Eerste Blad,
f
EEN EDEL HART.
■„NOORD-BRABAND"!
WAALWIJK.
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen
li
FEUILLETON.
Gemeenteraad,
Maatschappij van Verzekering op het Leven.
NU MM UK 57
ZATERDAG 17 JULI 1920
43o JAARGANG
Dit blad verschijnt
Woensdag-en Zaterdagavond-
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,2 5
Franco p. post door het geheele rijk f 1,40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden en*.,
franco te zenden aan den Uitgever.
kaatsheuvel.
Openbare vergadering van den raad
dezer gemeente op Zaterdag 10 Juli des
middags ten 2'/2 uur.
Voorzitter Edelachtb. heer Van Besouw.
Ongeveer half drie uur opent de Voor
zitter de vergaderingaanwezig zijn
alle leden.
Dec notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing onveranderd goed
gekeurd en vastgesteld.
AAN DE ORDE
1. Schrijven van den Armmeester,
houdende het verzoek de bezoldiging te
willen verhoogen.
De heer van den Heuvel wijst op de
vele - werkzaamheden en vaak zoo on
dankbare, aan het ambt verbonden. Hij
zou daarom gaarne op het verzoek willen
ingaan.
De heer Rijken kan met het gevoelen
van een heer van den Heuvel niet mee
gaan. Zelf heeft hij deze betrekking jaren
achtereen bij de diaconie bekleed en
nooit heeft hij er een cent voor gehad
of voor willen hebben. Zoo'n betrekking
moet uit liefde voor den arme worden
gedaan. Waarom, vraagt spr., moet van
het geld voor den arme, eerst een
gedeelte af voor den beheerder. Wil de
aimmeester het niet doen, laten dan de
leden van de raad het om de beurt
kosteloos doen.
De heer van Amelsfoort vreest dat
dan het beleid er veel onder fcou lijden-
Bovendien mag niet worden vergeten
dat het een zeer ondankbaar baantje is.
De heer van den Heuvel meikt op
dat, behalve het een ondankbaar baantje
is, er ook heel veel werk aan is ver
bonden.
De heer Rijken zegt dat alles goed
te weten. Zelfs is hij de armen gaan
bezoeken omdat hij meermalen had
ocdervondea dat zij, die met tranen lts
de oogen komen vragen, het in de
meeste gevallen niet noodig hebben.
De heer van den Heuvel meent dat
de heer Rijken zich te veel op het ter
rein van de St. Vincentlus vereenigiog
beweegt. Hij durft de verzekering geven
dat, wil men het baantje van armmeester
naar behooren uitvoeren, men niet ze
nuwachtig van aard moet zijn. Spreker
weet niet wat de heer Wijdemans zal
doen indien niet op het verzoek wordt
ingegaan, wel weet hij, dat, bedankt hij,
er niet gemakkelijk een ander zal wor
den gevonden die het baantje wil waar
nemen.
De heer Snaphaan vraagt wie de
meeste werkzaamheden heeft te ver
richten.
De Voofzltter zegt dat de meeste
werkzaamheden door Bergmans zullen
worden verricht.® Bovendien is er nog
een vacature ontstaan door het bedanken
Telet. 38.
WAALWIJKSCHE EN LANGSTRAATSCHE COURANT.
Uitgave: Waalwljksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen.
Prijs der Advertentlèu
20 cent per regelminimum f 1.50
Reclames 30 cent per regel.
Telegr.-AdresECHO.
van den heer van der Wee.
De Voorzitter stelt voor het verzoek
in handen te stellen van Burg. en.Weth.
welke dan later met een voorstel zullen
komen te meer daar toch eene reorga
nisatie van het armwezen in voorberei
ding Is genomen.
De heer ,v. d. Heuvel is het daarmede
eens doch wil nog In overweging geven
dat het zeer wenschelijk is dat de arm-
meesters van de beide wijken steeds
voeling met elkaar houden. Nu komt het
meermalen voor dat er van uit Tilburg
rekeningen inkomen van armen waarvan
de namen niet eens békend zijn.
De heer van Amelsfoort wi,st er op
dat het gewenscht is dat ook uit den
Berkdijk Iemand zitting heeft in het
armbestuur en vraagt den Voorzitter of
hij bij de reorganisatie daarmede reke
ning wil houden.
De Voorzitter zegt zulks toe waarna
met algemeene stemmen wordt besloten
het verzoek in handen van Burg. en
Wetb. te stellen.
Schrijven van Ged. Staten houdende
de mededeellng dat zij zich niet kunnen
vereenigen om de huurwaarde van de
woning van het hoofd der school in de
Kom vast te stellen op f 500 maar voor
stellen die te brengen op f400.
Met algemeene stemmen wordt daar
toe besloten.
Aangehouden voorstel tot onbewoon
baar verklaring van «en woning.
Burg. en Weth. 9tellen voor op het
voorstel van de Gezondheidscommissie
in te gaan en de woning onbewoonbaar
te verklaren.
De heer van Amelsfoort kan deze
zaak giet goed begrypen wijl er veel
andere woningen oneindig veel slechter
zijn welke niet worden afgekeurd.
De heer v. d. Heuvel zou niet gaarne,
in een tijd waarin zoo'n grooten woning
nood heersebt, zoo spoedig tot afkeuring
willen overgaan. In Loon-op-Zand zijn
destijds eenige woningen van v. d. Hoven
afgekeurd. Deze verkocht ze voor een
beetje aan Hakkert, welke ze liet op
knappen en die er nu ook werkelijk heel
wat beter uit zien dan vroeger. Boven
dien, heeft men ook bedacht waar men
die menschen zal onderbrengen
De heer Rijken geeft in overweging
op het voorstel van de Gezondheids
commissie in te gaan. Het komt hem
voor dat deze de zaak ernstig heeft onder
zocht en zoo maar niet op lossen voet
met voorstellen zal komen. Wordt nu
niet Ingegaan op hun voorstellen, dan
is zoo'n commissie onnood'g.
De heer Roestenberg kan zich vol
komen met het gezegde van den heer
Rijken vereenigen en wijst er op dat
de oommissie wel degelijk met de be
staande woningnood zal hebben reke-
nlng gehouden.
De beer van Amelsfoort zou de
menschen toch gaarne nog 6 maanden
willen laten wonen tot wanneer de nieuw
in aanbouw zijnde woningen gereed zijn.
Dan heeft er een opschuiving plaats en
zal er voor den bewoner eene betere
woning leeg komen.
De Voorzitter zegt dat de woning
zeer slecht is en de eigenaar zeif ver
klaart heeft dat geen verbetering meer
is aan te brengen.
Wordt besloten de woning onbewoon
baar te verklaren en te ontruimen over
6 maanden.
Verzoek van het hoofd dei Openbare
school, den' heer van Rooij om het
geven van les in de Fransche taal gelijk
te stellen met het herhalingsonderWijs.
Op voorstel van den Voorzitter wordt
besloten dit aan het Rijk aan te vragen.
Schrijven van de kasteleins te Kaats
heuvel.
Ttn «DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Omgewerkt uit het Fransch.
180)
VIERDE DEEL.
XUl.
HET GROENE VOCHT.
Eindelijk traden de doctor en Maurice
binnen. De geneesheer was niet verwon
derd 'n vreemde te zien, die mej. Vallauris
in zijne armen hield in tegenwoordigheid
harer moeder; hij dacht dat hij een lid
der familie was. Maurice, integendeel, her
kende dadelijk mijnheer de Rhodes; hij
wist niet wat dit alles te beteekenen had.
Maar mijnheer Isnard was reeds bezig
de zieke te onderzoeken en bemerkte dus
niets van de verbazing van den zoon des
huizes.
Hij hier!.... fluisterde de jonge nlan
tot zijne moeder. Hij, en Souriquette in
zijne armen?.... Wat beteekent dat, moe
der?
Tracht het ifiet te achterhalen, ant
woordde Laure, ik zal u dat bij de eerste
gelegenheid wel düidelijk maken. Toon u
thans niet verwonderd, en betuig hem al
de genegenheid welke in u is; want hij
lijdt zoo mogelijk, nog meer dan wij.'
Maurice antwoordde niets; maar zijn
hoofd in zijn handen drukkende, mompel
de hij
Ha! is het daarom dat zij, zoo spre-
Adressanten zeggen met leedwezen
kennis te hebben geuomen van 't raads
besluit tot drooglegging van de kermis.
Deze bepaling toch doet een deel van
hun kostwinning verliezen. En ondanks
deze aanmerkelijk mindere verdiensten
blijft de belasting even zwaar drukken.
Adressanten wijzen er verder nog op,
dat overal waar de kermis Is drooggelegd,
gebleken is dat het doel niet wordt be
reikt, wel het tegendeel. De clandestiene
verkoop is eenmaal niet te controleeren.
Nu reeds zijn er velen, die enorme groote
voorraden hebben opgedaan, hoeveelhe
den heel wat grooter dan vroeger het
geval was.
Adressanten dringen er op aan den
verkoop zoo te regelen, dat het geoor
loofd is sterken drank te tappen tot
3 uur. Daarna de cafe's een uur sluiten
en dan het tappen van sterken drank te
verbieden.
Een schrijven van het Bestuur van het
Kruisverband, waarin wordt gezegd dat
ze hebben vernomen dat enkele gelde
lijke belanghebbenden zich tot den raad
hebben gewend met het verzoek het
raadsbesluit in te trekken.
Adressante verzoekt den raad echter
het besluit te willen handhaven en wijst
er nogmaals op hoe vroeger een groote
drookenschap heerschte bi] gelegenheid
van de kerml9. Ze meenen dat een gel
delijk voordeel voor enkelen niet mag
opwegen door het bevorderen van een
zoo groote verkwisting.
De heer van den Heuvel vraagt of er
van Loonopzand geen enkel schrijven
daaromtrent is ingekomen, waarop de
Voorzitter ontkennend antwoordt.
De heer Snaphaan zegt het niet tegen
te vallen dat van de zijde der kasteleins
een verzoek is Ingekomen om 't genomen
raadsbesluit in te trekken. Opgevallen
•echter is hem dat In het adres geen
enkele weerlegging wordt gedaan. Wel
wordt op eenige plaatsen gewezen waar
de drooglegging niet de uitwerking heeft
gehad, die men h-eft verwacht. Voor
onze gemeente, zegt spr., heeft men
echter nog geen ondervlndiog opgedaan
en daarom geeft hij in ernstige overwe
ging het eerst genomen raadsbesluit te
handhaven.
De heer van Amelsfoort ziet in eene
3 uur sluiting absoluut geen heil.
De heer De Wijs zegt zich te hebben
afgevraagd wie nu het meest worden
getroffen met het genomen raadsbesluit
en dan is hij tot de conclusie gekomen
dat dit is de gewone burger en de fat
soenlijke arbeiders. Deze toch zitten een
kend op hem gelijkt!....
En nog stiller, als bad hij, vervolgde hij:
God! bevrijde ons van de eerloosheid
welke ik vermoed, want wij zijn eerlijke
lieden, die niet verdienen hespat te wor
den door al die schande!
En stil weende hij, want hij gevoelde
dat voortaan zijn leven gebroken was.
Maar zij maakt het veel heter, zeide
doctor Isnard, nadat hij het meisje lang
durig onderzocht had; zij maakt het veel
heter. De pols slaat nu 52 maal; het klop
pen van het hart heeft veel van zijn he
iigheid verloren, en ik vind dat hare
huid minder koud is.
Jacques had wel voor den geneesheer
willen nederknielen van dankbaarheid.
Op dat oogenblik opende de zieke hare
oogen. Zij zag al dit volk rond haar staan,
en sprak:
Ha! zijt gij daar doctor!... Laat mij
slapen!
Zij keerde zich weer om op haar kussen,
en sluimerde weer in. De geneesheer ver
wijderde zich van het bed.
—'Het gezicht keert ook terug, zeide
hij. Gisteravond hoorde zij, maar kon den
eene persoon niet van den anderen onder
scheiden. Dareven heeft ze mij hij den
eersten oogslag herkend. Dat is een tee-
ken van groote beternis. Gaat voort met
de behandeling welke ik voorgeschreven
had; heeft ze dorst, laat ze etherisch ci-
tronelle drinken; maar, vooral, laat haar
slapen. Dit zal thans nog het meest kal
meerend op haar. werken.
Verschooning u aan uwe nachtrust
te hebben ontrukt, mompelde Laure verle
gen.
Och! zei de brave man, goedig glim
lachende, ik heb liever dat het is om beter
schap dan om verergering vast te stellen.
Ik keer terug tijdens mijn eerste bezoe-
geheel jaar opgesloten en zien met ver
langen de kermisdagen tegemoet. Wordt
hun nu belet een gewoon borreltje te
drinken, eenige bittertjes voor het eten,
dan worden deze getroffen en niet de
drankzuchtigen want deze laatsten weten
er toch wel aan te komen terwijl de
fatsoenlijke man met kermis een enkele
borrel drinkt in zijn café voor de ge
zelligheid. niet bepaald voor den drank.
Van den Heuvel. Hoe vat de clerglé
de zaak op.
Voorzitter. Dat weet ik niet. Denkt
u dat ik telkens naar de pastorie ga
loopen om te vragen, hoe ze daar over
het een of ander denken.
De heer Snaphaan wijst op het on
zinnige om eerst met algemeene stemmen
een besluit te cemcn en dan direct dit
weer te gaan intrekken.
De heer v. d. Heuvel zegt liever een
overgang te willen hebben.
De heer Brok Is ook van meening dat
deze zaak veel te bard is aangepakt.
De heer van Lier vraagt of thans de
zelfde argumenten niet meer bestaan
dan van voor eenige weken.
De Voorzitter zegt dat het eerste
verzoek van de drankbe9fcrijdlngsvereen.
is geweest om de verkoop van sterken
drank na de matiné's te verbieden. Toen
is er van uit den raad een voorstel ge
komen om de kermis droog te leggen,
welk voorstel met algemeene ^temmen
is aangenomen. Gezegd is toen dat 3
uur sluiting, geen nut zou hebben wijl
dan van te vo'en in de slijterijen de
noodige voorraad werd opgedaan.
De heer Snaphaan zegt dat, wordt
toegestaan tot 3 uur 9terkendrank te
tappen, dan pas de last zal worden on
dervonden. Dan hebben ze voor drie
uur de kraag vol en als ze dan niets
meer kunnen krijgen begint het genar
tegen de kasteleins.
De Voorzitter wijst er op In een vorige
vergadering gezegd te hebben, dat het
groote gevaar voor drankmisbruik jilet
Opgericht
1843.
Verzekerd Kapitaal
Reserve
ken.
Zoodra hij was heen gegaan, opende Ja-
ques zijn armen voor Maurice. Zonder een
woord te zeggen, liet de jonge man er
zich invallen, terwijl hij hartverscheurend
begon te snikken.
Mijnheer de Rhodes gevoelde wat dit
gebroken hart moest lijden; hij liet hem
maar doorweenen zonder een woord te
spreken.
God heeft medehjden met ons, zeide
hij eindelijk; zij maakt liet heter!... Wees
moedig, wij zullen haar redden!
Wat moet gij mij haten, mompelde
Maurice, mij, wiens dwaze streken dien
toestand in het leven geroepen hebben,
door dat ongelukkige huwelijk!....
Ik haat u niet, antwoordde Jacques,
maar ik beklaag u van ganscher harte.
Ach! gij zult mij nooit zooveel bekla
gen als ik ongelukkig ben!...
Ik herhaal het; Wees moedig!... Kun
nen wij hatir redden, dan zullen er voor
ons allen nog gelukkige dagen aanbreken
Maurice schudde smartelijk zijn hoofd,
en keerde terug naar zijnen zetel, aan 't
ander uiteinde der kamer.
Bij 't opkomen van den dag en dat
gebeurt 's winters laat ontwaakte Hen-
riette. Zij zag Laure en haren grootvader,
zonder Maurice te bemerken, die achter
het bed zat. Zij strekte hare handen naar
hen uit.
Moeder, Laurette, vader! sprak zij
zachtjes, komt en omhelst mij!.. Ach! wat
zijn uw kussen toch balsem voor mijn
hart!
Spreekt niet, zei Laure vol angst om
hare bleekheid en zwakke stem.
Ik gevoel mij heter, ik heb geen pijn
meer in mijn hoofd; maar ik hen zoo ver
zwakt dat ik me bijna niet verroeren kan-
Vader, zet me wat overeind tegen mijn
21.456.813
2.913.587.-
kussens
Maurice hoorde dien laatsten zin en zag
Jacques gehoorzamen. Vader!... zij noem
de mijnheer de Rhodes: Vader!.... De laat
ste twijfel die in hem overbleef, .veran
derde in zekerheid. Maar die markiezin
d'Argelles, die hij instinctmatig verfoeide
was Tfiis bekwaam tot het plegen van alle
misdaden!
Henriette had iets hooren verroeren ach
ter haar bed.
- Wie is daar? vroeg zij.
Maurice, antwoordde mevr. Vallauris.
Zoo! ook hij is hier!... sprak zij blij
de. Allen dus die ik liefheb!
Wilt ge mij omhelzen?
O! zeker!
Zeer aangedaan hoog zich de jonge
man over haar.
O! mompelde zij, alle drie zoo hijeen!
't is de hemel op aarde!...
Jacques en Maurice weenden van blijd
schap. Laure was nog de sterkste.
't Ts nu genoeg, sprak ze korfaf, maar
't was geveinsd: ze zocht haar eigen ont
roering te verbergen zooniet zet ik u
heiden huiten de kamer.
Zoo wreed zult ge niet zijn, moeder
Laurette, stotterde Maurice, haar in zijne
armen drukkende.
Ga nog maar een minuut zoo voort
en ge zult het wel ondervinden. Doch
zwijg nu, uw zuster sluimert weer in.
De beterschap hield aan en werd van
uur tot uur meer merkbaar; zij braakte
nog eenige malen; doch de maag was min
der gevoelig en de warmte keerde terug
terwijl het hart rustiger werd.
Die slechte spijsvertering duurt nog
al lang, merkte Vallauris aan, verwonderd
over het voortduren van al die verschijn
selen. Als het maar geen aanval van chole
rais met al die kou welke zij gevoelt,
zoo zeer komt door de caté'9 maar door
de slijterijen. Io het café kan met kermE
wel eens een goede borrel worden ge
nomen, maar dat groote misbruik komt
van de slijterijen.
De heer De Wij9 zegt gehoord te
hebben dat er nu reed9 zijn waar meer
dan 300 liter jenever is ingestaan voor
de kermis.
De heer Snaphaan is van meening,
dat dit smoesjes zijo en door de kaste
lelus zelf rondgebazuind.
De heer De Wijs zegt dat we te goed
weten hoe het er in onze gemeente naar
toe gaat en <Lar moet rekening mede
worden gehouden.
De heer Van den Heuvel geeft in
overweglog het matlnée een uur vroeger
te laten beginnen.
De Voorzitter wijst er op dat de raad
daarin geen zeggingschap heeft.
De heer IJpelaar zou den geheelen
dag maar laten tappen, dan heeft een
leder z'o zin:
De heer Snaphaan kan zich niet in
denken hoe het mogelijk is, dat men
in de eene vergadering een besluit neemt
en in de andere weer Intrekt.
De heer Roestenberg had aangaande
deze zaak liever niet9 gezegd, maar nu
gezegd is door den heer IJpelaar dan
hebben ze allemaal hun zin, komt hij
er op terug en wil er op wijzen dat het
besluit in de vorige vergadering zoo
maar niet losjesweg is genomen) dat
het wel degelijk goed onder de oogen
is gezien. Spreker wijst er verder op
dat het drankmisbruik in de laatste jaren
weer toeneemt en het daarom noodig
is dat goede maatregelen worden ge
nomen. Vooral wil hij er met nadruk
op wijzen dat men het nooit een ieder
haar den zin kan maken, maar dat men
daar ook geen zitting voor beeft, maar
wel voor het algemeen belang.
De heer Snaphaan wijst er nog op,
dat het voor nagenoeg alle kasteleins
geen uitsluitende broodwinning is.
Bij stemming staken de stemmen.
Voor handhaving van de drooglegging
stemmen de heeren Donkers, Van Lier,
Snaphaan, De Bresser, Roestenberg en
Verschure. Tégen drooglegging de
heeren Broks, De Wijs, Van Amelsvoort,
v. d. Heuvel, Van Kuijk en IJpelaar.
De heer Rijken bleef buiten stemming.
Verzoek van de besturen der ver
schillende ha»moniën om de gemeente
een kiosk voor Kaatsheuvel te doen
bouwen.
De Voorzitter zegt dat hij eerst zou
willen informeeren naar de kosten.
De heer Roestenberg zegt voor de
barmonlën veel ,over te hebben maar
daar waar de belastingen zoo hoog zijn
dat niet kan worden gedacht aan de
oprichting van een vakschool voor
schoenmakers, zeker Iets voor deze ge
meente van algemeen belang, daar zou
hij voorloopig nog niet tot het bouwen
van een kiosk willen overgaan.
De heer v. Amelsvoort kan zich daar
mede niet vereenigen. Als men het
groote niet kan bereiken moet men het
kleine ook niet nalaten.
De heer v. d. Heuvel geeft in over
weging dat Burg. en Weth. eerst een
onderzoek instellen naar de kosten.
Daartoe wordt besloten,
(Zie vervolg Tweede Blad.)
en de rest!
Neen, antwoordde Laure kalm; in
den winter hoort men nooit van cholera.
Heel de fabrie£ wist dat juffer Vallauris
erg ziek was, en iedereen leed er door. En
daar er in de ziekenkamer geen dienstbo
den toegelaten werden, vermoedden dezen
allerlei erge dingen, en zij verzwegen dit
vermoeden niet. Tegen den avond werd
liet gerucht vrespreid dat het meisje veel
beter was. Het bracht algemeene vreugde
teweeg, want iedereen beminde de „kleine
bazin", zooals 't werkvolk haar noemde.
ïncs had heel den dag buitenshuis door
gebracht; bij haar weerkeeren vernam ook
zij de goede tijding, maar, rechtuit gezegd
ze liet' haar geheel onverschillig. Niette
min ging zij ze haar pleegmoeder melden.
De laan en de hof staan vol volk, zei
de zij. Naar 't schijnt gevoelt Henriette
zich heel watb eter, en dat maakt dit dom
me werkvolk uitgelaten, 't Is belachelijk
zooveel drukte om een slecjite spijsverte
ring.
Diane had deh" geheelen dag hare kamer
niet verlateji. Zij verwachtte ieder oogen
blik een uitbarsting van jammeren en
snikken, de tijding van Souriquette's dood
verkondigende. Zij verbleekte als zij Inès
zoo hoorde spreken, en eensklaps, vastbe
raden, bromde zij:
Ik zal eens gaan zien wat er van is.
Maar zoowel de markiezin als de ande
ren vonden de deur gesloten.
Wie is daar? Vroeg Laure, hoorende
dat iemand poogde binnen te geraken.
Ik, antwoordde Diane, ik, mevr. d'
Argélles.
Jacques nam Maurice bij de hand en
fluisterde glimlachende:
Wordt vervolgd.
DE Et10 VAN HEI
