Eerste Blad.
Nederland en zl|n beschermers.
GELDDORST.
NOORD-BRABAND
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen
FEUILLETON.
DOOD. ERVARING STERK.
1WAALWÜH
f
NUMMER 25.
ZONDAG 24 MAART 1918.
41e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
Woensdag- enZaterdagavond-
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
franco p. post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.,
franco te zenden aan den Uitgever.
Telef. 38.
WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT.
UitgaveWaalwljksche Stoomdrukkerij Antooo Tielen. Telegr.-Adroe ECHO.
Prijs der Advertentitn
12 cent per regel; minimum 75 ceat.
Advertentlën 3 maal ter plaatsing opge
geven worden tweemaal berekead.
Reclames 20 cent per regel.
Reuter seint uit Washington, d.d.
1 20 Maart
President Wilson heeft een proclama
tie uitgevaardigd, waarbij machtiging werd
verleend, om de Nederlandsche schepen
welke in de Amerikaansche havens lig
gen, Woensdagavond in beslag te ne
men.
Deze stap 19 gedaan, nadat het oor-
logshandelsdep^rtement bericht had ont
vangen, dat Nederlaod het Amerikaan
sche ultimatum betreffende de overdracht
van schepen had verworpen.
Wij hebben Donderdag reeds het be
sluit der geassocieerde regeeringen be
kend gemaakt, om onze schepen inbe-|
slag te nemen, zooals blijkt uit boven
staande telegrammen. Uit latere berichten
blijkt dat het juist is en men doet of
door de Nederlandsche regeering geen
voorwaarden gesteld zijn. Men zegt, Ne
derland heeft 't niet aanvaard, vooruit
dus maar. Do pers is natuurlijk zeer
ontstemd, we zullen eenige stemmen
weergeven.
De Maasbode zegt
Indien het bericht van de re-
qulsitie onzer schepen juist is en de
geassocieerden er niet over denken be
hoorlijk op het behoorlijke Nederland
sche voorstel te antwoorden, of althans
aannemelijk te maken dat de Eagelsche
en Amerikaansche telegraaf wonderlijke
fouten heeft begaan, dm treedt er een
zeef bijzondere verhouding in tusschen
de overzeesche machten en ons land.
Er waren er in ons land veleo, die
sceptisch dachten over de veiligheid der
vloot; doch.weinigen hebben verwacht
een zóó groot gemis aan decorum, een
zóó grove roofpolitiek, waarbij alia vor
men van beleefdheid vergeten worden.
Tenzij, wij herhalen het, er misverstand
in het spel is.
>Wij vechten en nemen ons voor, door
te vechten, teneinde eens voor altijd een
einde te maken aan deze metbode van
^plundering en daarvoor in de plaats te
stellen de vredelievende regeering van
georganiseerde rechtvaardigheid* al
dus vermeldt de officleele verklaring,
welke na de dezer dagen gehouden ea-
tente-confereatie aan de pers is afgc-
geven.
Dat is het moois woord, zegt de N.
R. Crt, waarmee en de schoone illusie,
waaronder men vecht, waarna het blad
vervolgt
De eerste daad, die daarop gevolgd
is, is eene daad van roof: de Neder
landsche schepen, die, verleid door geloo:
aan de goede trouw en den rechtvaar
digheidszin van de geassocieerde regee
ringen, naar Amerikaansche havens wa-
ren uitgevaren, en daar maanden lang,
tegen alle recht en billijkheid Jn, zijn
Tan *DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
vastgehouden, worden plompweg in be
zit genomen, en aan de rechtmatige eige
naren afhandig geqjaakt. >Georgani-
seerde rechtvaardigheid 1*
De Nieuwe Courant
De fout van onze regeering is geweest
niet te hebben begrepen, dat van het
oogenblik-af dat raen tegenover ons tot
het rechtstreeksche dreigement overging,
tot de geweldpleging reeds feitelijk was
besloten.
Onze bulging was nutteloos. Men
wenschte geen verder parlementeeren
men verlangde scheepsruimte. Geen non
sens over onze neutraliteitbusiness at
last 1
De Tijd:
Wij zullen nu de gevolgen moeten
dragen van de gewetenlooie practijken
onzer beschermers*. Onze vloot wordt,
men noemt het gerequireerd, doch in
derdaad genomen. Dat beteekent, dat
wij van de zee zijn afgesloten, dat wij
zijn afgesneden van onze koloniën, dat
onze koloniale handelsbelangen afhan
kelijk worden gesteld van do geassoci-
Tenslotte maakt het >Hbld.> nog de
volgende rake opmerking
Apropros, wij hebben tot nu toe voor
de uitgewisselde krijgsgevangenea, meest
Engelschen, wien wij de gastvrijheid
verleenen, geen voedingsmiddelen ont
vangen wij voeden ze, van onze nood
druft. Het is goed dat men in Amerika
en Engeland dat weet.
Ofschoon de »Telegraaf» zijn defini
tief oordeel nog wenscht op te schorten,
wordt de houding van Amerika aan het
blad toch wel wat al te bar. Het laat
dan ook thans een meer-Nederlandsch
geluld hofften
Zoolang het officleele antwoord der
geassocieerden echter nog niet in ons
bezit is, zullen wij verstandig doen
alleen de houding van Amerika te be-
oordeelen.
Die houding schijnt alleen bepaald te
zijn door de streng zakelijke overweglag,
dat niets Amerika kan beletten onze
schepen in beslag te nemen en er dat
gebruik van te maken, dat de Ameri
kaansche "regeering goed dunkt. Ooze
eerden. Onze volksvoeding komt nu in f toestemming voor een onvoorwaardelij-
het ernstige gevaar sedert het begin van j ken afstand onzer handelsvloot zou Ame
TWEEDE DEEL.
PAR1J30HE MONSTER».
VI.
DE VOLGENDE DAG.
Hoor eenp, kiadje, begon by vaderlijk,
cq kunt Dolrue het valsehe stak teruggeven
nrodat wij toch het e'iohA bewaren. Ook zal
ik zorgen, dat ge het andere deel van uw
belofte kunt nakomen au tevens zal ik er
Delrne nog meer mee a»a het lijntje bonden,
ronder dat het «5 een eent kost. Ik sal hem
e en ctdque geven op mijn mashr, betaalbaar
aan toonderhet bedrag wordt geboekt op
de rekening van den markies- Dalrae ral het
geld innen, teckenep voor ontvangst en
hij aal Da Kermor beBtolan hebben.
Zonder dat bet a eèn eent kost
Drommels, zaken sfjn sakea, kleine
dwaas en zo zyn pas goed, wanneer het gold
is van een ander, dat rolt:
Beste vader, ik sal nooit Baden zijn dan
een dom kind bij n vergeleken. Wat >$t ge
groot en hoe bewonder ik u
Op dat oogenblik werd er aan de dtur
geklopt en na het «binnen" verseheen op den
drempel een lakei, die aankondigde dst Delrne
sioh had laten aandienen met een dringende
boodsehap van de markies De Kermor.
Laat hem binnenkomen, gelastte De
i'resiien.
André Delrne batrad het hooge en groote
vertrek, wierp- een vlnohtigan blik naar de
brandkast, die een vonnis van henL bevatte,
en hoog diep voor den bankier, welke beleefde
den oorlog wij zullen noch graan
ontvangen uit Amerika, noch uit Duitsch-
and I Wij verliezen voorloopig niet min
der dan ééo millioen ton scheepsruimte,
wat daarvan terecht komt na den
oorlog, is niet te voorspellen.
Een ernstige tijd breekt nu aan voor
ons vaderland. Een tijd van gebrek,
grooter dan wij tot nu toe gekend hebben,
een tijd wellicht van intriges om invloed
uit te oefenen op onze houding jegens
de oorlogvoerenden. Het beeld van Grie-
cenland komt ons met den dag duide
lijker voor oogen. Maar wij zullen in de
lessen onzer vaderlandsche historie eu
in het vertrouwen jegens onze regeeriag
den moed vinden, om alle" onderdruk
kingen te weerstaan en niet bukken on
der de slagen van hen, die schijnen te
willen streven naar den titel van de zee-
roovers uit het westen.
Wij gelooven, dat deze oplossing van
het geschil de beste is, die in de gege
ven omstandigheden verkregen kon wor
den. Tegen >georganiseerde rechtvaar
digheid* in gewoon Hollandscb ver
taald op macht berustende onrecht
vaardigheid -• valt voor eeu klein land
als het onze, wanneer het tegenover zoo
goed als de halve wereld geplaatst Is,
uiet te strijden.
Het »Handelsblad> zegt, dat door de
gestie van Amerika de roof is voltrok
ken. Het blad schrijft
Het is wel heel ^onderlijk en toch is
het zoo: zeer velen in den lande zullen
met voldoeDiug vernomen hc'obeD, dat
de »geassocleerde> schepen» oo vers onze
handelsvloot >in beslag genomen» heb
ben en dat president Wilson als strijder
voor het recht der volkeren daarin is
voorgegaan.
Na de stemming onder het volk te
hebben getypeerd vervolgt het blad
Het ultimatum» Amerikanen zelf
beschouwden hun voorstel dus als een
ultimatum is geweigerd httisons
een vreugde, dat zij het antwoord van
de regeering als zoodanig opvatten.
groet door dozen nanwelljkg met een hoofd
krikje beantwoord werd.
Toen merkte Dalrue de Milliosnenjnffrouw,
die r-ich in sen vensters» terugge trokken bad
en een nieuwe buiging volgde, zoo mogelijk
nog dieper, dnn de eerstp.
Bidonia was vriendelijk tegenover den secre
taris en beantwcerdAa diens groet met een
GoedeBmorgen, mijnheer D«.l$pe.
De rechterhand var den markies dead ne
syn boodsehap en deelde mede,'dat een kif in
OBgeval great H«Dry overkomen was. Niet
ernstig, bad men ham gelast te zeggen.
Hjj besloot ïfln kort verslag aldus
Als manheer de baron of mejnffrouw
mg wenseben to ondervragen. Ik was teoh
vandaag voornemens te spreken over die
bewuste gobanrtenis dia opdraobt van
mejoffronw.
Welnu, zei de baron, spreek met mijn
doohtor, ik zal met Mn oor Wateren es terwijl
den post behandelen.
Ja, ge kutt vrijuit «eggen wat er is.
voegde Bidonia or bij. Ik bab alles aan papa
verteld hij heeft wel wat gemopperd over
mijn dwaasheid, maar ten slotte keuft hij mij
vergeven. Ga komt mo zeker madedeelen, dst
da Bhinderpaal" nit den weg geruimd is en
dat rs uh gaarne uw premie, nw dmbbele
premie «oudt willen ontvangeD.
Neen, mejuffrouw, nog niet, lfelaua I
Da baron keek mitt op, doeh kuchte even,
alsof hij modelijden wilde doen blijken met
zoo'n sukkel.
Zoo 1 antwoordde Bidonia op rawon tooB.
Wat ii er Aan gebeurd T
Het ongeval van den graaf.
In welk verband staat bet dan met den
■hinderpaal"
Het vormt beide feitelijk óén «aak. Het
is m niet onbekend, dat bet jonge naaistertje
ven mevrouw De Kermor verdwenen is, wat
aanleiding gegeven heeft tot zekere vermoedens.
Nn, on de graaf
Da graaf Ik beb hem aan het verstand
traohten ie brengen, dat bet meisje niet veel
envois was en dat zij sieh liever bq haar
Boort ging voegen om pret te maken, dan^y
de markiezin te blijven.
Welk effect had het
rlka dan betalen met den toevoer van
levensmiddelen, zooals die bij de Lon-
densche besprekingen bepaald is. Ame
rika vergist zich echter schromelijk in
de \mentalilelt van het Nederlandsche
volk, indien het een oogenblik gemeend
mocht hebben, dat wij voor een derge-
weest. Het beseft deze vergissing blijk
baar zelf ook, wanneer het tracht de
verantwoordelijkheid voor de in beslag
neming onzer schepen van zich af te
schuiven door het voor te stellen alsof
Nederland het Amerikaansche «ultima
tum» zou hebben »verworpen>.
Ondanks de gestelde voorwaarden en
tegen niet directe aanvaarding bedreigde
straf, schijnt men toch de reeders te
willen schadeloosstellen en graan te zen
den.
Lord Cecil zeide tenminste in het
Lagerhuis
v De regeering zal met de feeders tot
een overeenkomst trachten te komen
nopens de betaling van de verzekerings
sommen. Ze zal bij het einde van den
oorlog de schepen teruggeven of de
verloren gegane schepen vervangen, de
reeders schadeloos stellen voor het
verlies, door actie van den vijand ont
staan, de bemanningen repatrleereo,
waarborgen, dat de schepen, die van
dit oogenblik af Nederlandsche havens
verlaten, niet zonder overeenkomst in
dienst der geallieerden worden gesteld,
alsmede voor 50.000 ton tarwe of een
overeenkomstige hoeveelheid meel in
een NoOrd-Amerlkaausche haven en
voor dezelfde hoeveelheid in een Zuld-
Amerikaanscha haven zorgen, die,zoo
spoedig mogelijk naar Nederland zullen
worden vervoerd.
tuurlijk zijn wandaad tracht goed te
praten. Veel nieuws zit er niet ia. Htj geeft
weer een relaas der voorgeschiedenis,
en zegt
Wij zijn derhalve genoodzaakt de Ne
derlandsche schepen, die zich onder onze
territoriale jurisdictie bevonden, in onsen
dienst te nemen. Dit optreden van onzen
kant en het gelijktijdig optreden van de
met ons verbonden regeeringen, laat
Nederland ruimschoots schepen over,
want zijn handel van het moederland
en zijn koloniën zal vergemakkelijkt
worden en het kan onmiddellijk schepen
uit Nederland zenden om 't broodkoren
te halen, waaraan zijn volk behoefte heeft.
Deze schepen zullen vrij mogen bun
keren en zullen gevrijwaard zijn voor
aanhouding van onzen kant.
Het s.s. >Nleuw-Amsterdam«, dat op
voorwaarde van zijn terugkeer onder
onze jurisdictie kwam, zal natuurlijk on
middellijk naar Nederland mogen terug-
keeren. Bovendien zal het verlof krijgen
om twee ladingen levensmlddelën mee
te nemen, welke Nederland krachtens
de tijdelijke charterovereenkomst had
kunnen halen, als Dultechland zulks niet
belet had.
Aan de Nederlandsche eigenaars der
schepen, die in onzen dienst wordei
gesteld, zal een ruime schadevergoeding
worden betaald, terwijl er afdoende
maatregelen zullen worden genomen.
I om in de mogelijkheid te voorzien, dat
Mijnheer Wilson heeft een ange pro- K ,ch tï.g.volg. vnn vijandelijk.
lijken »koop> te vinden zouden zijn ge- f clamatie uitgevaardigd, waarin hij na- verior'cn gaaQ
Het slot ervan Is het mooist
MAATSCHAPPIJ - VAN VERZEKERING OP HET-LEVEN
1
O, werd er wanhopend ondtr,m*ar veel
geloef beohtte hij er niet aan. Hij ia haar
gaan opsporeij, maar Jeanne waa verhuisd
zonder Bdres echter te laten. D yraaf vond
haar ziet, maar ik we).
Hi«r viel de bankier hen in dé rrdo
Duurt het nog lang, de geiehi ianis
Wat een nnttelooze woorden I
Delrne vervolgde haastig, terneergeslagen
door die afkeuring
Jeanne Ls Brann werkt rue dn Tempi*,
tot heel laat in dan avond. Gisteravond tegen*
naidderneoht keerde sQ huiswaarts, toen drie
gauwdieven zich op haar wierpen. Zij sleepten
haar naar een vervallen werf en de rekening
was zoo goed als gemaakt.
Zoo dat is tenminste Lts. Eu toen,
Dslrue
Het was weer de baron, die zeer kalm de
opmerking maakt?, terwijl Sidonia meer onder
den indruk was en onwillekeurig rilde.
Aldus, vervolgde Delrae, stond de «hin
derpaal" op het punt voorgoed t« verdwijnen,
toen Henry De Kermor ten tooneele versshaen
en daardoor kan alles weer van voren af
aan begonnen worden.
Dat is niet mogelijk risp Sidonia nit,
bij wie de jaloezie in hooge mate opgewerkt
werd. De graaf in die bnurt, op dat nar
Maar er bestaat geen nur voor hem
hg was voortdurend aan het zoeken. Hy leefde
in die buurt
De Breision was nu geheel oor geworden.
Hjj geloefde in niets en in niemand, maar als
al zijn gelijken, was hij in hooge mate bijge-
loovig. Als het noodlot ia hat spel was, ba
Bebouwde hij de zaak zoo goed als verloren.
Kermor daar jnist op dat tijdstip, dat was
wel het sist te bestrijden noodloot. Hy luisterde
ou, zonder te onderbreken, naar het lange
verbaal van Delrae.
Das, zeide Sidonia ten slotte, is er
eigenlijk nog niets verloren, daar de graaf
niet anders denkt, dan dat bij oen vreemde
het leven gered heeft.
Zoo ie bet, mejuffrouw, ik heb den aftocht
zoo goed gedekt als ik kon. De kans was tegen
mij. Maar we moeten opnieuw beginnen en
ditmaal Blagen.
Hm bromde de baron, wanneer de kans
Het is onze ernstige weosch, om do
belangen van Nederland tot den hoogsten
mogelijken graad te beschermen. Door
in deze krbis ooze etkende rechten uit
te oefenen om alle bezittingen binnen
ons gebied te controleereo, doen wij
Nederland geen kwaad. De manier, waar
op wij voornemens zijo, dit recht uit tn
voeren, alsmede onze voorstellen tege
lijkertijd aan Nederland gedaan, kan
naar mijne meeoiog, niet ln gebreke
blijven om Nederland de welgemeendheid
van onze vriendschap jegens dat land
te bewijsen.
De Maasbode schreef nog gisteravond
Nederland mag nu meer bijzonderheden!
vernemen omtrent de in beslagneming van!
zijn handelsvloot.
Kenniemsking met de proclamatie van den
Amarikaanschen president is nu juist geen
exquis genoegen.
Ten minste als men een natuurleken zf«j
keer gevoelt voor huichelarij an schijnheilig
heid.
Al terkeeren de geassocieerde m'ogendht-j
den blijkbaar in eeu angitwekkenden nood,
wat eeheepsruimte betreft, toch vragen wij
ons af, waarom zij voor een hoeveelheid
tonnage, zoo groot ongereer als de Dait-
echers in de maand Februari vernietigden^
het recht prijs geven om voortaan veroni*j
waardigd te wezen over het onrecht dooj
Daitsehland aan België berokkend.
In graad is er verschil tusschen het Duit-
eche onrecht aan België efP'net Ameri-
kaamchEngelsche aan Nederland. Io
wezen ia het ééa en de zelfde brute ge
weldpleging.
Van schijnheiligheid geeprokeB Weli
zoetigheid in Wilion's proclamatie over zijl
vriendschappelijke gevoelens en over de be
tegen is, wordt het esn alechtt aask. M«tn zou scherming van de Nederlandsche belangerl
•r iets geheel nt ders op moeten vinden. den vol,ten omvang'. Laat cue dij
,o7i*r '««.V J 60 woord, ook gMch,e»en o, ton ,.odj. p.pie,
De Breieieü list nu zijn poet ia den steek onthouden, ale het gaat om de restitu»i<
en hij luisterde «eodschtrg. voor verloren schepen, welke^ alleen dooi
Da «'oretaria van Da Kermor ontwikkelde achepen geschieden kan.
zijn plan en glaasde v*n trota over da op
lettend'arid, waarmede men hem aanboorde.
Hjj zag ook nu weer zijn half willieen aan den die Jeanne den epot met hem drgft, dat ban
borizen opdoemen. Die rehnrk zonder moet J zoogenaamde deugd niets andere is dan ver
afgodsbeeld van zijn boog standpunt af
was een uitnemend menBcbeukenner, hij wut
op to merkas, to ootledsn en gevolgtrekkicgen
to maksn.
Op gevaar af van Sidonia ernstig ta kwetsen,
durfds by zeggen
Het zon dwaei zijn bet te verbloemen
Houry De Kermor Btrfjdt tuiuhen «yn belofte
aan -^ijn vader gedaan en zijn iDnig^ liwfde
voor Jeanne Le Bren». De liefde zal, vree» ik,
sterker zyn dan dia bslofte, by da ridderlijke
eu eentimonteele natunr van da graaf. Ja, zij
zal sterkar ayn dan de dood- Jeen»« dood,
verdwenen, vermoord, zal nog voortleven io
zijn kerinnering n?a loartelares en als heilige
iD zyu fial gegrift blyven.
Door olie mogelijke middelen zoekt Honry
zijn hnwelyk met u gean voortgang te doen
hebban. Hy beeft gaon ander do«I dan da»,
na hst terogvisden van Jeanne. Als hy haar
voorgoed verheet sal by zeker met alleB breken,
mek het leven zelfs.
Ja, wanneer hij maar éèo oogenblik ophoudt
te denken nan zyn moeder, is bet nit. Hy «al
sioh dooden of ergens io Afrika den dood
zoeken. In ieder ghvnl zal hij voor u verloren
zijn
Bleek als oen doode kaek Sidonia Dalrne
aan en aen demc-oieebe nitdrokkiag vorwrong
bat anders schoons gelaat. Zij zag er uit, als
de verpersoonlijkte misdaad.
Met ijskoude stem vroeg zij
Wal moet or gedaan worden
De bankiir vroeg op zyn beurt
Hoe brengt ge dat zaakje in orde
De oogen van den laffen bandiet schitterden,
want hij had tu do kaarten in handen.
Myn plan is, antwoordde hy, uit bet
bart van Henry oen onmogelyke eu onwaardige,
liefde te rukken. Men moet hem bewijsen, dat
rukken.
Sproakt openhartig Dat nti^e re vol
maakt eerlyk en te goeder trouw, is het niet 1
Ik geloof hpt wel, maar de greaf D.
Kermor aal bet bowys van het togendee
bebbsn, bet afdoende, vernietigend bewijs. O
hy zal ontzettend lijden, en een vreeielyk'
oriois doormaken.'
Des te beter Laat «?n hart bloeden.
Jeanne L« Brenn zal leven als men he|
verlangt, vervolgde Dalrae. maar «ij zal vooi
Henry dood zijn, jt. meer dood d»n dat mi,
in het graf lag. Dan zal ook zijn lipfde vooi
haar dood uijn en d® herinnering 'aan haai
vergiftigd worden, omdat hy met eigen oogei
zal hebbpn ge&ier.
Haha, de val van een engel, lschte
baron. Bravo dat is een poétiach slot. Ni
geen woord moer, myn vriend. Ga en volbrenj
O, ik zal «lagen, besloot de sohurk. II
sta ar borg voor.
In hy verliet mat opgeheven heofd he
vertrok, als dronkeB van blijdschap, me
do overwinning, die bij meende behaald t
hebben.
Een slim ventje, die Delruo, sn dè bankte:
tot zijn doohter. Drommels, als alles, goet
•floept, dan is het niet te dnur gekocht.
▼II. v I
DB DOOD TAN FRISÉ.
Werktuigelijk sloeg Delrne de riehting it
van da rue do la BoAtie, onder den indrnl
van syn misdadige voornemens, toen hij eens
klaps it lstoad.
[Wordt vervolgd.]
HET ZUIDEN.
33)
s n f 2 a 1. If rr Aifi 1 Cr i Cf r\ \1S 59TI iT hfl I
MAART
naa.gniiairb.nnflr. Mi wiat i borgen ondeugd. Kortom, we moeten tui