Eerste Blad. Nederland en zl|n beschermers. GELDDORST. NOORD-BRABAND Dit nummer bestaat uit TWEE bladen FEUILLETON. DOOD. ERVARING STERK. 1WAALWÜH f NUMMER 25. ZONDAG 24 MAART 1918. 41e JAARGANG. Dit blad verschijnt Woensdag- enZaterdagavond- Abonnementsprijs per 3 maanden f 1, franco p. post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Telef. 38. WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT. UitgaveWaalwljksche Stoomdrukkerij Antooo Tielen. Telegr.-Adroe ECHO. Prijs der Advertentitn 12 cent per regel; minimum 75 ceat. Advertentlën 3 maal ter plaatsing opge geven worden tweemaal berekead. Reclames 20 cent per regel. Reuter seint uit Washington, d.d. 1 20 Maart President Wilson heeft een proclama tie uitgevaardigd, waarbij machtiging werd verleend, om de Nederlandsche schepen welke in de Amerikaansche havens lig gen, Woensdagavond in beslag te ne men. Deze stap 19 gedaan, nadat het oor- logshandelsdep^rtement bericht had ont vangen, dat Nederlaod het Amerikaan sche ultimatum betreffende de overdracht van schepen had verworpen. Wij hebben Donderdag reeds het be sluit der geassocieerde regeeringen be kend gemaakt, om onze schepen inbe-| slag te nemen, zooals blijkt uit boven staande telegrammen. Uit latere berichten blijkt dat het juist is en men doet of door de Nederlandsche regeering geen voorwaarden gesteld zijn. Men zegt, Ne derland heeft 't niet aanvaard, vooruit dus maar. Do pers is natuurlijk zeer ontstemd, we zullen eenige stemmen weergeven. De Maasbode zegt Indien het bericht van de re- qulsitie onzer schepen juist is en de geassocieerden er niet over denken be hoorlijk op het behoorlijke Nederland sche voorstel te antwoorden, of althans aannemelijk te maken dat de Eagelsche en Amerikaansche telegraaf wonderlijke fouten heeft begaan, dm treedt er een zeef bijzondere verhouding in tusschen de overzeesche machten en ons land. Er waren er in ons land veleo, die sceptisch dachten over de veiligheid der vloot; doch.weinigen hebben verwacht een zóó groot gemis aan decorum, een zóó grove roofpolitiek, waarbij alia vor men van beleefdheid vergeten worden. Tenzij, wij herhalen het, er misverstand in het spel is. >Wij vechten en nemen ons voor, door te vechten, teneinde eens voor altijd een einde te maken aan deze metbode van ^plundering en daarvoor in de plaats te stellen de vredelievende regeering van georganiseerde rechtvaardigheid* al dus vermeldt de officleele verklaring, welke na de dezer dagen gehouden ea- tente-confereatie aan de pers is afgc- geven. Dat is het moois woord, zegt de N. R. Crt, waarmee en de schoone illusie, waaronder men vecht, waarna het blad vervolgt De eerste daad, die daarop gevolgd is, is eene daad van roof: de Neder landsche schepen, die, verleid door geloo: aan de goede trouw en den rechtvaar digheidszin van de geassocieerde regee ringen, naar Amerikaansche havens wa- ren uitgevaren, en daar maanden lang, tegen alle recht en billijkheid Jn, zijn Tan *DE ECHO VAN HET ZUIDEN". vastgehouden, worden plompweg in be zit genomen, en aan de rechtmatige eige naren afhandig geqjaakt. >Georgani- seerde rechtvaardigheid 1* De Nieuwe Courant De fout van onze regeering is geweest niet te hebben begrepen, dat van het oogenblik-af dat raen tegenover ons tot het rechtstreeksche dreigement overging, tot de geweldpleging reeds feitelijk was besloten. Onze bulging was nutteloos. Men wenschte geen verder parlementeeren men verlangde scheepsruimte. Geen non sens over onze neutraliteitbusiness at last 1 De Tijd: Wij zullen nu de gevolgen moeten dragen van de gewetenlooie practijken onzer beschermers*. Onze vloot wordt, men noemt het gerequireerd, doch in derdaad genomen. Dat beteekent, dat wij van de zee zijn afgesloten, dat wij zijn afgesneden van onze koloniën, dat onze koloniale handelsbelangen afhan kelijk worden gesteld van do geassoci- Tenslotte maakt het >Hbld.> nog de volgende rake opmerking Apropros, wij hebben tot nu toe voor de uitgewisselde krijgsgevangenea, meest Engelschen, wien wij de gastvrijheid verleenen, geen voedingsmiddelen ont vangen wij voeden ze, van onze nood druft. Het is goed dat men in Amerika en Engeland dat weet. Ofschoon de »Telegraaf» zijn defini tief oordeel nog wenscht op te schorten, wordt de houding van Amerika aan het blad toch wel wat al te bar. Het laat dan ook thans een meer-Nederlandsch geluld hofften Zoolang het officleele antwoord der geassocieerden echter nog niet in ons bezit is, zullen wij verstandig doen alleen de houding van Amerika te be- oordeelen. Die houding schijnt alleen bepaald te zijn door de streng zakelijke overweglag, dat niets Amerika kan beletten onze schepen in beslag te nemen en er dat gebruik van te maken, dat de Ameri kaansche "regeering goed dunkt. Ooze eerden. Onze volksvoeding komt nu in f toestemming voor een onvoorwaardelij- het ernstige gevaar sedert het begin van j ken afstand onzer handelsvloot zou Ame TWEEDE DEEL. PAR1J30HE MONSTER». VI. DE VOLGENDE DAG. Hoor eenp, kiadje, begon by vaderlijk, cq kunt Dolrue het valsehe stak teruggeven nrodat wij toch het e'iohA bewaren. Ook zal ik zorgen, dat ge het andere deel van uw belofte kunt nakomen au tevens zal ik er Delrne nog meer mee a»a het lijntje bonden, ronder dat het «5 een eent kost. Ik sal hem e en ctdque geven op mijn mashr, betaalbaar aan toonderhet bedrag wordt geboekt op de rekening van den markies- Dalrae ral het geld innen, teckenep voor ontvangst en hij aal Da Kermor beBtolan hebben. Zonder dat bet a eèn eent kost Drommels, zaken sfjn sakea, kleine dwaas en zo zyn pas goed, wanneer het gold is van een ander, dat rolt: Beste vader, ik sal nooit Baden zijn dan een dom kind bij n vergeleken. Wat >$t ge groot en hoe bewonder ik u Op dat oogenblik werd er aan de dtur geklopt en na het «binnen" verseheen op den drempel een lakei, die aankondigde dst Delrne sioh had laten aandienen met een dringende boodsehap van de markies De Kermor. Laat hem binnenkomen, gelastte De i'resiien. André Delrne batrad het hooge en groote vertrek, wierp- een vlnohtigan blik naar de brandkast, die een vonnis van henL bevatte, en hoog diep voor den bankier, welke beleefde den oorlog wij zullen noch graan ontvangen uit Amerika, noch uit Duitsch- and I Wij verliezen voorloopig niet min der dan ééo millioen ton scheepsruimte, wat daarvan terecht komt na den oorlog, is niet te voorspellen. Een ernstige tijd breekt nu aan voor ons vaderland. Een tijd van gebrek, grooter dan wij tot nu toe gekend hebben, een tijd wellicht van intriges om invloed uit te oefenen op onze houding jegens de oorlogvoerenden. Het beeld van Grie- cenland komt ons met den dag duide lijker voor oogen. Maar wij zullen in de lessen onzer vaderlandsche historie eu in het vertrouwen jegens onze regeeriag den moed vinden, om alle" onderdruk kingen te weerstaan en niet bukken on der de slagen van hen, die schijnen te willen streven naar den titel van de zee- roovers uit het westen. Wij gelooven, dat deze oplossing van het geschil de beste is, die in de gege ven omstandigheden verkregen kon wor den. Tegen >georganiseerde rechtvaar digheid* in gewoon Hollandscb ver taald op macht berustende onrecht vaardigheid -• valt voor eeu klein land als het onze, wanneer het tegenover zoo goed als de halve wereld geplaatst Is, uiet te strijden. Het »Handelsblad> zegt, dat door de gestie van Amerika de roof is voltrok ken. Het blad schrijft Het is wel heel ^onderlijk en toch is het zoo: zeer velen in den lande zullen met voldoeDiug vernomen hc'obeD, dat de »geassocleerde> schepen» oo vers onze handelsvloot >in beslag genomen» heb ben en dat president Wilson als strijder voor het recht der volkeren daarin is voorgegaan. Na de stemming onder het volk te hebben getypeerd vervolgt het blad Het ultimatum» Amerikanen zelf beschouwden hun voorstel dus als een ultimatum is geweigerd httisons een vreugde, dat zij het antwoord van de regeering als zoodanig opvatten. groet door dozen nanwelljkg met een hoofd krikje beantwoord werd. Toen merkte Dalrue de Milliosnenjnffrouw, die r-ich in sen vensters» terugge trokken bad en een nieuwe buiging volgde, zoo mogelijk nog dieper, dnn de eerstp. Bidonia was vriendelijk tegenover den secre taris en beantwcerdAa diens groet met een GoedeBmorgen, mijnheer D«.l$pe. De rechterhand var den markies dead ne syn boodsehap en deelde mede,'dat een kif in OBgeval great H«Dry overkomen was. Niet ernstig, bad men ham gelast te zeggen. Hjj besloot ïfln kort verslag aldus Als manheer de baron of mejnffrouw mg wenseben to ondervragen. Ik was teoh vandaag voornemens te spreken over die bewuste gobanrtenis dia opdraobt van mejoffronw. Welnu, zei de baron, spreek met mijn doohtor, ik zal met Mn oor Wateren es terwijl den post behandelen. Ja, ge kutt vrijuit «eggen wat er is. voegde Bidonia or bij. Ik bab alles aan papa verteld hij heeft wel wat gemopperd over mijn dwaasheid, maar ten slotte keuft hij mij vergeven. Ga komt mo zeker madedeelen, dst da Bhinderpaal" nit den weg geruimd is en dat rs uh gaarne uw premie, nw dmbbele premie «oudt willen ontvangeD. Neen, mejuffrouw, nog niet, lfelaua I Da baron keek mitt op, doeh kuchte even, alsof hij modelijden wilde doen blijken met zoo'n sukkel. Zoo 1 antwoordde Bidonia op rawon tooB. Wat ii er Aan gebeurd T Het ongeval van den graaf. In welk verband staat bet dan met den ■hinderpaal" Het vormt beide feitelijk óén «aak. Het is m niet onbekend, dat bet jonge naaistertje ven mevrouw De Kermor verdwenen is, wat aanleiding gegeven heeft tot zekere vermoedens. Nn, on de graaf Da graaf Ik beb hem aan het verstand traohten ie brengen, dat bet meisje niet veel envois was en dat zij sieh liever bq haar Boort ging voegen om pret te maken, dan^y de markiezin te blijven. Welk effect had het rlka dan betalen met den toevoer van levensmiddelen, zooals die bij de Lon- densche besprekingen bepaald is. Ame rika vergist zich echter schromelijk in de \mentalilelt van het Nederlandsche volk, indien het een oogenblik gemeend mocht hebben, dat wij voor een derge- weest. Het beseft deze vergissing blijk baar zelf ook, wanneer het tracht de verantwoordelijkheid voor de in beslag neming onzer schepen van zich af te schuiven door het voor te stellen alsof Nederland het Amerikaansche «ultima tum» zou hebben »verworpen>. Ondanks de gestelde voorwaarden en tegen niet directe aanvaarding bedreigde straf, schijnt men toch de reeders te willen schadeloosstellen en graan te zen den. Lord Cecil zeide tenminste in het Lagerhuis v De regeering zal met de feeders tot een overeenkomst trachten te komen nopens de betaling van de verzekerings sommen. Ze zal bij het einde van den oorlog de schepen teruggeven of de verloren gegane schepen vervangen, de reeders schadeloos stellen voor het verlies, door actie van den vijand ont staan, de bemanningen repatrleereo, waarborgen, dat de schepen, die van dit oogenblik af Nederlandsche havens verlaten, niet zonder overeenkomst in dienst der geallieerden worden gesteld, alsmede voor 50.000 ton tarwe of een overeenkomstige hoeveelheid meel in een NoOrd-Amerlkaausche haven en voor dezelfde hoeveelheid in een Zuld- Amerikaanscha haven zorgen, die,zoo spoedig mogelijk naar Nederland zullen worden vervoerd. tuurlijk zijn wandaad tracht goed te praten. Veel nieuws zit er niet ia. Htj geeft weer een relaas der voorgeschiedenis, en zegt Wij zijn derhalve genoodzaakt de Ne derlandsche schepen, die zich onder onze territoriale jurisdictie bevonden, in onsen dienst te nemen. Dit optreden van onzen kant en het gelijktijdig optreden van de met ons verbonden regeeringen, laat Nederland ruimschoots schepen over, want zijn handel van het moederland en zijn koloniën zal vergemakkelijkt worden en het kan onmiddellijk schepen uit Nederland zenden om 't broodkoren te halen, waaraan zijn volk behoefte heeft. Deze schepen zullen vrij mogen bun keren en zullen gevrijwaard zijn voor aanhouding van onzen kant. Het s.s. >Nleuw-Amsterdam«, dat op voorwaarde van zijn terugkeer onder onze jurisdictie kwam, zal natuurlijk on middellijk naar Nederland mogen terug- keeren. Bovendien zal het verlof krijgen om twee ladingen levensmlddelën mee te nemen, welke Nederland krachtens de tijdelijke charterovereenkomst had kunnen halen, als Dultechland zulks niet belet had. Aan de Nederlandsche eigenaars der schepen, die in onzen dienst wordei gesteld, zal een ruime schadevergoeding worden betaald, terwijl er afdoende maatregelen zullen worden genomen. I om in de mogelijkheid te voorzien, dat Mijnheer Wilson heeft een ange pro- K ,ch tï.g.volg. vnn vijandelijk. lijken »koop> te vinden zouden zijn ge- f clamatie uitgevaardigd, waarin hij na- verior'cn gaaQ Het slot ervan Is het mooist MAATSCHAPPIJ - VAN VERZEKERING OP HET-LEVEN 1 O, werd er wanhopend ondtr,m*ar veel geloef beohtte hij er niet aan. Hij ia haar gaan opsporeij, maar Jeanne waa verhuisd zonder Bdres echter te laten. D yraaf vond haar ziet, maar ik we). Hi«r viel de bankier hen in dé rrdo Duurt het nog lang, de geiehi ianis Wat een nnttelooze woorden I Delrne vervolgde haastig, terneergeslagen door die afkeuring Jeanne Ls Brann werkt rue dn Tempi*, tot heel laat in dan avond. Gisteravond tegen* naidderneoht keerde sQ huiswaarts, toen drie gauwdieven zich op haar wierpen. Zij sleepten haar naar een vervallen werf en de rekening was zoo goed als gemaakt. Zoo dat is tenminste Lts. Eu toen, Dslrue Het was weer de baron, die zeer kalm de opmerking maakt?, terwijl Sidonia meer onder den indruk was en onwillekeurig rilde. Aldus, vervolgde Delrae, stond de «hin derpaal" op het punt voorgoed t« verdwijnen, toen Henry De Kermor ten tooneele versshaen en daardoor kan alles weer van voren af aan begonnen worden. Dat is niet mogelijk risp Sidonia nit, bij wie de jaloezie in hooge mate opgewerkt werd. De graaf in die bnurt, op dat nar Maar er bestaat geen nur voor hem hg was voortdurend aan het zoeken. Hy leefde in die buurt De Breision was nu geheel oor geworden. Hjj geloefde in niets en in niemand, maar als al zijn gelijken, was hij in hooge mate bijge- loovig. Als het noodlot ia hat spel was, ba Bebouwde hij de zaak zoo goed als verloren. Kermor daar jnist op dat tijdstip, dat was wel het sist te bestrijden noodloot. Hy luisterde ou, zonder te onderbreken, naar het lange verbaal van Delrae. Das, zeide Sidonia ten slotte, is er eigenlijk nog niets verloren, daar de graaf niet anders denkt, dan dat bij oen vreemde het leven gered heeft. Zoo ie bet, mejuffrouw, ik heb den aftocht zoo goed gedekt als ik kon. De kans was tegen mij. Maar we moeten opnieuw beginnen en ditmaal Blagen. Hm bromde de baron, wanneer de kans Het is onze ernstige weosch, om do belangen van Nederland tot den hoogsten mogelijken graad te beschermen. Door in deze krbis ooze etkende rechten uit te oefenen om alle bezittingen binnen ons gebied te controleereo, doen wij Nederland geen kwaad. De manier, waar op wij voornemens zijo, dit recht uit tn voeren, alsmede onze voorstellen tege lijkertijd aan Nederland gedaan, kan naar mijne meeoiog, niet ln gebreke blijven om Nederland de welgemeendheid van onze vriendschap jegens dat land te bewijsen. De Maasbode schreef nog gisteravond Nederland mag nu meer bijzonderheden! vernemen omtrent de in beslagneming van! zijn handelsvloot. Kenniemsking met de proclamatie van den Amarikaanschen president is nu juist geen exquis genoegen. Ten minste als men een natuurleken zf«j keer gevoelt voor huichelarij an schijnheilig heid. Al terkeeren de geassocieerde m'ogendht-j den blijkbaar in eeu angitwekkenden nood, wat eeheepsruimte betreft, toch vragen wij ons af, waarom zij voor een hoeveelheid tonnage, zoo groot ongereer als de Dait- echers in de maand Februari vernietigden^ het recht prijs geven om voortaan veroni*j waardigd te wezen over het onrecht dooj Daitsehland aan België berokkend. In graad is er verschil tusschen het Duit- eche onrecht aan België efP'net Ameri- kaamchEngelsche aan Nederland. Io wezen ia het ééa en de zelfde brute ge weldpleging. Van schijnheiligheid geeprokeB Weli zoetigheid in Wilion's proclamatie over zijl vriendschappelijke gevoelens en over de be tegen is, wordt het esn alechtt aask. M«tn zou scherming van de Nederlandsche belangerl •r iets geheel nt ders op moeten vinden. den vol,ten omvang'. Laat cue dij ,o7i*r '««.V J 60 woord, ook gMch,e»en o, ton ,.odj. p.pie, De Breieieü list nu zijn poet ia den steek onthouden, ale het gaat om de restitu»i< en hij luisterde «eodschtrg. voor verloren schepen, welke^ alleen dooi Da «'oretaria van Da Kermor ontwikkelde achepen geschieden kan. zijn plan en glaasde v*n trota over da op lettend'arid, waarmede men hem aanboorde. Hjj zag ook nu weer zijn half willieen aan den die Jeanne den epot met hem drgft, dat ban borizen opdoemen. Die rehnrk zonder moet J zoogenaamde deugd niets andere is dan ver afgodsbeeld van zijn boog standpunt af was een uitnemend menBcbeukenner, hij wut op to merkas, to ootledsn en gevolgtrekkicgen to maksn. Op gevaar af van Sidonia ernstig ta kwetsen, durfds by zeggen Het zon dwaei zijn bet te verbloemen Houry De Kermor Btrfjdt tuiuhen «yn belofte aan -^ijn vader gedaan en zijn iDnig^ liwfde voor Jeanne Le Bren». De liefde zal, vree» ik, sterker zyn dan dia bslofte, by da ridderlijke eu eentimonteele natunr van da graaf. Ja, zij zal sterkar ayn dan de dood- Jeen»« dood, verdwenen, vermoord, zal nog voortleven io zijn kerinnering n?a loartelares en als heilige iD zyu fial gegrift blyven. Door olie mogelijke middelen zoekt Honry zijn hnwelyk met u gean voortgang te doen hebban. Hy beeft gaon ander do«I dan da», na hst terogvisden van Jeanne. Als hy haar voorgoed verheet sal by zeker met alleB breken, mek het leven zelfs. Ja, wanneer hij maar éèo oogenblik ophoudt te denken nan zyn moeder, is bet nit. Hy «al sioh dooden of ergens io Afrika den dood zoeken. In ieder ghvnl zal hij voor u verloren zijn Bleek als oen doode kaek Sidonia Dalrne aan en aen demc-oieebe nitdrokkiag vorwrong bat anders schoons gelaat. Zij zag er uit, als de verpersoonlijkte misdaad. Met ijskoude stem vroeg zij Wal moet or gedaan worden De bankiir vroeg op zyn beurt Hoe brengt ge dat zaakje in orde De oogen van den laffen bandiet schitterden, want hij had tu do kaarten in handen. Myn plan is, antwoordde hy, uit bet bart van Henry oen onmogelyke eu onwaardige, liefde te rukken. Men moet hem bewijsen, dat rukken. Sproakt openhartig Dat nti^e re vol maakt eerlyk en te goeder trouw, is het niet 1 Ik geloof hpt wel, maar de greaf D. Kermor aal bet bowys van het togendee bebbsn, bet afdoende, vernietigend bewijs. O hy zal ontzettend lijden, en een vreeielyk' oriois doormaken.' Des te beter Laat «?n hart bloeden. Jeanne L« Brenn zal leven als men he| verlangt, vervolgde Dalrae. maar «ij zal vooi Henry dood zijn, jt. meer dood d»n dat mi, in het graf lag. Dan zal ook zijn lipfde vooi haar dood uijn en d® herinnering 'aan haai vergiftigd worden, omdat hy met eigen oogei zal hebbpn ge&ier. Haha, de val van een engel, lschte baron. Bravo dat is een poétiach slot. Ni geen woord moer, myn vriend. Ga en volbrenj O, ik zal «lagen, besloot de sohurk. II sta ar borg voor. In hy verliet mat opgeheven heofd he vertrok, als dronkeB van blijdschap, me do overwinning, die bij meende behaald t hebben. Een slim ventje, die Delruo, sn dè bankte: tot zijn doohter. Drommels, als alles, goet •floept, dan is het niet te dnur gekocht. ▼II. v I DB DOOD TAN FRISÉ. Werktuigelijk sloeg Delrne de riehting it van da rue do la BoAtie, onder den indrnl van syn misdadige voornemens, toen hij eens klaps it lstoad. [Wordt vervolgd.] HET ZUIDEN. 33) s n f 2 a 1. If rr Aifi 1 Cr i Cf r\ \1S 59TI iT hfl I MAART naa.gniiairb.nnflr. Mi wiat i borgen ondeugd. Kortom, we moeten tui

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1918 | | pagina 1