Nummer 26.
Zondag 28 Maart 1915
38e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waalwi|ksche Stoomdrukkerij Antoon lielen,
Eerste 1
Blad
L
Oe Schoenenexpoit in 'tgedrang.
De tweede Vrouw.
Uit nummer bestaat
uit TWEE bladen
BEKENDMAKING.
FEUILLETON.
BINNENLAND.
INDUSTR1ËELEN.
Telefoonnummer 38. Telegram-Ad ób: ECHO.
Op Dinsdag 30 of Woensdag 31 Maart
zullen tusschen 9 uur 's morgens en 12
uur 's namiddags schietoefeningen met
geschut plaats hebben op het terrein
genaamd de Buitenpolder tusschen de
Langstraat, den weg van Capelle naar
de Capelsche kabelpont, Bergsche Maas
en den Elshoutschen dijk.
Gedurende de schietoefeningen zal
het terrein dat gevaarlijk is en alzoo
niet betreden kan worden, worden om
geven door roode of oranjevlaggen en
posten.
Hij, die een projectiel vindt, moet
dit niet aanraken, daar zulks gevaar
oplevert, maar van de vondst zoo spoe
dig mogelijk mededeeling doen aan den
Commandant van het le Regiment Veld
artillerie.
Tilburg, (Zomerstraat 13).
Namens den Commandant der
IVe divisie
De Majoor
Commandant van de 111e Afdeeüng
le Regiment Veldartillerie
P. G. VERHAART.
cho van net Zuiden,
en liiiiiplraatselie Courant,
OU Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franco per post door het gelieele ryk f 0.90.
Brieven, ingezonden stokken, gelden ens., franco te zenden san den
Uitgever
UITGA V
Prijs dbr AdvsrtbntiSn 10 cent per regel; minimum 6 regels; groote
«etters naar plaatsruimte. Advertentiën 8 maal ter plaatsing opgegeven
worden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contra
gesloten. Reclames 15 cent per regel
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Waalwijk houdt zich onledig met 't op-
naken va 't verslag over 1914.
Heeren Industnëelen worden verzocht
l'onno opgaven voor het verslag, zoo spoedig
mogelijk in te zenden.
De Kamer Van Koophandel en
Fabrieken voornoemd.
Het >Vakblad v. d. Schoenmakerij*
schrijft
Sedert bij Kon. Besluit van 3 Maart
1915 het uitvoerverbod op leder is uit
gebreid tot >leder en daarvan vervaar
digde artikelen*, welk veibod dus
tevens alle lederen schoeisel omvat
is er een flinke controle mogelijk ge
worden op den uitvoer van leder. Dat
is een maatregel, die ongetwijfeld strekt
in het belang van de schoenindustrie
welke vóór dien gerechtvaardigde ver
moedens koesterde omtrent de verbods
ontduikingen bij zoolleer. Nu dit iocon-
ventient bezworen is, treedt echter een
ander van veel verder strekkenden aard
op.
Het is bekend dat de hulden- en le-
deraanvoeren naar Nederland veel be
zwaren ondervinden. De tusscheokomst
der Ned. Overzee-Trustmaatschappij, die
namens de Ned.Regeering optreedt, heeft
den aanvoer van hulden en leder wel
iswaar mogelijk gemaakt, maar de for
maliteiten, die er aan verbonden zijn,
werken toch allesbehalve bevorderend.
Intusschen, men mocht blij zijn, dat de
looierij een aantal wilde hulden en de
lederhandel diverse partijen leder van
buitenslands kon krijgen, al verhoogden
de transportmoeielijkheden de prijzen
ook buitengewoon. Eén bepaling echter
doet aan die blijheid veel afbreuk de
bepaling namelijk, dat èo de hulden èn
iet daaruit bereide leder uitsluitend
mogen dienen voor blnnenlandsch ge
bruik.
Wij gevoelen zeer goed, dit die be
paling niet zonder reden Is aangebracht,
maar omgekeerd kan de Regecrlng of
de N. O. T. zich ongetwijfeld voorstel
len, welk een belemmering zij voor den
afzet van het Ieder moet te voorschijn
roepen. Leder Is geen graan, dat, op
alle manieren door elkaar gemengd toch
bruikbaar blijft om er brood van te
bakken. Bereide hulden (leder) zijn een
halffabrikaat, dat bij economisch gebruik
gedeeltelijk voor nog wat anders als
grondstof dienen moet. Leder wordt dus
In allerlei deelen versneden, die tijdens
de verwerking niet bijeen, maar zoo ver
strooid raken, dat hun herkomst aan de
vervaardigde artikelen niet meer aan te
wijzen is.
Wanneer men nu dus bij invoer van
leder of van huiden den eisch stelt, dat
het ingevoerde, hetzij bewerkt of onbe
werkt, in Nederland moet blijven, dan
komt die eisch neer op een voor den
fabrikant ondoenlijke controle. Bepalen
Vab »DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
XIII.
DAGEN VAN GELUK.
21)
Vol verrekking over de schitterende toekomst
die zyn kind weohtte, drukte bij haar innig
sen zijn hart.
Mijn God, is het dan waar, mompelde by
Panl en Madeleine hadden eikaars hand ge
grepen en verbengden zich in het gelnk van
anderen.
Borgend strekte de hand nit naar Philippe
die de hem toegestoken hand hartelijk drukte.
Mjjne dochter da vronw van mynheer
Philippe, bemaalde hy, de zoon van mijne on
vergetelijke mevrouw Alice zal myn schoon
zoon zijn, o dat is te veel geluk, dat is te
veel.
Dus gij geeft my uwe dochter vroeg
Philippe.
Of ik u haar geef? herhaalde de oude
man- Ik kan geene woorden vinden, om u te
seggen, hoe ik vereerd ben.
Neen Burgand, ik bon vereerd, dat Tbé-
rèse mijne vrouw zal worden, ik benerlrotsoh
op, een man van eer, een braaf en dapper soldaat
zooals gij, Bargacd, vader te mogen noemen
Heb dank.
Madeleine wierp zich eveneens in de armen
van Thórèso en kuste haar herhaalde malen
Nu wordt gy ook in naam, wat gy in
Werkelijkheid altyd Byt geweest, mjjne zuster,
myue lieve zuster, zegde zy.
Io korte woorden vertelde Philippe welk
gesprek by met zyn vader had gehad eu dat
de graaf allen op het kasteel verwachtte.
Zij begaven zich er been eu werden er door
Christine zeer vriendelijk ontvangen.
we ons tot het verbruik van leder tot
schoenen, zoo dient te worden onder
scheiden tusschen zoolleer, binnenzool-
leer, overleer, voeringleer, hakleer, ran
den enz., soorten die bij economisch ge
bruik alle hun bijzondere eigenschappen
moeten bezitten om voor het doel te
deugen. Het eene zoolleer Is van een
bultenlandsche huid, In 't buitenland ge
looid het andere van een buitenlandsche
huid is in binnenland gelooid weer een
andere soort is geheel blnnenlandsch
product, zoo van herkomst als van be
reiding. Met het overleer en voeringleer
Is het precies zoo gesteld. De fabrikant
koopt voor zijn binnenzolen en hakleer
uitsluitend afvalzou men nu meenen,
dat hij van zijn leverancier, die op zijn
beurt dien afval van leer van her en der
betrokken heeft, een certificaat vetlangen
kan omtrent de afstamming der hulden,
de bereiding, enz. Maar gesteld al dat
hij zulk een certificaat van dien leder
handelaar bekomen kan, zou de schoen
fabrikant dan bij zijn schoenen een oog
er op kunnen houden of die speciale
ledersoort niet verwerkt zal worden voor
schoenen, waaraan andere deelen van
ander lederfabrikaat voorkomen Noch
de lederhandel noch de schoenfabricatie
Is op een dergelijke veelomvattende en
kostbare tot bijkans onmogelijke coDtróle
ingericht.
Intusschen geeft nu onze Regeering
blijkbaar In verband met de bij den
leder- en huldenuitvoer op zich genomen
verplichtingen geen ontgefting meer
van het uitvoerverbod op schoenwerk,
Zonder dat Is verklaard welk Ieder aan
de schoenen ls verwerkt. Daardoor zou
oogenschijnlijk alleen de uitvoer komen
stil te liggen van schoeneo, die uit bul
tenlandsche hulden of ledersoorten zijn
samengesteld. Nadere overweging zal
echter ook den leek, overtuigen, dat,
wanneer in een schoenfabriek niet nage
gaan is, wat voor leder hier-of daarvoor
is verwerkt, ook zelfs de geheel uit bln
nenlandsch leder bewerkte schoenendoor
het uitvoerverbod getroffen worden, juist
omdat mea niet met zekerheid kan aan
wijzen welke schoenen van binnenlandsch
materiaal zijn.
Dat de Regeering dergelijke verkla
ringen verlangt, zal mogelijk ook gedeel
telijk zijn oorzaak vinden in de eischen
die Engeland en Frankrijk bij in- en
doorvoer stellen. Deze landen toch ver
langen bij alle ten in- en doorvoer ge
zonden goederen certificaten van oor
sprong, afgegeven door de Nederland-
sche douane, waaruit blijkt, dat de goe
deren van Nederlandschen oorsprong of
van Nederlandsche nijverheid afkomstig
zijn. Gelijk zooeven uiteengezet, zijn
echter dergelijke certificaten zeer moei
lijk te verstrekken bij fabrikaten, waar
voor halffabrikaat als grondstof dient.
Vragen we naar de grondoorzaak van
dit alles, dan hebben we al die belem
merende maatregelen en bepalingen te
danken aan onze geographlsche ligging
ten opzichte van Engelands en Frankrijke
vijanden. Genoemde landen willen den
Duitschen handel vernietigen, den uitweg
over ons land voor Duitschland versper
ren daarom vorderen zij bij invoeren
in ons land dat deze voor binnenlandsch
gebruik dienen en vorderen zij bij uit
voeren uit ons land dat deze slechts bin-
nenlandsche producten omvatten. Dit in
het oog houdende, stellen wij ons niet
voor, dat onze Regeering kan ingaan op
een ingediend verzoek der Bossche Kamer
van Koophandel, om den uitvoer toe te
staan van alle nlet-mlllitaire schoenen.
Wel kan de Regeering worden aange
zocht om mede te werken, dat Engeland
en Frankrijk ten aanzien van over zee
gaand burgerschoeisel eene mildere be
paling scheppen. Kan in 't algemeen bij
de schoenfabricatie niet immer nage
gaan worden of een schoen geheel ot
ten deele buitenlandsch materiaal is, en
zoo ja, uit welk land afkomstig, wel zou
t mogelijk zijn om een verklaring te
geven of er materiaal uit een bepaald
land aan verwerkt is Dat maakt natuur
lijk ook wel een controle noodlg, maar
die controle is èn voor den lederhandel
èn voor de schoenfabricatie niet zoo
aezwarend.
Bij uitvoer van in oostelijke richting
gaande schoenen zal de Regeering wel
moeten vasthouden aan de bij den over-
invoer van huiden en leder aaugegane
verplichtingen Het spreekt dat de waar
borgen, die indertijd daarbij gegeven
zijn, loyaal nageleefd moeten worden
en wij zien niet in, langs welken anderen
weg de belangen, die hierbij in 't spel
komen, zouden kunnen worden in acht
genomen zonder dat de belangen van
onze schoenindustrie geschaad worden
Hier is de exportschoenindustrie de lij
dende partij, die de oorlogslasten zwaar
voelt.
Henry de Montalais drnkte rijn onden vrieDd
de hand. en beidon waren boo ontroerd, dat
zij geene woorden konden vinden, maar ban
ware handdruk was welsprekend genoog. Da
beide vadera begrepen elkander.
Men bracht een heerlijken avond door en
het was reeds middernacht, toen bet gezelschap
□it eikaar ging.
De verliefden hadden dien nacht de schoonste
droomen en bet echeen hen toe, dat geen wolkje
den hemel van het gelnk verduisterde.
XIV.
AAN BOORD.
Den volgenden dag kwamen Bnrgand en Thé-
rèse op het kasteel dejenneereD en er werd
beslaten, dat de rentmeester en zyne dochter,
voortaan eiken dag mat de familie de Montalais
aan tafel zonden zitten.
De graaf Bprak er zelfs van, dat Burgaud
zyne betrekking zon neerleggeo, maar daar
wilde de rentmeester nog niets van wetep.
Zoolang Tbérèse nog ongetrouwd was, wilde
bij op rijn post blijven en eerst na het bnwelyk
zon hy gaan rnsten en by het jonge paar zijnen
intrek nemen.
Hy bad reeds een geschikt man tot zijn op
volger bestemd, en den dag na bet bnwelijk
zon deze de betrekking van bem overnemen.
Tot zoolang zon hy Bnrgand in zijn weik
ter zijde staan om op de hoogte der zaken te
komen.
De graaf Btemde hier volkomen in toe.
Christine was onnitpnttelyk in vrienddelijk-
heden en voorkomendheid voor Bnrgand en de
jongelieden. Zij maakte allerlei plannen voor
de toekomst, 's Winters zou zij met den graaf
twee maanden by Philippe en Madeleine ver
blijven en den zomer zonden zy allen op bet
kasteel Ginestière doorbrengen. Hoe heerlyk
zon bet zyn, zoo onatgebreken met elkaar om
te gaaD.
Montalais was verrukt over de genegenheid,
die Christine zijnen zoon en zyne dochter be
toonde.
Bnrgand en de jongelieden echter vertrouw
den die groote vriendschap niet en besloten
op bnnne boede te zyn, want ondanks al die
voorkomendheid vermoedden zy nog steeds in
Caristine een vijaadin.
Na hbt dejinner werd er een rijtoer in de
omstreken gedaan.
De drie dames, de graaf en Bargand namen
plaats in den grooten landauer en de jongelieden
vergezelden te paard bet rijtuig.
Ouder het rijden kwam er bij Christine eens
klaps een niiaw plan op.
Ik heb veel lost om eens en zeetochtje
te doen, zegde zy Philippe en Paul hebben
immers znlk een BChoon jacht, dat de Port-
Vendres voor anker ligt Dat moesten we
gaan bezoekeD en er 6ens mee in zee steken.
O ja, dat is een goed denkbeeld, zegde
Madeleiue, bet moet na too heerlyk zyn op zee.
Ge hebt er toch niets tegen, mijn vriend?
vroeg Cnristine aan haren echtgenoot.
Volstrekt niet, antwoordde deze, gy weet
mijn lieve, dat ik steeds bereid ben om ge
noegen te doen.
En boe denken de heeren over myn plan
vroeg zy verder, terwijl zij zioh tot de beide
rniters wendde.
Panl boog en zegde
Wij zijn geheel tsr nwor beschikking
mevrouw. Eu Philippe voegde er bjj
Het zal ons een genoegen zyn, n op ons
jacht welkom te boeten.
Dan zal ik maar terstond het plan voor
oob uitstapje bepalen, ging de gravin voort
Wy vertrekken morgen met den eersten trein
naar Port-Vendres en dejeuneeren daar. Ver
volgens gaan wy aan boord van de Madeleine
en dineeren op ue. 's Morgeus zien wij de zon
opgaan over bet water, betgeen een heerlyk
g» zicht moet zyn en keeren daarop naar Port
VendreB terng en vandaar weer naar Ginestière
zoodat wij overmorgenavond weer tbnis zijn
Nog eene vraag. Is er ren piano aan boord
Zeier mevrouw, antwoordde Philippe, in
de groote ksjnit staat een nitmantende piano
Overheerlijkriep Christine nit, dan
kannen wy 's avonds wat maziek makeD.
In het voorbijgaan h eld men stil voor het
telegraafkantoor te Cbalan od Philippe tele
grafserde aan den kapitein van de Madeleine
daet bij alles gereed moest maken om den
volgenden dag in see te steken, dat de hotten
tot de ontvnngat van gasten in orde moesten
Eierenprijzen.
De aanhouding van de >Zaanstroom«
en de »Batavler V* heeft grooten in
vloed op de eierenmarkt. Zooals bekend
is, waren groote hoeveelheden eieren op
deze booten.
De prijs van dit artikel daalde gisteren
op de weekmarkt te Culemborg tot f 3.60
en f4.20 per 104 stuks. Verleden week
was de noteering nog f 5 tot 5.40.
De volgende week verwacht men nog
meer daling.
Dat belooft goedkoope Paascheleren 1
Een recordcijfer.
Maandag werd te IJmuiden in de
Rijkshal voor ongeveer f 105.000 aan
visch verhandeld.
Een recordcijfer, dat op één dag zoo
veel vlsch werd verkocht. Voornamelijk
is deze enorme omzet aan de groote
vangsten der stoomtrawlers in de laatste
dagen toe te schrijven.
Vroeger was f 2000 a f 3000 hoog,
doch thans zijn- de besommingen van
f 4000 tot f 10.000 per schip in een week
tijds.
Lotisico.
De rechtbank te 's Gravenhage heeft
de vorderingen van 4 prijswlnners van
ïLotlslco* tot bedragen van resp. ruim
800, ruim 4000, ruim 4000 en ruim 2000
gulden toegewezen na verwerping van
het beroep van de gedaagde Maatschap
pij »Lotisico« op de conversie betrek
king hebbende artikelen der overeen
komst in verband met 't uitstel van de
trekkingen van eenlge klassen des Staats
loterij.
De Zaanstroom
De directie van de Hollandsche Stoom-
boot-Maatsch. heeft van den heer Visser,
den gezagvoerder van de Zaanstroom
een telegram van den volgenden inhoud
ontvangen: >Verbeurd verklaring mis
verstand. Voorloopig opgebracht. Wacht
beslissing van prijsgerecht. Heb gepro
testeerd bij consul te Brugge.*
gebracht worden, en tevenB aan de kok, dat
by zyne maatregelen voor het diner moest
nemen.
Men keerde daarop naar het kasteel terng
Na het diner werd alles tot b9t vertrek in
orde gebracht en men begaf zich dien avond
zeer vroeg ter raste.
Toen Chrisline op bare kamer alloen was
zeide *y rnet de groote zelfvoldoening
Ziezoo, het eerste gedeelte van de taak,
die Fernand mij heeft opgedragen, is volbracht.
Het was een goed idéé van mij, dezen zeetocht
voor te stellen. Ik zal dan goed de gelegenheid
hebben, om het jacht nauwkeurig te bezichtigon
en er Fernand eene jniste beschrijving van te
geven Ik vermoed eenigtins wat zyn plaD is.
W mineer het maar gelokt, want hot begint my
zwaar te vallen zooveel vriendschap te veinzen,
voor meusohen dien ik haat en veracht.
Het toobtje werd gemaakt geheel naar bet
plan, dat de gravin opgeworpen bad.
Den volgenden morgen reed men vroegtydig
naar Chalan, vertrok met den eersten trein
naar Port-Vendres. waar men om elf nar aan
kwam. In het hotel werd een krach«ig dej tnner
gebruikt en in den namiddag ging men aan
boord van de „Madeleine."
De gebeele equipage stond op het dek om de
gasten op te wachten.
Toen deze den voet op de brng zettsn, bief
de bemanning een daverend hoezee I aan cd
nit bet kleine, koperen kanon dreunde een schot
over het water.
Philippe ging voorop, mat zijoo stiefmoeder
aan dan arm. Op hem volgde Paul en Madeleine,
daarna de graaf met Thèrèïe en Burgand kwam
achteraan.
Philippe geleide zijne gasten overal rond.
toonde bnn de groote ksjnit, de hutten, de
voorraadkamers, de eetzaal, de kombnis voor
de bemanning en keerde daarop met beu terng
naar het dek, waar onder het witte zonnezeil
eenige zotels en schommelstoelen stonden.
Christine zag overal oplettend rond en prentte
de goheele inriobtfug van de boot gosd in baar
geheugen.
Zij had evenwel nog niet genoeg van het
jacht gezien en zy begreep, dat Fernand vooral
veel belang zoo stellen in do inrichting der
machinekamer.
Reeds wilde Philippe bet sein tot het vertrek
geveD, toen Christine hem weerhield met de
woorden
- Verschooning, waarde Philippe, bet komt
my voor dat ge nog iets h' bt overgeslagen,
toen ge ons de boot liet zien.
Wat dan, mevrouw vroeg hy verwonderd.
Ik heb d« machinekamer nog niet bezocht.
Dat is zoo. mnar ik ton n dat bezoek Dist
aanraden. Er heerscht daar eene ondraaglijke
hitte, terwijl de olie een ver van verkwikkenden
geur verspreidt.
Dat is voor mij geon beletsel. Ik stel veel
belang in mecanisme en wanneer ik doB nist
te veeleischend beD, dan zon ik n gaarne ver
zoeken, mij er heen te geleiden.
Zooals ge wilt.
De anderen hadden geen lnet, dit gedeelte
ven de jacht te bezichtigen, zoodat Philippe
er alleeu met zyne stiefmoeder heenging.
De machinekamer was eene kleine raimte,
die men langs eene smalle, stalen lader moest
bereiken.
Zooals Philippe gezegd had was er ondraag
lijk heet. De boot stond op het pnnt van te
vertrekken en bet vuur brandde fel in den oven,
waarvoor een stoker, roet zwart gelaat, bad
post geva». In de machinekamer rook het inder
daad zeer naar den olie, waarmee de machinist
bezig was zijn machine te smeren.
Philippe hod wel gedacht, dat zijne stiefmoe
der aan den ingang der mnchinekumer van haar
voornemen zon aftien en teruggaan, maar hy
vergiste zicb.
Zooder vrees, haar lioht zomertoilet te be
derven, klom Christine de stalen ladder ef en
trad de machinekamer binnen.
Het machine wa'i uitmuntend onderbonden
blonk dat het oen Inst was.
en
ging
bleef
Terwijl ChriBtine naar binnen
Pmlippe aan den ingang staan.
De machinist was drnk aan het werk, en
bemerkte niet eens, dat er iemand binDen bin
nen kwam.
Eerst toen Christine naderbij kwam, om het
machine beter te knnneD bezien, bief de ma
chinist het hoofd op eD zog baar aan.
(Wordt vervolgd.)
