.NOORD-BRABAND
GELDDORST
DOOR ERVARING STERK-
FEUILLETON.
E
I
Onzo Capitulatie.
1 'I?
NUMMER 23.
DONDERDAG 21 MAART 1918.
41e JAARGANG.
Dit blad verschijnt:
Woensdag- enZaterdagavond-
Aboanementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco p. post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, Ingezondeh stukken, gelden enz.,
franco te zenden aan den Uitgever.
Telef. 38.
WAALWIJKSCHE EN LA&GSTRAATSCHE COURANT.
UitgaveWaalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen. Telegr.-AdresECHO.
Prijs der AdvertentÜc
12 cent per regel; minimum 75 cent.
Advertentiën 3 maal ter plaatsing opge
geven worden tweemaal berekend.
Reclames 20 cent per regel.
De verklaring door minister Loudon,
Maandag in de Tweede Kamer afgelegd,
luidt als volgt
Mijnheer de voorzitter, Met de nota,
die ik u H dezer deed toekomen, is
het aan de Kamer bekend, dat de re
geering in afwachting van het tot stand
komen eener definitieve economische
regeling met de geassocieerde regeerin
gen dézén heeft verzocht, om een voor
schot van 100.000 ton tarwe, op de
400,000 ton, welke aan Nederland zon
den verzekerd worden, bij eeoe defini
tieve regeling, op den voet der Lon-
densche basis of agreement. De geas
socieerde regeeringen stemden daarin
toe, onder voorwaarde, dat dan ook
voorlooplg het gedeelte onzer scheeps-
ruimte dat bij de definitieve 'regeling ter
beschikking der geassocieerde bejangen
zou komen, reeds aanstonds daarvoor
zou worden afgestaan.
Met het oog op een bijeenkomst der
geassocieerden te Londen op 18 dezer
werd mij verzocht de beslissing der
Ned. regeering vóór dien dag te doen
geworden.
De regeering te rade gaande met de
belangen der volksvoeding stond gereed
op die voorloopige schikking in te gaan,
toen van geassocieerde zijde plotseling
de eisch werd gesteld, dat de nevens-
bedoelde tonnage ook in de z.g.n. ge
vaarlijke zóne zoude varen.
Het varen bulten het gevaarlijke ge
bied was te Londen van Nederlandsche
zijde als eene prlnclpieele voorwaarde
voor het tot standkomen van een schik
king gesteld en van geassocieerde zijde
had men zich met het opnemen dier
voorwaarde vereenigd.
De beweegredenen, welke tot het
stellen van dezen eisch geleid mogen
hebben laat ik la het midden. De recht
matigheid van zoodanigen eisch kan de
Nederlandsche regeering niet erkennen.
Ook vereenigt zij zich in geenen deele
met de in enkele landen thans gekweekte
opvatting, als zon, wanneer de scheeps-
nood van een oorlogvoerende bovenmate
stijgt, deze volkenrechtelijk bevoegd zijn
neutrale schepen, nog wel in massa, te
dwingen tot het verrichten van diensten,
uitsluitend in. zijn belang. Het volken
recht toch erkent die bevoegdheid slechts
bij wijze van hooge uitzondering, n.l.
waar het gaat om bereiking van eenig
onmiddellijk en noodzakelijk strategisch
doei.
De Nederlandsche regeering gaf, na
rijp beraad, aan de geassocieerde regee-
ringen te kennen, dat zij zoowel uit
politiek als uit economisch oogpnnt de
ernstigste bezwaren tegen den gestelden
eisch had, doch schorste haar definitief
antwoord nog op.
Rekening houdend met den tarwe-
nood, die ons land tegen den a.s. zomer
bedreigt en met de waarschijnlijkheid
dat een een weigering het afsluiten van
allen overzeeschen toevoer tengevolge
-zoude hebben, achtte zij het als haar
plicht zich vooraf te vergewissen, of er
ia dat geval broodkoren uit centraal-
Europa te verkrijgen zou zijn.
Zij wendde zich dus tot de Dultsche
regeering met de vraag of op de leve
ring binnen twee maanden van minstens
100.000 ton tarwe gerekend zou kunnen
worden. Het antwoord was beslist ont
kennend. De Dultsche regeering ver
klaarde dat zij, hoe gaarne ook bereid
Nederland te helpen, toch met het oog
op de behoefte van enkele harer bond-
genooten niet in staat zoude zijn aan
ons verlangen te voldoen, terwijl zelfs
ten aanzien van een latere verstrekking
in kleinere hoeveelheid geenerlei zeker
heid kon worden verschaft.
In die omstandigheden achtte de re
geering zich gedwongen den eisch te
aanvaarden, welke door de geassocieer
de regeeringen verbonden wordt aan de
levering op 15 April a.s. van 100.000
ton tarwe voor de Nederlandsche bevol
king. Zij heeft echter hare toestemming
afhankelijk gesteld van de navolgende
voorwaarden.
In de eerste plaats moet vaststaan,
dat Nederland rekenen kan op de ver
deeling der Nederlandsche scheepsruim-
te en op de voorziening des lands naar
den maatstaf, aangegeven in de Londen-
sche basis, waaromtrent de Regeering
thans ook hare definitieve voorstellen
en hoofdlijnen aan de geassocieerden
heeft medegedeeld.
Ook moet wel begrepen zijn, dat de
bunkerkoleo, noodig voor het vervoer
der voor Nederland volgens de neven-
bedoelde voorziening of rationeeriog be
stemde goederen aan de daarvoor aan
te wijzen Nederlandsche schepen zal
worden verstrekt. Vooral zal ten aanzien
voor de vaart van Nederlandsche schepen
in het gevaarlijk gebied door de geas
socieerde regeeringen gewaarborgd moe
ten worden.
lo. dat die schepen geen troepen of
oorlogsbenoodigdheden vervoeren.
2o. dat ze niet bewapend zullen zijn.
So. dat de bemanningen geheel vrij
blijven, al of niet aan die vaart deel te
nemen.
En eindelijk 4o. dat de eventueel ver
nietigde schepen terstond na den oorlog
door andere vervangen zullen worden,
Tot zoover meent de regeering te moe
ten gaan. Zij heeft zich daartoe genoopt
gevoeld met het oog op den nood, niet
alleen hier te lande, doch ook in de ko
loniën, terwijl ze bovendien zich daar
door althans verzekerde van een belang
rijk deel van onze vloot, hetgeen voor
heden en de toekomst van ons volk van
overwegend belang is.
Verder kan noch mag de regeering
gaan.
De geheele pers is, één uitzondering
natuurlijk uitgesloten, gekant tegen deze
beslissing.
De »N. R. Crt.» lijkt het besluit der
regeering een misslag.
Het blad schrijft dan
Wat zal ons weerstandsvermogen zijn,
als straks de oorlogvoerenden, die om
recht, billijkheid noch menschelijkheid
zich bekreunen, in nieuwen nood geraakt,
met nieuwe eischen voor den dag ko
men
De beschamende overeenkomst, zegt
het blad verder, is het directe gevolg
van onze distributie- en productie-poli
tiek, welke na ruim drie jaren oorlog
volmaakt fiasco geleden heeft.
De scheone gedachte is vervlogen
Wij bieden den geassocieerden een con
tract, dat hun méér geeft, dan waarop
zij zelve hadden durven hopen. Dit laatste
is niet te sterk gezegd. De Engelsche
booten lagen onder stoom, om op het
eerste sein te vertrekken, blijkbaar in
de verwachting, dat de overeenkomst
kortweg geweigerd zon worden, en dat,
wanneer dan de geassocieerden do Ne
derlandsche schepen gingen rooveo, die
nu welwillend zijn aangeboden, op de
Engelsche booten in onzo havens een
represaille-maatregel zou werden toege
past. De helden 1 Zij schenen te meenen,
dat het in do internationale samenleving
overal diefje en diefjesmaat is. En wij
hebben eene mooie gelegenheid voorbij
laten gaan, om te toonen, dat, zoo wij
onrecht moeten dulden, wij daarom nog
eergevoel bezitten, om geen onrecht te
doen.
Alles bijeen is het gisteren een zwarte
dag in onze geschiedenis geworden. Het
had anders kunnen zijn.... Het brood,
dat wij zullen eten, zal een bittere»
bijsmaak hebben.
De eerste indruk der regeerlngsver-
klaring heeft bij de »N. Crt.» een pijn
lijke teleurstelling gewekt, waarna het
blad schrijft
In minister Loudon's toon misten wij
leder spoor van die fierheid, welke nog
laatstelijk in zijn verklaring betreffende
de zand- en grlndkwestie met den daar
aan verbonden Britschen pressiemaatre
gel doorklonk. De toon was ditmaal mat;
de Inhoud der verklaring bevatte trou
wens ook niets waarbij een andere ge
past zou hebben. Voorts kan het natio-
naai gevoel nog een zweem van vol
doening vinden in de voorwaarden wel
ke onze Regeering aan hare bereidver
klaring verbindt en die tamelijk stellig
zijn. Zij ontnemen aan ons bukken al
thans het karakter van een >Grleksche>
capitulatie. Misschien zullen zij juist daar
om niet worden aangenomen 1
Het beste woord was nog de slotzin:
»Verder kan noch mag de Regeering
gaan».
De hoefijzer-correspondent van het
>Hbld.» schrijft In zijn Kamer-overzicht
van 18 Maart
Carpe diem 18 Maart 1 Onthoudt uw
dag, Nederlanders» den dag waarop, door
middel van de Nederlandsche Regeering
bijoa het meest vernederde exploit aan
ons volk is beteekend, dat in dezen oor
log door een groote mogendheid een
combinatie zelfs van groote mogend
heden aan een kleinen staat Is over
gebracht. Het is op één lijn te stellen
met het Oostenrijksche ultimatum aan
Servië, dat tot den oorlog leidde
en er is toch [geen Nederlandsche gym
nasiast geweest, die zelfs maar met een
proppenschieter op president Wilson of
een van^ diens mede-verdedigers der
kleine naties heeft gemikt 1 De 18e Maa t
MAATSCHAPPIJ - VAN VERZEKERING OP HET LEVEN
is die9 ater in onze geschiedenis.
Da Regeeiing heeft gesproken. Zij heeft
gekozen zij is gezwicht, schryft het *N.
v. d. D.,
Een beslissing die alom in den lande
verbazing zal wekken en meest pijnlijke
verbazing.
Zeker, elke beslissing was uiterst moailijk,
in een geval als dit. Aan beide sijden
dreigden gevaren, en hoe de keus ook mocht
oitvallen, onze standvastigheid en opuffs-
ringsgeziadbeid zouden op een zware proef
worden ge»teld. Try algemeen was echter
de overtuiging dat de Nederlaodsehe regee-
ring niet sou bukken voor een bedreiging
met geweldpleging, wat daarvan ook kernen
mocht.
Alleen de ^Telegraaf' kan jaichen. Teen
bezwoer zij op de meeat onbeschaamde
manier de Regeering, die *de zijde van
Daitschlaud' h»d gekozen en *iu haar vrees
voor Duitschland het Nederlandsche volk aan
den hongersnood prijsgeeft'gisteravond
nog bezwoer met een beroep op haar
^liefde voor onze onafhankelijkheid, die
èakel hare houding bepaalt' (ja, zoo staat
't er I) de Volksvertegenwoordigers om in
te grypen, ouidat er van fde zwakke re-
geeriüg die nooit den volkswil begrepen
heeft', toch niets te verwachten was.
En nu... de Telegraaf kan gerust zyo.
Het pro-entente orgasn, de ^Telegraaf',
juicht de beslissing der regeering vau harte
toe. Toch is het blad nog lang niet voldaan
omdat nit de regeringsverklaring, volgens
iet blsd. het volgende blijkt
Dat de regeering tot het laatste oogenblik
naar Duitschland heeft gekeken en eerst
tot hsar keuze kwam, nadat, haar duidelijk
was geworden, dst van Duitsche zijde geen
graantoevoer te wachten was.
De Tijd
Wij zijn Biet een volk, dat onmiddellijk
sijn gevoelen uit door betoogingsn en ma
nifestaties en onze sytupaihieën voor de
verschillende oorlogvoerenden zijn wij ge
wend slechts beichoidenlyk nit te spreken,
doch wie gisteren waarnam, welk een
indrnk de openbaarmaking der Rpgeeriogs-
verklaring maakte, heeft tevens de gelegtn-
heid geh?d, op ts merken, dat de bekende
gevoelens jegens ket Vereenigd Koninkrijk
sedert den Boertn-9orlog niet milder zyu
geworden. Integendeel i Ajies, wat de staats
lieden van Groot-Britanaië in de laatste
jaren hebben bedreven en misdreven tegen
hst volkenrecht, alle machinaties, waaraan
de neutrale landen van hun zijde hebben
blootgestaan, alle chicanes, waarmede zQ
overeenkomsten hebben bedorven en g*-
sehondes, zyu ons weer bewust geworden
en wy voelen dezen slag, dezen zweepslag
van de ejrnieche spotter met Recht en Vrij
heid als een hoon, dien wy moeilijk vai-
geveu zallen.
De ^Manchester Guardian' vergelijkt
Daitiebland's onbekommerde vernieling van
neutrale ssheepsrnimte zonder verontschul
diging of schadevergoeding met de bslofte
van de geallieerden nopens vergoeding en
bescherming van de gebruikte sckepen.
Verder behosft kisraan niet toegevoegd
te worden besluit het blad dat, als
DuitsahLnd Nederland aanvalt, omdat het
het niet gelukt is het voor ziju eigen zelf-
suchtige oogmerken te gebruiken, wij zyu
bodem zullen verdedigen, alsof het onze eigen
f
Van bDE ECHO VAN HET ZyiDEN"
32)
TWEEDE DEEL.
PARIJSCHE MONSTERS.
V.
NA HET DRAMA.
En het gelaat badend io zweet, het hoofd
ale in vaar en de oogeu ver puilend nit de
kassen
Zy heeft het hart van Jeanue verslonden
Zij drinkt de tranen van nafjn moeder en die
tranen dat is ook bloed. Help O, God in den
hemel, help mij, help 1 help
Henry, mijn jongen, ik ben er, ik, uw
moeder
Mevrouw de Kermor was een beawymmg
nnby en zy daeht er selfs niet aan, den dokter
te roepen, die in huis was gebleven. Da arme
vronw was radeloos door hetgèen zy geboord
bad in de ijlende koorts.
Toen kreeg zij een ingeving, een ingeving
die mogelijk een glimlaoh aan den lezer sal
ontlokken, maar in dien toestand alleszins
begrijpelijk wa». De moeder nam baar zoon
zaebtkeni ia haar armen, liet zQn koofd tegen
haar borat eteonen en hem wiegend, alsof hij
nog esn ventje van een paar jaar was, song zy
Slaap, kindje, slaap 1
O, wonder van moederliefdeHet groote
kind «loot weldra de oogen, een rustige trek
kwam over aijn gelaat en kalm eliep bij in.
TI.
DE VOLG IN DE DAG.
Ssbryf nooithad De Breseieu Delrue
aanbevolen. Dsze durfde zelfs niet telefonaereo.
De telefoon is aoo'n onbescheiden instrument,
men kon nooit weten.
Niettemin was bet een ernstig geval het
huwelijk in gevaar. Delrue durfde ket ketel
Kermor niet veriaten en wist niet, boe hij
het moest inrichten den baron op de hoogte
te Btellen.
Eindelijk in den oehtend kwam de markies
van sfje olub thuis en de marteling van Delrue
was ten einde. HQ stalde aijn meester op de
hoogte van hetgeen had plaats gehad en nitte
zyn voornemen den baron te gaan waar
schuwen.
De markies, dis de overtuiging koesterde,
dat bet ongeval niet bysonder ernstig zou zQn,
bewaarde aijn gewone kalmte en heohte sQn
goedkeuring aan Dalrue's plan om De Bressieu
in te lichten.
Hy ging toen naar het ziekenvertrek, waar
intnsaehen ook de oude huisdokter naar den
patiënt was komen aien.
Na de markiesin de band gekust te hebben
de bon-vivant was immer correet ia zijn
optreden ondervroeg by den geneesheer en
zei toen tot zyn eohtgenoote
Kom, markiezin, ge hoort, het ie niet
zoo erg 1 Het is geen ongeval, maar een inci
dent, meer aiet. Een De Kerosor wordt niet
geveld door een slagersmes.
Eb de luchthartige optimist groette de aan-
wetigen gracieus en verliet de kamer.
De markiesin keek hem aa en zuchtte
Esu groot kind ja, meer kind nog
daa Henry.
Was de baron Da Brsssisu medium 7 Zeer
onwaarschijnlijk. Maar een feit is het, dat hij
dien oehtend was opgestaan met een voorgevoél
▼au een slsehten dag te sullen hebben.
Als gewoonlijk was syn eerste werk de
reuaaehtige brandkast te openen, om te sieu
of alias nog op sfja plaats war. Oppervlakkig
bekeken was dit ook het geval, miir het
geoefende oog van den bankier sag, dat er
een andere hand dan de syne in geweest was.
Bskalve zyn doehter kende niemand andere
ket geheim van het Isttcralot. ly een of ander
klein ongeval had hy gesegd bij mijn
dood of arrestatie, kunt ge de brandkast
openen allee wat er ia sit ie voor u.
By nauwkeurige inepeetie bleek het stok,
dat Delroe ia aea onbewaakt oogenblik gstec-
kend had, verdwenen te sijs.
De huistelefoon weerklonk en Sidonia werd
verzocht in hit kantoor van papa te komen.
Weldra trad het mooie, joagc maisie, gekleed
in een oohtendjapen die ryk met Brusselsehe
kant verrierd was, het vertrek biiinen.
Goedenmorgen, papa. Zsker hang voor
ia krekera, nietwaar P Ja, ik daebt het wel.
Na, de eehnldige eteat voor u.
Dnrtc-1 als een josge bind», luid laenende,
viel de jengdige vronw, dia sist terugdeinsde
voor de vreeselykste misdaad, haar vader om
den hals.
Kleine dwaas, kom, laat me los, ge doet
me stikken I
Zoo, dat 's fraai. Met het verkeerde been
uit bed gestent? N», ik ga/
Neen, klQf Wat had ge in de brandkast
te maken 7
Dat meet n wel, andere zoudt u my ket
■iet vrager.
Het vttlsehe sink van Delrue. Wat moet
ge er mee doen
Het stuk spelden aau een mooie ebèque
van vijfhonderd duizend fraues, die gs m8
moet geven.
Hè, wat ZQt ge dol geworden
Dan set ik es» valsche handteekeBing
voor Delrue 1
Toor Delrue
Ja, om kern te betalen voor een misdaad.
Geen aardigheden asjeblieft.
Ik epreek in vollen eruit. Het is nood—
zakelijk om myn huwelijk te verzekeren. Het
ie dringend
Maar met dat huwelijk ie het toch in orde 7
JCr waa nog niets in orde, toen ik^rolj
tegenover Delrue verbonden had, her
woord had gegeven.
1
-
O nw woord Delrne Dat rekent
tiet mee. Een woord wordt gegeven en, wsnneer
men iets geeft, heeft men het niet meer. Wat
Delrue betreft, dien bwehouw ik als siets
meer dat een roet veeg.
't Wae ernstig, dat verzeker ik n.
Een hinderpaal dus
Gy hebt het woord gezegd, een onover
komelijke hindcrpsal.
Die moeet worden opgeruimd. Ie het al
gebeurd? Waa het een msdedingeter Spreek
toeh 1
Een mededingster l
Een dure G« spselfc groot spel. Bcfie,
Delrua is voorstehtig. Laat tenminste het
valiehe stuk fotografeereD.
Is al gebeurd, vadsrtje
Uitstekend. Ga sijt een dochter rayner
waardig. Maar die vyf ton, dat ia een vorstolyke
belooning Is die hinderpaal seo hoog
't Is een naaistertje, eea boerinnetje,
miuder daa niets. Ga moet heer kennen, eQ
was bij de markieziB, Jeanne heet z».
Zoo, dat lieve blondje Is H-nry dan
gek Zon bQ dat huwen, meent go 7 En most
dat een half millioan koiten 7
Sidonia werd ongeduldig en stampte met
haar kleinen voet op den grond.
Hakt n mij zelf niet gesegd. vader, dat
Se dit jaar dertig millioon verloren hebt en
at het huwelijk onze redding moet syn, oase
laatste vergulde patroon, ae allergrootste
reclame
Ja, en ik herhaal het. Ik heb De Kor mor
en sin troep Boodig om niet te springen. Zijn
naam alleen kan den val tegenhouden en van
de opgeschroefde humbug een rustige, solide
saak maken. v
Welnu, ik viad dat een kalf millioen
dan aiet te duur betaald is.
flet blijft duur voor degenen, voor wie
het bestemd is, voor Delrne en voor syn
rooi. 't Is tienmaal, honderdmaal te duur.
9 jaloezie heeft u het verstoBd doen verheien
adonis boog sich over hem been, en hem
reeht in de oogen ziende, seide zij
Vader, ik moest snel handelen, met één
slag. Hot gaat om iets vreesalijks - het gaat
om een miedaad. Het is de prys van bet bloed
en dat bloed ie goud, het is honderd millioen
waard, dank er om l
De baron stond op en liep met groote
etappen de kamer op en neer.
Ben misdaad bloed hm, groote
woorden. Om een voorgesteld doel te bereiken, i
maakt men afdat doen de mogendheden als
er oorlog ie, dat doet een man van saken ale
by te redden is. Frases, niet anders. Loop
hoon. ik bon ziet van gisteren. Ik heb mijn
karretje gekrnid ia het land ven het gouden
van b«t diamant. Ik keb aan de K»*p gaweest,
in Australië, in Alaska en weet ik waar nog
maar. Toor een ja of neer, voor een fl*eh
whiskey, trok men mes of revolver Dat is
tosh hetzelfde 1 Drommels als men al bet
bloed moest betalen, dat er vloeide. In de
heele wsreld doodt men elkaar, men worstelt
om 't leven, man, vrouw, dier of microbe, net
ie de eeuwige strijd om ket bestaan Een
misdeed Haha, ik laeb er mee. Dat naaistertje,
die Jeanne ia heel aardig, maar mQ geen cent
waard om naar de andere wereld te helpen.
Sidonia hoorde haar vader asa als een orakel.
Zij atoad gekoel verelageB.
Nog één vraag, zei de bare». Zyn alle
voorzorgsmaatregelen genomen
Ja, de rest blyft voor Delrut.
Delrua. vijf ton, asjeblieft
Vader, ik wist piet wet ik deedik was
door ket dolle keen. Toen ik het boorde, was
ik dadelQk er vast toe beslotsn, het moest
gebeuren, ik wilde het
Haar oogan sahiiterdeö als die van o6ü
wild dier en haar nagels drukten sioh in het
VltlS0Wy sullen trackten, dat saakje te regelen,
zei haar vadsr, die sioh weer aan zijn leuso
naar aett».
Hy wae een poosje in nadenken veraonaoa,
zoekende de twee waarvan by hat meeste,
hield: sQn dochter en sQn brandkast, met,
elkander te verzoenen. Ale altijd slaagde de
bankier er in, de eplossing te vinden.
[Werdt vervolgd.]
i'
4
DE ECHO VAN HET ZUIDEN,
i i
;'i!
i
i
'U
i
