Summer 15
Zondag 20 Februari 1916.
39e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Waa!wi|ksche Stoomdrukkeri) Antoon ïielen
Eerste Blad.
mm ons onze schulden,
Dit nummer bestaat
nit TWEE bladen.
FEUILLETON.
Binnenland.
De Stilte vóór den Storm.
Telefoonnummer 38. Telegram-Ad es: ECHO.
(Blot volgt.)
De Echo van het Zuiden,
WaalwUksrhe en Laagstrutschc Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele ryk f 0.90-
Briereningezonden stukkengelden err «"ranco te zenden aan den
Uitgever.
UITGAVE
Prijs dm ADVMTiimSN 10 cent per regel; minimum 6 regels; groote
etters naar plaatsruimte. Advertenties S maal ter plaatsing opgegeven
vorden 2 maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
dvertenties bij abonnement «orden speciale aeer voordeelige contracten
'esloten. Reclames 15 cent pet rege
De militaire medewerker van de Haag-
sche Post schrijft in zijn blad onder
staande beschouwing
Wanneer men 't eind van den oorlog
In dit jaar nog wenscht te bereiken, dan
zal het middel daartoe uitsluitend kunnen
bestaan in verwoed vechtendiegene
van de tegenstanders, die zich daartoe
in staat acht, zal dan moeten aanvallen
en op zulk-een overweldigend krachtige
wijze, dat de weerkracht van den vijand
feitelijk gebroken en zoo mogelijk tactisch
vernietigd wordt. En zal dit nu mogelijk
blijken Om daaromtrent eenigszins een
oordeel te kunnen vellen, is het noodig
om afgaande op het weinige, dat wij
weten den toestand bij de hoofdpar-
tijen eens na te gaan. Vooraf vestig ik
er de aandacht op, dat ik bij de navol
gende beschouwingen slechts het oog
vestig op de militaire krachtsverhoudin
gen en onzekere tactoren van economi-
sehen of politieken aard niet io aanmer
king breng.
Met de Centralen beginnende, stuit
men al dadelijk op de moeilijkheid, dat
er absoluut geen eenheid van meeningen
bestaat omtrent de militaire kracht, waar
over door de hoofdpersoon Duitsch-
land nu nog beschikt wordt. Men
weet vrij nauwkeurig de grootre van 't
menschenmateriaal, waarover Duitsch-
land bij het begin van den oorlog, d.i.
voor anderhalf jaar kon beschikken en
men weet ook, dat er aan Centrale zijde
geweldige Verliezen zijn geleden, welke
door Duitschland met schijnbaar angst
vallige zorg in de >verlieslijsten< worden
vermeld. Ik gebruik het woord schijn
baar* en moet hierbij al dadelijk voor
opstellen, dat ik daarmede volstrekt niet
wensch te beweren dat die »verlieshjsten<
naar mijne meening onjuist zijn. Zulk
Yan .DE ECHO VAN HET ZUIDEN."
eene bewering zou ik onmogelijk kunnen
staven, aangezien ik over de gronden
daartoe zelfs niet zou kunnen beschikken.
Wanneer ik dan ook ruimte voor twijfel
open laat, is dat alleen omdat van de
zijde van Duitschland's tegenstanders op
de meest besliste wijze en naar zij
zeggen op deugdelijke gronden, wordt
betoogd, dat de verliezen der Duitschers
véél grooter zijn, dan de Verlustlisten»
zouden aangeven.
23)
Z|jn lichaam rilde in een hevige stuiptrek
king. Bewogen door innig medelyden legde
Laone hem de hand op het hoofd, als om hem
gerust te stellen.
Dank, dank I fluisterde Ugo, bijna niet
verstaanbaar, nn kan ik....
Hij kon desen sin niet voleindigen, met een
schok strekte sicb sijn bebloed lichaam nit.
Nog eens riohtte hij zich in zijn doodstrijd
op maar met reeds gebroken oogen.
Toen bleef hij roerloos liggen. De toppen
der boomen bewogen zich in een kolm windje,
de stralen der zon drongen door het gebladert
en klaarden de slanke stammen bloedrood.
Hijgend en doodsbleek keerde de capitano
op bet slot terug, waar bij het geheele ge
zelschap reeds in den tain vond. Overal had
men, maar vergeefs naar hem gesooht. De
gasten waren beslaiteloos wat te beginnen,
reeds sinds anderhalf nar was Leone verdwe
nen. Taddeo meende dat men gerost kon weten,
boewei de overigen veronderstelden, dat
Siena's stedevoogd wel iets overkomen kon
zijn, een plotselinge ongesteldheid of iets
ergers misschien.
Terwijl het gezelschap das van gedachten
wisselde, betrad Leone den tnin, begroet met
laide vreugdekreten, die eobter, toen men
«ijn marmerwit gelaat zag, versmoorden,Ont
steld week men terug.
Leone deelde den jagers in afgebioken
zinnen mede dat Ugo de Falconari door een
der aange^ohoten wilde zwijnen was overvallen
doodelyk gewond in h-t boschje lag, dat
h\j hen beknopt beschreeftoen zakte hij
Om de gedachten te bepalen wil ik
een tweetal cijfers noemen. Volgens me-
dedeeling van Centrale zijde zou Duitsch
land bij het begin van het loopende
kalenderjaar een aantal van twee enveen
half millioen permanente verliezen hebben
geleden, doch volgens de berekening
van den Franschen generalen staf moet
vaststaan, dat dit getal niet veel van vier
millioen verschilt. Indien de stelling door
de Franschen geuit juist is, dan zou
Duitschland inderdaad aan de grens van
ziin machtsvoorraad zijn gekomen en
kan indien de geallieerden hunne
krachten op juiste wijze gebruiken
van een beslissend offensief van Centrale
zijde geen sprake meer zijn. Is evenwel
de Dultsche bewering juist, dan beschikt
Duitschland nog over eene aanzienlijke
kracht en is het dit vóórjaar nog niet
aan de grens van zijn »kuunen< gekomen.
De Ceotralen kunnen dan wat hun
menschenmateriaal aangaat het ge
heele volgende jaar met gerustheid te
gemoet zien.
Eene andere kwestie is het echter,
of zij zelfs in het voor hen gunstigste
geval met de door hen geleden ver
liezen, nog aan een aanval in grooten
stijl kunnen denken. Tot een overmach-
tlgen aanval naar beide zijden tegelijk,
waren zij nooit in staat en een offensief
in het Westen, met de Russen zooals
die nu zijn In het Oosten, durf ik
geen succes voorspellen. Hoewel omtrent
de sterkte der Geallieerden nagenoeg
geen gegevens aanwezig zijn (de Fran
schen publiceerden nooit verliezen), mag
ais vaststaand worden aangenomen, dat
de >Entente« door den grooten
menschenvoorraad in Rusland nume
riek thans de meerdere is, zoodat men
van een Duitsch offensief in Frankrijk
nu toch niet meer mag verwachten dan
bijv. van den tocht naar Calais destijds.
Waarschijnlijk is het can ook, dat een
offensief in de naaste toekomst van de
Entente zal uitgaan en vrij algemeen
schijnt men te verwachten, dat dit offen
sief in Oost en West tegelijk zal plaats
hebben.
een onverwachten stoot toe te brengen,
het geheele mooie plan der Entente in
duigen te doen vallen. En de korie,
krachtige, maar vrij nuttelooze aanvallen
door de Duitschers aan het Westfront
ondernomen, leiden tot de conclusie, dat
in Frankrijk de stoot niet zal worden
toegebracht I
plotseling ineen,
Gian Taddeo en de dochter van den slot
voogd poogden den bewmteloose by te brengen,
terwyl de jagermeeater en syn gezellen naar
de plaate dei onheila gingen.
Spoedig was Leone weder tot sichself ge
komen en dadelyk, loader de tevngkomat van
den jaganmeester af te wachten, wilde bij
heeng&au. Alles was hem, die door wroeging
verteerd werd, er a&u gdlegenoogeublikkelyk
te vertrekken. Hy verzocht den overigen
gasten vergeving, voor syn plotseling vertrek,
de dood van de Faloonuri, legde hem awure
verplichtingen op, nog dienzelfdoo nacht moest
bij te Siena z|jd, al zon zijn paard dood onder
hem neeretorten.
than Taddeo begreep dat deze schrikkelijke
gebeurtenis boiteDgewone maatregelen eischte.
daarom trachtte hy niet zyn gast van besluit
te doen veranderen, <e meer daar er, na den
dood van Ugo, van het voortzetten der jacht
geen sprake meer kon zijn. Hy betuigde den
oapitano sijn innig leedwezen over den tren-
rigen afloop der jaoktparty en zyn leedweae'n,
dat hij, met het oog op zijne gasten, Leone
niet naar Siena kon vergezellen.
Leone dankte hem. kooB een der ver'roowden
ut het gevolg, benevens een paar jagersknechts
van den Blotvoogd en Bloeg toen den kortsten
weg in naar Siena, door het wondryke dal,
sonder zelfs afaoheid van het geselschap te
nemen.
Spoediger dan by verwachtte, maar tooh
veel te langzaam voor sijn ongednld kwamen
zy op de plaats, waar de paarden waren
achtergelaten. Dadelijk sprong men in den
zadel, en toen begoc een gestrekte draf over
hobbelige boomwortels, gladde, met dennen
naalden bezaaide hellingen en ruwe rotsen,
tot dat men den zoom van het wond bereikt
bad.
Hier zond Leone zijn gevolg terug en voort
ging bet weer, na langs den meer gehaanden
weg. Ginds lag«>n de torens van Siena in ne
velen gebald voor kern, om het donker*
koepeldak van den Dom hiog reeds de gouden
weerschyn. die de nadering van den avond
aankondigt. Siena kon men een nar na zons
ondergang bereikt hebben besteeg Leon
daar onmiddellijk een nieuw paard, dan kon
j
Dat dit plan zou zijn gebasseerd op
een zeer juiste strategische gedachte,
behoef Ik wel niet nader te betoogen
leder voelt natuurlijk, dat dit concen
trisch aanvallen de beste wijze van agee-
ren is, vooral omdat men daarmede zoo
veel mogelijk afbreuk doet aan het voor
deel der Centralen, hetwelk het gevolg
is van hunne s'rateglsche positie in het
midden. Bovendien zou een aanval der
Franschen, waarbij' de Duitschers
zonder „vernietigd" te zijn tot de
ontruiming van een groot deel van België
werden genoodzaakt, vrijwel als beslis
send mogen worden gekwalificeerd. Het
is intusschen maar de vraag of men van
de zijde van de Entente met voldoende
zekerheid succes van de grootsche onder
neming verwacht, want door een échec
zou niets gewonnen en ontzaggelijk veel
onherstelbaar verloren gaan. Mocht de
aanval nl. niet gebet 1 slagen, dan zou
veel kracht verspild en zou het voor
deel van de machtsmeerderheid ten
eenenmale en wellicht voor goed verloren
zijn gegaan.
Hoe dit alles ook zij, uit hetgeen de
geschiedenis van den dag ons leert,
meen ik te mogen opmaken, dat de
Duitschers rekening houden met een
mogelijk offensief van alle Geallieerden
in concentrische richtingen, en daartegen
reeds maatregelen nemen. De communi-
qué's zeggen ons niets, maar „er broeit
wat" aan Dultsche zijde. Men zou de
strategie van den Duitschea generalen
staf al heel slecht beoordeelen, wanneer
men meende, dat hij rustig zijn noodlot
zou afwachten en niet alles in het werk
zou stellen om het initiatief in handen
te houden. Het doel van de Dultsche
legerleiding is derhalve om, door vlug
by nog tegen middernnobt aan het slot in de
Maremma syn
Pia zon misschien reeds slapen en Leone
moest dan gednld oefenen, maar hy was dan
toob in hare onmiddellijke nabijheid, hy kon
lijn gloeiend hoofd tegen de dear van bare
slaapkamer drukken, in gedachten kon hy sich
aan baar voeten werpen baar biddend om
«eoade, geen oogenbiik soa hij van den drempel
harer kamer wyken, luisterend naar eiken
ademtocht tot zij ontwaakte. Eo dan, dan, o
bij huiverde bij de gedachte aan dat oogenbiik.
Met geweld moest hy bet denken aan dat
eerste wedersien verbannen uit syn geest', 't
soa hem misschien den moed en de kracht
ontnemen, die hij toch ioo hoog noodig had.
Want als zy hem aan sou zien met holle oogen
nit een doodsbleek gelaat, zy, die eens zoo
bloeiend, zoo schoon was geweest, en die by
door eigen moedwil in het verderf bad gestort,
o, dat zon hem krankzinnig maken. Zeker hy
was wreed geweest, zelfs al ware zy sohnldig.
Hoe ontzettend moest dat engelachtige
wezen, zy, die hem zoo innig liefhad in die
woeBternij hebben geleden, veroordeeld tot een
Ungsameo dood door hem. dien zij verafgoodde.
Wee 1 driewerf wee als bij te laat kwam I Dan
zon ook voor hem bet laatste nar daar zyn
Nader en nader kwameo de torens van de
stad der drie heuvelen, die zich baadde in
een stroom van langzaam verbleekend avond
rood. Helder en elfea was de Inoht, vreedzaam
het land en te meer voelde Leone daardoor
de kwelling van den opstand in syn gemoed.
Toch spiegelde by zioh soms voor, dat mis
schien alles nog ten goede komen kon en een
flikkering van hoop kwam er dan iu sijn hart.
Zijn paard wasmot schuim bedekt zoo rende
Leone de poort van SanLorenzo binnen, zijn ge
leider was reeds langen tjjd aobter gebleven.
Stom van verbazing keek bet volk, dat de
mnffe woningen verlaten had om te genieten
van de koele avondluoht, de vreeswekkende
verschijning na, die woest door de straten
stormde en schrik en ontsteltenis bracht onder
de wandelanrs op de Piazza.
Een dronk, een stak brood en dadelijk
besteeg Leone voor zijn paleis een nieuw
paard, zwijgend wees hy de hem angstig aan
starende bedienden af eo weigerde elk geleide.
Zie, men begint na anderhalf jaar zoo
langzamerhand „zijn Pappenheimers te
kennen". En het Dultsche methodische
brein, dat de verschillende handelingen
in dezen oorlog uitdenkt en doet uit
voeren, werkt volgens vaste beginselen.
Volgens een dier principes doet men
een massa-aanval op een bepaald punt,
voorafgegaan door schijnstooten op een
geheel &nder terrein en tracht men den
indruk teweeg te brengen, dat op dit
laatste gedeelte iets grootsch gaat ge
beuren. Wanneer Hindenburg de Russen
uit de streek der Massurlsche Meeren
zal gooien, dan worden met véél ophef
Aanvallen gedaan op het Westfront en
Mackensen's reuzenslagen in Gallicië
worden voorafgegaan door drukke schijn-
actie in Frankrijk.
gende Is maar ook zij kunnen slechts
gissen, wat de volgende zet op het schaak
bord zal zijn. Gelukkig voor de Franschen
kunnen zij troost vinden in hun oude
spreekwoord „un horame averti en vaut
deux". Als zij het nu maar goed weten
toe te passen I
V
Thans zien we weer aanvallen in het
Westen en met zorg wordt lang van te
voren het gerucht vurspreid, dat de Duit
schers een offensief in Frankrijk op het
touw zetten. Maar Inmiddels worden onze
Dultsche grenzen potdicht afgesloten, het
geen altijd op troepenverplaatsingen wijst
en worden sterke afdeellngen ik schatte
wel een legercorps op zijn minst van
het Westelijk front weggehaald. Nie
mand weet waar de slag zal vallen,
maar de toekomst zal het ons weldoen
kennen. Mogelijk zal een poging worden
gewaagd door Hindenburg, om zich
eindelijk meester te maken van de lijn
RigaDwinsk, hetgeen de positie der
Duitschers in Rusland In hooge mate
zou verbeterenof misschien is de tijd
aangebroken voor een aanval op Salooiki
kunnen er slechts naar raden. Het
moet echter voor de Entente thans een
zeer onrustige tijd zijn. Want de Fran
schen en hunne bondgenooten kennen
natuurlijk de methodes van hun vijand
heel goed eo zij weten, dat er iets han-
Weer klonk de kletterende hoefslag van
het snuivende ros door de straten, ditmaal in
de richting van de Zuidoostelijke poort.
De naoht was stikdonker. Maar evenwel
was het licht der sterren voldoende om hem
het goede pad en de juiste richting aan te
wysen.
Ginds, in de verte, waar de planeet Jnpiter
aan den hemel stond, lag het dnisendmaal
vervloekte slot dat het dierbaarste wezen, dat
er voor hem op aarde was, binnen sijn maren
hi-ld opgesloten. Vooruit das, over dieeinde-
looze vlakte, langs dampende moerassen,
waarboven de nevelen in grillige vormen
dansten en sprongen, vooruit door het mullige
sand en het drassige veen, vooruit over dien
gevaarlijke bergrag, voornit 1
En in het snizen van den wiod hoorde de
eensame rmter stemmen, nn smartvol en
klagend, dan weder spottend en dreigend, als
het gelach van helsche demonen. Daar, die
zaoht op en neer golvende nevelstreep, was
Pia's lijkkleed. Zie, sie, daar ontwikkelt sich
langzaam nit den vlokkigen damp haar slanke
gestalte, bet omsluierde hoofd, het bleeke
gelaat, wit, alles wit. Boven bet donkere
moeras ligt se op een renssobtig praalbed
Pia 1 Pia
Het ros steende onder den krampachtigen
druk van des capitano's knieën en angstig
draafde het, met byna verdubbelde snelheid
langs het smalle, gevaarvolle pad.
Ineens was de spookachtige lijkbaar weg,
maar rechte, in de verte rees een nienwe
gestalte op loerende als een roofdier met
woest glinsterende oogen.,.. Ugo de Faloonari,
de oorzaak van al dit smartelijk leed.
Andermaal gleed een schim over den weg,
bleek, wezenloos, Leone rilde, dat was hy
self, dien bij daar op syn nachtelyken tooht
ontmoette, in dezelfde kleeding, de jaohtmnts
met wuivende reigervederen op het hoofd. Ah 1
dat was een openbaring, vreeseljjk, vreeselyk.
Spoedig son hij troosteloos naar huis keeren.
Alleen, Pia niet by zioh Alleen, soo als hy
gekomen was. Dat wilde het noodlot.
Een diepe zacht ontsnapte zijne borst.
Neen, dat nooit, sprak hy. Ik sweer dat
ditmaal de voorspelling liegt. Ik breng baar
in myne armen naar Siena, of ik volg haar
Uitvoer van aardappelen.
Naar ons wordt meegedeeld, is de
regeering voornemens, vergunning te
verleenen tot uitvoer van een vrij aan
zienlijke partij aardappelen naar België
en Noord-Frankrijk. De uitvoer zal enkel
plaats hebben door de commlssie-Fles-
keos, welke commissie in overleg zal
treden met de Aardappelvereeniglngen
en tevens de controle zal uitoefenen en
voor een goede distributie zal zorg
dragen.
Alleen aanvragen om uitvoer gedaan
door of namens openbare lichamen, offi-
cieele comlté's en dergelijke kunnen in
gunstige overweging worden genomen.
De commissle-Fleskens stelt zich voor,
voor de uit te voeren aardappelen een
uniform prijs in verhouding tot de ver
schillende qualiteiten te doen besteden
en zal bovendien de noodige maatregelen
nemen om te zorgen, dat de verhoogde
prijzen aan de landbouwers ten goede
zullen komen. Aan de exporteurs, die
voor levering in aanmerking zullen ko
men, zal een commissieloon worden toe
gekend!.
Kunstmest
De Kunstmest-commlssle maakt be
kend, in vervolg op hare desbetreffende
mededeeling d.d. 17 December 1915
dat het thans afdoend gebleken is dat
geen gelegenheid kan worden gegeven
tot nabestellen voor "voorjaarslevering
öp superphosphaat, zwavelzuren, ammo
niak en Chilisalpeter.
Wèl is sedert de gelegenheid open
gesteld tot het doen van nabestellingen
op kallzouten.
In verband met verschillende omstan
digheden ziet de Comml sle zich boven
dien genoodzaakt mede te deelen, dat
het onmogelijk is gebleken, voorloopig
de aflevering van reeds bestelde super-
in het graf waar geen laster, geen ontrouw
en geen droefheid meer syn 1
Voort ging het over de eindeloose heide.,
het paard raakte langsamerhand nitgepnt,
tweemalen struikelde het, soedat Leone zioh
niet dan met moeite in den zadel overeind kon
honden.
Met forsche hand rnkte by het edele dier
omhoog. Weldra rees de zwarte massa, waar
boven de half vervallen toren scherp nitatak
voor syn starende oogen op. Nog eenige
minuten en hy stond voor de ophaalbrug.
Leone sidderde,, daarboven in den toren
brandde licht, dat was geen gnnstig tesken.
Met donderende stem riep hy den wachter
doch er ging een kwartier voorby eer men
de rag nederliet
Gy zyt allen onbesohaamden, sohreenwds
hy de bedienden toe, mij hier ale een bedelaar
midden iu den nacht te laten waohten. Is dat
de eerbied dien gij hebt voor nw meester,
wiens brood gij eet Waar is de slotvoogd
Heer, wy hadden drnkke besigheden
sprak een der bedienden, die het paard van
den capitano by den tengel bad genomen. Sor
Grimaldo is boven, by onze meesteres.
Leone verbleekte.Waarom stamelde by,
ik daobt,..is de Signore erger geworden
Wjj vreezen bet, nwe hoogheid. De
koorts is geweken, maar de zwakte neemt met
den dag toe. Sor Grimaldo sond uwe hoogheid
weinige nren geleden een bode, om n te waar
schuwen.
Leone hoorde niets meer. Met wankelende
schreden ging hy de binnenplaats over en de
trap op. De kneoht liet het paard aan sjjn
lot over en volgde zyn meester met een lan
taarn in de hand.
De denr van de vochtige bovengang stond
open, met ingebonden adem ging Leone verder
tot h(j het torenkamertje betrad, op welks
ateenen vloer Pia in zwym was gevallen.
Er brandde een armzalig lampje, de naast-
bjjsynde kamer was beter verlicht. jBist in
dit oogenbiik verscheen de hooge gestalte van
Sor Grimaldo op den drempel, hy was ioo
mogelijk nog bleeker dan anders en sag er
moe en geheel ontdaan nit.