Eerste Blad.
WaTbangt de Industrie weder
boven bet hoofd,
EEN EDEL HART,
■„NOORD-BRABAND"!
WAALWIJK,
Dit nummer bestaat
uit DRIE bladen
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Maatschappij van Verzekering op het Leven,
NUMMER 56
ZATERDAG 10 JULI 1930
43,. JAAWW*
Woensdag-en Zaterdagavond-
VIERDE DEEL.
Opgericht
1843;
21.456.813.—
2.913.587.-
W aar de lezerskring van ons
blad zich met den dag uitbreidt,
krijgen advertenties in ons blad
voortdurend meer waarde
D:t blad verscbijnt
Abonnementsprijs per 3 maanden 1,25
Franco p. po9t door het geheele rijk f 1,40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden ent.,
franco te zenden aan den Uitgever.
IK ECHO VAN HET ZUIDEN,
Tclei. 38.
WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT,
Uitgave: Waalwljkscbe Stoomdrukkerij Antoon Tieten.
Telegr.-AdresECHO.
Prijs der Advertentlen
20 cent per regelminimum f 1.50
Reclames 30 cent per regel.
De heer M. J. H. Denteneer, soc. ec.
adviseur van don R. K. Bond van Schoen
fabrikanten schrijft In >de Schoen-
Industrie' o.m.
Bij de Staten-Generaal Is Ingediend
een wetsontwerp tot wijziging van de
Gemeentewet.
DU wetsontwerp bedoelt in hoofdzaak
verruiming van het gemeentelijk belas
tinggebied, en gezien den grooten nood,
waarin vele gemeenten fiaantieel ver-
keeren, zouden wij de laatsten zijn om
te beweren, dat deze verruiming van
belastinggebied, eene voor.vele gemeen
ten reed9 lang broodnoodlge noodzake
lijkheid, een dag te vroeg komt.
Iategendeel, reeds vele jaren hebben
tal van gemeenten reikhalzend uitgezien
naar eene voorziening, die het mogelijk
zou maken, het gemeentelijk budget in
het juiste evenwicht te houden.
Oorspronkelijk bedoelde het ontwerp,
dat nota-bene dateert van 1908, om door
opcenten op de vermogensbelasting eene
bedrijfsbelasting en eene waarde-vermeei-
d'iingsbelastiBg eene belangrijke ver
sterking te brengen van de gemeentelijke
Inkomsten.
Het ligt niet op onzen weg om de
verschillende middelen te bespreken, die
dit wetsontwerp aan de hand doet, om
tot dat doel te geraken, maar ten aanzien
vau ééne bepaling, die voor onze be
drijven van de allergrootste beteekenis
is, maken wij eene uitzondering.
En het ls juist de bedoeling van dit
artikel, om daarop in het bijzonder de
aandacht te vestigen onzer leden.
Het wetsontwerp noemt namelijk on
der art. 240 c »eene zakelijke belasting
op het bedrijf» en deze belasting wordi
in art. 242 e als volgt nader uitgeduid
>Dc zakelijke belastlcg op he. bedrijf
wordt slechts geheven van zoodanige
ondernemingen, inrichtingen en derge-
lijken, welke binnen de gemeente een
bedrijf uitoefenen, anders dan in win-
kels, kantoren en stations, en waar ten-
minste gemiddeld tien arbeiders, die
minder dan f 2500.— per jaar verdienen,
werkzaam zijn. Maatstaf voor de heffing
•ls het gemiddeld aantal van zoodanige
arbeiders.
Ook publiekrechtelijke lichamen kun-
nen in deze belasting worden betrokken.
De belasting kan nooit meer bedra
den dan f12.— per arbeider.'
Dus, alweer eene belasting speciaal
op het bedrijf, naast de vele, die door
de verzekeringswetten daarop in de
laatste jaren reeds zijn gelegd.
De regeering meent, dat deze belasting
is gerechtvaardigd door de bijzondere
voordeeleo, die de bedrijven van ge
meentewege genieten.
De arbeiders In de groote bedrijven,
zoo meent de regeering, brengen voor
de gemeenten belangrijke kosten mee,
die op de bedrijven moeren worden af
gewenteld, zooals goedkoope woningen,
gemeentelijke arbeidsbeurzen, arbelds-
bureaux enz.
Maar zullen nu niet juist de gerneeutee
al te gemakkelijk zijn In deze zaken,
als zij de kosten daarvan eenvoudlgwfg
op de bedrijven kunnen afwentelen
Wel bspaalt de wet een maximum
van f 12.per arbeider en al moge
men dit bedrag nog niet zoo ooovei-
komelijk achten, ls eenmaal deze wijze
van belastingheffing algemeen geworden,
dan staat bij eene nieuwe wijziging toch
weer de vethooging van dit bedrag
voor de deur.
Waar is de zelfbeperking voor de
gemeenten, als zij maar kunnen blijven
voortgaan met het doen van enorme
altruïstische uitgaven voor de arbeiders
bevolking, als dat altruïsme, gewild of
ongewild, moet worden betaald door de
bedrijven.
Edoch, ook deze greus van f 12.—
per arbeider, die spoedig zal worden
bereikt, is nog van niet te onderschatten
beteekenis. Een middelmatig bedrijf b.v.
van 50 arbeiders kan naar dezen maat
staf reeds belast worden ten behoeve
der gemeente met f 600 per jaar.
Als men dan rekent, dat ook de
andere nieuwe en oude gemeentebelas
tingen voor het overgroote deel drukken
op de enkele bedriifinkomens in de
gemeenten, dat de nieuwe opcenten op
de inkomstenbelasting en op de ver
mogensbelasting kunnen gaan tot 100,
hetgee# eene verdubbeling van belasting
beteekent, dat de opcenten cp de grond
belasting eveneens worden gebracht van
40 op 80 (gebouwde eigendommen), dat
er bovendien nog komt eene belasting
op de verzekering tegen brandschade
van onroerende en roerende goederen,
dan behoeven we niet te vragen, welk
cijfer jaarlijks op de exploitatierekening
aan de debetzijde zal moeten voorkomen
alleen aan door de fabrikanten te be
talen belastingen.
Belastingen moeten er zijn, het schip
van slaat en ook het gemeentelijk vaar
tuig kan alleen worden drijvende ge
houden als de belastingkurk groot genoeg
is, om ze boven water te houden.
Maar, is het wel juist, om de belasting
van f 12.per arbeider zóó te regelen
als het wetsontwerp dat voorstelt.
Wordt de druk op de bedrijven niet
te groot en niet onevenredig
De industrie bestaat nu eenmaal zoo,
dat er bedrijven zijn, die met weinig
arbeiders groote taken doen en anclcre
die 7net zees veel arbeiders huaue zaken
nog tot bescheiden verhoudingen beperkt
Zien blijven.
Eo juist deze groote bedrijven met
weinig arbeiders ontsnappen aan den
dans terwijl zij, die met vele arbeiders
dikwijls een sleepend bestaan lijden, dub
bel moeten bloeden.
Nu zou men kunnen zeggen,,het is
een belasting voor wat de gemeente
voor de arbeiders moet doen, maar,
ook voor den handel heeft de gemeente
vele eo groote uitgavee, zooals aanleg
en onderhoud van havens, kanalen en
wegen en het bouwen van middenstands-
woningen voor het kantoorpersoneel van
de handelshuizen.
Wij kunnen dus wél zeggen >Wat
hangt ons nu weer boven het hoofd
en wij mogen ook hier wel weer op
ons qui vive zijn.
Dat men toch bedenke, dat de ge
meentelijke inkomsten toch reeds bijna
steeds en op tal van wijzen worden
samengebracht door een kleine gioep
van dezelfde menschec, menscheo, die
door onverpoosden arbeid dikwijls met
moeite en zorgen werk en düs het
dagelijksch brood verschaffen aan een
overgroot deel der gemeentelijke be-
volklaglaat men toch bedenken, dat
het niet genoeg is ais men kan zeggen
•Kip, Ik heb je' maar dat men die kip,
die de gouden eieren legt, moet zien
te behouden in plaats van te slachten.
Bij Konlokl. besluit is het besluit
van den Raad der gemeente Meersen
(Limburg) van 3 October If 19 strek
kende tot toekenning van bijdragen aan
de werklledenorgaoisaties, waarbij de
stakende arbeiders der Maastrlchtsche
zinkwitfabiiek zijn aangesloten, ter onder-
steunoiog van de stakende leden dier
organisaties uit de gemeente Meersen
vernietigd wegens strijdig met de wet.
Overwogen is, dat het niet ligt op den
weg van een gemeentebestuur geldelijke
steun te verleenen aan een van de par
tijen, die In een economisch conflict zijn
betrokken.
De Bond van Patroonsvereenlgln-
gen in de bouwbedrijven heeft thans
algeheele overeenstemming verkregen
met de handelaren ln bouwmaterialen,
welke de actie van de patroons zullen
steunen.
Practlsch komt dit dus hierop neer,
dit patroons, die niet tot uitsluiting zijn
overgegaan, geen bouwmaterialen zullen
oatvaogen. Hbl.
Volgens de Nijai. Ct. Is de bekende
Frans Rosier door den Minister voor
waardelijk ln vrijheli gesteld. Hem is
A'nhern als woonplaats aangewezeo.
Ia een doosje, lang 13, breed 8
hoog 4V2 c.M., zit een flescbje meel
inhoudende 17'/2 g'am, een kleiner
flescbje, inhoudende 20 gram suiker, een
tukje spek, zoo groot als een groote
.de BOHO van SET ZUIDEN".
Omgewerkt uit het Pransch.
IS»)
Kill.
SET GROINE VOCHT.
'fc Wal of die stem den graaf al «jjee vast—
beradenheid terogiohonk al sjjne wilskrooht
H j omhelide en liafkooide haar vorig, terwijl
bij sprak
O l gij snit in leven blij ven gij inlt
io leven blijvenik ben er seker van 1
Maar wee baar die n beeft dnrvsn aanraken 1
Zijne wenkbrauwen waren opgetrokken, en
nit agne droge en brandende oogen itraalde
no ren vreeielfjk vnnr.
Lniater teide bij tot Lanre, van ni thet
andere vertrek heb ik allei gehoordik weet
óni wat er aan onie Saoriquette loheelt, ik weet
ook dat die vermaledijde een wreede oomedie
•ai komen spelen, soodra de ziekte van het
mei»je haar bekend aal ajjn.
Dit ii niet mogelijk.
Ik ben er noohtaai teker van. Zweer mg
dat ge itork wezen salt en niet inlt laten
dooriobemeren van nw afkeer en uwe ver
ontwaardiging ten baren opdobte.
Ik lal me niet kannen bebserioben.
Gij moet het, indien gfl haar voortaan
machteloos maken wilt en, met een ilag, al
bore slachtoffers wreken.
Groote God waarial ik die krioht balen
Doob Lanre wai een moedige vrouw.
Ik ui bet beproeven aprak «6 en ik aal
a' misschien toekomen, all ik al mijn wilikrabt
ter h«lp roep,
Zij vernam stemmen die van den <r«p icbeieo
te komen.
Mijn man ii daar »prak mevr. VaÜAnriv.
Da graaf week terng naar de kamer.
Weei *oo goed die dïur open te laten
prak hij en. waariobnwt mij bgijjds iodün
iemand dit kleine vertrek wil bionentreden,
Ja, ik zal een iloel doen omvallen, of
seer laid den naam van mflo loon nitipreken,
Ik dank n, ik dank n om uwe braafheid
Verpleeg maar gond I Ha gij lijt nog ge
lukkiger dan ik I Gij kant bij baar blijven
Hij verdween juut op bet oogenbiik dat
Rooolin binnentrad. De ProvecoGal biald veel
van «ijne üochter. aooali men w.-et, Haar nn
aoo roerlooi en mat vertrokken gelaatstrekken
liende liggen, begon bij te bever.
Wat mankeert ie? vroeg bij.
Zij lijdt aan ik chte spijsvertering, ant
woordd-i Lanre dadelijk.
Wat liet ie toch bleek God b-wara me
Gij weet dat nieti iemand meer ontstellen
kan dan braken, e i sedert desan morgen deed
ie nieti dan braken.
Wat beeft Dr. Isn»rd gesegd? Want
Maurice heeft mij vsrteld dat gij hem gereept
hebt,
Dat ie veel sorgen behoeft, maar dat de
ongesteldheid niet erg ii.
Ha dat verliobt mijn hart. Mag ik baar
omhelzen
Neer, ie sluimert nn antwoordde Laura
die bang waa dat Vallaorii «ou bamerken wat
^ilde verbergen.
Zij vervolgde, haar eigen geweld aandoende
om kalm te kannen blijven
De kleine ii dood vermoeid, sy behoeft
vooral rmt, we tollen haar nn masr alleen
laten volstrekte itilte ial voor haar nog bet
baite geneesmiddel zyn.
Dan ga ik maar ontbijten.
Ja, doet dat.
Komt gij niet beneden
0 gij inlt wel begrijpen dat ik baar
niet verlaten ken 1
Altijd de<elfde Lanrette, antwoordde bij
glimlaobend geheel gernitgeiteld.
Ja, altijd deielfde,
Nog ietij ceidi hg, op den drempe 1 der
dear «taande en aioh omwendende, deien mor'
domlnosteer, 17 gram wegende, en een
klein aardappeltje.
Dat ls, wat dc distributie ln de Oo9ten-
rijksche provincie Stiermarken per dag
aan een volwassene toebedeelt.
E? komt het brood bij, zoowat drie
niet te dikke boterhammen.
Prof. Bemelmans te Rolduc, zendt het
doosje hier en daar heen met de mede-
daellng, dat met het aan prof. Bemel
mans eezonden geld door het Karltas-
verbaod la Stiermarken de meestbehoe-
venden, zonder te letten op politieke of
godsdienstige gezindheid, worden ge
holpen.
P. S. De suiker wordt sedert Januari
niet meer gedistribueerd. Hbl.
Men meldt aan het Centr., dat de
St. Radboudstlchtlng een vorstelijke gift
in ontvangst heeft mogen nemen van
f25.000 voor de R. K. Universiteit.
Men verzoekt ons -van bevoegde
zijde het volgende bericht op te nemen.
Het geval kan zich voordoen, dat er
in de financieele omstandigheden van
iemand, die op 3 December 1919 den
leeftijd van 62 jaar had bereikt of overschre
den en een aanvraag om rente als bedoeld
in artikel 28 der ouderdomswet 1919
indiende, waarop door het Bestuur der
Rijksverzekeringsbank een afwijzende
beslissing werd genomen, omdat hij zelf
of zijn echtgenoot in de vermogensbelas
ting over het dienstjaar 19181919 of
(en) ln de Rijkslnkomsteubelastlng over
het dienstjaar 1918—1919 of het dienstjaar
19191920 was aangeslagen naar een
iukomen van f 1200—of meer. of van
Iemand, die op grond van den belasting
aanslag geen aanvraag om rente deed,
wijzlglug is gekomen, waardoor zijn
vermogen of inkomen daalde ln die
mate, dat bij niet langer in de Vermo
gensbelasting of (en) In de Rijksinkom
stenbelasting wordt aangeslagen naar een
Inkomen van f 1200.of meer.
Ingevolge artikel 33 der Ouderdomswet
1919 heeft een dergelijk persoon alsnog
recht op de rente ex ar Ikel 28, wanneer
hij aantoont, dat hij zelf of zija echtgenoot
niet langer in de Vermogensbelasting of
in de Rijksinkomstenbelasting naar een
inkomen van f 1200.-— of meer ls aan
geslagen.
Het is dan in zija belang dat hij zoo
spoedig mogelijk, d.w.z. op den dag,
waarop zijn vermogenstoestand of zijn
inkomsten verandering ondergingen of
zoo spoedig mogelijk daarna een aanvraag
om ouderdomsrente indient, of, mocht
hij reeds eerder een aanvraag om rente
hebben ingediend, waarop door het Be
stuur der Rijksverzekeringsbank afwijzend
werd beschikt, een tweede aanvraag om
rente indient. Met die indiening moet
hij niet wachten, totdat deaanslagblljetten
zijn uitgereikt of op het eventueel door
hem Ingediende bezwaarschrift of verzoek
om ontheffing is beslist, omdat in dit
geval de rente ingaat op den dag van de
indiening der op de veranderde omstan
digheden gegronde aanvraag (artikel
2e lid der Ouderdomswet ïgig)-
Hij kan dan later, d.w.z, zoodra
hij een beslissing op zijn eventueel
verzoek om ontheffing ontvangt of wel
een aanslagbiljet ontvangt beneden de
ln de wet genoemde grens of wel ln
het geheel niet meer aangeslagen wordt
de stukken of bewijzen, waaruit van
een en ander blijk", aan de Rijks .ef-
zckerlngsbank toezenden-
Voor vc:dere inlichtingen kuoueu
belanghebbenden zich wenden tot de
tusscheopersonen of tot het kantoor van
den Raad van Arbeid.
Blijkens een mededeeliog in het
N. v. d. D. Is voorloopig de uitvoer
van 15 mllltoen K,G. kaas toegestaan,
De Minister van Binnenl, Zaken
heeft zich bereid verklaard het hoofd-
besluur van den Ncd. Hotel en Café-
boudersbond ln audiëntie te ontvangen
terbespreking van verschillende besluiten
inzake tapverbod. caféslultlng enz. in
diverse gemeenten genomen.
Volgens mededeeliog van de Kon.
Luchtvaart Mij. Nederland en koloniën,
Is het toestel G. E. A. P. L. gisteren
om 10 50 uur van Croydon vertrokken
en om 2.10 uur met goederen te Schiphol
aangekomen.
Het toestel G. E. A. Q. N. dat te
12.30 uur van Croydon is vertrokken,
ls om 3.20 uur te Schiphol met een
passagier eo goederen aangekomen.
Het postvliegtuig is des n.m. om 3
uur van Schiphol vertrokken.
Naar wij vernemen, zijn Dinsdag circa
500 brieven en poststukken, tezamen
wegende 9'/2 K.G., van Amsterdam uit
naar Engeland per aeroplane over
gebracht.
Het aantal brieven en poststukken,
dat voor het eerst dien dag met het
toestel, dat ln Rotterdam een noodladlng
moest maken, van uit Engeland aankwam,
was nog gering. Voor Amsterdam waren
in 't geheel slechts een 50-tal brieven
bestemd.
Men meldt ons, dat binnenkort
een passaglersvljggdienst geopend zal
worden van Nederland naar Berlijn en
terrg. Het initiatief gaat uit van de
N.A.V.O. te Cuijk.
Verzekerd Kapitaal
Reserve
gin heb ik een prachtige laak aangevat met
ocaen vertegenwoordiger ta Weecen- Indien
ik bier kan gemist worden, wil ik is dien
namiddag nit de voeten doen.
Ga, vriend, ga geruit.
Eo ik ia! miisoheo laat tbniikomen want
ik aal waarsobjjniyk met onzen man in een
restaurant dineeren.
So bik het op sgn beite.
Hij vertrok zonder ieti te vermoeden van
«•at er omging. Dit viel mede. want Lanre
had liever dat b\j verre dan dichtbg wal in
d <«e hachelijke omstandigheden.
Aan tafel verhaalde hij aan Inèi en Diane
de ongesteldheid van Hcnriette ioosIi hg ie
>ioh inbedde.
De jonge vrouw was om andere dingen be*
kimmerd. en Iniiterde maar half naar hem.
Diane, integendeel, veranderde van klenr maar
toch glimlachte ijj en zei, schijnbaar londer
de miocte aandoening
Men kan z*er siek weien van een slechte
spijsvertering dat heeft iedereen al ondervon
denik ben verheugd dot het niet erg ii.
Onmidd'Ugk na den maaltijd, sooali mijnbeer
de Rnodei vooraien had kwam de markiesin
de zieke beioeken. L«ure, haar ziende, wsi
op bet pant in dolle grameohap nit te baritep
■ij moeit lelfi even bare oogen ilniten om niet
toe te geven aan de onweerstaanbare macht
diehaar aandreef al hare vereobting in 't gelaat
van mevr d' Argellfi te slingeren.
Gelukkig dsoht sjj aan hare belofte én kon
lich io honden, Diane, enden zoo belderiiecde
bemerkte nieti van de verandering welke bet
gelaat van mevr, Vallenrii onderging. Zij had
•leobti bet oog gerioht op den toestand van
Henrietta. De Ijjkklenrige bleekheid, die groen»
aobuge tinten om oogen en mond; die ipiti
getrokken nem. die stramheid in de lede
maten, die uitdrukking van dieps nearsleoh—
tigheid, waren maar al ta welsprekend- Cbk
bniverde de markieiin. Anderen konden ziob
vergissen, lij niet I
Eindelijk 1 Da pogingen van Jacqnei de
Rhodes aden opniets aitloopen. Waa Hen
rietta dood, den was bare wraak volkomen
en Ir éi zon de plaati der echte kleindoobter
blijven innemen Er flikkerde ieti wreeds ia
bare donkere oogen, maar lij wilt haar eigen
aoo goed te beheeriobep, dat Lanre. die haar
nooh'aija aoherp gadesloeg, hare gedaohten en
indrukken niet rad-n kon.
Beste vriendio zei de markieiin op
honing*oeten tooo. op Laura tcafrsdende nie
mand begrijpt betrr dan ik nwen sngs en uwe
droefheid Da docter echter, legt dat het niet
erg aal een slsehte spyiverteering naar
het lohgnjt.
Ja, dat inga meaning.
Wil ik wat helpen die lieva kleine te
verplegen.
Lanre rilde van 't hoofd lot de voeten. Die
vermaledijde moordenares bij bare doch'er?
't Kwam haar voor dat Diane de sieke maar
te betien had ooi baar helicb werk te vol
trekken. En nogmaals had mevr. Vallanrii
kraobt genoeg om kalm te blijven.
Ik dank n, «prak ag. Ik z'l u herbalen
wat ik mijn man reeds aeidemijne dochter
beboeft vooral ruit. Hoe minder drnkte in
bare nabijheid, boe beter.
Ik ga dan been. Ik aal later wel eena
terugkomen.
Heel goed, tot later dan.
Heel de dag ging in groote onrast voorbij.
De pols klopte wat beter, maar de pijnen
vermioderden niet. evenmin de neerslachtig
en afgematheid. Gok bet gesiohtsvermogen wai
geheel verdniitord, maar het verstand bleef
helder.
Manrioe waek niet van bet wekbod. Hg
iprak geen woord en scheen verlonken in een
afgrond van smartelijke bekommeringen to
oordeelen naar de nitdrnkking vau ago gelaat.
Lanre atond den geneeabeer bg met on
wankelbare vastb radenheid rn »ij verliet enkel
Souriquette om hut vertrek te betreden waar
Jacquet gesoheidrn van sijne kleindochter,
duizend aBgaten uitstond.
De nacht waa vr eseiijk. Niemand deed een
oog dicht. Het ongelukkig kind deed nieti
dan saohten eo kermen, Zij lag op baren rug
en had de kraoht niet meer aiob te verroeren.
Niets kon baar koud lichaam verwarmen
vooral de vo&ten waren ijskoud. Omtrent drie
uur glde zij min of meer. Io het begin vielen
onanmeabangend woorden van bare lippen.
Manrioe verliet in allerijl het hnis om den
geneesheer te gaan roepen, die veraooht
bem aanstonds te waaraobuwen als dit feit
voorviel. Jacques nam de plaats in van Masrioe
aan he sickbed.
Vader, herbaalde sg in 't volle harer
ijlkoorts,, ik wil n niet meer verlaten
Maar later snohtte sg
Miuon Eindelijk x'gn wadan verfeoigd:
O wat bloemen.. Hoe sohoon Moeder Lan
rette, laat ons sa ginder dragen, gij weet wel
waar mijn acd*re moeders rmten,
Jeeqaes hield hear in sgne armen. Haar
ziek afgemat hoofdje leunde tegen ajjneu soboc-
dcf. Ds arme onderling weende haete tranen.
B<rmbartige God i zij sprak van Margat-ri'e's
grafZon ook sg daario te rosten gelegd
worden 01 Naeu, die ramp moest de bemel
hem eparen
Ik bid n, liev, berken mij, stotterde hg,
terwijl hij baat loahangond baar knite. Bedaar
tooh, wordt kalm, nw leed doodt ons. nwe
moeder en mij.
Zij scheen wat te bedaren, als gaf ia gehoor
aan 't wanhopig smeekr-n van den grouf.
Slaap nn aoide hij. baar sterk benende
en apoh'j I met sgn bevende vingers over baar
voorhoofd strijkende, slaap nn, ik wil h«t.
En ziet, zij sloot bare oogen. Hij wilde baar
neervlijen op het kamen, went Manrioe en
de ooler konden ieder oogen blik binnen
traden.
Maar eij setto aioh schielijk overeind.
Neon, aaide wij. ik wil ia nwe armen
blijven verlaat mjj niet 1
G hooriaam zei Lanre tot hemwat
vroeg» r of wat later, maar toch eena moet
Monrica weten welke bandon baar aan n
heohter.
Mijnheer de Rhodes maakte geen opwerping
Hij was in tolken, geesteito-stand, dat aijn
geeet ?ioh met geen enkele berekening ,geen
«ik. b b-ko-nmerring inlaten kon, welke niet
uitilnite^d het genezen en herleven tjjner
kleindoobter voor doel bad. Da aieke alnimerde
weer in, en weldra was hare adem haling re—
gnlmatigor en knlmer dan ae tot dan te ge
weest was. Jacques durfde sich niet verroerao.
(Wordt vorvolgd,)
