gebeterd, kortom, het geheel andere techniek vereischen. (Leverde onze fijne schoenindustrie niet direct de grove, massieve soldaten schoenen? Red). Natuurlijk zal de nieuw-geleverde gewiize duurder worden van het geld, voortbrengingsstelsel heeft een aanpas- waar niet altijd prima fabrikaat zijn en i:.ioVn Ar. -ml Jn hot hprrin aan hpt nrnduct Wij lezen in .Handelsbelangen" Deze ontzettende wereldoorlog is vol lessen van ontzaglijke draagwijdte Wee den indruk van volslagen economische tl* II L»L. J A A ^1.4 o^-Ia.c rl n a L 4 s~\ T de ineenstorting van het cuedietwezen, de plotseling stop zetting van geheele industrieën, de belegering der levensmid- delenmagazijnen, de kolossale stijging van de prijzen, dit alles en nog veel meer maakte zulk een overstelpen- hem, die deze geweldige wereldgebeur tenis doorleeft, zonder iets anders te zien dan de oorlogsfeiten in engeren anarchie, dat men niet anders dacht of de oorlog zou binnen korten tijd gestaakt moeten worden, of het gansche bedrijfs- zin, zooals zij ons in de legerberichten leven werd met totalen ondergang be- der verschillende generale staven met zekere betrouwbaarheid, in de sensati- oneele verhalen der zich noemende oor logsverslaggevers met verbijsterende lichtvaardigheid opgedischt worden Wie zijn belangstelling slechts tot de loop graven en de onderzeeërs beperkt, ook hij zal, als hij nadenkt over wat hij leest, menige nieuwe ervaring aan zijn .gedachtenleven toevoegen, maar hij weet toch slechts de helft van wat er ie zien is en mogelijk niet eens de belangrijk ste helft. Ons althans wil het voorko men, alsof deze oorlog op economisch gebied nog rijker is aan gewichtige lessen, dan hij dat op militair en po litiek gebied is. Een dier economische leprjngen* willen wij hier in het kort thans aanduiden. Wat zeker ieder verbaasd moet heb ben, die de economische verschijnselen van dit laatste half jaar met open oog meegeleefd heeft, dat is het enorme aan passingsvermogen dat het bedrijfsleven getoond heeft onder de geweldige schok ken die het geteisterd hebben. Herinnert men zich nog, hoe in de eerste dagen; toen de oorlog pas uitbrak, algemeen over zijn kansen geoordeeld werd Nie mand dacht dat het lang kon duren en wij moeten erkennen, zelf hier ter plaatse aan dezelfde gedachte uiting te hebben gegeven. Wat was de aanleiding tot deze meening? Men zag het bedrijfs leven eensklaps volkomen gestoord. De run op de spaarbanken, de in alle lan den zich vertoonende weigering om papiergeld te aanvaarden en metaalgeld uit te geven, de dichte drom van uit- Vaa «DE ECHO VAN HET ZUIDEN." IX. GRAVIN 15) Het was eene treurige bruiloft. Alle aan- wszigen dachten aan de gravin Alice, vier lijkdienst zes maanden geleden in deselfde hark had plaati gehad, waar nn baar echtge noot sich reeds met een aodere vroaw ver bond de vronw, die aanleiding tot haren dood had gegeven, dacht Poilippe in stilte, terwy1 syns oogen zich vol haat op de braid vestigden. Tsn twaalf ure kwam het bruidspaar op het kasteel terng, waar een dejeuner gereed stond. Na nu een oogen blik aan tafel te aijo ge weest begaf de nieuwe gravin aich naar bare kamer en verwisselde baar bruidskleed tegen een reisgewaad, want lij sou met haren echt genoot naar Italië vertrekken, waar zij tot April of Mei dachten te blyven. H'matig nam ajj een hnwelijkscircalaire uit hare schrijftafel, stak die in een enveloppe en schreef er het bekendf adres opeden heer Fernnnd Lagousse, 54, me Taitbout, Pari?.« - Dit s%| ik aan het station op de post doer, aside tjj, terwijl ay den brief by sich ■tak. H*t was voor de laatste maal dat zij dese kam-r betrad. Niawkanrig doorzocht sy alle kasten en meubelen en aeide daarna Zeer goed, ik heb niats vergeten eü kan met een gerost hart vertrekken. Hat eerste bedrijf van 't drama is uit, het gordijn valt. dreigd. Nu zullen wij zeker de laatsten zijn om te beweren, dat deze reeks van ver schijnselen niet van het allergrootste belang is geweest, dat er niet ontzaglijk veel wat aan economische verhoudingen in jarenlange moeite was opgebouwd, jammerlijk vernietigd is, dat niet na den oorlog wij naar alle waarschijnlijkheid nog langen tijd zullen hebben te wor stelen met de naweeën van de ontzet tende economische crisis die de oorlog in het leven heeft geroepen en dat niet ook juist de economische rampen die de oorlog heeft teweeggebracht, er toe zul len medewerken om in de toekomst het verantwoordelijkheidsgevoel der staats lieden ietwat meer te scherpen en hen dermate van de noodlottige gevolgen van een oorlog te doordringen, dat zij zich voortaan krachtiger inspannen zul len om een herhaling ervan te voor komen. Maar toch zijn wij aan de waarheid verplicht vol mondig te erkennen, dat de ontwikkeling der economische ge beurtenissen onze verwachtingen ten deele heeft gelogenstraft. Waar wij een katastrofe verwachtten, heeft integendeel een aanpassing van het bedrijfsleven aan den oorlogstoestand plaats gevonden, zooals wij niet hadden kunnen denken, dat mogelijk was geweest. De fondsen- markt bleek het een half jaar zonder beurzen ie kunnen stellen, het krediet is allengs weer opgelapt zonder dat al te veel faillissementen zijn voorgekomen, de koersen en de prijzen hebben zich weer zoo ongeveer hersteld, zelfs de X. DAGEN VAN GELUK. Da jonggehuwden vertrokken en Philippe bleef met Madeleine alleen op het kasteel. Philippe schreef aan sjjn vriend Panl wat er op het kasteel gebeurd was en daar Made leine seer naar haren beminde verlangde verzocht by hem soo spoedig mogeiyk bij ben te komen. Paul de Saint-Tves draalde niet met aan dit versoek gevolg te geven en weldra wae hij op bet kasteel, by syn vriend en zyne verloofde. Er braken nn dagen van ongekend geluk aan. Op den droevigen tijd, dien men door leefd bad, volgde nu een volmaakte rust eu kalmte. Tbèréie was den geheels dag m gezelschap van Madeleine, Philippi en Paül. Zy verheten elkaar geen dogen blik en Bargaud kwam eiken middag op bet kasteel dineeren en vermaakte de jongelingen met de verhalen es anecdoten ■it sijne militaire loopbaan. Da winter bad weldra het aardrijk weer verlaten, de Maartsche buien hadden nitge. woed, April bad baar regsn en wind gesondeD, waar de landbouwer soo op gesteld is en du brak de sohooue Meimaand aan. De boomen tooiden aiob met friaeh groen, de heesters botten nit en de natuar hulde sich inh aar bekoorlijk zomergewaad. De jongelieden bl*ven nn niet langer in het kasteel, maar hielden sich den geheelen dag in het park op oi maakten uitstapjes in den om'rek. Zij wilden soo lang mogelijk genieten van de afwesigbeid der vroaw, die sy, Madeleine uitgezonderd, haatten cd vreesden. Somtijds vereeoigden aü sich in de groote zaal, waarvan alle vensters geopend werden om de heerlijke lentelucht binnen te lataD. Paal de 8 iint-Yves, die een talentvol pianist was, zette zich dan aan de piano. Ook speelde hy meermalen qnatre mains met Madeleine, terwijl Pmlippe en Tnérèie vol aandacht er naar luisterden. liet was Madeleine niet ontgaan, dat haar broeder steeds het geselschap van de rent- singsvermogen getoond aan de gansch zal vooral in het begin aan het product nieuwe toestanden waarin het moest wel een en ander mankeeren. Zeker ook werken, dat menigeen en wij willen zal de industrieel niet voor zijn plezier erkennen ook ons ten sterkste ver- zulk een volkomen omzetting van zijn baasd heeft. bedrijf doorvoeren, doch het alleen doen Ten deele is dit zeker een gevolg omdat de nood hem dwingt. Maar zulke van het feit, dat de oorlog niet alleen overwegingen doen niets af aan het feit, vele bestaande behoeften en mogelijk- dat de nijverheid een bewonderenswaar- heden vernietigt, maar ook vele nieuwe dige en verwonderingwekkende elasti- behoeften en mogelijkheden schept. Maar citeit in deze zware tijden heeft getoond, juist het feit, dat het bedrijfsleven zich En het heeft zijn waarde, deze leering aan die nieuwe behoeften en mogelijk- met den noodigen nadruk vast te stel- heden zoo snel heeft weten aan te pas- len Immers kan dit gebleken aanpas sen, is %en bewijs van zijn groote veer- singsvermogen, wanneer men de betee- kracht. Wij hebben het allen in ons eigen kenis er van helder erkent, een bron I land om ons heen kunnen waarnemen, van nieuwe veerkracht worden in nor hoe personen die tol dusver laat ons male tijden en er met name toe leiden, zeggen in suiker handelden, eensklaps dat men niet elke ekonomische malaise, met succes de zuurkoolbranche ter hand zooals het maar al te vaak gebeurde, namen, en dat kantoren waar men voor- j met gebogen hoofd over zich heen laat heen slechts prolongatie-orders zag, gaan, maar dat men er naar streeft, om, plotseling vol worsten hingen. Maar j indien de afzet in het tot dusver ge- gaat in den handel zulk een omzetting produceerde artikel stokt, zoo spoedig bij eenige geestelijke bewegelijkheid nog mogelijk, zij het tijdelijk, een andere betrekkelijk gemakkelijk, voor de indus-branche op te zoeken, waarbij de afzet- trie is het heel wat bezwaarlijker zich i mogelijkheid wel aanwezig is. naar de nieuwe eischen en orders te I Bedoelen wij nu met onze opmer- voegen en toch is ook daar op groote kingen te zeggen, dat de economische schaal dit proces vv:goed resultaat voltrokken. Een belangwekkend lijstje van zulke „omzettingen" vonden wij onlangs in het weekblad „Die neue Zeit" voor Duitschland verzameld. Men leest daar hoe de zijdeweverijen thans veel vuldig verbandstoffen produceeren, de fluweelfabrieken tentenlinnen, de fabrie ken van regenschermstof waterdichte weefsels, rijwielfabrieken ijzeren hospi taal- en veldbedden, naaimachinefabrie" ken shrapneils, terwijl fabrieken voor fotografische apparaten veldkijkers, zak lampen enz leveren, hoedenfabrieken soldatenmutsen, parapluiefabrieken wa terdichte vesten, pianofabrieken patroon hulzen, of ook chemische fabrieken, die vroeger massa-artikelen voor export ver vaardigden, thans pharmaceutische pre paraten produceeren, en glasfabrieken, die anders wijn en bierflesschen maken, nu medicijnflesschen leveren, welke een meestersdoebter opzocht. Reeds lacg bad zy vermoed, wat er in het hart harer vriendin omging, zonder dat zy ooit een woord over baar vermoeden nitte*. Op een scboonen lentedag waren sy weer in de groote saai vereenigd. De zon soheen helder in bet groote vertrek en door de ge pende vensters woei een friscb koel windje naar binnen D-* heerlijke bloe- cB' DgHQfeu nit bet park drongen tot in bet vertrek door. Paal zat aan de piano en speelde met veel talent en gevoel de brnidsmarsoh uit «Lohen grin", Madeleine sat naast hem en' sloeg de muziekbladen voor hem om. Aan bet venster saten Pnilippe en Tbérèse. Zij genoten van de heerlijke tnoaiek, die Paul aan het klavier ontlokte. Eensklaps ont dekt Pbilippa traoen in de oogen vanTbé'èse. Waarom weent zij vroeg bij zich af, terwyl by zelf zoo wonderlijk te moede werd. Zou «ij een geheim verdriet hebben Reeds meermalen heb ik opgemerkt, dat zy zoo stil en in sicbzelf gekeerd kan syn od vol weemoed voor sich uit kan gaausitteo staren. Wanneer men baar dan aanspreekt, gebeurt het dik wijls, dat zij geen antwoord weet te geven. Wat zon haar tocb deren Terwyl hij zoo dacht, ontdekte by. dat Thè- rèse ter slntka hare traDen afdroogde, die langzaam over bare waDgeD vloeiden, waarna zij zich diep over baar borduurwerk boog, als om bare ontroering te verbergen. De jonge man legde zacht de band op baren arm en by voelde, dat sy trilde, toen by baar aanraakte. Deert u iets, Tbérèse? vroeg hy zaoht. Hebt ge verdriet? Zij bloosde geweldig en sag hem met ver strooiden blik san. Ik? verdriet? vroeg zy. Waarom ver onderstelt ge dat, Philippe? Wel, ge hebt daar jaist geweend. Gij vergist n, ik heb niet geweend. Hy hield echter aan. Zeker, ik beb tranen in nwa oogen ge zien, ofpoboou ge getracht hebt ze te verbergen Ocb, bet is niets. Philippe, ik verzeker bet n. Die muziek beeft my eemgszins ont roerd. Paul speelt met zooveel gevoel. nood als factor voor de beëindiging van dezen oorlog uitgeschakeld kan wor den Geenszins. Het aanpassingsver mogen van het bedrijfsleven is zeker niet onbegrensd en met name wat de voedselverzorging betreft, stelt de oor logstoestand sommige der mogendheden voor problemen, die uiterst moeilijk, wel licht op den duur niet opgelost zullen kunnen worden. Maar het verschijnsel waarop wij de aandacht vestigen blijft er niet minder beteekenend om, al kan het op absolute geldigheid geen aan spraak maken Laat ons ook van deze les uit bewogen tijden hopen, dat zij in rustiger tijden niet weer verloren ga doch dan integendeel tot heil der men- schheid toegepast worde, zooals zij nu uit den drang tot nederwerping aan den vijand ontspruit Nsdrnk verboden. Het Carn ival Is hier kalm algrloopen, of beter ware gelegd het niet-doorge- ganc-Carnav.'l Is kalm afgeloopen. Velen zullen hierin niets bijzonders zien, doch zij, die den Bosschenaar kenoen zullen weten, dat den echten ouden Bosschenaar het Carnaval-houden lu hatt en nieren zit en het dus niet zou verwonderen, dat zij het besluit, waarbij het houden van Carnaval verboden werd, zoo gelaten zouden opgevolgd hebben. Dat ook het stadsbestuur daar niet zoo gerust op was meendeo sommigen te weten, er werd van versterkte politiemacht gesproken en een voorbereid-zijn op eventaeele gebeurtehjkheden. Maai zij-die-het-we ten-konden hadden zich vergist Inte gendeel, het was in verschillende café's nog stiller dan anders en het kan daar. anders toch zoo gezellig zijn en zoo druk 11 Velen zien daarin een welkome gelegenheid om te komen tot geheele afschaffing van het Carnaval. Ik voor mij ik zie daarvan niet veel komen, want er zijn er eerstens te velen, die groot fioaucleel belang hebben bij het vieren van dit feest van het masker, maar ook zijn er velen, die tuk zijn op het jaar- lijksche drledaagsche feest en zich dus met hart en tand zullen verzetten tegen de afschaffing en ook zal het wel niemand wagen om daartoe het voorstel te dóen in den raad uit vrees, dat hij er even kwaad zou afkoken als zijn voorganger, getuige het verheven loflied op hem gemaakt. Zooals m'n lezers en lezeressen weten ben ik er in principe op tegen namen te noemen in m'n bileven, doch Voor ditmaal moet ik van dit goede voorne men afwijken, omdat ik een mededeellng ga doen, waarin een naam genoemd móet worden. Vóór eenigen tijd deelde ik mede, dat eeu vervolging was inge steld tegenover iemand, die zich op zeer beleedigenden toon had geuit in een periodiek tegenover een stedelijke au toriteit. Teneinde niet mede te werken om den naam van bedoelden persoon nog meer in opspraak te brengen liet ik na zijn naam te noemen, doch thans, nu de rechtszaak hare beslissing heeft Madeleine, die intnssohen onafgewend naar haren broeder en hare vriendin bad gezien merkte eveneens dd tranen op die Tnéièse trachtte te verbergen. Een glimlach plooide bar® lippen, Zy bad het geheim van Toérèse met bet grootste welgevallen geraden, en wenschte niets liever, dan haar gelukkig te zien, Zy boog aiob tot Paul voorover en fluisterde bam in bet oor Ik heb mij uiet vergist, daareven weende Thérèse, en nu Philippe baar aanspreekt, is zij ontroerd od bloost tot over hare ooreD OwaDneer zij mij baar geheim sleohts wilde toevertrouwen, dan zou zij niet lang meer behoeven te weenen. - Haar geheim? vroeg Paul zacht, terwijl hij vooitging met spelen. Ja. Ik beb reeds lang gezien, dat Tbérèse mijnen broeder in 't geheim bomiot, maar zij verbergt hare liefde en hij schijnt er niets van te bemerken. Kom, kom, myn lieveling, laten wy ons niet met hunne zaken inlaten. Geloof my, sy zullen elkaar wel begrijpen, zonder uwe tns- sohenkomBt. a Maar dan aal het zoo veel te langer doren. Nu ja, maar laat bon dien kleinon roman maar te samen uitwerken. De ontknoopiog zal van zelf wel volgeD. Ge hebt gelyk. zeide Madeleine. We zul len hen alleen laten. Het muziekstuk was intnsschen uitgespeeld, Paal stond van de piano op en ging met Madeleine naar bniten. Terwyl Paal en Madeleine door de lommer rijke lanen van bet park wandelden, bleven Philippe en Tbérèie voor het geopende venster vari de groote zaal zitten. Hon gesprek wilde echter niet vlotten, beiden waren te zeer in gedachten verdiept. Hij trachtte tevergeefs eene oorsaak voor haar stille droefheid te vinden sy vroeg zich on gerust af, of by haar geheim zoa geraden hebben. De rentmeester, die 's morgens vroeg was uitgegaan, kwam reeds terog, ofschoon by aan de jonge liedeD gei°gd bad, dat hy wel tot den avond *ou wegblijven. Al terog, vader Bnrgand vroeg Made leine. I« er iets bijzonders gebeurd? Hut gelaat van den onden man stond seer opgeruimd, een vroolyke glimlach speelde om zij oen mond eu op vernengden toon ant woordde by Ja, ik kom terng en ik breng goed nieuws, maar waar is Thérèsa? Hier ben ik. vader riep het meisje, dat syne woorden bad geboord. Kom dan ganw hier, lief kind riep hy. Ik heb n wat te vertelleD. Zy stond op en kwam ving naar buiten. Pbilippa volgde baar op korten afstand. Wat hebt ge voor nieuwe. vader? vroeg ■y vol belangstelling. Betreft bet u zelva Neen, m(j niet, tenminste niet recht streeks. Wie dan? zeg het spoedig. Wel u. My? Ik begrijp n niet. Kom vader Burgand zegde Madeleine, stel ons geduld niet langer op de proef Zie maar eenB met hoeveel nieuwsgierigheid 1 aul en Philippe u aanzien. Vertel dus wat er gebeurd is. Men ging naar eeD prieel, Bargaad ging zitten en de anderen schaarden «ioh om hem been. Terwyl hy sijne doohter sobalks aansag, begon hy Om bat u dan maar ineens te vertellen, Tnèrèse gaat trouweD. Alle vier slaakten gelijktijdig een kreet van verbazing. Trouwenklonk het nit vier monden. Ttiérèse werd doodsbleek en beefde van hoofd tot voeten. Pbilippa voelde, dat zijn bart sneller begon te kloppen en Paal en Madeleine zagen elkaar vol ontsteltenis &sd. Welou, zegde Bnrgand terwyl zijne oogen vol verbasiDg van den eene naar den aodere dwaalden, gy lieden zyt zoo verwo derd, als of ik Tbérèse naar den Noordpool wilden «en den. Ik heb tocbvolstrekt niets buitengewoons gezegd. Tbérèse is ond genoeg om te trouwen, waarom zoo ze het das niet doen En waar om verwondert dat u allen zoo? (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1915 | | pagina 1